Zolang ik nog niet goed kan zien van dichtbij en op de pc, ga ik toch vast weer een beetje beginnen met dingen te plaatsen. Maar omdat ik erg moe word van het werken op de pc, het vergt enorm veel van mijn ogen, plaats ik af en toe een stuk wat al geschreven was, voordat ik zo slecht begon te zien. 

Het gaat redelijk goed, met 1 oog zie ik perfect in de verte maar van dichtbij is t zicht daarvan zo goed als weg, alsof je door een pot vaseline probeert te kijken of zo. En dat andere oog is nog veel en veel slechter gaan zien, dat zicht is bijna weg. Toch is dit al meer dan de helft verbetering t.o.v. toen ik nog niet geopereerd was. Dus klagen zal ik er niet over, ik benoem alleen de feiten. Maar dat lezen jullie allemaal in het uitgebreide verhaal dat ik, in delen hoor, zal gaan bijwerken en bijschrijven als ik weer goed kan zien op de pc. Maar tot die tijd heb ik nog wel wat leuke stukken klaar staan.

Ik schrijf altijd plotselinge invallen op, in een documentje, op papier en dan typ ik het later over, of gewoon op mijn telefoon. Ik zet er altijd bij waar ik het vandaan heb als ik het niet zelf geschreven heb, maar soms is dat gewoon niet bekend omdat ik het dan overneem van iemand die het er niet bij heeft gezet. Het volgende stuk is er zo eentje. 

POSITIEF IS:Terwijl alle sociale media overspoeld worden met haat en negativiteit, willen wij die aanlengen met goed nieuws en feiten. De wereld is niet zo slecht, kijk om je heen: De Noren hebben besloten geen oliebronnen aan te boren op de Lofoten-eilanden (met oliereserves ter waarde van 53.000.000.000 dollar) om het ecosysteem van de eilanden te beschermen.Voor het eerst in de geschiedenis van Malawi is een vrouw tot parlementsvoorzitter gekozen. Esther Chilenge heeft 1.500 huwelijken van minderjarige meisjes nietig verklaard en hen terug naar school gestuurd.

Zweedse donoren ontvangen sms-berichten met dankbetuigingen telkens wanneer hun bloed levens redt. Dankzij de Endangered Species Act is de bijna uitgestorven zeeschildpaddenpopulatie met 980% toegenomen. Thaise supermarkten schaffen plastic zakken af en beginnen aankopen in bananenbladeren te verpakken. Nederland werd het eerste land zonder zwerfhonden. Zuid-Korea organiseert dansfeesten voor 65-plussers. Om dementie en eenzaamheid te bestrijden;

In Rome is het mogelijk om een metrokaartje te betalen met plastic flessen. Op die manier zijn al 350.000 flessen ingezameld. Californië beperkt de verkoop van honden, katten en konijnen in winkels, zodat mensen huisdieren uit asielen halen; Rijstboeren over de hele wereld beginnen eenden te gebruiken op hun velden in plaats van pesticiden. Eenden eten insecten en knabbelen aan onkruid zonder de rijst aan te raken;

Canada heeft een wet aangenomen die het gebruik van orka's en dolfijnen in de amusementsindustrie verbiedt; Nederland heeft de daken van honderden bushaltes beplant met bloemen en planten - speciaal voor bijen; IJsland werd het eerste land ter wereld waar gelijke lonen voor mannen en vrouwen wettelijk werden vastgelegd;

Duitse circussen gebruiken hologrammen in plaats van dieren om de uitbuiting van dieren in circussen te stoppen; LarvalBot onderwaterrobot zaait de bodem van het Groot Barrièrerif met microscopisch kleine koraaltjes, speciaal gekweekt om het ecosysteem te herstellen. Om het aantal zelfmoorden te verminderen, richtte Zweden de eerste psychiatrische ambulance ter wereld op

