Grappig eigenlijk wel, dat nu er een aantal mensen tegengas hebben gegeven, op de Rulof sites, het opeens wat rustiger lijkt te worden. Alsof er een aantal hebben ingezien, dat hun tijdelijke gekte toch niet de bedoeling was. Of is dat maar schijn? Ik weet het niet hoor, maar het valt me wel op. Ik ben er ook door een paar geblokkeerd, omdat ik niet met woorden te vangen ben. Maar dat vind ik alleen maar fijn, bespaart mij de handeling. Ik heb echt de gekste dingen gehoord en dat lijkt nu een beetje te stabiliseren. Maar je weet nooit wat er nog gebeuren gaat natuurlijk. Ik hoop in elk geval dat het rustig blijft. Ik heb zoveel maskers zien vallen, dat er maar weinig over blijven waar ik blij mee ben. Gelukkig is dat toch nog wel een aardig clubje hoor. Ik had echt gek geworden als ik de enige was geweest die dacht dat iedereen aan het doorslaan was. Gelukkig spraken er steeds meer op, dat ze het ook belachelijk vonden. Daar was ik echt blij mee.

En dan heb je nog van die mensen die gaan zitten roepen, ja maar je moet beide kanten onderzoeken. Ja dat is leuk gezegd hoor. Alleen ik kan die beide kanten alleen maar van het internet plukken. En dan weet je nog niet wat er waar aan is. Het hoeft namelijk niet eens in mijn straatje te zijn, het moet waar zijn. En dat is nu lastig te onderscheiden en bovendien is er zoveel troep dat alles wat ook maar enigszins een beetje objectief kon zijn, nu ondergesneeuwd is. Wat er allemaal niet over die arme man, Bill Gates, gezegd is. En kijk, ik weet echt niet of hij alles nu wel of niet goed bedoeld maar dat doet er niet toe.

Zolang ik niet een van zijn naasten ben, zal ik alles moeten hebben van ‘hear say’. Ik kijk niet alleen graag medische series maar ook juridische. Amerikaanse dan hoor, die Engelsen met hun pruiken vind ik er altijd maar raar uitzien. Al zitten er goede series tussen. Series als the good wife bijvoorbeeld, vind ik geweldig. En nu zit ik, op Videoland, te kijken naar the good fight, een spin off van die eerste. Ook goed hoor! En hear say mag daar niet meetellen als bewijs en dat is maar goed ook. En ze noemen hem zelfs de anti christ en weet ik het allemaal. Nou ja, het gaat me te ver om het hier nog eens te herhalen maar het was de grootst mogelijke bull shit!

En als je het niet zeker weet, dan moet je gewoon je bakkes houden, klaar. En als je dat dan tegen mensen zegt, dan heb je het gedaan. Nee, ga lekker door met paniek zaaien! Idioten zijn het! En ze slepen elkaar mee, en ze delen posts van die nog veel grotere idioot, die Robert Jensen. Als er eentje nep is, als er eentje een stemmingmaker is, dan is die het wel. Als je iemand niet op zijn woord moet geloven is het  Robert Jensen. Bah, ik word al naar als ik dat uitgestreken gezicht zie. Daarom kijk ik er ook zeker niet naar. Maar zulke mensen gaan ze dan achterna lopen. Mensen dat hele internet kan je toch niet van weten of het wel of niet objectief is of niet? Het ligt er maar aan uit wiens mond het komt. En ze vinden allemaal dat ze gelijk hebben ook nog.
Nou ja, het wordt in elk geval een stuk rustiger. Misschien ook omdat er een aantal me geblokkeerd hebben, omdat ik altijd mijn woordje wel klaar heb. Wil je me naar beneden halen? Gaat je niet lukken hoor, ik antwoord gewoon en blijf rustig en dan zetten ze zichzelf gigantisch voor gek. Ik heb dat de afgelopen dagen nog een paar mensen zien doen. Want als je ergens dus zegt dat je het niet met de gekte eens bent, dan willen er nog wel eens mensen je persoonlijk aan gaan vallen. Ik zag het bij haar ook gebeuren en heb met een soort trots zitten kijken wat ze allemaal zo enorm netjes antwoordde. Ik weet niet of ik het zo netjes gedaan zou kunnen hebben!

