25. nov, 2018

Twee jaar en 180 dagen zonder Sunshine

De Sint is al in het land. Wel met veel gedonder maar goed, hij is er. Hopelijk wordt het geen witte kerst want dan krijg je gelijk wéér van die demonstraties. De kerstman mag wel gewaarschuwd worden, die weet vast niet waar hij in terecht komt. Ik zag zoiets voorbij komen ergens op Facebook en ik dacht, precies, dat zijn toch wel dingen die hij moet weten en ik wist er nog wel een paar. Daarom dacht ik, het kan nooit kwaad om dat dan ook naar de Kerstman te sturen. Dan weet hij in elk geval waar hij rekening mee moet houden, zodat niet ook hij wordt verjaagd uit dit land. Straks mogen er alleen nog maar feesten worden gevierd die niet echt Hollands zijn en wie weet wat we daar dan weer verkeerd bij zullen doen.

Ik bedoel, ik heb nog geen racistisch botje in mijn lijf hoor, vandaar dat ik bij sommige dingen niet eens nadenk. Maar als je dat wel bent, dan kan je alles als racistisch beschouwen en het zelf nog erger zijn terwijl je denkt dat niet te zijn. Dat het (betaalde!) hulpje van de Sint niet eens zijn eigen huidkleur mag laten zien, is daar toch wel het grootste voorbeeld van. Dus ja, laat de kerstman dan in hemelsnaam maar overal rekening mee houden, want je weet het maar nooit. Samen met een deel van een onbekende auteur heb ik het volgende zitten schrijven naar de Kerstman.

Beste Kerstman, hier in Nederland willen wij u niet kwijt. Om te voorkomen dat ook bij uw komst gezeur en demonstraties komen, wilt u alstublieft rekening houden met het volgende: 1. Wilt u de rendieren niet meenemen? De partij van de dieren wordt daar gek van en dan moeten wij weer naar die Marianne Thieme kijken op tv. 2. Geen jassen met bontkragen ook natuurlijk, om dezelfde reden. Tenzij je ontzettend goed kunt zien dat die nep zijn. 3. Door het thuislaten van de rendieren zal de slee uiteraard op een andere manier worden voortgedreven maar ook daar zitten wat haken en ogen aan. Neem in elk geval alle certificaten mee, testdocumentatie van de remmen en ga er ook niet mee scheuren. Voor je het weet wordt hij van de straat gehaald en dan gaat u het nooit redden met al die cadeaus.

4. Let er goed op, dat u niet al te aardig doet. Gewoon normaal beleefd is wel genoeg. Anders gaat iedereen vast weer op zoek naar bijbedoelingen en in diezelfde context is het misschien ook wel beter als u niet de kindertjes op schoot neemt. Gewoon naast u laten staan kan veel ellende voorkomen. Vooral niet aanraken, alleen een hand geven en geen geknuffel! 5. Wilt u ook steeds benadrukken dat u maar voor heel eventjes in het land bent. Dat u alleen maar dingen komt brengen en niet van plan bent dingen mee te nemen en zeker ook geen asielaanvraag in zult dienen. Dat zal ook weer veel gedoe voorkomen. 6. Graag ook de baard een beetje trimmen, zodat hij niet totaal gezichtbedekkend is, want boerka's zijn ook niet de bedoeling en het komt anders wel een beetje hetzelfde over, als alleen uw ogen te zien zijn. Dan zeggen ze straks weer dat we blanken die hun gezicht volledig bedekken voortrekken of zo.

7. Zeg vooral niets over uw elfen, om elke schijn van slavernij te omzeilen. Met Sinterklaas gaat dat ook al mis, terwijl de Pieten ook niks met slavernij te maken hebben. Sterker nog, die waren juist door de Sint vrij gekocht. Ook al zijn de elfen vrijwillig bij u aan de slag, dat geloven ze hier toch niet. 8. Leuk hoor, al die lichtjes maar probeert u het in elk geval een beetje te dimmen daarmee. Denk aan de energietransitie en de klimaatdoelen van Parijs. Anders krijgen we dat weer. 9. Maak ook geen opmerkingen over kabouters of elfen, omdat dit kwetsend kan zijn voor de kleine mensen. Mijn dochter is ook net één slag groter en vindt het ook niet leuk om daar steeds mee geconfronteerd te worden. En het gaat hier zo snel mis, dat je het maar beter kunt voorkomen.

