Ik kan er niet onderuit komen natuurlijk, dat wil ik niet eens. Want ik wil het toch ook maar eens even over al die rellen hebben, die er zijn sinds de avondklok is ingegaan. Wat een godsonmogelijke onzin is dat zeg! Kijk, dat er mensen door gefrustreerd raken, en dan heb ik het over ondernemers uit zowel de detailhandel als de horeca en al dit soort mensen, kappers, nagelstylisten, noem iedereen maar op die eronder lijdt, dat vind ik niet meer dan normaal. Die frustratie is dan ook wel heel goed te begrijpen. Zeker die net startende ondernemers, die niet eens worden geholpen omdat ze daar niet voor in aanmerking komen. Die zien zo hun investeringen naar de sodemieter gaan.

Stel, dat het deze mensen waren, die zo fel en hard in opstand kwamen, ja, dan kon ik er nog wat van begrijpen. Dan zou ik nog steeds vinden dat ze het op een verkeerde manier aanpakken, maar ik zou er ergens nog een klein beetje begrip voor hebben. Want de hele economie ligt op zijn gat! Maar deze mensen, hoe gefrustreerd ze ook ogen zijn, zijn niet degenen die hele binnensteden afbreken tot er geen spaan meer heel is. Ze slaan politiepaarden met ploertendoders, of ze steken grof vuurwerk vlak onder zo’n paard af. Hoe vreselijk laag bij de grond ben je dan wel niet? Er zijn winkels tussen, daar is werkelijk niets meer te vinden. Alles is weg en alles is kapot.

Ik kwam een stukje tegen van ene Roos Poelman. Niet dat ik haar persoonlijk ken of zo, maar iemand had haar stuk gedeeld en toen ik het las begreep ik waarom. Hoe zij het verwoord, had ik zelf niet beter kunnen zeggen. En aangezien ik het dom vind om nog een keer het wiel uit te vinden, heb ik het van haar gekopieerd, want het is echt exact zoals ik het beleef. Hier komt haar stukje:

Ik heb me nog niet eerder uitgesproken tijdens deze crisis en probeer met gratis yoga en meditatie zoveel mogelijk er voor mijn medemensen te zijn. Maar wat ik gisteren heb gezien: ik vind het echt verschrikkelijk. Hoe zijn we zo ver gekomen, dat we in slechts enkele generaties niet tijdelijk terug kunnen naar een mindere exorbitante welvaart en recreatie?

Ik denk vaak terug aan mijn grootouders en vraag me af hoe zij hiermee om waren gegaan. Geen vakantie (mijn oma heeft 1 keer gereisd, ze was er geen slechter mens om). Niet meer uit eten (er bestaat een foto waarin ze een jubileum viert, inclusief heuse Grace Kelly rol in haar haar. Ze ging naar de Chinees. Dat was een unicum). Niet meer winkelen (waarom dat een hobby is geworden, Joost mag het weten).

Het gaat om een tijdelijke oplossing om de kans te verminderen dat medemensen een vreselijke verstikkingsdood treffen. Ook als het maar weinig mensen zijn, dan zou toch alsnog de ernst moeten uitmaken. Er zijn vorig jaar ook niet veel leraren onthoofd. Maar daarbij was toch ook het percentage niet leidend voor hoe de ernst ervaren is. Is het zo moeilijk om pas op de plaats te maken? Wat is een jaar op een mensenleven? Als je dat al mag behouden, in goede gezondheid?

En dan dat depersonaliseren van instituties. 'De politie'. 'De media'. 'De overheid'. Het zijn godverdomme mensen hun broers, vaders en zoons die daar in die ME pakken gehesen worden (!) Het zou maar m'n neefje zijn! Ik zie geen instituut, maar mensen die ook maar in deze kut-pandemie verzeild zijn geraakt en naar beste kunnen hun baan uitvoeren die ze nog wel behouden hebben. En proberen ons er doorheen te loodsen in een ontzettend weerbarstig landschap. Ga je schamen als je ze moedwillig probeert te treiteren of traineren, omdat je in jezelf geen vrede hebt.

