Toen ik vrijdagavond, kan ook zaterdag geweest zijn, iets wilde terugkijken op de tv, toen ging dat niet. Ik had geen zin in een hele reset, iets dat ik altijd doe als er weer eens iets mis is, dus laat maar dan. Ik ben gaan slapen. De volgende dat was het probleem nog zo en toen ik zondagavond keek of dan on demand van Ziggo het wel deed, kreeg ik daar de melding, neem contact op met Ziggo. Daarom stuurde ik gisterochtend in alle vroegte al een berichtje via Facebook. Ik kreeg, van de computer denk ik, direct antwoord dat ik z.s.m. bericht zou krijgen van een medewerker. Oké, dat kan maar ja, wat is zo spoedig mogelijk? Toen ik bij half vijf nog steeds niets gehoord had, stuurde ik nog maar iets.

Na een tijdje reageerde er eindelijk een medewerker. Ik had al zitten mopperen op de app en Kim stuurde me een bericht dat er een enorme storing was, landelijk, met deze problemen die ik dus al had ervaren. Sommige mensen konden zelfs helemaal geen tv kijken, ik had nog mazzel dus. De medewerker vertelde me dit ook, gaf me nog een link die ik al had en zei dat ze hard aan het werk waren om het te herstellen. Dat geloof ik ook wel hoor maar ja, het kan alleen even duren. Ik zag bij de storingberichten staan, reset uw box niet, dan kunnen er bepaalde rechten verloren gaan. Ja, dat is lekker handig. Iedereen met Ziggo is al gewend, resetten als er storing is. Dus helaas, te laat, ik had dat zondagavond al gedaan.

Maandagavond zag ik al wel weer programma's staan bij de replay, dus terug in tijd eigenlijk, maar die kon je niet afspelen. Dinsdag dan maar weer even gestuurd dat ik mijn box wel gereset had maar goed, het probleem was dan ook nog niet helemaal verholpen. Morgenmiddag moet alles het weer doen zoals normaal, zo niet, dan ga ik zeker nog even langs bij Ziggo. Virtueel dan. Maar ik betaal ook hier weer echt genoeg aan, dan zorgen ze maar dat het goed werkt ook. De techniek staat voor niets maar dan moet je geen storing hebben of zoiets. Dan is het gelijk ellende. Je zal met je tijd mee moeten en alles moet steeds bijgehouden worden en updates krijgen. Bij de PostNL weten ze dat ook. Ik heb een code aangevraagd en nu zie ik voortaan elk stukje post, dat aan mij gestuurd wordt, in de app al voorbij komen. Ik mis dus voortaan niet alleen mijn email niet meer, maar ik weet ook precies wanneer er iets in de bus wordt gestopt. Ja ja, is dat even handig!

Een aantal jaar geleden, zag ik al iets aan de foto's van Kimberley. Als we foto's maakten van exact hetzelfde, dan waren die van haar mooier. Ik kan dat blijkbaar beter met penseel maar zij is echt heel goed met de camera. Dat heb ik tegen haar gezegd ook toen, en ze is zich er toen op gaan toeleggen. Ik bleek dan ook al snel niet de enige te zijn die dit vindt van haar foto's. Ze wordt ook nog steeds beter en beter en ze volgt er ook een opleiding in, waar ze straks veel aan zal hebben. Niet zo heel lang geleden werden ze benaderd of ze een trouw reportage wilden maken en dat hebben ze natuurlijk gedaan.

Oh wat zijn die foto's mooi geworden. Ze steekt er dan ook wel enorm veel tijd in. Zowel bij het maken, als bij het afwerken ervan. Maar zij weet op de een of andere manier altijd het juiste plaatje te schieten. Natuurlijk, er zal er heus wel eens eentje tussen zitten die iets minder mooi is hoor. Ik heb ook wel eens een fotoshoot laten doen en daar kwamen de prachtigste foto's uit. Een stuk of 40 zeg maar, van de ongeveer 1200 die er genomen waren. Ik bedoel maar, zo makkelijk als het lijkt is het echt niet. Er zit bij hoe zij het doet dan ook een heleboel techniek en snufjes bij, waardoor ze nog mooier worden. Alleen, je moet dan nog steeds wel een mooie compositie hebben. Een lelijk geschoten plaatje, dat krijg je gewoon echt nooit mooi.

