"De muziek brengt een soort genoegen teweeg waar de menselijke natuur niet buiten kan."

Confucius Chinees filosoof 551 v.C. - 479 v.C.

Gisteren deed mijn website raar toen ik mijn blog ging plaatsen. Er staat een lettertype vast en daar moet hij de boel dan ook in plaatsen. Na het plaatsen zag ik zowat bij elke alinea een ander lettertype en ook nog eens in verschillende grootte. Raar. Ik kreeg het uiteindelijk een klein beetje weg maar niet helemaal. Vandaag dan maar even afwachten of hij weer zo raar doet of ondertussen weer hersteld is.

Dat zie ik pas zodra ik het heb opgeslagen. Nou ja, spannend hoor. Gisteren kreeg ik ook nog eens een cadeaubon binnen van een hele lieve vriendin. Voor de bontjes hier heb ik er voer voor gekocht. Ontbijt en lunch voor Rainbow. Ze hadden de snoepjes daar niet maar zo kan het ook. Ze verwent ons veel te veel met alles wat ze doet.

Ik heb mezelf maar naar de pc gesleept om mijn blog te schrijven want dat heb ik vandaag nog niet gedaan. Ik heb denk ik weer eens iets teveel hooi op mijn vork genomen. Ik ben vanmorgen vroeg Kim gaan halen. Samen hebben we wat boodschapjes gehaald. Daarna zijn we hierheen gekomen en na een bakkie leut zijn we aan de zolder begonnen. Ik heb zelfs twee zolders, of eigenlijk zijn het geen zolders maar ze fungeren wel als zolder. Eentje zit hier gewoon binnenshuis.

Boven heb ik twee slaapkamers én een ruimte, best groot wel, die met een schuin dak loopt waaronder weer alle buizen zitten voor de afzuiging van alle huizen op dit trappenhuis. Dat zijn van die grote dingen. Er zit geen raam en al zouden de buizen er niet doorheen lopen dan zou je er nog geen kamer van kunnen maken. Een hele tijd geleden had ik het idee om er dan maar een kattenkamer van te maken of zo. Omdat er toen sprake van was dat alles eruit zou moeten omdat het luchtzuiveringssysteem daar achter een muurtje zit en dat zou eruit gesloopt moeten worden.

Dat wist ik natuurlijk niet en in de 13 jaar dat ik er nu bijna woon, is de zolder langzaam maar zeker helemaal vol komen te staan. Er staan zelfs nog enkele dozen die ik nog nooit heb uitgepakt sinds ik hier ben komen wonen. Kan je nagaan. Er is natuurlijk alleen maar bij gekomen aan rommel en dingen waarvan je die eigenlijk niet weg wilt gooien maar ook niet meer in je huis wilt hebben. Nu was het zover dat ik er eigenlijk niets meer bij kon doen zonder mijn nek te breken. Als ik ooit ga verhuizen, wat wel degelijk in de planning staat als is het jaartal nog niet bekend, dan moet het natuurlijk ook leeg. Als je dat dan ook nog eens moet doen, dan heb je gewoon driedubbel werk.

Ik heb al vaak met Kim afgesproken maar er kwam altijd iets tussen. Bovendien werd ik natuurlijk ziek en kon, en kan, ik nog niet veel. In de afgelopen maanden heb ik, in een traag slakken tempo, het zijkamertje redelijk uitgezocht gekregen. Die zolder, dat kan ik echt niet alleen. De laatste keer gooide Moonlight roet in het eten omdat ik toen de hele dag met hem en zonder hem, heen en weer moest naar de dierenarts. Al was ik toen ook wel heel blij om Kim daarbij te hebben. Nu is ze ook van onschatbare waarde geweest hoor. Wat heeft dat kind veel gedaan.

En als je het resultaat ziet, een heel klein open hoekje hebben we vandaag voor elkaar gekregen maar. Een aantal vuilniszakken vol met dingen die echt weg konden. Een aantal tassen en zakken voor de weggeefhoek bij haar om de hoek. En ook nog wat spullen die ik al klaar had staan voor mijn kleindochter. Die heeft nu ook zelf een huis en kon nog wel wat dingen gebruiken. Ik heb alles door mijn handen laten gaan. Dit in de vuilniszak, dit in een aparte zak met allemaal verf dingen zoals rollers en kwasten. Oude half lege emmers muurverf en weet ik het allemaal. Allemaal weg. Er staan ook nog planken en plankhouders, weet ik het allemaal. Die gooi ik niet weg, je weet niet in welk huis ik ga komen en of ik daar planken nodig heb.

