31. mei, 2020

Vier jaar en 2 dagen zonder Sunshine

Ik zit alleen nog te wachten op het cijfer voor Engels om te kunnen zien of ik daar al voor geslaagd ben. Grappig genoeg door die 3 tienen, kan ik niet eens zakken als ik een 1 zou halen. Ik denk toch wel dat ik een hoger cijfer zal krijgen! Daarom kan ik er wel vanuit gaan, dat ik geslaagd ben. Mijn cijfer voor Hart en bloed is ook binnen. Het wordt steeds hoger want dit was een 9,1. Dan moet ik voor schildklier en hormonen wel een 10 halen toch? Als dat kan tenminste. Want ik heb al gemerkt dat elke toets bij Capabel fouten heeft. Dus al geef jij het juiste antwoord, dan heb je dus toch geen 10. Zo zaten de toetsen van generiek ook allemaal in elkaar.

Nou ja, maakt niet uit, als ik het maar haal. Jammer van die ‘net geen 6’ bij het 1e blok. Ik heb er de eerste helft niets aan kunnen doen omdat er niets werkte. Ik weet nog wel hoe wanhopig ik toen was hoor. In tranen was ik er elke dag mee bezig tot ik het eindelijk allemaal voor elkaar had. En dan bovendien een docente die echt geen les kan geven, hoe aardig ze ook is. Ze kán het gewoon niet. En bovendien was ik al iets van 35 jaar niet meer naar school geweest en was het even kwijt hoe ik moest leren. Dat heb ik het 2e blok direct anders aangepakt en met hele goede resultaten nog wel. Dat houden we er maar in dan. Dus dat eerste cijfer was ook nog eens niet terecht, ook weer door fouten bij Capabel, het moet een 7 zijn.

Niet dat ik me ervoor schaam of zo hoor, maar eerlijk is eerlijk. En ik kan zo slecht tegen dingen die niet eerlijk zijn, dat is het meer dan het cijfer zelf. Ze konden er alleen niets meer aan doen, zei de docente toen. Ik had toen echt niet de puf om daar tegenin te gaan en heb het er maar bij gelaten. Maar het hoort niet natuurlijk! Wat voor mij geldt, gold ook voor een paar anderen in de klas. Het was gewoon een foute vraag, 2 foute vragen zelfs en daardoor is ons cijfer toch anders geworden. Irritant maar als ik het diploma maar haal, vind ik het allemaal best!

Ik zit vandaag ook weer aan het huiswerk. Vanmiddag bellen met Zippora en José, opdrachten afmaken, of beginnen. Wel geweldig met al de technieken die we hebben nu. In ‘mijn’ eigen echte schooltijd had dit gewoon niet gekund. Dan had de opleiding op zijn gat gelegen, dus ik ben dan wel een technische kluns maar toch ben ik er blij mee. Wist ik veel dat je met Whatsapp een drie gesprek kan voeren? Maar ja, Zippora is net 20 geloof ik, die weet dat allemaal wel. Daar hebben José en ik weer mazzel aan. José is dubbel zo oud als Zippora maar weer zo’n 15 jaar jonger dan ik. Zij dacht toen bij die 1e les op school, dat ik van haar leeftijd was. Toen had ze mijn hart al gewonnen maar het is echt helemaal zo’n schatje. Heel blij met een aantal van mijn klasgenootjes dus!

Ik zit nu een beetje dingen af te ronden waar ik mee bezig was. Ik was vergeten een opdracht op te sturen, die heb ik net gestuurd. Nou ja, het is vóór dinsdag toch? Al zal ze die vast liever al hebben nagekeken. Ja, sorry, was het echt vergeten! Net wat kinderrecepten na zitten kijken en ik heb er nog een stuk of 6 te gaan. Altijd een heel gedoe, doseringen checken en drankjes berekenen wat ze mogen slikken en hoeveel je klaar moet maken. Maar wel leuk hoor. Ik moet nog een casus of 4 maken. Ook wil ik aan de incontinentie opdracht voor stage beginnen. En wij hebben met zijn drietjes de presentatie te maken. Maar dat lijkt heel weinig werk tot nu toe. Ik hoef het wiel niet meer uit te vinden over zwangerschapsdiabetes. En we doen het met zijn drieën en dat scheelt erg veel werk, als je de vorige 2 in je uppie hebt gedaan. Lekker hoor!

