Vaarwel 2016, je was het jaar van ultieme groei, onthechting en voornamelijk afscheid nemen. Je opvolger zal ik met open armen ontvangen, het is tijd voor een nieuwe cyclus. De afgelopen 7 jaar is er zo ontzettend veel gebeurd, dat als ik terugkijk, ik mezelf niet eens meer herken. Ik heb een totale transformatie ondergaan. 

Ik heb daarin een aantal mensen achter me gelaten en dat is goed zo. Dat geeft ook de ruimte voor nieuwe, andere mensen die beter bij me passen in hoe ik nu geworden ben. Dat is weer een van je goede kantjes. Alleen als ik de rampen op een rijtje zet, die jij me dit jaar gegeven hebt, dan sla jij echt alles. 

Ik heb altijd al een woelig leven gehad, met vele ups en even zovele downs. Alleen zoveel achter elkaar in 1 jaar, dat is me nog niet eerder gebeurd. Toch heb ik me ook hier doorheen geknokt, ben ik nog steeds doorheen aan het knokken. Ook jij hebt me niet klein gekregen, dat zal ook nooit lukken.

Wat een jaar ben jij geweest. Dat is wel iets dat me voor altijd bij zal blijven, dat heb je wel voor elkaar gekregen. Maar het is wel goed geweest nu. Het is tijd dat je gaat, ja jij ook. Ik ben er dan ook echt klaar mee. Ik heb wel eens eerder gedacht van "dit jaar mag wel voorbij" maar nog nooit zo sterk als nu. Het is dan ook geen toeval dat dit dag 216 is van mijn zoektocht naar Sunshine. Viel me opeens op. 

Ik weet dat jij hem me niet zal teruggeven, al heb ik dat al die tijd wel gehoopt al was het tegen beter weten in. Nu is het wel klaar met je. Net zoals de dood altijd een nieuw begin in houdt, zo is jouw einde ook weer het begin van iets nieuws. Door je heftigheid zal je bij velen altijd in hun herinnering blijven ook al willen ze niets liever dan dat allemaal wegstoppen. Ook zij zullen je opvolger met open armen ontvangen. 

Het ga je goed, ga maar eens even nadenken over wat je allemaal hebt aangericht. Aan de andere kant, alles gebeurt met een reden. Wat we nu misschien zien als regelrechte ellende, zien we later als een zegening. Deed je het alleen voor ons bestwil. Alleen daar hebben we nu nog niets aan. Wat je wel hebt bereikt is dat je voor altijd in mijn hoofd zal zitten. Niet op een fijne manier helaas. Dus ga, ga in hemelsnaam weg. Vaarwel 2016, het is tijd om te gaan.

Hallo 2017, voordat je over een paar uurtjes de plaats van je voorganger over neemt, wil ik heel eventjes met je babbelen. Ik heb een paar verzoekjes, tips misschien ook wel. Misschien wil je wel even de tijd nemen om met me te babbelen voordat je op je troon gaat zitten? 

Je voorganger heeft een heleboel dingen afgepakt, beëindigt of vernietigd. Ik weet ook dat alles met een reden gebeurt maar niet alles vond ik helemaal eerlijk gaan. Dat er een aantal mensen voortaan niet meer terug zullen komen in mijn leven tijdens jouw regering, is goed zoals het is. Soms zijn dingen gewoon klaar en is het nodig om verder te gaan. 

Alleen over Sunshine wil ik het wel even extra met je over hebben. Over het "hoe" zal ik het niet hebben, dat is aan jou. Ik wil alleen wel graag dat je hem weer veilig thuis brengt. Ja, hij was eigenwijs en hij moest en zou naar buiten. Maar geloof me, hij dacht dat hij dan alleen weer gewoon eventjes naar huis kon wandelen als hij uitgeavontuurd was. 

Hoe de wereld in elkaar zit, daar had hij geen notie van. Daar mag hij niet zo voor gestraft worden. Hij kon er niets aan doen dat hij dat niet wist, anders had hij het echt nooit zo gedaan. Zoals je voorganger alles in werking heeft gesteld om hem te helpen naar buiten te komen, zo zal jij je best moeten doen om dit weer volledig om te draaien. Het maakt me echt niet uit hoe, als hij maar in goede gezondheid weer thuis komt.

