"Wanneer we iemand gelukkiger en vrolijker kunnen maken, dan moeten we dat in ieder geval ook doen, of hij ons nu daarom vraagt of niet.
Hermann Hesse - Duits-Zwitsers schrijver, dichter en Nobelprijswinnaar literatuur (1946) 1877-1962
Origineel:
Wenn wir einen Menschen glücklicher und heiterer machen können, so sollten wir es in jedem Fall tun, mag er uns darum bitten oder nicht.
Bron: Het Kralenspel van Hermann Hesse
"
Zo dan, word ik woensdag wakker, lekker vroeg weer en eindelijk zonder vergiftigingsverschijnselen heerlijk kunnen slapen, zie ik Rainbow achter me zitten. Normaal komt hij altijd als een dolle aan rennen voor zijn ochtend aaitjes. Maar nu had hij absoluut geen belangstelling voor mij. Ik kon niet zien waar hij nou zo naar zat te staren. Ik zag hem heel voorzichtig aan iets proberen te ruiken. Hm, dat is geen goed nieuws. Dan moet er iets liggen namelijk, waar ik net gelegen heb. Voorzichtig draaide ik me om, ‘oh, een plukje haar’, dacht ik. Ik pak het plukje haar op maar dat voelt dus opeens niet als een plukje haar. Met een gil laat ik het weer los. Oh brrrrrrrrr, het is een hele grote spin, zie ik nu zelfs zonder bril!
Ik ril van mijn kruintje tot mijn tenen! Oh getsie! Maar goed nieuws, hij beweegt niet meer. Al besef ik een tijd later, dat hij nu ook mijn vervelende muggen niet meer kan verorberen. Nou ja, in elk geval, ik was dood gebleven, als hij spontaan op me af zou zijn gekropen! Al gillende dan wel. Het is best een flinke jongen hoor! Met mijn telefoon schep ik hem van mijn plekje af. Ik gooi hem later op de tafel in het hoekje, want hij waaide naar me toe. Ik waai hem in mijn lege bakje cornflakes en gooi hem in de prullenbak. Zo, opgeruimd staat erg netjes bij grote dooie spinnen!
Ik hou niet echt van spinnen maar ik word er ook niet hysterisch van. Had er nou een dooie meelworm of zo gelegen, dan had ik het echt op een schreeuwen gezet! Oh ik weet nog dat ik ooit een vogeltje heb gered, die was uit het nest gevallen en ik heb hem mee naar huis genomen. Het was een nachtegaaltje en die moesten meelwormen eten geloof ik. In elk geval, die dingen kropen dus uit de doos waar ze inzaten en kropen door het hele huis en ook lagen er een paar in mijn bed. Hysterisch was ik! Weg met dat arme rot vogeltje opeens! Eruit! Als die wormen ook maar het huis uit gingen! Ik was dan wel een jaar of 9 maar ik weet het nog! En ik vind het nog steeds erg griezelig.
Gelukkig heb ik wel geleerd, door het lezen van de boeken, waar die angst van mij, voor zulke dingen die kruipen en zo, vandaan komt. Maar het haalt het er niet mee weg. Vooral maden kan ik ook nog misselijk van worden! Oh bah, zo erg vind ik zulke beestjes. Mijn broer wist dat wel en die heeft een keer twee delen van een worm in mijn jaszak gedaan. Toen ik mijn handen in mijn zak deed en iets vies voelde en eruit haalde, ben ik bijna flauw gevallen. Rotjong! Ben nog boos op hem, al zal hij er nog steeds smakelijk om kunnen lachen. Ik heb geen agressieve cel in mijn lichaam, maar wat er nog van in mij slaapt, komt boven als je met zoiets op me af komt. Dan haal ik uit, uit pure angst! Gelukkig gebeurt dat niet zo vaak.