4.855 mensen hebben urenlang in de regen in de rij gestaan om getest te worden op stamcellen om het leven van een vijfjarig jongetje te redden; Een Indiaas dorp viert de geboorte van elk meisje door 111 bomen te planten. Op die manier zijn al 350.000 bomen geplant. Een verbod op de jacht op bultruggen heeft hun populatie doen toenemen van een paar honderd tot 25 000. Nederland heeft vijf kunstmatige eilanden gebouwd speciaal voor het behoud van vogels en planten. Na twee jaar zijn er 30 000 vogels en 127 plantensoorten

NASA-satellieten hebben een groenere wereld geregistreerd dan 20 jaar geleden. Sinds 1994 is het aantal zelfmoorden met 38% gedaald. Dit heeft ongeveer vier miljoen levens gered. Een post om positieve geesten te stimuleren!

Dat staar is toch echt wel een beetje raar. Hoe ik zie is elke dag weer anders. Zat ik 2 weken geleden met 2 brillen op mijn neus achter de pc om nog wat te kunnen zien, werd dat een week later 1 bril en nu geen bril. Het is niet zo dat mijn ogen vooruit gaan hoor. Want wazig is het sowieso. Ik heb alleen geen idee hoe dat dan zo kan wisselen. Want als ik nu een bril op zet, wordt het wazige nog waziger en is het helemaal niet te doen. Vorige week was dat nog andersom. Schiet mij maar lek.

Toen ik vorige week de medicatie ging bestellen, zodat ik die gereed heb staan voor het geval ik opeens gebeld word voor een uitvalplekje, wilde ik er een druppel bril bij. Nou die hadden ze niet. Sterker nog, deze assistente had er zelfs nog nooit van gehoord! Seriously? Nou, maar dan kan je hem toch bestellen? Nee, dat kon niet. Ik heb het maar zo gelaten, geen energie voor. Want ik weet, uit ervaring, dat dit wel kan. Dat ze het niet willen is een andere zaak. Zo zie je maar dat je overal in de mailing wordt genomen. Wist zij veel dat ik ook apothekersassistente ben.

Ik ga wel weer langs het oogziekenhuis. Daar liggen ze al klaar. En zelfs het kleine apotheekje waar ik stage liep, had er eentje liggen. Dus leg het maar uit. Dat zijn van die kleine dingen die me kunnen irriteren. Maar ik laat dat dan ook wel direct los hoor. Net zoals dat je ’s nachts een kat hoort kotsen, dat je dan echt nergens kan vinden waar. Ook zoiets. Heel erg irritant en onbegrijpelijk dat ik het niet kan zien. Nou ja, het gaat gelukkig over, dat hou ik mezelf maar voor ‘ogen’, ook al is t dan wazig.

Ooit heb ik zo’n lol gehad met een vroegere vriendin in het oogziekenhuis, en de grapjes die ik toen maakte, kan ik nog altijd maken. Ik kwam toen aan de balie op een zaterdagochtend omdat ik een vreselijke pijn in mijn oog had en heel raar zicht. Later bleek dit een bacteriële infectie te zijn en was ik later gekomen, dan was ik zelfs mijn zicht kwijt geweest in dat oog. Kan je nagaan! Ik wist ook dat het goed mis was, gek genoeg had ik van te voren maar een klein beetje last gehad, alsof er een korreltje in zat of zo, een dagje of 3.

We moesten wachten en tot mijn grote plezier was de naam op het koffie apparaat ‘vision’. Dat vond ik al ironisch natuurlijk. Toen de dame bij de balie aan me vroeg of ik een ogenblikje had, zei ik een beetje paniekerig klinken ‘oh maar ik haal ze er echt niet zelf uit hoor!’ Ze kon het niet waarderen. Mijn bijna erin stikkende vriendin wel. Die kwam niet meer bij. Er waren zo veel van die kleine dingetjes die echt hilarisch waren. Ik weet dat er veel meer waren maar alleen deze is blijven hangen. Ach ja, lachen is altijd beter dan huilen.