Ik denk dan ook wel dat het bruidspaar hier erg verguld mee zal zijn. Ik heb er natuurlijk al meer voorbij zien komen dan Kim op Facebook heeft gezet en ze zijn echt allemaal even prachtig. Daar moet ze duidelijk haar beroep van maken en ik denk ook wel dat dit gaat lukken zo. Het is echt haar passie en dat zie je dan ook echt aan de foto's die ze maakt. Ze zegt het zelf al heel mooi op haar Facebook pagina; I don't shoot what it looks like, I shoot how it feels. Ik fotografeer niet zoals het eruit ziet, ik fotografeer hoe het voelt. En zo voelen haar foto's dan ook. Ja, ja, ik ben bevooroordeeld natuurlijk maar toch, ik ben niet de enige die het ziet. Er zijn wel meer mensen die dat vinden, al zijn die nooit zo trots als ik, dat dan weer niet.

Ze heeft ook een hele mooie foto gemaakt van het boeket, die ga ik proberen na te schilderen. Ik schilder het meeste zo uit de losse pols dus hoe dat gaat met zoiets na proberen te maken, zal voor mij ook een verrassing zijn. Als het erg goed lukt, dan geef ik het aan Kim, die mag ze dan aan het bruidspaar geven. Goeie reclame voor mij ook natuurlijk. Bovendien, als Kim groter en groter wordt, want die gaat hier echt nog meer opdrachten voor krijgen, dan kan ze dit erbij aanbieden, als dat me dus lukt, bij de foto's voor een leuk prijsje. Voor haar iets extra's om aan te bieden en voor mij ook goed natuurlijk. Wie niet rijk is moet slim zijn. En ondanks mijn haarkleur val ik toch echt wel reuze mee. Er kan nog altijd donkerblond bij, als kunstmatige intelligentie indien nodig. We zullen wel zien hoe dat loopt. Oh, die foto's zijn een beetje misvormd door mij natuurlijk om ze bij elkaar te plakken, bij Kim zie je ze anders en beter uiteraard. Toch, het zijn pracht foto's!

"Ik kan aan alles weerstaan, behalve verleiding.

Origineel: I can resist everything except temptation.
Bron: Lady Windermere's Fan (1893)
"

Oscar Wilde, Iers schrijver 1854-1900

Gisteren wilde ik wat in huis doen om daarna te kunnen werken aan mijn schilder opdrachten. Ik vind dat heerlijk en het ontspant mijn spieren ook nog eens, wat wil je nog meer. Nou, een goed werkende wc is bijvoorbeeld ook weer geen overbodige luxe. En de mijne loopt al weken tergend langzaam vol als hij is doorgetrokken. Mijn praktisch op nihil staande kennis hierover zei al vlot dat het wel om de vlotter zou gaan. Dat wist ik dan weer wel, geen idee hoe eigenlijk maar toch wist ik het. Zo'n vlotter had ik nog nooit gezien, zo vlot was ik nou ook weer niet. Ik gooide het in de familie app maar daar kreeg ik een link van een filmpje erover op Youtube. Een subtiele hint kan je het niet noemen natuurlijk, dus ik ging zelf wel even kijken.

Gisteren had ik namelijk Woonstad Rotterdam gebeld, voor wat dingetjes op het trappenhuis die stuk zijn en zo. Ik dacht, ik gooi gelijk de vlotter erin, vlotter kan het niet. Ja, die willen ze wel komen maken maar voor dit soort dingen moet je een serviceabonnement hebben, zo'n zeven euro in de maand kost dat en dat moest ik dan direct afsluiten en dan zouden ze wel komen hiervoor. En dan word ik eigenwijs. Ik ben echt geen krent hoor maar ze rekenen me al genoeg aan en ik bel ze never nooit. Ik doe al altijd alles zelf oplossen hier, ik ben eigenlijk wel een ideale huurder en dat zou best beloond mogen worden. Dus nee, schrijf dat maar op je buik Woonstad. Ik doe ut zelluf wel. Dat zeg ik al van voordat ik één jaar oud was en ik zeg het nu nog steeds.

