Ik heb mijn ochtend weer eens extreem nuttig doorgebracht. Ja, echt waar hoor! Ik heb namelijk lampjes zitten testen. Ik had bij de Action echt een enorme lading kleine lampjes meegenomen. Die zijn dan wel duurder dan bij de Ali Expres maar ook op normale batterijen. Wat ik nu steeds binnen krijg zijn solarlampjes en ik weet niet goed of je die zo door de ramen op kunt laden in het zonnetje. Dus ik dacht, ik wil ook nog wat 'normale' lampjes. En ik wilde iets speciaals voor in de grote fles. Dus had ik een wagen volgeladen van de week, vol met kleine lampjes. Ik moest ze natuurlijk wel eerst allemaal testen want anders kon ik ze nog terug gaan brengen. Ze doen het zowaar allemaal, echt zo leuk!

Die liggen dus klaar voor de komende projecten die ik ga schilderen. Ik wil nog een aantal flessen, kandelaars en glazen potten en die andere potten maken in winterse of kerst plaatjes. Volop te doen en ik moet ook nog wat andere dingen doen natuurlijk. Ik moet nog 2 x 6 kandelaartjes maken, in opdracht. Een kandelaar met een Ridder en een boom, een grote vaas met bloemen erop in plaats van erin. Wat dat betreft blijft het druk. Ik had het er vorige week nog over met mensen, die zeiden, leuk, ga op braderieën staan of op markten. Maar ja, ik ben geen fabriek, die is handwerk en dat is niet zomaar in tien minuutjes gemaakt. Helaas hoor, want dat zou het wel wat makkelijker maken. Ik wil nou eenmaal netjes werk afleveren waar ik achter kan staan. Zelfs bij dingen, zoals bij sommige opdrachten, die niet mijn smaak zijn.

Dan moet het mooi worden, anders zou ik er niet achter kunnen staan. Natuurlijk, ik ben nog niet beter, misschien zal het dan anders gaan. Nu steek ik er al heel veel tijd in en heb ik het geluk dat het schilderen me enorm ontspant. Daardoor heb ik er ook nog eens baat bij maar snel gaat het nou eenmaal niet. Maar ik vind het heerlijk om te doen en word blij als mensen er blij van worden en het mooi vinden. Ik merk ook dat ik nog steeds beter word erin, logisch natuurlijk. Oefening baart kunst, in dit geval letterlijk. Ik moet wat meer aparte dingen gaan maken, niet de standaard dingen, die je ook als fabrieksdruk kunt kopen. Met dat 'mudden' komt er ook nog een dimensie bij. Dat zie je hier nog helemaal niet, wie weet wat ik daarmee nog kan doen. Altijd veel mooier als het niet zomaar te koop is maar echt uniek is.

Aangezien ik het nog moet leren, weet ik ook niet of het snel gaat of langzaam. Dat moet ik nog ondervinden. En zulke mooie tafereeltjes, al zeg ik het zelf, zoals op de enorme fles, ja, dat levert wel veel belangstelling op. Ik heb de foto's ervan op mijn pagina gezet en ook in twee groepen. Die van Donna Dewberry en de mudding groep van Margot Clark. Nou, daar werden ze helemaal lyrisch en heb ik op allebei honderden likes en veel commentaren. Via de site krijg ik berichtjes of de fles te koop is. Ik heb geantwoord dat hij punt één nog helemaal niet klaar is, het een een werk in wording nog en punt twee is hij eigenlijk niet te koop. Misschien wel bij het juiste bod, maar daar krijg ik nog geen antwoord op. Geeft niet, ik vind het zelf ook erg mooi en ik ben nog lang niet klaar ermee. En ik meen het wel, krijg ik het juiste bod, dan gaat hij misschien wel weg. Tot die tijd, staat de fles hier prachtig!

