20. nov, 2018

Twee jaar en 175 dagen zonder Sunshine

Wil ik iets delen op Facebook, kan het opeens niet. Like ik iets, lukt dat ook weer niet. Even later gewoon weer wel. Facebook is weer eens aan het flippen. Dat komt wel eens voor, zo af en toe. Als je er eventjes bij stilstaat dat er miljoenen mensen opzitten, dan is dat eigenlijk niet zo gek en vind ik het al knap dat het meestal vrij vlekkeloos lukt allemaal. Soms even niet maar het was wel snel weer opgelost. Vandaag over de hele dag nog een paar keer tegen dat soort dingen aangelopen. Het zal druk zijn? Niet gek, door het koude weer zitten de mensen liever binnen achter de pc. Ik ben er ook één van.

Het is in elk geval niet zo erg als storing hebben bij je bank, als je iets wilt kopen of je saldo wilt bekijken of zo. Van de week kwam ik erachter dat ook daar weer nieuwe mogelijkheden zijn. Zo kan ik nu inloggen met mijn vingerafdruk, heel handig. Ik ben helaas niet zo rijk dat ik moet vrezen dat ze mijn vinger zullen afhakken om bij mijn geld te komen. Of misschien is dat helemaal niet helaas, nu ik erover nadenk. En toen ik iets wilde betalen, hoefde ik ook geen identifier meer te gebruiken, ik kon met mijn gsm de QR code scannen via de bank app. Ook wel handig, zo hoef je niet eens meer thuis zulk soort dingen te doen of met je apparaatje op zak te lopen.

De technologie staat voor niets! Ik ben nog uit het tijdperk van de draaiende schijf bovenop je telefoon. Toen die eerste echt kleine mobieltjes uitkwamen, vond ik dat van die patsers die daarmee liepen. Niet wetend dat binnen no time de hele wereldbevolking zowat zo zou rondlopen. De autotelefoons van nog iets daarvoor waren echte enorme ondingen die zowat een halve ton wogen. Het vloog gewoon allemaal vooruit, al die technische snufjes die eerst niet waren te betalen, zijn nu standaard voor de meeste mensen. Bizar eigenlijk hoe hard zulke dingen wel niet gaan. Dat is gewoon bijna niet meer bij te houden.

Ook slim want ze kloppen zo het geld je zak uit omdat je vaak je wat verouderde apparaten, van allerlei pluimage, niet eens meer kunt gebruiken daardoor. Zo slim zijn ze ook nog wel. Ik vind dat dan wel weer erg irritant. Ook met de pc's en dat soort dingen, ik ben daar al niet handig in. Ik wil dat aan kunnen zetten en mee kunnen werken maar vraag me niet over de achtergrond ervan. Als er dan iets niet of niet goed meer werkt, dan ben ik zo in paniek. Ik zit net in die tussengeneratie, wat dat betreft. Ik weet er wel wat vanaf maar net niet genoeg.Mijn moeder vond een berichtje sturen al moeilijk en zo erg ben ik nou ook weer niet. Maar als je dan van die kleuters ziet, die jou kunnen vertellen wat je apparaat nog veel meer kan doen, dan zie je wel in dat je toch net wat van de te oude generatie bent.

Wat hier ook niet echt werkt, is het prachtige nieuwe inpakpapier dat ik, samen met Kim, had gekocht. Het is echt heel mooi, je zou er zo mee willen gaan behangen. Het heeft alleen een heel groot nadeel, de plakband plakt er niet op. Heel raar en als je dus cadeautjes wilt inpakken, niet echt handig. Want ja, dat doe je dus met plakband. En die plakt er niet op. Nu heb ik één pakje al ingepakt gekregen maar daar heb ik wel van die grote brede verhuisplakband voor moeten gebruiken. Waar je normaal alleen die grote dozen mee dicht plakt. Tot nu toe zit het nog vast in elk geval. Maar het staat niet zo mooi. Maar toch wil ik er mijn pakjes mee inpakken. Het is echt heel mooi spul.

Vandaag was ik er vroeg uit, nog voor het niet meer donker was, had ik al veel gedaan. Zelfs gestofzuigd maar dan met het licht aan. Mocht ik denken dat ik zo super snel was, viel me dat weer tegen. Het is de hele dag zowat zo donker gebleven. Wat een butweer zeg, en koud! Nou zijn we dat niet meer gewend dus zo'n daling in de temperatuur valt altijd flink tegen. Ik moet zo nog naar buiten ook. Medicijnen halen en de vuilniszak weggooien. Daar zie ik nu al tegen op. Ik zit al heel de dag lekker binnen bij de kachel. Ik heb weer wat dingen af zitten maken, ook wat cadeautjes weer. Terwijl ik lekker zat te werken, zag ik opeens een raadsel opgelost worden. Moonlight kwam bij me op het bureau liggen, niet echt handig als je ruimte nodig hebt maar oké, wel lief. Opeens begint hij de bak met water voor mijn penselen te besnuffelen.