Misschien, als het mee zit, dat ik dan vanmiddag, na ons telefoontje, eventjes lekker op het balkon kan gaan zitten. Ik wil iets opzoeken in de Kringloop der Ziel, een passage waar mijn vriend John iets over vroeg maar die ik me niet echt kan herinneren. Het lukt me maar niet daarnaar opzoek te gaan en dat zou ik vanmiddag wel lekker buiten willen doen. Komt vast goed en het loopt niet weg maar het is zulk mooi weer! Daar wil ik echt wel heel even van genieten. Morgen ook weer veel te doen, ook stofzuigen en zo. Dat laat ik het weekend lekker even liggen. Even haren sparen. Gewoon omdat het kan!

Gisteren was wel weer teleurstellend door DHL. Want als ze dus mailen, we zijn tussen 16u30 en 18u30 bij je, en ze zijn er 18u15 nog niet, dan kan je je klok erop gelijk zetten; ze komen niet meer. Ik vind dat rete irritant! Maar goed dat ik de cits nog niets had verteld! Waarom stuur je me al die mailtjes, eerst tussen 14 en 18, dan tussen 16 en 18 en dan weer die laatste. En dan voel je het eigenlijk al, maar ja, er is nog hoop. Maar nee hoor, iets na 18u30 krijg je een mailtje dat je je pakje dinsdag krijgt. Want maandag is het nog Pinksteren natuurlijk. Irritantjes! Ik zou ze echt eens een keer goed de waarheid willen zeggen alleen het helpt je geen fluit! Dus laat maar en erger ik me elk pakketje dat ik moet krijgen zowat. Nou ja, het pakje dat ik begin mei naar de States heb gestuurd is nog steeds onderweg naar land van bestemming.

Wat is dat nou weer? Echt hoor, houden ze die in quarantaine nog steeds of zo? Tot ze zeker weten dat alle Hollandse corona’s dood zijn? Anders zou ik het ook niet weten. Het is geen enorm pakket maar ja, het is niet leuk dat het niet aankomt! Ik hoop maar dat het toch een keertje zal gebeuren al durf ik niet te schatten wanneer dat dan zou kunnen zijn. Ik hoop in elk geval wel voor 2021, zei ze, proberend niet al te pessimistisch te klinken…

Ik ben niet de enige hoor trouwens, die zo’n goed cijfer heeft voor Hart en bloed! José en ik hebben allebei hetzelfde cijfer! Ik vind ons kanjers. Hart en bloed dekt de lading niet hoor. Er zaten alle medicijnen voor slaap- en angststoornissen en psychiatrische ziektes ook nog eens bij. Net zoals dit blok Hormonen en Zintuigen heet, maar we ook alles over het oog moeten leren. We vroegen van de week waarom, ja het oog moest ook nog ergens tussen want het is wel belangrijk voor apothekersassistenten. Nou dat kan je wel zeggen ja, volop recepten voor kunsttranen en alles voor glaucoom en staar, dus wel fijn dat je daar nu ook meer over gaat leren. Maar wat ik al zei, de titels van de blokken zijn verlakkend, het dekt totaal de lading niet van de berg die je te leren krijgt. Maar, het leren gaat me prima af, nu ik er weer in zit! Ben nu al benieuwd naar mijn laatste Engelse cijfer en dit blok. Kan ik een 9,1 wel overtreffen? We gaan het zien nadat de toets op 15 juli is gemaakt!

 

 

31. mei, 2020

Quote van de dag

"Vrijheid is het recht om te doen wat ik wil; vergunning, het recht om te doen wat jij wilt.

Origineel:
Liberty is the right to do what I like; license, the right to do what you like.
"

Bertrand Russell - Engels filosoof, wiskundige en Nobelprijswinnaar literatuur (1950) 1872-1970
30. mei, 2020

Vier jaar en 1 dag zonder Sunshine

Nou ik weet niet wat ik misdaan heb maar vannacht heb ik weer wakker gelegen van de maagpijn! Nu had ik wel gewoon gegeten en gedronken alsof er niets gebeurd was. Dat helpt meestal juist wel. Ik had misschien iets vets moeten eten, dat helpt gek genoeg ook juist. Maar ik had een paar dingen misschien beter kunnen laten. Vandaag dan maar heel rustig aan doen, alleen lichte dingen eten en zo en hopen dat ik het vannacht niet heb. Want echt fijn voel ik me er niet door zo en een beetje slapjes wel, ondertussen.

