Ik loop behoorlijk voor met schrijven, dus nu, zondag de 27^e, heb ik voor de 3^e nacht op rij niet echt geslapen. Ik viel wel op de bank in slaap, rond een uur of 11, en ik werd om half 3 half zittend wakker op de bank. De droger stond al uren te piepen dat hij klaar was natuurlijk. Ja, dat krijg je dan wel. Maar ik zag dat het net rond 3 uur was. Toch, ik was alweer klaar wakker. Oké eerst de droger uit. Ik ga dan altijd terug schelden, dat hij niet zo moet zeuren en dat ik zelf wel uitmaak wanneer ik eraan kom. Slaat nergens op maar ja, dat doe ik bij wel meer dingen. Toen hoorde ik van alles boven.

Misschien maar even poolshoogte nemen. Ik heb een hele grote reismand, eigenlijk een soort stoffen bench. En die had ik op het afgehaalde bed gezet. Want alles is al ingepakt, ik slaap wel op de bank de komende tijd. Dat ligt prima en is lekker snel. Plaids opvouwen en klaar. Wat nog niet is ingepakt zit in de was, dat gaat allemaal schoon mee. Toch neem ik veel dingen zo mee. Dat maak ik daar wel goed schoon, zoals mijn kristallen lampjes. Voor dat getuttel heb ik nu geen tijd hoor. Ik en mezelf, ik ga dat toch niet neerzetten, voor het gesopt is, dus komt goed.

Die grote reismand, hadden ze, door stoeien of vechten, van het bed gekregen. Overal liggen plukken haar, zegt al genoeg. Dat bed zit ook vol haar, want dat heb ik met een stof bekleed, die kattenharen aantrekt en vastzet. En ik koop lekker een nieuw bed en een nieuw matras. Dat matras ziet er ook niet meer uit. Vieze kringen erin, want ik heb een keer het raam open laten staan toen het heel erg hard is gaan regenen. En mijn matras was zeiknat geregend. Het ziet er niet uit. Ik weet wat het is maar voor een ander, bah. En ik heb 2 matrassen gelukkig, dus ik heb toen die andere bovenop gelegd. En toen heb ik het precies zo nog een keer gedaan, een jaar later of zo. Hoe bedoel je hardleers?

En omdat ik tussendoor even neerplof om uit te rusten, ga ik dan even zitten typen. Vandaar dat ik nu al een hele week voorloop en wie weet hoeveel nachten ik ook zo vroeg op ben, en dan ook gaat zitten typen. Er gebeurt in elk geval genoeg! Ik heb altijd al veel te vertellen, maar nu loopt mijn hoofd totaal om en dan is schrijven toch echt altijd mijn uitlaatklep. Leegmaken lijkt dat wel. Het zit er nog wel, maar de druk is van de ketel of zo. Nou ja, ik vind het in elk geval altijd best wel opluchten. Als dit geplaatst is, dan moet ik zelfs het nieuwe huurcontract al getekend hebben, en is de 3^e door mijn broer al een deel van het grof vuil weggehaald. Een broer die chauffeur is op een grote vuilniswagen, is in dit soort gevallen wel heel erg handig.

Ik heb lijsten gevonden online, waar je alles kunt vinden wat je doen moet, bij verhuizen. Wie moet je inlichten, wat moet je regelen. Een soort van maand van te voren dit, een week van te voren dat en de laatste dag zus en dezelfde dag zo. Best wel handig, Wil je het ook bekijken, klik dan hier want dat is echt wel handig hoor, je vindt er echt van heel veel dingen, een checklist. Als je die dan doorneemt, dan heb je steeds ‘oh ja!’ en een minuut later weer. Geen overbodige luxe vind ik, dus mocht je gaan verhuizen, dan heb je er echt iets aan.

Ik heb het verhuisgeld nog niet eens binnen, maar op papier is al elke cent uitgegeven. Mijn broer zei het al, dat vliegt er harder uit dan je denkt. Maar ja, in principe is dit ‘gratis’ dus daar moet ik van profiteren! Heerlijk! Ik doe dit ooit nog een keertje zonder zelfs maar na te hoeven denken hoeveel ik nu nog heb. Dat lijkt me helemaal heerlijk, zo’n overvloed. Komt nog wel. Voor nu is dit ook al heerlijk. En ik ben zo blij ook dat alles zo ruimtelijk is en dat alles gelijkvloers is. Dat was een grote wens van mij.

