Pfff wie is er ondertussen ook een beetje corona moe. Ik kan het allemaal bijna niet meer horen. Helaas zullen we er voorlopig niet vanaf zijn. Maar dan hoef ik er niet elke keer over te schrijven, maar misschien juist nu, alleen positieve dingen vertellen? Lijkt me niet onverstandig en misschien zelfs wel een heel klein beetje nodig. Ik heb best wel goed nieuws over Skylar namelijk. Toen de sfeer hier in huis op het laagste punt was, kwam ik tot een aantal beseffen. Namelijk dat ik echt heel erg veel van hem hou, maar dat wist ik al hoor. Alleen kwam het nu even harder binnen. Dit kwam dan ook omdat ik met die ene therapeute had gesproken, die had gezegd dat ik hem weg moest doen. Dit was nadat ik erachter kwam, dat het paarden medium, hoe hij dat ook doet, toch echt geen katten medium is.

Bovendien, door hoe hij dit had aangepakt,  ik sowieso al vond, dat hij helemaal geen medium is. Of in elk geval geen zuiver medium. Dat hij een dag later iets over een kat postte die het weer helemaal geweldig deed, als om het er bij mij in te wrijven, bevestigde dit vermoeden alleen maar. Ik heb nog zitten scrollen bij Bach bloesems voor dieren en daar hadden ze wel iets voor agressieve katten. Maar ja, hij ís helemaal niet agressief. Hij valt alleen haar maar aan en zij is zelf ook een eigenwijze donder hoor en ze durft ook wel. Ze wil in elk geval ook altijd haar zinnetje. Je kon alleen wel merken aan haar, dat ze echt wel angst had om hem tegen het kattenlijf te lopen. 

Ik ben toen eens beter gaan observeren of meer gaan bekijken hoe de dynamiek hier is. Ze zijn natuurlijk van kitten naar puber naar jong volwassene gegaan. En dat dan ook nog in de periode dat ik in eerste instantie dood en doodziek was. Zodra ik begon op te knappen, moest ik iets gaan doen voor mijn toekomst en hun dure snoepjes voor de snoepietijd. En zo ben ik daarna gelijk die opleiding ingerold en heb ik wéér helemaal geen echte tijd voor hen. En ik begon te vermoeden dat daar nu juist de kneep zat. Want Moonlight en Aurora hadden die al gehad vanaf het begin en die ‘kenden’ mij en mijn bedoelingen wel. Maar de twee jonkies, nee, die zijn flink tekort gekomen, door ziekte en nu door daarop aansluitende drukte. En dat is iet eerlijk voor hen.

Rainbow heeft ook zijn deel aan grote monden wel gehad. Die eet geen brokjes en steelt graag en pest echt de anderen. Maar die houdt zich nog een beetje in verder. De puber Skylar had het wel nodig hoor, dat ik politieagentje speelde. Anders was hij ook echt uit zijn krachten of dicht gegroeid. Maar hij is daar gelukkig wel overheen gegroeid maar ik ben wel politieagentje blijven spelen tegen hem. Dat zat er als een soort automatisme in. Altijd SKYLAR!!! Skylar dit, Skylar dat, Skylar zus en Skylar zo. Hij had volop de aandacht hoor, al die tijd zelfs, maar wel negatieve aandacht. En ik denk dat hij dat een beetje oneerlijk begon te vinden. Geef hem verdorie eens ongelijk! Want Aurora, dat is een echte diva en die eist haar plek wel op. Die ligt elke nacht in mijn armen en wee gebeente als ik moet plassen ’s nachts!

Maar uiteindelijk krijg ik haar dan toch van me af en gaat ze zitten wachten, rechtop en wakker, tot ik terug ben. Dan wacht ze tot ik lig en zodra ik niet meer beweeg, komt ze mijn arm weer in de gewenste bocht plooien, zodat zij erin kan met haar nekje en dan slaat ze haar pootjes om me heen en dan hoor je een zucht. Zo. Mevrouw ligt goed. En als Skylar dan eens kans ziet, de weinige keren dat ze daar niet ligt, dan draai ik al snel om, omdat hij zo zwaar is en zijn poten dan zeer doen op mijn lijf. En hij wilde het wel anders maar omdat zij kreeg wat hij wilde, viel hij haar aan! Niet gek toch eigenlijk? Als je er zo even over nadenkt. En zo kan ik nog honderd voorbeelden geven. En dan krijg je scheve ogen natuurlijk. Gelukkig dat ik weer wél doorhad, dat hij zich tekort gedaan voelde, toen Rainbow lunch kreeg alleen.

