Gisteravond dus nog verder zitten typen hier, want oh wat heb ik veel te vertellen steeds. Ik heb gisteren ook lekker gewerkt op stage maar het is wel vermoeiend hoor, 2 dagen achter elkaar. Maar puur om het lichamelijke. Ik denk over een paar weken, als er nog meer kilo’s af zijn en ook nog meer gewenning is ingetreden, dat ik daar dan niet zo’n moeite meer mee zal hebben. Ik vind het werk leuk en interessant en er komt steeds meer bij. Nu ook weer, ik moet, als mensen die hun medicatie laten bezorgen, voor het eerst die bepaalde medicijn krijgen, bellen om een eerste uitgifte gesprek te gaan doen. In het systeem heb ik geleerd hoe ik dat kan zien, en ook hoe ik het in moet voeren als ik een recept klaar maak, om te laten bezorgen en ik zie dat het een 1^e uitgifte is.

En dan moet ik zoeken wat het middel doet, wat de dosering is, hoe het ingenomen moet worden, de bijwerkingen en weet ik het allemaal. Als ik dat op een rijtje heb ga ik de mensen bellen en moet ik zorgen dat ze die informatie van mij door krijgen. En ja, dat kan ik wel! Elke donderdag en vrijdag moet ik dat doen, als mijn taak. Leuk! Dus niet meer alleen stickers plakken op de zelf gepakte medicatie. Op zich ook niet vervelend hoor, maar dit is nog leuker en maakt het een beetje afwisselender. Even zitten, zoeken in het systeem, en hoe meer ik ervan snap en weet, hoe leuker ik het allemaal vind. Dat is wel zo prettig natuurlijk, het had ook tegenovergesteld kunnen zijn en dan was ik verder van huis geweest.

Maar ik ben lekker dichtbij gebleven. Het is even erg veel nu en enorm overweldigend hoor. Ik zit echt af en toe even met zo’n blanc stare hoor, dat ik het even niet meer weet. Niet denken dat het me zonder moeite aan komt waaien. Maar door mijn ervaring en levenswijsheid en, echt niet arrogant bedoeld, behoorlijke intelligentie, is het voor mij op zich niet super moeilijk. Het is alleen erg veel en teveel tegelijk nu op dit moment. Omdat je al direct de 1^e dag achter het verhaal aanliep. Maar ik ga proberen dit het weekend een groot deel in te lopen. De kapper had ik al afgezegd, even voor de 1^e mogelijkheid dat ze er weer en ik ook kan, een afspraak ingepland. Het is even niet anders.

Ik moet het eerst echt allemaal op een rijtje krijgen en dan kan ik misschien weer even een vrij momentje voor mezelf maken. Ik heb zo’n zin in iets te schilderen maar het gaat gewoon echt niet. En dan na dik 1,5 jaar echt elke dag zowat iets creëren. Maar het moet even opzij. Plaats maken omdat we ongelofelijke haast hebben. Dat wordt mijn lijflied, van Herman van Veen. Opzij, opzij, opzij! Ik moet echt rennen springen vliegen duiken vallen opstaan en weer doorgaaaaaaaan! Een andere keer misschien!

Ik geniet er wel van hoor, alleen dat net even niet kloppende beginnetje moet glad gestreken worden en daar moet tijd in die ik eigenlijk niet heb. Maar het zal heus wel lukken, alleen misschien niet in ene week, omdat er steeds meer bijkomt. Dan komt het daarna allemaal vast wel op de rails. Ik krijg er nog meer bij trouwens, alsof ik nog een gaatje over had. Ik mag, van de apotheek, meedoen met cursussen. De komende maandagavond is de eerste al. Maar ja, het is allemaal toch maar mooi meegenomen. Ik weet niet of je er iets van krijgt, buiten hoofdpijn dan, zoals een certificaat of zo? In elk geval, maandag ga ik naar een cursus incontinentie. Nee, ik ga niet leren hoe ik in mijn broek moet plassen. Het gaat om de verschillende materialen en weet ik het allemaal. Ik moet om zes uur ’s avonds in het Franciscus Vlietland ziekenhuis zijn, waar ook onze andere apotheek zit, Poldervaart. En me daar melden, dan zie ik de rest ook vanzelf wel.

