Wat een prachtig lente weer is het vandaag! Daar wordt een mens toch helemaal vrolijk van? Ik heb heerlijk uit kunnen slapen. Om 7 uur werd ik al wakker. Ja, dat is uitslapen als je de dagen ervoor rond de klok van 4 uur bent opgestaan hoor. Ik ben wel niet gelijk volledig actief bezig gegaan maar dat is een ander verhaal. 

Rond half 11 ben ik naar mijn moeder gegaan. Kim was er al want we zouden naar Ikea gaan. Alleen zaten we nog op de verpleegster te wachten. Toen kwam mijn moeders broer ook nog langs. Zijn vrouw, mijn tante Jeanne, ligt in het ziekenhuis en daar gaat het helemaal niet goed mee. Toch wel naar om mee te maken dat iedereen om je heen die ouder wordt zoveel moet ondergaan. 

Dat ik binnen nu en een jaar of 20 hetzelfde moet ondergaan is geen prettig vooruitzicht. Helaas heb je dat niet voor het uitkiezen. De mensen die gaan in hun slaap zonder ziek te zijn geweest, hebben misschien wel de mooiste manier gevonden om deze Aarde achter zich te laten. Het is gewoon niet anders. 

We hebben lekker gelachen in Ikea en mooie dingen gezien. Wat kleine dingetjes gekocht en wat ik wilde, verlenging voor de verlichting boven mijn kast, heb ik niet gevonden. Dat werd eerst bij de kassa in de buurt verkocht en toen ik daar eenmaal was, lag het er niet meer. Geen puf meer om helemaal terug te gaan, ik ga zo wel online even kijken of ze het daar hebben. 

We hebben voor mijn moeder een rolstoel van Ikea meegenomen. Als ze niet wilde zitten kon ze er op steunen in elk geval. Wel handig dat ze dat daar beschikbaar hebben. We hebben gezellig geluncht met zijn drietjes. Op een gegeven moment krijg ik het dan op mijn heupen en wil ik weg. Dan gaan die mensen me irriteren allemaal. Zowel Kim als ik pikken altijd van alles op en opeens is het dan voor mij over.

Oma en Kim gaan me dan te langzaam en ik moet gewoon weg! Dus ik ben een stuk vooruit gelopen en heb op ze zitten wachten bij een campingstoeltje dat bij een tentje stond opgesteld. Het tentje was mintgroen en mijn bloesje ook. Een mevrouw zei dat het net leek of ik erbij hoorde daar. Helaas ben ik niet uitbetaald vandaag. 

Mijn moeder vroeg waarom ik zo snel ging opeens. Ik vertelde het haar. Ik heb dat trouwens altijd. Opeens moet ik dan uit die menigte en snel ook. Ma vertelde me dat ik dat al had toen ik nog in de kinderwagen lag. Ja, lag, met de kap er overheen en al. Ik kon dus niet echt iets zien maar als ze in de drukte liep met me, ging ik gillen. Ze had al snel door dat ze dan als een gek naar een rustiger plekje moest gaan met me. 

Raar toch eigenlijk, dat ik dat toen al had. Ik weet inderdaad dat ik dat als kind ook al had. Een drukke tram, bus of metro, vreselijk vind ik dat. Naar concerten gaan, wat een verschrikking. De markt over, heel even dan omdat ik wat wil kopen maar zodra de buit binenn is ben ik weg. Gezellig stadten? Kan je met mij eigenlijk niet doen. Geen doel, geen stad. 

Wat dat betreft ben ik een fervente online shopper. Lekker plaatjes kijken, meten of t past, en betalen en bestellen. Paar daagjes later is het netjes bezorgd, soms zelfs binnen een dag. Geen gedoe, geen mensenmassa om me heen. Ik ben er blij mee in elk geval. Het enige dat ik echt leuk vind om te doen buiten de deur is uit eten gaan. Voor iemand die ooit in België 2 café's heeft gehad is het ook raar om te zeggen maar ook in zoiets zal je me niet snel vinden. Dat vind ik al helemaal niks. 

De foto bij deze blog heb ik ook al op Facebook geplaatst. Op het moment dat ik de tekst las die ik erop heb gezet, wist ik dat dit volledig op ons sloeg. Every burden bears a gift, elke last draagt een gift; doordat Sunshine wegliep en Moonlight en ik samen dit verdriet deelden, kregen we een enorme diepe band, het bracht ons zo dicht bij elkaar. Dat zie ik echt als een gift.