De andere twee geven niet om eten, die eten omdat ze het nodig hebben, meer niet. Maar Skylar is een lekkerbek. Net als Rainbow geobsedeerd door eten maar omdat hij brokjes eet, is het nog binnen de perken. Toen ben ik hem ook een heel klein beetje ervan gaan geven en dat was al genoeg. En nu ik echt begon te ‘zien’, zag ik dat hij vond dat hij helemaal niets mag, dat er niet van hem gehouden wordt. En echt, ik hou diep van hem! Maar dan moet je dat wel laten blijken. En dat ben ik dus de afgelopen weken aan het doen geweest. Hij is loeizwaar maar vindt het heerlijk, af en toe dan, als ik hem oppak en tegen me aan druk en vlinderkusjes geef over zijn koppie.

Ook laat ik hem veel meer naar buiten, als hij staat te gillen. Veel meer? Zeg maar altijd, behalve als het regent of ijskoud is of ’s avonds laat. Maar dan hoef ik maar ene keer nee te zeggen en hij houdt op met zeuren omdat hij best wel weet hoe het zit. En ik praat continu met hem en dan zeg ik hoe lief en hoe mooi ik hem vind. Dat komt dan wel uit de grond van mijn hart en ik zeg het vol gevoel om hem te laten merken dat ik het echt meen. En dat lijkt hij inderdaad te voelen. En wel zo, dat hij haar wel wat mopperende kreuntjes geeft, die hij dan ook weer terug krijgt, maar de ware vijandigheid is eruit.

Van de week heb ik me rot gelachen want Skylar komt nu ook steeds vaker bij me liggen. Trouwens, daar nodigde ik hem echt regelmatig voor uit maar dat wilde hij niet, alsof hij zoiets had van ‘dat meen je toch niet’. Katten zijn slim hoor, geloof me. Hij zat er wel naast hoor, maar goed, ik kán nu begrijpen waar het vandaan komt. Nu komt hij toch wel eens even liggen. Of hij blijft liggen als ik erbij kom zitten. Eerst sprong hij dan gelijk weg. En om dat te bevestigen, Aurora is ook niet gewend dat hij daar ligt. Wel Moonlight, die ligt daar meestal. En zij springt op mijn schoot en wil even aan Moonlight ruiken.

Ze schrikt behoorlijk als ze ruikt dat het Skylar is en op dat moment draait Skylar zijn koppie om te zien wie er aan zijn kont snuffelt. Hmmmmm, doet zij hoog achterin haar keel, hmmmmm bromt hij terug. Zij kiest toch eieren voor haar geld, en springt weg maar dat ging eigenlijk prima! En weet je nog, een paar dagen geleden, de 18^e geloof ik, dat ik zei, ‘ik laat het los en ik wil alleen nog maar positieve dingen’? En als je daar dan van overtuigd bent, zoals ik toen ook echt was, en nog hoor, dan werkt de Secret als een gek! Als mijn brave en rustige lieve Skylar daar geen bewijs van is. Gewoon het werk van de liefde. Helaas werkt het bij mensen niet altijd, die moeten daar nog vaak in groeien. Maar bij Skylar?

Bij Skylar en de anderen heeft het geluk gebracht, en tevredenheid en ik krijg volop liefde terug. Dat kreeg ik al, maar nu zonder de wanklanken ertussendoor. Een mooie symfonie is dat aan het worden! Opeens moest ik ergens aan denken en ik zet het op. Klik hier, en als ik eraan had gedacht om de reactie van Moonlight hierop te filmen, dan had ik een viral filmpje gehad. Nu moet je me maar op mijn woord geloven, als ik zeg dat ik me tranen heb gelachen! Kijk, zo hoort het! En ik? Ik moet echt erop blijven letten dat ik ze allemaal evenveel dezelfde soort aandacht geef, want al bedoel je het totaal anders, het is maar net hoe de ander het oppikt. Mensen kan je mee praten en de dingen uitleggen, als ze dat willen tenminste hoor, in mijn geval dus niet. Dieren kan je maar 1 ding mee, het ze laten voelen, echt en diep laten voelen. Dát werkt! Skylar heeft weer dat lieve glimlach smoelwerk van eerst en loopt niet meer bij of voor me weg! Wat een overwinning! Alleen jammer dat hij het vandaag weer totaal verprutste door haar aan te vallen... zucht.... 

