"Niemand realiseert zich dat er mensen zijn die veel energie besteden om alleen maar normaal te zijn.

Origineel: Personne ne se rend compte que certaines personnes dépensent beaucoup d’énergie simplement pour être normale.
Bron: Notebooks (1942-1951)"

Albert Camus - Frans schrijver, essayist en Nobelprijswinnaar literatuur (1956) 1913-1960

Ik heb het nog steeds, die voorspellende dingen compleet met bevestiging. Geen idee waarom dat is en wat het voor nut heeft. Ik weet in elk geval dat ik er aardig goed in ben en dat ik die bevestigingen krijg om me te laten zien, dat ik dingen echt goed oppik. Alleen waarom? Nou ja, het zal wel. Vannacht lag ik dus te denken, toen ik even wakker lag na toiletbezoek, goh, hoe lang geleden is de tandarts nu ook alweer? Vorig jaar vergaten ze me steeds te mailen en dan vergeet ik het zelf ook. En je kan je bijtertjes maar beter goed bijhouden qua verzorging. Morgen maar even uitzoeken, dacht ik nog, voor ik weer wegzakte in de diepte.

Krijg ik net een mailtje, dat het in juli alweer tijd is voor mijn halfjaarlijkse bezoekje. Oké. Ja, dat had ik dus moeten weten. Ik kan namelijk niet het verschil oppikken of ik iets gewoon zelf denk, of dat ik het ergens vandaan haal. Mocht het straks dus echt iets belangrijks zijn, dan hoop ik dat ik dat snap. En echt net een minuutje geleden weer zoiets. Om bepaalde dingen te maken, kan je soms beter een penseel met een hoek gebruiken. Daar zijn trucjes mee te doen, die alles vergemakkelijken. Alleen moet is daar even een filmpje van zoeken op Youtube, zit ik net te denken. Ik weet dat Donna Dewberry een filmpje heeft over ‘angle brushes’ en hoe die te gebruiken.

Ik schrijf het er nog bij op mijn to do briefje van vandaag. Kijk ik net op haar site, heeft ze een oproepje geplaatst. ‘Wordt lid van mijn kanaal vol met tips en tricks.’ Zie ik voorbij komen, met een link naar het filmpje met, jawel, angle brushes. Nou ja zeg, het moet niet gekker worden. Het is zo al gek genoeg. Ik heb echt geen flauw idee wat de bedoeling ervan kan zijn maar het zal wel goed zijn. Het is, met de dingen die ik nu ‘door krijg’, best grappig. Helemaal niet nuttig of wat dan ook. Gewoon voor mezelf een bewijs dat ik niet zomaar dingen denk. Ik weet alleen niet wat ik ermee moet.

Ik ben met twee potten bezig voor PeeT en die worden toch leuk. Ik heb vorige week een doosje met verf uit Engeland binnen gekregen. Ik had drie kleurtjes frosted glass gekocht, wat een leuk spul zeg! Als je dat op glazen dingen doet, zoals potten, kandelaars of vazen, dan wordt het ruwig en doorzichtig gekleurd. En als je er dan op verft of dots maakt, is het een perfecte ondergrond. Ik had ook nog één flesje colorshift gekocht, ik had de groen/blauwe tint genomen, maar je hebt die ook in vele kleuren, zelfs zwart. Colorshift wil zeggen dat het van kleur verandert al naar gelang het licht erop valt. En deze is zo mooi! En dan wil ik natuurlijk ook die andere kleuren. Zo vervelend dat het spul zo duur is! Waarom nou toch?! Deze tint is in elk geval schitterend. Helaas op foto’s niet goed te zien wat het doet.

Ach, dat is toch al met alles wat ik maak. Mensen vinden het in het echt zo ontzettend veel mooier. Ik had dat in het begin niet zo door. Dat komt omdat ik eraan werk, precies weet hoe het eruit ziet en ik het ook zo op de foto zag. Ja, soms krijg je er glitters, reliëf of glans niet goed op. Omdat ik het stuk al kende, viel het me niet op. Tot mensen de dingen binnen krijgen of in het echt zien. Dat hoor ik elke keer maar weer. Misschien toch ooit een winkeltje openen. Of eens in de winkel van Swan Market gaan kijken, als ik een berg heb om te verkopen of zo. Dan moet je wel een hoog percentage afdragen maar ja, anders staat het hier maar. Ook een ideetje, en zelf moet je dan maar eens in de zoveel tijd een keertje in die winkel staan of zoiets. Als in oktober de boel goed verkocht wordt, misschien wel iets om na de studie eens wat beter uit te gaan zoeken. Lijkt me wel zo verstandig.

