"Er bestaan maar twee manieren
om te ontsnappen
uit de triestheid van het bestaan:
muziek en katten."

Albert Schweitzer

Zoals gewoonlijk lopen de plannen weer eens volledig anders vandaag. Vroeger had ik daar meer moeite mee. Tegenwoordig gooi ik zo alles om. Niet altijd hoor maar meestal toch wel. Er kwam gewoon iets tussendoor dat beter is om te gaan doen.

Nou ja, kwam, kómt. Want ik ga vanavond laat, als Kimberley klaar is met werken, samen met haar en Daniël en een vriend van hun, Mike, naar het MH4 gebied, of was het nou M4H. Het zal me een zorg zijn, daar dus, bij de havens en de voedseltuin. 

Het Sunshine-gebied. Dat flyeren op de Hooidrift zal tot morgen moeten wachten. Dus heb ik vandaag heerlijk opgeruimd en schoon gemaakt. Ga ik straks vast even mijn haar doen en zo. Dat hoeft morgen dan niet meer. Wel zo lekker eigenlijk.

Wel fijn dat de jongens mee gaan. Ik ben absoluut niet bang uitgevallen maar je moet de dingen ook niet opzoeken natuurlijk! Twee blonde dames in een gebied dat vroeger bekend stond als de grootste tippelzone van Rotterdam, in het donker, lijkt me gewoon niet verstandig. Alleen is de kans groter om in het donker iets te zien. Klinkt heel tegenstrijdig vind ik nu opeens zelf haha. 

Zo is dat nou eenmaal met katten. Overdags houden ze zich vaker schuil en midden in de nacht worden ze aktief. Met huiskatten is dat minder maar met buitenkatten is dat gewoon een feit. Alle kattenvrouwtjes en -liefhebbers die ik het gesproken zijn het daar roerend mee eens. 

Als ik straks lekker even op de bank ga zitten, dan waag ik weer eens een poging om die Svenja met het charmante Duitse accent te bellen. Kijken of zij nog nieuws heeft. Als ze überhaupt al opneemt en geen fake blijkt te zijn. Ik merk dat ik toch wel erg voorzichtig ben geworden door al die rare telefoontjes. Iets uitsluiten kan ik niet tot ik daar bewijs van krijg. Vandaar dat de Hooidrift ook nog steeds mijn belangstelling heeft. 

Een vriendin van me, Petra, wijst me trouwens net op iets. Zij dacht dat ik dat al lang in de gaten had maar niets is minder waar. De namen van mijn katten, in de volgorde Sunshine, Aurora en Moonlight, daarvan vormen de beginletters de naam SAM!

Dat is ook wel bijzonder want dat is gewoon helemaal zonder die intentie gedaan. Wat mooi! Een onbewust eerbetoon aan mijn lieve, lieve Sam die vorig jaar eind augustus naar de regenboogbrug ging. Volgens "mijn medium" zoals ik haar steeds maar noem, is Sunshine ook een reïncarnatie van Casper, die al die jaren met Sam samen was tot hij in januari 2013 opeens dood neerviel. Wat komen ze zo dus mooi bij elkaar eigenlijk! 

Daarom weet ik ook dat Sunshine weer thuis zal komen. Als er zoveel wielen in werking zijn gezet om weer bij mij terecht te komen, dan lijkt het me stug dat hij er na 8 maanden opeens vandoor gaat om nooit meer terug te komen. Dat geloof ik gewoon niet! Alles heeft een reden, ook dit. Ooit mogen we dat allemaal eens gaan bekijken en dat weten we het. Ik wilde alleen dat ik nu gewoon wist waar hij uit hangt. 

Zo, dan ga ik nu eventjes afwassen en dan lekker douchen. Als ik dat gedaan heb nog even bankhangen en een filmpje kijken of zo. Misschien nog wel even een tukje doen omdat ik niet weet hoe lang we vannacht buiten zullen lopen.

Daarna ga ik heerlijk naar de Keileweg en omstreken. Ik schiet hier zelf van in de lach! Ik weet bijna zeker dat er maar weinig vrouwen in Rotterdam en omstreken dit ooit met zoveel enthousiame gedacht zullen hebben. Een aantal jaren geleden had "op poezen jagen" daar wel een heel andere betekenis! 🤪

Op de foto nog een eerbetoon aan SAM, van Sunshine Aurora Moonlight