16. jan, 2017

Dag 232 om16u43

Het was blauwe maandag vandaag. Ik vond dat ook wel passend voor de temperatuur de paar keer dat ik ben gaan roken. IJshandjes kreeg ik buiten. Ja Sjoukje, het was krabben vanmorgen. Je had helemaal gelijk maar dat had ik dan ook wel verwacht. 

Ik ga er niet meer over uitwijden maar de dag vloog in partjes van 2 uur als een sneltrein voorbij. Voor ik het wist moest ik alweer naar huis. Waar ik normaal altijd mezelf op de bank stortte voor een powernap, ging ik nu in de keuken mijn eet-spullen van vandaag opruimen. Je raadt het al, het was weer tijd om te gaan eten ook vlak daarna.

Nu maar even een stukje schrijven, Sunshine zit met deze kou continue in mijn hoofd natuurlijk. Zo meteen ga ik lekker pasta maken. Dan maak ik gelijk genoeg voor meerdere porties voor in de avonddiensten. Lekker handig. Tegen de tijd dat ik er weer 2 heb volgende week, heb ik al wat dingen om zo mee te nemen klaar. 

Over 2 maanden heb ik alles volledig onder controle. Behalve dan hoe snel de tijd gaat. Ik neem aan dat dit ook nog wel zal wennen en de dagen weer een normaal tijdsverloop zullen krijgen. Tot die tijd deal ik er wel mee.

Ik kijk meestal niet naar het nieuws maar toen ik nog mijn mandarijntje op zat te peuzelen, stond het op en keek ik automatisch. Jeetje zeg, wat een wereld van ellende krijg je dan over je heen gegooid.

Ik had nog helemaal niets gemerkt van het blauwe van deze maandag. Op de zaak was het chaotisch maar leuk. Ik heb best vaak gelachen vandaag. Niets blauws aan. Maar als je dat zo wilt houden moet je toch echt het nieuws niet opzetten. Vreselijk!

Eerst de debiele uitspraken van die Trump! Alhoewel ik me afvraag of hij ook wel eens iets zinnigs zegt. Dat is me tot nu toe in elk geval niet ter ore gekomen. Dan een onderwijzer die zelfmoord pleegt door van het dak van zijn school af te springen. Wéér in een nachtclub mensen doodgeschoten door de een of andere idioot. 

Laat ik het daar maar bij laten. Het is al erg genoeg op zich, laat staan de rest van de ellende die ik voorbij zag komen. Daar word je nou ook niet echt vrolijk van. Hallo blauw! Van mij had je weg mogen blijven hoor. Ook in de kranten stond niets positiefs vandaag. Lichtblauw werd ik daar al van. 

Je vraagt je toch af wat zo'n man bezielt om zoiets te doen met de hele school als getuige. Daardoor veel kinderen maar ook volwassenen getraumatiseerd achter latend. Als hij van te voren had geweten wat voor ellende hij zichzelf nu op zijn hals heeft gehaald, dan had hij het wel gelaten. 

Helaas heeft niet iedereen die wijsheid en daar kan ik ook in mijn eentje niet veel aan veranderen. Al zou ik dat wel willen! Het kan gewoon niet. Ieder moet zijn eigen pad belopen en geen stap wordt je gegeven. Dat weet ik ook. 

Als Sunshine zijn pad nou maar eens tot hier boven aan de trap, vlak voor de deur zou leiden, dan zou ik al een heel stuk minder blauw voelen. Daar zou ik veel voor willen doen. Het enige dat ik kan doen is weer even een nieuwe flyer maken of zo. Wachten tot mijn neus er niet meer afvriest als ik buiten loop en dan gaan flyeren. 

Ik ga van de week nog maar eens alle dierenartsen en asiels mailen. Je weet maar nooit! Dat zeg ik wel altijd bij alles maar het is ook zo. Als ik maar mijn stapjes maak. Uiteindelijk komt hij dan toch echt een keer thuis. Al zal dat ook wel op zijn Sunshine's gaan. En niet eerder dan dat het daar tijd voor is.

Woonstad bel ik morgen wel. Dat hoef ik nu niet meer te doen. Het solexje rijdt nog steeds en is nog steeds geen tractor geworden. Ik heb er ook niet echt last van en ik zie toch echt wel een beetje op tegen alles wat er dan gaat komen, mocht die muur eruit moeten. 

