"Uit de plechtige somberheid van de tempel rennen kinderen naar buiten om in het stof te gaan zitten.
Bron: Vuurvliegen (1963)"

Rabindranath Tagore - Indiaas mysticus, dichter en Nobelprijswinnaar literatuur (1913) 1861-1941

Eergisteren had ik het toch over PeeT en haar vraag over het praten met apparaten. Zij heeft meerdere pagina’s, ook over haar praktijk als Paranormaal Therapeute is er 1. Je kan hier, op mijn site, bij het kopje ‘links’ trouwens wel meer dingen vinden, ook haar website onder andere. Maar op Facebook heeft ze ook een Jozef Rulof boekenuitleen pagina. Waar af en toe mooi spreuken van Jozef worden geplaatst ook, of van één van de Meesters van het licht. En ze heeft een pagina, waar ze van die hele mooie of bijzondere foto’s op plaatst. Ik vind ze meestal, zonder uitzondering echt geweldig. Ze geven je te denken of je kan er gewoon van genieten. Zij is altijd wel bezig om mensen zich net even beter te laten voelen. Daar is ze goed in.

Op een van de pagina’s plaatste ze laatst een foto die mij raakte. Echt heel bijzonder en wat gaf die foto toch gelijk schitterend aan, hoe verkeerd religies wel niet zijn. En dan is er bijna geen enkele religie uitgezonderd, wat mij betreft. Hooguit misschien Boeddhisme. Wat religie doet, is mensen op elkaar neer laten kijken. Mensen zich verheven boven anderen laten voelen. Omdat zij toevallig bij de juiste, volgens hen zelf dan, groep zitten en de juiste God aanbidden. Seriously?! Wie heeft dit gezegd dan? Wie? De meeste religies geloven dan ook echt, dat God die persoon is, die op een troon zit en oordeelt. En zelfs ook nog dat hij een God van liefde is. Die God van Liefde oordeelt wel heel streng hoor. Jij mag wel in het hiernamaals, jij niet, ga jij maar naar het eeuwige vuur, brandt jij daar maar.

Zou een God van liefde zo echt doen? Als je er goed over na denkt, dan weet je dan toch al gelijk dat er ergens niet in de haak is? Waarom moet die groep mensen, de grootste groep zelfs, branden in de hel? Hij heeft hun toch ook geschapen? Zou hij dan in alle liefde gewoon het grootste deel van zijn eigen schepping vernietigen? Vindt niemand dat nou toch wel heel erg aards gedacht? Kan er niemand dan ook maar een heel klein stukje verder denken? Dat zou een God van liefde dan toch nooit zo willen hebben? Maar goed, ze komen er nog wel achter ooit.

Wat me zo triggerde dit zo te zeggen allemaal, was een foto van 2 graven van een man en zijn echtgenote. Maar hij was protestant, en zij was katholiek, en de foto is zo van einde 19^e eeuw. Maar toen mochten die niet eens naast elkaar op dezelfde begraafplaats begraven worden. Maar hun nabestaanden, of misschien zij zelf die het van te voren hadden laten vastleggen, hadden er een prachtige oplossing voor gevonden. En dat zie je op de foto. Ik kreeg er tranen van in mijn ogen! Twee zielen die zoveel van elkaar houden, ongeacht, die zouden toch naast elkaar mogen liggen, bij welk geloof dan ook?! Vandaar wat ik al eerder zei, religies, ze maken nog steeds zoveel meer kapot dan ze zelf beseffen. Gelukkig komt er ooit een enorme verandering, ik kan niet wachten tot het zover is maar of ik hier dan nog ben? Ik denk het niet. Dat zal nog wel even duren helaas. De foto doe ik erbij.

Ik denk ook die van Moonlight en Skylar. Want ze waren hier op de galerij van de buren rechts van mij, aan het werk. Al een tijdje hoor. Maar Skylar gaat dan buiten zitten, op het kattenhuis, en gaat zo zitten smekken. Zo doen ze ook als ze een vogeltje of een vlieg zien of zo. Zou hij die kerels willen vangen? Lijkt me raar hoor maar goed, geen idee waarom hij anders zo zou smekken. Ik weet direct of ze aan het werk zijn of niet. Zo niet, dan komt hij naar binnen. Anders zit hij vol belangstelling op het huisje te kijken. Zo zat Moon ook te kijken naar wat ze deden maar dan wel veilig vanaf het aanrecht binnen. Dat is niet zo’n held wat dat betreft. Gelukkig is hij wel mijn grote held, dus dat komt goed.