"De plicht is de wil van de ander in mij, het is de vervreemding van mijn eigen vrijheid.

Origineel: Le devoir c'est la volonté de l'autre en moi, c'est l'aliénation de ma liberté propre.
Bron: Cahiers pour une morale (1983)"

Jean-Paul Sartre Frans schrijver, filosoof en Nobelprijswinnaar literatuur (1964) 1905-1980

Het moet niet gekker worden! Na het roven van toiletpapier en de mensen die moeten werken, zoals in de zorg, benadelen, hoorde ik net (dinsdag de 17^e avond) dat er een bende geprobeerd heeft mondkapjes te stelen middels een gewapende overval… Excuse me?! Zijn jullie nou helemaal van de pot gerukt? En als het nou was om mensen te helpen maar het zal vast geweest zijn om ze voor veel geld te verkopen aan de rijke stinkerds, die zich er niet eens voor zouden schamen het nog te kopen ook. Als er geen markt voor is, zou er ook niet voor geroofd worden. Bizar zeg. Zoals ik al vertelde, de maskers die afvallen zijn dat. Normen en waarden vallen weg en alle onbewustheid komt boven drijven en is duidelijk te zien voor iedereen.

Ze kunnen het niet eens helpen, ze zijn gewoon nog niet zover. Ooit was ik ook zo, oh wat erg! Nu gelukkig niet meer maar dat heeft levens lang geduurd natuurlijk! En dat geldt ook voor hen. Ach ja, wat doe je eraan. Dat is nou kosmische evolutie en ja, dat duurt erg lang maar je hebt dan ook wel de eeuwigheid om eraan te werken. Hoe eerder je eraan begint, hoe sneller je hoger komt. Hoe hoger je zelf bent, hoe mooier je leven(s) zullen worden. En ook zijn ze de oudere mens weer aan het belazeren met babbeltrucs. Triest hoor, je gaat je gewoon plaatsvervangend schamen. Hoe onbewust moet je zijn om dat gewoon te kunnen doen? Ik blijf er maar over beginnen omdat het me best hoog zit, zelfs terwijl ik begrijp en weet waar het door komt! Oké, let it goooooo!

Vanmorgen vroeg, woensdag de 18^e, naar de winkels gegaan. Ik dacht, eerst maar even naar de Action voor nog 2 van die opbergboxen, kan ik stokkies voor Moon meenemen. Zo gedacht, zo gedaan. En tot mijn grote verbazing zag ik daar toch echt een hele stapel pakken wc papier! Seriously?! Maar ik pakte er maar snel eentje, voor het geval dat. Ik twijfelde echt nog hoor, zal ik gewoon 10 pakken meenemen? Maar dat heb ik dan toch maar niet gedaan. Er liepen er weer weg hoor met 5 of 6 pakken of meer. Ik ging er even naar staan kijken. Echt bewust naar kijken en het deed me een klein beetje goed, dat ik een vlaag van gene over haar gezicht zag gaan, het duurde maar heel even hoor maar het wás er wel. Zo is een zaadje geplant, misschien wel.

Enniewee, zo hoefde ik niet meer naar Appie Heijn, ik had al het witte goud gescoord. Maar die stapel was dus voor negenen al bijna geslonken tot niets. Zo snel gaat dat dus en zo druk was het niet eens. Maar ja, als je gelijk 10 van die pakken in je karretje gooit, dan wil dat wel. Als ik thuis weer eenmaal met een gerust hart en minder samengeknepen billen mijn mails zit te bekijken, dan zit de mailbox vol met mails met richtlijnen van veel bedrijven. Van haren Schoenen, tot van Beek Art Supplies, Hunkemöller tot Ranzijn tuin & dier, en zelfs ook de woningstichting Woonstad Rotterdam. Allemaal hebben ze wat te vertellen over hoe ze het nu doen met hun winkels en/of service of wat ze dan ook doen. De meeste shops blijven uiteraard wel online bereikbaar maar hebben in hun fysieke winkels ook maatregelen genomen.