Aan de andere kant, energie genoeg. Alleen mijn moeder heeft nog steeds die buikpijn en het lijkt wel erger te worden, vertelde ze me gisteren. Woensdag moet ze voor een dagopname naar het ziekenhuis. Infuzen met vocht en dan een CT scan. Dan weer een paar liter vocht en dan mag ze in de avond weer naar huis. 

Laten we hopen dat er iets uit komt en dat ze die buikpijn kunnen verlichten zonder dat er rare dingen moeten gebeuren. Een operatie zit ze nou ook niet echt op te wachten natuurlijk. Maar die pijn moet gewoon weg! Klaar mee, ophoepelen. Wanneer ze de uitslag hoort weet ik nog niet. Ik hoop heel snel.

Nu ga ik even een half uurtje banken met de cits. Dan ga ik koken en lekker eten. Na al die aardappels heb ik best zin in een bordje pasta. Ik mag er zelfs ketchup bij maar dat hoeft niet want mijn saus is daar veel te lekker voor. Lekker vroeg gaan slapen dan is die blauwe maandag maar snel voorbij. Morgen om 4 uur weer fris en fruitig aan de bak. Nieuwe dag, nieuwe kansen!

16. jan, 2017

Note to self

"Eerst zorgen dat je gegeten hebt,
daarna pas de rest doen..."

15. jan, 2017

Dag 231 om 16u13

Tijd om te schrijven. Mét een boterham, yoghurt en 2 mandarijntjes natuurlijk. Even een rustpuntje op de zondag. Ik was nog wel van plan om het lekker rustig aan te doen vandaag. Helaas, het is niet gelukt.

Ik was vanmorgen mijn ontbijt aan het klaar maken en ik zag dat de tegeltjes niet over even helder wit waren. Ik dacht nog bij mezelf, nee joh, dit ga je gewoon negeren. Alleen ben ik daar niet zo goed in. Vandaar dat ik na het ontbijt de hele keuken maar even heb gesopt. 

Toen was het natuurlijk alweer tijd om te eten en heb ik daarna mijn zijkamertje maar weer eens flink opgeruimd. Je raadt het al. Daarna was het alweer tijd om te eten. Ik heb heel eventjes op de bank gezeten waarna ik als een gek alles ben gaan stofzuigen. Natuurlijk, tijd om te eten. Het was best een zeer uitgebreide stofzuigsessie vandaag. 

Het daglicht begint al wat te minderen. Echt lekker lezen is dat net voor iemand die kippig is dus daar komt ook niets van. Om half zes moet ik alweer eten ook en ik moet nog koken eerst om dat te kunnen doen. Ik hoop dat die 2 uurs dagen nog zullen wennen.

Voor mijn gevoel zijn het geen hele lange dagen meer. Ze vliegen echt, thuis én op de zaak. Na het eten even de krultang door mijn haar. Dan zie ik er nog enigszins representatief uit morgen. Ik hou mijn vingers gekruist dat ik morgenochtend niet hoef te krabben. 

Dat vind ik nou ook niet echt mijn hobby. Zeker niet om half 6 's morgens. Echt jakkie bah! Dit weekend is dus echt voorbij gevlogen. Ik heb nou niet echt lekker uitgerust of gerelaxt. Ik heb mezelf voorgenomen dat ik komende donderdag, als mijn volgende weekend begint, de donderdag te besteden aan boodschappen halen en poetsen.

Zodra ik daarmee klaar ben plof ik me toch op de bank. Mét een boek natuurlijk én de cits. Dan komt er weer zo'n lange werkweek van 6 dagen maar het weekend erna ga ik echt weer iets actiefs doen voor Sunshine. Dan ga ik flyeren. Het enige dat dan tegen kan zitten is het weer. 

Als het giet dan heeft het geen zin, dan krijg je de flyers niet geplakt. Als het vriest zonder zonnetje dan heb ik daar geen zin in. Bovendien zijn dan je vingers binnen 3 flyers bevroren en lukt het je niet meer om zelfs maar het plakband los te krijgen. Natuurlijk schrijf ik wel om ons lijntje open te houden maar toch...

Ik zou zo graag elke dag de hele dag rond willen lopen hier in de buurt en in dat M4H gedeelte. Het leven gaat alleen gewoon door. Vorig jaar heb ik veel te veel laten verwaarlozen. Echt handig is dat niet natuurlijk. Dat probeer ik nu een beetje in te halen maar dan krijg je weer de andere kant.

Ik heb echt al een tijd niet meer geflyerd of gelopen en dan voelt dat weer alsof ik Sunshine verwaarloos. Er is hier geen gulden middenweg. Of je moet een paar weken vrij hebben en dat zit er voorlopig gewoon niet in. 