Ik weet uit betrouwbare bron, dat hij dit heel graag wil. Je hoeft het niet eens voor mij te doen. Doe het alsjeblieft voor die lieve Moonlight. Die mist zijn broer nog steeds met heel zijn lieve kleine hartje. Voor Aurora zou het ook goed zijn om haar broer eindelijk eens te ontmoeten. Dat is het enige dat ik voor mezelf vraag aan jou, voor ons alle vier dan. 

Verder heb je wel een prachtkans om in ieders herinnering het meest fantastische jaar van hun leven te worden. Juist door de puinhopen die 2016 heeft gecreëerd kan jij die weer rechttrekken of beter maken. Als jij de dingen van de afgelopen jaren weer in een ander daglicht kan zetten, dan ben je een spekkoper! Iedereen zal van je houden en je bejubelen! Mooier kan je het niet hebben toch?

Verder hoop ik dat je met alle liefde al die mensen die zo'n pijn gedaan zijn door je voorganger, iets van warmte en troost kan schenken. Dat je voor mijn moeder en dochter een prachtig jaar zal zijn, voor alle mensen trouwens. Dat alle mensen versteld zullen staan over hoe mooi jij wel niet bent en hoeveel goeds jij brengt na zoveel ellende.

Als ik alles op zou moeten noemen wat jij kan veranderen in de wereld, dan is het hele internet niet groot genoeg. Zo lang zou mijn lijst van. Ik weet dat je nog geboren moet worden maar ik vertrouw op je wijsheid. Ik heb zo'n gevoel dat jij gewoon de boel om kan draaien, dat jij fantastisch zal worden om op terug te kijken. Als je het maar wilt.

Of je nu wel of niet mee wilt werken, ik ga er gewoon voor. Die kilo's gaan er af, daar blijf ik niet meer rond sukkelen meer. Je voorganger heeft elke poging vorig jaar vakkundig de grond in geboord, door dan weer een ramp in mijn schoot te werpen. Dat krijg jij niet eens meer voor elkaar, al zou je willen. Daar heb ik je hulp niet voor nodig.

Het enige dat ik tot nu toe niet helemaal alleen voor elkaar kan krijgen, is dat Sunshine naar huis komt. Daar moet je me gewoon mee helpen. Verder moet je me gewoon beloven dat je zal zorgen dat iemands slechtste dag tijdens jouw tijd, beter zal zijn dan de beste van je voorganger. Daar kan je niet mee stuk.

Zorg voor veel liefde, dat is altijd goed. Liefde is eigenlijk alles wat er is. Ik weet dat je niet alles in 1 x recht kan trekken, dat is teveel gevraagd. Je kan wel beginnen natuurlijk en een goed voorbeeld geven voor het jaar dat na jou komt. Dat die goed kan zien hoe het nou eigenlijk moet. Dan kan jouw opvolger die trend doorzetten en de komende jaren die stijgende lijn laten doortrekken. 

Zo zal je dan voor iedereen de geschiedenis in gaan als 1 van de mooiste jaren ooit. Dan ben je het begin van al dat goeds dat eruit voortkomt. Dat is een mooi streven toch? Misschien zal het niet allemaal lukken, maar je kan het wel proberen, lijkt mij. Zullen we dat afspreken? Zullen we daarvoor gaan? Ik, voor mij, heb de beslissing al genomen. Voor mij wordt jij het best jaar ooit. Ik verwelkom je met open armen! Doe je ding lieverd, doe je ding goed. 

"Morgen is de eerste blanco bladzijde van een boek met 365 pagina's. Maak er een prachtig boek van!

Aan iedereen een geweldig 2017 gewenst!"

Ria Niemeijer, Sunshine Niemeijer, Moonlight Niemeijer en Aurora Niemeijer

Dat ging weer lekker helemaal mis vandaag. Om 8u20 was mijn afspraak bij de dokter, om 8u45 word ik wakker. Conlusie: verslapen, wekker niet gehoord. Ik ben maar direct met mijn ogen nog op half zeven, gaan bellen. Niet zo netjes natuurlijk. 