Every challenge brings a treasure, elke uitdaging brengt een schat; dit slaat volledig op Aurora. Wat een uitdaging was het om dit bange diertje die van zich afsloeg en krabte en beet, genoeg vertrouwen te geven zodat ze dat gedrag achter zich kon laten. Als ik naar haar kijk dan weet ik wat voor een schat het me heeft gebracht.

Every setback hides a blessing; elke terugslag verbergt een zegening; ondanks alle ellende of misschien juist door alle ellende, wilde ik mijn hart toch nog open zetten voor nog 1 diertje erbij. Als Sunshine er nog was geweest gewoon, dan had ik daar denk ik niet open voor gestaan. Toen ik Rainbow voor de 1e keer zag wist ik direct dat dit het diertje was dat bij ons hoorde. En vanaf ik weet dat haar zusje Skylar, waar ik ook stiekem verliefd op was, er ook nog eens bij komt, kan ik dit wel tellen als een dubbele zegening. Waar of niet?!

"De dieren lijden en hun gejammer vervult de lucht. De bossen vallen ten prooi aan vernietiging. De bergen worden opengescheurd voor de metalen die in hun aderen groeien. En de mens looft en prijst degenen die aan de natuur en aan de mensheid de grootste schade berokkenen.

(opmerking van Ria: beetje eng te bedenken dat iemand dit al honderden jaren geleden zei)"

Leonardo da Vinci Italiaans schilder, ingenieur en musicus 1452-1519

Heerlijk, morgen en overmorgen is het voor mij weekend. Daar ben ik wel even aan toe. Vandaag op de zaak een soort van cursus gehad over het nieuwe product dat we gaan doen vanaf 1 juni. Dat heeft heel wat voeten in aarde voor het zover is, daar staan de mensen die er gebruik van maken of gaan maken absoluut niet bij stil.

We raken misschien de VOM kwijt, het aanvullend openbaar vervoer voor ouderen en minder validen die geen gebruik kunnen of willen maken van het reguliere openbare vervoer. We hebben wel exact hetzelde binnen gehaald, als aanbesteding, van Amsterdam. Het aanvullende openbare vervoer voor daar gaan wij de calls van aannemen en de ritten boeken.

Doordat we de VOM al 23 jaar doen, hebben we natuurlijk een berg ervaring die we meebrengen om alles daar zo soepel mogelijk te laten verlopen. Dat komt wel goed. Een nieuwe uitdaging maar eentje waar we allemaal voor gaan. De dag vloog voorbij, dat wel maar ik was, of ben, behoorlijk moe. 

Gisteren had ik bij mijn moeder vandaan geen puf meer om boodschappen te halen. Dus ik had geen yoghurt en melk meer in huis hier. Nu dus maar eerst de boodschappen doen dan. Maar ik sleepte me door de winkels heen en was al blij dat die boodschappen in de auto stonden. Ik moest ze ook nog wel mee naar 3 hoog zeulen.

Ik ben maar door naar huis gegaan. Ik was op voor vandaag. Ik heb mijn moeder maar gebeld en uiteraard, kom ik nu wel op, heb ik Woonstad niet gebeld. Morgenochtend nog een poging doen maar. Gemeen genoeg zat Kim weer bij mijn meisjes, ze stuurde weer een paar schattige foto's. Ik ga vrijdag weer, dan die week erna nog een keer naar de dierenarts en weer op bezoek en dan.... Dan komen ze, de 24e staat al in feestkleuren in mijn agenda!

Kim heeft 2 foto's van de kleine diva's bewerkt en die ga ik zo bij mijn homepage van deze website zetten en op die pagina een aanvulling doen, dat er nog 2 dames mijn pussypossy compleet zullen maken. Nog maar 2 weekjes verder en dan lopen ze hier al de hele middag rond. Al voel ik me dan nog zo moe als ik uit mijn werk kom, dan krijg ik daar vanzelf wel weer energie van.

Ook zal het best even spannend zijn. Hoe gaan de andere 2 reageren op de kleine hummels. Krijgt Aurora's jaloezie de overhand of haar moederlijke gevoel? Want ik ben van haar hè, dat weet Moonlight maar al te goed. Hoe zij zich zal gedragen tenopzichte van 2 indringertjes kan ik volledig niet inschatten. 