Vandaag is het weer eens echt prachtig weer! Ik heb vanmorgen echt geprobeerd uit te slapen. Uiteraard nadat ik de cits eten had gegeven want die geven niet op hoor, voor ze ontbijt hebben gehad. Om mijn maag een beetje tot rust te krijgen, heb ik een klein beetje cornflakes met melk genomen en dat hielp wel. Het branderige ging weg. Ook heb ik vannacht een maagbeschermer ingenomen, dat hielp ook wel iets maar de maagpijn bleef stug aanhouden. Vandaag maar voorzichtig houden.

Tussen de middag 2 boterhammetjes met een klein beetje nutella, dat ging ook goed. En vanavond eet ik gewoon ook maar brood of een beschuitje of zo. Maar ik wil vannacht lekker doorslapen een keer. Ik heb mezelf vandaag ook maar een beetje vrij gegeven. Morgen doe ik mijn huiswerk en bel ik rond 14 uur met mijn 2 klasgenootjes over onze gezamenlijke opdrachten. Ook wil ik een blokopdracht afmaken, en een stageopdracht beginnen. En maandag ga ik vast uittreksels maken voor les 5 alvast want dat zijn wel 3 lange hoofdstukken uit 3 verschillende boeken. We hadden mail gekregen van de docente, geen hoorcollege dinsdag, dat scheelt.

Het gaat weer over kinderen en medicatie en dan moeten we weer veel opzoeken in het KinderFormularium en doseringen berekenen, of de artsen geen foutje hebben gemaakt, maar dat vind ik wel leuk.  Gelukkig. Verder ben ik benieuwd wat we nog meer gaan krijgen dan. Die hoorcolleges maken altijd wel een behoorlijk deel van de dag uit. Nou ja, we zullen het wel zien. Maar ik kan alvast al die recepten gaan uitzoeken op het KF zoals we het afgekort noemen. Het is weer eens overweldigend veel allemaal en het duizelt je dan echt, als je je niet lekker voelt. Dus vanavond weer proberen om de nacht door te slapen en geen maagpijn meer te hebben.

Nou ja, komt vast goed, zo niet dan toch. Het eten waar het denkelijk van kwam, had ik een volle portie van over maar dat heb ik uiteraard weggekiept. Dat wil ik niet nog een keertje meemaken hoor! Ik haat overgeven sowieso al, anders had ik al 20 jaar anorexia gehad of boulimia of zo. Weet nooit zo goed wat wat is eigenlijk. Maar dat is ook niet goed voor je natuurlijk. Ik heb wel de heel vervelende combi Anorexia en Alzheimer, ik eet dan heel erg veel maar ik vergeet het weer uit te kotsen en daarom weeg ik nu veel te veel. Ja, je doet er niks aan hè. Jammer hoor. Beetje gek doen is mij niet vreemd, niet altijd waar ook hoor. Maar dat zeg ik dan wel, zoals nu. Komt echt wel goed met mij. Ooit.

Ik kan vandaag niet eens weg al zou ik willen. Ik zit te wachten op 2 pakketjes en daar zie ik wel heel erg naar uit. Ik heb mezelf, van het vakantiegeld dat allemaal aan de belasting betaald moet worden, toch een cadeautje mogen geven. Ik vind wel dat ik dat verdiend heb. Zo jammer dat ik mij niet verrassen kan, ik weet het gewoon altijd. Maar ook voor de cits heb ik een grote verrassing! Die kan ik nog wel verrassen dan. Die krijgen een muis, een elektronische die er vandoor gaat. Je kan hem ook in de ‘niet thuis modus’ zetten en dan speelt hij elk uur of zo voor 15 minuten. Nou die gaan was beleven dan!

