Quote van de dag
"De reden dat ik ziekten heb, is dat ik een lichaam heb. Als ik geen lichaam had, wat voor ziekte zou ik dan kunnen hebben?"
Lao-Tse, Chinees filosoof +/- 600 v.C.
"De reden dat ik ziekten heb, is dat ik een lichaam heb. Als ik geen lichaam had, wat voor ziekte zou ik dan kunnen hebben?"
Lao-Tse, Chinees filosoof +/- 600 v.C.
Wat een dag vond ik het vandaag. Voor mijn gevoel heb ik heel veel gedaan al zou een ander daar wel anders over denken. In elk geval, ik vond het veel. En ik was helemaal vergeten dat ik nog moest schrijven ook. Moonlight heeft zijn jank-bui aan en daar word ik ook niet vrolijk van. Ik zou zo graag weten wat hij wil. Hij is helaas niet altijd even duidelijk in wat hij wil. Soms wel, dan kan het niet missen waar hij om loopt te zeuren maar andere keren, zoals nu, word ik er helemaal knettergek van. Ik heb ze maar vast eten gegeven, als dat het niet is, dan heeft hij pech. Niet dat hij honger kan hebben hoor.
Ze hebben overal brokjes en fonteintjes staan. In dat opzicht zijn het verwende kattenkoppen. Meestal als ik dan natvoer geef, dan moet hij niet eens. Nu bleek hij gewoon trek te hebben in wat nats en nu is hij gelukkig even stil. Zelfs Rainbow heeft direct zitten eten. Nou ja zeg, die zijn toch ook echt niet te volgen. Al zou ik hun gebruiksaanwijzing willen schrijven, dan nog, die verandert te vaak. Het is een kwestie van inschatten en aanvoelen, wil je het juiste doen. Ach het houdt je in elk geval flink bezig. Zo zijn er nog wel meer dingen die me bezig houden. Ik had al verklapt dat ik een enorme kluns ben. Dat lijkt af en toe nog erger te worden ook.
Ik had van vier kistjes toch ook een kastje gemaakt? Gewoon ff aan elkaar schroeven en wieltjes eronder en klaar. Maar ja, dan moet je ze eigenlijk in het midden, aan de onderkant, ook goed verstevigen. Dat had ik niet eens gedaan. Daar had ik niet eens over nagedacht. En als je dan ook nog eens een flink zware vaas met bloemen neer zet, precies in het midden, dan gaat dat natuurlijk doorzakken. Ik zat gisteravond te kijken en ik zag iets raar maar kon het niet thuis brengen. Toen ik goed keek, zag ik dat het ding door aan het zakken was. Snel heb ik die zware vaas aan de zijkant gezet.
Maar zo kon ik het natuurlijk niet laten. Er staan ook nog wel wat zware dozen in. Ik had nog twee van die wieltjes en die heb ik er, samen met een verbindingsstuk dat ik nog had liggen, onder de kistjes gedaan, in het midden. Kijk nu is het wel stevig genoeg. Dat had ik zo ook wel kunnen weten maar nee, ik wacht eerst maar even tot ze bijna uit elkaar klappen. Echt hoor, voor een hobby klusser is dit echt heel erg dom. Weer dom. Ik lijk niets anders meer te doen. Hieraan merk ik dat er nog lang niet alles klopt wat hoort te kloppen. Ik hoop toch zo dat ik dat wel weer terug zal krijgen. Anders blijf ik tegen zulke, gelukkig bijna, rampen aanlopen. Ik doe het liever gelijk in ene keer goed, zoals ik dat altijd deed.
De cits zijn zo dom niet. Gisteren hadden ze binnen no time door hoe ze de Cats Meow zelf aan moesten zetten. Daar heeft Moonlight toen toch wel wat langer voor nodig gehad. Toentertijd ben ik me daar nog rot van geschrokken omdat ik niet wist wat voor een raar geluid ik hoorde en waar het vandaan kwam. Ik was enorm opgelucht toen ik erachter kwam wat het was. Toen ik het gisteren hoorde, wist ik direct wat het was. Dat is best snel om zoiets uit te vogelen. Maar de jongens zijn dan ook echt wel heel slim. Allebei de jonkies zijn heel erg van de intelligente dingen. Soms ook bij dingen die ik liever niet had gezien. Toch is dat wel leuk om te zien altijd, als ze weer iets heel slims doen. Alsof ik ze dat heb meegegeven, ben ik dan trots op ze.