Moonlight heb ik bezig gezien toen Aurora kwam en die is, met een kattige uitzondering af en toe, alleen maar lief en speels naar haar toe. Toch spelen ze vaak leuk met elkaar, minstens eens per dag, hebben ze samen een gekkenuurtje en rennen ze elkaar achterna en halen gekke toeren uit om elkaar te laten schrikken. Heel leuk om dan naar ze te kijken. 

Ook van de dames weer een aantal leuke foto's gezien vandaag. Skylar doet écht haar naam eer aan, ze is helemaal naar het hoogste topje van de krabpaal geklommen, helemaal zelf. Ze zijn nu eigenlijk al groter dan Sunshine en Moonlight toen ik ze kreeg. Alleen eten ze nog steeds bijna alleen maar bij hun moeder. Daar maak ik me wel een beetje bezorgd over.

Normaal gesproken eten ze allang wat vast voedsel. Ik moet misschien maar even gaan klagen hierover als ik weer bij ze op bezoek ben van de week. Vorige keer had ik ook mijn bezorgdheid uitgesproken over dat ze nog steeds niet op de bak gingen en de dag daarna ging Skylar al mij op mijn ongelijk wijzen. Nog een dag later deed Rainbow ook nog eens even haar duitje in het zakje.

Dan ga ik maar even flink zitten klagen over hun eetgedrag waar ze bij zijn en wie weet flikken ze me het nog een keertje. Komt vast wel goed. Ook als ze eenmaal hier zijn dan gaan ze zien hoe de andere 2 het doen. Die krijgen 's morgens een heel klein portie natvoer en eten voor de rest veel brokjes. Dat is ruim voldoende. Brokjes staan er de hele dag. En met die klein bekkies zullen ze toch de grote brokjes nog niet kunnen eten. 

Mag ik alleen hopen dat Aurora en Moonlight van de kittenbrokjes af zullen blijven. Ik bestel nog een drinkfonteintje voor ze voor in de huiskamer. Ik heb een modelletje uitgekozen waar Moonlight in elk geval niet met zijn poten het water eruit kan scheppen. Althans dat hoop ik toch. 

Dré vertelde dat ze wel heel veel drinken maar dat komt natuurlijk omdat ze ergens een hongergevoel hebben omdat ze vast voedsel nodig hebben en daarom drinken ze zich nu vol. Dat is natuurlijk niet de bedoeling lijkt mij. Al zullen ze vrij snel het gedrag van de katten hier gaan kopiëren. Dan komt het vanzelf helemaal goed. 

Ik heb nog de hele dag door lopen fantaseren over mijn balkon. Gisteren kwam ik op een enorm leuke krabpalen en klimbomen pagina op Facebook.  Daar zag ik een soort krabpaal schilderij. Die hang je gewoon aan de muur, met 2 ligplaatsen voor de katten en 2 boomstronken die uit de lijst komen zetten, zeg maar. Die wil ik dan bijvoorbeeld voor op mijn muur hebben op het balkon! Leuk! Die Buddha haal ik er gewoon af. Alles voor de cits!

Ze hebben daar een website ook van, met alle soorten en maten krabpalen en klimbomen, echt helemaal geweldig. Hier is de link, die ik ook tussen de links op de linkpagina van deze site zal zetten. krabpalen en klimbomen  Dan hoef je die niet terug te zoeken tussen de blogs als je nog een keer wilt kijken. Ik heb ook al besloten om gewoon de meeste planten van het balkon af te halen.

Gewoon helemaal opnieuw beginnen eigenlijk, met een leeg balkon. Met als uitgangspunt, het kattenbalkon. Als dit eenmaal een feit is, kan ik altijd nog kijken of ik er een grote pot met klimplanten op zet. Dit kan dan leuk door het hekwerk groeien. Alleen zo'n grote pot met petunia's, waar ik zo gek op ben, kan ik beter niet meer doen. Op alles wat zo leuk bloeit komen ook bijen en wespen af en dat kan ik met Moonlight gewoon niet hebben.

