Ik moest gisteren toch in Hillegersberg zijn en laat daar nou toch een Zwoofs shop zitten! En dat was wel nodig ook, ik werd ondertussen gewoon lichtelijk gek
van het flesje dat ik niet open kreeg. Ik was niet van plan te wachten tot ik woensdag bij mijn broer ga eten. Dat ging me te ver en bovendien, het E roken bevalt me zo, dat ik er nu niet direct weer een paar dagen mee wil stoppen. Zelfs als je dit twee weken
geleden nog tegen me gezegd had, dan had ik dat met grote mond ontkend. Hoe zoiets opeens kan veranderen zeg! Ik denk dan ook dat als Ben me zo'n ding niet had gegeven, ik er zelf nooit eentje zou hebben gekocht. Aan de andere kant, ik vond het al bizar dat
zo'n fanatieke roker als mijn broer aan de E sigaret zat.
Dat had misschien later nog wel een keer de doorslag kunnen geven. Mijn broer wist
blijkbaar dat ik een zetje nodig had, vandaar hun cadeautje. Alleen die flesjes met kindersluiting, die zouden verboden moeten worden. Zeker voor volwassenen. Het beviel me zo, dat ik het al irritant vond dat ik het ding niet eens bij kon vullen zo. Ik heb
wat dingetjes bij zitten bestellen en zag zo dat de shops die ze hier in Rotterdam hebben van Zwoofs, redelijk dichtbij zitten. En waar ik even heen moest gistermiddag, zat er eentje praktisch om de hoek. Wacht maar, dacht ik, daar ga ik gewoon even heen.
Dan lachen ze me maar uit dat ik die rotte kindersluiting niet los krijg, kan me niet schelen.
De jongen moest er wel om grijnzen natuurlijk,
want hij draaide het dopje zo los. Daarna liet hij het me zelf proberen en nou ja, tot mijn eigen grote verbazing was het zo los. Volgens mij had ik consequent de verkeerde kant op zitten draaien maar dat zei ik er link niet bij. Ik vond het wel goed zo. Hij
was trouwens een spraakwaterval van goede informatie over alles wat er met E roken, of dampen, te maken heeft. Ik heb er weer veel van geleerd. Ook over hoe je toch in België kan bestellen via de post, dat heb ik al aan Karina doorgegeven. Ja ja, volop
aan de E sigaret, wie had dat ooit gedacht, ik zelf zeker niet.
Gisteren is de vader van mijn broer dus begraven. Voor hem een totaal andere
ervaring dan vorig jaar met onze moeder natuurlijk, dat kan ook niet anders als er nooit een band is geweest. Maar wel voor hem een bijzondere ontmoeting met zijn halfbroers voor het eerst in 42 jaar. Oh wat moest ik lachen om die foto's die hij stuurde. Mijn
broer is, gelukkig, enorm gezegend met een flink stel Crielaard genen in zijn lijf. Dat kan je wel zien dat die halfbroers van hem die niet hebben. Theoretisch gezien is hij ook mijn halfbroer maar zo voelt dat niet voor ons. Wij komen uit één
en hetzelfde lichaam en dat maakt het toch een stuk sterker, voor mij is hij echt gewoon een volle broer en ik voor hem zijn zus. Punt uit.
Die
ene broer lijkt op de oudste zoon van die vader, die is al overleden, lang geleden. Cokkie heette hij maar daar lijkt de linkerbroer enorm op. Dat kleintje lijkt, voor mij dan, op een soort van mini me van mijn broer. Ik moest daar zo om lachen. Die beer met
die twee kleintjes om hem heen. Wat ik wel erg raar vond is hoe ze heten. Toen de vader van mijn broer mijn moeder zo in de steek liet, gingen we als familie erg close met elkaar om. Mijn ome Ben en tante Wil hadden een dochter, Ariëlle. Mijn ome Aad
en tante Jeanne hadden vijf zoons. De jongste twee heten Benjamin en Manuel. En zo heten die zoons uit Duitsland dus ook. Dan heb je een zoon Ben in Nederland, die je volledig in de steek laat maar dan noem je de volgende in Duitsland ook even zo. Al is het
dan een klein beetje anders door er Jamin aan vast te plakken. Ik vind het maar een raar verhaal. Maar goed, het is zo en ik moest er erg om lachen, die foto's.
Gisteren begon de printer opeens uit zichzelf iets te doen. Ik schrok me rot! Op het schermpje zag ik dat hij zichzelf aan het updaten was. Nou, wat aardig van hem! Dat gaat blijkbaar allemaal gewoon vanzelf. Ik heb wat dingen al uitgeprint
en daar ga ik vandaag ook weer een deel van doen. Dat is gewoon makkelijk en voor nu is het uitprinten de eerste drie maanden gratis ook nog. Tenminste, 300 prints per maand dan. Daar maak ik toch echt eventjes misbruik van hoor. Papier heb ik nog in overvloed,
nog van toen met de flyers voor Sunshine. Ik kan me dus nog wel even uitleven. Daarna zal ik echt niet zo heel vaak een printje nodig hebben. Dus misschien zet ik het abonnement van 50 printjes voor drie euro nog wel terug naar het gratis printen van maximaal
vijftien printjes per maand. Eerst maar even afwachten wat ik nodig heb of juist niet.
Moonlight is echt bezig hoor. Gisteravond gaf hij ook zijn plekje naast mij niet op. Al draaide Aurora zich er
later vakkundig tussen. Normaal zou hij al weggelopen zijn maar hij bleef stoïcijns liggen. Even later pakte hij ook nog gewoon de borstel uit het bakje onder de tafel. Meneer wilde blijkbaar gewoon ook nog even geborsteld worden. Nou ja zeg, die durft!
Ik kon er wel om lachen hoor maar het is niks voor Moonlight om zo te doen. Hij eist gewoon even zijn zo in de knel gekomen aandacht terug op. You go Moonlight! Als jij het niet doet, doen de anderen het ook niet voor je hoor. Mijn zegen heb je!