Maar veel, uit dat hele kleine hoekje, is weggegaan. De tassen met verfspullen en tassen met nog wat dingen die ik moet uitzoeken, zijn in het zijkamertje gezet. Dat kan ik de komende maanden weer op mijn gemak uit gaan zoeken. Ik heb veel elektra en dingen uit dozen van Ziggo en zo. Dat moet een keertje geordend worden en bij elkaar gedaan worden in ene grote doos, mét opschrift. Ook blijk ik enorm veel verfrollers en kwasten en meer van dat soort dingen te hebben. Makkelijk voor straks in het nieuwe huis maar het moet ook wel even uitgezocht en bij elkaar gedaan worden.

Terwijl ik aan het uitzoeken was, ging Kim steeds de boel buiten bij de trap zetten. Uiteindelijk is ze het allemaal naar de container gaan brengen. Echt bizar want het was natuurlijk ook bloedje heet. Die heeft zich echt rotgelopen vandaag. Ik stond op mijn kleine plekje ook te zweten als een otter. We hebben het niet zo heel lang gedaan, ik voelde dat ik ermee moest kappen maar toch, het is misschien maar een klein hoekje maar het is toch maar gedaan. Ik zal om deze ziekte heen moeten werken en dan gaat het maar mondjesmaat maar het gaat wel. Na even te hebben zitten bijkomen hebben we de spulletjes naar Daisy gebracht, die er heel blij mee was.

Daarna heb ik Kim naar huis gebracht en heb ik daarna op de bank gelegen waar ik direct in coma viel. Nu weet ik in elk geval zeker dat die hielen alleen maar met deze ziekte te maken hebben want ik kwam net bijna niet meer rechtop. Zie je wel, hoe weinig ik ook maar gedaan heb, toch was het teveel. Vandaar dat ik me hierheen heb moeten slepen maar gelukkig is dat gelukt. Met Kim afgesproken dat we dit over een maandje of twee weer doen. Kan ik gelijk meten of ik al vooruit ben gegaan ook.

Want gebeuren moet het toch. Dan maar voetje voor voetje. In de tussentijd kan ik dan een verfbenodigdheden doos gaan maken en een elektra doos of zo. Die kunnen, als er weer plaats is de zolder weer op. Maar er zal nog heel veel weg gegooid gaan worden. Zoals bij alles wat ik nu doe, gaat het heel langzaam aan. Maar het gaat dan toch ook wel. Komt goed met die zolders van mij. Want als deze klaar is, moet die buiten het huis ook nog eens. Daar moet ik maar even nog niet aan denken.

"De mens heeft drie wegen om verstandig te handelen: ten eerste door na te denken, ten tweede door te imiteren en ten derde door ervaring. Dat laatste is het pijnlijkst."

Confucius Chinees filosoof 551 v.C. - 479 v.C.

Kom ik op de zaak gisteren, ik dacht, dan moeten we eventjes die nieuwe regeling gaan bespreken waren de twee collega’s die hierover gaan er niet. De ene heeft er nog een extra dagje bijgenomen en de ander is gewoon met vakantie.  Oké dan maar naar degene die over het rooster gaat, gezegd wat de interim bedrijfsarts heeft gezegd en dat ik weer even terug moet naar 2 x 3 uur per week. Zij heeft dat gelijk genoteerd. Alleen in plaats van maandag en donderdag wordt het deze week maandag en vrijdag omdat ik donderdag weer naar Stefan moet ook. En ik ga het even niet riskeren om direct na het werk door te gaan. Die gesprekken met de therapeut zijn ook best intensief en om dat dan er direct achteraan te doen, wat zo zou uitkomen qua tijd, dat lijkt me nu even niet verstandig. Maar vrijdag is die ene collega er ook nooit dus die zie ik de maandag daarna dan wel weer. Geen man over boord hoor.

Ik merkte wel dat ik nog niet helemaal ben zoals ik een week hiervoor was. Daarom was ik wel een beetje blij aan de ene kant dat degene die me verder die opfris cursus zou geven er niet was. Aan de andere kant, ze waren ook vergeten om de boekingen die ik sowieso zou doen, via de mail, voor mij te laten staan. Daardoor had ik niet zo heel veel te doen aangezien ze mondjesmaat binnen druppelden, die mailtjes. En dan gaat de tijd wel heel erg langzaam. Dat was ook niet zo prettig, eerlijk gezegd. Het duurde voor mijn gevoel een halve eeuw voordat het twaalf uur was. Daarna moesten even wat boodschapjes gehaald worden ook. Ik heb ook last van die hitte hoor. Het mág best ietsje minder. Zondag op maandagnacht was het zelfs hier in huis bloedje heet terwijl het hier normaal gesproken vrij koel is binnen. Tegen deze hitte is het hier ook niet bestand blijkbaar.