Ik hoor net dat er vanavond een ‘plastic afzetting’ komt in de apotheek maar ik hoor nog iets veel ergers. Adriana, iemand die ik eindelijk voor het eerst zag op het symposium van de 7^e maart, heeft corona. Ze is al tegen de 90 maar ontzettend jong van geest. We mailen al heel lang, al heb ik daar de afgelopen maanden niet zoveel tijd meer voor gehad, jammer genoeg. Zij is een begenadigd kunstenares en zij maakt niet alleen prachtige schilderijen maar ook prachtige gedichten. Ik vind haar echt zo’n voorbeeld vrouw, van hoe ik wil zijn en worden. Ik was dan ook erg blij haar eindelijk in levende lijve te zien! Mijn gedachten zijn bij haar maar of de vooruitzichten goed zijn?

Ik hoorde ook dat zij niet wil dat haar kinderen of kleinkinderen haar bezoeken en dan ga je denken. Wat afgrijselijk moet zo’n situatie wel niet zijn? Voor beide kanten dan hoor, zowel de moeder als de kinderen en kleinkinderen. Je weet, uit alles uit het nieuws, dat vooral ouderen eraan overlijden. En ja, ze is bijna 90 dus eh, dat is niet echt piep meer. Om het maar zacht uit te drukken. En dan denk ik terug aan mijn moeder en haar ziekbed, en hoe ik continu bij haar wilde zijn, no matter what. Hoe ik bek af was maar me toch naar het hospice haastte om bij haar te zitten. Haar water te geven of ijsblokjes te brengen. Ook al werd ze al bijna niet wakker meer.

Wat als je dat ontzegd wordt? Kijk, mijn moeder zou er die laatste dagen weinig meer van gemerkt hebben hoor. Maar wij wel degelijk! Stel dat je dan gezegd wordt, dat je gewoon niet bij haar mag zijn. Dat je dan later hoort dat ze is overleden en jij daar buiten werd gehouden. Oh dat lijkt me echt bijna ondragelijk. Dus mijn hart gaat naar hen ook uit. Adriana kent de boeken van binnen en van buiten. Die zal nergens bang of ongerust over zijn, dat weet ik zeker. Ik weet alleen niet hoe haar kinderen daarover denken of hoe die daarin staan. In elk geval, ik zal aan haar denken en voor haar bidden. Mocht ze moeten gaan, dan gaat ze waar ze het prachtig vindt en alles al van weet. Dan hoop ik alleen dat ze er niet al te veel voor zal moeten lijden. Maar als het haar tijd nog niet is, dan gaat ze niet! Alles staat vast. Er is geen noodlot, corona is ook geen noodlot. Gelukkig loopt ze ondertussen alweer iets rond, ook te wandelen in haar tuin. Dus dat gaat wel goed komen. 

Alles gaat zoals het hoort te gaan. We gaan allemaal als het onze tijd is, of we nou willen of niet. Daarom maak ik me ook nergens zorgen over. Want er werd me gelijk gevraagd, ben je nou niet bang? Omdat ik haar de 7^e geknuffeld heb, denk ik. Maar nee, want dan had ik het allang gemerkt. En als zij nu pas ziek is, dan had ze het toen nog niet. En dan zou ik ook allang verschijnselen moeten hebben. Nee, ik ben niet bang. Ik krijg het of niet en dan ga ik of niet. Ik geef me veilig, vol vertrouwen en zonder een greintje angst over aan alles wat gaat komen. Het gaat zoals het gaan moet. Altijd.

En dan wilde ik jullie deze briljante tekst toch ook niet onthouden; Wij leven in aparte tijden, nog nooit eerder hebben alle politieke partijen hun doelen bereikt. Groen Links is blij, want auto- en vliegverkeer is bijna stopgezet. PVV kan zijn geluk niet op, want de grenzen zijn dicht. Extreem Links (communisten) hebben eindelijk lege winkels, net als in de Soviet Unie. VVD is verheugd, want er stroomt volop overheidsgeld naar álle ondernemers. En SGP looft hogere machten, want kroegen en seksclubs zijn dicht! En tot slot: Denk hoeft geen handen meer te geven. En wij maar mopperen... ~Richard Korver~

"De muziek berust op de harmonie tussen hemel en aarde, op de overeenstemming tussen licht en donker.