10. Die zwarte glimmende laarzen, kunt u daar iets anders voor vinden? Hier wonen nog steeds veel mensen die de tweede wereldoorlog hebben meegemaakt en die zouden daar wel eens moeite mee kunnen hebben. Slippers zijn prima hoor, maar alleen voor mij, geen crocs alstublieft! 11. Als u lekkers gaat uitdelen zijn er ook een aantal beperkingen. Vooral geen jodenkoeken (zie punt 10) geen negerzoenen, geen zigeunersaus, geen trekdrop (om seksuele intimidatie geen issue te laten worden), manneke Pis drop (anders worden de Belgen nog boos ook), blanke vla, wit brood, bruin brood, afijn, u kunt er zelf ook nog vast wel wat bedenken waar hier in Nederland opeens mensen van op hol slaan. Mijn broer vraagt ook al maanden of ik zwarte kip wil maken maar ik durf gewoon niet meer.

12. Als er al geschminkt gaat worden, dan graag alleen in kleurtjes zodat het niet zwart maar ook niet wit lijkt. Voorkom dan ook vooral de volgorde van de regenboog zodat de homo/lesbische gemeenschap niet kan denken dat u de gek met hen steekt of zo. 13. Ga niet zoeken naar een kerstmarkt, die zijn er niet meer. Dat zijn nu wintermarkten, zodat anders gelovigen zich niet buiten gesloten voelen of er aanstoot aan nemen. Beter nog, heb het niet over iets dat met Jezus of kerst te maken heeft. U komt gewoon cadeautjes brengen. Punt. Omdat u dat leuk vindt. Meer moet dat niet worden, dat is gewoon beter.

Volgens mij heb ik zo de boel wel een beetje gedekt. Als u zich aan deze dertien punten kunt houden, dan houden we zo de kerst in elk geval in Nederland. Wat ik verder alleen nog wilde zeggen, velen kijken al naar u uit om u te verwelkomen in ons gastvrije en tolerante Nederland. Het land waar alles kan en alles mag, als het maar geen Nederlandse tradities zijn. Stiekem komt Santaclaus wel van Sinterklaas en is uw feest dus toch een beetje Nederlands van afkomst, maar dat zullen we dan maar niet zeggen, dat lijkt me ook beter. Wees vooral uw zelf, dat kan hier gewoon, als je hier niet vandaan komt! Een hele fijne tijd gewenst in ons land! En graag niet meer verwarren voortaan, zoals u steeds lijkt te doen, ik wil een SLANKE lijn en een VETTE bankrekening. Dan zitten wij ook weer snor!

25. nov, 2018

Quote van de dag

"Als je een mens zou kunnen kruisen met een kat, dan zou dat voor de mens een verbetering zijn maar het zou de kat slechter maken. "

Mark Twain
24. nov, 2018

Twee jaar en 179 dagen zonder Sunshine

Gisteren kwam ik thuis van boodschappen doen en ik zag een briefje op mijn voordeur van beneden zitten. Ik lezen natuurlijk. Hoe ironisch, ze hebben een grote zwarte kater gevonden, van wie die kan zijn, telefoonnummer, hij zit hier binnen. En een telefoonnummer, geen huisnummer. Dus wie van de buren hem binnen heeft, ik heb geen idee. De Pakistaanse mensen onder me denk ik niet, de Kaapverdiaanse mensen naast me ook niet want ik weet dat zij bang is van katten. De jonge Surinaamse buurman hieronder is een lieverd maar of die nou zomaar een kat in huis zou nemen, geen idee. Daaronder is er een huis dat leeg staat en nog een huis waar hij dan zou kunnen zitten, ook Kaapverdiaanse mensen.

Waarom ik dat nou zo graag weten wil, weet ik eigenlijk ook niet. Zwarte kater, kan nooit Sunshine zijn natuurlijk. Het is die gekke hoop die dan raar aan het doen is, zo van, ze hebben hier een kat gevonden! Dat hij zwart is maakt mij niet uit, dat moet gewoon Sunshine zijn. Slaat helemaal nergens op en echt, hoe idioot dat er op dit trappenhuis een kat zit, die gevónden is. Ik kan het gewoon niet gekker bedenken. Eigenlijk best wel maar goed, hoe bizar is dit? Ik vind het een hele aparte. Sunshine zou nooit met iemand mee naar binnen zijn gegaan maar goed, het idee dat die ook veilig ergens binnen zat, terwijl ik er bijna van ellende aan onderdoor ging, is wel een fijn idee. Je weet het maar nooit, ik zal het ook nooit weten denk ik zo.