Geloof me: dat ligt niet aan het winkelen, het gemiste festival, het niet uit eten kunnen gaan. Ook ik kan niet sporten en ben werkloos geworden, alleenstaand in crisistijd. Absoluut niet eenvoudig. Maar ik weet: we zijn een van de eerste generaties die dit soort dingen verworven heeft en ook maar in een zeer klein gedeelte van de wereld. Het was een voorrecht, het is nooit een recht geweest. Werk aan jezelf, doe 100 push ups, schreeuw in je kussen, kom meedoen met mediteren, neem een ijsbad of een duik in de Noordzee, doe wat je wilt en denkt dat goed is, maar echt, echt, echt: kap hiermee!

Heeft ze gelijk, of heeft ze gelijk? Ik heb er nog wel een kanttekening bij. Niet bij wat zij schrijft hoor, maar bij de reacties die ik overal zie. Want ook die zijn niet mals te noemen. In feite zijn die zo grof vaak, dat ik ze bijna net zo erg vind als zo’n plunderende gek. Kijk, dat je er boos over bent, terecht! Dat ben ik ook. Maar de nare ziektes waar mee gestrooid wordt, tot en met, maak ze maar af, schiet ze maar neer, en nog erger, nee. Het gaat er soms zelfs zo grof tekeer, dat ik het niet eens zou willen herhalen omdat ik me rot zou voelen om zulke verwensing ook maar als de tekst van iemand anders te moeten typen. Ik doe het niet.

Hebben die mensen dan zelf niet door, hoe lelijk ze zelf doen? Dat wat er uit je mond komt, uit je gedachten komt, net zo schadelijk kan zijn, als zulke mensen doen met spullen en winkels en auto’s die ze kapot maken? Dat begrijp ik dan weer niet. Ja, ik vind het ook viezerikken en rotzakken, die zulke dingen doen. Low lifes noemde ik ze, waarmee ik bedoelde dat ze nog maar een heel lage afstemming hebben. Die hebben nog niet zo heel veel licht binnen in zich. En als je overgaat, naar boven, dan is dat het enige licht wat je krijgt. Dat licht wat in je zit.

En dan kan je op je vingertjes natellen, bij hun blijft het nog wel donker voorlopig. En daar, als het donker is, dan is het er niet pluis. Eigenlijk is dat al zielig genoeg natuurlijk. Ze krijgen het nog heel zwaar. Maar ja, dit weet niet iedereen natuurlijk. Maar in elk geval, het is niet normaal om zo te vloeken en te schelden, hoe boos je ook mag zijn. Ik vind echt wel dat ze flink aangepakt moeten worden. En inderdaad, wijs ze erop, dat ze hun hele toekomst verpesten, als ze door een strafblad te krijgen, nooit meer een echt goeie baan kunnen krijgen. Want een V.O.G. zullen ze niet meer op kunnen halen.

En dan geeft onze heerlijke burgemeester een pracht van een toespraak, waarbij hij denk ik toch wel iedereen een beetje aan het denken heeft gezet. Hij sprak ze aan op hun gevoel, met gevoel. En het is zo’n wijs en welbespraakte man, die weet het perfect te brengen. Oh wat ben ik trots op onze Burgervader en op zijn wijze worden. Over die aanvoerder van Virus Waanzin, want zo blijf ik ze noemen omdat het de lading veel beter dekt, zei hij ook zoiets wijs. Er werd hem gevraagd waarom hij nooit met die man had gesproken, omdat het wel een Rotterdammer is. Aboutaleb antwoordde; ‘Hij heeft mij nooit benaderd en ik hem niet’ en toen werd er doorgevraagd waarom niet. Aboutaleb weer ‘als jij tegen mij zegt dat de zon vanuit het Westen opkomt, ga ik met jou ook niet in gesprek. Zo, en daar krijg je dan gelijk geen speld meer tussen. En nu ook weer met die toespraak, gericht tegen de relschoppers zelf maar ook hun ouders, kortweg briljant! Kijk, zo hoor je ze aan te pakken. Laat ze maar denken, laat ze maar voelen, van binnen. En dat heeft hij enorm goed begrepen!

Heb je het niet gezien? Klik dan HIER