"Het meest aangrijpende dat het toneel kan laten zien is de ontwikkelingsgang van een karakter, het moment van de vrijheid van keuze, van de vrije beslissing, waardoor een moraal, een heel bestaan, op de helling komt.

Origineel: Ce que le théâtre peut montrer de plus émouvant est un caractère en train de se faire, le moment du choix, de la libre décision qui engage toute une morale et toute une vie.
Bron: Un theatre de situations (1973) p.20"

Jean-Paul Sartre Frans schrijver, filosoof en Nobelprijswinnaar literatuur (1964) 1905-1980

Waar ik me de laatste paar weken, en eigenlijk al veel langer, over verbaas is het verschil dat er zit tussen de vele mensen die ik ken. Of ik ze nou goed ken of een beetje, van dichtbij of van ver weg, van gezicht, van alleen Facebook of echte vrienden, ze verschillen als dag en nacht. Toen ik zo ziek was, heb ik van familie niets gehoord. Ja, ik kan ze op ene hand tellen en dan hou ik nog vingers over. Maar er reageerden mensen op mijn posts, die ik al jaren niet meer gehoord of gezien had. Daar viel af en toe mijn mond van open! Die? Die moet mij toch voor geen meter?! Nou, of verkeerd gedacht, of van hun kant schuldgevoel omdat ze me ooit dood gewenst hadden, wie zal het zeggen?

Mensen uit het hoge noorden, die me een persoonlijk berichtje stuurden, om te vragen of ze naar me toe moesten komen, om boodschappen te halen. Eh, een paar uur rijden, boodschappen doen, voor de deur afzetten en weer zoveel uur terug moeten rijden. Zo ontzettend lief aangeboden maar ik zou me er zo ontzettend schuldig over voelen om het aan te nemen. Zo werden ook dingen voor me gehaald, door een lieve dame uit Den Haag, op de fiets! Echt hoor, ik kon echt niet helder denken maar ik was er wel erg blij mee. En het deed mijn kapotte hartje ook best wel goed. Kijk familie, daar word je in geboren. Of ze nou wel of niet om je geven, je kan er niks aan doen dat je er terecht bent gekomen. Soms heb je mazzel en soms gewoon niet.

Een tijdje terug sprak ik iemand aan, die ergens mee zat. Het lag ver weg van haar eigen leven, het raakte het alleen een beetje als een schampschot. Ze weet van mijn situatie, en hoe alles zit en zat en nou ja, bij mij liep het ook niet zo lekker en dat was wel van erg dichtbij. Ik wens haar sterkte, met dat waar ze op dat moment mee zit. Ja, zegt ze, dank je wel hoor. Ik moet er dan eigenlijk om lachen. Even zeggen, goh, jij ook, dat zit er niet in blijkbaar. Gemeend of niet gemeend. Afgeleid? Kan. Ongeïnteresseerd? Kan eerder. En in het hele corona gebeuren kwam het er ook direct uit. Nog steeds trouwens, ikke, ikke, ikke en de rest? Maakt hun het nou uit.

Ik verbaas me er niet eens meer over. Ik ben eerder enorm verbaasd en geraakt door de mensen die me wel een hand toesteken. En dat komt de laatste tijd ook weer onverwachte hoeken of van verre verten. Ik vind dat zo lief! Ik ben er echt door geraakt. Ik wil het natuurlijk liever zelf oplossen. Zoals ik van de week al zei, soms lijken de dingen rampen te zijn tot je jaren later terug kijkt en ziet dat het grote zegeningen waren. Ik ben niet zo eigenwijs, dat ik mezelf laat verdrinken, terwijl ze me eerst een hand toesteken en even later nog een reddingsboei toewerpen ook. Zo dom was ik vroeger wel, nu niet meer. De lieve helpers heb ik dan ook gezegd het echt te zullen zeggen als het echt nodig mocht zijn. Dat zal ik dan ook echt doen maar zolang het niet hoeft, hoeft het niet.

Ik kom er altijd wel maar zo’n stel mensen achter je te weten, dat is toch wel een heel fijn en veilig gevoel. En eigenlijk ben ik dat niet zo gewend en ik moet zeggen, het is echt hartverwarmend. Ik heb ook wel goede vrienden, niet veel maar wel goed. En zelfs een hele goeie, die eigenlijk niet meer in mijn leven is maar toch helemaal ook nog wel. Geld heb ik niet maar toch ben ik enorm rijk! En het is een rijkdom die met geen goud te kopen is, en daardoor zoveel meer waard! En daar ben ik zo dankbaar voor.

Als je het goed bekijkt, is alles wat je ook maar meemaakt, om je te helpen of om je te laten groeien in de geest, of om je inzicht te geven. Alles is dus eigenlijk goed voor je! Er is niets dat je permanent zal schaden, er is alleen maar groei en vooruitgang, elke dag dat je hier op aarde leeft. Maar dat ga je pas later inzien. Bij mij begint het een beetje te dagen, en ik kan ook dagen rondlopen met een diep dankbaar gevoel, ondanks alles. Zoals nu, Aurora ligt heerlijk in het zonnetje op de vensterbank. Ik liep net even langs en ze kijkt me aan met die blauwe kijkers en ze knijpt haar oogjes even dicht naar me. Dat is kats voor ‘ik hou van jou’.

