Elk mens vermoordt wat hij bemint,
Oscar Wilde
Heeft ieder dit gehoord?
De ene doet het met zijn spot,
de andere met een woord.
De lafaard doet het met een kus,
de dappere met een moord!
Origineel: Yet each man kills the thing he loves, By each let this be heard, Some do it with a bitter look, Some with a flattering word, The coward does it with a kiss, The brave man with a sword!
Bron: The Ballad of Reading Gaol. Voor de volledige tekst zie: www.poets.org
Deze week moet ik drie keer drie uur naar de zaak. Ik krijg het er al bijna benauwd van maar we gaan het proberen. Het was wel fijn om om twaalf uur al weg te mogen. Dan ben ik net nog niet dood moe. Dat is wel zo prettig. Ik had ook gelijk aan iemand bij PZ gevraagd of ze mijn mailtje al bekeken hadden dat ik vrijdag gestuurd heb. Deze donderdag heb ik een afspraak bij PeeT en ze hadden me precies die dag, in de middag bij de bedrijfsarts op de lijst gezet. En met het uur rijden terug meegerekend, ben ik dan gewoon nog niet thuis. Maar ik ben natuurlijk blond en daar denk je dan niet over na. De dame van PZ kwam vragen, of het dan telefonisch kon. Ik, denkend aan de mobiele telefoontjes zei gelijk ja hoor, dat kan wel. Even later, toen de grijze cellen opeens wel hun achterstallige werk gingen doen, dacht ik, oh nee, natuurlijk niet!
Dan ben ik aan het rijden natuurlijk! Anders had ik er net zo goed wel naartoe gekund, als ik dan al thuis was geweest. Ik woon er vlakbij! Dat ik dan bek af ben is een ander verhaal maar met een bedrijfsarts aan de telefoon zitten, als je op de rijksweg rijdt, lijkt me nou niet zo gunstig voor een goed gesprek. Ze zou het gaan aanpassen. Later riep de dame van PZ in het voorbij gaan, ik heb het erbij gezet hoor Thea. Ehhhh Thea?! Ik héét geen Thea hoor! Oh, nou dan moest ze dat dan maar snel even in orde maken. Ik kon er wel om lachen! Nog een mazzel dat ze Thea tegen me zei, anders was het voor de nieuwe bedrijfsarts een echte Babylonische spraakverwarring geworden donderdag. Daar had ik dan stiekem ook wel om moeten lachen natuurlijk.
Van het weekend heb ik het plastic emmertje, waar Moonlight al jaren uit drinkt, weggehaald en vervangen voor een glazen bak, van ongeveer dezelfde afmetingen. Dat plastic vond ik er niet meer zo fris uitzien en dan heb ik het gevoel dat het geen perfect schoon drinkwater heeft. Ik heb twee fonteintjes staan, eentje in de badkamer, die niet veel gebruikt wordt en eentje in de huiskamer. Daar drinken ze allemaal van, behalve Moonlight dan. Die snuffelt er af en toe aan en dan loopt hij naar de badkamer, waar zijn kleine emmertje staat. Rare gozert, die Moonlight. Hij drinkt nog steeds raar, aangezien hij en Sunshine dit blijkbaar niet van hun moeder hadden geleerd.
Hij staat er vlak langs te graven of zo, met zijn poten wijd, en zakt dan een beetje om te drinken, al gravend. Het ziet er niet echt handig uit hoor maar hij drinkt nou eenmaal zo. Hij likt ook niet maar zuigt het water naar binnen, ffffft! Toen ik de fonteintjes net had, had ik zijn emmertje weggehaald maar daar liep hij toch echt om te jammeren en heb ik het maar terug gezet. Hij heeft nou eenmaal zo zijn rare gewoontes, moet kunnen. Ik kreeg van mijn broer zo'n dikke glazen pot, waar zo'n buitenkaars in had gezeten. Opeens dacht ik, nou, die kan ik mooi gebruiken als glazen vervanger voor dat emmertje van Moonlight. Aangezien mijn prullenbakje in de badkamer ook vol zit met goudvissen, dacht ik, dan maak ik die daar ook op. Dan zie je het water er doorheen, dat is wel grappig. Ik heb Moonlight nog niet naar visjes zien hengelen, helaas.
