"Ik heb u slechts drie dingen te leren: Eenvoud, geduld, mededogen. Deze drie zijn uw grootste schatten."

Lao-Tse, Chinees filosoof +/- 600 v.C.

Gisteren op de zaak besproken dat ik de komende drie weken vrij neem en daarna dan verder ga met opbouwen. Het schema van de bedrijfsarts zal ik proberen aan te houden. Ik heb natuurlijk geleerd van vorige week. Lukt het niet, dan ga ik dus echt niet meer over mijn grenzen heen. Dan zeg ik dat en zeg ik af als het niet gaat. De goede man vergeet dat ik anders met die vreselijke zenuwpijnen getroffen wordt en zolang hij dat niet kan voelen, heeft hij dat niet voor het zeggen. Ik heb altijd al veel voor mijn werk over gehad maar daardoor zit ik nu ook in deze situatie. En dat wil ik nooit meer zo erg ver krijgen. Komt goed, ik ga voor het eerst in een jaar of 56 eens een keertje voor mezelf opkomen als het nodig is.

Er zal niemand meer gelukkig zijn dan ik als het wel zou lukken. Dat lijkt me ook niet meer dan logisch. Maar ik kreeg het de afgelopen twee weken best benauwd van alles en daarom even tot rust komen voor ik weer verder ga met die opbouw. Anders kan ik het gelijk al opgeven en dat wil ik ook niet. Ik ben een vechter en dat zal ik blijven ook. Ik moet nu alleen een keertje voor mezelf gaan vechten en dat ben ik niet gewend. Maar wat niet is kan altijd nog komen. Een mens is nooit te oud om te leren. En het wordt tijd dat ik dat leer. Wie weet krijg ik er straks nog een diploma voor ook. Dat zou tijd worden. Ik heb eigenlijk nooit echt beseft dat ik zo'n volgzaam mens ben die maar doet wat er gezegd wordt. Ik heb best een grote bakkes en daardoor is het me nooit opgevallen. Nou ja, nu wel en dan kan je er ook iets aan gaan doen.

Hoe het over drie weken zal gaan, dat zien we dan wel weer. Komt tijd, komt raad. Op deze koningsdag ben ik gewoon lekker thuis. Echt een beetje in huis wat doen. Morgen visite van Miranda, als het goed is dan, en ook komt PeeT mij medicijnen brengen. Wat een luxe zeg. Dan kan ik zondag ook nog wat doen in huis en lekker schilderen. Maandag moet ik echt van alles bellen om afspraken te maken. Het liefst in die drie weken natuurlijk maar dat heb ik niet voor het zeggen. Is het niet zo dan is het niet zo. Dan plak ik het wel ergens tussen de bedrijven door. Vanmorgen was het nog zonnig maar dat ik geloof ik nu ook wel voorbij. De balkondeur staat open en ik zit hier nu te vernikkelen van de kou. Daar hebben de bontjes natuurlijk geen last van, ik wel. Dus tijd dat ik weer even verder ga in huis want dan heb ik er ook geen last van. Als ik zo zit te typen wel. Dan lopen de rillingen over mijn rug.

Van Kim hoorde ik al dat er in Overschie niet echt iets leuks te doen is. Ze vond alleen de hamburgers lekker ruiken. Ja dat ken ik. Ook hier in Spangen is er niet veel te doen. Voor de deur harde muziek en iets voor kinderen maar verder lijkt het net een gewone zondag. Ik hou er al niet van om tussen al die mensen te lopen dus ik druk mooi mijn snor. Ik heb het te druk hier. Ik moet mezelf bedwingen om niet tussendoor steeds aan die potjes te gaan zitten werken. Dat vind ik toch zo leuk. Ze worden dan ook weer heel erg leuk. Het is veel leuker als je weet dat je het voor iemand maakt dan dat je zomaar wat zit te doen. Ik voel me helemaal bloemig door al die bloemetjes die ik aan het schilderen ben.