Ik denk, dat doet die nou? Gaat hij er opeens van drinken! Nou ja zeg, dat is toch geen drinkwater Moonlight? Rare gozer. Maar hij is niet de enige blijkbaar want nog geen uurtje later komt Rainbow even bij me zitten. Dat doet hij altijd als hij het tijd vindt voor de lunch, beetje aandacht trekken kan nooit kwaad natuurlijk. Gaat hij toch ook van het water zitten drinken! Echt hoor, het moet niet gekker worden. Nu had ik het vanmorgen gepakt en nog geen penselen in schoon gemaakt maar wie weet doen ze het dan ook! Of acrylverf schadelijk is bij consumeren, geen idee! Ik kan hier ook helemaal niets laten staan! Gekke cits! Hopelijk doen ze het alleen bij schoon water.

Zo lag Moonlight gisteravond een keer niet bovenop de kachel maar er vlak boven. Wel met zijn ene pootje op het hete ding, hij zal een koud pootje gehad hebben. Ik was al blij dat hij er niet bovenop lag, dat vind ik er altijd zo oncomfortabel uitzien! Lag hij daar als een koning de boel te bekijken. Maar dan toch net dat pootje er tegenaan. Ik weet het, als je raar bent dan krijg je ook rare dieren. Daar zijn die van mij toch echt wel het levende bewijs van. Allemaal! Wat kan mij het schelen, er zijn veel ergere dingen in de wereld!

20. nov, 2018

Quote van de dag

"Het is lastig om de vriendschap van een kat te winnen. Ze is een filosofisch, ordelijk, rustig dier, ze houdt van orde en reinheid en strooit haar genegenheid niet willekeurig rond: ze schenkt je haar vriendschap als je die waardig bent, maar zal nooit je slaaf zijn. "

Théophile Gautier
19. nov, 2018

Twee jaar en 174 dagen zonder Sunshine

Ik zag gisteren op Facebook iets voorbij komen, waarvan ik dacht, ja, dat ga ik kopen! Dat is altijd leuk om te hebben en zeker om met de kerst te doen. Het is een spel, het heet Vertellis. Dit spel hebben ze gemaakt om de feestdagen weer leuk, interessant en memorabel te maken. In deze haastige samenleving besteed iedereen steeds meer tijd aan de telefoons of tablets dan mensen om wie we geven. Dus bedachten een aantal mensen een spelletje, op handgeschreven kaartjes om tijdens de kerst, aan tafel of aan de koffie bijvoorbeeld, of tijdens Oud & nieuw te spelen. Dat je dan op een betekenisvolle manier met elkaar en vooral offline met elkaar gaat kletsen.

Toen dat bij hun thuis een succes was geworden, wilden ze het delen met anderen en zijn ze een crowdfunding gestart en binnen een maand hadden ze het op de markt gebracht. Dat vind ik op zich al een leuk verhaal. Het zijn gewoon kaartjes met vragen erop, ongeveer 10x10 cm. Je kan het dus makkelijk opbergen of meenemen. Er zitten 46 kaartje in met vragen erop en ook nog twee blanco kaartjes waar je een zelfbedachte vraag op kunt schrijven. Je kan het doen met familie of vrienden of collega's, wat je zelf wilt. Je kan het een uurtje doen maar ook de uitgebreide versie, die wel drie uur kan duren.

Je krijgt zo veel te horen over elkaar. Soms wat je totaal niet verwacht zou hebben maar ook kan je een bevestiging krijgen van wat je al dacht. Je leert er elkaar beter door kennen en het is ook voor alle leeftijden. Of nou ja, ik denk nou niet dat het iets is voor kleuters maar goed, puber tot bijna dood, zal ik maar zeggen. Ik doe de link er hier bij, voor als je dat ook leuk lijkt. Lees vooral alles even door, ik was om. Vragen zoals, wie ga je verrassen het komende jaar of wat ga je doen dat niemand van je verwacht maar ook, wat is de meest waardevolle les die je hebt geleerd of met de kennis van nu, wat zou je anders gedaan hebben? Mij lijkt het wel wat.

Vorig jaar vond iedereen het al moeilijk om zijn telefoon te laten liggen, ik noem geen namen Ben, en met mens erger je niet, is iedereen die op zijn beurt moet wachten, toch te snel afgeleid en neigen ze er weer naar om dan toch maar weer naar die gsm te grijpen. Ik vind het zo irritant worden. Ja, ik maak me er ook wel eens schuldig aan hoor, maar toch niet op een avond als dat. Ook als je bij sommige mensen op visite komt, dan zitten ze met hun neus in die telefoon. Dat maakt het al moeilijk om een normaal gesprek te voeren en wil je er alles tegelijk uit gooien zodra je even hun aandacht hebt. Nee, op visite? Leg dat ding weg! Ook hier weer, dit keer met kerstavond, gsm verplicht in een mandje in de kast.

