14. mei, 2017

Quote van de dag

"Wilde dieren doden nooit voor de sport. De mens is de enige.

Origineel: Wild animals never kill for sport. Man is the only one.
Bron: Oceana (1886)"

James Anthony Froude Engels historicus en schrijver 1818-1894
13. mei, 2017

Dag 349 zonder Sunshine om 19u21

Alhoewel ik er een stuk later uitging dan de bedoeling was, was ik toch gewoon op tijd. Morgen wil ik gewoon op mijn gemakkie wakker worden en er toch direct uit. Morgen is het moederdag en dan ga ik uit mijn werk even langs mijn moeder. Wat een naar idee dat dit de laatste keer zal zijn. Je kan er zo weinig mee en het zet gelijk een domper op je.

Ik heb maar een heel lekker luchtje voor haar uitgezocht. Iets creatievers kon ik niet op komen. Bovendien een beetje tijdgebrek om echt ergens voor te gaan zoeken. Ook is haar man Frans jarig. Voor hem dan ook maar een luchtje gezocht. Dat is helemaal een lastig iemand om een cadeautje voor te kopen. Eigenlijk kan je "om een cadeautje voor te kopen" meestal wel weglaten maar goed, dat is een ander verhaal.

Vandaag op het werk was de gerbil, een soort knaagdiertje, van het zoontje van mijn collega overleden. Zij had hem aan de telefoon en het ventje was hartverscheurend aan het snikken. Dan schieten de tranen je in je ogen. Dat soort beestjes worden nou eenmaal niet zo oud en als ze er dan erg aan gehecht zijn dan is dat echt een flinke gebeurtenis in zo'n jong leventje. 

We zaten met zijn drietjes vandaag dus qua drukte viel het reuze mee. Alleen kwam ik erachter dat ik morgen volledig in mijn uppie zou zitten. Daar werd ik nou niet echt vrolijk van. Het is bij ons behoorlijk hectisch en dan kom je gebroken thuis, vooral de dagdiensten. We zijn dus maar wat gaan zitten regelen en nu zit ik in elk geval morgen niet alleen. Ik werk van 6 tot 14u30 en mijn aflos zou pas om 15 uur komen. Niet echt handig. 

Het is in elk geval opgelost, als je om 6 uur bent begonnen dan heb je er echt wel genoeg van rond een uur of 2. Dat laatste half uurtje kom je ook nog wel door maar dan wil je toch echt weg. Soms heb je dan ook nog eens een vergadering en dan moet je wel langer blijven. Maar als je avonddienst hebt moet je er weer vroeger voor beginnen. Het is nooit goed haha.

Het kan aan mij liggen maar zo zacht als het weer de afgelopen 2 dagen was, zo koud heb ik het nu. Jeetje zeg, ik zit bijna te klappertanden. Het schijnt zelfs weer flink kouder te worden komende week. Ik kan me wel wat betere lentedagen herinneren in mei. Brrrr koud! Ik ga maar weer wat truien klaar leggen dan en niet vergeten mijn winterjas aan te trekken.

Voor de kittens moet ik maandag bellen voor een afspraak voor woensdag. Dan zie ik ze een keertje extra die week. Vrijdags ga ik uit mijn werk weer kijken natuurlijk. En dan die woensdag daarna komen ze al hierheen! Alleen dat ze niet eten is ff vervelend want hier zullen ze wel moeten natuurlijk. Ik moet dan zeker even opletten dat ze zich niet vol gaan drinken omdat ze niet willen eten. Maar wie weet gaan ze doen zoals de groten doen? 

Ik hoop het dan maar. Goh, lastig typen zeg met ijsvingertjes! Ik zit al lekker in mijn pyama en ik denk dat ik er zo maar eens een vest bij aan ga trekken. Eerst maar even verder schrijven en dan straks met vest en een warme bak koffie op de bank. Ondertussen hoor ik de muziek van de DE reclame op de achtergrond. Heb ik nou echt trek in koffie of ben ik op het idee gebracht? 

Vroeger in de bioscopen had je van die subliminale reclames. Dan deden ze 1 beeldje van een flesje koude cola ertussen door of van ijsjes en zonder dat je wist dat je dat zag, maar je onderbewuste zag het wel, kreeg je daar dan trek in. Zouden ze bij mij beelden van katjes door mijn favoriete t.v. programma's mixen? Zou best eens kunnen natuurlijk.