En dan mag ik maandag 7 oktober naar een cursus over antistollingsmedicatie. Ook interessant en belangrijk en voor mij alleen maar mooi meegenomen kennis van te hebben. Ook al kost het me een vrije avond. Die vrije avonden komen wel weer volgend jaar, na mijn diploma en als ik een baan heb. Wat moet je nou met vrije avonden? Helemaal niks toch zeker? Kan je beter een cursus volgen hoor! Ik maak wel tijd! (dit is mezelf moed inpraten hoor….) Ik heb een hele stapel briefjes liggen voor vandaag en morgen om af te werken. Ik heb huiswerk te maken van afgelopen week en ook alvast voor komende week. Als het goed is kan ik er maandag gewoon in. Zo niet, appen! Dat komt wel goed. Dan kan ik ook wat dingen vragen over het huiswerk, of ik zie dat vanzelf in de 3 filmpjes van de online klassen die ik MOET zien voor de maandag. Misschien leggen ze het daar wel in uit.

Enniewee, het is druk. Druk maar het lukt me nog wel. Ook met de telefoontjes beantwoorden gaat het steeds beter op stage en daaraan merk ik dan zelf ook wel weer dat ik erin groei. Ik weet de meeste nu zelf te beantwoorden. Het is ook omdat Saskia me meer verantwoordelijkheid geeft en ook, zoals voor mijn stage opdrachten, echt even gaat zitten met me. Ik vind dat wel prettig. Ik kreeg direct al verantwoordelijke dingen te doen en ik hoef niet weken lang over iemands schouder mee te kijken. Dat gaat wel eens anders, heb ik al gehoord. Nee, ik zit wel goed daar, precies waarom ik voor die plek heb gekozen, komt ook exact zo in werkelijkheid uit. Goed aangevoeld en dus geluisterd met mijn geestesoren naar mijn gids. Die zal blij met me zijn! Ik en luisteren… Hm..

Morgen heb ik besloten toch naar het strand te gaan, het is nu mooi nog en ook al is het heerlijk met storm of regen een strandwandeling te maken, met het mooie weer moet je dat ook niet willen missen. Zodra het morgen licht is, ga ik tanken en rij ik heerlijk door naar moeder water aan de kust! Even mijn stressweek weg laten waaien. Dat heb ik echt wel verdiend. Ik heb er nu al zin in! Vandaag wegen bij de Cambridge dus. In de ochtend de hele boel gedaan. Alleen boven niet, daar moet ik echt een keer even tijd voor maken. Voor het balkon winterklaar maken ook en dat moet echt in de komende weken gebeuren. Nou ja, het zal nog wel rechttrekken, ook dit soort dingen. Al sal reg kom, zei mijn moeder altijd. Zuid-Afrikaans, heerlijk taaltje met hilarische letterlijke woorden erin. Als ik ooit niets te doen heb, al zie ik dat niet gebeuren zo snel, zou ik dat willen gaan leren. Mopperfiets is een brommer en een kleefbroek is een legging. Dan lig je toch zeker de hele studie in een deuk?!

Ik ben weer eens zwaar gewond, het ging gisteren weer eens mis met Rainbow en zijn enthousiasme voor de snoepies. Echt hoor, altijd als de littekens van de vorige keer vervagen, dan gebeurt het weer. Mijn moeder zei, toen ik de kittens pas had en het toen echt heel erg was, dat ze me mismaakten. Maar het ziet er wel heftig uit. Gisteren ook weer, dan vliegt ie als een dolle over mij en de bank heen. En als ik dan die pot met snoep vast heb, wordt hij echt bijna gek. En dan kan het mis gaan, dat hij niet kijkt waar hij springt of gewoon té enthousiast springt en valt. Alleen dan grijpt hij mij met zijn nagels en ja, dat is au. Zoals je wel kunt zien op de foto. Dan brandt het de hele nacht en klopt het nu alsof er mannetjes met hamertjes de boel staan dicht te slaan of zo.

Maar goed, ja dan scheld ik even en dan zie je ze alle vier met van die grote ogen kijken. Oh jee, watskebeurt? Dan dim ik gelijk weer in en zachtjes door mopperend, geef ik ze dan hun snoepjes. Want zeer doet het zeker wel. Het gaat wel weer over hoor en de komende weken, is Rainbow weer net even iets voorzichtiger. En als ik dan mijn voorzichtigheid ook laat varen, lig ik zo weer open. Tja, ik zie hem echt niet minder enthousiast worden over snoepietijd hoor! Het is niet anders… Gelukkig ligt er in de winter meestal een dik plaid over. Voor het komende voorjaar en zomer maar iets verzinnen? Iemand?

