Helaas gisteren niets gezien maar ik hou nu al zolang vol, het kan me niet schelen, ik geef het niet op. Ik had het mezelf wel moeilijk gemaakt, ondanks mijn powernap was ik gisteren natuurlijk wel om 4 uur al opgestaan. Maar ik weet dat je tussen 1 en 4 uur 's nachts meer kans hebt om katten te spotten dan welke andere tijd dan ook.

Dus had ik besloten om na 1 uur te gaan lopen. Om die kans te vergroten. Alleen was het wel heel moeilijk om wakker te blijven! Mijn ogen waren aan het branden. Ik wist dat als ik mezelf in slaap zou laten vallen dat ik dan 's morgens pas wakker zou worden. Ik deed daarom alle moeite om niet om te kiepen. 

Na enen ben ik gaan lopen. Zelfs dan lopen er hier nog mensen rond of zitten ze in auto's. Wat doen die toch allemaal? Ook naar hun kat zoeken? Nou ja, maling aan. Ik loop hartstikke voor joker in mijn huispakbroekie die onder mijn jas uitsteekt. Who cares! Ik ben direct richting brug 1 gegaan. 

Toen ben ik daar het trapje opgegaan en ben ik bovenlangs gaan lopen. Dat was wel een beetje erg donker hoor. Alles heeft daar open gelegen dus het was niet zo handig om te lopen. Vol met kuilen waar ik dan ook met grote regelmaat bijna mijn nek door brak. Maar zoals al vaak op mijn speurtochten, er was geen enkele kat te zien.

Ik ben maar terug gelopen en zag onderweg een erg geschikte stok liggen om tussen de deur te steken. Op de terugweg nam ik steeds een handje brokjes uit het zakje in mijn jaszak en strooide die elke paar meter uit. Dan zit mijn luchtje er ook aan, dacht ik dan toch. 

Eenmaal thuis heb ik de stok tussen de deur gedaan, die bleef prachtig op een kiertje zo. Onderweg naar de 3e verdieping heb ik ook om de paar treden en bij alle hoekjes omhoog 1 of 2 brokjes gelegd. Zo ziet het er niet uit als rotzooi voor de buren en toch ligt het er. 

Ze komen pas dinsdag weer het trappenhuis doen, als hij dan nog niet thuis is, herhaal ik dit gelijk dinsdagavond weer. Vandaag had ik een hoop regeldingetjes dus kwam het flyeren er niet van. Morgenochtend eerst even stofzuigen en dan met mijn tas flyers de straat op. Ik hoop wel dat dan ook het zonnetje schijnt. 

Verder moet ik wel even gaan lopen weer vannacht. Mijn note from the Universe schreef me vandaag het volgende: Ria... it's Thursday(!!), and Thursdays are ALWAYS awesome! Great things happen on Thursdays in the physical, and magical things happen in spirit too. Players, circumstances, and facts are all being aligned to brighten and lighten THE REST OF YOUR LIFE. Hmmm... wonder what goodies are in store for you today... what surprises... what coincidences and accidents? Something to think about.  

Dat kan ik natuurlijk niet negeren! Dan voel ik me ook niet zo schuldig dat ik vandaag niet heb geflyerd. You never know toch? Morgen ga ik wel flyeren, zoals ik al zei. Dan ga ik ook gelijk even langs de kinderboerderij. Daar in de buurt weer plakken en weer eventjes naar binnen lopen en flyers achter laten. Misschien wel even een praatje maken en vragen of ze hem soms gezien hebben.

Wel apart trouwens, ik heb al weken niet echt die zenuwpijnen meer gehad in mjin benen. De laatste paar dagen, sinds ik hier weer rondloop, heb ik het weer enorm heftig 's nachts. Dat is echt om uit te gillen, zo pijnlijk. Kan me bijna niet voorstellen dat dit tussen mijn oren zou zitten! Dat zou ik verdomd knap van die oren vinden dan. 

Dat ik na zo'n dag door Amsterdam lopen wat last heb, snap ik nog. De hele dag lopen van 's morgens vroeg tot 's avonds in de nacht, dat voelt iedereen die dat normaal niet doet. Die kleine stukjes hier zouden geen problemen moeten veroorzaken. Maar goed, het zal wel een reden hebben, zoals alles. Beetje pijnlijk alleen en niet iets waar ik in mijn slaap op lig te wachten.