Al mijn stukken zijn natuurlijk uniek. Ook al schilder ik hetzelfde tafereeltje nog een keer, dan is het toch weer anders en zal het anders uitvallen. Ook wel grappig, de lampjes die ik nu in de grote fles heb zitten, zullen er in moeten blijven. Ik krijg ze er niet meer uit, ik moest er zelf erg om lachen. Ik had zoiets van oké dan, die zullen er wel horen. Het doosje met de batterijen moet ik nog eventjes bekijken hoe ik dat netjes weg kan moffelen. Maar dan wel zo dat je de batterijen gewoon kunt vervangen wanneer dat weer moet. Maar dan moet eerst de fles helemaal af zijn. Dat is dan de finishing touch. En dan moet eerst de rest van de mud producten binnen komen. Deze week zal dat nog niet zijn. Ik heb ook nog de rekening niet ontvangen van die meneer.

Hopelijk heeft hij de spullen al wel opgestuurd. Ik wacht het nog eventjes af, anders krijgt hij gewoon weer een mailtje. Ik zal het toch moeten betalen. Ik zal hem daar dan wel eventjes netje aan herinneren. Wel zo netjes, vind ik. Goh, ik kan gewoon niet wachten om het uit te proberen. Ik heb de foto's ontdekt op die site en het ene is nog mooier dan het andere! Ik weet ook niet hoe lang je met zo'n pot mud doet of zo. Je moet er ook een bepaalde medium bij gebruiken, hoe lang doe je daar mee? Allemaal geen idee en dat zal ik moeten ondervinden. Je hebt ook kleurstof, waarmee je de witte mud kan kleuren. Die wil ik later ook nog eens kopen. Voorlopig ben ik er wel weer heel erg zoet mee.

Krijg ik net een mailtje binnen, de extra dingen die ik wilde hebben, hebben ze zelf niet op voorraad. Of ik dan nog even wil wachten, die krijgen ze binnen een paar dagen binnen en dan kan alles tegelijk op de post. Zo niet, dan sturen ze de ontbrekende dingen direct. Ik heb gestuurd dat ik het prima vind hoor. Ik ben niet zo moeilijk. Ik krijg de zwarte mud gratis en ook geen verzendkosten dit keer. Ik wacht wel even, het is niet alsof ik niets te doen heb. Ik wil het alleen zo graag proberen en ik ken mij, dan doe ik voorlopig even niets anders. Ik heb net zitten kijken op de site van Margot. Zelfs het vullen van de spuitzak, waar de mud in moet, is zo eenvoudig nog niet. Dat wordt nog wat! Nou ja, ik zie er wel naar uit en kan best nog wel een paar daagjes extra wachten, dat maakt het alleen maar nog leuker!

"Een kunstenaar is een ontwerper van mooie dingen. Zijn voornaamste doelen zijn verbergen en openbaren."

Oscar Wilde, Iers schrijver 1854-1900

Ik ben een beetje laat vandaag, maar ik was zo moe dat ik direct de bank op ben gekropen. Ik moest vandaag weer een uur langer maar dat heb ik niet helemaal gered. Ik ben om half 2 weggegaan, in plaats van twee uur. Ik voelde al een tijdje mijn lichaam weer verstijven maar ik dacht, gewoon doorgaan. Ja, tot het te erg werd, toen dacht ik, nu moet ik weg voor ik vannacht weer in de krampen lig. Toen ik, ja ik weet het eigenwijs, toch snel mijn boodschapjes wilde halen, moest ik na de eerste winkel toch weer afhaken. Helaas moet ik dat morgen dan toch weer doen. Ik had het kunnen weten natuurlijk, ik verstijf niet voor niets. Eenmaal thuis snel de bank op en proberen los te komen.

Dat is niet helemaal gelukt maar wel ging het verstijven niet meer verder. Te moe en te stijf om te schilderen terwijl het daar altijd toch wel een beetje van los komt. Maar goed, dat moet ik morgen gewoon gaan doen. Het is zoals het is, ik kom er wel maar niet zo snel als ik zelf wil. Ook iets dat ik al meer dan een jaar weet en waar ik toch ook nog altijd een klein beetje eigenwijs in blijf. Nou ja, dat is gewoon mijn aard. Blijven proberen, blijven doorgaan. Vandaar dat de rem erop gegooid wordt, dan moet ik wel luisteren. Eigenlijk best wel bijzonder, dat je lijf de boel zo kan regeren. Beetje bazig is ze wel.

