Als ik terug denk aan vorig jaar, dan besef ik pas goed hoe ziek ik toen eigenlijk nog was. Ik was zo ontzettend beroerd toen, tijdens die hele hete dagen. En die hete dagen van toen, waren helemaal niets vergeleken bij die van gisteren. En eerlijk is eerlijk, vanaf gisterenmiddag, vond ik het ook echt niet leuk meer. En ik hou mijn hart alvast vast, voor komende middag. Ik heb praktisch niet geslapen want net als vorig jaar, koelde het nu ook niet af. Gelukkig rond een uurtje of 3 of zo, ging het ietsje frisser worden. Dan denk ik nog wel achter in de 20 of net boven de 30 graden maar goed, dat vind je nu al koel. Echt hoor, de lol is er voor mij zo af.

Vooral om de diertjes. Ik heb vanmorgen nog zitten snikken om zoveel duizenden kippen en kuikens weer, die gewoon zijn gestorven van de hitte. Kan je je voorstellen hoe die zich gevoeld hebben?! Dat vind ik zo vreselijk! Van de week met die varkens ook al. Echt hoor, die zou niet mogen gebeuren. En dan zie je 2 minuten later iemand in beeld die zegt ‘van mij mag dit nog heel lang duren’ en dan denk ik gelijk, ‘kolere egoïst’! Excusez les mots. Kijk, is het nou zo dat het om de klagers gaat, dan snap ik het nog wel hoor. Maar er lijden gewoon mensen onder, mensen én dieren. Dat is geen klagen meer, dat is echte realiteit. Voor zowel mens als dier. Die voor mij even belangrijk zijn, wat dat betreft. Ook de natuur lijdt hieronder, nee jammer zeg maar oh, ík vind het zo lekker. Nou, dat vind ik dan dus echt niet kloppen. Sorry.

Zelfde geldt ook andersom hoor, met slecht of koud weer. Ieder zijn voorkeur, ik hou ook niet van sneeuw maar de grens, de echte grens ligt bij mij daar, waar anderen gaan lijden erdoor. Dan ga ik niet meer zeggen dat ik het zo lekker vind en het graag lang wil laten duren. Of dat nou mensen of dieren zijn. En gisteren vond ik het echt afzien, vreselijk! Vooral na zessen, toen begon het een beetje te waaien maar dat was ook geen pretje. Het leek verdorie wel alsof ik te dicht op een BBQ zat en iemand een hete föhn op me zette! Het was bijna hete wind en die bracht het tegendeel van verkoeling. Nou wil ik geen hele blog klaag-zingen over deze hitte maar leuk is anders. Wel heb ik een paar grappige foto’s voorbij zien komen erover. Die zal ik hierbij doen. Daar kon ik in elk geval even smakelijk om lachen. 

Ik kwam al helemaal niet meer bij toen ik de foto van de Rotterdamse politie voorbij zag komen. Die hadden het verzoek geuit, om niet te gaan rennen bij een arrestatie. Daar was het gewoon te warm voor, vanaf een graad of 24 zullen ze er weer achteraan rennen maar nu even niet! Typisch Rotterdams zou ik daarvan willen zeggen. Ook stuurde Kim me net grafiekjes over de hoogte van de smog. Hier, waar ik woon, is dat het hoogst. Oh aha! Geen wonder dat ik zo kortademig ben. Maar toch, ondanks alle ellende, ben ik echt zo enorm veel beter dan ik vorig jaar was. Het klinkt misschien overdreven maar ik viel steeds flauw toen en dacht heel oprecht dat mijn laatste uurtje had geslagen. Die paar dagen, dat dit zo was, zal ik echt niet meer zo snel vergeten. Ik heb nu gewoon mazzel, dat ik zo’n stuk vooruit ben gegaan. Ik weet alleen dus heel goed, hoe je deze hitte beleeft, als je dus niet in orde bent!

Mijn haar, leuk hoor, zo lang. Maar dat is me ook warm! Ik heb alleen maar staarten en vlechten. Maar dat irriteerde me nog want ook dat hangt op je rug of over je schouders. Eergisteren heb ik mijn twee vlechten opgepakt en ik heb er twee knopen ingelegd. Ik moest er zelf om lachen. Met een paar opsteekpennen heb ik ze zo achter op mijn hoofd vastgezet. Heerlijk! Geen last meer van nu. Ik zit me nu opeens te bedenken dat ik het ook als Prinses Leia, uit Starwars had kunnen doen. Nee, dan heb je weer hete oren!

