Ik schijf vandaag, wat voor nu ik het plaats gisteren alweer is, gewoon even door. Voor het geval dat. Jurgen van Microsoft is zijn belofte niet nagekomen, hij heeft niet meer terug gebeld. Wat ik eigenlijk niet zo netjes vind. Ik weet ondertussen wel waar het in zit. Het zit in het classic Start Menu. Die moet zich configureren maar blijft erin hangen of zoiets. Hoe ik het gedaan heb weet ik niet maar in mijn poging om weer in de veilige modus op te starten, wat trouwens niet lukte, is er toch iets gebeurd. In plaats van in de veilige modus, startte de pc wel opnieuw op, gewoon onveilig zeg maar.

Hierna zat ik weer dat Classic Start menu zeggen dat hij zichzelf moet configureren en in plaats van erop te klikken bleef ik eraf. Totdat ik er na een tijdje per ongeluk op klikte. Toen gebeurde het weer. Weer een poging gewaagd met opnieuw opstarten en nu blijf ik er angstvallig af natuurlijk. Normaal gesproken zou je het programma kunnen verwijderen maar dan zegt hij dat het niet kan omdat ik geen operator ben. Nou ja zeg, het is toch zeker mijn eigen pc? Maar goed, dat lukt dus niet. Als ik op woensdag weer in de problemen kom, dan bel ik de meneer waar ik hem gekocht heb. Die had ik dinsdag morgen vroeg al gebeld maar er werd niet opgenomen.

Maar deze man geeft echt veel service want terwijl Microsoft al bezig was, gelukkig kon ik daar via via aankomen op de pc, belde hij terug. Mocht het niet goed gaan dan moest ik hem zeker even terug bellen. Dus mijn petje af voor AdamC.nl die niet alleen een goede prijs/kwaliteit hebben maar ook een geweldige service. Dat mag dan ook wel gezegd worden, vind ik. Microsoft komt er in dit geval toch echt minder gunstig vanaf. Door je updates elke keer mensen op kosten jagen, zo kan ik ook miljardair worden hoor. Ik kan dat ook niet uitzetten dus je zit er nog aan vast ook. Schandalig eigenlijk.

Ik wilde gisteren juist vertellen over mijn, altijd, fijne bezoek aan Petra. Ze heeft altijd antwoorden voor me en ze weet me altijd zo goed te helpen met van alles waar ik mee zit. Op de bovenste plaats staat dat ik toch echt eens goed voor mezelf moet gaan zorgen. Zo kwamen we op het liedje van the three Degrees, take good care of yourself, dat we allebei direct gingen zingen. En toen zat het liedje bij ons allebei flink in ons hoofd. Ik liep het dinsdag nog te zingen en aangezien ik die tekst bovenaan bij mijn blog heb gezet, in het document waar ik die in schrijf, zie ik het elke keer voorbij komen en zal ik het elke keer weer in mijn hoofd krijgen voorlopig. Ik ben wel vooruit aan het gaan, zegt ook Petra, net als Stefan, maar ik ben er nog lang niet.

Ik was ook weer lompe Harry want ik zette de tas met de voor Petra gemaakte kandelaars een beetje te hard op de vloer, waardoor er eentje door midden brak. Die kon wel weer gelijmd worden maar goed, het was weer echt een lompe actie van mij. Blijkt dat later Petra de kapotte ook nog eens uit de handen glipte en toen was hij echt kaduuk. Ik zei dat ze er zeker geen drie mocht hebben maar het met twee moest doen. Wel zonde maar ja, het was nou eenmaal zo. Gelukkig dat ze er nog twee wel heeft. Haar hele praktijk zat nog onder de steentjes die in de tussenstukken zaten. Die vindt ze vast volgend jaar nog ergens onder vandaan.

