"Verspil geen nieuwe tranen
over oud zeer..."

Euripides

Wat een prachtig weer was het vandaag. Hoe mijn broer mijn moeder heeft overgehaald dat weet ik niet maar hij heeft mijn moeder in de rolstoel mee naar buiten gekregen. Het is weer een drukke dag voor haar geweest. Er komt nu voortaan ook een oncoloog verpleegkundige, die weet meer van patiënten zoals zij. 

Ook heeft ze, bij de zetpillen, ook nog een pleister achter haar oor tegen de misselijkheid. Gisteren had ze haar pannekoek met basterdsuiker wel binnen gehouden. Het lijkt wel alsof ze zoetigheid beter kan verdragen. Een beetje lastig om steeds maar weer te verzinnen wat we voor haar kunnen maken.

Vragen moet je niet doen want ze vindt toch alles vies. Logisch natuurlijk als je continue misselijk bent. Dan vindt je ook niets lekker. We koken nu gewoon maar en dan zien we wel of ze wil eten en of ze het er dan in kan houden. Anders weten we het ook niet meer. En zoet avondeten, buiten die pannekoek dan, ik zou het in elk geval niet weten wat ik dan moet koken. 

Ik was zelf een beetje laat vandaag. Alle visite was al geweest. Ik kon niet vroeger komen. Ik heb de halve ochtend geprobeerd de dierenarts te bellen voor een afspraak. Maar het nummer was doorlopend in gesprek. Ik moest voor controle van Aurora's oortje. Eindelijk rond een uur of 1 of zo, had ik ze te pakken. Kom maar gelijk hoor, zei ze, dan mag je even tussendoor.

Toen ik binnen stapte zat de halve wachtkamer vol. Als ik had gedacht even snel te zijn kwam ik mooi bedrogen uit. Later bleek dat ze dit had gezegd omdat ze van de situatie met mijn moeder weet. Alleen was ik nu nog lang bezig zo. De dierenarts zat eerst schuin tegenover mijn moeders huis. Ze kent ons allemaal wel met onze dieren en ze noemt ons altijd "de dierenfamilie" omdat we zo gek op onze beestjes zijn.

Ze wilde van alles weten en ik moest mijn moeder een dikke knuffel geven en ze wenste ons sterkte met alles. Ondertussen lag Aurora bibberend in mijn armen. Arm meisje. Aurora's trommelvlies stond nog een beetje bol dus ik heb weer voor 10 dagen pillen erbij en ik moet eind volgende week, voor het weekend in elk geval, weer komen voor controle. 

Ik hoefde haar natuurlijk niet uit te leggen dat ik geen voorspelling kan doen hoe het gaat lopen allemaal en daar heeft ze natuurlijk begrip voor. In de auto zat Aurora weer klagelijk te mauwen. Ze is natuurlijk als de dood dat ze weer ergens anders terecht zal komen, tenminste, dat denk ik toch. Ze was zichtbaar opgelucht toen ze weer thuis uit de reismand mocht en ging direct eten. 

Geen idee of en hoe ik volgende week naar de dierenarts kan. We leven nu gewoon van dag tot dag, iets anders zit er niet op. Dat ma vandaag naar buiten is geweest, wil niets zeggen over hoe slecht ze zich voelt. Ze lag te slapen toen ik aankwam. Broer, schoonzus en nichtje Ariëlle waren er en we hebben grappige herinneringen op zitten halen. 

Op een gegeven moment ging het belletje van de freule van Lippenstift tot Bietenveld, zoals we haar gedoopt hebben. Mijn nicht snelde zich naar de slaapkamer. Of we een beetje rustiger wilden doen want ze had last van ons gelach. Jawohl Freule! We hebben geprobeerd of het via "Hints" ging maar daar waren we allemaal slecht in. 

We zijn maar even voor de deur gaan staan, konden we ook gelijk even een sigaretje roken. Dat kwam mooi uit. Toen het eten klaar was heeft ze geprobeerd te eten. Dat ging wel en ze at een klein prakje met witlof. Ze moest alleen snel weer gaan liggen om het binnen te kunnen houden. Helaas is dat niet gelukt. 

Thuis ben ik allemaal foto's bij elkaar gaan zoeken waar Daan dan weer een mooie video van maakt. Daar was ik net klaar mee. Rond half 11 kan ik wel gaan zitten. Eindelijk even bankhangen met de cits. Ik moet Aurora nog haar pilletje geven dus ik hoop dat ze lekker even bij me komt liggen zo. Morgen zien we dan wel weer verder. 

"Vasthouden aan woede is hetzelfde als
zelf vergif innemen en verwachten
dat de ander sterft..."

Buddha

Nu eerst maar even schrijven voor ik neer plof. Anders ben ik straks weer zo laat. Hoef ik straks ook niet meer op de klok te letten en kan ik gewoon in slaap vallen zonder op te letten. In slaap vallen lukt de laatste tijd het best tijdens televisie kijken. Als ik in de stilte ga liggen dan denk ik me vanzelf weer wakker.

Niet zo handig maar wat doe je eraan? Al staat ondertussen boven de t.v. en alles ook op zijn plek, ik slaap meestal gewoon op de bank. Zo raak ik ook altijd in de knoop met Aurora die op bepaalde plekjes wil liggen. Als ik 's nachts van het toilet terug kom, ligt ze languit op mijn plek. Ik til haar dan een beetje op en ga zelf liggen. Dan vindt ze vanzelf wel het lekkerste kuiltje waar ze zich dan in draait.