Ook heb je dan vaak genoeg het gevoel dat je het toch voor Jan Jurk loopt te doen. Bijna 8 maanden is hij ondertussen al weer weg. Toch weet ik dat hij thuis komt als ik maar daar naartoe blijf werken. Vandaar dat het kriebelt. Alleen weet ik niet zo goed meer wat ik nu nog kan doen.

Wat ik morgen zeker moet doen is niet vergeten Woonstad te bellen. Er rijdt weer iemand op een Solex boven. Ervaring heeft me geleerd dat er over een paar dagen weer iemand met eent tractor rond gaat rijden. Aan de ene kant fijn want dan kan ik, als alles gaat zoals ik denk, mijn katten Walhalla gaan maken als alles klaar is.

Aan de andere kant, waar haal ik de tijd vandaan om die hele zolder leeg te gaan halen? Met een fulltime baan en al dat geëet, gaat me dat toch niet lukken? Ik zie weer beren op de weg. Leuke beesten hoor, behalve als je ze op de weg ziet. Ik zal maar even wachten tot ze weg zijn. We merken het wel als het zover is of komt. Maar dat katten Walhalla, dat zie ik wel zitten!

Opmerkingen

15.01.2017 16:10

Peet

Ben bang dat 't wel krabben gaat worden morgenochtend... Gaat vriezen, jasses!

15. jan, 2017

Note to self

"Je mag gewoon nee zeggen en je
hoeft jezelf niet te verklaren!"

14. jan, 2017

Dag 230 om 19 uur

Gisteren is het voor de 1e x gebeurd dat ik een maaltijd vergat. Het grappige was dat ik na een half uur of zo een beetje trek kreeg. Nog een kwartier later keek ik hoe laat het was. Was ik verdorie al 3 kwartier te laat met eten. Zo ontzettend snel gaat het tussen die 2 uur in, dat je echt op moet letten want anders gaat het alsnog mis.

Aangezien het een flinke bak yoghurt met verse ananas was, moest ik ook wel weer iets later warm eten. Ik zat echt nog propvol! Dom hoor. Woonstad heb ik maar niet meer gebeld gisteren. Het was een beetje een anticlimax wat betreft mijn klus-opleving omdat die tractor geparkeerd lijkt. Toch ga ik ze van de week hierover op de hoogte brengen. Dan mogen ze gelijk mijn kapotte stopcontacten komen nakijken. Want dat blijft ook raar natuurlijk.

Verder is vrijdag de 13e voor mij zonder rare dingen verlopen. Alhoewel, ik werkte samen met Simona. Omdat zij me altijd heel erg afleid, ben ik in het kantoor van Patricia gaan zitten. Wat denk je? Komt ze me gewoon steeds opzoeken! Echt hoor, je komt er niet onderuit bij die meid. Dit gaat me weer een paar blauwe plekken kosten, ben ik bang. Nee hoor, grapje.

Ik werk altijd graag met haar. Allebei harde werkers en bovendien nog lol hebben ook. Leuke dienst vind ik die laatste vrijdag met haar altijd wel. Gelukkig maar want na 6 diensten in de avond, heb ik het dan altijd wel een beetje gehad. Simona houdt me wel scherp! Gekke doos is ‘t.

Bij ons op het  Klant Contact lijken er een heleboel te worden meegesleept door mijn geklaag over dat ik zoveel moet eten. Ik heb alles wat ik over het No Nonsense dieet heb verzameld al naar een stuk of 10 andere dames doorgestuurd. Ze willen eerst even kijken wat het is. En ik vermoed dat ze allemaal gaan eten als gekken, als er straks bij mij steeds meer kilo’s af zullen zijn.

Goh, dat wordt een gedoe dan met al dat brood, crackers, yoghurt, fruit én warme happen die zullen worden mee genomen. Dan mogen we er nog wel een ijskast en een magnetron bij gaan zetten hier. Nou dames, ik doe mijn best en zal jullie overtuigen door mijn weglopende kilo’s.

Kilo’s die weglopen zijn prima, die mogen vanaf nu weg blijven voor altijd. Katten die weglopen dat is niet oké! Zeker niet nu het zo ontzettend koud en nat is. Het gaat nog erger worden ook van de week. Ik weet dat hij een dikke bontjas heeft. Toch maak ik me zorgen en gaat mijn hart zo naar hem uit!