Ik wist natuurlijk al dat Aurora iets heeel bijzonders is, net als Moonlight én Sunshine. Maar hoe bijzonder las ik gisteren in een artikel dat ging over witte katten. Op de foto zie je het schemaatje ook. Maar 5% van alle katten zijn wit. Dat dit minder vaak voorkomt wist ik al maar niet dat het maar zo weinig is.

Van die 5% heeft maar 1 tot 2% een of twee blauwe ogen. Van de katten met 2 blauwe ogen, zoals Aurora met haar heerlijke knalblauwe kijkers, is maar liefst 60 tot 80% doof! Dus is zij eigenlijk een wel heel bijzonder kattenkind! Zij is niet doof.

Dat wil niet zeggen dat ze luistert hoor maar doof is ze niet. Ik had altijd gehoord dat alle witte katten met blauwe ogen doof waren maar dat is dus niet zo. Daar was ik natuurlijk al achter. Moonlight is voor mij net zo bijzonder hoor, maar van zwart/witte katten is het hele kattenras wel overladen. 

Moonlight zijn zwarte kinnetje dat op 1 lijn ligt met het zwarte vlekje op zijn witte borst, doet het lijken alsof hij al embryo met zijn kin op zijn borst heeft afgegeven haha. Zo vind ik dat er altijd uit zien. Sunshine is ook een bijzondere jongen, met, zoals ik nu uit ervaring weet, ontzettend capabele ontsnappingskunsten. Met zijn beige rand om zijn groen ogen is ook hij geen doorsnee kat, zeker niet met zijn zwarte voetzooltjes en dat schitterende wit in zijn vacht met strepen én pantervlekken.

Moonlight heeft ook van die speciale kijkers. Soms zijn ze helemaal groen op foto's maar in het echie heeft hij er een gouden rand om zitten en soms zijn ze helemaal goud om te zien. Ook wel apart. Voor mij zijn al mijn beezzies gewoon speciaal en mooi en lief. Ik hoop snel in 3 paar mooie oogjes te mogen kijken. Daar blijf ik dan ook gewoon vanuit gaan. Ik kan heel af en toe bijzonder volhouden, dit is 1 van die keren. 

"De waarheid over de kat hoort men van de muizen."

Henry Ford

Lekker hoor, 1 dagje werken en dan al weekend. Ik had niet genoeg vrije uren meer, anders was ik vandaag ook heerlijk thuis geweest. Maar op zich is dit ook al niet verkeerd. Na mijn werk eventjes wat boodschapjes gaan halen.

Bij thuiskomst altijd even de cits begroeten en aandacht geven. En zoals altijd als ik er om 4 uur ben uitgegaan, vallen altijd even mijn ogen dicht op de bank. Dat kan wel eens mis gaan maar vandaag niet. Nu was het echt even een powernapje.

Lekker gegeten en nu aan de koffie en aan de schrijf. Iedereen die ik vandaag op mijn werk tegen kwam en die mijn stukjes lezen, die zeiden allemaal hetzelfde; "Sunshine komt dichterbij". Dat is ook wel apart hoor! Maar ook wel fijn om te horen van anderen.

Dan ligt het niet helemaal aan mij. Ik voel namelijk hetzelfde. Vanavond laat ga ik toch ook weer even een rondje lopen. Je weet maar nooit. Dan ga ik lekker laat en kijk ik of ik toch stiekem de benedendeur open kan laten door iets tussen de deur te klemmen.

Ik kreeg nog een goeie tip: ook boven aan de trap iets neer te leggen met onze geur eraan én wat te eten. Daar had dit blonTje nog niet aan gedacht. Mijn wegwerpshirtje ben ik in elk geval al kwijt. Dat heeft geen dag buiten in de bosjes gelegen. Dat vond ik echt al heel erg snel vertrokken. 

Het pand is van mijn huisarts, die zie ik wel een rondje maken elke dag of zo. En dan haalt ie waarschijnlijk de verstorende dingen weg. Een bakje brokjes en een shirtje dat kan natuurlijk niet. Ach ja, het zal geen dierenliefhebber zijn. Daar had ik al een klein beetje een vermoeden van, toen hij laatst suggereerde dat ik Aurora dan maar weg moet doen als ze toch steeds bijt.