Kreeg ik direct een aanvaring met de assistente. Ik leg uit dat mijn afspraak al voorbij is maar dat ik net wakker word. Ja, zegt ze, dan zult u voor een nieuwe afspraak moeten bellen. Eh... Wil ze nu dat ik nog een keer terug bel? Ja, dat begrijp ik, leg ik haar uit, vandaar dus dat ik nu aan de lijn hang, al een tijdje trouwens. 

Dan moet u maandag maar weer even bellen, zegt ze, we zitten vol vandaag. Oké, zeg ik, dan ga ik wel direct door naar het ziekenhuis en zal ik doorgeven dat jullie geen tijd hebben. Zo het weekend door gaat namelijk niet lukken. Na wat heen en weer gezever mag ik dan uiteindelijk toch om 15u10 nog even langs komen. Gelukkig!

Dat ik me verslapen heb is niet zo gek. Ik heb de hele middag liggen slapen gisteren, dus duurde het even voor ik gisteravond de slaap kon vatten. Is het eindelijk zo ver, lig je de hele nacht blaffend wakker. Tegen de ochtend viel ik eindelijk in slaap en dan hoor je blijkbaar de wekker niet. Dus nog een paar nachten zo, nee, geen zin in. 

Vandaag dus nog maar even niets doen. Het lukt gewoon niet zo. Wel heb ik helemaal niets meer in huis dus zal ik straks vanaf de dokter toch nog even het nodige in huis moeten halen. Met wiebelige beentjes zal dat nog wel lukken, hoop ik toch. We gaan het merken.

Gisteren heb ik een paar keer Moonlight bij ons op de bank gekregen, gewapend met de borstel die hij zo heerlijk vindt. Alleen als om te demonstreren dat het hem daar niet om ging maar om het gewassen dekentje, waardoor hij nu zijn broer niet meer kan ruiken, ging hij opeens in het mandje liggen.

Dat mandje was altijd Sam zijn plekje. Na Sam's overgaan is alles natuurlijk gewassen en schoon gemaakt en alleen Sunshine vond het wel fijn om in te gaan liggen. Moonlight heeft er nooit echt naar omgekeken, tenzij hij even bij Sunshine wilde gaan liggen. Aurora heeft er ook geen interesse in. 

Moonlight stapte er demonstratief in, ging het helemaal besnuffelen en volgens mij rook hij nog ergens in de verte een hint Sunshine. Hij ging er namelijk languit in liggen en begon te trappelen met zijn voorpootjes. Hoe bedoel je dat hij zijn broer nog steeds zo mist! Ik zag weer allemaal dingen zweven in de lucht, Moonlight keek het ook na steeds, dat had ik eigenlijk moeten filmen. Helaas niet gedaan. 

Sam zal zijn goedkeuring wel gegeven hebben want Moonlight bleef lekker liggen. Moonlight heeft ook nog even een aanvaring gehad met een waxinelichtje. Hij kwam er vanzelf achter dat die dingen heet zijn als je daar je pootje in stopt. Doet ie vast niet meer. 

Tussen de post, die ik speciaal ben gaan halen omdat ik al de hele week niet meer de deur uit ben geweest, zat een onverwacht pakketje uit Griekenland. Van Voula gekregen. Als dank voor het adopteren van Aurora. Heel lief van haar en totaal onverwacht. Alleen staat alles er in het Grieks, maanden én dagen, maar daar komen we wel uit. Dat heeft ook niet iedereen in huis hier in Nederland!

Met Aurora is er ook iets aan de hand. Ze klimt opeens overal op. Nou ja. Zit ik hier vorige keer nog een heel stuk te schrijven over hoge en lage katten en dat zij een lage kat is. Ze heeft me volgens mij een beetje op het verkeerde been gezet. Op dit moment steekt ze voorzichtig haar koppie net om het beeldscherm heen. Ze is nu het bureau en de kast aan het verkennen.