Ik ben benieuwd hoe ze zullen reageren. Mijn eigen pakketje komt net binnen. Heb ik weer, de bodem is stuk maar hij werkt wel. Dan heb ik weer zoiets, al dat gedoe, om te ruilen en zo, als hij het doet. Maar aan de andere kant betaal je wel voor hele items, niet zoals het nu binnenkomt. Het was er wel snel dus misschien ook wel bij een ruiling? Ik ga dat van de week wel even uitzoeken, ik heb hem toch maar even geïnstalleerd. Nog meer dingen kloppen er niet, volgens mij is de volts die ik moet zien, niet kloppend met de Nederlandse en de houders, waar je de branders in kunt stoppen, want het zijn er 2 zelfs, die passen never nooit niet. Die zijn te klein.

Wel hetzelfde als op de foto stond maar ik snap niet hoe ze die branders daarin krijgen hoor, want die zijn al stukken dikker dan het gat waar je ze door moet steken. Nou ja, ook niet echt handig, dus vandaar waarschijnlijk zo goedkoop? Ze branden als een gek hoor dus wat dat betreft is het toch een kwestie van uitproberen. In elk geval wel zoals ik het hebben wilde en daar ben ik al heel blij mee. Want ik vind dat branden heel erg leuk en ik wil me daar ook meer in bekwamen. Net als met het dotten, is het iets dat je tussendoor kunt doen, ter ontspanning.

Buiten de muis voor de cits, heb ik ook nog iets met een vossenstaart. Die wiebelt heen en weer en trekt zich plots terug in het huisje of zoiets. In elk geval, iets waar ze hier totaal gek op zijn. Hopelijk deelt Skylar eens een keer, al lijkt me dat onwaarschijnlijk. Die komt al jacht tekort dus die zal ze wel inpikken. Ach, het zal zichzelf wel wijzen. Maar voor de rest gaat mijn vakantiegeld naar de belasting. Helaas. Iemand zei me ooit, die transitievergoeding, daar ga je jaren voor bloeden en daar had ze dan dus ook echt gelijk in! Maar ja, wat doe je eraan? Het heeft er in elk geval wel voor gezorgd, dat ik de afgelopen 2 jaar te eten had dus daar ben ik al blij mee. Alleen ik ben er nu wel een beetje klaar mee, al die nadelen die er ook aan vast zitten.

Nou ja, ik kan lekker hout branden en het gaan leren zoals het echt hoort. Dan wil ik daar een paar mooie kunstwerkjes mee maken. Eerst maar flink oefenen. Ik moet me van de week even inschrijven in Zevenbergen. Komt ook nog wel goed. Wie weet ga ik daar wonen. Al zou ik in Rotterdam werk vinden eerst, dan ben ik daar ook zo. En dan kan ik daarna wel op zoek gaan in die omgeving. Lijkt me heerlijk! Eerst maar eens even afwachten wat ze te zeggen hebben die 11e juni. Ik sprak mijn buurman en die wordt de 22e pas gebeld, dus ik heb mazzel nog. Nou ja, ik ben dan ook wel heel nieuwsgierig naar alles. Nog eventjes geduld en dan weet ik daar ook weer alles van. Als het maar na mijn diploma is en als ik al een baan heb, dan ben ik al dik tevreden.

30. mei, 2020

Quote van de dag

"Vriendschap behoort meer te zijn dan de tand des tijds kan verscheuren.

Origineel:
Friendship should be more than biting time can sever.
Bron: Murder in the cathedral"

T. S. Eliot - Amerikaans-Brits schrijver, literatuurcriticus en Nobelprijswinnaar literatuur (1948) 1888-1965
29. mei, 2020

Vier jaar zonder Sunshine...

