1. mei, 2017

Dag 337 zonder Sunshine om 15u42

Doordat ik gisteren vroeger ging beginnen heb ik mijn moeder alleen maar kunnen bellen. Gelukkig ben ik vandaag vrij en kon ik vanmorgen snel even gaan buurten. Nou ja, het was net middag eigenlijk. Ik moest nog boodschappen halen ook en dat doe ik tegenwoordig in Overschie. Dan ben ik tenminste vaak genoeg toch al in de buurt.

Dat scheelt weer ietsjes stress. Ik kom toch altijd al tijd te kort. Dan kunnen we wel in de eeuwigheid leven maar zolang ik hier op Aarde rondhuppel heb ik toch last van het concept tijd. Het zou me heerlijk lijken om gewoon op je gemak, zonder te haasten alles te kunnen doen omdat er geen tijdsbestek aan hangt.

Ook naar mijn werk hoor want ik zou echt niet alleen maar vrije tijd willen hebben. Alleen meer tijd dan ik nu heb. Ik heb voor alles bij elkaar minstens een uur of 48 nodig per etmaal. Kan mij het schelen als het daarin 2 x nacht wordt. Vooral de laatste jaren lijkt de tijd steeds harder te gaan en heb ik moeite om bij te benen.

Nee, voor de grapjassen onder ons, niet omdat ik zelf oud word en dus langzamer. Dat zou je kunnen denken maar dat is het niet want mijn dochter heeft er ook last van. En die is toch echt een stuk jonger dan ik. Ik heb altijd het gevoel dat als de kerstboom net weer naar zolder is, dat ding al weer opgetuigd kan worden. Zo snel gaat het allemaal. Het zal wel ergens mee te maken hebben. Ik weet alleen nog niet met wat en wat het nut ervan is.

Je kan nou eenmaal niet alles weten en ik weet eigenlijk best veel, al zeg ik het zelf. Als je dan van die programma’s zit te kijken als Lekker Slim! Waar ze mensen vrij makkelijke algemene kennisvragen stellen, waar ze helemaal niet uitkomen dan vind je jezelf snel al heel slim natuurlijk. Ik heb helaas nooit echt een aflevering gezien, dat vergat ik altijd of het kwam net op een tijdstip dat het me niet uitkomt.

Alleen als je mensen kan laten discussiëren over welke schilder het zelfportret van Vincent van Gogh heeft geschilderd dan begrijp je wel dat een poffertje een hoger IQ heeft. Vroeger zou ik daar dan op neerkijken op zoveel domheid maar dat doe ik allang niet meer. Ook die mensen kunnen daar zelf niets aan doen.

Daar kunnen een heleboel factoren een rol in hebben gespeeld die zij niet in handen hadden. Of ze lopen een behoorlijk aantal reïncarnaties achter bij de rest, dat kan ook nog. Dat ik erom moet lachen kan ik gewoon niet helpen al is dat eigenlijk ook niet zo netjes. Ik kan er de humor in elk geval wel van inzien. Bovendien, als je daar niet om uitgelachen wilt worden, moet je er ook maar niet mee op t.v. gaan. Dat verplicht niemand je natuurlijk.

Maar, ondanks dat ik kan gieren van de lach om die voorstukjes, kijk ik er toch niet naar. Misschien zit daar dat me een beetje schuldig voelen wel achter. Bovendien zijn er veel leukere dingen om naar te kijken. De kittens bijvoorbeeld, om maar 1 ding te noemen. Of, al dat niet kan, filmpjes en foto’s van de kittens. Bovendien zijn mijn 2 nog thuiswonende grote cits zelf ook bij tijd en wijle hilarisch om naar te kijken. En dat soort lachen omdat je iets ziet heet dan genieten en daarom ook niet negatief en dat andere eigenlijk wel een beetje.

Als ik zo bij avonddiensten overdag de t.v. heb aanstaan als achtergrond geluid, dan komt daar soms opeens dat programma met die zogenaamde mediums voorbij schieten. Ik zit dan af en toe met open mond toe te kijken hoe ze de boel bij elkaar liegen. Een tijdje terug zat de Hindoestaanse dame er, die zingt ook steeds een mantra, en die kreeg iemand aan de lijn die vroeg hoe het met haar relatie gesteld was. Het medium vroeg of ze soms wat problemen ervaarde in die relatie. De persoon aan de andere kant van de lijn bevestigde dit.

Het medium begon van alles uit te leggen over deze partner en wat er aan de hand kon zijn en hoe zij dit in juiste banen kon leiden. Toen zei de vraagstelster opeens, weet je, ik HEB helemaal geen relatie, ik ben u aan het uittesten en dit bewijst dat u een leugenaar bent! Ik bleef opeens belangstellend zitten kijken, anders zet ik hem altijd heel snel op een andere zender, hoe het medium zou reageren.

Het medium zei ‘ik ken u wel, u valt mij privé ook lastig en gooit lelijke roddels over mij in het rond.”Er kwam een kleine discussie op gang tussen die 2.  “Ik ga nu de verbinding verbreken maar ik weet wie u bent en hou op met mij te belasteren”, zei het medium maar die geen kant meer op kon.

Ondertussen zat de vraagstelster nog te roepen dat ze de boel bedroog enzo. Tja, ik denk dat ze ergens wel een punt had, een echt medium zou van haar gids doorkrijgen dat de vraagstelster helemaal geen partner had. Het is natuurlijk ook echt onzin t.v. ipv Astro t.v. Ik vond het wel een grappige afwijking van het normale gedoe daar.

Nee, geef mij dan maar al de kattenfilmpjes van de wereld om naar te kijken. Daar kan ik nooit genoeg van krijgen. Bovendien heb ik live katten t.v. hier in huis. Dat is heel fijn want in principe heb ik er ook geen last van mocht ooit de stroom uitvallen. Zelfs met de t.v. aan kan ik worden afgeleid omdat ze zo leuk aan het spelen zijn. Veel leuker! 

Zoals het filmpje van gisteren dat Rainbow zo heerlijk op schoot ligt te slapen, smelt je hart gewoon van. Daar heb je veel meer aan. Vandaag heb ik verder vrij gehouden, ik doe lekker helemaal niets meer, alleen eten koken en de keuken opruimen. Morgen snel even stofzuigen en dan ga ik vroeger beginnen door een vergadering. 

Wat moet dat moet. Morgen dus ook ma alleen even bellen en woensdag weer buurten voor ik ga werken. Dat vind ik nu dus lastig aan avonddiensten. Hopelijk vannacht geen kramp, ondanks de CBD had ik er toch weer last van. Of het daar tegen helpt lijkt me maar de vraag. Baat het niet dan schaadt het vast in elk geval ook niet. 

Alleen die smaak... Blegh! Ik ga lekker even lezen, nu even relaxen en wijzer worden. Kan nooit kwaad natuurlijk. Morgen weer een dag, vandaag ben ik vrij, wel 1 aaneengesloten dag. Daar moet je van genieten natuurlijk. 

1. mei, 2017

Quote van de dag

"Ons leven is een prop papier, waar de kat mee speelt. Het ene moment liggen we in deze hoek, het volgende in die, en achteraf blijkt dat we ons ook daarin hebben vergist, dat we zelfs niet wisten in welke hoek we eigenlijk lagen."

Harry Mulisch, Nederlands schrijver 1927-2010