Dat is toch ook wel apart hoor. Dacht ik toch wel dat ze zich al heel erg thuis voelde, blijkt er nog meer in het vat vol verrassingen te zitten hier. We gaan misschien dan nog wel meer verrassingen krijgen in de komende maanden. Het bevestigt ook gelijk wel dat ik misschien inderdaad nog beter even kan wachten met een nieuwe telg in de familie te brengen. 

Daarbij moet ik in het oog houden dat ook Sunshine weer een keer thuis zal komen. Aangezien 2016 echt een hekel aan mij heeft, ga ik er niet van uit dat hij vandaag of morgen opeens aan komt wandelen. Ik zal in 2017 weer elke dag naar hem uitkijken en hopen op een veilige terugkeer hier thuis waar hij hoort. 

Nu ga ik even op mijn gemak een douche pakken, dan ruik ik weer lekker fris als de dokter straks naar mijn longen moet luisteren. Ik zal braaf mijn excuses aanbieden over vanmorgen en het verslapen. Ik kon er echt niets aan doen. 

"Zoek je het kind in jezelf, blijkt het buiten te spelen... "

Loesje

Ik was vandaag zowaar redelijk bijtijds wakker. Dat is voor het eerst sinds vorige week. Het kwam nog goed uit ook want ik heb gelijk mijn huisarts maar even gebeld. Ik heb het gevoel dat ik verdrink zodra ik ga liggen en uit ervaring weet ik dat dit kan leiden tot een longontsteking. Er loopt vocht bij je longen binnen, vandaar dat verdrinkingsgevoel.

Daar zit ik niet nog een keer op te wachten en dan kan je maar beter even langs gaan. Morgenochtend vroeg mag ik weer eens op bezoek. Die man heeft een jaar of 10 niets van mijn bestaan geweten maar de laatste paar jaar is dat volledig veranderd. De laatste keer dat ik er was noemde ik hem bijna bij zijn voornaam en nam ik met een amicale schouderklap afscheid. Volgende keer koffie? 

Het zal de leeftijd zijn, laat ik het daar maar op houden. Als ik het zo bekijk komt de huisarts zelfs straks hier een bakkie doen, hij zit toch om de hoek. Die longbeschadiging van vorig jaar is chronisch dus beter zal het er niet op worden. Fijn, die griepjes.

In plaats dat ik steeds mijn moeder bel, belt zij mij nu om te vragen hoe het is. Ze heeft al wel een paar keer gezegd dat ze heel blij is met haar cadeaus. Gelukkig maar. Voor de een heb ik niet veel hoeven te doen, bestellen, ontvangen en inpakken. Het is het grote schilderboek van Jozef Rulof. Buiten schrijven, schilderde hij ook in trance en over die schilderijen met foto's en verhalen erover en hun betekenis gaat dat boek.

Ik had er wel opgezet dat ze het kreeg onder voorbehoud, ik wil het wel erven ooit. Het liefst voorlopig nog niet natuurlijk, dat begrijpen jullie wel. Haar andere cadeau is ze ook erg blij mee. Gelukkig maar want daar ben ik best een tijd mee bezig geweest. Dat had ik hier ook verteld maar toen kon ik nog niet vertellen wat het was.

Ik had een boekje gekocht met als titel "Ik hou van je mam, omdat..." en daarin stonden 50 zinnen en uitspraken met open lijntjes waar ik dan antwoorden in moest vullen. Laat me je maar gelijk vertellen dat dit een stuk lastiger bleek te zijn dan ik had gedacht. Ik heb er bij een paar ook behoorlijk zitten zweten op een enigszins acceptabel antwoord.

De meeste vragen of eigenlijk invullingen, gingen me redelijk goed af maar er zaten er toch een paar tussen waar ik echt niets bij kon antwoorden. De meest rottige vond ik: Ik hou van het geluid dat je (lijn om in te vullen) maken,  als je (lijn om in te vullen). Wat moet je daar nou toch in hemelsnaam van maken??? 

Het werd "schaatsen" en "pirouettes maakt". Lees hem zelf maar zo op. Nee, sloeg natuurlijk nergens op maar ik wist het echt niet. Of er stond; "jij maakt de leukste (invullen)", die was makkelijk, "kinderen" leek mij wel gepast. Om ruzie met mijn broer te voorkomen natuurlijk want anders had ik "dochters" gedaan. 

