"Honden hebben baasjes, katten hebben bedienden. "

Dave Barry

Mijn kistjes zijn binnen gekomen vandaag. Ik heb weer een stuk meer ruimte. Wel heb ik begrepen waarom deze opeens zo'n stuk goedkoper waren dan de kistjes die ik ervoor besteld heb, een aantal maanden geleden. Dat zijn de nieuwe kistjes, die zijn exact even groot, niet ruw en mooi afgewerkt. Dat kan ik van deze niet zeggen maar goed, dat is ook niet echt nodig. Ik had van Kim toen ook een stel fruitkistjes gekregen en die had ik tot kastjes gemaakt, twee op elkaar, twee keer en wieltjes eronder. Zo had ik twee kastjes die in aan elkaar schoof.

Nu heb ik die vier daar maar bovenop gezet. Zo heb ik het ruwe spul weer bij elkaar. Voor de plank op het bureau bestel ik dan toch maar de duurdere kistjes. Ik snapte er al helemaal niks van maar dat is me nu helemaal duidelijk. Ik dacht echt, hoe kon ik nou zo stom zijn om die dubbel zo dure kistjes te bestellen toen. Maar ja, die zijn dan ook heel mooi en glad. Terwijl deze nog vrij ruw zijn. Ik heb ze wel gelijk in het zwart besteld, dat scheelt een hoop werk én een hoop verf. Daar ga ik niet meer intrappen na de laatste keer. Het lijkt duurder om ze zwart te bestellen maar als je weet wat een verf erin gaat, als je niet in de gelegenheid bent om ze te spuiten, dan weet je ook wel beter.

Ondertussen heb ik ze al twintig keer anders gezet, alle vier erop, drie erop, twee en dan weer terug. Eentje in de lengte, eentje in de breedte. Ik ben er nog niet uit. Ik heb er nu toch eentje op de plank boven het bureau gezet. Dat is ook niet verkeerd en er komen er nog bij, die ik morgen ga bestellen. Maar dan bestel ik toch weer ietsje anders. Die past er dan precies tussen en dan maak ik zo opeens bergen ruimte om in op te bergen en mis ik geen stukje ruimte. Ik ben daar heel goed in. Dat vind ik ook leuk om te doen. Alles zo efficiënt mogelijk neerzetten en opbergen. Dat is dan ook door mijn hele huis te zien.

Ik ben wel benieuwd in wat voor soort huisje ik terecht ga komen en of alles dan nog net zo zal passen. Maar anders heb ik weer een nieuwe uitdaging om het daar weer allemaal zo efficiënt mogelijk te doen. Dan verander je nogal eens wat. Al doende kom je erachter wat nou wel en niet handig is. Omdat ik nu hogere kastjes achter me heb, kon mijn geweldige ezel daar niet meer blijven zitten. Dat ding is zo ontzettend handig. Die had ik al veel eerder moeten hebben. Blij dat Sonja aan mij dacht ermee. Je kan hem overal op of aan klemmen en er kunnen kleine en grote doeken op, hij kan kantelen. Een droom van een ezel als je normaal met je grote doeken op schoot zit. Altijd al gek geweest op dieren met hoeven, zelfs als ze die niet hebben.

De afgelopen dagen loopt mijn hele mailbox zowat vast door mailtjes van allerlei bedrijven, als ik morgen dingen koop, op black Friday, dan krijg ik veel korting. Nou, laten ze dat hier in Nederland maar niet horen! Volgens mij bestempelen ze dat dan gelijk als racistisch! Krijg je dat weer. Dat geouwehoer over zwarte Piet, iets wat een prachtig kinderfeest hoort te zijn wordt zo gewoon verpest. En zeker als je de geschiedenis daarvan kent. Slaat echt helemaal nergens op. Ik ben er juist zo trots op dat Nederland op alle fronten zo totaal tolerant is, zeker in verhouding tot vele andere landen.

En dat feest, met wat ooit slaven waren maar door die Sint Nicolaas werden vrij gekocht en voortaan, tegen betaling, voor hem gingen werken, mogen nu hun eigen huidkleur niet houden? Is dát niet wat nou eigenlijk het echte racisme is? Of zie ik dat zo verkeerd? Straks gaan ze nog demonstreren als er dreiging is van een witte kerst. Jeetje zeg! Weet je, als je nou niks te doen hebt en zo graag wilt demonstreren, doe dat dan tegen kindermishandeling, of de honger in de wereld die niet nodig is, ga dáár eens wat aan doen, want daar is het echt nodig. Maar een kinderfeest verzieken omdat je eigen gedachten racistisch zijn? Nee, daar vind ik toch dat er een grens moet worden getrokken. Zo, ik wilde eigenlijk niet mee doen maar ik moest dit toch heel eventjes kwijt. Want zo zie ik het. Klaar.