Dat, of boven ook een toilet. Want dat is voor mij al die jaren een crime geweest. En heeft me zelfs echt maanden op de bank doen slapen. Vandaar dat ik er ook geen problemen mee heb, nu even op de bank te slapen. Ik ben dat wel gewend en gelukkig ligt hij nog steeds lekker. Maar straks alles zonder trap, dat is me fijn! Ook met schoonmaken, want je gaat zo in ene ruk door en je hebt alles gehad. Niet meer in etappes. Ook dat vind ik een erg groot voordeel. Voor mij zijn er alleen maar voordelen, voor de katten is het alleen maar even wennen want die kennen alleen dit huis. Die paar weekjes vanaf geboorte tot ze hier waren, die weten ze niet meer.

Aurora weet het nog wel. En die heeft gisteravond enorm zitten slijmen bij me maar ik heb haar erg genegeerd. Sunshine ligt trouwens erg veel bij me, elke avond sowieso, tegen me aan of op mijn schoot. Dat deed hij vroeger echt nooit. Ik merk wel, dat hij erg op me gericht is. En ook al zie ik hem vaak de aanvaller zijn, toch zag ik, dat als er gegild wordt, door bijvoorbeeld Moonlight, dat de anderen er dan gelijk aankomen en op Sunshine af gaan, vooral Aurora is een bitch hoor! Maar ja, die straatkat start kan je niet ontkennen blijkbaar. Maar daarom zal het voor hen sowieso wennen zijn, die is thuis, in principe voor hun het geboortehuis. Sunshine is de uitzondering, samen met Aurora.

En toen zij gisteren een poging deed om op mijn schoot te komen, waar ik haar gewoon weer vanaf veegde. Voorzichtig hoor, tot ze naast me lag. Ik vond nog niet dat ze het verdiend had om op schoot te mogen, na die flinke beet. En ze doet erg deemoedig, ze weet het wel. Sun kwam aanhuppelen en mopperde toen hij haar zag liggen. Ik maakte plaats links van me, maar hij dacht, maling aan, ik kom er gewoon bij. Haar oren gingen helemaal plat maar ik zei dat ze normaal moest doen. Eerst ging hij rechts van haar liggen. Dat was wel ver van mij vandaan. Hij draaide wat rond en zij lag dat met platte oren en erg op haar hoede aan te kijken. En toen kwam hij maar op schoot.

Nou ook goed toch? En zo bleven ze allebei lekker bij me liggen. Ik zat een goeie film te kijken, three billboards outside Ebbing Missouri en die heb ik zowaar afgezien! Dat gebeurt niet vaak. Alleen daarna ben ik het even kwijt tot 3 uur ’s nachts. En nu is het zondag en ga ik de kattenkamer boven maar uitzoeken en zover mogelijk inpakken en neer zetten wat straks alvast met ons meekan. Hoe minder de verhuizers moeten doen, hoe minder ik moet betalen. En als je niet veel centjes hebt, is dat fijn meegenomen Al wat ik daarna nog wil hebben of nodig heb, zal moeten wachten tot ik weer een baan heb en kan sparen. Maar ik maak wel een geweldig nieuwe start.

Dat Sunshine ooit zo op schoot zou komen, had ik nooit verwacht! Maar hij is erg op mij gericht wel. Toen ik vrijdag uit stage kwam,  was hij heel erg blij, dat kon je gewoon merken. Ik liep op een gegeven moment, stevig de kamer uit, en hij vloog achter me aan. Zichtbaar opgelucht, dat ik alleen maar iets ging pakken, zag ik hem zuchten. Nou ja! Ook met eten, hij at altijd bovenop het aanrecht, want hij wil eten zodra het blikje open is. Dat doet hij nu nog maar alleen maar heel even, de ergste trek weghalen of zo. En dan springt hij ervan af en wil hij bij de anderen op de grond eten. Dat doet me goed want dat is niet eens een heel klein stapje, nee dat is een flinke stap. Dus ja, alles gaat alleen maar vooruit, en zo hoort het ook.