Ik hoop dat de kou hem richting huis zal dwingen maar hem elk geval geen schade toe zal brengen. Mijn hart en mijn zorgen zijn bij hem. Ik mis hem nog steeds net zo erg als Moonlight hem nog steeds duidelijk mist. Ander onderwerp, anders ben ik weer de hele dag diep triest.

Vanmorgen belde de vriendin die zou komen eten af. Griep. Ze had nog afgewacht of ze zich vandaag wel lekkerder zou voelen maar helaas. Die griep is echt een naar ventje zeg! Mijn dag verliep wederom een keer anders dan gedacht. 

Ik heb wel een hele tijd met haar aan de telefoon gezeten maar ja, toen moest ik weer eens eten. Ach we spreken snel wel een keer af. We werken allebei onregelmatig dus het moet niet in het weekend. Dat is dan juist wel handig van onregelmatige werktijden.

Ik ben nogal lang bezig geweest met de boodschappen. Anders had ik ze in alle vroegte gedaan. Nu heb ik alles op mijn dooie akkertje gedaan. Alleen mensen wat was het druk! Er waren zelfs geen boodschappenkarretjes meer bij de AH! Die moest ik helemaal boven in de parkeergarage gaan halen. 

Voor de cits heb ik een nieuwe enkele krabpaal gekocht. Deze staat bij de hoek van mijn bank. Zo er tegenaan dat ze de bank niet pakken. Alleen de paal die er stond was volledig van zijn touw ontdaan. Alles liet los. Tijd voor een nieuwe dus. 

Als je nou bedenkt dat een volledige krabpaal met hokje, mandjes en een paaltje of 10 zo'n 80 euro kost, dan is zo'n losse paal wel erg duur met zijn 17 euro. Poe hee, dat was ik ff vergeten. Maar ja, wat moet dat moet. 

Zo meteen even mijn haar uitspoelen, het antieke blond is weer weggewerkt. Gelijk even lekker douchen en vanavond bankhangen. Met de drukte en de avonddiensten heb ik veel te veel afleveringen nog te kijken van de paar series die ik opneem. 

Morgen even het huis onderhanden nemen en alles even poetsen. Dan ga ik lekker fris de werkweek weer in. Ik heb wat bakjes en bekers gekocht die handig zijn voor mijn dieet om in mee te nemen. Ik heb mijn best weer gedaan vandaag.

Het gaat me steeds beter af maar je moet wel opletten want ik heb nog steeds geen trek of honger en dan vergeet ik zo te eten. Deze week lekker dagdiensten. Elke keer als ik kook, kook ik veel extra waar ik porties van maak en invries. Handig straks voor de avonddiensten. Ik kom er wel. 

Volgende vrijdag ga ik pas wegen. En vanaf dan gewoon elke week. Met al dat geëet van me lijkt het onmogelijk om af te vallen maar ik voel me kiplekker en voldaan. Ik ben niet moe te krijgen, lijkt het wel. Kwam die vermoeidheid die ik altijd had nou gewoon van het niet of in elk geval veel te weinig eten? Het zal wel want het is weg!

Straks lekker eten maken na het douchen. Het leven is zo slecht nog niet. Ik kom gewoon nog 1 kat te kort, ik ben er bijna! Morgen dus aan de poets en daarna relaxen. Het enige wat ik dan nog moet doen is mijn eten klaar maken, eten klaarzetten voor de maandag tot 15 uur om mee te nemen, eten en verder helemaal maar dan ook helemaal niets!

Heerlijk, daar ga ik extra van genieten en ook van mijn cits. Lekker op de bank met zijn allen, wat t.v. kijken, lezen heb ik ook zin in. Daar heb ik de afgelopen week helemaal geen tijd voor gehad. Ik mis mijn boeken!

Dan ga ik lekker vroeg slapen, wie weet hoe hard ik moet krabben maandag! Brrrr moet er niet aan denken! Hopelijk gaat het gauw weer dooien en wordt het lente. Laten ze die 11 stedentocht maar lekker in Scandinavië houden hoor. Voor mij hoeft dat niet.

Voor Sunshine en al die andere lieverds die ongewild buiten rondzwerven ook niet. Dat weet ik zeker. ’t Kan vriezen, ’t kan dooien, dat weet ik wel maar alsjeblieft zeg! December oké maar nu niet meer hoor. Volgens mij valt het redelijk op dat ik niet zo’n winter liefhebber ben. Mij krijg je ook met geen stok naar de wintersport. Al kan ik een omgeving met bergen wel waarderen. Als het er maar warm is!