Alleen wil ik nu eerst alles afmaken wat ik wilde doen, dan even douchen en dan mag ik weer even wat bloemen laten verschijnen. Anders doe ik de hele tijd niets anders. Ik doe er twee tegelijk zodat ik niet elke keer na een paar minuutjes moet stoppen, nu kan ik er zo een half uurtje aan werken voordat het weer even moet drogen. Ik ben lekker bezig in elk geval. Het houdt je van de straat hè. En dat is een goed ding als je niet graag op straat bent. Ik ga zo even de cits hun kippie geven en dan even stoffen. Dan heb ik het meeste al gedaan. Dan alleen even de kattenbakken doen en dan kan ik direct douchen want dan staan ze even niet in mijn douche. Zo doe ik dat altijd.

Ik moet natuurlijk altijd wel eerst even alle steentjes van de vloer vegen. Ongeacht wat voor grit ik ook gebruikt heb, het ligt altijd door je hele huis. Het gaat tussen hun teentjes zitten en valt er dan ergens anders weer tussenuit. En ja, dan ligt het zo overal. Daar heeft nog geen uitvinder iets op kunnen vinden. Matjes helpen niet, fijn grit of grof, het maakt allemaal niet uit. Als je katten hebt, dan heb je ook steentjes over je vloer. Het is niet anders. Als je katten hebt moet je ook vaak stofzuigen en dan ben je daar samen met de haren gelijk weer heel even vanaf. Jammer dat dit niet wat langer duurt dan een halve dag.

Moonlight gaat lekker. Sinds de dierenarts eet hij toch weer geregeld een beetje natvoer. Niet al te veel maar toch steeds wel iets. Ook heeft hij zowaar zijn plekje in de krabpaal weer gevonden. Daar lag hij al niet meer in sinds de twee kleine jongens erbij kwamen. Die gingen daar binnen de kortste keren met zijn tweetjes in. Volgens mij vond Moonlight dat niet fijn en ging hij er helemaal niet meer in. Van de week lag hij er steeds lekker in de boel van boven te bekijken. En tot mijn grote verbazing liggen nu de twee jongste broertjes samen in het mandje van de grotere krabpaal. Ik vind het al knap dat ze zich daar samen in hebben kunnen wurmen en dan ook nog eens lekker liggen te slapen.

Het is natuurlijk wel fris in huis, ik doe die kachel echt niet meer aan. Maar zo koud is het echt niet hoor. Ik ga ook geen kou zitten lijden maar als het wat frisjes is, doe ik lekker een dik vest aan of zo. Vanmorgen 'betrapte' ik ook nog eens Moonlight en Skylar samen in een mand aan. Nou nou, wat is er hier aan de hand? Ik vind het heerlijk hoor, als ze zo fijn met elkaar omgaan. Nu alleen Skylar nog uit die puberteit zodat hij liever kan gaan doen tegen Aurora en ik ben een tevreden mens. Het is best wel lang geleden dat ze zo samen in mandjes lagen en vooral voor Moonlight is het helemaal een aparte. Die ligt normaal liever op zichzelf. Ze doen maar lekker hoor, ik kan daar wel van genieten als ze zo lief zijn voor elkaar.

"Ik behandel goed wie goed is. Ik behandel ook goed wie niet goed is, want zo bereik je de goedheid.
Ik ben eerlijk tegen wie eerlijk is. Ik ben ook eerlijk tegen wie niet eerlijk is, want zo bereik je de eerlijkheid."

Lao-Tse, Chinees filosoof +/- 600 v.C.

Ik ben de hele week al in de war met wat voor dag het is. Dat komt omdat ik eerst dinsdag en vrijdag naar de zaak ging en deze week maandag en donderdag. En ja, dat kan mijn blonde hoofd natuurlijk helemaal niet aan. Het is donderdag vandaag, even onthouden. Hoop ik. Best lastig. Oh en niet vergeten naar de zaak te gaan vandaag als het toch opeens boven komt dat het donderdag is. En dan vinden ze het gek dat ik met briefjes werk. Geloof me, dat is nodig. Anders zou ik bijna alles vergeten en dat lijkt me helemaal niet handig.