De cits zijn er doorheen gekomen, nu vandaag nog. Blij waren ze er niet mee en ze kwamen niet eens bedelen om eten of hun snoepjes. Dat wil wat zeggen hoor. Ik zal zo weer eten in de ijskast zetten maar ze eten in verhouding ook niet veel. Alle bakjes blijven half vol, van hun ontbijt. Het avondeten gaat wel op. Ik zie er af en toe eentje drinken maar dat hou ik niet zo bij. Ik ga ervan uit dat ze dat zelf wel regelen, zoals altijd. Mika van Kim heeft er nog het meeste last van, want dat is ook al een oude dame aan het worden. Arme beestjes allemaal, ik hoop echt dat het snel weg is. Ik hoorde net dat er voor vanavond een onweersbuitje zal zorgen voor verkoeling. Mooi dat ik dan op het balkon ga staan. Alleen vlak ervoor is het dan altijd helemaal niet te harden! Hopelijk koelt het erna dan snel af en kan er vannacht eens echt geslapen worden. Ik kiep haast om van de slaap en heb hoofdpijn van het gebrek eraan.

Toch ben en blijf ik blij, dat ik zo goed kan merken van hoever ik gekomen ben, een jaartje terugkijkend. Laat staan als ik er twee terugkijk. Ik weet nog echt heel goed, hoe ik me toen voelde, met ma zo ziek en de druk van mijn werk erbij. Alleen kan ik dat pas achteraf zeggen, want op dat moment, toen ik er middenin zat, had ik dat niet in de gaten. Ik was alleen maar aan het door ploeteren en niemand die naar me omkeek verder. Toen mijn directe leidinggevend later zei, nadat ik na een week of twee in de ziektewet zei nog lang niet in staat zijn om weer te gaan werken, dat ik niet wist wat er aan de hand was maar dat ik niet meer kon; ‘oh maar ik heb dat al heel lang aan zien komen’, kon ik haar wel schieten! Oh ja joh? En waarom heb je niks gedaan dan om te helpen? Dacht je dan zoiets van, laat maar lekker in elkaar storten straks? Als ik er maar vanaf ben? 

Nee, ik mocht me niet ziek melden, want ik was niet de zieke. Ondertussen weet ik ook wel dat dit onzin is. Zo werkt het niet eens, dat mag niemand anders bepalen dan jij zelf. Maar ik liet me toen gewoon overbluffen. Zoiets zal me nu niet meer gebeuren, ik laat me niet zomaar iets zeggen en zal zeker eerst uit gaan zoeken wat mijn rechten en plichten zijn. Als ik dat begin 2017 ook had gedaan, dan had ik mezelf niet zo ontzettend voorbij gelopen die paar maanden. Dan had ik niet zo ziek geworden als nu is gebeurd. Maar goed, vele lessen geleerd en ik zal me nooit meer zo als stront laten behandelen door de mensen om me heen. Die kans krijgt niemand meer, ik zal mezelf nooit meer zo onheus laten behandelen, door wie dan ook. Het is dus wel een hele nuttige les geweest, zij het een behoorlijk harde. Maar zo moet je alle moeilijkheden ook zien, als lessen.

Want was als die moeilijkheden nou helemaal niet bedoeld zijn om je af te breken? Dat ze bedoelt zijn om je op te bouwen? En dat zijn ze ook, geloof mij maar! Je wordt er wijzer van en je handelt ook gelijk nog eens je oorzaak en gevolg af, waar anderen die weer opbouwen voor zichzelf. Kijk maar eens terug naar de moeilijke perioden in je leven, dat geldt voor iedereen. Als je er goed mee omgaat, dan hebben ze je opgebouwd, sterker gemaakt en iets belangrijks geleerd. En daarom kan je moeilijkheden ook niet echt als iets negatiefs zien. Ja, oké, best vervelend als je er middenin zit maar toch, hou je oog op de grote prijs, dan draag je dat ook iets makkelijker! Zo werkt het gewoon, ja, voor iedereen!