Vanaf vanmorgen vroeg ben ik al aan het schilderen geweest. Weer een fles moeten maken met zuiver kraanwater. Deze is helemaal leuk want de mensen waarvoor hij bestemd is, het is een cadeau, die zijn van Rotterdam naar Schiedam verhuisd. Ik zat gisteren zo te grappen, dat ik wel op moest letten dat ik er 'zuiver Schiedams kraanwater' op moest zetten, omdat ik Rotterdam zo gewend ben. Al heb ik ook al een fles gemaakt met 'Zuiver Bergs kraanwater'. Maar toen ging er opeens een lichtje branden, dat is best leuk, omdat ze net verhuisd zijn. Rotterdams gewoon schrijven, Rotter een kruis doorzetten en Schie er dan boven zetten. Weer een briljant idee geboren. 

De opdracht kwam weer voort uit de twee die ik weg was gaan brengen, zo gaat dat dan. Ik heb er weer een klantje bij, die snapt dat ik van alles kan maken en het dan een echt persoonlijk tintje kan geven. Deze fles zal je dan ook nergens kunnen kopen. Ja, bij mij dan weer wel, op bestelling. Dat zijn de leukste dingen om te maken, die opdrachten. Zo krijgen mensen iets echt heel persoonlijks en zijn het echte unieke kunstwerkjes. Té leuk bijna. Net zoals de hemelkandelaar die ik nu aan het afmaken ben. Die wordt ook zo mooi. Ik heb er, nadat ik klaar was met de verf, hele kleine gaatjes in gemaakt. Zo schijnen daar kleine straaltjes licht uit, als er een kaars in zit. Ook een ideetje dat opeens opkwam. Dat kan je soms opeens zo hebben. Ik krijg opeens een ander idee, ik ga de cits maar eens eten geven! Het wordt tijd want ze doen vervelend. Een bakje eten doet dan wonderen!

"Katten zijn slim en zijn zich daarvan bewust. "

Tomi Ungerer

Van de week zei iemand, ik kan wel 'zien' dat je weer beter wordt, je zit vol activiteiten. Best leuk om te horen natuurlijk. Het is niet zozeer dat ik vol activiteit zit, was dat maar waar. Maar ik ben wel stukken meer bezig dan een paar maanden geleden. Wat het meer is, is dat ik geaccepteerd heb ondertussen, dat het is zoals het is. Dat ik maar beperkt dingen kan doen en daar ben ik naar gaan leven en dat geeft inderdaad wel een veel beter gevoel. Ik weet dat ik geen dagjes meer op stap kan, heel jammer, ik heb het echt geprobeerd. Het kan gewoon niet meer. Daarom zal ik me voor zulke uitjes ook niet meer opgeven, hoe jammer ik dat ook vind.

Maar dat neemt niet weg dat ik het dan zo leuk mogelijk voor mezelf kan maken, zolang ik maar rekening hou met wat ik aankan of niet. Ik zou wel graag veel meer willen bewegen en gewoon een dagje Antwerpen aankunnen maar dat zit er voor nu gewoon nog niet in. Wat niet is kan nog komen hoor, ik weet niet hoe ik volgend jaar ben. Maar dat zie ik volgend jaar dan wel weer. Ook met werk zoeken, zal ik daar rekening mee moeten houden. Ik kan niet in een winkel de hele dag op mijn voeten staan, bijvoorbeeld. Het zijn van die dingetjes, daar moet je wel op blijven letten. Maar er is zoveel dat ik wel kan, ik heb dan ook helemaal niets te klagen. Het is zoals het is en ik moet me daarin schikken en er omheen leren werken. Dan komt het helemaal goed.

Het is een enorm verschil al met vorig jaar, dat is een ding dat zeker is. Zo zag ik vandaag op Facebook voorbij komen, dat het vorig jaar rond deze tijd helemaal wit zag van de sneeuw. Daar werd ik bijna een beetje ongerust van. Ik kan het me namelijk met de beste wil van de wereld niet herinneren. Dat is toch zeker wel raar?! Echt hoor, heeft het gesneeuwd? Dat moet dan wel echt zo'n periode geweest zijn, dat ik helemaal niks kon of zo. Ik ga straks eens even kijken naar mijn blogs uit die tijd. Daar is het wel handig voor, bedenk ik me nu. Ik kan hartstikke dement worden, maar in mijn blogs zal het vast wel allemaal staan. Moet ik alleen niet vergeten dat ik ze kan lezen of gelezen heb. Zo ver is het nog niet hoor, maar wel raar dat ik die sneeuw gewoon verdrongen heb, kan je nagaan hoe vervelend is die vind!