Als hij zo was opgegroeid als zij, had hij vast veel valser geweest. Zij is niet vals, alleen voorzichtig en zo uit haar slaap opeens weer bang. Ze heeft wat teveel meegemaakt. Dus hij kan mooi de pot op! Als het nodig is, al denk ik dat gek genoeg niet, dan haal ik gewoon braaf weer een antibiotica kuurtje. Lekker puh!

Het kan aan mij liggen hoor, maar ik zat net, je moet soms wel, reclames te kijken en zag die laatste van Olaz voorbij komen. Het was me al eerder opgevallen dus nu ging ik er extra op letten. De dame, een of ander model geloof ik, zegt op een gegeven moment dat ze een "stevirige" huid ervan krijgt! 

Stevirig??? Stevigere, zal ze bedoelen toch? Mijn gehoor is toch echt prima en ik hoor het haar toch echt zeggen! Zo'n regisseur of producent of whatever moet daar dan toch wat van zeggen? Ik heb toch al een haat/liefde verhouding met die reclames. Aan sommigen kan ik me zo ontzettend ergeren dat ik bewust  besluit dat product echt nooit te zullen aanschaffen al zou mijn leven ervan afhangen!

Anderen zijn dan weer hilarisch. Ik ben geen snoepjes-snoeper maar van de reclame van Haribo, zou ik zo een zak snoep gaan halen. Van die executive typetjes, die met kinderstemmetjes dingen zeggen zoals "kijk, dit is een sleutel en daarmee krijg je aaaaalle deuren open", of met twee halve maantjes tegen elkaar doende zegt er eentje "kijk, nu is het volle maan" en dan geven ze allemaal zo'n wolvenhuil. Heerlijk! Die snoepjes, oké, maar die reclame vind ik echt om op te vreten!

Ik wil wel van jullie horen of het aan mij ligt dat ze "stevirige" zegt hoor. Anders ga ik toch ook nog even langs de oorarts. Ik moet toch ook al naar de oogarts een keer, dus die zullen wel vlak bij elkaar zitten. Dat zit het op mijn hoofd ook, denk ik dan maar.

Verder heb ik net nog geprobeerd mijn 2 binnen cits op een kersterige foto te krijgen. Aurora is geen probleem. Alleen als ik met flits werk, wel handig zo in de avond, doet ze haar oogjes dicht. Maar dan ziet ze er nog schattig uit, als een slapend schatje. 

Alleen Moonlight hè, die vindt het leuk om het je zo moeilijk mogelijk te maken. Dan gaat hij naar de tegenovergestelde kant zitten kijken als je een foto wilt nemen. Loop je dan snel om, dan draait hij zich ondertussen weer terug. De lummel.

Ik heb Kim nog nooit zo horen mopperen als toen ze van die 2 foto's kwam nemen! Ik lag of lach dubbel. Ik weet het ondertussen wel. Ik weet dat ik opeens, alsof ik uit de bosjes spring, mijn camera op hem moet richten om hem op de foto te krijgen. Of hij moet ergens mee bezig zijn, óf hij zit te zaniken bij zijn hengel. Dan blijft hij wel zitten.

Afijn, kijk maar op de foto's. Ik kreeg hem pas een beetje op de foto, nog niet helemaal, toen ik hem op het vogeltje wees, waar hij dan maar even aan ging snuffelen. Verder dacht hij, bekijk het maar en sprong van tafel. Ach ja, ik zal weer op een gelegenheid moeten gaan loeren als hij ergens kersterig ligt te zijn.

Misschien heb ik straks wel een prachtige foto van met zijn drietjes! Dan kan het me niet schelen of alleen hun kontjes erop staan. Vanavond laat ga ik weer op Sunshine jacht. Koud of niet, het is heerlijk om even buiten te lopen. Jammer dat het om die reden is maar ik probeer er toch maar van te genieten. Wish me luck! 

"Wat katten nog eens moeten leren:
de deur achter zich dicht doen."

Cees Buddingh Nederlands letterkundige 1918-1985

Nou, dat gesprek met mijn medium heeft wel weer wat op gang gebracht! Ik had gisteren net mijn stukje geplaatst en toen hoorde ik iets zoemen in de verte. Te laat kwam ik erachter dat het mijn telefoon was, die op de bank lag.