Het is nu nog geen half tien in de ochtend, het is nog goed uit te houden. Ik heb al wat dingen opgeruimd want er waren hier weer orchideeën tegen de grond gegaan door een nachtvlindertje en dolle katten. Nu de keuken nog even opruimen, en gelijk een salade maken voor vanavond, lekker ouderwets met corned beef. Het enige dat ik er nog voor moet koken zijn de eitjes. Dat doe ik wel als ik er niet bij hoef te staan, té warm. Lekker vanavond op een hard broodje. Mijn zachte broodjes, die vers waren, waren gewoon beschimmeld! Van de hitte zeker? Nou ja, ik heb ze maar weggegooid, ik hou niet van harige broodjes. Dan kijken of ik nog een beetje kan schilderen tot het weer té heet wordt. Gewoon zorgen dat alles al gedaan is wat ik wilde, voordat het zo heet wordt. Vandaar ook dit hele vroege stukje schrijven! Dan kan ik afhaken en zeesterren zodra dat nodig is.

Hopelijk wordt het toch echt ietsje minder vandaag. Anders trekken veel mensen en dieren het niet. Ja, ik voel met tachtig keer beter dan vorig jaar maar ik zal nooit van deze hitte houden. Ik wil echt niet eens weten hoe heet het hier binnen was, en ik weet dan ook dat het bij Kim dan nog veel heter is dan hier. Dat vind ik echt erg! Ik wens iedereen, die er zo’n last van heeft, alle sterkte. Vanmiddag plof ik gewoon weer met de plantenspuit en twee ventilatoren op de bank. Die plantenspuit was echt mijn redding gisteren. De katten vinden die dingen maar niks, en ook de ventilatoren niet. Beetje dom vind ik dat, het zou ze zo helpen maar ze willen niet dat ik ze help. Dan neem ik ze gewoon lekker allebei in beslag zelf. Ik ❤ plantenspuiten en ventilatoren!

"Ik kan dronken zijn, mevrouw, maar in de ochtend zal ik weer nuchter zijn en u nog steeds lelijk.

Origineel: I may be drunk, Miss, but in the morning I will be sober and you will still be ugly."

Winston Churchill - Engels staatsman en Nobelprijswinnaar literatuur (1953) 1874-1965

Gisteren dacht ik echt dat mijn printer van slag was door de hitte! Ik wilde de pc uit gaan zetten, ik had lekker vroeg mijn blog gedaan en een pc geeft warmte af als hij aanstaat. Liever niet, het was al heet genoeg. Dus, ik wilde wat bloemen gaan schilderen en die had ik nog nooit gedaan. Eentje ervan had ik zelfs nog nooit in het echt gezien dus dan wil ik die wel goed bekijken. Ik dacht een slim blondje te zijn door ze dan even uit te printen. Die printjes kan ik toch weer bewaren ook, altijd handig. Hé wat raar! Zwart wit?! Ik probeerde te kijken bij de instellingen maar zag daar niets over kleur en/of zwart wit. Hoe irritant is dat nou toch weer. Ik zette de printer ook maar uit, dan kon die ook gelijk even resetten.

Omdat ik zo’n contract heb bij HP, dacht ik er niet over dat mijn cartridges op zouden kunnen zijn. Nee, dat zou nooit meer gebeuren want dat wordt voorkomen door een aantal dingen. Punt 1, de printer geeft aan dat zijn kleuren cartridges bijna leeg zijn. En dan het mooie bij punt 2, hij bestelt het zelf via de fabriek omdat hij met de wifi  verbonden is. Voor ik dus zwart/wit prints ga krijgen, is de kleuren boel alweer binnen. Daarom vond ik het zo vreemd, ik print niet zoveel en bovendien, hij had niet gemeld, ook niet dat hij ging bestellen! Dat kon het niet zijn dan. Vanmorgen vroeg een nieuwe poging gewaagd maar weer zwart/wit. Nou ja zeg!

Ik heb nog twee jaar garantie, dus ik ging eerst eens kijken of ik het zo online op kon lossen. Ik heb een HP account voor de instant Ink en daar vond ik niets over wat ik wilde weten. Ik moest even wachten tot het telefoonnummer bereikbaar was, het nadeel als je zo vroeg wakker bent door die hitte. Eindelijk kon ik bellen, wat bleek, de kleurencartridges zijn leeg. Hé, dat kan toch helemaal niet. Ja, of ik de printer helemaal uit had gelaten? Nee. Nou, dan moest er iets mis zijn gegaan, ze wist niet wat. Ze ging me nieuwe kleurencartridges sturen en die heb ik binnen 3 a 4 werkdagen. Natuurlijk! Of ze me dan dinsdag even mocht bellen of alles goed was gegaan. Ja, dat mocht, in de late namiddag. Daar kan ik dus ook niet op vertrouwen blijkbaar, of de printer zelf inkt bestelt of niet. En ik was zo trots op hem, dat hij dat zomaar kon!