Zo'n hele nieuwe vlotter is ook niet echt spotgoedkoop maar het kan dus zijn dat het membraan ervan kapot is of lekt. En dat dingetje kan je ook vervangen. Ik weer Googelen en ja hoor, ook filmpjes en foto's van. Ik dus even kijken op de wc of ik ook zo'n doppie heb, ik draai die ene knop los en trek gelijk het hele ding eraf dat met twee pootjes om een stokje zit. Nu moest ik als een gek de hoofdkraan dichtdraaien want het spoot eruit allemaal. Kan je het nog een beetje volgen? Nee? Kon ik ook niet, dus daar heb ik geen medelijden mee hoor. Enniewee, ik heb dus ook zo'n membraan, duh, en die was echt stuk. Dat mag ook wel na bijna 13 jaar trouwe dienst. Dat toilet is toen nieuw geplaatst en er is nog nooit wat mee geweest. Als hij al eens verstopt was, dan vond ik hem weer. Nog nooit hulp ingeroepen daarvoor of wat dan ook. Ik zei het al, ideale huurder ben ik.

Ik naar de Praxis dan maar, dat ding mee in mijn zak. Wat een ontzettend gore boel is dat in zo'n bak zeg. Gatverdarrie! Alles is zwart en erg vies, je durft het bijna niet aan te raken. Gewoon 13 jaar viezigheid opgehoopt in een natte omgeving. Ook het kapotte membraan bleef maar zwart afgeven, ik leek wel een kolenwerker zodra ik het had aangeraakt. Maar goed, ik had een voorbeeld nodig en was voor het gemak het feit dat je een foto kan maken met de gsm, totaal vergeten. Kan gebeuren, ik blijf natuurlijk BlonT. Gelijk maar een nieuwe wc bril meegenomen, die andere zit al jaren los. De deksel was er al af. De keren dat ik heb geprobeerd die voor de lol op scherp te zetten om de visite te laten schrikken, ben ik er zelf ingetrapt dus dat deed ik ook al lang niet meer. Een gewone witte vond ik wel genoeg.

Als ik straks opeens zin krijg, dan beschilder ik de klep en het reservoir ook gelijk even. Dat kan best wel eens leuk staan. Als het klaar is, maak ik wel een foto ervan. Al weet ik natuurlijk ook nog niet wanneer ik daar een keer de tijd voor kan nemen. Maar goed, het gaat vlotter met dit verhaal als ik even verder vertel over de vlotter. Nog even gekeken naar het filmpje en dan maar zelf aan de slag. Om een lang verhaal niet nog langer te maken, de wc is weer perfect in orde en mijn stortbak is nu niet meer zo smerig aan de binnenkant ook. De nieuwe bril zit er ook al op. Dat heb ik toch maar mooi even zelluf gedaan! GirlPowerrrrrrr! Daar hou ik wel van, iets waar je de ballen verstand van hebt toch gewoon zelf even opknappen. Heerlijk, ik heb mijzelf even een flinke schouderklop gegeven!

Ik heb bij Praxis gelijk even gekeken naar stenen. Ik wil graag van die grote keien om op te dotten of te schilderen. Als ik een tuintje of terras krijg, dan wil ik dat ook zelf graag hebben liggen. Niet dat ik vandaag met van die stenen wilde sjouwen hoor maar ze hadden ze niet eens. Ik moet dan denk ik toch wel een keertje naar een echt tuincentrum of zo. Nou, dat heeft geen haast, ik barst nog van de glazen, karaffen, flessen en noem het maar op. Laat ik die maar eerst vol gaan kladderen. Ik zal alvast met kerstdingen gaan beginnen als mijn opdrachten af zijn. Daar wil ik voor mezelf ook nog iets voor maken.

Ik heb een doos vol mooie glazen dingen gehad van Karina, prachtige voorraadpotten met glazen stolpen en dat soort dingen. Oh wat zijn die mooi! Ik zou het wel allemaal zelf willen houden maar ja, dat gaat niet. En een hele grote pot met een kleintje van Chris en mooie flessen van Nicky. Ik denk toch dat ik één zo'n pot met stolp en ook die mooie flessen van Nicky voor mezelf hou. Daar gaat dan zo'n kurk op waar lichtjes aanzitten en heb ik twee mooie kerstkandelaars. Jammer dat ze bij Ali expres niet zo vlot zijn want dan zou ik ze bestellen bij de flessen die ik verkoop en ze er voor de kostprijs erbij kunnen doen. Maar ja, je weet nooit hoe lang het duurt voor je er eentje verkoopt en ik kan me nu nog geen voorraden van dit soort dingen veroorloven. Jammer genoeg hoor want ik zag in de winkels ook weer van die leuke dingen die je kan beschilderen maar als ik het niet verkoop, dan zit ik er zelf mee. Ik kan echt niet alles zelf neerzetten, al vind ik het zelf toch ook wel heel erg leuk.