Als ik zo eens door de familie app scroll, dan staat het vol met rampen en rare dingen van de afgelopen paar dagen. Wat is er aan de hand? Of is er iets op komst? Van hele hordes dode muizen in Friesland. Die beestjes lijken op de vlucht te zijn en vallen in de paniek van hoge gebouwen af. Heel raar, dan denk ik altijd aan iets van een Tsunami of zo. Dieren voelen zulke dingen haarfijn aan. Zie je ze vluchten, dan vlucht je beter mee. Maar als alleen muizen het doen? Tja, een hele grote kat gezien? Allemaal van die rare dingen, wéér een grote sinkhole in Rotterdam, de derde al. Chaos in de metro door storingen, straten blank door kapotte waterleiding. Echt compleet bizar zo bij elkaar allemaal. Ook als je het nieuws kijkt, overal zijn er van die rare dingen aan de hand.

Het is dat ik nergens bang voor ben hoor, anders zou ik wel anders gepiept hebben. Ik heb gewoon lekker nieuwe fitflops voor mijn stage en later werk besteld. Van die mooie witte gympen, die je zo aan je voet trekt. Geen veters, gewoon zo aantrekken. En op alle schoenen van dat merk, loop je echt de hele dag, zonder pijn je voeten te krijgen of moe te worden. Ik zal toch weer erg moeten wennen aan hele dagen staan en lopen. Dan maar het liefst zo comfortabel mogelijk. Last van mijn voeten zal ik niet hebben. Mijn rug is een andere zaak, maar goed, het zal wel wennen.

En las ik pas geleden iets, wat ik echt nooit geweten heb. Ik had wel zoiets, waarom wist ik dat niet? Want als ik ergens bang van ben, dan zijn het wel wespen. En tegenwoordig heb je van die hele grote joekels! Ik ben panisch als die binnen komen, zeker voor de cits, als die erop bijten en ze worden gestoken, dan kunnen ze stikken en erger! Maar ook buiten, als je ergens bent waar eten is en prullenbakken zijn, is het ellende. Als je last hebt van wespen om je heen, moet je niet gaan slaan, of de spuitbus halen, maar de plantenspuit. Wespen zijn vervelend maar nuttig: ze zijn de opruimers van de natuur. Dus hoe meer wespen, hoe minder muggen en vliegen je kunnen lastigvallen.

Dat wespen wraak nemen na hun dood klopt. Dat wist ik ook niet eerlijk gezegd. Als je een wesp doodt, komt er namelijk via hun gif een bepaald feromoon vrij. daardoor worden andere wespen agressiever en maak je dus meer kans op een wespensteek. Er is een veel simpeler manier: water. Het zit zo dat als je water verstuift op wespen, denken ze dat het regent. Aangezien wespen een grote afkeer hebben van regen, vliegen ze meteen terug naar hun nest. De wesp zal door zijn natte vleugels moeilijkheden ervaren met vliegen en dus snel afdruipen. Nou ja, zo simpel? Dat ga ik echt uitproberen hoor! Ik zal het laten weten, als ik dat gedaan heb. Mocht er iemand eerder zijn dan ik, dan hoor ik dat graag.

Ik zit een beetje vol. Dat wordt niet eten straks. Ik ben vanmorgen even naar Kim gegaan, op de koffie. Ervoor even snel een boodschapje gehaald. Ik dacht, oké we snoepen allebei niet, maar ik wil toch iets lekkers meenemen. Ik zag een steekwagen vol met mooie watermeloenen. Er zat eens sticker op; zonder pit. Nou ik heb pit genoeg van mezelf dus ik nam er eentje mee. Bij Kim heb ik hem door de helft gedaan en ik heb hem voor haar gesneden. Ik heb namelijk een hele handige manier, en dan eet je ze zo op, uit het vuistje. Wil je zien hoe ik een watermeloen snij, of tenminste, waar ik dat van geleerd heb? Klik dan hier, mijn methode begint halverwege, al zijn de andere manieren ook handig. Morgen weer eentje halen, heerlijk met dat warme weer!

"Hoe verder je terugkijkt, des te verder je vooruit wilt zien."