Dat ik nog niet zo goed tegen stress kan, bleek wel weer met dat gedoe van gisteren want ik schoot er volledig van in de kramp na een tijdje achter de pc. Dat gedoe in combinatie met de stress ervan, kon ik dus echt nog niet hebben. Net als Regina, die me echt van hele goede raad voorzag, was ik daar vroeger juist zo'n pitbull in. Mij kreeg je niet klein, ik zou het wel uitzoeken. Nou, dat is nu wel even anders. Ik kreeg het er echt helemaal benauwd van. Later in de middag, ik had juist even naar buiten gewild, kreeg ik weer krampen. Echt hoor, dat is zo niet leuk! Pijnlijk ook nog bovendien. Mijn hele dag was naar de gallemiezen in elk geval.

Wel heb ik me, in de tijd dat ik moest wachten voor mijn pc en later tijdens het telefoontje ook nog, heel erg nuttig gemaakt. Ik heb flessen zitten beschilderen. Er is er nu eentje af. Ik vind hem zelf erg mooi geworden! Sonja had mijn pakje ontvangen, ze heeft eindelijk haar drie potjes binnen. Van eentje wist ze niets af, dat was mijn verrassing potje. Daar had ik ook voor haar cits snoepjes ingedaan. Ik vond het leuk dat ze er zo blij mee was. Ik heb ze inderdaad met liefde gemaakt. En of ik engelengeduld heb, dat weet ik zo net nog niet. Ik vind het alleen ontzettend leuk om te doen. Zeker als je voor iemand iets maakt, dan is het extra leuk.

Wat minder leuk was, Rainbow was weer eens met zijn lompe voetsies door de verf gelopen. Nu zat het vanaf mijn bureau tot aan het balkon weer onder de groene voetstapjes. Zucht. Als hij in het paars was gestapt, dan had ik ze laten zitten. Groen past hier verder nergens bij helaas. Ik kan er toch wel om lachen hoor. Het is vrij makkelijk van de vloer te krijgen gelukkig, die acrylverf. Ik zag ook nog dat rond half zes Microsoft nog een mailtje had gestuurd dat ze het te druk hadden om nog te bellen. Of ik weer even contact met ze op wil nemen via instellingen en dan het dossiernummer invullen bij vragen om assistentie. Dat ga ik zo dan maar even doen, nadat ik hier wat dingen gedaan heb. Misschien kan hij het Classic start menu eruit krijgen.

Als ik lang moet wachten dan geeft het niet, ik heb nog twee flessen staan. Ik moet misschien maar weer aan de wijn haha, dan krijg ik flessen genoeg! Buiten het feit dat ik nog maar zelden drink, krijg ik er tegenwoordig ook ontzettend het zuur van. Daarom drink ik liever water. Ik heb net in mijn kast gekeken en ik heb nog aardig wat gewone glazen vazen, wijnglazen en een karaf staan die ik kan beschilderen. Nu een kwestie van alle kleuren verf in mijn bezit krijgen, die je kan afbakken in de oven. Dan kan het zelfs de vaatwasser in, als het goed is dan. Ondertussen ben ik aan het bellen met Microsoft maar de drie andere pogingen zijn al mislukt omdat ze daar doen alsof ze me niet horen. Dus nu de vierde poging met mijn vaste nummer. Ik zit te wachten. Ik blijf net zolang volhouden tot ik ze weer gesproken heb.

Eindelijk door mijn vaste nummer te geven, lukte de volgende poging wel. Ook deze meneer kreeg het niet voor elkaar en ook hem had ik weer toestemming gegeven om in mijn pc te werken. Maar deze Wouter heeft wel gezorgd dat ik weer normaal kan werken door een vorige versie van Windows te installeren. Nu werkt hij weer zoals voor de laatste update en kan ik weer rustig ademhalen. Ik weet nu ook dat ik dit de volgende keer zelf kan doen indien nodig.