Gisteren kreeg ik het kleine vijzeltje met stamper binnen. Jeetje zeg, dat had ik weken geleden al moeten kopen! Wat stond ik te klungelen met die pillen van de cits en wat duurde het lang voordat ik ook maar ene pil fijn had gekregen. Dit gaat echt vele malen sneller! Het is een kleintje, precies goed om medicatie in fijn te maken. Ik kon er nu zo een handje pillen ingooien en binnen de kortste keren had ik een fijn poeder in het kommetje. Zo dan, zo kan het ook. Dat weet ik nu dan ook weer. Als je een enkele keer één enkel pilletje moet malen, dan is het niet zo erg. Maar ik moet er toch wel behoorlijk wat fijn malen elke keer. Ik ben blij met mijn aanschaf, dit is echt een uitkomst voor mij.
Ik ben ook weer even lekker aan het hobbyen. Kim was blij met haar potjes en PeeT ook. Voor mijn Poolse zusje heb ik er ook twee klaar staan. Die gaat binnenkort verhuizen naar hun nieuwe huis en dan krijgt zij ze natuurlijk. Ook zou ik voor haar een groot schilderij maken maar daar moet ik nog aan beginnen. Ik ben eerst ook potjes aan het maken voor San, mijn schoonzus. Maar daar vond ik elfjes niet bij passen. Dat kwam omdat ik eigenlijk een heel goed idee kreeg hoor. Iets dat ik bij hen veel beter vond passen. Daarom moesten er weer potjes worden bekleed en daar ben ik mee bezig geweest.
In plaats van elfjes, zien zij iets heel anders doorschijnen als er een kaarsje in staat. Maar dat laat ik later pas zien, als ze ze hebben. Ze lezen af en toe wel eens een blog en ik wil het nog even een verrassing laten. Morgen ga ik ze afwerken. Binnenkort maar eens een keertje langs gaan brengen of ze komen ze halen. Kan ook. Het schilderij moet ik ze ook nog geven. Als mijn huis dan aan kant is dit weekend, dan ga ik aan het schilderij van Agnieszka beginnen. Dat gaat weer iets heel anders worden en ik ben benieuwd of me dat gaat lukken, wat ik in mijn hoofd heb. Heerlijk vind ik dat.
Wat ik absoluut niet heerlijk vind is dat dit weekend de klok weer vooruit gaat. Ik heb daar dan echt weken last van, voor mijn biologische klok weer mee wil doen. In dit huis ben ik daar niet de enige in. Aan de ene kant gelukkig dat hij nu dan vooruit gaat. Dat wil zeggen dat zondagavond de cits aangenaam verrast zullen zijn dat ze zo vroeg hun snoepjes krijgen. Met het terugzetten van de klok is dat een stuk minder handig en duurt het ook weer weken voor ik ze weer een beetje in een goed ritme heb. Gelukkig is dat bij hen dan het enige. Pas zo rond december snappen ze weer ongeveer hoe laat het is.
Met het vooruit zetten van de klok, daar heb ik zelf gewoon enorm last van. Ik weet niet waarom het zo lang duurt altijd voor het weer in mijn systeem zit. Vroeger had ik dat niet zo maar de laatste paar jaar is het vreselijk. Dat is dan nog buiten het feit om, dat ik het zo ontzettend nergens op vind slaan. Je haalt een stuk van de bovenkant van je deken af, want je voeten liggen bloot. Dus zet je dat stuk aan de onderkant terug. Zou dat wat uitmaken? Nee dus. Daarom staat het me sowieso al tegen en dan nog eens dat ik er zo'n last van heb. Wanneer gaan diegenen die daarover gaan, dit nou eens beseffen en het afschaffen? Ik hoop snel. Het kan mij in elk geval niet snel genoeg zijn.
"De heldere weg lijkt donker, de vlakke weg lijkt hobbelig, eenvoudige waarheid lijkt onzuiver."