Die vangt gewoon zonder angst alles wat vliegt. Vorig jaar had hij daar een tijdje een hele dikke poot van. En ik heb ook nog een bij uit zijn wang getrokken. Straks steekt er eentje in zijn keel of zo, dan ben ik mooi verder van huis. Een katten buitenverblijf met klimmogelijkheden en ligplaatsen is een veel beter idee voor bij een crazy catlady natuurlijk. 

Ik hoop snel met de heren Daan en Dré te kunnen brainstormen hierover. Wat zijn hun ideeën en hoe komen die overeen met de mijne. Ik heb die twee van de winter al bezig gezien toen ze prachtige buitenverblijfjes hebben gemaakt, geïsoleerd en al, voor zwerfkatten zodat die warm konden blijven. Dat konden ze ook al heel goed, dan gaat dit ook vast lukken. De katten zullen er alleen maar gelukkiger van worden. Laat dat nou net de bedoeling zijn. 

"Medelijden met dieren hangt met de goedheid van het karakter zó nauw samen, dat men gerust beweren kan: wie wreed is tegenover dieren, kan geen goed mens zijn.

Origineel: Mitleid mit Tieren hängt mit der Güte des Charakters so genau zusammen, dass man zuversichtlich behaupten darf: wer gegen Tiere grausam ist, kann kein guter Mensch sein."

A. Schopenhauer Duits filosoof 1788-1860

Wederom geen centje moeite met opstaan op die onmenselijk vroeg tijd. Dat is inclusief weer veel te laat gaan slapen uiteraard. Die vorige vroege week zie ik nu gewoon als een rare uitzondering. Hopelijk is dat nu uit mijn systeem dan kan ik voortaan weer gewoon gaan slapen. Dat nare deuntje op mijn wekker werkt voorlopig ook nog wel, ik zit voorlopig weer gebeiteld. 

Nog 15 nachtjes nu voordat de kittens komen, het lijkt altijd behoorlijk lang als je ergens naar uit kijkt. Achteraf is het altijd zo voorbij gevlogen. Voor nu lijken die 15 nachtjes nog lang te duren maar schijn bedriegt. Ik heb nog niet gebeld voor dat kapotte stopcontact. Op het moment dat ik eraan denk, is het kantoor alweer dicht. 

Dan kan ik wel bellen maar dan krijg ik de mensen van mijn eigen klant contactcenter aan de lijn. Wij doen namelijk voor het woningbedrijf waar ik van woon, de achterwacht voor spoedgevallen. Krijg ik bij toeval dan iemand van mijn eigen team aan de lijn, kan ik natuurlijk wel een coachmomentje inbouwen haha. Maar helaas, het is alleen voor spoedgevallen en dit is geen spoed, al vind ik natuurlijk van wel. 

Morgen echt niet vergeten en hopen dat ze vrijdag kunnen komen. Anders kan ik pas weer die woensdag daarna overdag. Ik kan ook nog wel in het weekend daarna maar dan komen zij weer niet. Dan is het weer 3 dagen werken en aan het einde van die 3e dag ga ik de dames Rainbow en Skylar halen. Als dat ding voor die tijd niet gemaakt is dan ben ik de pineut. Die woensdag ervoor moeten we ze namelijk wel gaan laten inenten maar daar kan ik, mits ik morgen bel, misschien wel omheen afspreken. 

Dan kan ik daarna pas de dierenarts opbellen voor een afspraak. Dan gaat dat vast lukken. Eerst maar eens niet vergeten te bellen morgen. Best een uitdaging voor een warhoofd als ik. Komt goed, met mij vast ook, ooit. De dames groeien gestaag door ondertussen. Skylar was zelfs helemaal bovenin de krabpaal geklommen, helemaal zelluf. Die doet het eerste stukje van haar naam al eer aan. 

Eenmaal boven was ze natuurlijk moe en ging ze heerlijk in het bakje liggen slapen. Verder heeft Dré ook nog een grote spiegel neergezet. Ik heb al een paar foto's gezien maar ik verwacht wel weer dat hij er een leuk filmpje van gemaakt heeft. Ik heb van de week gevraagd of Dré me, samen met mijn schoonzoon, wil helpen met het balkon. 

