Dag 217 om 21u35
Ongeacht. Ongeacht wat dan ook. Ongeacht wat dan ook, maak ik van 2017 het beste jaar ever. Op zich hoef ik daar niet eens wat aan te doen. Het feit dat ik ervan uit ga, maakt het al zo. Best wel makkelijk eigenlijk.
Het gaat er niet eens om wat ik er in mee ga maken, alleen hoe ik ermee om zal gaan. Komt Sunshine thuis, geweldig! Feestje!!! Komt hij niet thuis, klote! Geen feestje maar toch mooie momenten met de dieren, mensen en situaties die er wel zijn.
Ik zat net tegen mijn achterneefje Wessel, waar ik op zich maar heel weinig van mee heb gemaakt vanaf hij klein was, met enthousiasme iets te vertellen. Leuke metafoor of zo... Hetzelfde kokende water maakt een ei hard maar ook een aardappel zacht. Het gaat dus niet om de omstandigheden maar om waarvan je gemaakt bent.
Het lijkt heel simpel misschien en toch is het complex. Dan ligt het er dus ook maar aan hoe je jezelf inschat. Ik heb het al eerder gezegd. Je pad ligt al klaar, vol met bergopwaarts of -afwaarts, afgrondjes, kuilen, beekjes met slipperige steentjes waarover je je weg zal moeten vinden. Ook makkelijke graspaadjes, vol met bloemen en vlinders waar je achteraan kan hupsen.
Je zal het allemaal, letterlijk en figuurlijk dus, op je pad krijgen. HOE je je pad loopt, is aan jou. Mag je wat je pad betreft niets in de hand hebben, hoe je loopt is aan jou. Dat maakt alle verschil in de wereld. En niemand kan je tegen houden als je al huppelend langs de afgrond gaat. Eng? Best wel. Maar het kán.
Ten alle tijden nog beter dan met een hangend hoofd en angst om opzij te kijken. Dan zie je ook net de mooie dingen niet. Maar, geen verwijten, dat is aan jou. Je mist dan alleen net al het moois wat er is. De afgelopen jaren heb ik dit soort "weten" een beetje laten liggen en ben ik meegegaan met de flow.
Als die flow omhoog leidt, is dit uiteraard geen probleem. Stort het je het ravijn in, dan ben je een beetje stom als je je mee laat slepen. Maar dan nog, dat is dan nog jouw ding. Het is maar wat je wilt.
2014, 15 en 16 heb ik me een beetje laten leiden. Dat mag, daar kan je niet eens iets aan doen eigenlijk. Ik verwijt mezelf dus helemaal niets. Maar ik ben er wel klaar mee. Nu neem ik de touwtjes weer zelf in handen. Nu moet het weer "my way". Hele volksstammen hebben op die manier liedjes geschreven. Ook dat mag, soms heel leuk, maar het moet niet. Ik ga het gewoon doen, zonder songteksten of melodieën. Of nou ja, in elk geval niet zelf geschreven.
Lichamelijk gedoe, klaar mee. Kilo's cadeau krijgen maar niet kunnen retourneren, ook klaar mee. Je krijgt ze allemaal weer terug. Probeer niets meer bij mij neer te leggen, als het bij jou hoort, hou het dan gewoon lekker zelf. Dus ik zal het even kort samenvatten, dan kan ik het ook naast me neer leggen:
Als je me wat schuldig bent? Maak je geen zorgen, het is goed zo! Ik scheld alles kwijt. Heb je me iets aangedaan? Het is al goed hoor, ik ben niet haatdragend, laat maar los. Had je een wedstrijd met me? JIJ hebt gewonnen, oké?! Ik heb geen last van verliezen, ik leer graag.
Praat je niet meer met me? Prima. Het gaat je goed, ik wens je nog steeds het allerbeste. Vind je dat ik jou iets (verkeerds) heb aangedaan? Mijn oprechte excuses, dat was vast niet hoe ik het bedoeld heb!
Het leven is me echt VEEL te kort voor dit soort onnodige drama's. Niemand, maar dan ook niemand is er een morgen beloofd. Mij ook niet. Vanaf nu focus ik me op MIJN toekomst. Leef, heb lief, en ga door. Jij en ik.
Voor iedereen wens ik het beste jaar dat je maar ooit gehad mag hebben, zonder aanziens des persoons. Oprecht en uit mijn hart, of je dit leest of niet, elke levende ziel op deze aarde en elders; ik wens je alle liefde en ik wens dat jij dit ook zal wensen. Moge al onze wensen uitkomen, zolang ze wat positiefs in zich hebben.
De rest, die dit nog niet kunnen, zullen ooit ook zover komen. De weegschaal is al jaren geleden omgeslagen. Ook al lijkt het allemaal slechter te gaan, dat komt omdat de hele wereld nu zo dichtbij is. In principe zijn we dichter bij de grens van goed, dan we ooit geweest zijn. We horen alleen nu dingen van een halve wereld verder, binnen 2 seconden. Daar zullen we aan moeten wennen en wat mee moeten doen.
Voor elk stukje slecht, zijn er 3 stukjes goed. Al lijkt het nog niet zo, het IS wel zo. Hoe meer je het afdwingt, hoe harder het zal gaan. Misschien klink ik voor een helehoop nog als een beetje gek, binnenkort zal je moeten toegeven dat ik toch wat zei dat steek hield. Het kan nog even duren maar die tijd komt.
Tot die tijd, hou vol. Alles komt altijd goed. Vertrouw me maar. Zo niet, ook goed, dan kom je er vanzelf wel achter. Maak er wat moois van in 2017, dat heb je zelf in de hand als je wilt. Doe het gewoon!
Peet
Kanonnen; dit is een powerstuk!! Get on your horse girl and run along. XX