Zelf weet ik het ondertussen wel. Ik ga niet alleen verhuizen, ik ga ook gewoon emigreren. Alleen zit de kans er dan in dat ik lichtelijk pyromaan word. Ik zag gisteren namelijk bij iemand de 2019 editie van een dierenkalender voor het goede doel met brandweermannen uit Australië. Mijn hemel! Ik heb nog nooit zulke leuke dieren gezien zeg! De kerels die ze vasthouden zijn ook niet verkeerd, maar dat zag ik pas veel later uiteraard. Als dat bij je komt blussen dan zit de dag erna natuurlijk je kat weer in de boom, ruik je een gaslucht, gaat je brandalarm spontaan, zitten je twee katten in de boom en valt er later eentje in een diepe put of nou ja, ik zou wel zoeken naar redenen om de brandweer te laten uitrukken.
Ik ben creatief genoeg om er dan ook nog eens hele nieuwe bij te verzinnen of desnoods een brandje te stichten. Maar komen zullen ze. Dan kan het toch niet echt helpen dat er opeens van allerlei brandjes geblust moeten worden. En als ik dit stukje dan ook nog eens dubbelzinnig lees, dan hou ik er maar helemaal over op. Dat is ook weer niet goed. Ik heb er een paar foto's van die kalender bijgedaan hier, dan snap je me wel... Ongeacht, het is sowieso voor een goed doel, zelfs al zijn het alleen maar je ogen. Wat een leuke diertjes!
Vandaag moet ik vanmiddag even weg en voor de rest moet ik echt een beetje op gaan ruimen. Met die drie keer in de week, heb ik dan geen dagen om bij te komen, alleen in het weekend. En daar ging het vorige keer bij mis, dat werd me te veel en te benauwend. Dan vraag je je toch af, hoe deed ik dat vroeger dan? Jarenlang heb ik dat gewoon gedaan en dat niet alleen, mijn huis was geen vies zooitje, alles netjes schoon en opgeruimd, ik ging ook nog wel eens weg en deed nog van alles ook. Opeens ga ik het snappen dat ik op een burn out ben afgerend. En daar heb ik dan ook nog eens een jaar of twee meer doorgewerkt. Dat weet ik wel, dat ik het die laatste twee jaar, voor ik deze ziekte kreeg, ook echt niet meer wist hoe ik het vol moest houden. Alleen dat ik het vol moest houden. Het kon niet anders, ook niet met mijn moeder, die had me ook nodig om mee te gaan naar het ziekenhuis steeds.
Dus ik ging maar door en ik weet nog heel goed dat ik toen, als ik dan eenmaal thuis was, helemaal nergens meer puf voor had. Ik was zo op, ik kon niet meer maar toch sleepte ik me door de dagen heen. Tot mijn lijf, al heel lang voor vorig jaar, met van alles begon te protesteren. Ik had mijn huisarts in tien jaar lang hooguit een keertje of vijf gezien. En opeens kreeg ik van alles zowat tegelijk. En dan heb je het nog niet door. Bizar eigenlijk, nu zie ik het zo duidelijk. En als je het zo bekijkt, dan is het ook niet raar dat dat niet opeens met een paar weken weer over is, zelfs niet na een jaar.
Al had ik dat nog zo graag wel gehad. Ik hoop wel ooit weer een beetje in de buurt te komen van die dame, die alles aankon. Niet zo ver over je grenzen gaan natuurlijk, maar gewoon, genoeg energie hebben om naar je werk te gaan, je huis netjes te houden, voor je diertjes te zorgen en te schilderen en een klein beetje je sociale leven bij te kunnen houden. Meer hoeft dat niet te zijn toch? Alleen weet ik niet hoe ik daar moet komen, dat is blijkbaar toch nog net iets te ver weg voor nu.