Ik had van de week ook zo’n spreuk erbij gezet. Toen ik die zelf zo zag staan online, dacht ik gelijk, hé, die is niet compleet eigenlijk. Er stond ‘when someone does something wrong, don’t forget all the things they did right. Ja, ja, ik vertaal het zo. Maar wat mij betreft, geldt hij andersom net zo goed. When someone does something right, don’t forget all the things they did wrong. Het eerste; als iemand iets fout doet, vergeet dan niet al de dingen die hij goed heeft gedaan. Maar ik vind dat andersom ook gelden; als iemand iets goeds doet, vergeet dan niet alles wat hij fout heeft gedaan. Want dat beschermt je wel. Natuurlijk, vergeven, dat mag. Maar hou het gewoon wel in het oog.

Ik vind het ook vaak zo krom, als jij bent als het eerste, iemand die per ongeluk opeens een foutje maakt, nadat je al jaren en jaren je best doet, dan wordt je een verstoten hond. Dan moeten mensen daar overheen komen en vinden ze je opeens niet leuk en lief meer. Maar als iemand, die alleen maar fout op fout heeft gemaakt en lelijke dingen heeft gedaan, een keertje, vaak nog net alsof ook, iets goed doet, dan wordt dat mens op handen gedragen. Nou, schiet mij dan maar lek, dat snap ik gewoon niet.

En als je dan, om die mensen te beschermen zegt ja maar pas op, want toen deed hij dit en toen zei hij dat, dan willen ze het niet weten want die persoon mag toch zeker wel een eerlijke kans krijgen? Oh ja joh? En die persoon dan die alles altijd goed deed dan? Mag die zo oprotten? Kijk, dat snap ik gewoon niet, daar kan ik me echt mijn hoofd over breken. Dan zou je bijna zo willen zijn als die slechte mens, die zoveel rotstreken heeft uitgehaald, want dan doe je alsof je iets goed doet en mag je alles. Bijna zeg ik, want nee, ik ga en ik wil er niet meer ruilen maar onrechtvaardig vind ik het wel. Maar zo gaat het heel vaak in het leven. Het zal zo moeten zijn zeker? Wat kan je er aan doen anders? Helemaal niks.

Grappig eigenlijk, zat ik me van de week te bedenken, dat de scheikunde, die ik na mijn middelbare school praktisch nooit meer gebruikt heb, toch nu, op mijn 57^e, zijn vruchten afwerpt. Ik weet en ken de symbolen allemaal nog, H is waterstof O2 is zuurstof, H2O is water, Na is Natrium, Cl is chloor. En je kan ze ook combineren, tenminste, dat doet de stoffen zelf wel, want NaCl is natriumchloride en dat is doodgewoon zout. En zo kan ik nog wel een blogje of 2 doorgaan. Ik zie zo die hele grote map aan de muur nog voor me, in het scheikundelokaal. Alle elementen, dus alle stoffen ter wereld, stonden daar op. Helemaal rechts en dan van boven naar onder, stonden dan de edelgassen, Helium, Neon, Argon, Krypton en Radon. Hoppa!

Eigenlijk raar hè, dat zoiets nog zomaar ergens in je hoofd rond dwaalt en opeens tevoorschijn komt, als je het nodig hebt. Want eerlijk is eerlijk, dat is toch echt al meer dan 40 jaar geleden hoor, dat ik in die klas zat met die kaart met elementen voor mijn neus. Maar ik moet zeggen, als ik het niet gehad had, dan had ik het nu best wel lastiger gehad omdat ik veel dingen toch al gehad heb ergens in een ver verleden. Niet dat ik daardoor niets meer hoef te doen hoor maar het is wel prettig, vind ik zelf. Nou ja, zo zie je maar, wat je leert komt altijd wel een keer van pas. En geloof me maar, als het niet in dit leven is, dan toch heus wel in het volgende. Toch fijn dat ik het in dit leven nog zomaar even mag gebruiken!

"Stierenvechten is geen sport. Dat werd ook nooit verondersteld. Het is gewoon een tragedie.

Origineel: Bull fighting is not a sport. It was never supposed to be. It is a tragedy."

Ernest Hemingway - Amerikaans schrijver en Nobelprijswinnaar literatuur (1954) 1899-1961

Gisteren eindigde ik nog met dat ik hoopte dat die meneer me nog eens zou antwoorden. Het kreeg even een hele andere wending. Want opeens werd én weer mijn Engels terug gestuurd maar ook het rekenen. Nederlands nog niks van gehoord. Ik zat te proberen op mijn laptop die opdrachten van de Apotheek lessen te maken en in te sturen, maar deed ik dat toch weer verkeerd. Om ziek van te worden. Maar wat bleek, de 2^e opdracht kon ik helemaal niet insturen, want dan moet die eerste wel eerst zijn nagekeken. Nou ja. Hoe kan dat nou toch weer. Ik zat al niesend en hoestend te flippen. Heel fijn, zeker als je je al niet zo goed voelt. Ik heb nog wanhopig die man zijn e-mailadres opgezocht en hem een mail gestuurd of hij me aub wilde sturen wat ik nou fout deed.

