"Als een hond op je schoot komt zitten,
is dat omdat hij je lief vindt;
als een kat dit doet,
is dat omdat je schoot warmer is.
"

Alfred North Whitehead

Vandaag was de eerste dag van mijn weekend. Het officiele weekend moet ik gewoon aan de slag. Ik dacht dat ik heel vroeg wakker werd, bleek het toch al 8 uur te zijn. Ik ben maar eventjes achter de computer gekropen. Zitten kijken waar DHL zit want die waren al 2 x vergeefs aan de deur geweest met mijn vangkooi.

De Sheffieldstraat wist ik al te vinden, daar zit de garage van het bedrijf waar ik werk. Een stuk verder in plaats van naar rechts moest ik naar links en aan het einde zit DHL. Ik deed mijn beklag dat ik zelf geen aflevertijd af had kunnen spreken maar volgens de meneer was deze pakketdienst alleen afleverbaar tussen 9 en 17 uur. 

Mijn hemel, wat een flink pakket heb ik nu in mijn auto liggen! Wel plat, dat wel maar gróót. Als dat een vangkooi moet zijn dan kan ik daar baby olifantjes ook nog mee binnen halen! Ik had wel voor formaatje groot gekozen, omdat me dat fijner leek voor als ik Sunshine zou vangen. Dan zit hij niet zo krap. 

Maar jeetje zeg, hier kan je volgens mij een paleisje van maken. Het duurde wel even voor ik het pakje in mijn autootje op de achterbank had gepropt. Zuchtend stapte ik weer achter het stuur. Hoe krijg ik dat nou boven zonder dat ik weer last krijg van de zwaartekracht?

Eerst maar eventjes boodschappen halen. Zo gezegd, zo gedaan. Nog eventjes M4H in de rondte gereden. Je weet maar nooit. Waar Sunshine uit kan hangen heb ik helaas nog steeds geen flauw idee van. Was maar waar. Dat zou alles een heel stuk vergemakkelijken.

Ik ben ook maar direct richting de Mathernesserbrug gereden. Daar beneden bij de tramhalte moet ik zijn, volgens die mevrouw van gisteren. Stom, als je jarenlang alleen gefietst hebt, denk je nog altijd dat je met de auto ook op die manier overal kan komen.

Na een flink stuk te hebben omgereden omdat ik elke keer niet ergens in kon, waarvan dat met de fiets wel kon, heb ik mijn auto ergens aan de Spangensekade geparkeerd. Een snijdende wind blies over het water daar. Zo'n wind waar je pijn je oren van krijgt als je langs het strand loopt.

Dat dit ook gewoon aan de rivier kan gebeuren kwam ik nu ook achter. Koud zeg! Op zich kon ik helemaal geen duidelijk hondenuitlaat-veldje vinden daar. Wel dat je voorlopig niet onder de brug door kan want alles is daar ook al opgebroken. Waar zijn ze allemaal mee bezig hier in de buurt? Daar bij brug 1 ligt alles ook nog steeds open. 

Ik ben ervan overtuigd dat als ze daar niet aan het werk waren gegaan, ik Sunshine daar vanzelf weer was tegen gekomen. Hij moest daar wel verder trekken. Hier dus ook al alles vol met zand. Bosjes genoeg gezien, dat wel. Ook nog even doorgelopen daar onderaan. Flyers heb ik er ook lopen plakken. Alleen niets gezien wat noemenswaardig is. 

In je eentje is dit flyers plakken gedoe altijd vrij lastig. Al heb ik er natuurlijk wel enige handigheid in gekregen in de afgelopen maanden. Maar met 1 hand je flyer op de lantarenpaal houden, terwijl het van te voren afgebeten stuk dikke plakband óf op je wenkbrauw waait óf in je haar, is niet gemakkelijk! Af en toe zelfs een beetje pijnlijk. Mijn snor is ook weer geharst. 

Of je plakband komt met 2 grote stukken plakvlak tegen elkaar en kan je het helemaal niet meer gebruiken. Bij de wat dunnere paaltjes plak ik de flyer gewoon helemaal rondom. Hoef ik alleen maar bij het eerste deel toeren uit te halen. De rest gaat dan redelijk makkelijk!

Aan de waterkant zelf, hielp de wind me zelfs even mee. Ik hield de flyer vast, de wind blies die precies goed strak op het paaltje en zo kon ik zonder probleem plakken. Nog bedankt wind! Dat hielp wel want mijn handjes waren een beetje gevoelloos en dan buigen je vingers ook niet meer zo soepel.

