Een jaar en 33 dagen zonder Sunshine
Vraag me niet hoe maar ik heb het voor elkaar gekregen. Met wat passen, schuiven en meten heb ik toch het hoekstuk bekleed gekregen. Ik zei het al, ik ben niet voor 1 gat te vangen! Wel zat ik gisteravond met mijn eigen gat op precies net die ene speld die ik blijkbaar gemist had bij het verwijderen. Echt bizar. Dát het sowieso gebeurd was omdat ik juist zo secuur heb gewerkt voor de kittens en het gevaar van die spelden. Ook dat die dan precies daar zit waar ik me in alle vermoeidheid en met een pijnlijk lijf neer plof bij elven.
Tuurlijk joh, riep ik uit terwijl ik als een gek uit de bank sprong. Het viel me nog mee dat mijn lijf überhaupt nog springen kon na de hele dag de banken alle kanten op gezet te hebben. Het is geen licht bankje namelijk. Het kost best wat moeite om die op zijn kant te zetten. En ze moesten ook wel 10 x alle kanten op en weer terug. Je moet nog uitkijken ook want aan de kanten dat er geen leuning zit, is er kiep gevaar. Terwijl ik het kleine gaatje in mijn gat masseerde moest ik toch een heel klein beetje lachen.
Met kleine rondrennende kittens die niets liever doen dan bij jou zijn en aldaar kattenkwaad uit te halen is dat flink opletten. Ook waar je je voeten zet is geen spontane actie meer, je moet eerst kijken of er geen klein pootje, lijfje of staartje onder komt te zitten. Het was echt een klus met de gekste hindernissen dit keer. Vandaar dat ik ook die hele planning maar los heb gelaten. Niets liep zoals verwacht.
Dan moet je gewoon roeien met de riemen die je tot je beschikking hebt en ik maak gewoon van alles wat ik kan vinden iets om te roeien. Makkelijk zat. Nou, makkelijk dan ook weer niet maar toch, het was te doen. Het kost je alleen een paar jaar van je leven maar dat kan me geen zak schelen. Ik heb daar volledig vrede mee. Ik heb mijn best in elk geval gedaan.
Toen ik donderdagavond laat met mijn pijnlijke rug in de bank hing, haalden de cits alle 4 hun schade in door ontzettend druk te zijn allemaal. Het was een geren en gevlieg hier door de tent, niet te doen! Het grappige was dat zelfs Aurora mee deed. Ze vloog achter Skylar aan en die vloog weer snel onder het bankje. Daar zat zij enorm onder te meppen maar hij was er allang onder vandaan. Toen zij weer weg rende, rende hij weer achter haar aan. Leuk!
Ik vond het minder leuk toen de kleintjes de grote plant omgooiden. Godsamme zeg, kon ik weer van de bank af klimmen. Echt soepel ging dat al niet. Ik had echt geen puf meer om de stofzuiger te gaan pakken en heb het zo laten liggen. Ik heb alleen de plant weer goed gezet en met mijn voet een beetje de aarde bij elkaar geveegd en opzij gedaan. Niets voor mij maar ik had echt nergens puf meer voor. Ik moet proberen op vrijdag de boel af te krijgen én mijn pakje en boodschapjes te gaan halen.
Dat is niet helemaal gelukt, pas na elven was ik klaar met het laatste kussen. Maar dat geeft niet, ik ga vandaag de boel hier doen. Maar de grote klus is geklaard, ondanks alles wat tegen zat. Ik heb net foto’s genomen bij daglicht, even kijken of ik die hier kan laten zien want ik mag het wel showen natuurlijk. Ik heb echt heel hard gewerkt, bijna alle dagen klokje rond of langer zelfs. Het resultaat is echt fantastisch en omdat ik alles anders heb neergezet heb ik een hele andere look in huis. Ik ben er in elk geval heel blij mee.