Het vervelende is, dat er in die mail staat dat er feedback bij staat, en dan kan je op een bijgevoegde link klikken, en daar moet je het dan kunnen lezen. Maar als ik er op klik, dan kom ik weer bij de pagina waar ik het op in moet leveren. Ze werken er met Google drive. Heel apart programma en als je er mee kan werken zal het vast en zeker heel handig zijn maar ik snap er geen drol van. Hij slaat ook gewoon zomaar alles op. Of je dat nou wel of niet wilt. En ik had mappen gemaakt, nou ik heb hele gekke toeren moeten uithalen om die terug te vinden. En toen ik dat eenmaal had gevonden, wist ik weer niet hoe ik er gekomen was. Oh hoe frustrerend. Omdat ik bijna uit mijn vel klapte en mijn koorts opeens tegen het hoogste aan leek te lopen, heb ik gewoon die telefoon maar weer gepakt en heb weer het muziekje aan moeten horen. Ik had al hoofdpijn en dan is zo’n fluit echt niet leuk hoor. Maar dit moest nu en direct opgelost worden. Ik blijf niet aan de gang met achter lopen en niet weten waar het aan ligt.

Eindelijk pakte er iemand op, nou, die heeft het geweten hoor. Ik denk dat ik dik een uur met hem aan de lijn heb gezeten, voor alles eindelijk uitgelegd was. Nog niet alles hoor, want ik heb een berg vragen nog voor de lerares op dinsdag want of ze heeft het niet goed uitgelegd, of wel maar dan heb ik dat net niet gehoord omdat ik tegen van alles aanloop wat niet klopt en daar ben ik door in de war. Maar in elk geval, ik kan, als het goed is, nu wel mijn huiswerk opnieuw insturen, nadat ik het opnieuw gemaakt heb dan, dat dan weer wel… Jeetje zeg, wat een idiote bedoening daar. En de beste man, die trouwens al de instructiefilmpjes bleek te hebben gemaakt, gaf me wel heel erg gelijk. Ik ben lang niet de enige, het is veel te summier allemaal en alleen de generatie die praktisch als wizz kid zijn geboren, die doen het tussen neus en lippen door, het digitale gedeelte dan.

De rest, van jong tot oud, heeft wel ergens problemen mee of met alles, zoals ik. En ik had er dan ook nog eens bovenop dat mijn boeken en allerlei andere dingen niet goed ingesteld waren. Ja, dan snapte hij wel, dat ik er de brui al aan wilde geven. Het is echt dat ik geen opgever ben hoor, anders had ik denk ik van de week al huilend bij het UWV gezeten of zo. Als ik de stof alleen zou moeten doen, dan zou ik binnen een half jaar examen doen, dat weet ik wel zeker. Het is de ellende eromheen die het zo moeilijk maakt. Een assistente vertelde me vorige keer, dat ze bij Capabel zo overweldigd werd door alles, dat ze er na twee weken al mee gestopt was. Ze was wel haar centjes kwijt maar dat kon haar niet schelen. En dan hebben we het over een paar duizend euro.

Zo gefrustreerd was ze geraakt in die twee weken. En ik dacht toen, nou ja, wat raar, wat kan er nou toch zo overweldigend zijn dat je al zo snel wilt stoppen en zo al je geld kwijt bent? Ik zal zoiets nooit meer denken! Ik begrijp haar volkomen nu. Dat zal ik de volgende keer wel zeggen ook, als ik haar weer zie. Maar er zit een stijgende lijn in. De online lessen doen het nu. Ik weet nu ook hoe ik precies het huiswerk in moet sturen. Kijk, het gedeelte van inzenden en link sturen had ik wel meegekregen alleen bleek het hoe, totaal anders in elkaar te zitten. En dan heb ik ook nog eens mijn eerste casus verkeerd ingestuurd, daarvan heb ik de kladversie ingestuurd, omdat dat achterlijke ding gelijk alles opslaat daar bij google drive. Dat zag ik later pas. Oh nee! Hoe moet ik dat nou weer doen dan?

Ik vroeg in de Apo klas app, of iemand het e-mail adres van de docente had, niemand. Nou ik heb ze enorm bedankt voor hun hulp. Er antwoordden er 3 en allemaal een klein beetje licht geïrriteerd. Nou ja zeg. Maar geeft niet, ik doe het lekker zelluf wel. En als je mijn hulp dan nodig hebt, dan zoek je het ook maar uit. Ik val natuurlijk al helemaal buiten de boot, omdat ik niet alleen zo’n stuk ouder ben, maar ook wel zo’n stuk wijzer. Je hebt gewoon echt bij niemand aansluiting. Dat geeft niet hoor, heb ik ook niet echt nodig. Maar je kan toch wel gewoon antwoorden, als er iemand iets vraagt? Het zijn er verdorie 22 totaal. Nou ja, het is me duidelijk genoeg zo, daar heb je niks aan dus.

