Ik leer het nooit hè. Ik moet echt leren mijn bakkes te houden. Als ik het ergens over heb dan gebeurt het altijd. Ik geloof dat het afgelopen week nog was dat ik zei dat de planten in mijn keukenraam veilig waren? Behalve als er iets vliegt
dat ze willen vangen? Juist. Volgens mij vloog er iets dan gisteravond. Een enorme klap en er vloog heel veel de vloer over. Alles was al donker dus ik wist even niet zo snel wat er nou gebeurd was maar ik wist wel direct dat de schade behoorlijk zou zijn.
Of nou ja, moet ik het ook weer niet overdrijven hoor maar toch, ik wist dat ik nog wel even bezig zou zijn met opruimen in elk geval.
Oh wat een puinhoop. De grote bak waar drie orchideeën inzitten was van de vensterbank gegooid. Even later zie
ik zo'n klein spekkendiefje vliegen. De oorzaak gevonden, het gevolg lag over mijn hele keukenvloer en aanrecht én gasfornuis. Heel fijn. Doe dat 's middags of zo, als ik nog fris en fruitig ben. Niet in de late avond. Beter nog, doe het gewoon helemaal
niet! Daar had ik alleen niets meer aan, het kwaad was al geschied. Ik had nog een behoorlijke mazzel dat de planten nog geen water hadden gehad. Dat heb ik ook al eens gehad en dan ligt er modder. Orchideeën aarde is los spul en het lag echt overal.
Maar wel droog, dat scheelde echt veel.
Met stoffer en blik heb ik de puinhopen bij elkaar geveegd en weer tussen de plantjes gedaan. Van de week maar even een nieuw zakje aarde halen voor ze want die ene begint net uit te lopen. Het zijn al hele oude
planten dus het is al heel wat als ze toch weer bloeien. Ik had er nog over zitten denken om ze nu maar weg te doen maar toen zag ik opeens zo'n sprietje wat na een paar weken is getransformeerd naar een dikke tak met prachtige bloemen. De andere twee doen
niets maar dan ga je zoiets natuurlijk niet meer weggooien. Die bak moet ik van de week even leeg maken, oude aarde weg en nieuwe erin. Wie weet gaan die andere twee het dan ook weer doen. Ik zie het dan maar zo dat het toch nog iets nuttigs heeft opgeleverd.
Alle mini kruimels ga ik straks wel even opzuigen met de stofzuiger. Dat moet ik toch doen vandaag, komt mooi uit. Ik zal me vandaag ook maar even aankleden. Mijn vuilniszak staat al twee dagen voor de deur en die moet toch ook echt eens naar beneden. Gisteren
heb ik nog niet veel gemerkt van de detox dus moet ik mijn kans maar even waarnemen. Nu was dat vorige keer ook zo dus ik wacht nog even af vandaag of morgen. Misschien moet ik er helemaal niets over zeggen want wat ik zeg komt uit blijkbaar. Ik kan dan beter
zeggen dat ik voor het eind van het jaar beter ben, weer slank ook en de baan van mijn leven vind. Bij deze dus, Universum heb je het gehoord? Die lullige dingetjes worden ook opgepikt, doe hier dan maar wat mee. Dat lijkt me stukken beter.
Ook al ben
ik nog aan het re-integreren, ik weet nog altijd ontzettend goed mijn vakanties te plannen. Iets wat ik altijd al gehad heb, negen van de tien keer als ik een week of langer vrij ben, dan kan je er op rekenen dat het prachtig weer is. Nu is het toevallig mei
maar zelfs als ik in oktober of november vrij neem, zorg dat je erbij bent. Dan wordt het vast schitterend weer. Ik weet niet waar ik dat aan te danken heb maar het is blijkbaar nog altijd zo. Al moet ik ook weer eerlijk bekennen dat ik er nooit echt heel
veel aan gehad heb. Als ik mijn vakanties nam dan was dat altijd omdat er iets te klussen viel. Niet om aan het strand te gaan liggen. Misschien ook wel één van de dingen waardoor ik nooit echt aan uitrusten toe kwam.
Van de plafonds en
muren doen, kasten in elkaar zetten of mijn bank bekleden, was ik vrij dan was ik bezig. Het op vakantie gaan zelf heeft bij mij echt nooit prioriteit gehad. Ik gaf mijn geld dan liever uit aan mijn huis of aan dingen die ik echt nodig had. Ik kan wel eens
met verwondering kijken naar mensen die drie keer per jaar naar het buitenland gaan. Misschien doe ik iets verkeerd, kan ook maar toch, dat geld stak ik echt liever in iets waar ik voor de rest van het jaar of langer ook nog iets aan had. Ik kan dat beter
in tegenwoordige tijd zeggen want dat is nu nog steeds niet anders. Ik besef wel dat ik misschien toch ook echt een keertje rust had moeten nemen. Niet een dagje tussen het harde werken door maar echt wat langer achter elkaar even niets doen. Ik denk dat ik
daar niet op gebouwd ben. Ik ben een doener. Daarom voelt dit zo goed als niets doen voor mij nog steeds niet prettig.
Of ik nou wil of niet, ik zal er toch doorheen moeten. Gelukkig weet ik één ding al zeker, als je er eenmaal doorheen
bent, dan ben je altijd sterker en wijzer. Door schade en schande wordt je wijs en leed word je alleen maar sterker van. Het is het door de periode heen gaan wat het zo moeilijk maakt. Als er dan ook nog eens mensen zijn die je slecht behandelen dan voel je
je helemaal waardeloos. Toch kan ik daar dankbaar voor zijn, dat heb ik dan zelf ook ooit gedaan en dat ik het nu terug krijg wil alleen maar zeggen dat ik aan het goedmaken ben. Dus dat is nog gunstig ook. Het zit zo simpel in elkaar eigenlijk en als je weet
hoe dan geeft ook dat weer kracht. En kracht kan ik best gebruiken!
Het moet ook niet gekker worden met die cits. Moonlight ging net ook al zitten kuchen. Zou er iets in de lucht zitten dan? Aurora heb ik nog niet gehoord maar die is veel boven en kan
daar dan kuchen zonder dat ik het merk. Gisteren ben ik weer begonnen met de druppels en hopelijk heeft dat binnenkort weer effect. Je zou denken dat het hooikoorts of zo zou kunnen zijn maar ze hebben het ook 's winters binnen als ze bijna niet buiten komen
en er geen pollen zijn. Schiet mij maar lek, ik weet het gewoon niet. Al met al zijn de twee oudere cits toch met sprongen vooruit gegaan en als dat met die medicatie te maken heeft, dan helpen ze in elk geval.
Voor nu even stofzuigen en dan weer proberen
een klein stukje te lezen op het balkon. Gisteren lukte het maar een heel klein stukje maar daar was ik voor nu al heel blij mee. Ik kan niet naar buiten, tenminste, ik durf niet zo. Door de detox en het extra water dat ik erbij moet drinken kan ik geen vijf
minuten buiten mijn toilet. Mensen wat ben ik een grote zeikerd zeg! Een aantal van jullie zullen zeggen, ja dat wist ik al lang. En dat mag. Het is voor een goed doel zal ik maar denken. Al het gif gaat zo uit mijn lijf. Ik ben benieuwd of ik daar veel van
zal merken als ik dit achter de rug heb. Hm, toch maar eerst even naar het toilet voor ik de stofzuiger pak. Voor de rest, lekker genieten van de weer prachtige dag!