Gisteren kwam er op het nieuws dat mijn allereerste grote liefde is overleden, Rutger Hauer! Ik was nog heel klein toen hij Floris speelde in de gelijknamige serie. Ik was pas een jaar of zeven maar hevig verliefd. Sindala vond ik ook wel leuk maar Floris was de man. Oh wat was ik gek op die serie, die volgens mijn herinneringen erg spannend was ook. Het speelde zich af in de middeleeuwen en volgens mij kreeg Floris wel concurrentie van Ivan Hoe, of dat kon ook andersom zijn eigenlijk. Dat weet ik niet precies meer. Maar twee van die ridders, op paarden ja. Ik ben dus van de klassieke, grote liefde. Ik heb het tot op het laatste toe, altijd een knappe man gevonden. Ik had een permanent zwak voor hem. Maakte niet uit, hoe gekreukeld zijn gezicht ook werd, die ondeugende blik uit die prachtige blauwe ogen, die bleef hij houden. Wat zal hij blij verrast zijn over hoe mooi het daarboven wel niet is! En zeker niet RIP, daar heb je daar helemaal geen tijd voor! 

Na Floris heb ik wel meer liefdes gekend, niet allemaal zo onbereikbaar gelukkig. Maar ook niet allemaal even leuk. Ach ja, that’s life. Ik heb nu twee hele grote nieuwe liefdes in mijn leven. Een roze plantenspuit en mijn nieuwe ventilator, oh drie dus want die oude ventilator heb ik ook nog steeds een warm gevoel bij. Hé, dat klopt dan eigenlijk weer niet. Nou ja, om het maar zo te zeggen natuurlijk. Ik hoorde het gisteren op tv, gebruik een plantenspuit met koud water. Laat ik die nou hebben, ik gebruikte die altijd om mijn acryl vochtig te houden. Nu met die paletten van Donna Dewberry, heb ik dat niet meer nodig. Daar zit een spons in, die maak je nat en als je even niet schildert, doe je die deksel erop en je verf blijft echt dagen lang bruikbaar.

Die plantenspuit deed ik af en toe alleen voor de orchideeën gebruiken. Gisteren dus gevuld met ijskoud water en oh wat heerlijk! Vooral als je op het heetst van de dag voor pampus ligt, in de bijna warme maar toch welkome bries van de ventilator, en je sprayt dan zo’n mistje water over jezelf heen, dan is het bijna lekker. Bijna hoor. Het koelt in elk geval heerlijk af en het is zo weer droog. Van top tot teen sprayde ik water over me heen en af en toe viel ik dan even in slaap. Niet gek want van slapen komt ook niet zo heel veel. Ik heb nog mazzel want ik lig onder het open raam. Het waaide lekker gisteren ook. Vannacht is het dus echt wel een beetje afgekoeld, dat kon je vorig jaar niet zeggen. Dat was toen die nacht ook nog smerig warm. Dat ging pas weg na die onweersbui die erna kwam.

Ik hoop dat het vannacht ook weer goed afkoelt. In de vroeg ochtend is het heerlijk hier in huis. Nu is dat wel weg hoor. Ik heb in elk geval straks mijn beste vrienden weer bij de hand. De plantenspuit en de nieuwe ven. Die heb ik eergisteren besteld, omdat ik dacht dat die andere overleden was. En toen die het toch deed, had ik zoiets van, het weer is voortaan toch zo in de zomers, en nu heb je er altijd nog eentje over, als de andere overlijdt. En dat is wel zo lekker. Ik zit hier bij het bureau in het windje van de oude, die nu op tafel staat. En bij de bank staat de hoge, slanke versie.