Gisteren was ook 'Vertellis' binnen gekomen, ik heb het nog niet open gemaakt. Dan ga ik alle vragen zitten lezen en dan is de spontaniteit eraf. Al moet ik nog wel even kijken of er spelregels bij zitten of zo. In elk geval, wij vieren kerst hier op kerstavond, de 24e. Omdat Kim de tweede kerstdag om zes uur moet beginnen en dan zou ze niet echt kunnen genieten en vroeg weer weg moeten. Lekker gourmetten met z'n allen en de volgende dagen gewoon lekker niks. Ook niet verkeerd. Ik vermaak me altijd wel, of het nou met schilderen is of met lezen, of schrijven. Ik kom al mijn leven lang altijd tijd te kort. Ik weet niet hoe ik het doe maar het is gewoon zo.

Vandaag ben ik gezellig even bij mijn Poolse zusje op de koffie geweest. Ook leuk om Alan weer te zien. Hij was ook blij dat ik er was. Kon ik ook gelijk de achttien kandelaartjes afleveren die al een tijd geleden bij me besteld waren. Dat is toch weer een beetje meer ruimte hier, tussen al dat glaswerk dat hier staat. Echt hoor, ik moet stoppen met kopen want ik moet het nu eerst maar allemaal gaan beschilderen. Ik zie alleen steeds weer leuke dingen. Nu mag ik van mij niks meer kopen tot alles weg is. Ik ben best streng tegen mij af en toe. Ik heb haar gelijk twee cadeautjes gegeven en we hebben gezellig zitten kletsen. Altijd leuk met haar.

Ik moest nog even snel langs de Praxis ook en Rainbow moet lunchen natuurlijk. Toen ik thuis kwam heb ik eindelijk de drie dozen van Zooplus uitgepakt. Daar had ik gisteren geen puf meer voor. Ik had best veel gedaan en veel spanning gehad blijkbaar want vannacht kreeg ik me toch opeens weer krampen. Dat was nu echt wel een tijdje geleden. Toch wist ik nu dat ik misschien toch weer eventjes net iets teveel gedaan had maar ja, soms hou je dat niet tegen. Maar goed dat ik die dozen had laten staan, dat bleek wel. Ik voelde dat ook wel, vandaar. Als je steeds zo afgestraft wordt, leer je wel voorzichtig te zijn. Soms alleen net niet voorzichtig genoeg. 

De katten hadden weer bal met de drie grote lege dozen. De meneer van DHL had me gelukkig wel geholpen met de boel boven brengen toen ze nog vol zaten, dat is wel eens anders geweest. Ook wel apart, dat ik nu steeds opeens DHL heb, in plaats van PostNL. Ik ga er niet over, het zal wel goed zijn. Als ze me maar helpen de boel boven te krijgen, ben ik zeer tevreden. De dozen vlogen nu zowat het huis door, ze sprongen van de ene doos in de andere en hadden daar heel veel lol mee, vooral Skylar. Als ik naar Skylar kijk, voel ik me gelijk weer schuldig over gisteren. Ik hoorde dat iemand Aurora aan het meppen was en ik riep heel hard en boos zijn naam. Zie ik hem opeens liggen in de krabpaal, met grote ogen naar mij kijkend. Ik zat aan het bureau en de eettafel stond in de weg voor mij, om te zien dat de boosdoener Moonlight was. Ah, arme Skylar. Ik ben hem gelijk gaan knuffelen en liep tegen Moonlight te mopperen dat het een geheimschrijver is, die vaker de dader is dan ik dat denk. Skylar snapte er niks meer van.