Bron: Het Kralenspel
"

Hermann Hesse - Duits-Zwitsers schrijver, dichter en Nobelprijswinnaar literatuur (1946) 1877-1962

Ik ging afgelopen maandag even boodschappen halen. En ja hoor, wat een raar gezicht! Alles was op zowat. Geen handzeepjes meer, oh wacht! Helemaal ergens onderin en achteraan, zag ik een handzeeppompje liggen. Ik heb het maar gepakt. Ik gebruik al jaren handgels en daar is nu gewoon niet aan te komen. Dan heb ik toch nog iets. Geen wcrol was er meer over en zelfs de ontsmettende doekjes hadden ze leeggeroofd. Er lag zelfs een aangebroken pakje dat leeg was. Aso hoor. Ik vond nog 2 grote rollen Plenty easy pull. Ik twijfelde, oké ik had totaal geen keukenrollen meer en dat was best even lastig van de week, toen er eentje aan het kotsen was hier. Ja, 1 van de cits hoor, ik niet.

Dan mis je zoiets toch wel. Ik keek ook even bij de luiers voor volwassenen, dan kan je papier sparen bij het plassen! Niets meer ook, ik was niet de enige die op dat idee kwam blijkbaar. Dus toch rollen nodig en ik zag dus die 2 rollen Plenty. Maar ik wilde ook niet zo zijn als die snaaiers en graaiers die alles maar meenemen. Er stuurde van de week een van de apothekersassistenten in de app, een filmpje van een familielid, wiens huis afgeladen vol is met de gekste dingen. Echt bizar! Ik heb maar niks gezegd  maar eh, want een egoïstische griezels! Sorry hoor! Dus ik legde die ene rol in mijn karretje, keek nog eens verlangend naar die tweede maar liet hem toch staan. Er kwam een vrouw aan, helemaal ingepakt, sjawl en handschoenen aan, ja hoor, dat helpt vast. Ze sprong bijna een gat in de lucht bij het zien van die rol Plenty, die zo plenty niet was.

Ik moest erom lachen en zei dat ik mijn goeie daad wel gedaan had die dag. Ze keek naar de andere rol in mijn karretje en riep dat ze me graag zou knuffelen als dat niet streng verboden zou zijn en ze dan binnen de 1,5 meter afstand zou komen. Ik zei dat ik het zo ook al leuk genoeg vond. Ik kwam haar nog een paar keer tegen en kreeg elke keer een glimlach van oor tot oor van haar. Ik denk dat zij al langer zonder zat dan ik. Misschien meer kotsende katten ook, weet jij veel! En het voelde heel goed, dat ik die rol toch had laten staan. Heel in de verte riep er een stemmetje ‘stommerd’ maar dat was ik vast niet. Dat is een deel van mezelf dat ik aan het kwijt raken ben, met alle liefde.

Ik moest eraan denken, hoe zouden die mensen zich nou voelen, die 26 pakken toiletpapier, a 24 rollen, meenemen, terwijl ze maar met zijn tweetjes zijn? Voel je je dan goed als je je inhalige kont zit af te vegen? Ze weten dat ze iets doen dat niet klopt want ze ontkennen het zelfs als je ze aanspreekt met ie 26 pakken in hun karretje.

Er ging een filmpje rond met 2 vechtende vrouwen. De ene met zo’n afgeladen karretje en de ander die om 1 zo’n pak vroeg. Ze kreeg het niet en werd hysterisch erdoor maar die ander? Die zei gewoon ‘ik was eerst’! Bizar! Ik kan het me gewoon niet voorstellen! Maar goed, ik kan het me ook niet voorstellen dat ik zo zou doen en vele mensen benadeel daardoor. Dat zegt dan ook al genoeg. Ze is alleen vergeten dat vele eersten de laatste zullen zijn en dit is geloof ik voor het eerst, dat ik die kant van de betekenis er opeens in begrijp. Arme vrouw, zo veel rollen in huis en zo arm van geest. Zielig hoor.  

