"Ware deugd doet zich nooit als deugd voor."

Lao-Tse, Chinees filosoof +/- 600 v.C.

Gisteren had ik wel een heel rare dag. Ik moest natuurlijk bij Stefan zijn. Hij denkt toch, omdat ik de laatste tijd weer zo moe ben en mijn dutjes weer doe, dat ik weer veel te snel te veel ben gaan doen. Ik kreeg weer het verhaal van 'mijn' accu. Die is, of was, helemaal leeg. Dat ding moet opgeladen worden, dat is duidelijk. Alleen zodra ik me dus iets beter voel omdat er weer wat energie in komt, ga ik die energie weer opgebruiken voordat de accu helemaal geladen is. Een lege accu laadt moeilijk op. Een volle accu waar af en toe wat energie uit gaat, kan veel makkelijker opgeladen worden.

Ik vind een beetje energie hebben al heel wat, dan voel ik me dus beter maar dan ga ik er ook direct mee aan de slag. Dat beetje wat er dan in zit haal ik er al snel weer uit en dan is hij weer bijna leeg. Zo moet ik elke keer weer opnieuw beginnen. Dat is niet de bedoeling, dat ding moet eerst een keertje vol komen. Daarom moet ik nu alles op gaan schrijven wat ik doe en hoe moe ik me die dag voel. Dingen als een bed verschonen heeft weinig effect als je in je normale doen bent. Alleen ben ik nog niet in mijn normale doen. En als ik op een dag dat ik me goed doe weer veel te veel doe dan ben ik de dag erna gewoon weer heel erg moe. Al denk ik dan zelf dat ik niet zoveel gedaan heb.

Als je even je bed verschoont, dan de keuken opruimt, de kattenbakken doet, afwast en een was erin doet, dan heb je toch al aardig wat gedaan maar zo zie je het zelf niet. Dat doe je even tussendoor. En ben je gezond, dan is dat ook normaal. Ik ben nog niet gezond en daarom is het voor mij wel zaak dat ik daar aan denk. Ook al denk ik, ik heb toch niet veel gedaan, kan het door zulke routine klusjes toch wel best veel zijn. Ook stofzuig ik nu weer wat vaker omdat dit hier eigenlijk elke dag nodig is. Maar toch moet ik dat ook erbij tellen, zeg maar. Ik ben nog niet in mijn normale doen en dus is alles waar ik energie voor nodig heb, het bekijken waard. Anders krijg ik mijn accu nooit vol en dat moet wel een keer gebeuren. Pas dan kan ik energie verbruiken en weer goed opladen.

Daar zit wat in natuurlijk. Ik ben inderdaad heel blij als ik me een beetje actief voel en daar maak ik dan ook gebruik van door achterstallige dingen te doen. Ik zal het allemaal braaf proberen te noteren en bij te houden. Op zich al een klus, vind ik. Misschien krijg ik er zo zelf ook inzicht in. Ook dat te weinig eten en drinken moet ik iets mee doen. Eten zorgt ook voor de nodige energie en anders put ik al direct uit mijn reserves. Ja, dat is echt iets waar ik op moet gaan letten. Ik was even goed bezig maar dat was dan ook even snel weer weg. Kom ik thuis, heeft PeeT me een berichtje gestuurd waarin ze dezelfde dingen zegt die Stefan tegen me zei. Ik moest daar wel om lachen. Volgens mij moest de boodschap goed overkomen want ik kreeg hem twee keer.

Ik was mijn boodschappen aan het opruimen die ik, nadat ik bij Stefan was geweest, had gehaald en ik werd me toch een partij moe. Niet normaal. En koud had ik het, alsof ik op de Noordpool in een shirtje liep. Ik werd er beroerd van en ben op de bank gaan liggen. Ik had een beetje geslapen en ging voor het eten zorgen voor de cits. Zelf had ik een magnetron maaltijd, lekker makkelijk. Na het eten ben ik zonder het te merken weggezakt op de bank en ik werd pas om tien uur 's avonds wakker en toen was ik nog zo ontzettend moe. De cits zaten al klaar voor hun snoepjes. Ik heb ze die gegeven en ben direct erna weer in slaap gevallen tot vanmorgen acht uur. Niet normaal zeg! En nog voelde ik me niet uitgerust.