Daar moet ik toch eens iets op verzinnen hoor, misschien een ander en harder muziekje kiezen maar ik vind dit zo'n lekker nummer. Aan de andere kant, ik hoor het nu ook niet dus maakt dat dan ook weer niet meer uit. Oké, daar ben ik al uit nu.

Ik ging kijken wat er zo te zoemen viel en zag dat ik gebeld was en dat nu mijn voicemail-mevrouw me wilde spreken. Daar heb ik dan zelf maar even naar gebeld. Ik herkende het nummer ook niet dus ik was wel nieuwsgierig. 

Het bleek de man van de frituur om de hoek te zijn. Er was een klant speciaal naar zijn zaak gekomen om te vertellen dat ze de kat van de flyer had gezien! Op de Spaanse bocht! Nou ja! Er hangt al een flyer in de frituur vanaf dag 1 zeg maar. Nog nooit enig respons op gehad. 

Aangezien mijn medium net 2 dagen ervoor had gezegd dat Sunshine weer in de buurt was, kon dit geen toeval zijn natuurlijk. Dan ook nog eens mijn droom van gisteren meegenomen, moest ik hier wel iets mee doen. Ik ben gisteravond laat gaan lopen. 

Ze zijn bij brug 1 dan ook klaar met de werkzaamheden. Al heb ik nog steeds geen idee wat ze daar nou gedaan hebben. Ja die lange buizen liggen nu onder de grond, het paadje is nog steeds een zooitje, de helft van al die bramenstruiken zijn vernietigd. Daar is het dan zo'n beetje mee gezegd.

Maar dat was wel het stekkie waar Sunshine in het begin uithing. De volkstuintjes of schuurtjes die P., mijn medium, steeds ziet, kan natuurlijk toch ook nog steeds daar tegenover Zwembad West zijn. Vooral ook omdat zij er toch ook het spoor bij ziet. Alles wat P. noemt is daar aanwezig. 

Ik ben gaan lopen richting brug 1 en ben daar, het was rond middernacht, op de trap gaan zitten. Op mijn gsm staan nog steeds de mauwtjes van Moonlight en die heb ik er rustig af zitten spelen. Toen heb ik een babbeltje gehouden, met mijn "kittenstem". Gelukkig liepen er geen mensen meer, die zouden anders wel gedacht hebben! Koekoek!

Helaas, geen Sinterklaascadeautje voor moi. Ik ben dan toch niet zo lief geweest als ik zelf wel dacht. Helaas, het was te proberen natuurlijk. Ik heb ook nog bij de bosjes hier vlak naast een bakje brokjes neergezet en een shirtje erbij gelegd, dat ik speciaal voor deze gelegenheid onder mijn kleding had gedragen 2 dagen. 

Ik had een deksel van een schoenendoos om tussen de deur te steken toen ik naar boven ging, zodat de deur open zou blijven staan. Vanavond ga ik vroeg slapen dus dan heeft het geen nut met die nachtbrakende buurman hier. Die haalt het er dan toch tussenuit. Maar vanaf het weekend heb ik weer de avond en ben ik laat thuis. 

Dan moet ik voor vrijdag in elk geval wat dingen hebben die ik tussen de deur kan steken. Die probeer ik dan elke nacht open te laten. Als hij echt voor de deur heeft gezeten, dan weet Sun dat hij hier naar binnen moet. Dan maar het lot een handje helpen. Dat kan vast geen kwaad.

De cits vonden het maar een vreemd tijdstip en ze bleven maar om me heen dralen toen ik weer terug kwam. Ik maar denken dat ze bezorgd waren. Wel nee. Het was tijd voor hun favoriete avondsnack! Die heb ik ze maar gegeven. Toen heb ik nog even een nieuwe flyer gemaakt, kan ook geen kwaad. 

Dat voelde toch ook weer fijn. Een beetje actie rondom Sunshine en stapjes dichterbij zijn thuiskomst. Daarna ben ik heerlijk maar helaas droomloos gaan slapen. Vanmorgen zonder lampenkap op mijn hoofd wakker geworden, ook fijn. Verder was ik weinig van plan. Alleen nog een keertje bij daglicht gaan lopen om Sunshine te zoeken.

Moeder belde me, ze wilde even een uurtje op de koffie komen! Dat vond ik nou echt leuk! Ze was, na de diagnose, de operatie én de daarop volgende chemo's niet meer in staat geweest hierheen te komen. Ze had Aurora dus ook nog niet gezien en dat wilde ze zo graag. 

