Drie jaar en 220 dagen zonder Sunshine
Gisteren ben ik dus naar PeeT geweest, de meesten weten hier wel dat dit mijn reddende engel is, ondertussen. Paranormaal Therapeute. Zonder haar had ik een stuk slechter af geweest, dat is 100% waar. En ik had haar gewoon weer even nodig, het was al té lang geleden. Tijdgebrek van mijn kant, want ze staat altijd voor me klaar, ook als ik even een berichtje stuur of zo. Ik had van Karina een mooie tegoedbon gehad en die kwam nu goed van pas ook gelijk. Ik had graag een fles voor haar gemaakt, zoals die met de kolibri maar dan anders. Die krijgt ze nog wel hoor maar voor nu, echt geen tijd. Het was een donkere natte dag, onderweg vind ik dat ook niet zo prettig maar goed, dat heb ik er graag voor over.
Zoals altijd was het altijd weer enorm leerzaam en vliegt de tijd. Ik heb nooit enig tijdbesef, alsof dat bij haar wegvalt of zo. En ik blijf het mooi vinden dat ik haar altijd in een groot licht zie zitten. Ik heb er, zoals altijd, weer heel veel aan gehad. Weer stukken wijzer en sterker geworden ervan, ook zoals altijd. Veel dingen die ik voel en zie, die kloppen. Ook is mijn moeder erg aanwezig bij me, omdat mijn moeder zelfs hierboven last van de hele situatie heeft en me wil steunen. Nou geloof me, daar was ik al achter hoor. Ik heb wel een paar keer gezegd de afgelopen weken; ‘ja ma, ff pauze hoor!’ Zo was ze bezig, ik kon niet op of om kijken of er was een teken.
Dat komt omdat ze het zo vreselijk vindt allemaal en er zelf erg last van heeft. Ik heb met ma een gesprekje gehad gisteren, of nou ja, een monoloog wordt het dan meer maar ik heb haar wel gezegd dat ze zich niet rot moet voelen. Ze moet genieten daar van al het moois en mooie dingen leren. Laat maar los, want je moet daar verder, niet hier. Wel typisch mijn moeder want die wist van te voren al, dat ze ons niet los kon laten. Het moet wel want ze moet daar verder. Maar ja, aard van het beestje is niet zomaar weg, omdat je in de sferen mag wonen. Je blijft gewoon wie je bent, met alleen wat meer mogelijkheden en inzichten in alles.
PeeT vertelde me ook nog een prachtig verhaal, maar dat is privé. Ik ben vereerd dat ik het mocht horen. Zoiets geeft je ook weer een soort van kracht, het is in elk geval iets bijzonders. Toen was het weer tijd om terug te gaan. En ik ben me toch een blondje, echt vreselijk! Ik had namelijk nog zo’n tas liggen, van de apotheek, die ik mee mocht nemen naar Swan Market. Ik dacht, oh die geef ik aan haar. Met het opschrift ‘ik ben er 24/7 voor je’ vond ik hem erg toepasselijk voor haar. Heb ik hem toch gewoon weer mee naar huis genomen! Echt hoor, het moet niet gekker worden. Ik had haar stekkies geven van de uitbundig groeiende mooie groen/paarse plant van hier. En ik krijg er van haar ook weer terug, die zitten ondertussen alweer in de potten.
Ik stond nog een beetje te klooien omdat ik voelde dat er nog iets was, maar ik keek in de tas, nee, dat is het niet. Alleen mijn portemonnee zat erin nog. Het kaartje kreeg ik mee terug ook, omdat Karina daar wat in had geschreven voor mij. Dat bewaar ik dan altijd. Dus toen ging ik weg en haalde mijn schouders maar op erover. Ik wist niet wat ik nog moest doen. Tot ik gisteren thuis kwam en de stekkies uit mijn tas haalde. Oh ja, doos! Die moest bij Petra blijven! Nou ja, ik ga de eerstvolgende vakantie die ik heb, in juli geloof ik pas, weer een afspraak maken bij haar. Dan neem ik hem wel weer mee. Ja, als ik dat niet vergeet ja. Dat is een goeie.