Of (lijn om in te vullen) zou jou moeten spelen in een film. Eh.... Tja... Eh... Tot ik plots een ingeving kreeg, Sylvester Stallone! Ik lag zelf helemaal dubbel en zag hem als een soort van Mrs. Doubtfire roepen "Riaaaaaahhhh" Ik heb er maar bijgezet dat ik zelf ook dubbel lag.

Als je een kleur zou zijn dan zou je (invullen) zijn. Eh... Nou ja, dan maar Paars, ik weet niet waarom maar dat vind ik gewoon een mooie kleur. Als je een vakantie was, dan zou je (invullen) zijn. Allemaal van dit soort onzinninge dingen zaten er ook tussen.

Toch kreeg ik het uiteindelijk wel ingevuld. Soms met een idiote grap als antwoord, maar ja, zo ben ik dan ook en soms met een pittige waarheid, die niet rot bedoeld was maar wel is zoals ik haar zie en ken. Ik wilde het naar eer en geweten hebben ingevuld en de dingen zeggen zoals ze zijn.

Een slijmbal-boekje is mijn stijl niet. Ik heb er wel bijgezegd dat ze precies goed is zoals ze is en dat ik van haar hou met heel mijn hart volledig zoals ze is. Met haar vele goede en soms ook wat mindere kanten. 

Ik vond het een pittig cadeau, voor mij om in te vullen in elk geval. Maar toch wel erg leuk. Ik had het gekocht bij Mystiek en zag daar wel meer van dit soort dingen liggen. Ik ga daar toch weer een keertje doorheen spitten als ik er weer eens ben. Het kost wat zwetende uurtjes maar het resultaat is er wel. 

Voor Sunshine hoop ik maar dat hij een goeie schuilplek heeft als straks het vuurwerk losbarst en dat hij dan veilig op zijn plek blijft. Niet dat hij in paniek gaat rond rennen en juist dan gewond raakt of zo. Fingers crossed!

Omdat Aurora altijd bij me ligt en Moonlight het gewassen dekentje niet meer aantrekkelijk vindt, de strategie "til Moonlight op de bank" geen doden aan de zeik zet, ben ik wat anders gaan verzinnen.

Hij is zelf een "samen met mama" momentje gaan maken in de wasbak in de badkamer. Had ik al verteld geloof ik. Als ik mijn haar borstel, dan wil hij ook geborsteld worden. Daar geniet hij enorm van. Met mijn blonde kroeskop bedacht ik me gisteren dat ik zijn eigen borstel dan maar klaar moet leggen op de bank.

Ik begon hem te borstelen toen hij langs liep. Ja, daar stopt hij direct voor natuurlijk. Daarna hield ik de borstel hoog, vlak boven mijn schoot. Hop, hij sprong er direct naar toe. Zo heeft hij gisteren wel een keer of 3 op mijn schoot gelegen. Volop in de borstel, zeg maar. Heerlijk vindt hij dat, goed voor de losse haren, goed voor zijn vacht, gezellig voor mij. Alleen maar voordelen.

Aurora borstel ik tussendoor steeds een beetje mee, zij ook weer tevreden want zij vindt het ook heerlijk. Mooi. Dit moet ik gewoon even volhouden en dan komt hij er vast weer bij liggen. Of anders blijf ik gewoon zo doorgaan met borstelen. Af en toe moet hij wel even de borstel afpakken en een bijtbeurt geven maar dat mag. Af en toe heb ik wel slimme ideeën. 

Nu ga ik eerst weer even een tukkie doen, vannacht met al dat gehoest haast niet geslapen. Daarna misschien even de keuken een beetje opruimen of zo? Nou ja, ligt eraan hoe ik me straks voel. Volgens mij blijf ik gewoon liggen, die keuken is morgen nog net zo rommelig. Ik kan beter even kijken of ik mijn haar toonbaar genoeg krijg om morgen buiten te lopen. Al zit de dokter maar op de hoek, zoals ik er nu uitzie binden ze me aan een stok en zetten me in een maïsveld. Veeeeels te koud voor!