Maar goed, de cits moeten zo eten, ze worden al onrustig merk ik. Dus ik dacht, dan eerst maar even mijn blog schrijven. Kan ik daarna eten geven, mijn pyjama vast aandoen en dan zelf wat eten en koffie zetten dan kan ik daarna de bank op en ben ik lekker klaar voor vandaag. Oh nee, de bakken moet ik ook nog doen. Daar zouden ze ook iets op moeten vinden. Daar zou je goud mee kunnen verdienen, een zichzelf reinigende kattenbak. Echt hoor, ik weet het zeker! Zo eentje die op de één of andere manier zit aangesloten op het riool of zo, en daar de drollen en plasjes naartoe stuurt of zo. Eens in de maand een nieuwe laag korrels en verder geen omkijken naar. Als ik dat eens zou kunnen uitvinden, loop ik enorm binnen. Daar ben ik zeker van!

Helaas, ik kan veel maar dat nou weer net niet. Dat is even pech hebben want het is een kattengat in de markt hoor! Hoe ziek je je ook voelt, net als met kinderen, je zal ze toch moeten verzorgen. Nou ja, je krijgt er veel voor terug, dat scheelt. Maar als je ze allemaal op het toilet kan laten gaan, dat zou ook mooi zijn. Gaat mij niet lukken, ook daar ben ik niet goed in. Al leek vroeger Casper daar wel eens naar te kijken, of die mogelijkheid erin zat. Deze vier hebben daar geen behoefte aan om hun behoeften daar te doen. Jammer!

Vanmorgen in alle vroegte de meneer van de MUD kit nog gemaild. Het was natuurlijk ook in Engeland zondag, gisteren. Ergens vond ik het dan ook wel logisch dat ik niets had gehoord. Ik heb nogmaals mijn extra bestelling doorgegeven en gezegd wat er miste. Ik kreeg een mailtje terug met excuses. Hij stuurt de extra dingen op en de missende dingen ook, bovendien krijg ik de zwarte mud gratis. Die Mud is zo duur eigenlijk niet hoor, iets van 15 Engelse ponden en je kan er lang mee doen. De zwarte, staat bij hun op de site, is eigenlijk al over de datum en kan je met korting kopen. Maar je kan deze nog heel lang gebruiken, volgens hen dan. Daarom wel fijn dat ik die gratis krijg, voor hetzelfde geld krijg je er weinig mee voor elkaar, dat moet ik nog even afwachten natuurlijk. Ook moet ik het eerst nog gaan leren ook. De fles zal niet direct "bemud" kunnen worden. Eerst zorgen dat ik het een beetje kan.

Het ziet er alleen uit alsof het heel erg bij mij hoort, het is gewoon echt iets voor mij om te gaan doen. Ik vind het zo mooi en als je dan ook nog eens zoiets zelf kan maken, ja dat wil ik wel heel graag. Zo jammer dat die oventjes zo duur zijn. Volgens mij is een pottenbakoventje zo’n beetje hetzelfde. Kiln fire noemen ze het, maar de vertaling is dan oven vuur maar dat is niet hetzelfde. Ik zoeken, heb je dus een keramiek oven nodig. Mijn hemel, die dingen zijn niet te betalen! Daar ging mijn hoop op permanente mud. Het is wel permanent als je het aan de lucht droogt. Het zit dan muurvast alleen mag je het niet nat laten worden en is het dan ook alleen maar decoratief bedoeld. En dat vind ik nu juist zo jammer. Anders kan je het prachtig combineren met elkaar. Nu wordt het dus of alleen verf waardoor je ook een sopje kan geven of in combinatie met Mud of alleen mud maar dan mag het niet nat worden.

Nu zijn er dingen die je toch nooit af zal wassen, en voorzichtig af zal doen met een doekje. Daar kan ik dan mooi de mud op doen sowieso. Ik heb nu twee van die lantarentjes gekocht, maar dan met van die lampjes erin, op batterijen. Het zijn witte, daar kan ik mooi die zwarte mud op doen, dat lijkt dan net zwart kant, als je het goed doet. En op het glas ervan, kan ik een patroon met de witte maken. Nou ja, ik moet het eerst nog even binnen krijgen en dan ook nog even leren. Maar dat komt wel goed. Verder heb ik twee enorme kerstballen, zilveren, die ik ook ga bemudden, ik verzin hele nieuwe Nederlandse woorden zo. Het is hier dan ook helemaal niet bekend en daar ga ik wat aan doen. Misschien zelfs ooit wel les in geven, je weet maar nooit! Oh dat lijkt me ook leuk!