Ik dacht wel, dat ik na die ene slapeloze nacht, als een blok in slaap zou vallen. Ik had ook nog eens intensief gewerkt vrijdag, laat maar komen die zandman. Nou eh, niks hoor. Ik ging wel op tijd liggen en dan zet ik de tv op timer maar ik lag nog klaar wakker te kijken toen dat gebeurde. Hup weer een uur gezet, en weer nog steeds wakker. Nou zeg, hoe laat is het eigenlijk? Bij half twee ondertussen. Ik heb maar kasten zitten zoeken, op marktplaats. Ik wil een buffetkast erbij in de keuken en voor in de grote slaapkamer heb ik ook nog kasten nodig. In mijn nieuwe huis wil ik het anders dan hier met mijn Art Corner.

Ik wil alles netjes kunnen opbergen, als ik dat in mijn hoofd krijg, zelfs in mijn kleine rommelhoekje. En daarom wil ik daar meer kasten, een soort eclectisch geheel maken. Zo passen en meten met verschillende soorten kasten en laden, en die dan allemaal hetzelfde schilderen en dezelfde knoppen erop kopen. Zoiets. Dat lijkt me én leuk én nuttig. Laat mij maar schuiven, ik ben wel goed met inrichten. Ik had een plattegrondje gemaakt, maar ik heb mezelf veel te veel ruimte gegeven. Ik heb het zowat dubbel zo lang gemaakt. Ik hoop dat ze, als ik maandag bel, want ik schrijf dit nog in september, dat ze een platte grond voor me hebben. Dat is makkelijk.

Dan teken ik mijn meubels op dezelfde schaal en dan kan ik schuiven en zien wat waar past. Zo heb ik dat hier ook gedaan. Ik ben ook de hele zaterdag bezig geweest. ’s Morgens vroeg zat ik al met mijn schoonzus aan de telefoon. Later kwam daar mijn broer bij, want we hebben veel te bespreken. Ze gaan me gelukkig een beetje helpen. Daar ben ik heel erg blij mee! En ik kan ze ook dingen vragen over van alles en nog wat, want zij hebben het nog niet zo lang geleden ook aan de hand gehad. Mijn hoofd loopt al over dus dat is geen overbodige luxe.

Mijn nu gefabriekte gokje qua indeling klopt voor geen meter, ik kan er dan 3 hoekbanken kwijt. Maar toch kan je dan een beetje zien hoe je het precies hebben wilt. En ik vind het inrichten van huizen zalig. Dat zou ik zo graag eens willen doen, met een onbeperkt budget, om het dan eens in ene keer exact zo te krijgen, als ik het hebben wil. Ik heb namelijk een dure smaak, maar omdat ik geen volle knip heb, kan ik ook toveren met minder. Ik heb oog voor waar er wat past en zo kom ik al een heel eind. Ik ga die grote slaapkamer combineren. Slapen en Art Hoek, die ik dan van elkaar door 2 linnenkasten een soort van scheiding geeft.

Voor alle ramen moet er een krabpaal komen en over de muren van het kleine kamertje, dat ik de kattentuin ga noemen, komen die klimdingen en touwtrappetjes en zo. Nou ja, dat heb ik gisteren al zowat helemaal verteld, kunstgras, bakkenombouw en overal schuil- en lig- en speelplekken. Die weten echt niet wat ze zal overkomen hoor. Of misschien doe ik de bakken toch wel in de badkamer, dat kan ook nog, maar dan ook wel met een ombouw hoor. Dat is fijn als ze niet zo in het zicht staan. En oh, wat een genot gaat dat zijn voor mij, zo’n grote badkamer! Nu staan de bakken rond het verlaagde stukje douchevloer zeg maar. En als ik ga douchen dan moet ik ze allemaal verzetten eerst. En ja, dan moet ik ze zelfs stapelen, anders past het niet.

Nu kan ik ze in de badkamer hebben staan, en toch, ik kan zo douchen, wanneer ik maar wil! Zonder alles op zij te moeten schuiven, en zonder het gevoel te hebben dat ik licht claustrofobisch word. Dat lijkt me heerlijk! Ik heb al veel dingen gevonden, die voor de cits geweldig klimmateriaal worden. Oh ik kan bijna niet wachten tot ik verhuisd ben, omdat ik dan pas kan zien, hoe dat zal gaan met ze. Kijk, Skylar en Rainbow, vinden het altijd fijn, als in de winter de balkondeur dicht zit, dat ik ze ’s morgens even een frisse neus laat halen. En dat doe ik dan 2 of 3 keer op een dag, als ik thuis ben.