Een aantal dingen heb ik al uitgetypt en dat komt me nu goed van pas. Soms wijsheden, soms stukjes uit de mails van ‘the Universe’ die ik dagelijks ontvang. Daar staan soms van die pareltjes, maar alles wat ik mooi vind of wat me aanspreekt, noteer ik, soms al met een verhaaltje erbij. Want dat wil ik dan niet kwijt maar heb ik al wel een heel lang blog geschreven en dan haal ik dat weg en bewaar ik het tot het een keertje uitkomt. Vandaar. Dus dat is wel handig.

Wat ik nog wel wil vermelden is dat mijn vriendin jarig was, en 40 is weer zo’n mijlpaal. Bovendien werd ze nog ten huwelijk gevraagd ook maar ja, dat moest ik dan weer allemaal missen omdat ik niet kan autorijden nu. Als troost kwamen er 2 andere vriendinnen, mijn Rulof zussen, en hebben we een hele leuke dag gehad. Petra ken ik ondertussen al weer een tijdje. Maar met Agnes al veel gesproken/geschreven en dat was dus extra leuk om die nu in het echt te mogen zien. Zo leuk is dat, als je zo gelijkgestemd bent over van alles. Dat vind ik dus echt genieten! Bedankt dames voor de geweldig leuke dag! Het was een aangename onderbreking van mijn nu redelijk saaie bestaan.

Ik werk nog steeds die halve dagen maar soms gaat het niet echt. Mijn leidinggevenden hebben me op het hart gedrukt van de week, dat ik dit dan echt gewoon moet aangeven. En dat probeer ik ook braaf te doen. Deze week ging in elk geval wel een stuk beter dan vorige week. Maar deze vrijdag werd ik wakker met een diepe hoofdpijn. Of wakker, ik had al bijna de hele nacht niet geslapen erdoor. En als je dan in het licht van een computerbeeldscherm kijkt op de vroege ochtend, dan kruip je echt direct weer in je bed. Dat doet me dan zeer zeg! Dus helaas moeten afzeggen maar na een weekendje waarin ik rust neem, zal het maandag vast wel weer gewoon lukken.

Al moet ik natuurlijk wel even afwachten hoe dat dan maandag is met mijn zicht. Want daar is geen peil op te trekken. Ik ga gewoon van het meest positieve uit, zoals altijd. We gaan het nog beleven. En ik zal een keer geopereerd worden. Dit zie ik gewoon als een lesje in geduld. Iets waar ik niet zo heel goed in ben. Vandaar misschien? Nou ja, het zal vast wel. Maar goed gaat het komen en dat is nog altijd heel erg positief! Het kan ook anders. Ik wist zelfs een stukje in mijn Rulof boeken te vinden over de ogen. Dat had ik al eens apart gezet omdat ik het zo mooi vond. Want wist je dat de schepping terug is te zien in het oog? Het zit toch zo geweldig mooi in elkaar!

‘Dat is juist, maar wij zien thans, meester André?’ ‘Dat het menselijke oog zal zijn zoals het universum is!’ ‘Inderdaad, dat is de Goddelijke waarheid. Wij hebben nu verschillende Goddelijke eigenschappen te verstoffelijken, doch indien die eigenschappen niet ín het universum aanwezig waren, zouden ook wij ze niet kunnen beleven en nimmer ontvangen. Wij krijgen in handen wat ook het universum bezit of het is nu niet mogelijk.

Dat is toch duidelijk en hebben wij dan ook te aanvaarden. Betreden wij even het huidige stadium voor het menselijke oog, dan zien wij, dat wij ín het oog de ruimte met ál de wetten daarin terugzien. Allereerst zien wij ‘Het Oog’, dat het universum is, niet alleen als vaderlijk bewustzijn, ook het moederschap is daarin zelfs aanwezig. De geleerde spreekt over: De Oogholte. De Lens. De Pupil. Over waterachtig vocht. Over het hoornvlies van het Oog. Over de Oogzenuwen. Over andere organen, zoals enkele spiertjes.