Lao-Tse, Chinees filosoof +/- 600 v.C.
Ik had zo leuk lichtjes in de binnenkant van de tafel gemaakt. Vooral in de avond staat dat leuk. Logisch want overdag zie je er weinig van. Gisteren lagen de cits zo heerlijk in het zonnetje, vlak naast de tafel. Ik dacht nog ah, lief zeg, kijk ze nou lekker liggen. Maar zo lief waren ze niet want ze hadden gelijk met hun pootjes onder de tafel de lampjes los getrokken. Ze zagen weer wat natuurlijk. Boeven. Skylar en Rainbow moeten het geweest zijn, al denk ik eerder dat die sloper Rainbow geen hulp nodig had. Ik zag het pas toen ik de tafel draaide en ik zo makkelijker bij hun snoepjes kon.
De streng met lichtjes kwam er zo opeens onder vandaan. Daarom moesten de plankjes weer leeg en de tafel op zijn kop. Ik heb ze nu wat verder vast gemaakt. Uit de buurt van graaiende kattenpootjes. Echt hoor, niks is veilig. Ik hoorde in de nacht ook weer allemaal rare geluiden die niet hoorden. Hadden ze mijn lichtbakje, dat ik van Kim cadeau heb gekregen, uit mijn kastje gehaald, zo op de grond. Gewoon voor de lol of zo. En ze hadden de krant die ik gebruikte bij het verven van de tafel gehaald en uit elkaar gehaald. Je kan hier gewoon niets laten liggen. Er is maar weinig waar ze geen belangstelling voor hebben. Dat weet ik wel maar ik vergeet het wel eens.
Hoe benieuwd ik zelf ook ben of de Cats Meow het doet met nieuwe batterijen, ik ben gisteren toch maar binnen gebleven met die zere hielen. Ik had naar de diëtiste gemoeten en dan had ik er toch uit geweest. Dan had ik ze gelijk kunnen halen. Maar de dame belde af, wat ik niet zo heel erg vond, die hielen mogen nog wel even een dagje bijkomen van eergisteren. Daarom weet ik nu ook nog niet wat nieuwe batterijen zullen doen. Ik moet zo naar de zaak voor een gesprek met PZ en daarna zal ik de batterijen mee nemen. Lees maar door dan kom je er vanzelf achter. Ik wil het zelf ook graag weten maar niet zo graag dat ik er pijn voor ga lijden.
Ik combineer zulke dingen graag. Dat ik er niet telkens uit moet. Moet ik naar de zaak, dan combineer ik dat met een boodschapje. Zo regel ik dat naar hoe het het beste uitkomt. Zo handig dat georganiseerde van me, als het werkt tenminste. Dat heeft het een hele tijd niet gedaan maar het begint een heel klein beetje terug te komen. Dat vind ik wel zo prettig. Het gaat nog wel eens mis maar dat is maar een kleinigheidje. Het gaat niet meer volledig mis, dat is al heel wat. Langzaam maar zeker komen we er wel. Stefan had me al gewaarschuwd dat ik niet meer alles zo perfect moet willen, dat brengt ook weer stress en dat kan ik niet gebruiken. Wel lastig loslaten hoor, iets wat je al zo lang doet.
Vanmorgen moest ik bij PZ zijn en daar heb ik gelijk een koffiemomentje van gemaakt. Even bij gekletst met Mar, die toevallig net binnen kwam. Ze keek al heel verbaasd en vroeg of zij zich vergist had. Nee, ik ben er dinsdag ook, alleen een uurtje vroeger, maar voor vandaag was het alleen naar PZ eigenlijk. Daarna snel naar huis, er werd weer eens een pakketje afgeleverd. Ik leef mijn leven geloof ik wel hoofdzakelijk online, wat aankopen betreft. Dat is echt een geweldige uitkomst voor iemand die echt de schurft heeft aan winkelen. Dat heb ik altijd al vervelend gevonden en ik vind het dan ook heerlijk om achter mijn pc te winkelen. Wat dat betreft vind ik dat echt helemaal geweldig.