Uit de dozen, vol met lekkers, kwamen ook twee speeltjes die speciaal ervoor gemaakt zijn om aan krabpalen vast te maken. Oh oh, het speeltje zit vast met een elastiekje. En die bijten de jongens nou eenmaal erg graag door. Ik dacht wel even slim te zijn, ik denk, ik doe hem zo hoog, dat ze er niet makkelijk op kunnen kluiven op hun gemakje, dat het ding weer omhoog schiet. Ik schroef het ding dus op de krabton, lekker bovenin. Direct vliegt Rainbow erop af. Die speelt zo graag met dat soort dingen. Hij bijt ze nog liever door. Ik zie dat hij daar nu moeite mee heeft, het speeltje zit net te hoog. Maar Rainbow is niet blond, die is meer zwart/wit.

Die gaat dus lekker in de krabton liggen en hij hengelt zo het speeltje naar hem toe en kluift het zo kapot. Daar lag het al, onder het tafeltje! Nou ja zeg, stouterd, zeg ik wetend dat dit totaal geen zin heeft. Ik heb gewoon niet ver genoeg gedacht. Katten zijn nou eenmaal slim en laten zich door zulke obstakels toch niet weerhouden van wat ze willen? Nee, dat klopt, dat had ik kunnen weten. Weer wat geleerd, het eenzame stukje elastiek hangt er nu te hangen. Wel nadat Rainbow zich daar nog even behoorlijk mee had uitgeleefd. Ik kan er wel stalen kabels aan doen maar dat speelt weer zo lastig. Ik zie me al zitten hengelen met zo'n zware ketting die niet doorgebeten kan worden. Daar worden de buren ook vast niet blij van. Ik zal van de week wel eens even kijken of ik er een steviger touwtje aan kan doen, aan het stokje. Dan is het in elk geval niet totaal verloren gegaan.

24. nov, 2018

Quote van de dag

"Van alle dieren kan alleen een kat een contemplatief leven leiden. "

Andrew Lang
23. nov, 2018

Twee jaar en 178 dagen zonder Sunshine

Jeetje zeg, je wordt echt doodgegooid met dat Black Friday. Het grappige is dat de meeste kortingen niet eens kortingen zijn. Maar het jaagt de mensen op tot koopgedrag. Ja oké, ik heb ook tot vandaag gewacht om die andere kistjes te bestellen bij de kistenkoning. Dan kreeg ik namelijk 15% korting en dan is het dom als je op donderdag zou bestellen en het zo misloopt. Maar ik zou niets gekocht hebben wat ik toch al niet van plan was te kopen. En dat is nou juist waar ze wel op rekenen. Oh nee, ik heb helemaal geen televisie nodig maar ja, die is nu wel erg goedkoop door die korting. En daar verdienen zij dan veel geld mee en zijn mensen die daarin trappen veel geld kwijt. Mij niet gezien, als ik iets niet nodig heb, dan koop ik het niet. De kistjes wilde ik woensdag al bestellen maar toen kwam er net een mail binnen met een kortingscode voor vrijdag, ja dan wacht ik wel even!

Niet dat ik er ongevoelig voor ben hoor. Action is zo'n winkel waar je voor één dingetje naartoe gaat en met twintig dingen terug komt. Dus ik trap er wel in, alleen niet op black Friday. Maar ja, vooral voor mijn kunstwerkjes hebben ze daar van die leuke glazen dingen, of die lampjes allemaal, die vind ik ook altijd zo leuk. En voor de cits hebben ze er lekkers, noem maar op. Ik moet vandaag ook eigenlijk maar nu heb ik wel een flink lijstje. Printpapier is op, tissues moet ik hebben, daar maak ik altijd glaswerk mee schoon met alcohol. Gedenatureerde alcohol dan wel, geen fles whiskey. En meer van dat soort dingetjes en oh ja, inpakpapier waar je gewoon plakband op kunt doen. Nou ja, als ik daar vandaag nog kan komen dan.

Want ik kreeg om 13u49 een mailtje van DHL. Tussen 14.00 en 18.00 komen ze pakketjes brengen. Alle drie de pakketten van Zooplus komen er aan. Of ik dan even thuis wil zijn. Dat is toch geen doen? Van PostNL kan je veel zeggen maar die sturen je dat in elk geval toch even wat ruimer van te voren. Ik wilde echt net de deur uitgaan. Degene die zou komen om de agenda op te halen is ziek geworden, dat is naar volgende week geschoven. Mooi, dacht ik, dan ga ik even naar de Action en de Praxis. Maar ja, als ze dan 17u55 komen, weet ik niet of ik daar nog wel zin in heb. We zullen het moeten afwachten maar weer eens.