Dan zal ik het zelf toch eerst wel heel erg goed onder de knie moeten krijgen. En het schilderen blijft natuurlijk ook erg leuk. Toch, schilderen is al algemeen bekend. Het 'mudding' had ik hier nog nooit gezien. Het ziet er zo sierlijk uit, zo breekbaar, ik weet niet goed hoe ik het uit moet leggen. Ik zal er hier een paar voorbeeldjes bij doen, als foto. Ik zie mezelf dat soort dingen al zo maken, als ik het geleerd heb dan. Dat zal in het begin nog wel mopperen worden. Ik smeer zelfs met verven nog regelmatig iets wat heel mooi gelukt was, met de onderkant van mijn hand weer tot een blur. Kan ik opnieuw beginnen en wordt het nooit zo mooi meer. Dat zal daarmee net zo goed gaan gebeuren. Maar als het lukt, dan wordt het echt prachtig! Ik zal elke dag naar de postbode uitkijken!

"Alle kunst is een afspiegeling van iets hogers dat onzichtbaar is."

Oscar Wilde, Iers schrijver 1854-1900

Wat was het gisteren bizar warm zeg! De warmste 13, ja 13, oktober ooit gemeten, sinds er gemeten wordt. Dat was ook wel te merken zeg! Ik liep gewoon te zweten! Ik ben ook nog een stukje gaan lopen maar dat werd maar een heel klein stukje. Gisteren had ik voor het eerst geen pijn die hiel meer maar hij was het nog niet vergeten. Na een klein stukje begon ik hem al te voelen en ik ben daarom ook maar niet al te lang doorgegaan. Als ik dan te ver ga, dan heb ik er in de nacht bizar veel last van. Dat is niet gebeurd dus ik heb me netjes binnen de grenzen gehouden, dan krijg ik gelukkig geen straf van dat lijf.

Wat ik heel apart vind aan dit prachtige weer, is dat het dan opeens donker is. In de zomer betekent weer als dit, tot de late uurtjes licht en in de vroege ochtend ook weer. Dat is nu dan ook precies andersom. Straks krijgen we ons gestolen uurtje ook weer terug. Ik geloof dat het in het laatste weekend van oktober is, dat de klok weer terug gezet wordt. Ik heb er al wat anders staan, dus die klok kan niet meer terug. Flauwe grap. Maar zeker geen grap is dat ik nu echt zo ontzettend klaar ben met die zomer- en wintertijd. Er wordt niks mee gewonnen, je hele bioklok wordt in de war gegooid. Wat is het nut ervan?

Dus wat mij betreft, oké, de tijd moet nog een keertje teruggegeven worden maar dat is dan de laatste verschuiving die er geweest is. Alsof moeder aarde kijkt hoe laat het is, stomme stoffelijke gedoe allemaal. Laat die klok gewoon met rust en mijn biologische klok ook. Het mag wel duidelijk zijn, ik ben geen voorstander. Als het in de winter al om vier uur donker wordt, nou én? Dat hoort gewoon zo. Het is de maatschappij die het hierin moeilijk maakt ook. Want je moet toch je bed uit, donker of niet. Vroeger, toen deze hele maatschappij nog niet bestond, was het wel anders. En in principe veel beter geregeld.

In de zomer stond je vroeg op, bij het licht worden en ging je laat naar bed. Maar in de zomer was er dan ook altijd enorm veel te doen. In de winter, je kon geen licht aandoen, ging je dus lekker vroeg slapen en mocht je wat langer slapen ook, omdat het pas laat licht wordt dan. Zo had je dan heerlijk het ritme van de natuur, zoals het ook eigenlijk hoort. Heel fijn al die uitvindingen natuurlijk. Ik wil ook geen afstand doen van deze luxe dingen maar toch, het maakt het leven wel allemaal een stuk gecompliceerder. Ons hele natuurlijke ritme ligt hierdoor volledig uit elkaar. En dan doen ze dat twee keer per jaar nog eens even een duwtje geven. Niet gek hoor, al die vermoeide mensen, burn outs en weet ik veel wat.