Gelukkig maar dat er nog een aantal met het gezonde verstand denken, anders zou je vrezen voor de mensheid. We zitten allemaal op de juiste plaats, op de juiste tijd. Ja, het zijn rare tijden, dat zeker! Het hele normale leven staat op zijn kop en zoals het af en toe lijkt in alle persconferenties en zo, zal dat nooit meer terug keren. Nou, sorry hoor, geloof mij maar, het duurt even en als de gekte eenmaal er weer uit is, dan gaat alles gewoon normaliseren. Net als na die pandemie van vorige eeuw. Dat kwam ook allemaal weer goed. En als je dan alles al weer totaal vergeten bent, ik gok over een eeuw of zo, dan komt er vast weer eentje ergens vandaan piepen. Zo werkt dat nou eenmaal.

De wereld zal niet vergaan, dood is er niet, alleen verder gaan, dus wat is er dan te vrezen? Helemaal niks toch zeker? Ik kreeg vorige week weer van Vertellis zo’n vraag, die voor veel mensen goed te beantwoorden zal zijn, maar voor mij niet. De vraag was ‘met wie voel je je meer verbonden door deze crisis?’ Ik hoefde er niet over na te denken. Met niemand. Ja, met de katten misschien? Maar op zich, mijn leven is er niets door veranderd. Ik ben 4 weken uit de running geweest en het heeft ook 4 weken geduurd voor ik me weer een beetje redelijk voelde daarna. Maar ik zat al thuis vast door mijn studie, zag al niet veel mensen. Ik ben niemand meer of minder gaan zien. Ik ben dus ook niet meer of minder verbonden met mensen dan het al was.

Mijn vriendin, die iets vreselijks heeft meegemaakt, ja, daar ben ik heel close mee, al zien we elkaar niet. Ik ben er voor haar, maar zij is er ook altijd voor mij. Maar dat heeft niets met deze crisis te maken en het bevestigde ook alleen maar wat we al wisten. Ik heb er nog een paar waar ik blij mee ben hoor, gelukkig. Zelfs een hele verre en een paar wat minder ver. Eentje viel gigantisch door de mand, die is nu uit mijn leven. Zoiets van opgeruimd staat netjes meer. Ik ben er wel nog steeds erg verbaasd over, hoe goed mensen hun maskers voor hele volksstammen kunnen dragen, zonder dat het opvalt. Al heb ik die ook bij hele groepen af zien vallen. Zoals je wel vaker hebt in crises of tijden van nood. Dan leer je de mensen pas echt kennen.

Soms kan dat mee vallen maar vaker is dat echt niet leuk. Alleen de echten, die blijven over en eigenlijk is dat nog goed ook. Je kan er maar vanaf zijn toch? Van al dat nep? Wat heb je daar nou aan? Helemaal niks. Daar zijn dit soort tijden dan ook wel weer goed voor, het wijst zichzelf altijd wel, wat er wel en niet in je leven hoort. Want wat ik daarnet al zei, iedereen is op de juiste tijd op de juiste plaats. Dat is eeuwen zo. En je kan je er maar beter aan overgeven, want wat er gebeuren moet, zal gebeuren. Of je je nou suf piekert, rare dingen plaatst op Facebook, of met stokken de straat op gaat, het maakt echt niet uit. Wat je mee hoort te maken, zal je meemaken. Dan kan je het beter maar leuk maken voor jezelf. Daar ben ik eerlijk gezegd best wel goed in! Het gebeurt toch wel! Nou en?! Gewoon doorgaan! Ik krijg opeens eenr rare mix van André van Duin en Barry Stevens in mijn hoofd... 

"Wanneer een persoon geen dankbaarheid heeft, ontbreekt er iets in zijn of haar menselijkheid.

Origineel:
When a person doesn't have gratitude, something is missing in his or her humanity."