Lopen kan ook wat later nog wel dus mams is gezellig op de koffie geweest. We hebben even zitten babbelen, met koffie natuurlijk. Lang kon ze helaas niet blijven want de operatiewond van het abces op haar rug moet nog 3 x per dag door de thuiszorg verzorgd worden.

Ze mocht Moonlight, die is normaal niet zo menserig, gewoon aaien en zelfs Aurora kwam eventjes aan haar snuffelen. Dat doet ze anders ook niet zo snel. Meestal blijven ze weg als er iemand is. Zo zie je maar, soms doen ze opeens wat je niet verwacht. Katten eigen. We hebben nog lekker even gelachen en toen ma weer weg was, ging ik een stukje lopen.

Ondertussen ken ik de buurt natuurlijk vrij goed. Ik ben hierachter de straat doorgelopen, zo door naar de Spaanse bocht vanaf waar die begint onderaan het Marconiplein. Zo ben ik hem helemaal afgelopen. Ondertussen om me heen kijkend en weer onder auto's en in bosjes turend. 

Ik kan dit volgende keer maar beter doen mét bril of lenzen. Ik dacht wat te zien maar dit bleek, toen ik dichterbij kwam, weer een eend te zijn. Wel een erg kattige eend hoor. Vandaar mijn vergissing natuurlijk. Verder langs Sparta gelopen, dan de straatjes allemaal door en toen liep ik als vanzelf langs de frituur.

De meneer van Florida, die me gisteren had gebeld, stond achter de toonbank. Ja, toen moest ik wel een patatje eten vanavond natuurlijk. Zo vervelend altijd! Ik wilde niet zomaar wat vragen en dan weer weglopen. Je kan dus wel stellen dat ik door omstandigheden werd gedwongen ongezond te eten. Patat eten doe ik eigenlijk alleen maar op de zaak.

Hij vroeg gelijk of ik nog was gaan kijken. Ja ja, daar kom ik net vandaan. Hij vertelde nog dat de mevrouw, die hem gezien had, speciaal naar zijn zaak was komen lopen om het te vertellen. Toch wel goed dat ik even langs ben gegaan want hij had nog meer te vertellen.

De vrouw zei dat hij heel erg schichtig was, precies dezelfde woorden die P. gebruikte van de week. Ze had hem zelfs 2 x gezien en was er achteraan gegaan maar hij bleef van haar wegrennen. Typisch Sunshine ja. Ook dacht ze dat hij werd bijgevoerd op de kinderboerderij hier vlakbij. Daar is natuurlijk ook genoeg eten te vinden en daar komen wel meer katten.

Goh, daar heb ik van de zomer ook nog flyers lopen plakken en achtergelaten. Het wordt weer eens tijd voor een nieuw bezoekje denk ik zo. Dat gaat donderdag of vrijdag gebeuren, lijkt me een wijs plan! Ik was in elk geval al weer een stukje wijzer. Ik zag bij thuiskomst, dat ze het bakje met brokjes én mijn shirtje al hadden weggehaald. Nou ja...

Eenmaal boven met mijn patatjes, kwam ik erachter dat onze Aurora dat wel lekker vindt! Ja, dat heeft ze misschien wel lopen snaaien op de straten van Athene. Ze haalde zo een frietje uit mijn bakje! Ik heb haar maar laten gaan, jeugdsentiment voor haar. Ze heeft hem niet helemaal opgegeten. Meer een beetje uitgekauwd weer op het kleed gegooid. 

Moonlight is volgens mij anti kerstversiering. Bij 1 van de 2 buddha's die ik een kerstmuts opgedaan heb, kan hij bij. Elke keer doet hij hem die muts weer af. Daarna zag ik hem lopen met een glitterende paarse kerstroos in zijn bakkes. 

Die heb ik maar snel afgepakt. Hij zag eruit als discocat met al die paarse glitters op zijn bekkie. Ik ben benieuwd wat ik morgen allemaal kwijt ben als ik uit mijn werk kom. Het is weer vroeg dag morgen. Dus ik ga lekker vroeg mijn warme mandje in. Eerst nog even mijn ontplofte hoofd fatsoeneren, dan koffie, dan slapen. Morgen weer een dag.