Aurora zag ik van de week al een paar keer, als ik aan het stofzuigen ben, de stofzuiger stiekem achterna gaan. Dat is lang geleden zeg, dat ik een kat had die daar niet bang voor is. Ze wordt nog steeds elke dag een beetje vrijer in haar doen en laten, al merk ik daar niet snel iets van. Dit soort dingen vallen dan opeens op. 

Ze komt me achterna maar blijft op een veilige afstand. Moonlight is dan al met een halve hartverzakking weggevlucht want zowel hij als Sunshine waren als de dood voor dat ding. Al heb ik geprobeerd ze er zo goed mogelijk aan te laten wennen. Zij is nu bijna een jaar hier en ze ging zich volgens mij afvragen waarom ze er elke keer samen met Moonlight vandoor ging. Ze kwam dat schreeuwende ding zelf maar eens bekijken. 

De afgelopen week stofzuig ik hier met een witte schaduw achter me aan. Ik moet niet haar kant opkomen, tenminste, een klein stukje mag best. Alleen zodra ze het idee krijgt dat ik wel eens tegen haar aan zal komen, draait ze zich rustig om en gaat een stukje verder weer zitten kijken wat ik daar nou aan het doen ben. 

Gisteren bleef ze gewoon zelfs in de krabpaal liggen tot ik er vlakbij was. Toen ik aanstalten maakte om die ook te stofzuigen ging ze er toch maar uit. Maar wegvluchten zoals Moonlight doet ze niet meer. Ook een aparte hoor, ze is echt wel een beetje bad ass! Ze verblikt of verbloost er niet meer van. Ik ben toch wel een beetje trots op haar! 

Op de foto zie je Moonlight de theedoek waar de kittens op gelegen hebben volledig besnuffelen. Aurora heb ik dat nog steeds niet zien doen, ja heel eventjes. Niet zo'n grondige snuffelbeurt als Moonlight eraan geeft. Oh wat ben ik benieuwd hoe ze op elkaar gaan reageren allemaal. 

Zou Aurora ooit een nestje hebben gehad? Ik heb geen idee, ook niet of je dat ergens aan kan zien of zo. Zo ja dan komen haar moedergevoelens misschien naar boven. Of niet natuurlijk want ik ben van haar, vindt zij toch. Ze tolereert Moonlight tot op zekere hoogte als hij naast me wil ook maar als ze hem te veel vindt bewegen dan mept ze hem gewoon van de bank. 

Moonlight is dan weer zo'n sukkel dat hij dat toelaat. Al pakt hij haar dan soms opeens een keer even terug. Gisteravond zat ik een keertje heerlijk met 2 cits naast me, dat gebeurt niet zo heel vaak. Straks komen daar nog eens 2 kleintjes bij die gewend zijn om op schoot te kruipen. 

Er is plek zat hoor maar dat is het punt hier niet. Ik kan me er van alles bij proberen voor te stellen. Voor het echte verhaal zal ik nog een paar nachtjes moeten wachten. Dan komen we er precies achter wat er gaat gebeuren. Ik kan haast niet wachten! Nog 11 nachtjes maar... 

13. mei, 2017

Quote van de dag

"Alle dieren behalve de mens weten dat de voornaamste plicht van het leven is ervan te genieten."

Samuel Butler Engels dichter 1612-1680
12. mei, 2017

Dag 348 zonder Sunshine om 21u10

Is het toch nog later dan ik gepland had. Ik had gedacht al helemaal languit op de bank te liggen ondertussen. Helaas, niet gelukt. Ik heb het er maar mee te doen. Wel lekker veel gedaan vandaag. Dat kan ook nooit kwaad. 

Mijn "zware" week komt er weer aan, 2 x dag, 2 x avond, 1 x vrij en 2 x tussen. Als ik er naar kijk ben ik al moe. Dan op woensdag even de jongste telgen Niemeijer een inenting laten geven. Maandag even bellen voor een afspraak. Ik weet niet of ze dan ook gelijk een paspoort gaan krijgen. 

Chippen laat ik ze pas bij het steriliseren zodat ze er niets van voelen. Dat vind ik gewoon veel te zielig. De eerste 5 maanden ongeveer zullen ze het zonder chippies moeten doen. Ik zal solidair zijn en ook geen chippies in huis halen. Er moeten nog veel te veel kilo's af. Al staat mijn hoofd niet naar elke 2 uur eten en opletten exact wat, toch moet ik er echt iets mee gaan doen. Ik voel me er gewoon niet fijn mee. Ik weet alleen niet wat.