Je kan het zo gek niet noemen of ik koop het online. Jammer wel dat je thuis moet blijven als ze bezorgd worden maar als dat nou alles is. Het scheelt nog uren tijd als je het vergelijkt met naar de winkels gaan of naar de stad gaan. Ik ben ook niet gek op van die mensenmassa's en vind het veel fijner om dit lekker op mijn gemak met een bakkie koffie in mijn uppie te doen. Heerlijk, als het aan mij lag ging ik nooit de stad meer in. Ik zou ook het liefst ergens in een bos of zo wonen. Met wat winkels in de buurt, dat dan weer wel. Maar geef mij een goed werkend internet, waar dan ook, en ik kan er zo wonen hoor. Midden in de natuur zou mij heerlijk lijken. Het is alleen de vraag of dat ooit zo zal zijn. Maar een mens mag dromen natuurlijk.
Na het uitje naar de zaak, ben ik heel snel even batterijen gaan halen. En ja hoor, de Cats Meow werkt als een tierelier! Moonlight was dol enthousiast toen ik ermee bezig was. Alleen was hij weer snel weg zodra ik het ding aan zette. Al kwam dat denk ik meer door zijn twee jongere broers die zich er bovenop stortten. Dan haakt Moonlight gelijk af, die wil zelf spelen. Hij heeft wel pech dan want ik denk dat ik de twee jongsten er niet weg krijg zodra ik hem aan zet. Hij kan kiezen of kabelen. Ik kreeg gelijk ook het pakketje binnen. Het waren kattenveertjes. Die heb ik voor ze gekocht, voor het geval deze Cats Meow het ook niet zou doen. Besteld bij kattenveertjes.nl, hoe origineel.
Doordat ze helemaal geobsedeerd waren door hun speeltje, zagen ze de veertjes nauwelijks liggen. Dat veranderde wel toen het ding er eindelijk mee ophield na een kwartiertje of zoiets. Toen werden de veertjes opeens heel populair. Vooral Skylar, die graag rond loopt met iets van een prooi in zijn bekkie, ging helemaal los. Ik mag de aankoop als succesvol bestempelen. Dat is wel fijn want dat is niet altijd het geval. De cits blij, dus ik ook blij. Mooi geregeld zo en dan hebben ze weer iets nieuws om hun zinnen te verzetten. Dan blijven ze heel misschien wel van mijn spullen af. Al heb ik weinig hoop dat dit lang zal duren. Negatieve aandacht is natuurlijk ook aandacht.
Ik zet net hun speeltje weer aan, komt zelfs onze witte diva erbij zitten. Toen zij hier nog niet zo lang was, speelde ze zo samen met Moonlight inderdaad. Dat schoot me nu ook weer te binnen. Door haar twee jongste broertjes was ze er wel zo weer weg maar ja, net als Moonlight, ze zal het ermee moeten doen. Die twee krijg je er niet bij weg als hij aanstaat. Moonlight zette hem vroeger ook wel zelf aan. Wie weet gaat hij dit nu weer doen. Al zal hij dan toch niet al te lange tijd met zijn speeltje alleen kunnen spelen. Skylar en Rainbow vliegen er dan zo op af. Ik ben al blij dat het ding werkt. Lag het dus toch aan te oude batterijen.
Waarschijnlijk geldt dit ook voor die versies van Big Bazar. Als jullie niks zeggen, hou ik ook mijn mond. Misschien toch maar weer eens donkere plukjes nemen? Een beetje kunstmatige intelligentie kan geen kwaad in mijn geval, dacht ik zo. Of anders toch maar gewoon mijn antiek blond meer door laten komen. Dat is tegenwoordig trouwens hip, lekker grijzen als je grijs wordt. Al zou ik willen, ik hou het niet tegen. Gelukkig zie je het niet zo heel erg door het lichte blond maar ja, ik gedraag me er wel erg naar tegenwoordig. Dat lichte blond dan. Gewoon laten vergrijzen die handel en gewoon voortaan beter opletten. Makkelijker gezegd dan gedaan...
"Wees eerlijk tegenover eerlijke mensen. Wees ook eerlijk tegenover niet-eerlijke mensen. Zo komt eerlijkheid tot stand."
Lao-Tse, Chinees filosoof +/- 600 v.C.