Elie Wiesel - In Roemenië geboren Joods-Amerikaans schrijver en Nobelprijswinnaar (Vrede 1986) 1928-2016

Ik heb weer een zooi leuke foto’s van de cits gemaakt. Jammer dat ik ze niet allemaal kan plaatsen en vaak vergeet ik het later dan ook weer. Eigen schuld natuurlijk maar ik heb zoveel in mijn hoofd dat er van alles door de gaten valt. Ja, af en toe voelt mijn hoofd als een vreselijke gatenkaas. Ook dat zal wel overgaan, of niet. Dat kan ook natuurlijk. Het is in elk geval beter om tussen de dieren te zitten dan tussen de mensen. Dat vind ik dan hoor, een enkele uitzondering daargelaten natuurlijk. Ik zal niet de hele wereldbevolking over ene kam scheren. Er zijn er die ik wel kan pruimen, zeg maar. Alleen over het grootste deel, nou ja, laten we maar zeggen dat ik daar liever afstand van houd. Dat mag wederzijds zijn hoor, geen enkel probleem!

Ik heb toch maar besloten om mijn mooie dubbele branderset terug te sturen. Want ja, het is best flink beschadigd aan de onderkant. Ik heb geen zin om straks ineens de boel in de fik te zetten of meer van dat soort ongein. Ik weet niet of dat wel kan maar ik wil het risico niet nemen. Wel heel erg vervelend want ik zou zo graag lekker aan de slag gaan en nu moet ik de boel weer inpakken! Maar ja, het is niet anders. Ze zijn gelukkig wel op voorraad dus zodra ik mijn geld op Amazone zie staan, bestel ik weer een nieuwe. Maar ja, dat duurt allemaal maar weer en dat vind ik toch jammer.

Hopelijk zijn de speeltjes voor de cits wel helemaal in orde, als ze dinsdag aankomen. Al goed dat het niet zo is dat ze daar erg in hebben, maar ik vind het zo leuk als ze ergens blij mee zijn. Ik hoop dat deze speeltjes dat voor elkaar zullen krijgen. Ik dénk het wel. Nu zou ik alleen nog graag zo’n robot stofzuiger hebben, maar ik weet niet goed hoe zoiets werkt. Met wat hier dagelijks op de vloer ligt, ben ik denk ik continu bezig om dat ding te legen of zo? Dat lijkt mij tenminste hoor. Iemand ervaring ermee? Dan hoor ik het graag. Ik vind het zonde van mijn toch al zo krappe budget om iets aan te schaffen waar je niets aan hebt.

Gisteren, het is nu de 1^e, ben ik wéér getroffen door een voedselvergiftiging. En nu kon het niet anders, en wist ik waar het aan lag! Maar jeetje zeg, ik wil dit echt niet meer meemaken. Ik weet niet wie van jullie dat ooit al eens heeft gehad maar dat is echt HEL! Zoveel pijn en ellende, zo ziek je je dan voelt, dat is niet te doen. Van de week natuurlijk al, en dat was ook vreselijk afzien, die keer. En toen dacht ik dat het lag aan de aardappelpuree van de AH. Ik heb dan ook alles weggekiept. Maar die nacht had ik het weer, alleen niet zo heftig. Daarom dacht ik dat het kwam, omdat ik gewoon van alles gegeten en gedronken had en niet mijn maag had gespaard.

Dat die nog niet lekker was en dus weer een halfbakken aanval kreeg die nacht. Al vond ik het wel raar dat ik het dan ook niet overdag had gevoeld. En ja, ik ben blond dus dan ga je niet nog verder denken. Dus die dag heb ik het wel erg rustig aangedaan. Thee gedronken en beschuitjes gegeten, zo licht mogelijk en niets extra of zo. En ja hoor, eindelijk geslapen na twee nachten. En ook gisteren voelde ik me weer helemaal prima! Dat had ik mooi achter de rug. En ik had alles weggegooid dus dat kon ook geen kwaad meer. Ja ja.

Tot ik weer van de krampen lag te kronkelen en de rest van de avond en de helft van de nacht op het toilet door moeten brengen. Vreselijk gewoon. En ja, toen ging er een alarmbelletje rinkelen en wist ik dat het niets anders kon zijn dan de cashew nootjes. Alleen wat raar! Ik had nou nooit gedacht, dat je daar voedselvergiftiging door kon krijgen! Maar het kon niets anders zijn. Ik heb die ene nacht dat ik het niet had, ook geen nootjes genomen. Ik neem elke avond een handje nootjes en ik had dit keer een zak cashewnoten meegenomen. Bizar dit!

