Dag 232 om16u43
Het was blauwe maandag vandaag. Ik vond dat ook wel passend voor de temperatuur de paar keer dat ik ben gaan roken. IJshandjes kreeg ik buiten. Ja Sjoukje, het was krabben vanmorgen. Je had helemaal gelijk maar dat had ik dan ook wel verwacht.
Ik ga er niet meer over uitwijden maar de dag vloog in partjes van 2 uur als een sneltrein voorbij. Voor ik het wist moest ik alweer naar huis. Waar ik normaal altijd mezelf op de bank stortte voor een powernap, ging ik nu in de keuken mijn eet-spullen van vandaag opruimen. Je raadt het al, het was weer tijd om te gaan eten ook vlak daarna.
Nu maar even een stukje schrijven, Sunshine zit met deze kou continue in mijn hoofd natuurlijk. Zo meteen ga ik lekker pasta maken. Dan maak ik gelijk genoeg voor meerdere porties voor in de avonddiensten. Lekker handig. Tegen de tijd dat ik er weer 2 heb volgende week, heb ik al wat dingen om zo mee te nemen klaar.
Over 2 maanden heb ik alles volledig onder controle. Behalve dan hoe snel de tijd gaat. Ik neem aan dat dit ook nog wel zal wennen en de dagen weer een normaal tijdsverloop zullen krijgen. Tot die tijd deal ik er wel mee.
Ik kijk meestal niet naar het nieuws maar toen ik nog mijn mandarijntje op zat te peuzelen, stond het op en keek ik automatisch. Jeetje zeg, wat een wereld van ellende krijg je dan over je heen gegooid.
Ik had nog helemaal niets gemerkt van het blauwe van deze maandag. Op de zaak was het chaotisch maar leuk. Ik heb best vaak gelachen vandaag. Niets blauws aan. Maar als je dat zo wilt houden moet je toch echt het nieuws niet opzetten. Vreselijk!
Eerst de debiele uitspraken van die Trump! Alhoewel ik me afvraag of hij ook wel eens iets zinnigs zegt. Dat is me tot nu toe in elk geval niet ter ore gekomen. Dan een onderwijzer die zelfmoord pleegt door van het dak van zijn school af te springen. Wéér in een nachtclub mensen doodgeschoten door de een of andere idioot.
Laat ik het daar maar bij laten. Het is al erg genoeg op zich, laat staan de rest van de ellende die ik voorbij zag komen. Daar word je nou ook niet echt vrolijk van. Hallo blauw! Van mij had je weg mogen blijven hoor. Ook in de kranten stond niets positiefs vandaag. Lichtblauw werd ik daar al van.
Je vraagt je toch af wat zo'n man bezielt om zoiets te doen met de hele school als getuige. Daardoor veel kinderen maar ook volwassenen getraumatiseerd achter latend. Als hij van te voren had geweten wat voor ellende hij zichzelf nu op zijn hals heeft gehaald, dan had hij het wel gelaten.
Helaas heeft niet iedereen die wijsheid en daar kan ik ook in mijn eentje niet veel aan veranderen. Al zou ik dat wel willen! Het kan gewoon niet. Ieder moet zijn eigen pad belopen en geen stap wordt je gegeven. Dat weet ik ook.
Als Sunshine zijn pad nou maar eens tot hier boven aan de trap, vlak voor de deur zou leiden, dan zou ik al een heel stuk minder blauw voelen. Daar zou ik veel voor willen doen. Het enige dat ik kan doen is weer even een nieuwe flyer maken of zo. Wachten tot mijn neus er niet meer afvriest als ik buiten loop en dan gaan flyeren.
Ik ga van de week nog maar eens alle dierenartsen en asiels mailen. Je weet maar nooit! Dat zeg ik wel altijd bij alles maar het is ook zo. Als ik maar mijn stapjes maak. Uiteindelijk komt hij dan toch echt een keer thuis. Al zal dat ook wel op zijn Sunshine's gaan. En niet eerder dan dat het daar tijd voor is.
Woonstad bel ik morgen wel. Dat hoef ik nu niet meer te doen. Het solexje rijdt nog steeds en is nog steeds geen tractor geworden. Ik heb er ook niet echt last van en ik zie toch echt wel een beetje op tegen alles wat er dan gaat komen, mocht die muur eruit moeten.
Aan de andere kant, energie genoeg. Alleen mijn moeder heeft nog steeds die buikpijn en het lijkt wel erger te worden, vertelde ze me gisteren. Woensdag moet ze voor een dagopname naar het ziekenhuis. Infuzen met vocht en dan een CT scan. Dan weer een paar liter vocht en dan mag ze in de avond weer naar huis.
Laten we hopen dat er iets uit komt en dat ze die buikpijn kunnen verlichten zonder dat er rare dingen moeten gebeuren. Een operatie zit ze nou ook niet echt op te wachten natuurlijk. Maar die pijn moet gewoon weg! Klaar mee, ophoepelen. Wanneer ze de uitslag hoort weet ik nog niet. Ik hoop heel snel.
Nu ga ik even een half uurtje banken met de cits. Dan ga ik koken en lekker eten. Na al die aardappels heb ik best zin in een bordje pasta. Ik mag er zelfs ketchup bij maar dat hoeft niet want mijn saus is daar veel te lekker voor. Lekker vroeg gaan slapen dan is die blauwe maandag maar snel voorbij. Morgen om 4 uur weer fris en fruitig aan de bak. Nieuwe dag, nieuwe kansen!
Peet
Ben bang dat 't wel krabben gaat worden morgenochtend... Gaat vriezen, jasses!