Ik heb hem ook nog redelijk goedkoop gekregen. Ik liep vanmorgen vroeg door de Praxis en daar hadden ze er nog heel veel maar allemaal echt veel duurder. Dat heb ik eens goed geregeld, al zeg ik het zelf. Ik heb hydrokorrels en orchideeën aarde gehaald en een hangpotje. Als het wat minder heet is, dan ga ik mijn gewortelde stekkie planten en de bijna niet meer bloeiende enkele orchideeën bij elkaar in een grote pot zetten. Eén zo’n grote pot, daar zijn de drie die daarin zitten, van dood. Daar gaat nieuwe aarde en nieuwe korrels in met de drie bloemloze orchideeën. Ik heb dan weer plek voor twee nieuwe. Ook mooi geregeld.

Daarna ben ik naar de Action geweest en daar was het heerlijk koel. Misschien moet ik daar gaan werken? Dan is het goed te doen, naar je werk in die heerlijke koelte. Ik heb nu een popcorn maker, leuk ding om te zien. Dan kan je zelf, zonder die rotzooi er allemaal in, gewoon zo popcorn maken. Ja, het kan in een pan ook maar dan moet je er weer bij blijven. Hier gaat het automatisch. Je zet er gewoon een bakje onder en dat loopt vanzelf vol met de gepofte maïsjes. Lekker hoor! Ondertussen voelt het weer een beetje niet te harden meer hier. Maar dat was het om negen uur buiten al niet meer. Niet zo gek dus.

Morgen iets minder maar niet eens merkbaar, werd er net gezegd. Schiet lekker op. Het weekend wordt het heerlijk koel, 27 graden. Bizar toch, dat je het al koel gaat vinden als het 27 graden is. Ik ben ook nog naar de AH geweest, daar was het wel erg warm, arm personeel! In de parkeergarage was het lekkerder. Ik heb van die ijslolly’s meegenomen, die je nog moet invriezen. Maar omdat dat nog even zou duren, heb ik ook een doos biologische ijslollies meegenomen. Alleen bessen zitten erin, meer niet. Heerlijk! Brainfreeze wel, helaas, maar toch, zo lekker! Daar ga ik er zo nog eentje van nemen. Ik heb genoeg ijs in huis, voor zolang het zo heet blijft. Hopelijk niet lang.

Kijk, dat het zomers weer blijft, dat vind ik ook lekker hoor. Alleen boven de dertig vind ik helemaal niks, laat staan boven de veertig. Dus, het weekend een heerlijk koele 27 graden, lekker hoor! Ik kijk er al naar uit. Die gekke Aurora vindt het heerlijk, al drukt die ook haar snorharen, op het heetst van de dag. Maar zoals ze gisteren bovenop me kwam liggen, dat is niet normaal meer hoor. Ik voelde het zweet zo uit mijn poriën druipen waar ze lag. Gekke Griekse katten! Zo gek is er geen eentje hier. Zolang ze er bleef liggen, heb ik me prima vermaakt met snapchat, om mezelf af te leiden van het warme lijfje bovenop me. En dan die haren. Ze verliezen ze alsof ze ondertussen kaal zouden moeten zijn. Om gek van te worden. Vooral omdat je juist nu niet elk moment de stofzuiger gaat pakken!

Ze zijn allemaal boven nu. Met de open ramen, zal het daar nu misschien wel goed uit te houden zijn en waait het een beetje lekker door of zo. Oh, Rainbow ploft nu op één van de koelmatten. De rest is ergens anders. Zo meteen even mijn blog weer plaatsen en dan weer zeesterren op de bank, met een plantenspuit in het windje van de ven. Meer kan je niet doen. Hopelijk is er airco in die apotheek want nog maar een week en een dag en dan begint mijn stage! Spannend! Als het vanavond een klein beetje koeler is, dan maak ik lekker popcorn! Ik moet dat ding toch zeker uitproberen! Ik ❤ verse popcorn!

"Hoe hoger een mens beschaafd is, hoe onbekwamer hij is bestendig gelukkig te zijn."

Bertrand Russell - Engels filosoof, wiskundige en Nobelprijswinnaar literatuur (1950) 1872-1970

Zo dan, het is echt niet te harden hier hoor. En morgen wordt het nog warmer?! Het is te warm hoor maar anders ging ik staken. Oh mijn hemel, wat gaat dat worden in de toekomst? Alles moet erop worden aangepast want dat is het probleem hier. Hoe de huizen gebouwd en geïsoleerd zijn, noem het allemaal maar op. Ook hoe de gewassen verbouwd moeten worden, en weet ik veel allemaal. Het wordt tijd dat er naar gekeken gaat worden en de boel aangepast gaat worden.  Want als het nog heter zal gaan worden, dan is dat echt wel nodig. Ik gedij er niet op en dieren ook niet, dat weet ik wel zeker.