Ik stuurde PeeT er een berichtje over en die zei dat ik maar na het weekend pas weer moest gaan beginnen met de medicatie en de detox. Anders kunnen mijn lieve gasten vrijdag na een lange reis direct rechtsomkeert maken. De medicatie blijkt dus doel te treffen en daar komt het van. Ik schrok er wel van want ik voelde me ongeveer net zo moe als ik me vorig jaar oktober voelde. Echt niet normaal. Natuurlijk volg ik haar raad op want ik voel dat het anders ook echt niet gaat lukken. Bizar zeg, wat zoiets met je doet. Wel een teken dat het gaat werken en dat het klopt allemaal. Ook maar goed dat ik dan nog twee weken vrij ben.

Hopelijk gaat het tegen die tijd wel weer want die eerste week dat ik drie keer naar de zaak moet, moet ik op de twee vrije dagen ook nog naar de tandarts én de longarts. Dat weekend zal ik dan wel gevloerd zijn maar goed. Dat is nou eenmaal zo. Ik hoop wel dat ik dan niet meer zo ontiegelijk moe zal zijn. Ik heb nog twee volle weken om dat te gaan ondervinden. Homeopathie is prachtig maar het versterkt eerst wel even alle symptomen. Daar is nou eenmaal niets aan te veranderen. Kim zit in hetzelfde schuitje als ik en die moet ook nog werken. Voor haar gaat het wel om iets anders maar toch heeft ze er net zo'n last van.

Het moet vaak veel slechter worden voor het beter gaat. Met Moonlight gaat het geweldig nu ik niet meer zo bang loop te zijn dat er wat met hem is. Het kost een paar duiten maar dat scheelt wel alles. Hij eet niet altijd direct mee met het natvoer maar ook zijn de brokjes boven vaak helemaal op. Ze komen dus niets te kort. Ook Aurora neemt zelfs af en toe wat natvoer nu, dus ook die eet genoeg, ook brokjes. Gelukkig zijn de cits zo doorvoed dat ze niet altijd direct hun natvoer opeten. Alleen nu ik er niet meer zo van flip, eet Moonlight dus vaak achteraf. Als ze allemaal een beetje in de bakjes achterlaten, dan gaat hij dat een uurtje of twee later allemaal opeten.

Nu hij de last niet meer voelt van mijn doemdenken, is hij ook weer lekker gek aan het doen. Hij kan, als in een tekenfilm, op de plaats een soort van galopperen om dan na een tijdje als een pijl uit de boog weg te vliegen. Hij slaakt dan gekke kreten en eindigt ergens aan een krabpaal met een maffe, wilde blik op zijn koppie. Gekke Moonlight. Ik kan daar zo om lachen, het is echt geen gezicht. Dat is ook nog steeds iets dat ik een keertje hoop te vangen met een filmpje. Het is me alleen nog nooit gelukt. Het is ontzettend grappig om te zien. Volgens mij zijn al mijn cits wel een klein beetje gek. Dat hebben ze van mij.

Vandaag dus maar even niet meer aan de detox en ook niet de andere medicatie nemen. Maandag beginnen we weer opnieuw. Ik heb speciaal niets in de agenda staan en dan probeer ik me er ook toe te zetten om netjes drie keer per dag te gaan eten. Trek of niet, gewoon doen. Ik zal mijn waterfles weer even opzoeken want ik moet er ook minstens anderhalve liter bij drinken en ook dat doe ik in het dagelijkse leven al veel te weinig. Ook zoiets waar ik moeite mee heb. Die fles zet ik dan op de aanrecht en die moet ik leeg hebben aan het einde van de dag. Veel goede voornemens weer en ik wil ze ook echt uit gaan voeren. Vandaag heb ik wel wat veel te doen maar dan nu even zonder die medicatie die me in het begin even zal vloeren. Mijn bezoek morgen is eventjes veel te belangrijk, daar zie ik echt naar uit!

"Zonder zelf kleiner te worden, kan je anderen doen groeien."

Lao-Tse, Chinees filosoof +/- 600 v.C.