Dus ik zat al te denken, dat is het enige dat niet meer kan eigenlijk. Want in de zomer, met al die enorme ramen open, zitten ze daar meer in de buitenlucht dan op het balkon hier zelf. Je mist alleen dat ze in de winter eventjes de kou in kunnen. Ik zie nooit problemen, alleen oplossingen, al moet je daar soms even naar zoeken. Vandaar dat ik op die oplossing kwam gisteren, kijken hoe dat bevalt, als die kattenkamer-raam open wordt gezet. Al is het maar eventjes voor ze, even buiten snuiven. En omdat het aan de voorkant is, heb ik er niet zo’n last van.

Van het balkon hier heb ik dat wel, vooral als het echt koud is. Nu kan ik het even open laten staan, door het Atrium is het wel buiten maar toch afgeschermd. Het lijkt mij een goeie oplossing hoor. Dat zal ik nog wel gaan ondervinden anders. Kijk, ze wonen hier hun hele leven al, allemaal behalve Aurora. Ze kennen hier elk hoekje en gaatje en ja, katten hechten aan hun huis. Maar ik ken geen enkele katteneigenaar, die voor de katten niet verhuist. En iedereen kan wel roepen, wacht tot je tuin en/of balkon vindt, maar eh, die lopen niet in mijn schoenen!

Want stel dat ik daarnaar luister, en ik sta straks op straat, dan denk ik niet dat ik bij ze mag komen wonen. Daarom kies ik voor zowel veiligheid en zekerheid, maar bovendien krijg ik daar een schitterend huis voor in de plaats. Dan voelt dat voor mij toch echt wel een beetje als een win win situatie.  Als jullie het niet erg vinden hoor. Skylar zal het balkon het meeste missen. Maar, ik heb op Ali al veel elektronische speeltjes gezien en die ga ik voor ze bestellen. Zelfs een soort van fluffy bal aan een touw, dat heen en weer getrokken wordt, en korter en langer wordt. Hang dat ergens op en voilà, instant speelplezier, als ik dat ding aanzet. Dat scheelt mij een lamme arm én tijd.

Oh ik zit vol met ideeën en ik kan niet wachten tot ik die ten uitvoer kan brengen! Het nadeel is, ik kan bijna niet slapen van de adrenaline! De hele zaterdag ben ik alleen maar bezig geweest, en de slaapkamer, daar moet alleen nog de gordijnen afgehaald worden, de rails worden losgemaakt en afgehaald, de lamp eraf en de haken van het kattennet, die ik er in die bloedhitte heb op zitten schroeven, moeten er ook af, die neem ik weer mee natuurlijk. En daar staat al alles klaar om mee genomen te worden. Iets van 3 grote en 4 kleine dozen en 2 tassen vol hoge hakken voor de berging, als ik die heb en die groot genoeg is. Dan 4 tassen vol met engeltjes en beddengoed. Oh het kleine kastje moet er nog af, dat is waar ook! Maar daar is het grootste deel al gedaan.

Het lijkt veel maar dat was dan ook de makkelijkste kamer. Het lijkt wel ontploft boven. De 5 katten reismanden staan er ook. Schoongemaakt en open, zodat ze daar even aan gaan wennen. Want dat gaat ook nog een dingetje worden. Hoe krijg ik ze op de ochtend van de verhuizing, daar alle 5 in de slaapkamer gestopt??? Dat is een hele goeie vraag! Want 1 voor 1, gaat nooit. Prop ik er 1 binnen, dan vluchten er 2. Maar goed, dat is voor later. Genoeg voor nu om me druk over te maken.