Ik zag vanmorgen op het nieuws dat ze het willen verbieden om dieren te transporteren, als het 30 graden of meer wordt. Ik sta daar volledig achter. Ik heb er toch al zielsmedelijden mee, dat arme slachtvee, en hoe ze ermee omgaan. Ik wil me nog net niet vast leggen door te zeggen dat ik vegetariër ben of word maar met het weinige vlees dat ik al eet, zal dat niet zo heel veel schelen. Ik weet dat we ooit echt allemaal vegetariër zijn en dat mag van mij heel snel zijn. Ik weet ook dat sommige lichamen er niet op gedijen terwijl het voor anderen weer veel beter is. En dat we het allemaal ooit zijn, heeft daarmee te maken. Toch komt het ooit zover, gelukkig!

Voor de diertjes hier is het ook niet te harden hoor. Ik maak het misschien erger dan het is, dat is mij wel bekend. Ze liggen maar te liggen allemaal. Toen ik een apje kreeg van Miranda, dat ze door de hitte liever gelijk naar huis gaan, vanuit het Erasmus, vond ik dat niet zo raar. En het lijkt me ook heel logisch. Het was om negen uur al zo heet en dan zijn ze in elk geval thuis voordat het aller heetste moment is aangebroken. Anders zitten ze daar middenin, in de auto. Nee, het is niks zo. Zo had ik wel gelijk de hele ochtend en de rest verder over. Nou zat ik zo te kijken naar het openstaande raam. Dat net dat ervoor zit, zit er al een paar jaar. En ik héb nog een nieuw net liggen.

Gisteravond schrok ik me weer een ongeluk, toen ze met zijn alleen een vliegertje achterna zaten. Moonlight gaat dan blind door roeien en ruiten en hij kijkt nergens meer naar. Er was ook al een orchidee van het kozijn in de keuken gevallen en hij vloog zowat over de tafel in het raamkozijn. Het vliegertje, geen idee van welke soort, ging natuurlijk door het net heen en Moonlight bijna ook. Kijk, het koord dat er doorheen gevlochten zat, is al vergaan, na al die jaren buiten. Volgens mij al minstens drie jaar zit het nu al.

Ik heb het wel gecontroleerd natuurlijk, toen ik het raam open zette maar toch, als ze met zo’n vaart erop af vliegen, dan weet ik het zo net nog niet. Oh, ik moet er niet aan denken! Dus ik pakte het nieuwe net maar eens, het was nu nog niet zonnig aan die kant. Binnen no time liep het zweet al van mijn rug natuurlijk. Het leek wel te doen zolang je niks deed, dat was wel duidelijk.

Een paar keer loshalen en weer vastmaken, ondertussen liters vocht kwijt raken. Skylar kwam er gezellig bij zitten. Het nieuwe nylon net is doorzichtig en dat ziet er dus wel stukken fijner uit, als het raam straks weer dicht moet. Dan lijkt het toch iets minder afgesloten dan met het donkergroene net. Dat is een fijne bijkomstigheid want ik was al lang vergeten wat voor net ik had besteld ooit. Skylar zat er maar op te kauwen en ik heb hem maar direct verteld dat dit niet de bedoeling is. Als het straks helemaal strak gespannen is, dan zal het hem niet meer lukken hoor. Ik zal er in elk geval goed op letten en als ik weg ga, dan gaat het raam dicht natuurlijk. Beter voorkomen dan genezen. Ik zat met het groen net op de grond en ik kreeg ineens een lumineus idee!

Tenminste, dat vond ik op dat moment toch. Toen ik later weer stond te zweten vond ik het opeens een stuk minder maar goed, het is wel voor een goed doel. De katten zijn steeds boven. Iets wat ik raar vind want daar zitten ze direct onder het dak en het is daar helemaal niet te harden. Maar goed, het zal wel aan mij liggen. Ze hebben daar wel raampjes op hun eigen kamertje maar ja, die kan ik nooit open doen want dan lopen ze zo het dak op. Maar nu dat net zo op de grond lag, dacht ik opeens dat ik het daar wel voor die raampjes kan doen. Zo hebben ze dan boven ook lekker frisse lucht! Dat ik daar nou niet eerder aan heb gedacht? Ik doe het lekker aan de binnenkant, dat is ook makkelijker en bovendien wordt het dan niet zo blootgesteld aan alle weersomstandigheden en blijft het sterk.