Winston Churchill - Engels staatsman en Nobelprijswinnaar literatuur (1953) 1874-1965

De bloemen van Karina staan nog steeds, tenminste, nog drie van de rozen. En dan de hele aparte mini chrysanten erbij, als vulbloemen. Er zijn twee rozen die in de hitte van de afgelopen twee dagen hun kopje hebben laten hangen. Niet zo gek natuurlijk. De andere drie doen nog steeds hun best om hun geometrische perfectie te laten zien. Om blij van te worden, vind ik dat. En knap van die bloemetjes! Want wat was het heet zeg, niet te doen. Ik ben zo ontzettend blij voor het stuk frissere weer van vandaag. De katten ook wel, dat weet ik wel zeker.

Aurora is natuurlijk de uitzondering want die is in Griekenland geboren en toch merk je dat wel. Dat gekke beest, komt gewoon bovenop je liggen, als je van pure ellende languit op de bank bent neergeploft. Echt hoor, dat is toch veel en veel te warm?! Gek beest, niet te doen. Na een tijdje hield ze het ook wel voor gezien maar toch, ze moet en zal op schoot of bovenop me liggen, zodra ze de kans krijgt. Of er nou dooie mussen van het dak vallen of niet. Zij heeft daar geen boodschap aan, zij wil gezellig bij me. Heel fijn met die hitte. In de winter vind ik het heerlijk maar ik laat haar nu ook maar liggen. Ze gaat vanzelf wel een keertje weg. Gekke Griekse.

Zo lag ze op de bank waar ik de achter kussens weg had gehaald. Die wilde ik weer terug zetten maar nee, dat kon niet. Ze ging gewoon niet van haar plek. Nou ja, Aurora, schuiven! Je hoeft er niet weg maar gewoon een beetje opzij. Ze keek me aan alsof ik het onmogelijke van haar vroeg. Omdat ik toch het kussen wilde terug zetten, zette ik het ding bovenop haar. Ze bleef stoïcijns liggen. Alsof ze helemaal niet in de gaten had dat ze nu met een groot kussen op haar rug had. Dat heeft ze toch nog wel even volgehouden. Rare witte meid. Echt hoor, ik heb toch van die aparte wezentjes in huis. Ik hoor er al een paar denken, soort zoekt soort. Klopt helemaal!

Gisteren kreeg ik een pakje via PostNL. Toen de bel ging, bedacht ik me dat het best eens dorstig weer kon zijn voor een pakketbezorger in die hitte. Ik pakte dus een flesje ijskoud water mee, om aan hem te geven. Ik loop meestal een paar trappen tegemoet, om te helpen. Dit keer kreeg ik die kans niet eens. Die man was zo snel, die stond al voor de deur boven. Iemand met zo’n donkere huid, die heeft wel tropen-genen. Maar toch, goed water drinken is voor iedereen nodig in die hitte. Hij was blij verrast met zijn ijskoude flesje en ging met een grote grijns weg. Ik voelde me minder schuldig dat hij helemaal naar boven was gekomen in dat weer.

Ik had afgelopen maandag nog gevraagd aan Kim of ze nou die uitslag al had van Timo. Die zou een week daarvoor al binnen zijn geweest. Nog steeds niet dus. Ik durfde het gisteren niet eens meer te vragen. Ze had wel van de dierenarts te horen gekregen dat ze in Duitsland een nationale feestdag hadden gehad en daardoor liep het lab daar behoorlijk achter. Nou lekker dan. Toch wel iets waar je op zit te wachten. Want toen hij pas dat plekje kreeg op zijn teen, was ze al direct ongerust. En Kim is enorm goed in het zoeken op Google of in elk geval alles helemaal uitpluizen. En die vond allemaal dingen die niet zo gunstig waren.

Wij zijn wel allebei een stelletje zeikerds, vinden vaak anderen nog het ergste, met onze dieren. Maar toch, je voelt het toch, als er iets met je diertje is. Je wil alleen niet direct overdrijven en de volgende dag naar de dierenarts. Al zegt er iets in je, diep van binnen, dat je dat wel moet doen. Kim is daar al helemaal gevoelig voor, dus toen dat plekje opeens snel groter werd, zijn we samen naar de dierenarts gegaan. Ik als chauffeur en voor morele steun. Als je al zo’n tijd ongerust bent, dan duurt het dubbel zo lang allemaal. Toevallig zat ik daar gisterenmiddag nog aan te denken. In de avond kreeg ik een berichtje van Kim. Dat ik niet moest bellen, want ze voelde zich heel erg naar nu. Maar ze moest me toch vertellen dat ze de uitslag had van Timo en die is niet goed. De tranen sprongen al gelijk in mijn ogen.