Nog net niet bevroren ben ik maar weer richting huiswaarts gegaan. Geen kat gezien natuurlijk. Dat hoef ik er al bijna niet eens meer bij te zeggen. Dat gebeurt zelden. De onderlinge afspraak van de katten op straat, om zich niet aan mij te vertonen, is nog steeds van kracht.

Een warme mok koffie om mijn handen en mijn binnenste te verwarmen deed zijn werk. Ik heb even heerlijk wat opgenomen series zitten kijken vanmiddag. Nou ja, echt veel heb ik niet gezien. Ik ben volledig in slaap gekieperd. Met 2 katjes in mijn knieholte waar er 3 horen te liggen. Ik kon niet meer bewegen toen ik daarnet wakker werd. 

Zelfs als ik slaap hou ik rekening met het feit dat ze daar liggen en dan beweeg ik me gewoon niet. Met als gevolg dat ik zelf verstijf. Ach ja, beetje uitrekken en dan gaat het weer. Al duurt dat wel steeds langer met het verstrijken van de jaren. Dat merk ik aan nog wel meer dingen. Zo is het leven nou eenmaal.

Ze liggen nu weer zo lief bij elkaar, mijn schatjes. Dan wil ik ze ook zo min mogelijk storen. Ik kan er heerlijk van genieten. Aurora is wel een beetje een bitch want als ze er dan bij komt dan gaat ze echt gewoon zonder pardon bovenop Moonlight liggen. Soms protesteert hij daar tegen en dan is het gelijk oorlog. Al geef ik hem wel gelijk dat hij het niet pikt zo.

Maar op een dag als vandaag dan heeft hij zo iets van 'het zal wel' en blijft gewoon heerlijk liggen. Ook dan geef ik hem gelijk. In het begin hou ik haar dan een beetje in de gaten. Als ze rimpeltjes trekt in dat kattekoppie van haar, doe ik mijn hand er even tussen en dan gaat ze weer ontspannen. Ze weet het wel!

Het delen van mijn Vermist-berichtjes gaat nog steeds door, gelukkig! Laten we hopen dat het wat oplevert. Ik ben het eventjes een beetje kwijt en weet niet zo goed wat ik nu moet doen. M4H toch maar in de gaten blijven houden. Ook hier benedenlangs toch maar eens gaan wandelen. We zien het wel, komt goed... 

"Een kat komt als je ze roept,
tenzij ze wat beters te doen heeft.
"

Bill Adler

Wat een koude dag zeg! Gek genoeg was het vanmorgen net na half zes, toen ik de deur uit ging, nog niet zo koud als verder in de dag. Om een uur of 9 zijn we bij een ander bedrijf gaan kijken hoe het er daar aan toe gaat met een groepje teamleiders en assistenten. Dat was echt heel leuk om een keertje te zien.

Ook de systemen waar er daar weer mee gewerkt wordt en nog meer vergelijkingen. Best leuk om een keertje te doen. Dat zou je eigenlijk bij meer bedrijven moeten doen. Een kijkje nemen in elkaars keuken en daar beiden je voordeel mee doen. Aanradertje!

Eenmaal terug in de middag, had ik eigenlijk niet echt plek om in te loggen. Zo'n volle bak hadden we vandaag, kan je nagaan! Dus ik heb me maar opgeofferd en ben naar huis gegaan om daar verder te werken. Dan blijf je toch weer een stuk langer aan de gang dan de bedoeling was maar dat komt wel goed.

Van de week was het weer delen van een bericht over Sunshine's vermissing een behoorlijk succes. Het bericht was van diverse sites door een flinke groep mensen gedeeld. Ik was van 2 groepen over Rotterdam(mers) nog geen lid en moest daar even afwachten tot dat zover was.

Vandaag heb ik er in 1 alvast weer een vermissingsbericht gezet en voor de ander moest ik toestemming vragen om zoiets te plaatsen. Dat laatste heb ik gedaan en nog geen antwoord gehad. Even afwachten dan maar. Dat loopt niet weg, Sunshine daarentegen weer wel. 

In die ene groep werd het bericht ook direct gedeeld en ook reageerde er een mevrouw zowat direct. Ze woont hier eigenlijk niet eens zo ver vandaan. Maar wel op een plek waar ik eigenlijk niet eens geweest ben omdat dit niet op mijn netvlies kwam. 

Ze ziet namelijk, als ze de hond uit gaat laten, regelmatig een kat in de bosjes zitten daar. Als ze zo de foto's eens bekeek, vond ze hem wel heel erg lijken op Sunshine! Ze kon het zo niet zeggen natuurlijk. Nee geen wonder. Ik ben zelf dagen met een paar foto's bezig geweest en zelfs ik kon toen niet direct zeggen of het Sunshine was of niet! 