"Mijn wensen zijn dwazen, zij schreeuwen dwars door Uw zangen heen, mijn Meester. Laat mij slechts luisteren."

Rabindranath Tagore - Indiaas mysticus, dichter en Nobelprijswinnaar literatuur (1913) 1861-1941

Gisteren op stage, was het een apart dagje. Het is de apotheker haar vrije dag altijd maar dan komt er een andere. Alleen die kwam ook niet want die bleef steken op een andere apotheek van ‘ons’. Dus waren Ineke en ik met zijn tweetjes. En rustig dat het was! Dat was het de dag ervoor ook al geweest, zei ze tegen mij. Ook de bestelling en de recepten order waren klein. Daar was ik zo mee klaar. En met het bij pakken van de medicatie dus ook. Dan controleert zij het weer en dan scan ik alles weer in, zodat het geregistreerd staat allemaal. Het kan dan worden opgehaald, of het moet bezorgd worden of het gaat naar Poldervaart, de apotheek bij het ziekenhuis in Schiedam, zodat ze het daar op kunnen halen.

Ja, dat gaat allemaal al bijna automatisch en zonder iets te vragen. Ook de telefoontjes vielen vandaag mee. Je hebt vaak tussendoor telefoon en dat is heel vervelend als je je nog moet concentreren op wat je aan het doen bent. Dat gaat ondertussen ook steeds beter. Het is dan ook al mijn 6^e week. Alleen weet ik niet of ik de uren van augustus mee mag tellen. Dat moet ik nog mailen naar de stage afdeling. Maar goed, daar heb ik nog geen tijd voor gehad. Ik heb een stapel briefjes, van ongeveer een dikke 2 centimeter hoog met dingen die ik moet doen, wat de opleiding betreft.

Het bleef erg rustig dus kon ik in de middag lekker even mijn stage opdrachten doornemen, die had ik meegenomen, al wist ik niet waarvoor. Normaal heb je nergens anders tijd voor en is het continu werken tot half zes. Ook weer zo apart. Ik had het erg jammer gevonden als ik het nu niet bij me had gehad. Voortaan maar gewoon standaard meenemen, je weet maar nooit! Morgen aan Saskia nog een aantal dingen vragen. Ik moet ook een organogram maken en ik heb geen idee hoe het daar precies zit. En zij moet me ook vertellen wat zij allemaal doet en wat voor verantwoordelijkheden zij weer heeft.

Ik zie haar met ons meewerken maar grotendeels zit ze achter de pc en dan weet ik niet wat ze doet, buiten het nakijken wat ik gedaan heb. Dat vind ik toch ook wel leuk om te weten. Dan moet ik er een werkstuk van maken, met van alles bij elkaar. Als het mag van Saskia, mag het ook met foto’s erbij. Dat lijkt mij wel leuk maar dat moet ik morgen eerst even vragen. Dan zien we het wel. Dat moet zij dan weer ondertekenen en dan kan ik het alvast insturen. Ik heb vier van die blokopdrachten in Blok 1 en die moeten binnen 10 weken allemaal gedaan zijn.

En dan komt Blok 2 met nog meer te doen. Maar tegen die tijd loop ik al als een trein voorop. Dat soort dingen vind ik wel leuk hoor maar er gaat een uur of 10 per opdracht in zitten, dus tja. Ik snap echt niet af en toe, waar ik al die tijd vandaan moet halen want het is echt veel en veel meer dan die ene studiedag die ze zeggen dat je er zelf in moet stoppen, ammehoela! Dat zijn er nu 3 of zo en met 4 dagen school en/of stage, zijn dat er wel 7 hoor. Ik voel me op het moment even een klein beetje opgejaagd maar dat zal nog wel goedkomen, dat weet ik zeker.

Toen ik van de week naar de Action was geweest en de parkeergarage uit wilde rijden, stak er zo’n parkeerkaartje uit het apparaat. Nou ja, ook raar! Dat slikt dat ding normaal gesproken toch in zeker, en dan gaat daarna de boom omhoog en kan je weg. Dat het uitsteekt is dus heel vreemd. Ik pak het en leg het in het bakje waarin ook mijn boodschappenkarretjemuntjes zitten. Nou, als dat geen 3 x woordwaarde is, dan weet ik het ook niet! Waarom ik dat doe, het kaartje bewaren, dat weet ik eigenlijk niet. Ik heb er niks aan. Maar daar denk ik op dat moment helemaal niet bij na. Het lag er gistermorgen ook nog.

