"Honden denken dat ze mens zijn.
Katten wanen zich God."

Onbekend

Nu zou ik kunnen zeggen dat vandaag mijn dag niet is. Alleen heb ik geleerd dat dit niet de juiste instelling is. Als ik daarvan uit zou gaan dan zou de rest van de dag ook met van alles mis gaan. Daarom vind ik dat het juist wel mijn dag is vandaag.

Ik zal mezelf daar eerst nog wel een beetje van moeten overtuigen maar goed, er zijn lastigere dingen. Dit zal me best lukken. Ik ben niet zo moeilijk. Dan draait die dag vanzelf wel weer om naar iets goeds.

Gisteravond, dankzij de pillen van Kim, alleen lichtjes misselijk geweest. Van slapen kwam niet veel toen ik dat vroeg wilde gaan proberen. Dus nog maar even tv gekeken. Uiteindelijk ben ik best laat in slaap gevallen. Geen probleem, ik heb de avond dus komt het eigenlijk goed uit.

Vanmorgen lag Aurora lekker bij me. Ze lag heerlijk op mijn arm. Voor mij zat dat zo handig niet maar ik wilde haar lekker laten genieten dus bleef ik op mijn plek. Wat ze al een hele tijd niet had gedaan, deed ze nu opeens wel. 

Ze beet me maar dan ook wel enorm hard. Ik schrok me rot en gaf een gil van de pijn waardoor zij weer schrok en er snel vandoor ging. Er zit nu best een diepe wond op de muis van mijn duim. Het trekt helemaal door naar mijn onderarm. 

Ik werd er best een beetje verdrietig van. Dat ik van de rest ook allemaal een beetje last heb, werkt daar nou ook niet echt positief aan mee. Dan maar gewoon even een potje gaan zitten janken. Dat kan wel eens opluchten. 

Nou wilde ik toch al maandag naar de dokter. Dan kan hij gelijk even naar mijn hand kijken. Ondertussen weet ik al uit ervaring dat een kattenbeet nogal snel gaat ontsteken. Dat hoef ik er gewoon even niet bij. 

Direct daarna breek ik een nagel aan mijn andere hand. Wel zo diep dat ook dit behoorlijk pijn doet. En mijn tere bovenkantje van mijn vinger, normaal altijd beschermd door een flink stuk nagel, doet nu zeer bij alles wat ermee aangeraakt wordt. 

Toen gooide ik mijn volle flesje water over de tafel, die ik net schoon had gemaakt. Ik voelde dat ik al wilde gaan roepen dat het mijn dag niet was. Dat kon ik gelukkig net tegen houden. Elk nadeel heeft zijn voordeel. Toch?

Door de beet moet ik nu wel naar de dokter. Anders had je best kans gehad dat ik dat stiekem toch had overgeslagen. Door de gebroken nagel ga ik de rest ook weer kortwieken zodra ik daar tijd voor heb. Dan typ ik ook weer lekkerder. En de tafel is nu extra schoon. Mooi meegenomen.

Zo draai ik zo'n doemdag gewoon om. Het is maar hoe je het bekijkt. Aurora heb ik zachtjes toegesproken. Geloof me, dan zit ze me best schuldig aan te kijken. Het is net een mens. Mensen doen dat ook vaak naar anderen die alleen maar vriendelijk tegen ze zijn. Hup zo in de aanval om niets en een ander pijn doen. 

Je zou er bijna aan gaan wennen. Mijn huilbui was dan ook gelijk voor de hele mensheid en allen die het ook moeilijk hebben. Laat ik hopen dat het ze een beetje geholpen heeft. Mij luchtte het een klein beetje op. 

Vandaag alleen Moonlight op de foto. Dat is Aurora's straf. Al piept ze er toch een beetje tussen. Ik ben niet zo van het straffen. Ze weet zelf ook niet waarom ze het doet. Dat weet ik zeker. Het zal me nog wel eens gebeuren. Dat weet ik ook wel dus tja. Het is nou eenmaal zo. 

Sunshine nog steeds buiten in de kou. Arme jongen. Dat doet ook zeer om over na te denken. Vandaar dat ik vandaag Moonlight in de spotlights zet. Die lieverd doet nooit iets gemeens, sloopt nooit wat en is alleen maar een harig hoopje zwart-witte liefde op 4 pootjes. Alleen al door naar hem te kijken maakt dat ik me beter voel. Volgens mij is dat de reden dat ik al direct vond dat hij iets bijzonders had, de 1e keer dat ik hem zag. Hij is mijn held. 

Hij klimt wel boven op de hoogste kasten en zeurt de hele avond om met de hengel te spelen maar dat is het dan ook wel. Hij is nou eenmaal een "hoge" kat. Hoge katten willen in je huis zo hoog mogelijk komen.

Sunshine is ook een hoge kat, die haalde de raarste trucs uit toen hij nog te klein was om zo hoog te komen. Hij kwam er wel, hoe dan ook. Aurora blijft liever op de grond. Die wil niet eens op een kastje of op een tafel. Een lage kat, zonder de negatieve bijklank die dit heeft.

Datzelfde verschil had ik bij Sam en Casper ook. Casper klom overal op of in. Sam bleef liever zo dicht mogelijk bij de grond. Bij mensen heb je toch ook hoogvliegers en laagvliegers? Ik ben een hoogvlieger met hoogtevrees, ook een aparte. Ik ga me maar even een beetje opknappen. De 6 daagse werkweek gaat voor mij weer beginnen. Fijn weekend allemaal! Het komt wel goed met ons. 