Ik had in elk geval wel heerlijk geslapen, zonder maagkrampen en dat soort dingen. Wat een opluchting zeg! Ik denk dat ik voorlopig maar afzie van mijn dagelijkse handje nootjes. Jammer want ik zou kunnen leven op zaden, noten en fruit. Al ben ik niet een echte grote fruiteter hier en nu. Maar toch, ik zou niets anders nodig hebben. Maar goed, dat komt misschien nog wel een keer. Je weet maar nooit. Alleen nu ik weet dat je van, net gekochte en vers smakende nootjes, ook zo ziek kan worden, weet ik niet of ik dat nog wel durf. Zo raar vond ik het ook. Ik had al ik weet niet wat weggegooid, omdat die nootjes gewoon niet bij me opkwamen! Zie je wel, toch weer wat nieuws geleerd. Daar ben je in elk geval nooit te oud voor.
Nog voordat ik de spin ontdekte die woensdagmorgen, ontdekte ik wel de gekke houding van Moonlight! Ik kon niet meer bijkomen! Wat een mafkikker is dat toch af en toe! Hij lag er bij, zoals hij maar ene keer heeft gelegen. Dat was samen met zijn broer Sunshine, toen ze allebei gecastreerd waren. Toen vond ik het zo zielig maar door hoe ze erbij lagen, moest ik toch wel heel erg lachen! Zo slim vond ik ze ook, want katten genoeg meegemaakt die gecastreerd werden, maar nooit die er zo bij gingen liggen. Nu lag Moonlight weer zo, maar volgens mij vond hij het gewoon lekker liggen. Gelukkig kon ik er net snel een foto van maken! Echt hoor, gekke Moon! Echt weer iets voor hem!
Het zit me ook niet mee met mijn laatste bestellingen. Het vossenstaartje is wel enigszins een succes, het houdt ze in elk geval geïntrigeerd! Maar het muisje moet het 10 minuten doen, en als je, zoals ik al tien keer gedaan heb, het neusje ingedrukt houdt, tot je 3 piepjes hoort, dan hoor hij de modus te pakken ‘als ik niet thuis ben’ dan hoort hij om de 2 uur vanzelf weer 10 minuten aan te gaan. Nou, dat werkt niet. Het is zelfs niet eens 10 minuten dat hij bezig is. Ja, als ze ertegen meppen, dan gaat hij door.
Doen ze dat niet, dan sterft hij een langzame dood. Of nee, een snelle want hij doet dan niks meer. En dat is meestal als ze net een beetje belangstelling gaan tonen. Nu ga ik hem vanavond eens proberen, met zijn lichtende oogjes is dat misschien leuker in het donker voor ze? Maar ja, dan moet hij het wel langer dan 3 minuten blijven doen. Ik zal zo ook nog eens de uitgebreide gebruiksaanwijzing doorlezen, dat heb ik ook niet echt goed gedaan. Wie weet wat ik dan nog tegen kom?
Nou ja, ik denk er nog heel even over na, want goedkoop vond ik ze niet, en dan kan ik die ook beter terug sturen, net als mijn brander waar ik eigenlijk heel blij mee ben. Zo jammer van die kapotte bodem. Ik zit nog steeds te dubben, ik had hem woensdag op de post willen doen, maar het kwam er niet van. Zal ik hem gewoon houden dan maar? Maar ja, ook al doet hij het, misschien veel minder lang of minder goed, dat weet ik niet, want ik heb geen vergelijkingsmateriaal zo. Dus ik heb hem nog tot zaterdag, vandaag dus. Ga ik hem dan wegbrengen? Of ga ik hem houden en er gewoon mee werken? Ik denk toch maar terugsturen, dan kan ik een nieuwe kopen en dan een hele, zoals het hoort. Door mijn ongeduld wil ik weer genoegen nemen met minder en dat is eigenlijk gewoon dom. Dat doen we dan maar niet.
"Wat één dwaas kan begrijpen kan een andere ook.
Richard P. Feynman - Amerikaans natuurkundige en Nobelprijswinnaar 1918-1988
Origineel:
What one fool can understand, another can."
Als je als Nederlander in België hebt gewoond, of andersom kan ook natuurlijk, dan ga je langzaam zien hoe dat moet zijn geweest bij die Babylonische toren. Ik vraag me af of dat zo gebeurd is, want de bijbel is nou niet echt het boek der waarheden voor mij. Hoe het dan wel gebeurd is, heeft denk ik veel meer te maken met hoe we als menselijk ras, want er is maar 1 ras, de wereld over gereisd zijn. Dat we eerst met veel op een kluitje zaten en door rampen of pure nieuwsgierigheid of zelfs misschien wel per ongeluk, de zeeën over zijn getrokken, naar andere continenten. Of dat die zeeën pas later zo groot werden, kan ook. Het was toen een ramp, maar voor nu en voor mij was het alleen maar erg amusant. Maar hoe dat nou precies gegaan is ooit?