Bij de bank is alles al helemaal opgeruimd, voor de foto’s natuurlijk. De rest is nog een ontplofte bende. Eventjes schrijven en dan ga ik lekker aan de poets. Daarna mezelf even onder de douche zetten en dan even langs mijn moeder. Haar naaimachine terug brengen. Ik heb niet gecheckt of mijn eigen machine het gewoon doet. Ik ga ervan uit van wel. Toen ik gisteravond net het laatste kussen klaar had vond Skylar het wel genoeg geloof ik. Hij ging bovenop de naaimachine zitten. Ik gaf hem groot gelijk, ik heb er ook schoon genoeg van.
De cits zijn zo graag buiten, zelfs als het zonnetje niet schijnt zijn ze daar te vinden. Ze lagen heerlijk te slapen in de mand toen het plots begon te regenen. Ik ben er even voor gaan zitten om te zien wat ze zouden gaan doen. Ik zag ze langzaam wakker worden en een beetje verbaasd om zich heen kijken. Voorzichtig stak Rainbow zijn koppie naar buiten en keek wat er gebeurde en toen keek hij naar boven. Ja, daar komt het vandaan inderdaad. Ze sprongen snel uit het mandje en naar binnen. Grappig om te zien, de schatjes, zoveel plezier beleef ik aan ze!
Ze hadden hun plekje gisteravond op het nieuwe plaid op de bank al snel gevonden. Ze hebben daar heerlijk liggen slapen de hele avond. Toen ik om half 12 eindelijk neerplofte was ik zo moe, dat ik gewoon zo in slaap ben gevallen. Maar goed, ik ben klaar en daar ben ik heel blij om. Geen extra stof meer om te bestellen en donderdag weer verder te moeten. Ook een groot voordeel. Dan kan ik met mijn moeder even naar mijn tante Jo die zo gevallen is. Ik hoop dat ze maar snel mag herstellen want dat moet nogal een klapper geweest zijn.
De kittens hebben ondertussen boven het kattenkamertje ontdekt. Ik was ze net kwijt en op mijn geroep kwam er geen kat. Ik naar boven, lagen ze daar in de krabpaal te slapen. Ik heb ze meegenomen naar beneden want ik zie die andere 2 ook al zo weinig omdat ze graag boven liggen. Auroortje lag lekker op de roze deken die ondertussen boven ligt. Goeie zet van mij, dat wist ik wel. Nou ja, als ze graag boven willen zijn dan moeten ze dat maar doen eigenlijk. Volgens mij is Skylar alweer terug gegaan, eigenwijsje.
Ik moet nog eigenlijk wel iets doen maar dat doe ik van de week of zo. Ik moet de siernagels nog bevestigen op de leuning en dat is ook een priegelklusje van de bovenste orde. Dat moet met een tangetje om het nageltje vast te kunnen houden want anders kan je het er niet inslaan zonder je vingers te kneuzen. Daar heb ik nog even helemaal geen zin in dus dat stellen we dan gewoon mooi even uit. Ik krijg het straks toch opeens weer in mijn hoofd en dan komt dat vanzelf. Het komt gewoon niet op mijn autistische lijstjes, dat ga ik gewoon een keer spontaan doen. Goh, ik ga vooruit geloof ik…
Ik ga maar eens snel beginnen, is wil echt wel even orde en netheid na een week van rotzooi om me heen. Dan functioneer ik gewoon niet zo goed. Er zit maar 1 ding op en dat is nog even een dagje aan de slag gaan hier. Morgen blijf ik thuis en doe ik helemaal niets behalve mijn haar en mijn nagels. Dat ziet er ook allemaal niet meer uit en is hoognodig.
Als dat gedaan is zak ik gewoon op mijn prachtige nieuwe bank neer met een boek van Rulof. Wat zal ik dan genieten, ik kijk er al naar uit. Maandag start het werkleven gewoon weer en kan ik weer voorlopig gewoon aan de slag. Deze zondag is mijn vakantie en daar moet ik dan ook echt goed van gaan genieten en dat ga ik dan ook zeker doen!