Ik kan ook niet het juiste document nasturen, want net als met casus 2, kan het niet. En daar had ik met de man aan de telefoon ook een heel verhaal over. Hij denkt, dat ik dat pas over 10 weken moet klaar hebben, maar dan al die casussen. Maar dat is niet zoals zij het gezegd heeft. Want ik had vorige maandag al die casus 1 moeten insturen. En voor deze week dus die casus 2. Nou schiet mij maar lek. Dat kan dus niet. Hij heeft met me meegekeken en me geadviseerd met haar contact op te nemen, voor of na of tijdens de les. Vragen wat er van me verwacht wordt wanneer, hoe dat zit met het insturen en was de bedoeling is wat er geleerd moet worden. Sjongejonge zeg. Ja, geen zorgen om maken, zegt hij nog, want dat komt straks allemaal wel goed. Nou, laat ik hem maar geloven dan. Ik geeft het allemaal het voordeel van de twijfel allemaal daar. En voor hem was dit telefoontje van mij de zoveelste bevestiging, dat ze het toch echt anders moeten gaan aanpakken.

Nou inderdaad! Waarom doe je niet, in plaats van zo’n achterlijke introductieochtend, die zo hectisch en rommelig en door elkaar is, gewoon 2 introductiedagen, waarin alles wordt geoefend wat belangrijk is. Want ik weet nu hoe ik bij de feedback moet komen, maar daar had ik nooit achter gekomen, als hij me daar niet heen geloodst had. Want, en dat vond hij ook, daar komt je echt niet zomaar vanzelf achter. Dat is zo’n geintje, dat je eventjes moet weten en dan weet je het voor altijd. En zo kon ik al de, vrij geïrriteerde, commentaartjes dan eindelijk lezen. Die maar zeiden dat ik mijn medestudenten maar moest vragen hoe of wat, en naar de filmpjes moest kijken want ik deed het fout. Goh, je meent het! Echt?! Zucht. Nou ik ben benieuwd want ik moest de toetsen overnieuw maken en HA had ik nog een hogere score bij Engels en Rekenen. Nederlands komt morgen wel. Als ik me iets beter voel en niet zo’n koorts meer heb. Mijn dikke ogen worden al iets minder dik, dat scheelt. Wel lopen de tranen nog de hele dag over mijn gezicht. Fijn joh, allergisch zijn.

Maar goed, ik heb wel wat hoofdstukken kunnen lezen uit het boek Farmaceutische patiëntenzorg. Nog een paar en dan ben ik bij. Het zijn wel allemaal lappen van hoofdstukken hoor. Maar oh wat vind ik dit interessante stof! Heerlijk! Straks heb ik het boek thuis (en ook geen hoofdpijn meer hoop ik) en kan ik er lekker in gaan zitten highlighten in het neon geel, -groen en – oranje en zo en zo een soort van uittreksel in het boek zelf maken. Dan kan je die hoofdpunten leren als het examentijd is. Zoals ik nog deed halverwege de vorige eeuw, toen ik nog relatief jong was. Oh echt hè, ik lijk verdorie wel zwaar bejaard zo. Nou ja, ben ik ook bijna. Maar nog lang niet helemaal hoor!  

Gelukkig heb ik de cits, meer is er voor mij niet. Oh en ik sta nu 100% zeker op Swan Market, de 27^e oktober! Gisteren kreeg ik een mail, en moest ik nog wat vragen beantwoorden. Over wat ik er zou verkopen, hoe ik de kraam van 2 meter in wilde richten en zo. Ik had het adres van Ria’s Art Corner gegeven en binnen een paar minuten bijna, had ik een mailtje terug. Het zag er allemaal erg leuk uit en het klonk heel goed, dus ik mocht erbij zijn! Joehoe! Vanmiddag heb ik gelijk nieuwe visitekaartjes gemaakt, want die vliegen daar weg. Dan ben ik snel door de oude heen en ik heb nu veel mooiere gemaakt. Dat had ik me de vorige keer voorgenomen, dat kan beter. Nou ja, we moeten allemaal leren en groeien hè. Die nieuwe, die ik mooier en dubbel en dus kon er meer op. Kijk maar op de foto’s, hij wordt prachtig!

"Sterk is de liefde, wanneer zij de vuurdoop van de smart ondergaat..."

Selma Lagerlöf - Zweeds schrijfster en Nobelprijswinnaar (1909) 1858-1940