Vandaag is het precies 4 jaar geleden dat Sunshine er ’s morgens, het was een zondag, voor negenen nog vandoor ging. De dag dat ik in mijn pyjama door de straten liep te rennen, het jaar dat het begin van het einde was van vele dingen. Het jaar dat ik door veel dingen door verdriet verscheurd werd. Het jaar dat Moonlight doodziek werd van verdriet en ook het jaar dat Aurora erbij kwam. Het jaar dat ik mijn werk echt niet meer leuk vond en het jaar dat mijn ex-man overleed en dat mijn dochter bijna knakte. Ook het jaar dat mijn moeder de diagnose alvleesklierkanker kreeg. Het jaar van de trauma’s zal ik maar zeggen. Nee, een leuk jaar was het niet, en het werd er in de jaren erna niet echt beter op. En toch, ik heb nog veel meer verloren dan mijn moeder en mijn geliefde kitten, ik ben mijn dochter kwijt, mijn kleindochter en mijn achterkleindochter en ik sta nog steeds rechtop! Dus ik kom er wel, hoe dan ook. Ik kan met recht zeggen, ik kan de wereld aan! Zo en nou gewoon weer verder, zoals ik altijd doe.

Ik ben de laatste 2 weken een lopend buffet. Ja, ik hoor je al denken, hoe bedoel je? Nou, er zit een regiment muggen hier in huis en ik heb van die luie katten, die hetzelfde slaap en waakpatroon hebben aangenomen als ik. Aan de ene kant is dat fijn hoor, aan de andere kant, nu vangen ze geen muggen bij mijn hoofd of lijf ’s nachts. Casper deed dat wel! Al schrok je je dan soms wezenloos doordat je een pets op je kop kreeg, soms mét nageltjes ook. Maar van muggen had ik weinig last. Nu ben ik ene rode bult aan het worden.

Mijn hele arm, je ziet echt precies met welk stuk ervan ik boven de dekens heb gelegen, want alles pak ik in, behalve mijn neus voor frisse lucht. Maar ja, in je slaap beweeg je nogal eens. Dan komen er blijkbaar toch ook stukjes weer bloot te liggen. Maar niet alleen mijn arm, in mijn nek, in mijn gezicht niet al te veel gelukkig, op mijn borst. Echt hoor, er vliegen er een paar heel dicht bij de vloer, omdat ze topzwaar zijn met bolle buikjes vol met mijn bloed! Rotzakjes! Ik heb zo’n hekel aan muggen. Ik weet niet of ze nut hebben in deze schepping, het zal heus wel, anders waren ze er niet geweest maar tot nu toe ben ik er nog niet achter wat voor nut dan wel niet. Nou ja, ooit ben ik er vanaf.

Ik heb me weer een rare nacht/dag achter de rug! Ik kreeg gisteren, toen ik wilde gaan slapen, weer opeens zo’n maagpijn! Niet te harden! En toen dat doortrok naar mijn rug, dacht ik al ‘nee hè’! Want zo voelt het begin van een voedselvergiftiging en dat weet ik nu maar al te goed. Door die ene vreselijke keer, een aantal jaren geleden, die ik bijna niet had overleefd. En dan heel recent nog, maar dat kon geen voedselvergiftiging zijn, hetzelfde gevoel tijdens de corona. Wat het toen was weet ik niet maar het gevoel en de verschijnselen kwamen op hetzelfde neer. En nu kreeg ik het weer.

Oh ik ben zo ziek geweest! Niet zoals toen, toen viel ik ook flauw en weet ik de helft niet meer (gelukkig). Maar nu heb ik uren heen en weer lopen strompelen of soms rennen tussen het toilet en de bank. Ik ben er maar uit gegaan en heb de tv aangezet maar dat was puur om mijn eigen gekerm een beetje niet zo erg te horen. Want het kermen kan je dan niet echt tegenhouden. Pas tegen drieën ging het eindelijk wat zakken en ben ik, met het afvalemmertje van het toilet naast me, op de bank gaan liggen. Mijn hemel zeg, nog een mazzel dat ik het emmertje had want dat was nog een keer nodig. Daarna ben ik in slaap gevallen en ik was er om 7 uur wel uit maar ik voelde me natuurlijk uiterst belabberd.

Ik heb niet veel gegeten gisteren, aardappelpuree met gehakte biefstuk en rauwe witlof. Het vlees kon het niet zijn, het was niet de bedoeling want ik hou van medium rare maar het was zacht wel done en dus kon daar de besmetting niet liggen. Ik denk zelf dat het de aardappelpuree was. Ik was gelukkig opgeknapt en voor het laatst kon ik naar Utrecht. Nu is dat klaar, zakken kan ik toch niet meer, dus de generieke diploma’s zitten in the pocket. Ik was lekker vroeg thuis. Toen werd ik opeens gebeld door Petra, een andere Petra dan PeeT hoor, en die vroeg of ik thuis was, en dat was ik dan ook net. Ze was in de buurt en kwam even gezellig langs!

