Twee jaar en 27 dagen zonder Sunshine
Vlak voordat ik in slaap viel, ik voelde me al wat wegzakken, kwam me er toch een vreselijke lucht in mijn neus! Jeetje zeg, wat is dit nou weer?! Ik zag Aurora gravende bewegingen maken, midden op de vloer. Hee, daar klopt iets niet. Ik eruit, de echte diarree lucht was ondertussen niet te harden meer. Er zat natte kak op de vloer, het zag eruit alsof een kat op zijn vieze achterste was gaan zitten om het eraf te krijgen. Ik volgde zo'n spoor richting de badkamer. Ik heb wel leukere dingen gedaan en dat zonder extra zuurstof. Bah, wat vies. Alsof je met je neus in de luier van een baby met de race kak zat.
In de badkamer zag ik dat de spuitkak gelukkig wel op de bak gedaan was maar dat het kontje waarschijnlijk nog onder zat. Ook was geprobeerd de natte boel te begraven, wat weer alles onder had gesmeerd aan de bak. Er lag ook een enorme hoop omgekeerde maaginhoud. Ik zag het eten van die avond met een laag van de snoepjes die ze voor het slapen gaan krijgen. Aangezien zowel Moonlight als Aurora dit niet zoveel hadden gegeten, kon ik hen al bijna uitsluiten. Maar zeker wist ik het niet. Alsof ze straf zouden krijgen, zaten ze me alle vier in de gaten te houden.
Straf zouden ze daar nooit voor krijgen natuurlijk maar ik wilde wel graag weten wie het nou geweest was. Nadat ik alles wat ik zag schoon had gemaakt, ben ik kontjes gaan voelen. Maar het gekke was dat ze alle vier een schone kont hadden. Dus ja, leg het maar uit, wie kan het nou geweest zijn? Ik vermoed Rainbow, omdat hij er ook van de week alles echt in ene keer eruit had gegooid. Ik kan het alleen niet zeker weten. Dat is dus het grote nadeel van het hebben van meerdere katten. Zoek eerst maar eens uit van wie het afkomt als je er niet zelf getuige van bent geweest.
Toen ik kontjes aan het voelen was en ze lief en zacht toesprak, kwamen ze allemaal even naar me toe. Dat maakte het wat makkelijker. Maar geen vieze kontjes, dat zat allemaal al aan de vloer, denk ik toch. Ik ben maar weer gaan liggen met de hoop dat dit het was voor vannacht. Dat is gelukkig ook zo gegaan. Maar toch, wel vervelend. Wie moet ik nu in de gaten houden? Ik zal ze voorlopig ook maar even de mousse geven en niet de vis en de kip met garnaaltjes dat er door Rainbow ook van de week uitgegooid werd. Dat is ietsjes lichter verteerbaar denk ik. Hopelijk kan ik zo diegene zijn maagje een beetje tot rust laten komen.
Ik zat er ook aan te denken, wat als Rainbow straks geen natvoer meer binnen houdt of zo? Dat wordt dan problematisch omdat hij geen brokjes eet. Hoe zou ik dat dan moeten gaan doen. Maar ja, dat is eigenlijk weer beren op de weg zien. Zo ver is het nog niet en tegen die tijd dat het wel zo zou zijn, kan ik altijd nog hulp inroepen. Genoeg kattenexperts om me heen. Dat komt wel goed. Voor nu maar even iedereen in de gaten houden. Bah, gedoe voor mij maar helemaal zielig voor de zieke, wie het ook mag zijn. Arme jongen, dat weet ik wel zeker want Aurora kan ik uitsluiten. Door haar witte haartjes zou ik het bij haar gezien hebben en dat was niet zo.
Vanmorgen heb ik nog wat gemiste plekjes gevonden. Vanmiddag dus verplicht dweilen hier want je weet nooit wat je nog meer gemist hebt. Ze zijn wel allemaal erg rustig. Ik ben nog een beetje boos op Aurora. Ze wilde weer bijten gisteren toen ze in mijn armen lag. Haar kakement miste gelukkig net mijn arm en met een harde NEE vloog ze snel de gang op. Ik begrijp dit nog steeds niet, altijd juist als ze enorm in haar element is. Ik doe dan verder niks maar ik negeer haar wel. Dat vindt ze al erg genoeg hoor.
Vannacht sprong ze weer bovenop me en gaat me dan aan zitten kijken. Normaal word ik dan even wakker en aai haar. Nu keek ik haar alleen aan en sliep verder. Toen ze zich vanmorgen vroeg weer zo in mijn armen wilde wurmen, zoals gisteravond toen ze wilde bijten, zei ik nee, zo laat ik je voorlopig even niet meer liggen. Ze gaat dan naar mijn knieholtes maar ze weet het echt wel. Katten zijn daar heel slim in. De volgende keren zal ze weer zonder iets te doen in mijn armen liggen. Tot het over een paar maanden weer opeens even mis gaat. Het is nou eenmaal zo, als ze maar begrijpt dat het in elk geval niet de bedoeling is zo. Dat lijkt ze wel te doen maar soms gaat het opeens weer even mis. Ach ja, er zijn ergere dingen. Het zal met haar verleden te maken hebben ook.
Mijn vermoeden dat het Rainbow is die vannacht het slachtoffer was, lijkt meer en meer te kloppen. Ik kwam net in de badkamer en daar was hij aan het proberen om de bak, die vies was van binnen, schoon te maken door er steentjes tegenaan te gooien van binnen. Toen ik binnenkwam vloog hij de badkamer uit. Nou ja, gekkie. Ik ben die maar gelijk helemaal schoon gaan maken. Dan hoeft hij zich daar niet meer druk om te maken. Ook de laatste bak van de drie heb ik gelijk verschoond, dan hebben ze er tenminste eentje die weer helemaal netjes is, zonder de luchten van vannacht. Poe hee, wat kunnen katten stinken!
De drie bakken verschoon ik tegenwoordig in etappes. Dat is voor mij fijner en is het niet zo'n enorme klus waar je elke keer weer tegenop zit. Om de twee weken, dit kan omdat ik silicaat gebruik, deed ik dat altijd in ene keer. Maar de vuilniszakken van tegenwoordig kunnen dat niet dragen. Dus ben ik het anders gaan doen. Ik schep ze wel elke dag uit en ook dat wordt weggegooid. Nu doe ik er eentje verschonen. Dan een paar dagen later de tweede en weer een paar dagen later de tweede. Bijna 2 weken later begin ik dan weer opnieuw. Wat op die zakken staat klopt niet hoor.
Je zou er vier weken met twee katten mee kunnen doen, één zo'n zak. Ja, als je graag in de kattenpis lucht wil zitten wel. Voor mij, met vier katten, zou ik dus met twee zakken ook vier weken moeten kunnen doen. Nou, ik heb er drie zakken voor nodig, drie bakken en die moeten toch echt binnen twee weken weer schoon. Als je één kat hebt dan zou dat misschien wel gaan, vier weken met een zak. Maar goed, ik heb ze er nou eenmaal aan laten wennen en voor mij is het ook wel fijn want ze zijn niet zo zwaar als de normale korrels. Zo dan, bijna een hele blog over kattenkak schrijven is ook een kunst. Dat heb ik toch maar mooi gedaan. Een blog waar ik schijt aan heb maar er zit gelukkig geen luchtje aan... Moet kunnen!