"De echte dwaas is hij die zichzelf niet kent."
Oscar Wilde, Iers schrijver 1854-1900
Van de week bleek ik niet de enige te zijn met een voorliefde voor Wil & Grace maar eigenlijk vooral Karen en Jack. Niet dat ik dat dacht of zo hoor, anders was die serie nooit zo populair geworden. Ik heb het grootste deel geloof ik zelfs in België gekeken. Ze begonnen ooit in 1998 of zoiets. Vorig jaar kwamen ze na tien jaar terug, dus moeten ze in tussen 2005 en 2007 gestopt zijn zo ongeveer, want eer iets hier ook zover is, het moet eerst de oceaan nog over. Ik ben pas in 2005 terug naar Nederland gekomen dus moet ik ze wel in België gezien hebben. Wel heb ik pas jaren en jaren later het laatste seizoen gezien hier. Dat moet toen al de zoveelste herhaling geweest zijn maar toen liep ik er pas tegenaan.
Grappig genoeg doen ze met een paar zinnetjes in de eerste aflevering, dat hele laatste seizoen van toen totaal teniet. Alsof het nooit gebeurd was allemaal. Oh wat hou ik van die humor, de taalgrappen en de zwarte sarcastische opmerkingen. Wat dat betreft zouden ze zo allemaal in mijn familie passen. Lekker actueel is het ook en volgens mij zijn de schrijvers en de acteurs niet echt fan van Trump want daar wordt behoorlijk de draak mee gestoken. Iets wat ik ook altijd zo geweldig leuk vindt in de serie. Heerlijk!
Ik ben nu zelfs wat beperkt aan het kijken, om het te rekken, anders is al dat leuks zo op allemaal. Maar vanaf 30 oktober komt het volgende seizoen ook op TLC. Alleen gaat het geprogrammeerd opnemen van een seizoen praktisch nooit goed op Ziggo. Dat is echt een flink irritatie gebiedje. Je moet kunnen aangeven of je een aflevering op wilt nemen, of het hele seizoen. Als je dat laatste dan kiest, zal het systeem, zou het werken, alle afleveringen van dit programma opnemen. Alleen als je daar op rekent, dan heb je helemaal niets. En dan werkt het bijvoorbeeld bij een programma totaal niet, moet je de afleveringen elke keer weer handmatig op laten nemen, dan opeens, maanden en maanden later, begin je opeens een aantal afleveringen opgenomen binnen te krijgen, als de serie ergens op een raar tijdstip herhaald wordt.
Nou ja, dan hoeft het niet meer. Dus als ik weet dat er iets is dat ik echt wil zien, dan hou ik dat zelf wel in de gaten. Voor veel dingen zou ik dat niet over hebben hoor maar voor Grey's anatomy én Wil & Grace heb ik dat echt wel. Dat zijn de enige twee series die ik echt wil zien. Vorig jaar ook, elke week kijken of het die week uitgezonden werd, dan snel instellen. Soms kan je dat niet zien, dan staat er dat de zender geen informatie geeft. Heel fijn, dan moet je het op dezelfde dag bekijken. Maar dat moet je dan niet vergeten en daar gaat het wel eens fout. Toch heb ik het hele seizoen van W&G binnen gekregen, als er tenminste niet meer dan zestien afleveringen zijn. Maar goed, dat is in elk geval al een keer of zestien dubbel liggen. Ik hou ervan!