Ik heb gewoon praktisch geen energie. Ik ga er nog maar eens even goed over denken hoe ik dat kan aanpakken zonder van mijn voegen te storten door die verdraaide vermoeidheid. Dat afvallen alleen al zou voor meer energie zorgen. Ik probeer toch zo goed mogelijk te eten maar weet dat ik soms dan nog te weinig eet. Door al die jaren van die crash dieten te doen heb ik zelf die verbranding gewoon verpest.

Hoe ik daar doorheen moet komen, ik heb geen idee. Dat er wat moet gebeuren lijkt me duidelijk. Alleen voor de rest weet ik niet hoe ik het aan moet pakken. Er zal wel iets op mijn pad komen, dat weet ik zeker. Dat het maar snel mag gebeuren, anders kunnen ze me straks nog rollen ook. 

Als ik al die filmpjes van de kittens zie, dan denk ik dat ik het met hen ook druk genoeg zal krijgen. Maar dat is het niet, ik heb het al druk genoeg en dat helpt ook niet. Maar wie weet, door de goede vibe die ze meenemen, komt er een andere draai aan het verhaal. Dat zou mooi zijn. 

Want dat de dames flink huishouden, laten alle filmpjes wel zien. Wat zijn ze koddig! Toen ik er net was heeft Skylar met 2 pootjes mijn vinger vast liggen houden terwijl ze haar kiezen daar op probeerde te slijten. Ik voelde het best wel maar vond het te schattig. Kleine Rainbow lag heerlijk lui en liet me lekker haar buikje aaien terwijl ze languit op haar rug bleef liggen. 

Zo'n vertrouwen in iedereen, gelukkig komen ze tot nu toe alleen maar mensen tegen die het beste met ze voorhebben. Zelfs de dierenarts die ze komende woensdag zullen ontmoeten. Al zullen ze daar zelf héél anders over denken, lijkt mij. Moonlight en Aurora gaan er ook altijd lichtelijk getraumatiseerd vandaan. Arme Elly want die is best aardig hoor. 

Ik heb ook nog met Dré zitten kleppen over het balkon en wat ik nou eigenlijk wil. Hij snapt me wel maar wil logisch genoeg toch even met eigen ogen zien hoe het nu zit en dan kan ik aanwijzen wat ik wil. Hij gaat met Daan van de week even afspreken om hier langs te komen speciaal voor dat doel. 

Dan kan hij gelijk zien waar de meisjes terecht komen. Nog steeds eten ze niets behalve moedermelk. Ik zal maar eens aan Elly vragen gelijk hoe we dat dan moeten gaan doen. Dré probeerde het net nog, kittenvoer in het bakje maar moeders kwam direct aanrennen om te gaan eten. Die eet niet, die vreet! 

Hij smeerde wat van de saus op de klein bekkies van de dames maar niks hoor. Even wat wassen en hup daar lagen ze onder moeders buik. Aan het drinken terwijl moeder aan het eten was. Recycling in beeld zowat. Helaas komen er geen lekker brokjes uit anders had het geen probleem geworden. 

Normaal gesproken gaat moeder wat minder zogen en gaan de kittens vanzelf vast eten. Hoe het hier zal gaan, geen idee. Grappig genoeg plassen de kleintjes op hun kittenbakkie maar hun grote boodschap doen ze op de bak van mams. Ze passen hier precies! Aurora en Moonlight hebben samen ook twee van die aparte bakken gemaakt. Dat komt helemaal goed. 

Dré had ook nog een filmpje op Youtube gezet, van de kittens week 8. Wat heb ik hier weer van zitten genieten! Zo leuk, die kittens met die spiegel. Je ziet Skylar gewoon denken, hee, dat is mijn zus niet, wie is die vreemde kat daar? Geweldig leuk! Ik zal de link er hier eventjes bij zetten: kittens en spiegels dan kunnen jullie ook meegenieten. 

Nu ga ik er een eind aan breien. Het wordt al laat, het onweer is gelukkig overgetrokken ondertussen. Ik wil niet al te laat naar bed. Vier uur de wekker en hopen met een wakker hoofd op het werk te kunnen komen. Nog even wat dingetjes doen hier, brood uit de vriezer, ook niet onbelangrijk. En dan lekker slapen (hoop ik). Fijn weekend! 

12. mei, 2017

Quote van de dag

"Hij zegt: ik hou van dieren, maar hij eet ze op.
Hij zegt: ik hou van bloemen, maar hij plukt ze.
Daarom ben ik bang wanneer hij zegt: ik hou van je.

Bron: Utrechtse Straatkrant"

Najat Bodara