Tegen de ochtend, viel ik toch nog even in slaap, vorige donderdag op vrijdag nacht. Mijn hemel zeg, ik was bek af! En toch werd ik weer voor de wekker van 6 uur wakker. Ik moest naar de apotheek. Maar toen ik me zo nog even uit lag te rekken, dacht ik toch al weer aan de beslissing die ik moest nemen. In de nacht had ik al alle reacties op facebook zitten kijken, en daar werd ik ook niet wijzer van. Heel veel mensen zeiden dat ik het niet moest doen, want oh een tuin of balkon is zo heerlijk. Ja, misschien wel. Weer anderen zeiden, wat een mooi huis, gewoon doen. Ook van de mensen waar ik privé mee heb gepraat, kwam zo’n zelfde soort raad.

Ja, zoals die woning eruit ziet, dat is echt een buitenkansje, dat hoeft niemand mij te vertellen. En als ik al die ramen open zet, dan is het zowat een grote buitenruimte ’s zomers. Het enige verschil is met nu, dat ze niet zo het balkon op kunnen stappen. Maar wel in de buitenlucht zitten, want die ramen zijn enorm! Ik krijg, zo denkend, nog voor de wekker ging, allemaal inzichten. Ik weet het al, ik ga het gewoon doen. Want ik ben nu in onmogelijkheden aan het denken. Kijk, ik moet hier weg, en wel zo snel mogelijk. En wat ik nu krijg aangeboden, dat is echt geweldig! Kijk, ik heb niet voor niets vorig jaar al wat me lief is verloren, omdat ik mezelf niet meer pijn wilde laten doen. Ik heb me toen ook echt voorgenomen, dat doe ik zo nooit meer!

Ik ging er bijna aan onderdoor, en heb ik daar dan nog niets van geleerd? Want ik zou zo weer alleen voor de katten hebben gekozen, zonder aan mezelf te denken. Dan zouden ze straks lekker ook binnen moeten blijven bij een ander huis, omdat ik geen geld heb om die tuin of dat balkon kat-veilig te maken. En ook, als ik dan 3 of 4 dagen moet gaan werken, en je weet het, in mijn beroep is dat gewoon 9 uur lopen en staan, heb ik dan de puf om buiten het huishouden, ook nog de tuin mooi te maken en te houden? Want ook hierbij weer, ik word er echt niet jonger op hoor. Dan kwam er ook bij me op, wat nou, als het voor de katten niet uit zou maken? Nou ja, dan zou ik het direct doen. Want ik was de hal nog niet binnen, of die ene hele grote krabpaal zag ik daar al precies passen voor het raam. En zo sloeg ik ala seconde daar al aan het inrichten.

Ik kon in die kleine kamer gaan slapen, en dan mijn Art Corner slash kattenkamer, zou dan in die grote slaapkamer kunnen. Een nieuwe grote krabpaal voor die grote open schuifdeuren  en dan liggen ze in principe ook praktisch buiten. Met al die ramen tot op de grond hebben ze overal wat te zien. Kom op zeg, ik moet voor mezelf kiezen. Want ik moet in mogelijkheden denken, niet in onmogelijkheden. Ja, het is belangrijk dat ik mijn diploma haal. Daar zal ik dan ook echt aan werken, tussendoor. Ik zie wel hoe ik dat ga doen. Ik heb wel voor hetere vuren gestaan hoor.

Waarom zou ik daarna nooit meer kunnen verhuizen? Als het niet bevalt, dan ga ik toch zeker sparen daarvoor? En ondertussen laat ik mezelf gewoon ingeschreven staan, en zo klim ik daar dan ook steeds hoger op de ladder en kom ik, mocht dat over een tijd dan nodig zijn, sneller aan de beurt en kan ik zelf kiezen. En voor de katten zal het enige verschil zijn, iets dat Skylar heel fijn vindt, om het balkon op te mogen, als het koud is en de deur is dicht. Maar wat gaat hij dan doen? Dan zit hij naar beneden te kijken door het hekje heen. Dus eh, dan heeft hij met al dat glas toch zeker wel 100% meer te zien? Ja, oké, niet in de buitenlucht echt, ’s winters. Maar ik heb een kattenkamer voor ze, dan zet ik daar toch in de ochtend, weer of geen weer, het raam even voor hem open? Dat komt uit op de galerij en dus ook het atrium, nat kan het niet worden en echt zo koud als buiten ook niet. Kan hij toch zijn idee van buiten ophalen.

