"De dieren verzadigen zich, de mens eet, de mens van geest alleen verstaat het; te eten.

Bron: Physiologie du Goût"

Anthelme Brillat Savarin Frans politicus en advocaat 1755-1826

Gisteravond is vrij rustig verlopen, ik voelde me nog steeds beroerd en de  cits hadden het gewoon te warm om ondeugend te doen. Ik ben zo in slaap gevallen en had niet eens mijn tanden gepoetst of mijn medicijnen genomen. Om half zes was ik er al weer uit vandaag. Dan is het nog lekker.

Het weerbericht zei dat het vandaag weer zinderend warm zou worden dus ben ik maar snel aan de slag gegaan. Mijn regendouche hangt. Helaas moest ik het lange slangetje van de handdouche omruilen met het korte slangetje naar de kraan. Die laatste was namelijk net een centimeter of 10 te kort. Heb ik weer natuurlijk. Er zitten 2 doucheslangen bij. Eentje van 1,5 meter en eentje van een halve meter.

Die korte moet naar de kraan en die lange aan de handdouche die er ook bij zit. Eh ja. Maar die korte haalt het net niet naar de kraan. De douchestang hangt precies op de juiste plaats en zo heb ik ook geen lelijke gaten van de vorige in de muur. Die gaten waren precies goed ook voor deze.

De stang heb ik namelijk precies op de hoogtes van de vorige vastgemaakt. Dan heb ik geen lelijke gaten en bovendien is het de handigste plek om die te hebben hangen. Alleen redt dat slangetje van 50 centimeter het dan net niet. Dan maar even omruilen want ik ga hem straks wel lekker uitproberen natuurlijk.

Terwijl ik met mijn douchekop aan het worstelen was, genoten de kleintjes én Moonlight van de grote doos die nu leeg was. Wat kunnen ze daar toch leuk mee spelen. Duur kattenspeelgoed hoef je eigenlijk niet te kopen. Gewoon een lege doos neer zetten en klaar ben je. Of een touwtje dat ze uit kunnen pluizen en ze zijn er uren mee bezig. Kost niks.

Nu heb ik de slangen wel even omgedraaid maar nu is die voor de handdouche wel erg kort. Ik ga maar een keertje een iets langere halen dan een halve meter, dan klopt het weer helemaal als die lange dan weer naar de handdouche kan. Eerst zo nog even wat op balkon doen, daar ook even sproeien.

Dan stofzuigen en dat zal wel natte rug en haren opleveren en kan ik daarna lekker onder mijn heerlijke regendouche gaan staan. Lekker warm want dan gaan de poriën open en heb je het daarna niet zo warm meer. Ik heb af en toe best een behoorlijk goede ingeving. Na het stofzuigen heb ik er heerlijk van staan te genieten. Zo’n grote regendouche waar het water uit klatert is toch wel even een stukje lekkerder dan een normale! Vooral met dit weer.

Wat me opvalt bij de kittens is dat ze zo gevoelig zijn. Ik kan me geen 2 kittens ter wereld voorstellen die zo fantastisch groot worden. Behalve misschien die eerste dag die ze bij Dré zijn buurman onder het bed lagen, hebben ze echt alleen maar mooie dingen mee gekregen. Bij Dré en Angel zaten ze natuurlijk geweldig goed. Die zorgden ook al zo goed voor ze. Hun moeder is ook alleen maar lief voor ze geweest. Er waren absoluut geen verstoringen in hun perfecte wereldje.

Nu zijn ze hier en buiten de kennismaking met de 2 groten, hebben ze ook alleen maar een feestje continue. Juist daarom zijn ze denk ik zo gevoelig. Als ik 1 x vrij streng nee zeg dan houden ze gelijk op met wat ze aan het doen zijn. Dat willen ze niet, ze willen alleen maar zachtheid en lieve woordjes en tonen. Wat me echt aan het hart gaat is hoe ze reageren op Aurora als die lelijk tegen ze doet.