Dan hebben we het hier, in de lage landen, nog makkelijk ook. Vergelijkend met Japan bijvoorbeeld, daar hebben zelfs de schoolkinderen last van stress. Dat zag ik laatst in dat programma met de familie Ragas, die daar logeerden. Ik schrok er gewoon van. En dat daar moeders zijn, die de lunch van hun kindertjes tot een soort kunstwerkje maken. Alleen maar zodat ze er een foto van op Instagram kunnen zetten en elkaars werk kunnen beoordelen. Daar gaan sommige van die moeders dan gewoon aan onderdoor. Ze staan 's morgens om half vier op bijvoorbeeld, om aan die lunchbox te beginnen. Ben je dan gek of niet?

Maar buiten dat we het onszelf ook nog eens erg lastig maken, de maatschappij op zich levert gewoon veel druk op. En wat ik dan ook nog hoorde, over tien tot vijftien jaar al, dat dan meer dan 50 tot 70% van ons werk is overgenomen door robots of automatisering. Dat is wel heel erg dichtbij hoor! En daar heeft nog niemand naar gekeken. De man die het vertelde, ga dan ook als oplossing een basis inkomen en kortere werkweken. Moet je eens kijken hoe de wereld dan gaat veranderen, omdat mensen meer vrijheid krijgen om meer leuke dingen te doen. En je basisbehoeften worden al betaald, dus je komt niet zo snel meer in de problemen. Wil je iets extra's kunnen doen, dan moet je inderdaad een baan gaan zoeken voor een paar dagen per week.

Mij klinkt zoiets als muziek in mijn oren hoor. Het grappig is, het staat zo zelfs exact in de boeken van Rulof al voorspeld. Toen ik dat de eerste keer las, had ik zoiets van, nou dat gaat nog honderden jaren duren dan. Maar met wat ik nu gehoord heb, is dat zover weg nog niet. Want het halve land straks een uitkering geven, en dwingen om werk te vinden wat er gewoon niet meer is, dat kan natuurlijk ook niet. Dan moeten ze wel naar dat basisinkomen voor iedereen. Die voorspelling is dus helemaal zo ver weg niet als ik zelf dacht. Wel bijzonder hoor. Er zijn al veel voorspellingen uit de boeken al uitgekomen, ik kijk hier dan ook niet van op. Alleen wel dat het al zoveel eerder zal moeten gaan gebeuren dan ik gedacht had.

Dan heb ik buiten een beetje opruimen en bankhangen met de cits, niet veel anders gedaan dan aan mijn grote fles werken. Ik vind het plaatje dat ik erop aan het krijgen ben, zelf erg mooi. En dacht ik eerst aan bloemen boven, in mud stijl, heb ik opeens iets anders in mijn hoofd. Je kan er zo mooi sneeuwvlokken mee maken ook. Mooi, met een glimmertje in het midden of zo. Heel mooi en fijntjes en toch met een beetje textuur erin omdat de mud er bovenop ligt ook. Ik denk dat dat beter is dan bloemen want mijn tafereeltje is ook erg winters en de boeken die er al opzaten, heb ik een soort van mee gebruikt erin. Ja, dit wordt echt een juweeltje! Zelfs zonder lichtjes erin! Hij is nog niet klaar maar ik laat het vast even zien. 

Dat gaat dus nog wel even duren, van de meneer van het MUD bedrijf in Engeland heb ik nog niets gehoord. Dan moeten de spullen nog helemaal uit Engeland opgestuurd worden, voor ik er überhaupt mee kan beginnen. Maar ook al is dat volgende week al, dan nog zal ik het eerst moeten leren. Het lijkt zo simpel maar ik geloof er niks van. Dat heb ik met wel meer dingen gedacht en dan stond ik erg op mijn neus te kijken als het niet zomaar even lukte. Maar, zoals met alles, gewoon doorgaan. Dat je Barry Stevens opeens weer op de tv ziet, zorgt wel dat je deze uitdrukking weer gebruikt. Maar het klopt dan ook wel, oefening baart kunst, ook met mud. Dat komt allemaal wel goed!