Moet ik het gisteren er net over hebben dat gedoe tussen Skylar en Aurora. Gisteravond leek het goed te gaan. Zelfs tot en met de snoepjes. Maar daarna kreeg Skylar het weer in zijn kop en viel hij Aurora zo aan dat ik haar hoorde gillen. Nou weet ik dat ik daar niet al te hard van moet schrikken. Ze gilt namelijk vaker omdat ze dat niet wil hebben en niet omdat hij haar zo'n pijn doet. Gelukkig maar zeg. Maar toch, het is niet leuk. Ze vloog onder de bank met Skylar praktisch op haar rug. Ik vloog uit tegen hem, met stem, dat had effect. Alleen is Aurora naar boven gegaan, haar veilige haven.

Tenminste, als hij haar daar het leven niet zuur maakt. De andere katten waren onder de indruk en die waren plots allemaal stil. Normaal slaapt Aurora bij me maar ze heeft zich deze nacht niet laten zien. Toen ze vanmorgen nog niet naar beneden kwam, ben ik even gaan kijken. Ze lag in haar mand, een doos met een plaid erin, en keek me vol verwachting aan. Wat kwam ik doen? Natuurlijk volgt de rest dan ook. Ik had haar ontbijt meegenomen maar daar had ze geen zin in. Daarom nam ik het maar weer mee naar beneden. Even later waren ze alle vier beneden. Beter hoor.

Toch blijft Skylar zijn aandacht op haar gericht. Ik weet niet hoe ik dat er bij hem uit kan krijgen. Het waait wel weer over hoor maar ik vind het gewoon heel vervelend. Ik hou niet van geruzie. Niet bij mensen en zeker niet bij dieren. Of het ooit echte vrienden gaan worden betwijfel ik. Op dit moment zou ik al blij zijn als hij haar gewoon met rust zou laten. Ze zondert zich al af en als hij zo'n bui heeft helemaal. Nou ja, misschien moet ik het zelf maar gewoon even los laten. Hopen dat ze me dan ook spiegelen. Je weet maar nooit.

Er is niets gekomen van het stofzuigen gisteren en ook niet van het bellen. Ik ben de laatste tijd weer behoorlijk moe en dat is niet prettig. Maar ik heb wel geleerd. Ik doe nu braaf een dutje als ik me te moe voel. Dat is de laatste week bijna elke dag. Er worden weer een hoop dingen op mijn to do lijstje verder geschoven. Daarom wil ik ook de komende drie weken even vrij nemen en dan daarna moet ik beginnen met die opbouw van uren en dagen. Als ik dat nu zou doen, dan komt er helemaal niets van terecht. Niemand liever dan ik wil dat ik straks weer volledige dagen kan draaien. Dus moet ik dat voorzichtig aanpakken. Dat van vorige week is een goed leerpunt geweest. Als het niet gaat, dan moet ik dat aangeven.

Er zal niemand anders voor me zorgen en ik vergeet dat ook nogal eens. Kim heeft gezegd dat ze er ook op gaat letten voor me. Dat scheelt, die durft dat wel te zeggen tegen me. Ik ben veel te lang gewend om te doen wat er van me gevraagd wordt, zonder dat ik er dan op let hoe ik me voel. Juist dat moet ik gaan veranderen want anders blijf ik in die zelfde kuil vallen. Dat is precies niet wat er moet gebeuren. Daarom ben ik wel blij met Kim's hulp. Ik ga veel te snel over mijn grenzen heen maar toch, ik ben me daar al van bewust. Dat is een begin in elk geval.

Vandaag gaat het stofzuigen ook niet lukken. Jammer maar helaas, denk ik dan maar. Na de zaak ga ik boodschappen halen en tegen de tijd dat ik daarvan thuis kom, ben ik er echt niet meer toe in staat. Maar morgen is er weer een dag. Dan kan ik lekker nog meer haar in de stofzuiger krijgen. Zo denk ik dan maar. Ik neem me gelijk voor me er voor vandaag dan maar niet aan te ergeren. Dat lijkt me een goed plan. En als ik moe ben dan plan ik gewoon een dutje in vanmiddag. Die van gisteren liep een beetje uit de hand. In plaats van het voorgenomen uurtje, lag ik bijna drie uur diep te slapen. Dan zal het wel nodig zijn geweest maar ja, dan is de dag alweer weg.