Ook spannend vandaag want die vier sets met glazen die ik in opdracht heb gemaakt, daarvan gaat er één stel vandaag als cadeau naar klanten van de opdrachtgever. Ik ben erg benieuwd wat ze er van zullen gaan zeggen. Hij gaf zijn klanten hiervoor altijd een totaal ander soort cadeau, relatiegeschenk kan je wel zeggen. Dus dit is een nieuw begin met mijn kunstwerkjes op glazen. Hij zou het me nog laten weten. Krijg ik ook net van iemand een berichtje dat ze één van mijn kunstwerkjes als cadeau aan iemand had gegeven en dat die er zo ontzettend blij mee is ook. Het is direct opgehangen op een speciale plaats. Dat is toch zo leuk om te horen. Ik word blij van het maken hoor, dat ook, maar toch, zulke dingen, daar word ik dan echt helemaal vrolijk van. Dat is ook eigenlijk wat je ermee wilt bereiken, dat mensen er blij van worden als ze er naar kijken. Goh, wat leuk toch allemaal!

"Het geluk van een getrouwd man hangt af van de mensen waarmee hij niet is getrouwd.

Origineel: The happiness of a married man depends on the people he has not married.”
Bron: The picture of Dorian Gray (1891)"

Oscar Wilde, Iers schrijver 1854-1900

Vandaag is het, ook weer, drie jaar geleden dat ik Sunshine en Moonlight ben gaan halen bij Stichting zwerfkatten Rijnmond. Mijn lieve Sam was de vrijdag ervoor naar de andere kant van de regenboogbrug gegaan en deze datum viel toen op donderdag. Volgens mij liep ik al te trekken met mijn ene oog en hing er een sliertje speeksel uit één van mijn mondhoeken. Zo erg vond ik het om volledig zonder levend wezen om me heen te wonen. Ik miste Sam natuurlijk ontzettend maar het was meer dan dat. Voor het eerst in mijn leven, was ik echt volledig alleen in huis geweest, bijna een week. Ik werd echt een klein beetje gek. Maar daar zou die derde september 2015 gelukkig een eind aan komen.

Nou, dat heb ik inderdaad geweten want die twee waren echt meer dan een handvol samen. Moonlight zo ontzettend bang voor me, dat heeft maanden geduurd. Gelukkig was Sunshine niet zo en volkomen onverschrokken. Hij sleepte Moonlight in alles mee. Ik heb maar acht maanden van Sunshine mogen genieten. Goh wat is dat weinig als je daar eventjes over nadenkt. Acht maandjes vol met liefde en plezier van die boef. Het was wel genoeg om een eeuwigdurende onvoorwaardelijke liefde te kweken en hem in mijn ziel te prenten. Ik blijf hopen dat ik hem ooit weer zal zien in dit leven maar zo niet, dan is het zo maar vergeten zal ik hem nooit. Die acht maanden zaten vol liefde van hem naar mij en van mij naar hem. En juist door zijn verdwijning heb ik zo'n diepe band met Moonlight gekregen omdat we samen zo'n verdriet hadden en dat voelden van elkaar.

En nog geen maand later kwam Aurora ons allebei afleiden, ons witte balletje angst dat maar niet onder de bank vandaan wilde komen. Als je haar dan gisteravond zag, bovenop me geklommen en dan boos kijken als ik teveel beweeg! Ook alweer zowat tweeënhalf jaar geleden nu, dat zij erbij kwam. Alle drama's en rampen begonnen in 2013, oh goh, 13, daar had ik nog niet over nagedacht. Ik hoop dat ruim vijf jaar ellende wel genoeg is geweest in elk geval. Dat vanaf nu alles met een dikke vette lijn omhoog gaat lopen. Er komen nog wel wat dingetjes aan maar daarna vind ik wel dat het klaar moet zijn. Nu mag het ook wel weer eens een keertje leuk gaan worden. Ik vind dat wel kunnen. Ik vind dat wel moeten eigenlijk. Genoeg is genoeg. De kilo's eraf, en dan de rest, wat er ook nog niet klopt, ook weer kloppend krijgen en weer onbezorgd kunnen genieten. Daar ben ik wel aan toe. Ik vind wel dat het mag.