Die ene avond gaf de doorslag, dat ik ze niet nam en ook geen last had. En, niet vies bedoeld maar gewoon zoals het is, toen de noten weer uit mijn lijf waren, ging de kramp minderen. Heel langzaam kwam ik weer bij de levenden. Jeetje zeg, wat een ellende! Maar gelukkig kan ik vanavond geen nootjes nemen, en ik was dat voorlopig niet van plan ook! Wie had nou kunnen denken dat je zo voedselvergiftiging op kon lopen? Ikke niet hoor! Ik had het nooit geraden, eerlijk gezegd. Nu voel ik me weer zo slap als een vaatdoek natuurlijk. Niet gek met 3 van die nachten zo achter elkaar. Mensen die het ooit hebben meegemaakt, weten wel wat ik bedoel. Ik wil dit echt nooit meer meemaken! Die vuilniszak waar ik de nootjes heb in gekieperd ga ik dan ook echt zo naar buiten brengen. Weg ermee!

Ik had het gewoon veel eerder door moeten hebben en zo mezelf deze 3^e keer hebben kunnen besparen misschien. Alleen die nootjes was ik echt nooit opgekomen. Gisteren had ik ook bijna niets gegeten, en dus nam ik alleen in de avond zo’n handje nootjes. En niet lang daarna begon de ellende. Ik denk een uurtje of zo later. Ik vraag me alleen af, zijn ze zo uit de zak gekomen? Ja, dat moet bijna wel. Maar als ik er dan zo ziek van ben geworden, tot 3 x toe, dan moeten er toch meer zakken zijn ermee? Dan moeten er toch meer mensen ziek zijn geworden? Ik pak ze ook nooit met mijn handen, een tic die ik uit de horeca heb overgehouden. Ik pak ze altijd met zo’n bakje.

In mijn café zette ik ook altijd bakjes neer, maar ik pakte altijd alleen uit mijn eigen bakje. Onderzoeken hebben namelijk uitgewezen, dat die bakjes nootjes, in cafés zo zuiver niet zijn. Mensen die naar het toilet gaan en hun handen niet wassen, die graaien er namelijk ook in. BAH!!! Dus dan zit je daar urine en stront nootjes te eten. Brrrr! Dus ik kan, zelfs al zou ik een viezerik zijn die nooit mijn handen wast, niet mijn eigen nootjes hebben besmet. Ik pak ze met zo’n glazen bakje, waar ik ze dan ook uit eet. Dat bakje wordt dan eerst weer afgewassen, voor het in de kast gaat of weer nootjes pakt. Leg het maar uit dan!

Ik heb nog even zitten googelen maar daar kom ik er ook niet mee uit. Ik kan vanavond in elk geval al checken, want als ik het nu weer krijg, dan kan het niet van de in de vuilnisbak liggende nootjes komen! Ik vond uiteindelijk wel dit: Vooral bij noten kunnen schimmels giftige stoffen afgeven. Verhitten helpt in dat geval niet. Hitte doodt wel bacteriën en virussen, maar heeft geen invloed op toxines (giftige stoffen). Nou, dat wist ik echt niet! Het kán dus wel van de noten komen! Zo jofel zijn die nootjes opeens niet meer! Daar ben ik voorlopig wel even van genezen, hoe gek ik ook op noten ben. Die cashews hoef ik al helemaal niet meer.

"Wanneer een groot man maken kon dat we hem begrepen zouden we hem ophangen."