Vanmorgen ook, ik was bezig en Aurora lag achter de keukendeur in een mandje. Ik zie dat Skylar super voorzichtig toenadering zoekt. Om dit een beetje in te kleden speelt het met het labeltje dat onder het mandje uitpiept.  Zij ligt het zo een beetje te bekijken en ik voor mij bekijk het ook allemaal vanaf een stukje verder in de kamer.

Ondertussen ben ik aan het duimen voor Skylar dat de diva hem op zijn minst een neusje geeft of zo. Iets van genegenheid in elk geval. Niets is minder waar. Zodra hij té dichtbij komt geeft ze hem toch een tik op zijn koppie! Wat een rotmeid is het toch af en toe.

Catbitch. Wat Skylar dan doet is zo ontzettend aandoenlijk. Hij druipt echt af, loopt heel langzaam richting balkon en gaat daar net naast de deur zitten. Hij laat letterlijk en figuurlijk zijn koppie hangen. Ah gossie, klein lief engeltje! Kom maar hoor. Ze zijn zo niet gewend aan lelijke dingen dat het ze direct raakt. 

Ik pak hem op en vertel hem dat ze het niet zo bedoelt. Dat ze een zwaar leven heeft gehad en dat ze het moeilijk vindt om haar nu prachtige leven te delen met anderen. Moonlight was er al maar hij en Rainbow stelen haar show een beetje nu. Daarom doet ze zo lelijk. Misschien kan je dat een beetje begrijpen?

Terwijl ik zo praat blijft hij me al spinnend aankijken en mauwt een beetje terug. Oh wat zijn ze toch geweldig. Ik smelt helemaal en verklaar hem mijn diepe liefde. Hoe verschillende ze ook zijn, ik hou van alle 5 evenveel maar om allemaal andere redenen. Liefde is liefde, als dat er maar is dan komt alles altijd goed. En ik voel heel veel liefde voor mijn cits, dat zullen ze best meekrijgen.

Rainbow was aan het spelen met een balletje en rende er keihard achter aan. Alleen lette hij niet goed op en knalde daardoor met een behoorlijke knal tegen de kast met zijn klein koppie. Jeetje joh! Is alles goed? Hij sloop zo'n beetje een stukje verder en deed net alsof hij sliep. Zo verwerkt hij weer de 'nare' dingen.

Skylar wordt sip, Rainbow gaat slapen. Ook Rainbow heb ik natuurlijk even opgepakt en getroost en geknuffeld en alles was weer goed. Gevoelige schatjes zijn het, ze hebben allebei iets bijzonders, al zal iedereen dat wel zeggen van hun dieren natuurlijk. Het is echt zo hoor. 

Verder heb ik nog wat kleding heen en weer geruild. Ik ben alleen mijn zomerjurkjes kwijt. Ik had geen puf om al die dozen weer door te worstelen want ze moeten echt wel ergens zijn. Op het balkon heb ik ook nog wat dingen verbeterd en omgehangen. Daar is het wel helemaal af nu. Vanaf nu alleen maar genieten en lekker in het windje gaan zitten. Oh en naar de kittens kijken natuurlijk.

Vandaag zijn ze niet veel buiten geweest voor de verandering. Het raam stond open hier, met net afgezet natuurlijk. Ze vonden het reuze interessant om naar beneden te kijken naar mensen en brommers en auto’s. Daar hebben ze zich echt flink mee vermaakt. Toen het heel erg ging waaien heb ik het raam toch maar weer dicht gedaan. Alles vloog door de kamer, niet zo handig.

Ze hebben hun eerste onweer meegemaakt ook nog. Ze verblikten of verbloosden niet eens. Ja, regen vinden ze niets. Dan krijgen ze natte voetsies buiten en dat willen ze niet. Zelfs Moonlight die in elke waterbak graaft tot het water eruit is, vist niet naar de visjes. Dan slaat hij ook snel zijn pootje uit. Nou ja, wat een mafkat. Rare beestjes heb ik toch!