Omdat ik in de auto zat te wachten tot ik Ineke zag verschijnen, pakte ik het kaartje om het weg te gooien. Misschien had ik willen compenseren voor het kaartje dat ik toen kwijt was geraakt? Waarom heb ik dat gekke ding niet gelijk weggegooid? Toen ik op het kaartje keek, wist ik gelijk waarom. Het waren verrassings-kusjes van mijn moeder. Het kaartje was namelijk afgestempeld op 13u13. Oh vandaar! Dank je wel lieve ma, vooral niet stoppen met je kleine nummer 13 berichtjes, ik ben er altijd zo blij mee! En het is altijd op zo’n manier, dat je weet dat het niet zomaar is. Buiten dat toeval niet bestaat, is het altijd wel iets raars en bijzonders dat het duidelijk maakt, dit komt van ma! Heerlijk en mooi is dat toch!

Vandaag ben ik iets vroeger weggereden want gisteren heb ik heel Schiedam gezien. De weg die ik normaal altijd rij, binnendoor, is afgesloten en eerst loodsen ze me een wijk in, waar ik niet meer uit kon. Lekker bijdehand zeg! Ik er weer uit en op hoop van zegen ging ik maar rijden. Er waren wel van die gele borden voor de omleiding maar het waren allemaal verschillende letters en welke moest ik nou volgen? Geen idee! Maar, en toeval bestaat dus echt niet, in het begin van mijn stage, reed ik steeds verkeerd terug en kwam ik met een lange omweg bij de molens en uiteindelijk weer uit daar, waar nu die weg afgesloten is. En dat is nu de omweg die ik moet nemen en waar ik, de wegenblinde blonde, nu toch gewoon zomaar onverwacht de weg weet! Dat scheelt echt een zooitje in paniek raken hoor! Ik vond het geweldig dat het weer zo geregeld was voor me!

Terug ga ik dan toch maar via de snelweg, en die files die ik verwachtte, vallen daar op dat stukje reuze mee. De 2^e afslag moet ik er alweer af en alles rijdt goed door daar. Daarom denk ik dat ik die erin ga houden want dan ben ik toch net ietsje sneller thuis. Heen moet ik dan ook maar eens een keertje uitproberen, of dat echt zoveel sneller is. Misschien wel vergeleken bij zoals het nu gaat voorlopig. Nou ja, who cares! Als ik er maar op tijd ben en daarna zo snel mogelijk weer thuis ben, ben ik dik tevreden. En dat dikke is ook al stukken minder ondertussen. Maar morgen ga ik voor het eerst wegen bij de Cambridge lady. Dus hoeveel eraf is weet ik niet.

Ik weet wel dat mijn uniformjasje 3 weken geleden niet dicht kon en nu makkelijk. Daar heb ik geen weegschaal voor nodig! Maar goed, morgen wegen en dan over een maand weer terug. Ja, het hoort elke week maar sorry hoor, ik heb gewoon zo ontzettend veel tijd tekort. Misschien straks, als ik alles echt gestructureerd op de rit heb. Dat zie ik dan wel weer, of ik dan elke week ga. Ik vind het wel zo makkelijk zo. Ja, straks met afbouwen, dan heb ik wat meer begeleiding nodig omdat we moeten gaan uitzoeken wat ik wel en niet kan hebben. Maar daar ben ik voorlopig nog niet hoor. Dat duurt nog wel even.

Morgen snel de boel doen hier, de planten water geven. De meeste van de orchideeën doen weer zo mooi hun gezichtjes laten zien. En dan moet je ze wel belonen. Die van mijn moeder laat nog geen stengeltje zien waar bloempjes aan kunnen komen. Misschien ga ik die wel verpotten, dat kan helpen. Met zijn drietjes in zo’n grote pot zetten. En verse aarde en zo, dan kan het wel eens zo zijn dat ze ook daarna uit gaan lopen. Maar ondertussen is het genieten van die er wel aan het bloeien zijn. Ik hou ervan! Ook van mijn Poolse zusje Agnieszka, die jarig is, maar ik heb echt geen tijd om langs te komen. Ik heb geen ene seconde over dit weekend. Voorlopig blijft dat zo even. Ik heb niet eens tijd gehad om iets te maken voor haar verjaardag! Maar, ze houdt het te goed! Dat beloof ik! 