Ook hoe ze onder elkaar soms zo lief kunnen zijn. Zoals Roortje van de week tegen Moonlight aan lag, meer gedrapeerd was ze eigenlijk. Oh, dan smelt je hart toch! Niet heel veel later, zie ik weer Skylar heerlijk bij Moonlight liggen kroelen. Poe hee, populaire jongen die Moonlight. En hij is soms echt een draak hoor, tegen de anderen. Maar op de één of andere manier, komt hij er altijd mee weg. Waar zou dat nou toch in zitten. Innig lag Skylar Moontje te wassen. Zo lief, weer een smeltmoment om heel dankbaar voor te zijn. En dan Rainbow, oh die doet mijn hart al smelten als hij koppies geeft.

Zijn eigen ‘high’ koppies dan wel, want hij springt met zijn hele lijf omhoog en mikt ondertussen met dat kleine koppie van hem, waar hij moet raken. Zo schattig! Ze zijn echt elk stuk voor stuk zo ontzettend lief! Ja het is heus nog wel eens hommeles maar toch, te veel om dankbaar voor te zijn, zeker ook op kattengebied. En dat ben ik dan ook met volle overtuiging. Want zeg nou zelf, als je naar de foto kijkt, zijn ze niet hartveroverend schattig?! Zelfs Aurora en Skylar lijken elkaar toch een soort van te gaan waarderen! Dat vind ik toch zo bijzonder en eerlijk, ik had het niet verwacht... Dierenliefde, en voor mij is het tweerichting verkeer hoor. 

Het is toch zo onvoorwaardelijk, hoe ik van hun hou maar ook hoe zij van mij houden. Honden houden sowieso van je maar honden zijn, in verhouding met katten, toch zo makkelijk. Met opvoeden, met pillen geven, zo kan ik nog wel even doorgaan. En ik ben ook echt gek op honden hoor, ik ben niet eens een ‘kattenmens’. Maar ik ken juist daardoor het grote verschil. Oh als het toch eens kon, dat ik ooit de kans krijg om én honden en katten te hebben, dan ben ik het gelukkigste mens ter wereld. Maar katten, goh die hebben kuren hoor. Als ze geen trek in jou hebben, dan kan je het schudden. Al kan ik Rainbow nog wel eens overhalen, de rest toch echt niet. Die bepalen alles, nou ja bijna alles, zelf. En als ik net op wil staan, komt er vast wel weer eentje aan, om tegen me aan te gaan liggen of op schoot. Ze wéten het gewoon hoor!

"Het maakt niet uit hoe mooi je theorie is, het maakt niet uit hoe slim je bent. Als je theorie niet ondersteunt wordt door experimenten, is het verkeerd.

Origineel: It doesn't matter how beautiful your theory is, it doesn't matter how smart you are. If it doesn't agree with experiment, it's wrong."

Richard P. Feynman - Amerikaans natuurkundige en Nobelprijswinnaar 1918-1988

Vandaag weer naar stage en hopen dat ik het ga redden vandaag, de hele dag. Morgen ook weer dus het worden 2 pittige daagjes. Voor de rest ben ik veel aan het nadenken over alles. Weet je wat ik niet zo snap, in het hele corona gedoe? Al die complottheorieën, om totaal gek van te worden, als je daardoor beïnvloedt wordt. Als je er zelf niets tegen kunt doen, laat het dan los! Anders word je gewoon knettergek. Daar zit toch niemand op te wachten zeker? Voor de mensen die niet de boeken van Jozef Rulof lezen, snap ik het nog een klein beetje. Want die denken nog dat de wereld kan vergaan, of dat het kwaad de wereld overheerst. Dat laatste, het heerst nog wel maar het overheerst niet meer en langzaam maar zeker gaat dat veranderen.

Maar van de mensen die de boeken wel kennen en ze zeggen goed te kennen, die zijn precies hetzelfde bezig. Kijk, dat je wilt weten wat er in de wereld gebeurt, dat snap ik, daar kijk ik nu zelf ook veel meer naar dan ik ooit gedaan heb. Ik kijk normaal namelijk nooit naar het nieuws, omdat ik daar nooit iets positiefs in zie voorbij komen. Dus laat maar, wat moet ik in mijn uppie nou beginnen? Dan kijk ik liever niet. Nu moet ik wel want ik moet weten wat voor maatregelen er nu weer gelden of juist niet meer. Anders krijg ik een boete die te voorkomen had kunnen worden, want dat is echt de enige reden dat ik kijk.

Wat we hebben geleerd de afgelopen weken door te kijken, of tenminste, dit zijn mijn conclusies zo’n beetje: * China won de 3^e wereldoorlog zonder ene raket af te steken. Toch knap. * Europeanen zijn niet zo goed geschoold als ze lijken. * Geen priester, sjeik, imam of astroloog heeft ook maar ene patiënt kunnen redden. * Zorgmedewerkers zijn veel meer waard dan voetballegendes. * Dieren in de dierentuin moeten zich nog rotter voelen dan wij in quarantaine. * de planeet regenereert erg snel zonder menselijk ingrijpen.