Wat ook heel vervelend was, wat het alvast inpakken van een aantal kerstcadeautjes die ik al klaar had liggen. Het inpakpapier dat ik toen met Kim had gekocht, vonden we allebei zo prachtig! Ik vertelde dit gisteren al, toen heb ik er één pakje mee gedaan. Vandaag de rest maar ondertussen ben ik helemaal gefrustreerd geraakt! Jeetje zeg, hoe irritant is zoiets?! Het grappige was, toen ik de rollen uit het cellofaan haalde, zat het papier wel met een plakbandje vast. Ik vraag me af waar ze die vandaan hebben want dan wil ik die ook! Helaas moest ik het met die hele brede plakband doen en dan zorgen dat die elkaar weer raakten zo kreeg ik het in elk geval een klein beetje vast. Er moeten nog wat pakjes, die heb ik nog niet, maar daar ga ik toch maar ander inpakpapier voor halen hoor. Ik heb het wel gehad met deze!

Ik heb net nog even terug zitten kijken naar november vorig jaar, maar ja, om nou een hele maand door te spitten, dat is ook weer een beetje te tijdrovend. Wat ik gezien heb, daar stond in elk geval niet bij dat het gesneeuwd heeft. Kloppen die foto's op Facebook wel, vraag ik me nu af. Het staat me gewoon echt niet meer bij. Wel had ik vorig jaar net een terugval, op deze dag. En Aurora ook want die heeft me toen gebeten. Of dat zal de dag ervoor wel zijn want ik schrijf meestal over de dag die al geweest is. Ook viel het me op dat ik toen wel heel vaak naar Stefan ging. Nu ga ik volgende week pas weer naar hem toe, op donderdag dan. En dan zit er al weer een tijdje tussen. Dat is wel een goed teken natuurlijk. Maar de sneeuw heb ik even zo snel niet kunnen vinden.

Als ik nou een nieuw huisje krijg binnenkort, met een tuintje of zo, dan is sneeuw weer een ander verhaal. Als de cits in en uit kunnen lopen, zouden ze dan vaak buiten zijn? Net ook weer, zet ik de balkondeur even open, nu wilde Aurora weer even naar buiten. Die blijft dan nooit lang want Skylar hoort het van heinde en ver dat de deur open gaat en komt als een zwart/witte tornado aanvliegen. Die wil altijd wel naar buiten. Die zou dan vast heel vaak in de tuin te vinden zijn. Dan neem ik zo'n kattenluikje die reageert op hun chip. Alhoewel, zou zoiets goed werken? Hoe werkt zoiets dan als die chip is gaan wandelen? Zit er straks een kat te verkleumen omdat het deurtje niet meer werkt. Misschien toch maar een normaal deurtje nemen dan.

Gaan ze straks een sneeuwpop maken met zijn allen, ga ik wel mee helpen. Maak ik er eentje zoals op de foto en dan kijken wat Aurora doet. Ik vind sneeuw dan ook best prachtig hoor, als de wereld zo stil en wit is. Maar om te kunnen functioneren in de maatschappij, daar is het gewoon niet fijn bij. Nu heb ik een autootje maar ik vind dat doodeng rijden, als het glad is. En toen ik alles op de fiets deed, was het helemaal erg. Kon ik niet fietsen omdat je dan niet ziet waar de kuiltjes en alles zitten. Dan lig je helemaal zo op je platte bakkes. Maar voor in de tuin, ja dan is het prachtig. Of voor als je niets moet met de auto of de fiets. Alleen is dat meestal niet zo.

Ik ga me maar eens wassen en aankleden, dat heb ik nog niet gedaan. Dan kan ik straks de bestelling even snel wegbrengen, en ga ik gelijk wat boodschapjes halen ook. Daarna lekker even douchen en dan heerlijk de bank op. Misschien nog wel wat werken aan de 'hemelkandelaar' van Karina. Die wordt best wel mooi straks, hoop ik toch. En ik kan nu lekker werken als het donker is, dankzij het daglichtlampje. Heel fijn is dat, het moet niet maar het kán gewoon. En dat is een fijne optie om te hebben. Hoef ik me niet te haasten nu het maar zo kort licht is!

"Het verschil tussen een hond en een kat. De hond denkt; ze voeren me, beschermen me, ze moeten een soort goden zijn. De kat denkt; ze voeren me, beschermen me, ik moet wel goddelijk zijn. "

Ira Lewis