Ik heb maar zo'n klein balkonnetje dat als ik buk, ik me door met mijn achterste tegen het hek te komen, zo laat omkiepen en mijn hoofd stoot tegen mijn raam. Niet echt een luxueus buitenverblijf dus. Maar het is buiten en met 4, of 5 als Sunshine thuiskomt, wordt het wel wat krapjes. Zeker als ze mijn stoel willen inpikken. Dat zie ik zo gebeuren. En die 2 netten die er nu hangen vind ik eigenlijk qua estetisch oogpunt, helemaal niks. Zo rommelig. 

Nu wil ik over die ronde bovenkant van het hekwerk een plank laten maken, die niet kan kiepen natuurlijk maar wel naar de buitenkant toe uitsteekt. Anders kan ik er zelf niet eens meer langs zonder me opgesloten te voelen. Nu ik dit zit te schrijven, zie ik alweer een nog betere constructie voor me, stuur ik snel net even naar mijn dochter gelijk, want waar mijn plantenbakken op rusten, aan de uiteindes van het hek, zitten 2 zwaar ijzeren houders want daar hingen vroeger de waslijnen aan. 

Ik heb het net even gemeten en die plank kan dan zo'n 65 meter diep worden. Dan hebben ze bijna nog meer ruimte dan ikzelf! Natuurlijk moet dat hekwerk dan zo hoog worden dat het ook vanaf vanboven dicht gemaakt kan worden tot aan mijn muur boven mijn raam. De buren kunnen nooit claimen er last van te hebben want als ik er lakens zou hangen dan zien ze pas echt niks meer. Ik hou nog genoeg netwerk over om eventuele kleine stukjes zijkant mee dicht te maken. 

Dan kan ik op de plank kunstgras doen of zo en zo'n leuk schuilkistje met een kussentje erin als het droog is buiten. Of een klimboompje met ligplankjes bovenin?! Links en rechts dan gewoon de plantenbakken, die vol zitten met clematis en klimop, gewoon weer terugzetten alleen dan op de plank en binnen het hek. LEUK!!! Waar kan je opeens opkomen hè?! Je kan ook een stuk buis of zo neerleggen van de ene naar de andere kant, leuk om doorheen te kruipen of opstapjes... Hoe we dat gaan doen met die plantenbakken en de al bijna bloeiende clematis moeten we ook nog even bedenken. 

Oh ik zie het al helemaal voor me, hopelijk kan ik het Dré en Daan ook laten zien zoals ik bedoel! Dan moeten ze misschien iets zoeken om het midden te stutten of zo, dat weet ik niet. Want ik zie het dan wel voor me, of het uitvoerbaar is weet ik dan weer niet. Misschien is een dikke MDFplaat al genoeg en dat die niet door kan buigen. Als er 4 katten a ongeveer 4 kilo stuk op liggen moet er wel 16 kilo minstens op kunnen. Het liefst moet dat binnen 1 dag gebeurd zijn, als ik bv. 2 dagen vrij ben. Kan ik de andere dag weer gebruiken om de troep ervan op te ruimen. 

Die kant van de zaak moeten zij dan maar bekijken. Daar heb ik dan weer geen verstand van. Of Aurora daar op zal durven weet ik nog niet maar Moonlight gaat daar zeker van genieten. Bij de beide dames heb ik al dingen gezien die me aan Moonlight doen denken dus denk ik dat ze wat dat betreft meer naar hem zullen trekken.

Dat wordt hun maatje, een echte grote broer om mee te stoeien en waar je je veilig bij voelt. Aurora blijft die zus waar je heel veel van houdt  en respecteert maar voor wie je toch een heel klein beetje bang blijft en waarbij je je niet goed een houding weet te geven als ze je weer eens zo uit de hoogte aankijkt. 

Ik ben benieuwd of ik daar gelijk in zal krijgen. Dat gaan we allemaal nog beleven hier in de Crazy Catlady Mansion. Nog heel even en dan komen de kittens hier de boel op stelten zetten. Als ik van de week weer naar Rainbow en Skylar ga kijken dan leg ik mijn illustere plannen even voor aan Dré.

Misschien zijn Daan en Kim er dan ook. Kunnen we er even over brainstormen. IK zie het in elk geval wel helemaal zitten. Nu moet ik hen ook nog even zover zien te krijgen. Ondanks dat ik ze wat een buitenleven betreft, niet veel kan bieden kan ik nog altijd wel proberen om daar zoveel mogelijk van te maken. Wie weet hebben die 2 zelfs nog betere ideetjes?