George Bernard Shaw - Iers-Engels schrijver, criticus en Nobelprijswinnaar literatuur (1925) 1856-1950

Zo dan, het is alweer juni. Ik had al kilo’s kwijt kunnen zijn, maar corona gooide ook daar een streep door. Ik was heel veel afgevallen en ik dacht, nu moet ik het maar gaan proberen om weer een normaal eetritme te krijgen. Dat liep alleen niet zoals ik hoopte. Nou ja, ik kom er wel hoor, ik kan hier al jaren tegen vechten maar toch ga ik winnen. Wat ik de afgelopen weken heb geprobeerd, normaal eten dus, lijkt niet te werken. Ik blijf maar bijkomen omdat mijn lijf niet gewend is dat er normaal en 3 x per dag gegeten wordt. Dat was iets waar ik doorheen zou moeten, dat wist ik maar nu het blijft duren, is het voor mij echt niet leuk meer. Ik geef het nog een week en dan denk ik dat ik toch maar gewoon weer aan de shakes ga. Ik heb een rare haat liefde verhouding met eten. Ik wou dat ik al in de sferen boven was, dan hoefde dat gedoe gewoon niet. Ik weet niet wat dat is maar dat is al mijn hele leven.

Mijn moeder moest vechten, vertelde ze me hoor, om me de fles te geven. Ik wilde niet eten, toen al niet. En ze heeft toen de gaten in de speen steeds groter gemaakt maar ik hield mijn tandeloze tandvlees strak op elkaar en de pap liep zo mijn nek in. Mijn moeder in grote wanhoop achterlatend. Dus tja, het is niet iets dat zomaar van de laatste jaren is. Het zal een reden hebben maar daar kom ik nu niet achter. Ik wou alleen dat het niet zo was. Het liefst zou ik gewoon op noten en fruit leven. Alleen weet ik niet goed hoe ik dat moet doen. Dus worstel ik maar door en jojo als een gek mijn leven door. Maar zwaar zijn vind ik niet prettig en dat ben ik nu wel. Ook al sport ik erbij het maakt niet uit. Mijn lichaam is nog steeds in hongerwinterstandje en slaat alles op wat ik in mijn mond steek. Wat ik al zei, ik geef het nog een weekje.

Ik zit hier te schrijven met Simon en Garfunkel op de achtergrond. Wat een heerlijke muziek is dat toch! Het kwam omdat daarnet op tv een special was van Nick en Simon, die naar de States waren gereisd om een reportage van ze te maken. Het is hun inspiratie geweest en eigenlijk is de manier waarop Nick en Simon bij elkaar kwamen, op school, precies hetzelfde. Leuk om te zien dat ze in het huis waren, waar Garfunkel is opgegroeid en die daar nog een hele doos met spullen heeft achtergelaten. En ze zongen dan zelf wat liedjes van ze, en dat zat zo in mijn hoofd, dat ik ze maar op heb gezet.

Eigenlijk was ik zelf erg verbaasd hoeveel liedjes ik wel niet van ze ken. Maar ook verbaasde over prachtige liedjes die ik nog nooit gehoord had! Zoals bijvoorbeeld ‘For Emily, whenever I find her’ daar kreeg ik kippenvel van! Nog nooit gehoord, maar zovelen weer wel en allemaal, echt allemaal meer dan prachtig! En ja, Nick en Simon kunnen ze ook prachtig zingen allemaal maar tegen Simon and Garfunkel kunnen ze toch niet op hoor. Maar, ik moet het ze nageven, ze klinken ook geweldig. Het was wel grappig om ze met hun Volendamse accent te horen praten trouwens, dat was weer eens wat anders.

Ik heb een enorme playlist gevonden en die opgezet, mijn zondag klinkt als Simon & Garfunkel en ik vind het heerlijk. Ik word er of helemaal vrolijk van, of emotioneel maar op een goeie manier. Ik was een beetje vergeten hoe lekker ik die muziek vind! Zo zie je maar, hoe een programma op tv je opeens een heel ander geluid weer geeft dan anders. Heerlijk! Ik word alleen steeds afgeleid omdat ik mee ga zingen of wil dansen. Dat moet ik ff onder controle houden want ik heb echt genoeg te doen. Als het niet lukt zal ik ze helaas voor een tijdje het zwijgen op moeten leggen. Dan zet ik ze daarna wel weer op. Echt even lekker zo, met die prachtige muziek van die twee! En ik kan me steeds weer laten verrassen met nummers die ik nog niet ken! En die zijn ook allemaal goed!