Moeder aarde is nu nog maar een pubertje, kosmisch gezien. Dus wie weet hoe ze was en zich gedroeg toen ze piepjong was? In elk geval, stel we spraken allemaal één taal, en een groep splitst zich af. Die gaan hun eigen woorden en dergelijke ontwikkelen maar wel op die basis van waar ze begonnen. Net als al die andere groepen. En dat het hierdoor komt dat elke taal iets van elkaar lijkt te bezitten. Zoals je kan zien dat we veel meer woorden hebben van de landen om ons heen, is ook logisch. Want die hoor je vaker. Dat we woorden overnemen die in een vaak gehoorde taal, zoals Engels, veel worden gebruikt is ook niet vreemd.
Zo lijkt Nederlands redelijk veel op Duits, alleen wij hebben toch meer klanken die zij niet gebruiken. En Vlaams is nog meer hetzelfde. Alleen hoeveel dat wel niet scheelt, merk je pas echt als je er woont. Een bezoekje doet het ‘m niet om het echt te merken, hoe grappig het wel niet is allemaal. Dat we dezelfde woorden gebruiken voor totaal verschillende dingen, maakte het leven in het begin er niet duidelijker op. Toch, als je maar lang genoeg blijft, ga je jezelf dan helemaal aanpassen. Alleen bleef ik mijn Nederlandse accent gewoon houden en mijn dochter sprak plat Vlaams met een vleugje Nederlands wat dat heel vreemd deed klinken. Mijn eigen moeder zei dat ze me niet meer kon verstaan en dan moest ik echt even schakelen.
Maar in alle talen vindt je dingen terug, van je eigen taal. Nu ik veel correspondeer in het Engels, leer ik dat veel beter nog, dan ik het al kon. Maar mijn vriend John, uit de States, ziet veel Nederlands voorbij komen. Op mijn pagina maar ook in de Nederlandse Rulof groepen. En hij stelt dan wel eens vragen en dan leer ik ook weer wat bij. Want neem nou het woordje ‘toch’. Hij vroeg me er op een gegeven moment maar naar. Hij zag dat vrij vaak voorbij komen maar elke keer als hij zo’n zin met dat woord erin vertaalde, kwam er weer iets anders uit. Dat vond hij raar, en dat begreep ik natuurlijk ook wel. Ik gebruik het ook te pas en te onpas maar ik heb er nog nooit over nagedacht.
Dus gooide ik er een aantal zinnen uit, en vertaalde die in het Engels en dan valt het woord zelf weg maar de betekenis van die zin, houdt het wel erin, soort van. Hoe leg ik dit nu weer uit? Als ik ‘toch’ door de vertaler gooi, dan krijg je er vele vertalingen uit. Het is een bijwoord en je kan het Engels yet ervoor gebruiken, maar ook, still, however, all the same, so, then, surely, at the same time, sure thing en als voegwoord krijg je ook nog nevertheless, nonetheless, even so en ook all the same weer. Ik maakte er maar een printje van en stuurde hem dat. Hij was helemaal verbaasd! Geen wonder dat hij er niet echt een complete vertaling van kon vinden. Dat wist ik toch! Echt he, zomaar een woord dat bij ons een soort van versterkt wat je wilt zeggen, toch?! Ik had er zo zelf nog nooit over nagedacht, maar eigenlijk wel een bijzonder bijwoord!