Ik hoorde vanmorgen op het nieuws dat de helft van de Nederlanders niet meer gelooft. Bij moslims nam het juist een klein beetje toe. Eén op de twinting Nederlanders is moslim ondertussen. Ook werd erbij vermeld dat hoe hoger men is opgeleid, hoe minder men gelooft. Volgens mij is dat zo nieuw niet maar goed, ik weet het niet zeker. Op zich is dat niet erg. Men moet juist van de kerk los komen, zolang de kerken, en dat geldt net zo goed voor de Islamistische kerk, nog hel en verdoemenis prediken. Want dat is er namelijk niet, er is alleen maar een enorme rechtvaardigheid. Dat lijkt nog niet zo, maar wel als je het grote geheel kent. Dat de helft van het volk dus al los is van de kerk, vind ik dus alleen maar mooi nieuws.
Wat er niet bij werd gezegd, hoeveel van de mensen die dus niet meer geloven in wat de kerk brengt, wel spiritueel anders bezig zijn. Dat zal wel lastig te onderzoeken zijn. Als ze mij zouden vragen 'geloof jij in God', dan zou mijn antwoord heel erg afhangen van wat de vragensteller als God ziet. Want in de meeste geloven, denken ze nog steeds dat dat een oude wijze man is, die op een troon alles zit te bekijken en bepaalt wie er de hemel in mag of niet. Als ze dat bedoelen, dan nee, dan geloof ik niet in God. Dat kan dan nog al eens schelen bij een onderzoek. Juist naar die cijfers ben ik wel benieuwd, maar die zal ik wel niet krijgen.
Ik heb het weekend nog best wel een beetje mazzel gehad. De cits hadden me weer eens behoorlijk kunnen verwonden. Nou had ik dat zelf al flink gedaan met dat mes, misschien ben ik daarom gespaard van meer ellende? Kan toch? Het zijn van die schrik katten, daar schrik ik zelf dan ook vaak nog het hardste van. Zaterdag vlogen zowel Skylar als Rainbow opeens als een gek de lucht in en sloegen ook nog eens op de vlucht. Vlak naast en langs me heen, anders had ik onder de diepe krassen gezeten denk ik. Waar ze van schrokken? Ik heb geen idee! Ze hebben dat alle vier wel eens, erg fijn als ik maar niet in de buurt ben.
Dan Aurora, die heeft de laatste tijd ook zoiets raars. Dan ligt ze heerlijk te slapen bij me maar ik denk dat ze dan iets droomt of zo? Vanuit een diepe slaap springt ze dan opeens een halve meter de lucht in en mauwt ze hard. Ik schrik me natuurlijk ook rot en als ze met haar pootjes tegen me aan ligt, heb ik ook kans op een paar open gehaalde armen of benen. Als ze dan zo om zich heen kijkt, nog helemaal versuft, dan merkt ze dat er niets aan de hand is. Ik spreek haar rustig toe, soms mag ik haar dan ook aaien, en dan gaat ze weer liggen. Het gebeurt niet elke dag hoor, maar wel met regelmatige tussenpozen. Wat zou ze dromen, mijn arme witje?
Dan gisteravond, ze hadden allemaal al even op de tafel naar me zitten staren omdat het tegen snoepjes tijd liep. Mijn geïrriteerde NEEHEE NOG NIET! was klaarblijkelijk overgekomen. Ik had even rust. Tot opeens de wekker ging en van alle windstreken katten leken te komen aanvliegen. Rainbow spande de kroon, die gooide de grote krabton, waarop hij lag te slapen gewoon om. Zo hard sprong hij richting mij. Ik had nog groot geluk dat het plaid over me heen lag want hij vloog op schoot maar zo hard, dat hij doorschoot, met zijn nagels uit. En nu net een seconde geleden, vliegen de potten, gelukkig niet de glazen potten, achter me over de vloer. Geen idee waarom ze nu weer schrokken maar ik heb ook weer een kleine hartverzakking. Fijn hè katten, never a dull day!
"Alles met mate, met inbegrip de gematigdheid.
Oscar Wilde, Iers schrijver 1854-1900
Origineel: Everything in moderation, including moderation."