Wel heb ik gisteren mijn vliegengordijn opgehangen. Nou, dat heb ik weer briljant verkeerd gekozen en dat had ik kunnen weten. Een prachtige kleur lavendel met allemaal van die draadjes. Ik was vergeten hoe leuk Skylar en Rainbow het vinden om draadjes kapot te bijten. Oh ja, dat is waar ook. Ik was er snel weer achter en er zijn al een aantal van de draden een stuk korter dan hun broeders en zusters die ik precies op de drempel had afgeknipt. Ik ben bang dat het ding geen lang leven zal hebben. Ik heb al mazzel als het deze zomer overleeft. Nu het niet zo warm meer is, ik vind het eigenlijk gewoon zelfs koud, is de deur even niet open de hele dag. Dat is echt te koud. De cits zijn elke paar minuten aan het zeuren maar goed, beter dan dan met ijspegels aan mijn wimpers achter de pc te zitten.

Het gordijn heb ik maar even opgebonden nu. Dan blijven er nog wat langer lange draden aan zitten. Ze vinden het helemaal geweldig om erin te hangen en er stukken af te bijten. Nou ja, het is dan maar zo. Had ik maar beter na moeten denken over mijn keuze. Ik wist het maar ik had er geen erg in. Als ik dat vroeger zei dan zei mijn moeder altijd, daar zit de Noordsingel vol mee. Ze bedoelde daar de gevangenis mee die daar vroeger zat. Of de kraamafdeling, die zat ook vol met mensen die er geen erg in hadden, volgens mijn moeder dan. Toen ik klein was snapte ik dat niet, later viel mijn briefje van vijf pas. Grappenmaker, die moeder van mij.

Ondertussen is de dag alweer voorbij. Dit keer ben ik niet vergeten mijn blog te plaatsen maar kwam het er gewoon niet eerder van. Eenmaal thuis moest ik echt even slapen, daarna kwam er een programma dat ik wilde zien. Ondertussen moest ik de cits en mezelf nog van wat te eten voorzien. En de rest van de tijd lag Aurora zo heerlijk bij me met Rainbow zelfs tegen haar aan, dan kan ik ook weer niet over mijn hart krijgen om haar een gooi te geven om wat te gaan doen. Gelukkig kreeg ze net dorst en dat kwam goed uit want ik had ook al een leren mond tegen die tijd. Bovendien, mijn blog moest nog af en ik moest naar het toilet. Skylar was ook vandaag weer de hele dag vervelend tegen haar en die hou ik dus extra in de gaten. Nu snel even plaatsen en dan ga ik de film verder kijken. Was ik niet van plan maar ik vond het begin wel grappig, al is de hoofdrolspeelster net in een dodelijk ongeluk geraakt.

Dat was dan ook de bedoeling want ze weet blijkbaar nog niet dat ze dood is en probeert de man die haar huis heeft gehuurd de deur uit te jagen. Of het zo zal gaan, geen idee. Alles is mogelijk en spoken bestaan wel degelijk. Dus tja, maar goed, het verhaal is leuk. Daarom ga ik dat maar eventjes verder bekijken. Oh, ik red het net niet tijdens de reclame, hij is alweer begonnen. Nou ja, ik moet niet zo nodig, ik hoor het wel en dan kan ik zo weer verder met kijken. Eerst de dingen doen die ik wilde doen en dan verder. Zo voorkom ik dat ik chaotisch bezig ben. Komt best goed met mij.

"Goedheid in woorden schept vertrouwen. Goedheid in denken schept diepzinnigheid. Goedheid in geven schept liefde."

Lao-Tse, Chinees filosoof +/- 600 v.C.