Van de week zag ik op tv een filmpje van iemand die het vreselijkste steenkolen Engels sprak, wat je je maar voor kunt stellen. De Engelsman waar hij het tegen had, had geen flauw idee wat er tegen hem gezegd werd. Die man zelf vond echt serieus dat hij vloeiend Engels sprak. Ik kon niet meer bijkomen. Maar als spreek je wel vloeiend Engels, zijn er nog rare woorden of kromme dingen in de talen bij elkaar vergeleken. Als ik wil uitleggen aan een Engelsman hoe je het woordje ‘hoor’ uitspreekt is dat makkelijk ‘whore’ klinkt exact hetzelfde! Maar er zijn ook echt normale Hollandse woorden, die in het Engels totaal iets anders betekenen. Daar kwam ik wel achter toen ik in Canada was.
Zoals wij het tweepersoonsbed bijvoorbeeld ook ‘ledikant’ noemen, maar wat klinkt voor een Engelstalige als lady cunt, moet erg verwarrend zijn. Die zullen wel denken dat wij veel vieze dingen zeggen! Vooral omdat er veel Hollanders weer niet weten wat dat dan bij hen betekent. Of, en dat heb ik echt meegemaakt en het was hilarisch, een gesprek tussen een Engelse kennelhouder van West Highland White terriers, ik had er toen eentje, Charley, en een Nederlander en ze hadden het over het ‘fokken’ van gezonde exemplaren.
Maar in het Engels is dat to breed, hier dus fokken, en dat klinkt weer als fucken, en een breeder wordt dan een fucker, omdat fokker zo wordt uitgesproken dus, maar dat verschil kent die Engelsman natuurlijk niet. En die Hollander maar spreken over yes, because the fokker needs to find out about the puppies and the fokker this and the fokker that. En die Engelsman, die net deed of hij alles logisch vond en begreep, moet zich afgevraagd hebben waarom die man in hemelsnaam zo ontzettend aan het schelden was. Ik stond een stukje verder mezelf haast een flauwte te lachen. Ik kon niet meer! Ik was toen niet van plan om het allemaal uit te gaan leggen, maar ik kon de verwarring van de Engelsman totaal begrijpen. Maar voor mij was het hilarisch!
Vooral John valt het op, dat er eigenlijk veel woorden hetzelfde zijn, of op elkaar lijken en dat is ook zo. Lelies die lillies zijn, wat scheelt het? Weinig! En zo heb je in alle talen overeenkomsten. Ik versta sowieso veel talen, al spreek ik ze dan niet of niet goed genoeg. Ik versta veel in het Spaans en Italiaan, Frans zeker en spreek ik ook een heel klein beetje. Europese talen zeg maar. Al trek ik de grens bij de Slavische talen, zoals Pools en Russisch. Dat kan ik gewoon echt niet volgen. Het valt me ook op, zeker door Agnieszka ons Poolse buurvrouwtje, dat het voor Polen erg moeilijk is om Nederlands te leren. Ook voor Poolse mensen die in de apotheek komen, die spreken vaak alleen maar een klein beetje Engels. Dat lijkt me lastig hoor!
Slavische talen, njet! Ook de Aziatische talen, vind ik niet te doen. Alleen het Maleis ligt me wel, en ik heb geen idee waarom. Toch vind ik dat niet zo ver van mijn bed, als bijvoorbeeld Koreaans. Hoe sommige dingen worden uitgesproken, dat zou ik mijn mond niet uit krijgen. Al gruwt John al van het woordje ‘prachtig’, dat voor hem weer klanken bevat, die ze in het Engels gewoon nooit gebruiken. Ik heb hem ook verteld dat in de oorlogstijd, vaak een wachtwoord bijvoorbeeld Scheveningen was, omdat een Duitser dat gewoon nooit kan zeggen. Die zegt dan Shjeveingen, die kennen die harde G klank niet zoals in het Nederlands veel voorkomt. Maar toch, in heel veel talen zitten overeenkomsten. Al zijn er natuurlijk uitzonderingen, die hou je altijd. Die moeten natuurlijk die regel bevestigen!
"Wanneer we een persoon haten, haten we in hem iets dat in ons is. Wat niet in ons is, maakt ons niet boos.
Hermann Hesse - Duits-Zwitsers schrijver, dichter en Nobelprijswinnaar literatuur (1946) 1877-1962
Origineel:
Wenn wir einen Menschen hassen, so hassen wir in seinem Bilde etwas, was in uns selber sitzt. Was nicht in uns selber ist, das regt uns nicht auf.
Bron: Demian"