En bovendien, dan hebben ze daar ook een eigen kamer, maak ik een ombouw voor de kattenbakken. Nou ja, mijn broer moet ik dat even vragen. Dan zie je die ook niet meer zo staan. Dat kan ik dan bekleden en hebben ze een ligbankje. En dan de krabpaal erin, ook voor het raam, dat ze op alle hoogtes naar buiten kunnen kijken. Trapladdertjes over de muur, hangmandjes aan de muur, grote plant erin, kattengras als kleed erbij, en later als ik meer tijd en weer geld heb, maak ik een grote houten bak voor ze. Daar doe ik dan vijverfolie in, goed vastmaken allemaal. En daar laat je gras groeien en kattengras, kattenkruid, rozemarijn en meer van dat spul waar katten gek op zijn. Nou, als dat geen buitenidee creëert, meer nog dan hier mét balkon, dan weet ik het niet meer.  Geen idee waarom ik eerst dacht, dat het niet kon en dat ik er vast zou zitten. Welnee, ik kan alles als ik dat wil. Voor ik naar de apotheek ging, was ik er al uit, grotendeels dan. Ik ga het gewoon doen, voor mij en de katten krijgen het ook heerlijk. Gewoon even wennen allemaal, komt goed. Op naar de apotheek!

Daar was het lekker werken want het was de hele dag echt stikdruk, als het rustig was geweest, was ik vast in slaap gekukeld. Ik heb maar 1 ding fout gedaan, en dat was niet eens zo ernstig, ik had het herhaalrecept en de informatiefolder op de printer laten liggen, toen ik vroeg of er iemand wilde nakijken, dat hoor je dan al erbij te hebben liggen. Nou, als dat alles was! En dat na een nacht niet slapen. Ik zit natuurlijk vol met een vreemd soort adrenaline. Zo voelt het toch echt.

Het was afgelopen dinsdag de dag van de apothekersassistenten, dat is wereldwijd geloof ik. En er stond voor mij een prachtige doos luxe chocolade klaar, met een sticker ‘bedankt Ria’ en mooie linten op het zakje en het doosje. Met hele mooie, en ja erg lekkere, herfst chocolaatjes. Toch lief zeg! Ik vond het harstikke leuk! Tegen de tijd dat ik dit plaats, is dat doosje al lang leeg hoor! Super de luxe chocolade, ze zijn echt zalig!

In de loop van de dag, werd mijn gevoel erover steeds beter. En het voelt nog steeds goed. Ik ging het al inrichten toen ik liep te filmen dus eh, dat zegt wel genoeg. Ik voelde me er ook direct goed. Het is licht en luchtig. Ik hoef niet eens schoon te maken. Het stoken is spotgoedkoop, zei de dame van Woonstand nog. Het is vloerverwarming en ik zit ook nog eens tussen 2 woningen in. Boven me en beneden me buren. Allemaal wat oudere mensen. Heerlijk, eindelijk weg van die herrie hier, want dat wordt steeds erger. Stukken minder overlast, daar ben ik zeker van!

Voorbereid op het ouder worden ben ik daar ook, rolstoelvriendelijk al, lift voor de boodschapjes maar ik neem zolang ik niet hoef lekker gewoon de trap. Of je nou naar de 3^e of de 1^e loopt, scheelt al zoveel. En die trap is lekker breed ook nog. Moet je later een rollator, dan kan je de lift in. Maar wie weet wat er nog gaat gebeuren allemaal in mijn leven? Wie weet waar ik opeens naartoe ga of weet ik veel? Ik kan wel een miljoen winnen, of mijn boeken gaan goed lopen.

Dat ik zoveel geld heb opeens door de loterij, dat ik dat koop wat ik echt wil, maar me nu niet kan veroorloven. Alles is mogelijk gewoon! Maar voor nu krijg ik een buitengewoon mooi huis aangeboden. Ze zeggen niet dat ik daar nooit meer weg mag toch? En voor nu is dat een heerlijk veilig en rustig gevoel. Ik kan dan straks, als ik mijn diploma heb, beginnen in mijn nieuwe baan. En dan zit ik al gesetteld, en is alles al netjes en kan ik me erop richten om mijn werk zo goed mogelijk te gaan doen. En die rust die me dit geeft, dat alleen al is goud waard.