Hij zou alleen de vele updates voor me uitzetten maar omdat het terug gaan zolang duurde is toch de verbinding verbroken voordat hij dit heeft kunnen doen. Ik krijg dat zelf helaas niet voor elkaar. Maar goed, ik weet nu ook hoe ik het kan herstellen en ik ben nog wat dingetjes wijzer geworden. Dat kan nooit kwaad. Dat ik gisteravond krampen heb gehad en daardoor vandaag weer bekaf ben, dat is dan jammer. Daar moet ik het voorlopig toch mee doen. Over één ding ben ik in elk geval heel gelukkig, mijn geliefde pc werkt weer normaal. Joepie! Me liky!

"Het geheim wacht op het inzicht van ogen niet bewolkt door verlangen."

Lao-Tse, Chinees filosoof +/- 600 v.C.

Wat een gedoe weer zeg! Ik haat echt die updates. Die zorgen er elke keer voor dat er weer iets niet goed gaat. Ik heb niet het systeemherstel zoals Regina dit gisteren aan mij liet zien. Ik kan wel terug naar een vorige versie maar dat durf ik dan weer niet zo goed. Zo fijn als je digibeet bent. Als ik heel snel typ dan kan ik door typen maar aarzel ik maar een seconde dan wisselt het document mee met mijn balk eronder. Die lijkt dus elke twee seconden te wisselen. Alsof er twee programma's tegelijk opgestart zijn en die elkaar beconcurreren. Ik weet echt niet wat ik eraan kan doen. Maar ik leer wel en zo krijg ik toch via een enorme omweg mijn documenten openen.

Maar ja, om zo nu te blijven doorwerken is gewoon geen doen. Net zoals de vorige keer mijn pc volledig gecrasht is na een update is ook nu weer de ellende begonnen maar deze pc heb ik pas van februari en ik ben niet van plan om er nu weer een andere voor te gaan aanschaffen. Die andere had ik al jaren, dus ja, dan is hij wel eens aan vervangen toe ook. Dat leek me wel duidelijk. Toch denk ik dat ik er, zonder die achterlijke updates, nog veel langer mee had kunnen doen. Alsof ze dit doen om de mensen op kosten te jagen of zo. Zo lijkt het in elk geval wel. Ik had gisteren even mazzel, ik had een heel blog geplaatst en dus was mijn document waar ik dit altijd in doe, gewijzigd en dat had ik nog niet opgeslagen.

Dus toen ik de pc afsloot omdat ik zo pissed was, bleef het programma hangen en vroeg of ik het zeker wist omdat er nog bestanden open stonden die nog opgeslagen moesten worden. Ik dacht, nou dan sluit ik die toch nog maar even af. Wat bleek, is blijkbaar dat ernaast lopende programma wel afgesloten en toen was de toestand weer even normaal. Ik dacht nog, oké, dan doe ik het morgen ook weer precies zo. Helaas. Nu sluit hij gewoon af en dan wil hij later het document herstellen. Dus die pret gaat eventjes niet meer op. Ik dacht nog wel dat ik het zo slim geregeld had. Vandaag is de ellende weer precies zoals gisteren. Wat Regina me aan tips gaf gisteren lijkt niet te gaan lukken. Ik kon vroeger inderdaad ook een systeemherstel doen, en dan kon je de datum of zelfs tijd aangeven.

Bij deze versie loopt het niet zo, ik zie alleen bij systeemherstel staan dat ik bv terug kan gaan naar een vorige versie of meer van dit soort dingen waarbij ik dan bang ben dat ik het al helemaal naar de knoppen zal helpen. Maar ik zag ook iets staan waarbij ik om hulp kon vragen. Dat is toch iets dat ik moet leren dus ik dacht, laat ik dat maar doen dan. Nu zou ik binnen tien minuten teruggebeld worden. Dat is ondertussen gebeurd. Tenminste, ik moest eerst wat opties kiezen die me gegeven werden door een computerstem. Toen ik mijn keuzes had gemaakt, zou ik een medewerker aan de lijn krijgen. Ik hang nu al een aardig aantal minuten aan de lijn met een achtergrond muziekje, dat als je depressief zou zijn, zelfmoord door zou plegen. Echt hoor, wat een nare muziek.