Eigenlijk had het geen verrassing moeten zijn maar toch moest ik er even om lachen. Wanneer is het Moederdag dit jaar? De dertiende natuurlijk. Hoe krijgt ze het voor elkaar hè, zou je bijna denken. Wij kijken al lang niet meer op van al die keren dertien maar dit is toch wel weer heel frappant. Echt hoor ma, we zijn je nog lang niet vergeten. Toch zullen we nu nog eens extra aan je denken, alleen al door die dertiende. Alsof we dat nodig hebben. Gek is dat, als je iemand zo mist dat het niet minder wordt alleen maar erger. Ik weet niet hoe vaak ik gewoon even wil bellen naar haar. Dat gaat niet helaas. Daarom vind ik al die keren dat ze met de dertien gooit extra fijn. Het is niet alleen dat wij haar missen, ze houdt contact en dat doet ons allemaal goed.

Het gebeurt te vaak om toeval te kunnen zijn. Bovendien bestaat het woord toeval niet in mijn woordenboek. Maar al had ik kunnen twijfelen, daar krijg ik de kans niet voor. Het is niet alleen bij mij zo maar ook bij de anderen. Alleen al daarom weten we dat dit niet zomaar is. En dat is gewoon fijn, zo'n lijntje met boven. Heel vaak als je aan haar denkt of als je haar even echt mist, dan zie je opeens weer ergens een dertien waar die normaal niet zo voorkomt. Ook van alle dagen dat het dertien graden is, maak ik altijd een screenshot. Ik heb echt een enorme verzameling en dan mis ik die van in het begin nog want toen deed ik dat nog niet. Anders waren het er nog meer geweest.

Zelfs met de kerst en met oud en nieuw was het dertien graden terwijl dit nog nooit eerder gebeurd was dus leg dat maar eens uit. Het is dan ook niet gek want ons loslaten was wat mijn moeder het allermoeilijkste vond van het feit dat ze terminaal was. Dat kon er bij haar niet in en ze laat zien dat ze wat dat betreft behoorlijk eigenwijs is. Volgens mij zal ze ons dan ook nooit echt loslaten. Dit gaat ze gewoon blijven doen tot wij allemaal boven bij haar zijn. Pas dan kan ze zelf ook echt verder. Waarschijnlijk raden ze het haar af maar ik weet hoe ze is. Heel erg eigenwijs. Dat heb ik blijkbaar van haar maar vroeger liet ze dat nooit zo zien. Dat kwam er pas echt uit toen ze ziek werd. Van mezelf weet ik het al van kleins af aan, ik ben echt heel eigenwijs. Nu weet ik alleen pas dat ik dat van haar heb.

Er zijn ergere dingen, mij hoor je niet klagen. Waar ik wel over klaag is de smaak van het drankje voor de detox die ik moet nemen van PeeT. Ook zullen mijn verschijnselen allemaal even verergeren. Ik moet er goed op letten van haar en haar alles laten weten hoe het gaat. Ik moet het 's morgens en 's avonds na het eten doen. Alleen daardoor ging het al direct mis. Maandag was ik begonnen maar maandagavond was ik het hele gebeuren al vergeten, zoals ik al schreef en pas gisteravond kwam ik daar achter. Ik heb daar nog moeite mee als dingen niet in mijn routine zitten. Maar ook omdat ik nooit echt op normale tijden eet of soms helemaal niet, wordt dit lastig voor me.

Dat heb ik met PeeT besproken en ze zei me dat ik het dan maar gewoon een keer 's morgens en 's avonds moet doen maar dan zonder het te verbinden aan een maaltijd. Ik ben vanmorgen gelijk maar weer begonnen. Je kan het maar achter de rug hebben. Ik heb de diëtiste voor vanmiddag maar afgebeld. Het heeft nu gewoon nog geen nut. Ik kan me nog steeds niet aan de verplichte maaltijden houden. Ik ben nog steeds vaak te moe om 's avonds te koken en als je dan toch geen hongergevoel hebt, dan sla je zoiets snel over. Hoe bedoel je eigenwijs. Ik doe het niet expres hoor, het gaat gewoon zo. De katten vinden het detox drankje in elk geval reuze interessant. Ze snuiven eraan maar ze doen er verder niets mee. Ik vind het echt gruwelijk vies.