Ik heb heerlijk Surinaams gegeten en ik ga zo lekker met een mok koffie even bankhangen. Vroeg naar bed, vroeg eruit. Dan kan ik nog wat doen voor ik met Kim gezellig naar ons medium in Hillegom ga. Eerst nog even snel een hele ananas naar mijn moeder brengen voor ik Kim op pik, mam vindt die zo lekker met Griekse yoghurt. Daarna kunnen we op pad. Leuk! Ik heb er zin in. 

"Als ik rijk was, zou ik allerlei soorten bomen laten planten die in de open lucht willen groeien. Een orangerie is kinderlijk. Ik zou vreemde dieren op het platteland invoeren, bijvoorbeeld het rendier."

Samuel Johnson Engels schrijver 1709-1784

Gisteravond waaide het heerlijk op mijn balkonnetje. En als je dan mag kijken naar 1 grote lange kittenfilm dan zit je daar best goed. Lekker een boekje erbij, al wordt daar weinig in gelezen. De afleiding is te groot, de live show voor mijn ogen is te leuk om niet te kijken. Ik kan zo van ze genieten!

Ook van de grote 2 hoor. Het is leuk om te zien dat het allemaal stapje voor stapje beter wordt tussen die 4. Toen het een beetje was afgekoeld allemaal, ik had alles tegen elkaar open gezet, gingen ze allemaal even spelen. De kleintjes houden daarbij wel Aurora in de gaten maar toch, ik hoor of zie ze niet meer gillen of blazen tegen haar nu. Alleen als ze opeens schrikken maar dat doen ze ook wel eens bij elkaar.

De kittens blijven kieskeurig wat de brokjes betreft. Die eten ze alleen maar als pap, die ik later weer wat los moet maken met een lepeltje want door het vocht wordt het een grote bonk. Ze eten het in elk geval wel met warm water en wat kattenmelk er doorheen. Ook de losgewoelde bonk eten ze als ik naar mijn werk ben. Honger hebben ze gelukkig niet. Het zou alleen goed voor hun tandjes zijn als ze ook eens ergens op moesten kauwen.

Als alles weer helemaal genormaliseerd is, zullen ze de groten ook wel vaker brokjes zien eten. Die doen dat nu meer boven. Dan gaan ze misschien vanzelf mee eten. Aan de andere kant, Skylar bijvoorbeeld, die eet graag een stukje pizza mee. Dat dan weer wel. Ik had daarnet een stokbroodje met kruidenboter gebakken en ook daar zat hij lekker van mee te peuzelen. Hij trok het ding bijna uit mijn hand gewoon. Zo kieskeurig is hij dan ook weer niet. Behalve met brokjes. 

Net zag ik hem voorbij schieten en toen hij even stil stond met zijn felle koppie, zag ik dat hij best wel behoorlijk gegroeid is. Hij staat heel hoog op zijn poten en is ondertussen toch echt een stuk groter dan mijn lieve kleine Rainbow. Maar dat geeft niet, die is zo precies goed, dat is een heerlijk knuffelformaatje met zijn kleine lijfje. Hij doet voor de rest niets voor Skylar onder, hij is eerder nog een stukje ondeugender.

Als je ze apart ziet valt het niet eens zo op en of foto’s eigenlijk ook niet echt. Maar als je ze naast elkaar ziet staan dan schelen ze best wel een stukje. Skylar is al een heel stuk hoger zeg maar. Bij hem gaat het hele kleine van een kitten er al een klein beetje af. Wat gaat dat toch hard! Vandaag zijn ze hier precies 4 weken. Jeetje, wat gaat dat hard.

Ook hierbij heb ik weer zo’n raar tijdsbesef. Daar waar de eerste paar dagen volledig hectisch en gespannen waren, vooral door de reacties naar en van Aurora, zo normaal is het nu al weer om ze te hebben. Het lijkt alsof ik nooit iets anders heb gehad. Raar is dat toch! Ook al eten ze nog geen brokjes (wel pizza en stokbrood met kruidenboter haha) we hebben al zo onze gewoontetjes met elkaar.