Je wordt er in elk geval niet vrolijker van zo. Ik hang al vanaf 9u40 aan het lijntje en we zijn al bijna tien minuten verder. Het muziekje klinkt nog steeds grimmig door de kamer. Het wordt 9u55, 10u00, gelukkig zit mijn telefoon in de lader tegelijkertijd... Het wordt 10u03 en ja hoor, ik krijg eindelijk iemand aan de lijn én ik ben verlost van het irritante muziekje. Me happy! Jurgen heet de beste meneer en leg dan maar eens uit wat er scheelt. Uiteindelijk lijkt hij het een beetje te begrijpen en ik moet iets starten, waarmee hij dan direct in mijn pc mee kan kijken en ermee kan werken. Een heel gedoe maar na een tijdje is het zover en lijkt mijn pc een eigen leven te gaan leiden. Hij is bezig in elk geval. Nu maar hopen dat hij kan vinden wat het is en zo ja, er dan iets aan doen.

Hij geeft me een dossiernummer, wat fijn dat ik zo vaak op de zaak met de IT heb moeten werken want ik begrijp ook helemaal waarom en hoe en wat, mocht er iets mis gaan dan kan ik weer de assistentie inschakelen en dit nummer doorgeven zodat ze dan precies weten hoe of wat. We gaan de telefoonverbinding verbreken en hij gaat verder werken. Er blijft een chatschermpje open staan, mocht hij iets aan mij of ik iets aan hem willen vragen. Ik blijf in elk geval, in mijn ponnetje nog, bij de pc zitten. Gelukkig kan ik de tijd doden door lekker te gaan zitten stippelen op mijn flessen die ik aan het beschilderen ben. Ik zie af en toe wat dingen gebeuren vanuit mijn ooghoek. Soms ook niet, dan hangt de cursor levenloos ergens op het beeldscherm.

Mijn scherm krijgt opeens een grote tekst erop, alles is verder weg, dat ik de pc niet mag uitschakelen en dat het langer duurt dan gedacht maar dat ze bezig zijn. Oké, als jullie maar bezig zijn. Na een tijd komt mijn scherm weer in beeld. Op het kleine chatschermpje kan ik zien dat het een paar keer beëindigd is en weer gestart. Nu gaat de sessie over naar een andere technicus, Anthony. Jurgen lijkt er niet uit te komen. Ik word weer gebeld. Ik krijg instructies hoe ik de pc moet opstarten vanuit de veilige modus. Oké, dat weet ik dan voortaan ook weer, wel zo handig. Het is niet moeilijk, je moet het alleen weten. En alles wat ik weet, daar ben ik zelf achter gekomen. Een echte cursus zou wel fijn zijn maar daar komt het nooit van.

Maar goed, ik weet het voor nu. Door weer door enkele menuutjes te lopen kan ik zo ook de boel herstellen en als het scherm aangeeft dat hij bestanden aan het terug zetten is, gaat Jurgen even pauze houden. Hij belt me straks terug. Dan is alles misschien wel klaar en kunnen we verder kijken. Ik ga even afwassen, naar het toilet ook. Heel goed van mij dat ik de detox nog niet genomen had want anders had ik steeds heen en weer moeten rennen. Ik zie een dingetje waar ik op OK moet klikken maar ik weet dat het daarna gisteren mis ging. Dus dat doe ik nog maar even niet. Maar Jurgen neemt wel een hele lange pauze. Het is verdorie al half twee geweest nu en ik heb nog helemaal niets kunnen doen.