Ze vertelde een beetje wat er nu uit was gekomen, dat het in elk geval kanker is en ook kwaadaardig. Jeetje zeg, en Timo betekent alles voor haar. Is het dan nooit genoeg met die ellende hier? Als het ergens weer de goede kant op gaat, krijg je wel weer wat anders voor je kiezen. Gek zeg, dat je daar doodmoe van wordt. Kijk, natuurlijk is dit voor Kim veel en veel erger dan voor mij, maar het is wel mijn kind die verdriet heeft. Dat raakt je harder dan dat je zelf verdriet hebt. En ik hou ook van Timo, die ik altijd voor de grap mijn kleinzoon noem. Daan is ook gek op zijn katten, ook voor hem kwam het behoorlijk aan. En ze zei natuurlijk ook wat ik al wist dat ze zou gaan zeggen; ‘ik wist het!’

Ja, ze had dat nog gezegd, want wat hier nu uitkwam, kan zoiets zijn. Dat had ze al van te voren uitgezocht allemaal. Ze heeft vanmorgen de dierenarts gebombardeerd met vragen, via de mail. Want ze wilde ook een mail terug met alle antwoorden. Ze is zo in de war nu, dat er niets echt blijft hangen en dat begrijp ik als geen ander. En die mail die ze terug kreeg, die stuurde ze weer door naar mij. De bult op de teen van Timo blijkt een myxosarcoma te zijn. Dit is een tumor uitgaande van de weke delen (bindweefsel, bloedvaten, lymfevaten) en is helaas kwaadaardig. Dit type tumoren zijn agressief en groeien invasief  naar de onderliggende weefsels en kan zo uitzaaien naar de lymfeklieren en de longen. Die kans is maar 8 tot 20% maar toch, het blijft een kans. Zulke tumoren komen normaal alleen voor bij senior katten en Timo heeft dus enorme pech dit al zo jong te hebben.

Er is geprobeerd die hele bult weg te snijden maar uit het lab onderzoek is gebleken dat de tumor niet volledig is weggehaald. Dus er kunnen nog tumorcellen aanwezig zijn en die moeten weggehaald worden. De teen kan dus niet gehouden worden, die moet eraf. Ze gaan eerst röntgenfoto’s maken om te kijken hoever die groei is. Het kan ook al verder zijn en dan moet de hele poot er misschien af. Die kans is heel klein maar niet 0%. Ook kan dit type tumor uitzaaien naar de longen en daarom maken ze dan nog een foto van de borstholte. Als er daar geen uitzaaiingen zijn, kan er geopereerd worden. Alleen zijn die er al wel, dan wordt het een heel ander verhaal.

Dan moet je gaan denken over chemo’s en weet ik het allemaal, zonder antwoord op de vraag of dat dan zal helpen. Kim heeft, ondanks haar grote verdriet, goed nagedacht en zover zal ze niet gaan. Ze ziet het gelukkig net zoals ik. Revalideren na een teenamputatie is precies zo, als ze de afgelopen weken al heeft meegemaakt. Zelfs met een poot minder kan Timo een geweldig leven leiden. Maar gaan sleutelen met chemo’s nee, dat doen we niets en niemand meer aan. Het wordt dus een behoorlijk spannende dag, volgende week woensdag. Want dan heeft Kim de afspraak staan om met Timo te komen.

Voor mensen die niet van dieren houden, overdrijven wij, dat weet ik wel zeker. Voor ons, zijn ze net zo belangrijk als familie. Familie die onvoorwaardelijk van je houdt en je nooit pijn doet, je dieren familie. Dus allemaal graag mee duimen, dat er alleen een teentje af moet en dat het daarna klaar is en Timo een ouwe kat zal gaan worden, met een grijze snor. Dat hij nog jaren en jaren Kim gelukkig maakt omdat hij haar weer aan het uitdagen is, en zij gek van hem wordt. Ik vraag nooit wat maar hier zou ik veel voor over hebben, mocht je dat kunnen kopen. Hopelijk vinden ze het boven zelf nu ook wel genoeg, want ik ben er helemaal klaar mee nu.

"Het kwalijkste aan de christelijke godsdienst is haar ziekelijke en onnatuurlijke houding tegenover de seksualiteit."

Bertrand Russell - Engels filosoof, wiskundige en Nobelprijswinnaar literatuur (1950) 1872-1970