*Olie is waardeloos in een maatschappij waarin het niet wordt gebruikt. Misschien eens iets voor die rijke hierover macht houdende Arabieren om over na te denken? * De meerderheid van de mensen kan comfortabel thuis werken. * Iedereen kan overleven zonder junkfood. * een hygiënisch leven leiden is zo moeilijk niet. * Mannen kunnen blijkbaar ook koken. * Media zit vol onzin * Acteurs en actrices zijn gewoon entertainers, geen helden. * het leven is breekbaar, behandel het voorzichtig! Altijd, niet alleen tijdens een rottige pandemie.

Combineer dit met het verhaal dat ik dinsdag al plaatste en dat is informatie waar ze over zoveel jaren totaal van achterover slaan. Of niet. We weten namelijk geen van allen waartoe dit allemaal zal leiden. We weten helemaal niet hoe we weer terug gaan naar wat we zagen als ‘normaal’ en OF we wel terug gaan naar ‘normaal. Ik denk namelijk van niet. De 1,5 meter maatschappij is al een ingeburgerd begrip maar ik zie niet hoe we dat waar kunnen maken. Trouwens, ook al eerder geschreven, hier in Rotterdam denken ze echt dat het 1,5 centimeter is. Als het allemaal af zal gaan zwakken, langzaam maar zeker, dan lopen ze voor je het weet weer dwars door je heen.

Het openbaar vervoer roept nu al dat ze miljoenen nodig hebben om met bussen en treins aan die 1,5 meter te kunnen voldoen. En dan nog, zie je het al voor je? Die mensen die altijd zo hard dringen dat je de bus of tram bijna in vliegt. Zouden die zich nu opeens wel normaal gedragen? Ook de capaciteit gaat dan x 4 naar beneden of zo en we klaagden hiervoor al zo erg. Zouden werkgevers dan ook boos worden als je te laat komt omdat je door die 1,5 meter gewoonweg de tram niet in mocht van de conducteur? Tja, ik weet niet hoe ze dat willen gaan doen hoor. Ook voor de horeca, dat gáát toch niet, die 1,5 meter?

Al heb ik van de week een stukje gezien in het nieuws of zo, van een strandtent eigenaar, die had het echt op lumineuze wijze opgelost. Alles afgemeten in zijn tent, met 1,5 meter tussen zijn personeel. Met blote handen werd niets meer vastgepakt. De mensen zitten aan tafeltjes buiten en daar staat een tafeltje naast waarop de bestelling gezet wordt. Op 1,5 meter inderdaad. Je bestelt via je smartphone waarmee je ook direct afrekent. Dat hoeft dus ook niet meer te gebeuren en dus hoeft er niemand dichterbij je te komen dan is toegestaan. Ja, maar wel 4 x minder capaciteit ook weer daar. Of dat rendabel was, werd hem gevraagd. Wat denk je? Nee, natuurlijk niet! Dus echt knap verzonnen maar wat heb je eraan als je dan failliet gaat? Maar hij had er echt veel werk van gemaakt.

Wat je voor jezelf een beetje kan doen, is je eigen kracht gebruiken. Dat zegt ook the Secret, en daar vertrouw ik op want the Secret heeft zichzelf al vele malen bij mij bewezen. Jouw aandacht staat gelijk aan atomische kracht, dus wees voorzichtig waar je je aandacht op richt en hoe je dat doet. Energie vloeit daarheen naar waar aandacht op gericht wordt. Dus geef je aandacht aan het goede, aan wat je wel wilt in plaats aan wat je niet wilt. Want wat je niet wilt, met jouw aandacht daar steeds op, is wat je dan ook krijgt. Dat is niet zo handig natuurlijk.

Je kan beter een lijstje gaan maken, richt daar even je aandacht op, wat je wilt, wilt zijn, wilt doen of wilt hebben in de komende 12 maanden. Om te beginnen maakt het maken van zo’n lijstje dat je je er goed bij gaat voelen. Want dat soort dingen zijn natuurlijk allemaal leuke dingen. En omdat jij je beter gaat voelen, ga je vanzelf trillen, want dat doen we allemaal omdat we energie zijn en een frequentie hebben, en ga je dus naar een hogere frequentie. Hoger is beter hè maar dat leek me wel duidelijk. Maar er komt nog bij dat er niets beter is dan je aandacht geven aan wat je wilt omdat dat dan zal worden wat je gaat krijgen! JAAAAAAAAAAA! Toch? Dat jullie er allemaal maar ‘gezond blijven’ bij zullen zetten! Dan komt het wel goed met ons allen! Ik ga even een lijstje maken voor mezelf!

"Het leven is prachtig wanneer je ergens naar op weg bent."

Orhan Pamuk - Turks schrijver en Nobelprijswinnaar Literatuur (2006) 1952- ....