De muggen moeten me ook steeds hebben. Wat een irritantjes kunnen dat toch zijn zeg! Buiten ziektes verspreiden en mensen uit hun slaap houden zie ik nog steeds het nut van deze diertjes niet in. Zouden we slechter af zijn als die gewoon niet zouden bestaan? Waarschijnlijk wel aangezien niets er voor niets is in deze perfecte schepping maar kan ik er nu even niets van vinden. Hadden ze dan maar tenminste niet zo gezoemd of zo. Dat zou al gescheeld hebben toch? Muggen vinden mij gewoon lekker, dat is dan wel weer aardig al is het niet iets waar ik blij mee moet zijn. Van mij mogen ze gewoon met zijn allen opzouten. Ze hebben daar helaas geen boodschap aan. Ik ben ondertussen weer prachtig versierd met allerlei rode puntjes.

Wat is het heet zeg. Mijn koele huis is op het moment even zo koel niet meer. Toen ik thuiskwam lagen de katten als dweilen languit op de vloer. Maar opeens dacht ik aan de ventilator die ik boven heb staan voor noodgevallen als deze. Die ben ik snel voor ze gaan pakken en ik heb het ding zo op de vloer gezet. Dan vang ik zelf ook nog een zuchtje frisse lucht mee als ik achter mijn bureautje zit. Oh wat is dat nou weer voor een eng ding. Moonlight moet het toch wel kennen ondertussen maar die was ook even heel voorzichtig. Even later snapte Skylar als eerste de bedoeling en die ging, wel veilig onder de tafel, in de buurt liggen. Elke keer als de wind weer langskwam, ging hij helemaal met zijn poten wijd op zijn rug.

Heerlijk vond hij het! Even later lagen ze alle drie onder de tafel. Aurora bleef lekker boven in de krabpaalmand liggen. Die vond het wel fijn zo, even rust van die kerels. Dat koelde in elk geval lekker af. Lekker voor ze hoor en voor mij ook wel. Ik ben er niet goed van bij die hitte. Misschien ook wel een reden dat ik me zo lang zo moe blijf voelen. Weet ik veel, ik probeer ook maar naar wat 'normale' redenen te zoeken. Toen ik ging bankhangen, verhuisde de ventilator een eindje mee. Af en toe even een zuchtje koude wind over je benen is best lekker zo met deze temperaturen.

Ook slapen gaat niet al te best omdat ik elke keer badend in het zweet wakker word. Al zal ik wat dat betreft zeker niet de enige zijn. Gisteravond moest ik wel het raam dichtdoen, tot mijn grote spijt. Het waaide als een malle, zo erg dat alles aan het klapperen was. Nou vond ik dat op zich niet erg, het was eigenlijk heerlijk. Maar de windkracht was gewoon te sterk en zelfs mijn opgerolde rolgordijn werd erdoor zo weer afgerold elke keer. Dan maar even dicht. Het gekke was, aan de andere kant waar het balkon zit was er geen wind te bekennen. Ook raar. Ik dacht namelijk slim te zijn om even het balkon op te stappen. Het enige dat ik daar vond was een warme deken hete lucht om me heen.

Shoot me but leak, niet te volgen zoiets. Daar zit hooguit zoveel meter tussen. Nadat de wind was gaan liggen heb ik snel het raam weer open gedaan maar helaas kwam er niet eens een klein zuchtje meer binnen. Alleen vanmorgen heel vroeg was het lekker. Ik voel me er in elk geval niet zo heel prettig bij, bij die hitte. Helaas geeft het weerbericht door dat het nog warmer en droger gaat worden de komende week. Oké dan. Heel fijn. Zo rond de twintig tot vierentwintig graden gaat het nog prima met me maar warmer is niet zo prettig. De komende week, of zelfs langer, wordt het dus zwaar voor me. Maar als na regen zonneschijn komt, dan kan het niet anders dan dat het voor andersom ook geldt.

Niet dat ik zit te wachten op regenbuien hoor. Al zal de natuur er, denk ik, heel dankbaar voor zijn. Maar een beetje minder heftig warm mag best. Zieken en oudere mensen hebben hier vast veel last van en vele diertjes ook. Geef mij de gulden middenweg maar. Lekker zo net boven de twintig graden met veel zon overdag, dan in de late avond een flinke regenbui zodat alles weer te drinken heeft. Dat zou mooi zijn. Zoals met alles, het is nooit goed. Wat voor de ene heerlijk is, is voor de ander een last. Of we het dan over warmte of koude hebben, dat maakt niet uit. We kunnen in elk geval zeggen dat we dit jaar toch heus een echte zomer hebben. Daar kan niemand omheen.

"Pas als je naar de overkant van de zee roeit, zul je ondervinden wie je werkelijk bent."

Confucius Chinees filosoof 551 v.C. - 479 v.C.