Ja, nu kan ik tenminste weer op een normale manier typen gelukkig, dus mijn blog staat er ook straks. Toch wil ik hem nog spreken want ik denk dat als ik op dat ding klik, het weer net zo mis gaat als gisteren. Het is het Classic Shell menu dat zich wil configureren enzo. Nou nee, want dan gooi je de boel door elkaar. Het zit daar in maar ik heb geen idee. Ik kan het dingetje, dat me verder niet in de weg zit, de rest van mijn pc's leven open laten staan natuurlijk. Toch is dat de bedoeling niet. Voor nu kan ik er in elk geval weer mee werken en dat is al heel wat.

Vanmorgen was ik nog tot ontploffen in staat. Ik heb wel gelijk gezegd dat ik het idioot vind dat er altijd iets raars is na zo'n update van ze. Dat niet alle mensen met een pc ook genoeg geld hebben om na elke nieuwe update een nieuwe pc te kunnen kopen. Ik wil me nu eindelijk ook een keertje kunnen aankleden maar ja, Jurgen heeft volgens mij een hele grote boterham óf hij is me vergeten. Dat kan ook. Ik geef hem nog even en dan kap ik ermee. Hij wordt er voor betaald en ik niet dus ik geef het dan ook maar op. Ik blijf gewoon van dat ene menuutje af en hou mijn hart vast hoe het morgen gaat nadat ik weer ben opgestart. Het is net the never ending Story...

"Wij worden rijker naarmate wij meer aan anderen geven."

Lao-Tse, Chinees filosoof +/- 600 v.C.

Ik ben weer lekker bezig geweest dit weekend. Eerst had ik weer eens een gevecht met de stofzuiger. Dat heb ik wel vaker. Ik vond hem de keren ervoor al minder zijn best doen dan anders. Ik dacht nog, dat zal wel aan mij liggen. Het is een Dyson en die zijn gewoon erg goed. Dat heb je ook wel nodig met vier haarballen in huis. Dit keer maakte hij ook een ander geluid. Nee, het lag toch niet aan mij. Hij is geweldig goed schoon te maken alleen van de onderkant naar het stofreservoir zit een minder stukje. Plat en breed en daar wil het nog wel eens vast gaan zitten. En met van alles over de vloer wat de katten pikken en mee spelen, gebeurt dat nog wel eens.

Nu vond ik een stomerij hangertje en die heb ik uit elkaar gehaald. Eindelijk heb ik iets dat stevig genoeg is om iets door te prikken en mee kan buigen in die rare knik. Dat het nodig was bleek wel toen er van alles uit kwam zetten. Allemaal korrels hydrocultuur, van toen ze die planten door de keuken hadden gegooid natuurlijk. En ook nog wat dopjes van dingetjes die ik vaag herkende maar niet echt thuis kon brengen. Aha, vandaar dat de stofzuiger niet meer echt mee wilde werken. Hij had het gewoon benauwd. Eindelijk was hij bevrijd van de obstakels in zijn strot. Nu zuigt hij weer als de beste, zoals het ook hoort.

Toen ik mijn boodschappen ging halen, had ik gelukkig niet zo heel veel nodig. Daarom wist ik ook precies wat ik bij me had. Alleen toen ik thuis kwam waren er twee artikelen niet meer bij. Ik weet echt honderd procent zeker dat ik ze gepakt heb. Ik maakte toen namelijk een grapje tegen de twee jongens die daar aan het bijvullen waren en er was een enorme bende met dozen waar je haast niet door kon. Ik nadenken waar het mis gegaan kon zijn. Uiteindelijk kwam ik tot de conclusie dat ik ze gewoon niet mee heb genomen. Ik wist me namelijk ook nog te herinneren dat ik ze op de band heb gegooid bij de kassa. Ik stond gelijk mijn tas in te pakken maar heb geen herinnering dat ik ze in de tas heb gedaan. Het wagentje was leeg toen ik die terugzette in de parkeergarage. Dat wist ik ook zeker. De tas was niet omgevallen of zo in de auto. Die stond naast me op de passagiersstoel en ook dat wist ik zeker. Dus liggen ze nog ergens in de winkel omdat ik ze blijkbaar gewoon niet erbij heb gedaan in mijn tas.