"Men noemt 'geluk' een samenloop van omstandigheden die vreugde verschaft. Maar men noemt vreugde de toestand waarin men niets nodig heeft om zich gelukkig te voelen.

Origineel: On appelle 'bonheur' un concours de circonstances qui permette la joie. Mais an appelle joie cet état de l'être qui n'a besoin de rien pour se sentir heureux.
Bron: Divers (1931)"

André Gide - Frans schrijver en Nobelprijswinnaar literatuur (1947) 1869-1951

Jeetje wat een gedoe! Ik wil eigenlijk niet meer naar die kapster in Den Haag, die de extentions gezet heeft. Als je met een gladgestreken smoel, midden in mijn gezicht liegt en dan nog op zo’n manier, dat je echt wel moet denken dat ik enorm dom ben, dan vertrouw ik je niet meer en gun ik je ook geen cent uit mijn knip. Waus mens! Mijn nicht zei, dan ga je toch waar ik al jaren ga? Nog lekker dichtbij ook. Ja, goed idee! Dus ik langs gisteren, maar ze zijn daar niet in gespecialiseerd en kunnen ze er dus niet uithalen. Oh? Oké. Ze stuurde me naar een kapper ietsje verder, of die misschien dan zo’n tang hadden of zo? Ze heeft nog geprobeerd er eentje los te knippen maar dat ging niet. Dat kon ik maar beter even googelen, zeiden ook de andere kapsters.

Goh, ja, dat schiet niet op zo. Dat heb ik dan ook even zitten doen maar in principe hebben ze het er overal over om ze erin te laten zetten. Het gaat nu ook pas eindelijk weer goed zitten, mijn haar, maar dat heeft niets met de extensions te maken. Dat is gewoon omdat ik nu zelf aan het veranderen ben.  En daarom wil ik ook die nep dingen eruit. Het was iets wat ik wilde uit proberen en eerlijk gezegd? Het is niets voor mij. Ja, best leuk om zo opeens weer heel lang haar te hebben maar het voelt niet fijn, vind ik. Het voelt nep. Goh, wat raar nu toch… Dat komt omdat het nep is, denk ik. En ik wil niks nep eigenlijk. Met nagels nooit gewild, ooit een keer model gezeten voor iemand en dat vond ik me toch vreselijk daarna! Het heeft maanden geduurd voor mijn eigen nagels weer normaal waren en ‘genezen’ waren van de woeste aanval met acryl.

Maar goed, ik heb het geprobeerd en ondanks dat het wel leuk staat, voelt het niet leuk. Dan maar mijn eigen miezerige maar wel echte bosje. Ik vind het gescheten. Alleen waar kan ik ze er dan uit laten halen? Ik zit er hard over te denken, om gewoon die super liegbeest te bellen, om ze er alleen uit te laten halen. Meer niet. Gewoon hup eruit en weg. Nee, jij gaat van mij geen cent meer krijgen dame. Dat heb je zelf verpest. Dingen verzwijgen of glashard liegen? Dat moet je tegen mij gewoon niet doen. Daar heb ik zo’n trauma van, van tegen gelogen worden. Dan flip ik. Ik flip zelden, ik ben erg evenwichtig en in balans maar lieg niet. Dan kom je een totaal andere Ria tegen. Hoe naar de waarheid ook mag zijn, die vind ik te alle tijden minder pijnlijk dan welke leugen dan ook. Dat krijg je als je enorm bedrogen wordt en er na jaren achter komt, dat er alleen maar tegen je gelogen is. We zijn bijna 40 jaar verder maar echt, het litteken is nog vers bleek pas geleden. Niet liegen tegen mij, dat trek ik niet.

En toch wil ik die dingen van mijn hoofd en nu ik dat besluit heb genomen, moet dat eigenlijk ook het allerliefste gisteren. Tja. Toch maar even bellen dan? Naar die enge nepperd? Ik denk dat er niets anders op zit. Maar dat geeft niet, gewoon in de vroege ochtend, van deze zaterdag of de volgende, als dat niet meer kan. Even eruit laten halen en weg. Dan was en doe ik de rest hier zelf wel. Daar blijf je met je leugenachtige vingers echt vanaf voortaan. Alleen ik ben nog deze ene keer verplicht zowat om langs te komen. Ut mot maar. De afspraak is gemaakt, om 13 uur alleen moet ik die afzeggen, er komen pakketjes nu opeens en die heb ik harder nodig. Wie oh wie weet waar ik in Rotterdam hiervoor terecht kan want na zaterdag is ze nog een week dicht ook! Heb ik weer…