Heb ik dat even mooi geregeld, al zeg ik het zelf. Nu is het rond half drie en het is hier niet te harden. Rainbow is een slimpie want die ligt op de ijzeren poten van de trampoline, die zijn koud natuurlijk. Hij wisselt de kanten ook af, want het warmt wel op zo, als hij erop ligt. Die is echt wel erg intelligent bezig! Skylar ligt languit bij de kast. Die is toch in de avond en nacht ook al bezig om zijn energie te sparen. Hij draaide net om en ligt half op zijn rug met poten in de lucht. Als ik er een foto van wil maken, draait hij natuurlijk net weer terug. Nou ja, geloof me maar op mijn woord.

Alleen die gekke Griekse, die ging natuurlijk ín het zonnetje liggen. Al is ze nu ook nergens te zien, zal wel boven liggen. Heeft ze nu gelukkig wel frisse lucht in dat bedompte kamertje, zo recht onder het dak. Ik vind het echt naar, deze hitte op me, het voelt als een aanranding. Kijk, als ik het koud heb, kan ik een trui pakken, sokken extra en weet ik het allemaal. Uiteindelijk krijg je het dan toch weer behaaglijk. Maar dit, hier valt niets tegen te doen, hoe je ook probeert.

Alleen als je heel rijk bent en een huis hebt met airco, dat je dichthoudt, dan is het te doen. Voor diegenen, fijn dat jullie het wel hebben. Alleen zou iedereen dat moeten kunnen doen. Ik hoop maar dat iedereen er een beetje goed uit zal komen, zonder al te veel ellende. Ik voel wel een echt enorm verschil met vorig jaar. Kijk, dit zal nooit mijn favoriete temperatuur worden. Dat lijkt me wel duidelijk. Alleen al omdat er zovelen last van hebben. Maar vorig jaar was ik echt zo ziek ervan, dat ik echt dacht dat mijn laatste uurtje geslagen had. Kan je nagaan. Daar zit ik nu niet eens bij in de buurt hoor, wat je slecht voelen betreft. Dat is daarom ook wel te zien als een enorme verbetering! Oké morgen wordt het nog iets heter maar het is vandaag al zoals ik vorig jaar echt voor pampus lag. En ik zit hier gewoon helder te typen. Met een ven op me gericht, dat wel, maar die blaast op dit moment ook alleen maar warme lucht hoor. Al is het wel lekker.

Omdat het nu aan alle kanten van het huis open staat, waait het wel lekker door. Ook al heb ik gestofzuigd vanmorgen, jawel ik ben een echte held, vloog er allemaal haar door het huis. Dat heb ik allemaal opgepakt en in het toilet gegooid. Die is ook een soort van stofzuigen, maar dan anders. Zo maar even boven kijken, of daar alles nog goed is. En dan ga ik op de bank, een beetje in een zeester houding. Armen en benen wijd, wil dat zeggen. En dan maar hopen dat het snel weer af zal koelen. Want als ik ga liggen, dan wordt mijn nek weer zo nat en warm.

Als het straks etenstijd is, ga ik het balkon ook even sproeien. Plantjes water en toch een beetje verkoeling buiten. Dan eet ik zelf vandaag gewoon alleen maar yoghurt, dikke Griekse zonder vet, met bevroren rood fruit en rauwe chocolade stukjes en chia zaad en gebrande hazelnoten. Heerlijk is dat en daar zit je behoorlijk vol van. Iets warms? Ik moet er niet aan denken! Misschien van de week een salade maken, lekker, zoals vroeger. Met vers stokbrood ook erg lekker op warme dagen. Ik zie het wel. Ik zag gisteren een grap voorbij komen, die ik vandaag extra leuk vind. Ik pakte namelijk de koelelementen, die ik bij de katten leg en waar ze mee spelen, uit de vriezer. Oh, dat voelde me toch lekker, zo koel! Ik even met mijn hoofd er een beetje in, zie ik opeens drie van die waterijsjes! Zo, dat was lekker! Ik heb er nog eentje voor vanavond, dat komt wel goed. Ik ❤ ijs!!