"Ik zou een kat nooit kunnen kwetsen,
ook al kan ik tegen mensen soms ronduit agressief zijn."

A.L. Rowse

Voor ik hier thuis aan de slag ga, eerst maar even schrijven. Daar ben ik de hele ochtend al mee bezig dus dan maar gelijk even door. Het zonnetje is fel dus dan zie je in het hele huis waar je echt nodig even poetsen moet.

Door de maagtabletten van Kimberley heb ik vannacht eindelijk eens een keer goed geslapen sinds een week. Maandag dan maar even een afspraak maken bij de huisarts om te zien of ik diezelfde pillen er even bij mag. Ze helpen wel degelijk. 

Gisteren kreeg ik de poster binnen, cadeautje bij Zooplus, die ik besteld had. Ik heb speciaal die foto gepakt waar Kim Sunshine tussen Moonlight en Aurora heeft geplakt. Dit om te visualiseren hoe het hier in huis hoort te zijn. 

Ik hang hem hier bij het bureautje waar ik vaak aan zit met schrijven. Naast de foto's van Casper en Sam. Zo zie ik ze allemaal bij elkaar. De 3 die bij elkaar op de bank horen te liggen op 1 foto. Dat beeld ga ik een keer in het echt zien! Voor nu heb ik in elk geval een mooi uitzicht tijdens het schrijven. 

Net heb ik ook nog even de cats-meow gerepareerd. Dat stokje is er nergens te vinden en ze spelen er zooo graag mee! Dus heb ik er nu een veer ingeplakt. Deze keer blijft het ding eindelijk zitten. Ondertussen is hij al wel weer half gesloopt. Straks vind ik natuurlijk tijdens het stofzuigen dat stokje, nu die veer er praktisch niet meer af kan. Zo gaat dat altijd. 

Eerst vonden ze het een beetje eng om mee te spelen! Schijtebroekjes. Hu eng, nieuw ding dat rond draait, ik durf het niet aan te raken. Ondertussen zijn ze al gewend en slepen ze dat hele gele ding dwars door het huis. Zo gaat dat met cits. Nu is het ook makkelijker om er boven op te gaan zitten én het aan het veertje te pakken en mee te slepen. 

Hopelijk zijn ze zo moe gespeeld en gaan ze boven liggen zodat ik rustig kan stofzuigen zonder mezelf steeds rot te schrikken van een in paniek zijnde kat. Anders hebben ze pech en ik ook. Gestofzuigd moet er worden vandaag. 

Dan nog even over iets heel anders. Vanaf zondag 13 november, 22 uur, gaan ze op National Geographic een serie uitzenden, een soort kruising tussen documentaire en film, over Mars. Of we daar zouden kunnen "aarden" of beter "marsen". Voor Rulof lezers staat al vast dat dit onmogelijk is, waarom dit is, dat kan ik hier niet zo eventjes 1, 2, 3 uitleggen. Daar zijn 27 boeken voor nodig. Ik vind het alleen zo ontzettend absurd om nog vele andere redenen.

Voor de geinteresseerden de link, https://www.facebook.com/natgeonl/videos/1336606196361078 een voorproefje. Wat ik niet aan dat hele Mars verhaal snap, is het geld dat ze erin steken! Het gaat hier om miljarden en nog eens miljarden!! Waarom worden van die miljarden niet alle vluchtelingen geholpen? Alle mensen en kindertjes met honger van eten voorzien? Alle vervuiling en ellende opgeknapt?

Dat is wel de belangrijkste reden waarom ik er zo op tegen ben. Het geld wat in een project wordt gestoken om te gaan kijken of er überhaupt wel op een andere planeet geleefd kan worden is gewoon pure verspilling! Met datzelfde geld kan je in no time de honger in de wereld oplossen.

Onze eigen planeet is toch veel belangrijker??? Zorg met dat geld dat het eerst hier helemaal goed komt. Dan hebben we niet eens een reden om naar een andere planeet te willen. Dan blijft het hier ten allen tijden leefbaar. Alles wat daarvoor nodig zou zijn, bestaat allemaal al.

De uitvindingen voor gratis schone energie van Nicola Tesla plaatsen, zijn uitvinding om water uit lucht te maken in woestijnen bouwen. Medicatie en medische uitvindingen financieren. Genezingen laten ontdekken voor kanker. Dit is nog maar een heel klein lijstje van wat ze er allemaal mee zouden kunnen doen. 

Nee, dat is natuurlijk niet de bedoeling. Je zou maar eens wat macht en controle kunnen verliezen. Dan kan straks een handje vol elite vluchten als het zooitje hier groot genoeg zou worden. Niet dat dit gaat lukken maar stel van wel. Denk maar niet dat Jan of Jantien met de pet ook mee mag hoor. Nee, dan mag de familie Rothschild en Rockefeller in 1 van de 1e vluchten mee. 

Nou ja, op zich knapt het hier dan vanzelf wel op. Ik maak me er verder dan ook echt niet druk om. Voordat ze zover zijn, gebeurt er toch wel iets waardoor ze zullen snappen dat er op Mars voor ons niet meer te leven is. Maar ik wilde het toch even kwijt. Ga mensen helpen die het nodig hebben joh! Doe niet zo onzinnig! Denk gewoon eens een keertje na!

"Het viel al snel op
dat de kat nergens te bekennen was
als er iets gedaan moest worden."

George Orwell