De terugrit was in de regen, en dan vooral langs die elkaar inhalende vrachtwagens rijden, vind ik geen pretje maar ik was zo weer thuis. Ik zal de weg nooit leren vinden want volgens mij kom en ga ik altijd over totaal verschillende wegen elke keer. Heel raar, dus ik blijf braaf Google maps gebruiken, maakt ook niet uit. Bril was ik ook vergeten dus het gele gevaarte maar op, dat is wel lekker helder rijden trouwens hoor, ook overdag met regen. Dus dat gaan we vaker doen. Eenmaal thuis waren de cits weer blij me te zien en zat Rainbow veilig in de deuropening van de huiskamer. Die heeft het voorlopig wel weer even geleerd dat ik er niet blij mee was, dat hij wilde ontsnappen. Heerlijk ventje is het toch, als ik in de buurt kom, stort hij zich met een klap op zijn rug. Buikie aaien wil hij.
Van de week ook, hij kwam elke keer maar weer op mijn schoolwerk liggen, en dat gaat niet natuurlijk voor mij. Dus ik heb een compromis met hem gesloten. Hij gaat nu op een kleedje liggen, dat ik voor hem speciaal naast mijn beeldscherm heb gelegd. Ik kroel even als hij op mijn werk gaat zitten of liggen, maar dirigeer hem daarna lekker weer naar het kleedje. En dat werkt aardig. Maar dan komen een tijd later zijn 2 broers het weer verstieren want die gaan dan tegelijkertijd bij me liggen. Skylar braaf op het kleedje maar Moonlight op mijn schoolwerk. Tja, dan kan ik geen kant op bij zo’n stelletje saboteurs. Ik heb ze maar op de foto gezet. Ik verzamel tegenwoordig overal bewijs van. Heerlijk stel gekkies!
Ach ja, als ik hun niet zou hebben en die paar echt goeie vrienden die ik heb en PeeT en de boeken niet, dan zou het er niet zo goed voor me uitzien hoor. Geloof mij maar. Dat weet ik 100% zeker. Oh en nieuwe batterijen. Want de afgelopen dagen werd ik totaal gestoord van mijn toetsenbord en daar kwam net verdorie ook de muis nog bij. Ja, draadloos wil wel even gek doen soms, als er storing is in de verbinding. Maar eh, je kán natuurlijk ook een keer de batterijen vervangen. Goh, oh ja. Al een jaar doe ik er nu ongeveer mee. Zou best eens kunnen natuurlijk. Heel even haperde de boel ook met nieuwe batterijen maar nu doet alles het weer enigszins normaal. Ik ging er echt bijna van schuimbekken en typen duurde 3 x zo lang op deze manier.
Maar nu gaat hij goed, ook de muis is weer braaf. De katten zijn braaf en ik heb mijn vriendin van vanmiddag ook afgezegd. Morgen bellen we, kan ik haar even uitleggen waarom. Ik voelde me in elk geval even niet in staat om vandaag verder te rijden dan vanmorgen naar de diëtiste. Maandag beginnen we weer van voor af aan. Voor de zomer wil ik het eraf hebben en dus moet er geshaket worden weer én gesport. Maar ik heb de trampoline staan, dat vind ik heerlijk en hoeft niet lang per keer omdat je alles aanpakt. Lekker misschien even voor je gaat leren, of na het urenlange staan op stage. Je zal het zien, het gaat eraf vliegen.
Al de keren hiervoor was er elke keer wel iets maar daar ben ik nu ook klaar mee. Ik laat me door niets en niemand meer van mijn doel afbrengen nu. Ik stort me daarop en ook op mijn school natuurlijk. En ook het steeds fitter worden de komende maanden, zal zorgen voor meer positief gevoel en als ik iets nodig heb, dan is het dat wel. En daar ga ik voor zorgen. Elke dag positief instappen en positief naar alles kijken. Meer is er niet voor nodig om alle doelen te halen die je maar wilt. Ik zie binnen vier dagen al resultaten. Kan je nagaan! En dat gaan we zo houden!
Op de bovenste 2 foto's mooi de compromis tussen mij en Rainbow te zien en dan eronder links Moonlight en rechts Skylar die de boel dan weer door elkaar gooien door er tegelijkertijd te komen zitten. Katten!