En wat is dat nu? De Oogholte is het Universum. Het Oog en de stelsels, de organen voor die ruimte. Het vonkelende sterrenbeeld zien wij terug in het menselijke oog. Maar de Pupil en de Lens geven aan het menselijke oog het licht van de ruimte en dat is de Zon als vaderschap, als licht, leven en liefde. Het Oogvlies, dat kostbare deeltje, is voor Zon en Maan de verkregen dampkring, als afsluiting gezien voor élk orgaan en zien wij voor elk orgaan terug.

Het licht van de ruimte moet zich dus voor het menselijke Oog verdichten én zich als een eigen zelfstandigheid vormen, dat wij thans voor dit stadium kunnen beleven. Het ‘Hoornvlies’ is thans, als wij voor het huidige stadium beleven en de Maan en ander leven heeft te aanvaarden, de afsluiting van het leven en de verkregen levensvatbaarheid. Indien die afsluiting voor een macrokosmisch leven als orgaan oplost, staat dat leven als organisme voor het sterven, dat voor het microkosmische orgaan nu natuurlijk een andere betekenis gekregen heeft.

De ziel als mens en als geest en als de persoonlijkheid, mijn broeders, voedt het menselijke oog. Dat is dus de ‘Albron’ voor ál het leven. Wanneer de ‘Geest’ vrijkomt van het organisme en dus voor de aarde sterft, krijgt het ‘Oog’ géén bezieling meer, zodat die ‘Albron’ zich verwijdert en aan een ander leven moet beginnen óf verder gaat in de astrale wereld. Ook dat hebben wij te aanvaarden. De ziel als mens geeft dus de kracht, de bezieling áán het menselijke

Oog en zien wij in het universum terug. Immers, de Zon als stoffelijk lichaam bezit ziel en geest! Het licht van de Zon is voor de ruimte, half stof, half geestelijk, doch voor de mens, voor het menselijke ‘Oog’ dus, is die bezieling volkomen geestelijk, doch wordt half stoffelijk bewustzijn als ‘licht’, wanneer wij door dat orgaan tot het leven kijken.

Wij moeten dus ontleden, dat het ‘licht’ ín het menselijke Oog niets anders is dan vergeestelijkte substantie, vergeestelijkt licht, een kracht die door de ‘Almoeder’ dóór haar baren en scheppen aan al het leven, aan élke vonk van haar substantie gegeven is. De ‘Lens en de Pupil’ vertegenwoordigen nu voor het menselijke Oog het vader- en moederschap, als bronnen van bewustwording voor deze zelfstandigheid. Rondóm deze organen, zien wij het sterrenbeeld vertegenwoordigd en is te zien en te beleven, want het menselijke

Oog bezit die afstemming en is daaruit ontstaan. Zelfs de geboorte, de afkoeling, de wateren zien wij in het Oog terug. Dat wil dus zeggen, dat de wateren voor afkoeling hebben gezorgd én voor de wedergeboorte.

Hoe mooi is dat wel niet? Er is dan ook zoveel om dankbaar voor te zijn. En dat ben ik dan ook. Ik doe mijn best om naar de boeken te leven maar goed ben ik er nog niet in. Ik ben dan ook nog maar een nietig mens en zit aan het uiterste begin van mijn apotheose. Maar ik ga er komen, samen met die ene die bij mij hoort. Dat komt allemaal nog wel, want alles IS goed. Het gaat zoals het gaan moet.

Over het volgende, iets wat ik al had, daar moet ik nog beter in worden. Ik ben geen kwaadsprekende roddelaar maar ik durf wel over anderen te praten en dat is ook gewoon niet de bedoeling. Iedereen is namelijk goed zoals hij of zij is. Maar ja, een slechte gewoonte afleren, staat ook in de boeken, duurt zo’n leven of 7. Ja, geen weken, jaren of decennia of eeuwen. Nee, levens. Echte levens, 7 x van begin tot einde. En dan, als je erg je best hebt gedaan, ben je er eentje kwijt. Dus ik kan daarom dan ook niet boos op mezelf worden als t weer eens niet zo lukt.