Moonlight slaapt of boven in de krabpaal of ergens verder weg. Maar zodra er 's morgens enigszins weer leven in mij komt dan is hij er bij. Wakker worden betekent vers eten dus daar moet je vooral bij zijn natuurlijk. Dat weet hij heel goed. Hij is er dan ook als de kippen bij, weet precies of ik wel of niet naar het toilet ga of naar de keuken. Hij is er als eerste.

Aurora moet nog 3 dagen pillen en meestal gaat het heel goed. Gewoon als ze naast me ligt. Een enkel keertje doe ik het verkeerd en spuugt ze hem uit. Morgen de dierenarts bellen om een afspraak te maken voor de controle van haar oortje. Dan hebben we dat gelukkig ook achter de rug. Ze heeft geen vies oor meer en schudt ook niet meer met haar koppie dus dat zal wel betekenen dat het goed gaat met haar. 

Helaas kon ik niet thuisblijven. Ik verwachtte namelijk wel veel bezorgers aan de deur met cadeautjes en bloemen. Het is natuurlijk wel Valentijnsdag. Ik ben alleen vergeten te kijken bij welke buren ze het allemaal bezorgd hebben. Dat doe ik morgen wel, als ik weer naar beneden ga en bij de postbus in de buurt kom. Ze zullen het wel druk gehad hebben door mij 🤪

Met moeders is het niet veel beter dan gisteren. Vanmorgen wilde ze gewoon haar zetpil weer niet. Met als gevolg dat ze weer misselijker werd en moest overgeven. Ja, dat krijg je er nou van als je niet luistert. Tussen de middag heeft ze hem weer braaf genomen. Daarna ging het ietsje beter. Echt veel eten krijgt ze gewoon niet meer binnen. 

Toen ik aankwam lag ze gewoon in haar eigen bed. Het hoog/laag bed stond eenzaam en verlaten in de huiskamer. De boel is gewoon een beetje opgeschoven en er is plek zat gelukkig. Tafeltje erbij en al. Mooi hoor, dat het kan zo allemaal. De rolstoel staat opgevouwen in de gang. Die wilde ze niet in haar zicht hebben. Mocht ze willen, dan kunnen we een stukje met haar gaan lopen. Ik ben benieuwd. 

Ik vroeg haar waarom ze niet in dat bed lag. "Ja dag", zei ze, "dan lig ik in mijn doodsbed". Ik zei haar dat de situatie helemaal hetzelfde blijft, ongeacht in welk bed ze zou gaan liggen. Tien minuten later lag ze dan ook in het bed in de kamer. Tegen zulke logica kon ze natuurlijk niet op. Af en toe kan er bij mij ook best wat zinnigs uit komen hoor. Toegegeven, niet zo vaak maar sóms!

Ma was sowieso gewoon lekker een beetje opstandig vandaag. Toen ze in dat bed lag, gaf ze me toch een blik! 'Waarom kijk je zo lelijk naar me', vroeg ik. 'Ik kijk helemaal niet lelijk joh', gaf ze me gelijk terug. Nou, echt wel! Demonstratief ging ze liggen en deed haar ogen dicht. Deed nog even het hoofdeinde een stukje lager en de boodschap was duidelijk. Ik ging maar naar de keuken.

Broerlief heeft zich vanavond op pannekoeken bakken gestort. Dan kan hij goed. Hij flipt ze alle kanten op en er is er geen 1 op de grond gekomen. Kim flipte naderhand ook maar dat kwam door Frans, die weer eens lastig deed. Dat had niets met pannekoeken te maken behalve dan dat hij af en toe een enorme pannekoek is.

Wel is mijn moeder door de baklucht snel weer naar haar slaapkamer gevlucht. De afzuigkap kan niet alle luchtjes voorkomen en ze wordt heel snel misselijk van van alles wat ze ruikt. De slaapkamerdeur kan dicht. In de huiskamer zit geen deur en het is maar een heel klein stukje bij de keuken vandaan. 

Verspreid over de huiskamer en de keuken hebben we gegeten want zoveel plek hebben we niet aan 1 tafel. Pannekoeken met spek, kaas, stroop, hij had behoorlijk zijn best gedaan. Ik maak er altijd een grote poffer van, met een beetje roomboter en poedersuiker. Voor mezelf bak ik nooit pannekoeken. Het leek eeuwen geleden dat ik dat gegeten had. Lekker hoor voor een keer. 

Na de koffie ben ik naar huis gegaan. We hebben eerst nog even bij ma op bed zitten kletsen. Alleen moet ik echt even thuis op de bank zitten zo. Nadat ik lekker op mijn gemak ben gaan douchen eerst en nu even aan het schrijven. Een beetje mijn ei uit typen en kwijt zijn. 

Dan kan ik me daarna heerlijk installeren als een diva. Beetje drinken erbij, harige heerlijkheden aan mijn voeten of op mijn benen. Dan nog even wat t.v. kijken en dan toch echt eens proberen te slapen. Een volle nacht rust lijkt me heerlijk voor de verandering. Of ik dat ga krijgen is een 2e. Ik ga mijn best doen. 

"Humor is droevige gedachten een
plezierige uitvaart bezorgen."

Hugo Olaerts