Van Zooplus heb ik antwoord gehad, gisteren, dat ze vandaag dus met dat ene pakket langs zouden komen. Ook voor de woensdag stond er een pakket op de planning. Dan denk ik, wat een inefficiëntie, dat moet toch beter kunnen? Waarom nou niet gewoon in ene keer? Kijk, woensdag was ik thuis. Het pakket is al vanaf vorige zaterdag op de sorteerruimte dus waarom kon die nou niet bij het pakket dat er vandaag wordt bezorgd. Nog op een rare tijd ook, vanaf 17u55 tot 20u55 kunnen ze komen. Oké. Normaal moet je daar nog voor betalen ook. Het moet er wel een zooitje zijn zeg, bij de PostNL. Ik heb het gelukkig naar de zaterdag kunnen zetten, en dan kwam er ook al een pakketje dus dat kwam nog goed uit ook.

Gisteren heb ik toch nog wat orde proberen te scheppen in de chaos die Capabel is. Na drie uur werd er een mail van afgelopen maandag beantwoord, er waren er al 2 beantwoord en er moet er nog 1, waardoor het mij duidelijk werd, waarom ik niet in de les kon komen. Het instructiefilmpje, dat ze op de site hebben staan, is namelijk verouderd??? Echt?! Serieus?! Dat is toch niet te geloven?! Daar wordt je helemaal stap voor stap uitgelegd hoe je in de les moet komen en dat je het grootste blauwe blokje moet hebben en bla bla bla. Nee joh, zegt de man in de mail, dat is fout. Sinds kort is dat verouderd. Oh ja joh? En dat laat je gewoon dan staan, zo’n oud filmpje met hoe het niet meer moet?

Nee, ik had naar de code moeten kijken, ik sta op G en dan de 2 en dan moet ik de, verder niet blauw wordende blokjes, kijken naar de 1^e of de 2^e en zo verder, uit de 2^e reeks. G2 dus. Niet de eerste reeks blokjes dus, waar er een blokje blauw is en groter dan de rest. Wat die meneer in het filmpje zegt, dat je DIE echt moet hebben, en niets anders. Het is dat ik zo Zen ben. Zo zou je toch van minder ontploffen… Mijn mond viel open toen ik het mailtje las! Ik ging ze pas antwoorden, toen ik een heel klein beetje was afgekoeld. De beste man antwoordde gelijk en putte zich uit in veel verontschuldigingen. Ik heb hem maar gerustgesteld, het was niet persoonlijk bedoeld.

Hij heeft me nu een 06 nummer gegeven, mocht ik er komende maandag toch niet inkomen, dan moet ik hem een appje sturen en dan zal hij me direct helpen. Maar hij heeft duidelijk uitgelegd hoe het dan wel moet dus het lijkt me niet nodig. Maar zo stom om er een verkeerd filmpje op te zetten. En oh wat een laag niveau! Dat rekenen begint echt een beetje op kleuterschool niveau. Daar heb ik al een half filmpje van terug zitten kijken. Naar Nederlands en Engels heb ik nog niet gekeken, dat moet ik zaterdag en zondag doen. En dan ook nog voor het Apo blok allemaal opdrachten maken. Ik kom echt tijd te kort het weekend. Ik hoop toch snel mijn dingen voor elkaar te hebben hoor, en voor te gaan lopen.

Ik heb wel gewoon, nou gewoon, de oefentoets Nederlands gedaan voor dit hoofdstuk, dus zonder ook nog maar iets gezien te hebben van de les of het materiaal. Als je boven de 80% scoort dan is het heel goed. Ik had 83% en ik zag dat je je toets in kon sturen. Dat heb ik dan maar gedaan. Kijken wat hij ervan zal zeggen. Ja, weet ik veel, ik doe ook maar wat hoor! Het was een goeie score, ik heb alleen geen idee waar de toets bij hoort. Daar moet ik nog achter komen. Voorlopig ben ik wel even zoet hoor. Ik zou graag een paar uur per dag erbij hebben even. Of een dag extra in de week. Maar het komt nog wel goed. Eens straks weer alles gestroomlijnd loopt, dan ga ik tijd over houden. Dat weet ik bijna wel zeker!