Vannacht was ik heel erg trots op Aurora. Ze begint toch wel wat dingen te leren. Het kan ook tegen de ochtend geweest zijn hoor, ik heb niet echt op mijn klok gekeken. Ik werd een beetje wakker en was aan het verliggen. Zij merkte dat en sprong bij me maar tegelijkertijd merkte Rainbow dat ook en ook hij had behoefte aan een kroel. Zij werd er eerst even onrustig van en liep snel heen en weer langs me. Ik begroette ze allebei en toen vond ze het volgens mij wel best. Ze ging zo liggen, eigenlijk een soort van ondersteboven, zodat Rainbow er ook bij kon komen liggen. Nou ja! Wat lief van haar! Dat is voor het eerst dat ik haar zoiets heb zien doen. Door hoe zij ging liggen, durfde Rainbow er ook bij! Zo schattig was dat. 

Bij Moonlight laat ze meer toe, al is ze daar ook niet altijd even lief tegen. Maar die kan een potje bij haar breken. De rest doet ze meestal al uit voorzorg lelijk tegen. Niet gek natuurlijk, zo vaak ze haar plagen maar ook als het niet nodig is, kan ze zo doen. En dan nu het onbaatzuchtige anders gaan liggen, ik was zo trots op haar! Ze gaat nog steeds vooruit en dat is fijn. Ook het vechten is weer minder. Al hebben ze zo nog af en toe hun kuren. Ik ben ook wel vaker met ze gaan spelen. Dat maakt ze ook wat rustiger en hebben ze weer een andere afleiding door. Dat wist ik ook al wel hoor maar ja, het laatste jaar was ik daar nou niet echt mee bezig.

De laatste tijd zit ik, terwijl ik naar de tv aan het kijken ben, met een hengel met een bontje eraan te zwaaien en dan zijn de drie jongens helemaal gebiologeerd en vangen ze om de beurt het bontje. Met de zo geliefde hengel van Moonlight kan ik echt niet spelen. Zowel Rainbow als Skylar vinden het leuk om dat soort vissersgaren draadjes door te bijten. Ik heb nu twee hengels, eentje met een lint stof en die ander met een dikker touwtje en het bontje. Ik ben vanmiddag al wel op zoek gegaan naar een ander touwtje dat ik daaraan ga maken. Het touwtje is namelijk al op bepaalde stukken bijna door.

Ja, heel fijn zulke rakkers, zeker met vliegengordijnen en dat soort dingen is het niet te doen. Vorige keer zag ik bij mijn nicht een hele mooie, die moet ik dan maar gaan halen. Die zullen ze niet doorbijten. Volgens mij moest ik daar ook voor bij Praxis of Gamma zijn. Ik zal het haar nog wel vragen. Het zou een keer fijn zijn als ze dat soort dingen heel zouden laten maar dat vinden ze zo'n sport, dat ik niet denk dat dit binnen redelijke tijd over zal zijn. Dat zal iets zijn dat ze zullen blijven doen. Ik ben al blij dat ze niet de elektriciteitsdraden doorbijten zoals de ene kat van Kimberley doet. Dat is nog veel vervelender en zouden ze hier niet overleven volgens mij!

Gelukkig doen ze dat niet. Skylar heeft wel erg veel belangstelling voor wat ik aan het doen ben. Het blijkt niet alleen bij het schilderen te zijn. Gisteren toen ik aan het organiseren was met die kastjes, lag hij heel geïnteresseerd te kijken. Vandaag ook weer, als ik iets doe dan zit hij met zo'n schuin koppie te kijken naar me. Zo grappig. Ik heb geen idee waar zulke belangstelling opeens vandaan komt hoor. Het is best lief van hem en ook heel koddig om te zien. Wat zou hij dan toch denken? Ik zou het niet weten. Ook niet hoe laat die bezorger gaat komen, dan kan ik misschien toch nog mijn boodschapjes halen vandaag. Dat zou wel fijn zijn. Kan ik verder met inpakken van cadeaus. De stapel op mijn kast groeit gestaag. Leuk! Ik hou er zo van, cadeautjes geven!