Wat een verrassing was dat! En ook wel heel apart want ik ben op vrijdag natuurlijk normaal helemaal niet thuis! Nu toevallig wel een keer, alsof het zo moest zijn. We zijn lekker op mijn kleine balkonnetje gaan zitten en hebben gezellig bij gekletst! Ook over de boeken van Jozef Rulof natuurlijk, waar wij allebei gek op zijn, en over de rare periode met al de flippende mensen om ons heen. Zij heeft, net als ik, niets met die gekte en dat zijn er in totaal ook maar een heel klein beetje. Wel apart hoor. Gelukkig hebben we beiden niet met de gekte rond corona en toen ze weer weg ging, gaven we elkaar gewoon een hug! Zo moet het ook gewoon.

Wat ik al zei, je krijgt het of je krijgt het niet. En gelukkig dat er meer zijn die ‘normaal’ blijven. Van de week in mijn Wayti groep een normale uitleg over al die rare theorieën over Bill Gates en daar werd door iemand raar op gereageerd. Dus ik zei dat ze zich vrij kon voelen om de groep te verlaten hoor, als ze het er niet mee eens was. Dat is er zo eentje die het op dit moment over de anti Christ heeft. Hoe bedoel je ‘koekoek’? Er volgden wat opmerkingen van haar, waar ik weer op reageerde. Alleen elke keer haalde ze haar commentaar dan opeens weg. Zo leek het of ik tegen mezelf zat te  wauwelen dus ik vroeg het haar gewoon, waarom ze steeds alles wat ze plaatste weghaalde. Geen reactie natuurlijk. Dus heb ik even uitgelegd waar ik op reageeerde.

Mij moet je nooit proberen te vangen met woorden, dat win je gewoon niet. Vooral niet als je bij de waarheid blijft. Dan hoef je namelijk niet na te denken. En toen plaatste ze weer in een andere groep, want in Wayti durven ze het gewoon niet, dat de mensen in de ziekenhuizen niet aan corona dood zijn gegaan, maar aan een vieze longbacterie! Ahhhhh! Ik kon het niet laten, al hoor ik beter te weten, en zette eronder;  ‘goh en wie heeft die nu weer gemaakt en losgelaten???’. Sorry hoor, dat opjutten en stemming maken steeds. Ik ben het zo beu! Zet ze eronder, nou jij niet! Alsof ze me daarmee kwetst. Raar kind. Ik zet er alleen onder DUH! En opeens ben ik geblokkeerd! Hilarisch!

Ze blijft alleen wel lid in mijn groep Wayti. Dat is toch ook raar? Ze vergeet alleen, of ze weet dat niet, dat ik als beheerder zelfs van mensen die mij geblokkeerd hebben, toch alles kan zien of indien nodig verwijderen in die groep. Het is toch nu toe niet nodig geweest, alsof ze voelen dat het in Wayti niet hoort of gewenst is. Ik heb het nooit hoeven te melden in elk geval. Dus ze mag mij blokkeren hoor, dat bespaarde mij in elk geval de moeite om haar te ontvrienden, wat ik na de anti Christ wel van plan was.

Een tijdje terug liep ze al te verkondigen dat ze een persoon uit de boeken van Jozef is, ik lag dubbel. Niet aardig maar dat gebeurde spontaan. Zo belangrijk is ze echt niet, en haar gedrag in deze crisis wijst daar al gelijk op. Oh wat zal die boven op d’r snoetje kijken, en spijt hebben. Oh ja, want dát was wat ze tegen me zei! Ze zei; ‘ik kom jou boven nog wel tegen, en dan hebben we het er nog eens over!’ En ja, daar kon ik het juist alleen maar mee eens zijn! Lijkt me geweldig zei ik alleen maar, niet de reactie die ze erop verwacht had denk ik. Maar ik had hetzelfde net tegen haar willen zeggen namelijk! Ik spreek haar boven wel, kan bijna niet wachten! Oh dat lijkt me in sommige gevallen toch leuk!