Van de katten heb ik ook weer een paar leuke foto’s kunnen nemen en ik heb ook gelijk foto’s gemaakt van mijn flessen. Die al op de apotheek stonden ook, want dat was ik vergeten. Die kan ik straks op mijn site gaan zetten. Oh echt hoor, ik heb veel te veel te doen. Die foto’s moeten ook allemaal weer bijgesneden worden en zo. En ik heb een hele berg leuke kattenfoto’s voor op de pagina Casa el Catos Locos. Ach zoveel te doen en zo weinig tijd. Hoe krijg ik het toch voor elkaar altijd! Alsof ik me zelfs in de vakanties of rustige periodes nog onder stres moet zetten. Zal ongetwijfeld aan mezelf liggen.

Zoals in plaats van een nieuwe bank te kopen, ik er toch al 4 keer in ben geslaagd om mijn bank te bekleden! Gewoon omdat ie zo lekker zit! Het is een grote hoekbank, die je indien gewenst ook uit elkaar kan halen. Maar het beste is hij toch gewoon als hoek. Ik kan er op slapen en dat doe ik ook. Toen ik hier net woonde en mijn bed en alles nog in België waren, moest ik zelfs wel maar als je de rug kussens weghaalt, dan is het net zo breed als een 1 persoons bed hoor. De bank kreeg ik toen ik met mijn broer even tijdelijk in een huisje van een aangetrouwde oom van hem mocht wonen. Dat was in 2005 toen. 

Mijn broer woonde er ook bij en omdat we niets hadden om op te zitten, er stond 1 fauteuil, kwam een collega de oude bank van zijn moeder brengen, die anders naar het milieupark gebracht zou worden als afval. Oh het was dan ook een spuuglelijk ding. Donkerblauw crème, of moest dat wit zijn, geblokt en vol met vlekken. Maar oh wat zat dat ding heerlijk! Al zaten we wel op plaids door die vlekken natuurlijk. Later ging mijn broer, helaas, toch terug naar zijn toenmalige echtgenote om het nog eens te proberen.

Ik was slim en ik vroeg of ik die bank mocht houden en dat mocht. Mooi, dacht ik, en ging die dinsdag naar de grote markt in de stad waar ze een hele straat vol met stoffenkramen hebben. Ik had nog nooit een bank bekleed dus ik nam een rekbare stof, een soort poedelvacht, waar je niet veel op zou zien. En voor de kussens nam ik jungledierenvachtenstof, of zoiets. Alles had ik toen met panter en tijger en dat soort dingen. Dus dat paste er goed bij. Ik bekleedde de bank alsof ik nooit anders gedaan had.

Die rug kussens heb ik wel vaker in andere stoffen gemaakt ook. Uiteindelijk veranderde mijn smaak en dus ook de bank. Eerst werd hij van zwarte stof, moeilijker om te bekleden ook, daarna van een soort zwarte lederlook, hoge moeilijkheidsgraad en in 2017, mijn moeder heeft hem nog gezien, heb ik hem in deze zacht grijze rib bekleed, waar hij nu nog in steekt. De beste stof voor met katten, want de haren zie je er niet op en ze blijven er ook niet in steken! Dus aanradertje voor kattenbezitters. Maar om te bekleden moet je wel rekening houden met de strepen van de ribbels. Tja, in een vorig leven ben ik waarschijnlijk stoffeerder geweest? 

Maar hemeltje lief, wat een werk elke keer en niet goedkoop ook hoor. Want je hebt lappen stof nodig en ook materialen. Nietjes, van die sierspijkers om af te werken, ritssluitingen voor de kussens want ja, je moet ze ook kunnen wassen die slopen. Al met al zit je zo op de prijs van een bankje bij Seats en Sofa’s. Ik heb me dan ook voorgenomen, zodra deze bank niet meer kan, en ik heb zo’n idee dat dit in het nieuwe huis zal zijn, ik hem dan echt niet meer ga bekleden maar een nieuwe ga kopen. Die moet wel net zo lekker liggen en zitten als deze en dat zal een moeilijke klus worden, om zoiets te vinden! Al zal het zeker weten gebeuren, dat weet ik wel zeker! Maar voorlopig doe ik het er nog maar even mee!