Iets wat ik kopieerde laat het mooi hoe het wel moet. Het is geloof ik van Rhonda Byrne van the Secret: Als het gaat om de woorden die je kiest, of je nu in gedachten bent of onder vrienden, laat ze zijn wat je leuk vindt en waar je van houdt. Waar je om geeft en koestert. Wat maakt je blij. Wat geeft je vleugels. Wat laat je dromen. En verder heel weinig. Onthoud dat als je kritiek geeft, je niet dankbaar bent.

Als je de schuld geeft, ben je niet dankbaar. Als je klaagt, ben je niet dankbaar. Als je spanning voelt, ben je niet dankbaar. Als je haast hebt, ben je niet dankbaar. Als je in een slecht humeur bent, ben je niet dankbaar. Dankbaarheid kan je leven veranderen. Sta je toe dat kleine dingen je transformatie en het leven dat je verdient in de weg staan?

En nog iets, iets wat ik wel bijna bereikt heb, al heb ik wel moeten leren dat je alsnog wel voor jezelf mag opkomen, maar boosheid, oh dat vind ik vreselijk. Boosheid en haat, bah, dat weer ik zoveel mogelijk uit mijn leven. Boeddha zei ooit ‘haat is hetzelfde als zelf een beker gif opdrinken en verwachten dat de ander dood gaat’. Want zo is dat gewoon, als ik boos ben dan voel ik dat in mijn cellen gewoon, dat voelt zo naar.

En haten heb ik al bijna helemaal niet gehad in dit leven. De laatste keer vorige oktober bijna, na jaren en jaren van dit niet te hebben gevoeld en dat vond ik zo vreselijk. Om die reden wederom gebroken met iemand waar ik veel van houd maar het kon niet anders. Dus geloof me, probeer het af te leren. Vooral haat maar zeker ook boos worden. Wees niet boos. Nooit. Het is het niet waard. Het is niet nodig. Er is altijd een hogere weg. Zo, dat zijn wel weer genoeg lessen voor een weekje of 2.

Ik verveel me toch blijkbaar nooit. Ook al is tv kijken anders als je schimmen ziet, het lukt wel. Behalve dan als ze, zoals de serie die ik heb zitten bingewatchen, gaan zitten appen en zo. Dan volg ik het niet. Want dan zie ik niet wat die mensen elkaar sturen wat redelijk cruciaal kan zijn voor het verhaal. Toch kwam ik er dan uiteindelijk wel een soort van achter door het verhaal maar ik had wel zoiets van, daar is niet over nagedacht. Want er zijn ook blinden of slechtzienden die naar een film ‘luisteren’, zoals ik het nu doe. Appjes laten zien om te lezen is dan erg irritant. En dan is het bij mij alleen maar tijdelijk! Kan je nagaan! Maar de serie, gemaakt door Shonda Rhimes waar ik alles mooi van vind, is wel een aanrader; Inventing Anna, het is nog waargebeurd ook!

Typen gaat prima hoor, ik doe zelfs mijn ogen dicht als ik hier zo lekker zit te typen. Vooral niet al te super snel, gewoon vlotjes door typen. Maar ik moet het nog wel even nalopen. Soms zie je fouten door het rode wiebellijntje eronder. Wiebellijntje moet ik dus langzaam typen, voelen wat ik doe. Ik vergroot dan alles en loop de lijntjes na. Dus dat is dan weer vermoeiend maar gelukkig typ ik niet zoveel fout als ik rustig typ. Wel als ik heel snel wil en dus doe ik t kalmpjes aan. Wijsvingers op de ribbels af en toe om te voelen of mijn vingers nog goed zitten.

Dat gaat prima! Al heb ik veel gekopieerd en geplakt hoor. De stormen heb ik binnen uitgezeten, mij te gevaarlijk! Op wijkpagina's op FB zie je de grote schadel, vooral afgewaaide takken en omgewaaide bomen. Een aantal doden door de stormen die ons land teisteren zegt al genoeg. En nu is het alweer aan het stormen, maar heeft deze geen naam, dacht ik toch. In elk geval; blijf veilig in die rare bijna orkaansterke stormen hier de laatste tijd! Zeg en denk mooie woorden, dat is goed voor je…