Vanaf vandaag weer goed op gaan letten dat ik weer netjes drie maaltijden ga eten, zodat ik weer kan gaan afvallen. Ik heb mezelf het weekend wel misselijk gegeten aan het doosje Leonidas bonbons die we kregen van Karina, met weer een heel lief kaartje erbij. Ze waren heerlijk, het voelde dan ook echt als zondigen. Ik ben nooit zo van de bonbons maar deze waren toch wel erg lekker. Een afsluiting van een paar weer erg ongezonde weken. Maar vanaf vandaag ga ik weer netjes gezond doen. Ik wil niet zo blijven natuurlijk. Er zal nog genoeg af moeten voor ik mezelf weer prettig voel en dat is waar ik het voor doe. Voor mezelf, zodat ik me weer lekker in mijn vel voel en niet omdat er genoeg vel is om in te zitten. Moet kunnen, gaat ook gebeuren.

Vandaag ga ik mijn sigarettendoosjes even op de Facebook pagina van Ria's Art Corner gooien. Die heb ik gewoon gekocht en beschilderd. Eerst eigenlijk omdat ik dat verzoek kreeg van iemand maar toen heb ik er maar een paar gekocht. Zij mocht als eerste kiezen en ze koos voor het doosje met de vlinderdots. Ik grapte nog dat als ze blinde vrienden had, die daar dan leuke verhaaltjes op konden lezen. Of de andere doosjes zullen lopen weet ik natuurlijk niet. Grappig genoeg gaan er opeens veel mensen uit mijn omgeving aan de E sigaret. Maar dan nog, je kan je vulflesjes er mooi in meenemen en je stekker om te laden. Daar gebruik ik nu mijn eigen sigarettendoosje voor. Ik moet er nog eentje in opdracht maken, een beetje zoals het pakje Camel eruit ziet. Wel grappig om te doen. Ik moet alleen nog even een groot doosje gaan kopen daarvoor.

Ik zal ze dan ook zeker ondertekenen. Ik heb zo gelachen zaterdag, toen Nicky dat aan me vroeg. Zij had een karaf gekocht en zei, hij is toch wel ondertekend hè? Ja, dat had ik gedaan. Daar was ze blij mee want dan kon ze zeggen, als ik straks beroemd ben, ik heb een echte Niemeijer in huis. Ik moest daar erg om lachen. Ja, gooide ik er nog een schepje bovenop, dan kan je zeggen, deze is uit haar beginperiode dus dan wordt hij extra veel waard. Dat vond zij ook wel een goeie. Zo kwam mijn eigen verzonnen slogan, be smart buy my art, weer omhoog. Ik zou erachter kunnen zetten, nu je dit nog kan veroorloven! Als ik straks beroemd ben, dan wordt alles natuurlijk stukken duurder.

Ik grap er nu wel over natuurlijk maar je weet maar nooit! Als ik wel eens kijk bij mensen op hun website waar ze hun kunst verkopen, dan schrik ik me lam hoor van die prijzen die ze ervoor rekenen. Maar ja, als je er van moet leven en je er dus een uurloon bij moet rekenen, dan kom je daar inderdaad wel aan. Ik doe dat nu nog niet, ik reken de verf en de penselen zeg maar. Al moet ik ook nog mediums kopen, lak om een beschermlaagje te geven, gesso voor de ondergrond en zo kan ik nog wel een hele lijst opnoemen die ik er ook voor nodig heb. Dus ik zit nu wel aan de heel goedkope kant en moet ik er misschien zelfs nog op toeleggen.

Ik geniet er alleen zo van om het te maken en ik geniet er nog meer van als de mensen die het gekocht hebben er zo blij mee zijn. Gisteren had ik daardoor alleen al een geweldige dag. En omdat ik nu ondertussen van heel veel mensen heb gehoord, in het echt is het eigenlijk veel mooier dan op de foto's, moet ik misschien ooit toch eens een soort winkeltje gaan bedenken. Maar wie weet, als ik ga verhuizen, en dat gaat op zeker gebeuren, kom ik in precies het juiste huisje terecht waar ik er dan speciaal een ruimte voor kan maken of zo? Ik zie het al voor me en dan gaat het ook gebeuren. Misschien niet eens in Rotterdam meer, dat kan ook nog natuurlijk. Afijn, alles in een stijgende lijn vanaf nu, behalve mijn lijn in een grafiek bij mijn kilo's. Dat is de enige waarvan ik die omlaag zie gaan! Ik word dan eindelijk weer meer mezelf.