Het begint hier wel krapjes te worden, met de rollen die ik nog heb. Ook omdat ik gewoon niet weet wanneer ik boodschappen kan halen en of het er dan is. Want die engerds die blijven maar snaaien. Ik hoop echt, dat ze erover zullen struikelen thuis en dat ze maanden en maanden lang in de troep zitten, terwijl de winkels dan allang overvol zijn weer met van alles. Want ze kunnen toch niet aan de gang blijven of wel? Ik begrijp ook niet, waar zulke types het geld vandaan halen? Ik kan het niet hoor, al zou ik de kans krijgen. Buiten het feit dat ik het niet zou willen, voor geen goud zou ik zo willen zijn meer. Ooit, een aantal levens geleden was ik ook vast zo. Maar brrrr ben ik blij dat ik verder ben gegaan! Ik wens ze enorm veel plezier van hun dingen en ik hoop dat ze toch diep van binnen beginnen te voelen dat er iets niet echt klopt aan hun gedrag… Ik ga straks maar eens vast wat oude T-shirts zoeken of zo?

De dinsdag hadden we dus online les en dat was frustrerend én hilarisch. Die ene foto had 1 van de moeders geplaatst. Ze hadden het allemaal snel voor elkaar moeten krijgen en de servers van Capabel ware niet capabel genoeg. Dus we vielen er steeds uit, of konden wel typen maar niemand die het zag. De docente kon haar filmpjes niet afspelen en haar hoorcollege liep in de soep. Maar tegen de middag hadden ze er een server bij gepropt of zo en toen begon het weer enigszins redelijk goed te gaan. Natuurlijk hadden een aantal moeders hun kinderen ook thuis en soms ging er iets mis met de microfoon en hoorde je de kids gillen en spelen.

Of zoals bij José, die heeft parkieten en die gilden dat het een lieve lust was. Die kreeg ook haar microfoon niet uit eerst. Wat tot gevolg had dat ik vier katten had rondlopen die aan het zoeken waren, al sluipend en met grote jacht ogen, waar die vogels nou in hemelsnaam zaten! Hilarisch was dat. Het gebeurde nog een paar keer maar de 3^e keer dachten de cits ‘ammehoela’. Die trapten er niet meer in. Als je heeeel goed kijkt op de foto linksonder, kan je onze conversatie zien. Het was, net als maandag trouwens, schitterend weer maar ja, daar zit je dan achter je laptoppie. Binnen… en eerlijk is eerlijk, ik had gedacht, lekker makkelijk. Je hoeft niet weg, dus kalm aan doen. Maar de docente raasde door de stof en ik was om half vier echt bek af! Dat viel even tegen zeg! Volgende week weer en dan hebben ze die extra server al staan. Dat zal schelen!

Trouwens, volgens mij begrijpen een hoop van de mensen het niet, wat de bedoeling is van deze ‘lockdown’. Ze denken volgens mij dat het is om een beetje ‘vakantie’ te vieren of zo? Tenminste, hier in de straat wel. Gisteren hordes kinderen aan het spelen op het plein. Hun mama’s allemaal bij elkaar aan het kletsen, gezellig allemaal! Ik wist niet wat ik zag. Op straat was het gisteren trouwens ook druk, maar goed, het was midden in de spits en ondanks de drukte was het wel minder druk dan normaal tijdens de spits. Maar ze begrijpen het niet helemaal geloof ik toch.

Ik ging rond die tijd omdat om 19 uur de minister president van het land, een toespraak zou houden en ik had gehoopt dat iedereen dat wilde zien en ik het dus rustiger zou hebben. Nou dat was ook zo, alleen waren toch die schappen leeg. Dus had ik er nog niet veel aan. Ik kreeg het halverwege zelfs nog mee, want ik was sneller thuis dan gedacht. Hij wil dus doen aan gecontroleerde besmetting. Door dit soort maatregelen dus het aantal gevallen beter verspreiden. Hij zei dat we allemaal, of in elk geval meer dan 60%, van de mensen het virus zouden krijgen. En dat we dus zo een immuniteit op kunnen bouwen en het aantal plaatsen in de ziekenhuizen kunnen spreiden. Dat stelde me gerust. In al die jaren, hebben we nog nooit iets gekregen, dat Meneer Rutte heeft beloofd!