Ze zei dat ze ging proberen om daar zonder hond ook eens te gaan lopen om te kijken of ze hem zou zien. Of ze me dan een berichtje mocht sturen? JA NATUURLIJK! Daar zit ik zelfs om te springen! Ik heb ook gezegd dat ze op deze site kan kijken voor meer contact gegevens. Via hier kan je me ook mailen dus dan kan ik zo mijn gsmnummer doorsturen.

Ik ga me heus niet gelijk gek zitten maken. Maar ja, het kán natuurlijk wel. En vanaf alle plekken waar ik al gezocht heb, is dit ook wel weer een hele logische. Daar heb ik zelfs niet eens gezocht nog. Daar gaat vanaf morgen verandering in komen natuurlijk. Morgen ga ik daar mijn flyers even op maken. 

Dat is toch iets wat ik vol zal blijven houden, koud of niet. Ik heb net de verwarming nóg wat hoger gezet. Ik heb het nu nog koud! Bah, ik heb het haast nooit koud, dat vind ik helemaal niets. Ik zit haast met mijn stoel op de kachel hier maar het helpt niet veel. Mijn armen en neus zijn ijskoud en dan is er geen eer aan te behalen.

Van de week heb ik zo'n kersepitten-kussentje gescoord. Die ga ik zo eens uit proberen. Lekker warm! Tegen mijn neus aanhouden. Die kou accepteer ik alleen maar omdat die moet zorgen dat Sunshine uit zijn schuilplaats komt. Brrrr naar, kou!

Heb ik net ook nog gelijk 2 nieuwe soorten flyers gemaakt. Eentje met de foto's die al op een andere flyer staan en eentje met een combi van foto's waarop je hem aan alle kanten kan zien. Daar zal ik er hier 1 van op deze dag bij doen. Ik heb nog een vol pak papier liggen dus kan ik weer even flitsend printen! Die oude maak ik wel eerst op. Morgen plak ik de boel vol daar. 

Net nog even een hoopje gereprocuceerd kattenvoedsel (kots dus) van de vloer gehaald. Vervelend vind ik het altijd met 2 katten, dat je niet weet van wie het is als je er geen getuige van bent geweest. Wel vind ik dat Aurora weinig eet, al een tijdje eigenlijk. Brokjes wel, daar zie ik haar regelmatig van eten. 

Alleen het natvoer laat ze volledig staan. Terwijl ze dat altijd juist zo lekker vond. Vreemd hoor. Moonlight zie ik er namelijk wel van eten. Ze krijgen zelfs al een keer minder natvoer van me omdat ik het steeds onaangeroerd kan weggooien. 

Vanaf ik thuis ben ligt ze al in het mandje van de krabpaal, lief naar me te kijken als ik wat zeg, dat wel. Op dit moment ligt ze weer heerlijk te ronken, ik hoor haar hier helemaal. Toch maar even in de gaten houden allebei. Geen trek in zieke katjes hoor! Dat kan ik er echt niet bij hebben.

Mijn moeder voelt zich ook niet zo heel lekker. Nee, daar kwam ik niet op omdat ik het over zieke katjes had hoor. Ze heeft nog steeds behoorlijk last van die buikpijn. Al vanaf haar operatie en waar niets bij te vinden valt. Die chemo doet er ook geen goed aan. Ze is continue moe. Ze zegt er alleen nooit zo veel van dus 'luister' ik maar tussen de regels door. Dan hoor ik dat ze zich echt niet zo goed voelt als ze zich voor doet. 

Volgende week moet ze weer naar de chemo. De afspraken staan niet zo gunstig voor mijn werk dus zal Frans met haar mee gaan. Dat vindt ze niet erg, zei ze. Nee maar ik wel. Ik ben er liever bij want als de dokter iets zegt, dan weet ik het liever in zijn woorden gelijk. Over 3 weken moet ze weer de volgende 3 chemo's afspreken en dan hoop ik op gunstigere tijden en dagen.

Zo meteen zak ik af richting bank. Mijn schouders en arm doen zeer, ik heb het koud en ik wil koffie. Ik heb geen trek in eten, ik heb het zuur. Koffie helpt dan ook wel niet maar is wel lekker warm. Als ik morgen ga flyeren, zal ik zorgen dat ik erop gekleed ben. Mof, muts en sjawl liggen al klaar! 

"Het is toch wel grappig
dat honden en katten de mens beter kennen
dan dat de mens zichzelf kent."

Eleanor H. Porter