Kim zei me dat ik het in een groter glas moet doen en dat was een goede tip. Het was nu iets minder gruwelijk. Het vervelende is dat je een tijd lang erna niets mag eten of drinken. Zo hou je dan ook nog eens die vieze smaak in je mond. Het doet me aan iets denken en ik weet niet wat. Omdat ik het maandag ook bijna de hele dag op heb geboerd gaf Kim me het advies om eerst zo'n maagbeschermer in te nemen. Nog een goede tip, dat heb ik gedaan en nu boer ik het niet op. Dat scheelt echt anders loop je de hele dag door te rillen van de vieze smaak. Hopelijk vergeet ik het niet meer nu. Ik wil niets liever dan beter worden.

Toen we een paar maanden geleden bij Peet waren, zei ze dat ik ooit, in een van mijn vorige levens, een Indiaanse was geweest die zich bezighield met het beschilderen van dingen met patronen. Ze dacht eerst dat Kim dat was maar dat bleek ik toch te zijn. Vooral nu ik zo bezig ben met dat dotten kwam dat weer naar boven. Ik beschilderde toen tenten en kleding en maakte er mooie dingen van. Wel kende ik Kim toen ook al. Misschien was ze toen wel mijn vader want ze is nu ook al zo streng tegen mij... Ook wel apart. Ik vind dit nu ook zo heerlijk om te doen, dat gepriegel. Voor Peet mag ik nu ook wat maken, op verzoek. Zij wil iets met azuur en blauwtinten en wit. Maar wel om een kaars in te zetten. Ik heb een mooie glazen pot staan die ik daarvoor kan gebruiken maar eerst de twee potten afmaken. Ik doe ze met microdots dus dat duurt nog wel even.

Grappig toch dat zulke dingen uit vorige levens zo naar boven komen. Net zoals ik al Engels sprak toen ik heel klein was. Dat is ook een tweede natuur en moet stammen van een vorig leven. Kim en ik hadden elkaar gisteren dan ook Indianennamen zitten geven, toen we het er over hadden. Kim is Blonde Paniek, omdat ze vroeger veel last had van paniekaanvallen en ik ben Blonde Verfkwast om redenen die me duidelijk lijken. Toen vonden we dat de rest ook maar een Indianennaam moest hebben. Daan, die vaak hoedjes draagt, is nu Mopperend Hoedgezicht, Ben is Baardige Beer en San is nu Lange Giechel. Ik heb me rot zitten lachen erom.

Misschien moet ik voor de cits ook Indianennamen verzinnen. Even denken. Moonlight wordt dan Mauwende Zoeker, hij loopt altijd rond en loopt dan heel hard te mauwen en ik weet nooit waarom. Rainbow is makkelijk, dat wordt Springende Dief, omdat hij al springend gewoon mijn brood uit mijn handen steelt als hij de kans krijgt. Skylar heet dan Mopperende Plager, hij moppert altijd en plaagt iedereen. Aurora, daar kan ik er wel meer voor verzinnen eigenlijk. Zij heet dan Veelvuldige Mepper, omdat ze iedereen weg mept die bij mij wil liggen als zij er ligt. Al klinkt Overheersende Diva misschien iets beter. Sunshine is Weggelopen Doerak, dat lijkt me wel duidelijk.

Ik ben altijd al gek op Indianen geweest. Waar ze voor staan en hoe ze met de natuur omgaan. Nu kan ik ook beter begrijpen waarom. Ik heb zelf zo ooit geleefd en die eerbied voor dat volk zit er gewoon nog in. Ik vind het een wijs en prachtig volk en ik weet dat veel mensen dat met me eens zijn. Ik ga misschien eens kijken naar hun patronen en een keertje zoiets maken. Dan is het cirkeltje weer helemaal rond. Dat ga ik maar snel nog even doen voordat ik naar Stefan ga. Wie weet kom ik iets heel moois tegen dat ik ook wil gaan maken. Leuk! Blonde Verfkwast heeft weer eens een goed idee.

"Als je met dieren praat dan praten ze ook met jou en zullen jullie elkaar kennen. Als je niet met ze praat dan zal je ze niet kennen en wat je niet kent zal je vrezen. Wat men vreest zal men vernietigen. "

Chief Dan George