Hoe ik het elke keer weer voor elkaar krijg, ik weet het niet hoor. Het leek zo goed te gaan maar het valt me op dat dit soort dingen de afgelopen paar weken weer steeds vaker voorkomen. Heel irritant! Ik ben nog niet klaar met mijn rare capriolen. Ik ben mijn, best grote, vriezer aan het uitzoeken. Er zitten hele oude dingen in en die wil ik natuurlijk niet meer opeten. Wel wil ik meer plek dus een beetje uitruimen en sorteren kan dan geen kwaad. Ik zag bakjes eten van eind 2016 of begin 2017. Nou, die kunnen wel weg. Ik had ze op het aanrecht gezet om een beetje te ontdooien, zodat ze makkelijker uit heb bakje kunnen worden gehaald.

Kip met rijst en groenten van heel lang geleden, zag ik door het doorzichtige bakje. Dat kan wel weg want die staan er echt al heel lang. Later die middag, toen ze genoeg ontdooid waren, kiepte ik de inhoud in de vuilnisbak. Bij het derde bakje zag ik een beetje paarsig spul aan het bakje zitten. Huh? Paars? Een vleug van hachee kruiden kwam me tegemoet vanuit de bak en toen wist ik het direct. Mijn nog niet zo lang geleden ingevroren hachee met rode kool heb ik nu ook gewoon tussen het vuil gekieperd. Oh wat zonde! En wat dom weer! Echt hoor, als ik even goed had gekeken dan had ik dat die avond gewoon kunnen eten. Of de dag erna of zo. Nee, ik smijt het gewoon, zonder blijkbaar goed genoeg gekeken te hebben, zo weg.

Dus het gaat echt prima hoor verder. Ik ben vandaag bij Peet geweest, helemaal in mijn uppie. Dat was veel en veel spannender dan met iemand naast me. Dus ik ben nu wel versleten zo'n beetje. Gelukkig hoefde ik nog maar een klein stukje te schrijven, dat scheelt. Ondertussen is mijn pc weer eens door Microsoft door de mangel gehaald met een update en ja hoor, hij doet gelijk weer eens raar. Mijn onderste balk, waar alles instaat lijkt zich te wisselen met een balk waar helemaal niets in staat. Maar ook bijvoorbeeld mijn verkenner die erin staat, en waarin ik mijn documenten door open, krijg ik maar net te pakken, als ik heel snel ben dan. Ook tijdens het typen blijft het op datzelfde ritme haperen. Natuurlijk heb ik geen enkel idee wat ik daartegen kan doen. Ik zat al vast bij aankomst hier want ik moest eerst nog wat instellingen kiezen en dan accepteren.

Eer ik dat door had waren we al een stukje verder. Daarna begon, na het opstarten, die balk zo raar te doen, alsof hij wil wisselen tussen twee compleet verschillende dingen. Vraag me niet hoe dat zit, ik heb echt geen idee. Soms kan ik nu niet doortypen, dan moet ik mijn cursor weer op de bladzijde zetten en ook mijn documenten, die ik met zweet op mijn voorhoofd heb kunnen openen, verdwijnen dan uit beeld als ik ze naar beneden heb gezet omdat ik op internet wil kijken. Schiet mij maar weer lek, ik krijg echt de zenuwen van die updates omdat er daarna altijd wat aan de hand blijkt te zijn. Hoe krijg ik dat nou weer normaal in hemelsnaam??? Ik ga dit maar gauw plaatsen en dan zet ik hem gewoon uit. Ik ben er te moe voor nu en er daardoor ook gelijk weer helemaal klaar mee. Bah! Waarom kan dat nou nooit eens normaal gaan Microsoft? Dit is geen goeie service! Dat je dat maar weet. Als iemand een tip heeft, dan hoor ik het uiteraard enorm graag!