Aurora begint ook wat losser te komen naar de kleintjes, zij het mondjesmaat maar dat geeft niet. Zij is hier zelf nog net geen jaar dus wat wil ik nou eigenlijk. Zij begint toch ook steeds meer haar oude gewoontes op te pakken en gaat er niet meer gelijk vandoor als ze ziet dat er kittens in mijn buurt zijn. We hebben een soort van hogere tolerantie bereikt hier. Volledige acceptatie komt daar vanzelfsprekend na.

Ik zag, in de vroege ochtend, Moonlight ook een poging wagen om met Rainbow te spelen. Hij sprong onverwacht vanachter de bank op hem af. Rainbow schrok zich al zijn 7 kleuren en viel met dikke staart en hoge rug zo op de vloer. Toch rolde hij zich brutaal om en probeerde met 4 pootjes Moonlight te pakken, die daar dan weer van schrok. Grappig stel hier hoor, ik lach me rot elke keer.

Gisteravond zat Aurora maar onder de ijskast te gluren. Aangezien de kleintjes toch net weer een hengel van Moonlight hadden gesloopt, besloot ik met een deel ervan eens even onder de ijskast te ‘kijken’. Jeetje zeg, er kwam zowat een compleet huishouden onder vandaan! Ja, overdrijven kan ik goed maar er lag best veel.

Vooral dopjes van flessen waar ze zo graag mee spelen. Maar ook de ‘stinkies’, speciale extra geurige catnip speeltjes die ik al een hele tijd kwijt was. Ik had gelijk een AHA erlebnis. Ook nog een speciaal kattenstokje, geen idee wat dat precies is eigenlijk maar daar gaan ze op liggen dweilen en kopjes geven. Het zal ook wel een bepaald luchtje hebben.

Ze waren gelijk allemaal bezig met de schatten die ik net weer had opgedoken. Grappig genoeg zijn ze de volgende ochtend, alweer ergens onder verdwenen. Ik kom ze ooit wel weer een keertje tegen denk ik. Ik vraag me wel af wat ze hier steeds mee doen. Ik vind ze nooit op dezelfde plek maar altijd wel zeer goed verstopt. Ergens wel jammer voor ze want ze zijn er echt gek mee. 

Ik ging vanmiddag na mijn werk ook nog even langs mijn moeder. Met haar ging het gelukkig redelijk. Ik had weer hele dikke benen en ik voelde me toch beroerd worden! Ik ben niet lang gebleven en ben snel naar huis gegaan. Ik heb net even op de bank gelegen en het gaat wel iets beter nu. Ik heb buikpijn en voel me een beetje misselijk maar het zet allemaal net niet door. 

Gelukkig ben ik 2 daagjes vrij mocht het wel doorzetten. Ik heb ook een afspraakje straks, zo tussen 7 en 9. Met Albert. Ik hoop dat hij niet zo laat komt, dan heb ik nog wat aan de avond. Albert Heyn hoor. Dan hoef ik er morgen niet uit om in die hitte te lopen slepen met de boodschappen en dan nog door naar 3 hoog. Ik doe het lekker luxe deze week. Ik vind wel dat het mag. 

Ik ga zo maar lekker even buiten zitten, misschien knap ik daar van op. Het is veel warmer dan gisteren, ik mis dat lekkere briesje. Drukkend warm vind ik het. Als Appie is geweest ga ik lekker even sproeien met water. Ik heb ballonnen gekocht en die heb ik gevuld met water en in de vriezer gelegd. Morgen hebben ze flinke ballen ijs om mee te spelen. Koelt zo lekker af. Misschien leg ik mijn voeten er ook even tegen aan zelfs. 

Morgen ga ik lekker kalm aan doen al moet er wel wat gestofzuigd worden en meer van dit soort ongein. Misschien ga in in de vroege koelte ook nog even mijn nieuwe regendouche ophangen. Lijkt me ook niet verkeerd. Vrijdag ga ik met Kim een dagje op stap dus dan kan het allemaal niet. En na het weekend een welverdiend weekje vrij, ik heb er nu al zin in. 

"Al de grondtrekken van het spel zijn reeds in dat der dieren verwezenlijkt."

Leonhard Huizinga Nederlands schrijver 1906-1981