Als je nou geen verloskundige bent met een patiënt die aan het bevallen is, dan heb je die NIET nodig. Zou je dat spel ook wel willen, dan moet je snel zijn, want ze zijn meestal ruim voor de feestdagen al uitverkocht! Klik dan hier  Mij lijkt het in elk geval leuk om te doen met de familie. Zulke vragen stel je normaal ook niet aan elkaar, het is weer eens wat anders dan triviant. Ik ben benieuwd of de anderen het ook leuk zullen vinden, ze zullen wel moeten!

Gisteren was het zo leuk, toen ik aan het schilderen was. Normaal zit Rainbow altijd achter me maar dit keer zat Skylar er. En hij zat heel gefocust te kijken naar wat ik aan het doen was. Ik had het eerst niet in de gaten maar toen viel opeens mijn oog op hem. Met zijn kopje schuin, zat hij naar de bloemetjes te kijken die ik op de vaas aan het maken was. Ik vroeg hem; 'vind je het mooi Skylar?' en hij maakte zijn bekende grommetjes waarmee hij altijd communiceert. Het is dus niet alleen mopperen maar zo klinkt het alleen wel. Hij bleef zitten kijken naar wat ik aan het doen was, nog een hele tijd. Wat zou zo'n beestje nou denken hè? Dat zou ik dan wel eens willen weten. Hij zat zo intens te kijken wat ik deed, zo schattig!

Vandaag heb ik in elk geval alles wat ik nog had op de pagina van Ria's Art Corner gezet. Dan ga ik nog een paar van die potten maken, met leuke sneeuwpoppen en kerstmannen enzo. Daar ga ik van de week aan beginnen. Want Karina kwam op een prachtidee, zij wil een hele zooi van mijn potten en dingen voor de kerst, vol doen met snoepjes en chocolaatje en dat soort dingen en dat dan naar het Sophia kinderziekenhuis brengen als ze bij mij komt logeren in december! Dat vond ik zo'n mooi gebaar en zo'n goed idee, dat ik dan zelf natuurlijk ook mee doe! Als de potten klaar zijn en goed gedroogd, dan kan ik een hele grote doos in gaan pakken. Allemaal snoepjes in de potjes doen, ik heb al zo'n hele grote boodschappentas vol in huis. Echt kilo's en kilo's zijn dat bij elkaar.

Zo leuk om te gaan doen! Daar komt tegen die tijd ook vast nog wel een foto van hier op de site. Die van vandaag staan de beelden van de geïnteresseerde Skylar op en de twee cadeaus die ik gisteren gemaakt heb. De maandag is alweer bijna voorbij, het is koud en het kan nog gaan sneeuwen ook morgen of overmorgen. Brrrr, ik ben toch zo geen wintermens! Vroeger kon ik daar veel beter tegen. Ik ben ook geen zomermens meer, zeker sinds de hittegolf weet ik dat nu zeker. Herfst kan ik van genieten, vooral van de kleuren die je dan in de natuur allemaal ziet. De lente, daar geniet ik nog het meeste van. De dagen lengen, knoppen zie je doorkomen, krokussen, narcissen, en het wordt steeds aangenamer buiten. Leuk hoor, die donkere dagen, heel even dan met de kerst alleen, van mij mag het weer heel snel maart worden!

19. nov, 2018

Quote van de dag

"Nieuwsgierigheid is de basis van kennis en als je me zegt dat 'curiosity killed the cat', luidt mijn antwoord dat die kat een nobel einde gevonden heeft. "

Arnold Edinborough
18. nov, 2018

Twee jaar en 173 dagen zonder Sunshine

Ik zag gisteren dat na twee dagen al, mijn ramen weer aanslag hadden. Wat raar is dat toch. Het heeft met het dampen te maken, maar het gekke is, ik blaas het zo op mijn beeldscherm maar daar zit het niet op. En ook het raam aan de voorkant heeft het niet. Wel mijn grote raam aan het balkon, de balkondeur én het raam in de keuken. Heel vreemd vond ik dat. Je zou toch verwachten als iets dan een laagje achter laat, dat het overal op moet zitten. Daarom ben ik maar eens even gaan googelen, zonder hoge hoed.

Dan kom je aardig wat mensen tegen die hetzelfde hebben en die dat dan ook uit zijn gaan zoeken. Want wat er ook in je hoofd komt, hoe zit dat dan in je longen? Daar moet ik dan ook wel weer om lachen hoor, want ik heb bijna 50! jaar gerookt en toen wist ik al aardig lang en op zeker dat ik zelf behoorlijk wat rotzooi in mijn longen stopte. Dus ik moet er niet over zaniken, dat doe ik ook niet maar het is wat ik tegen kom online. Er is namelijk veel over te vinden. Zowel van de voor- als van de tegenstanders. En dat gaat hard tegen hard. Maar aangezien ik zo lang heb gerookt, beschouw ik mezelf dan ook wel als een deskundige op dat gebied.

En als je dan voelt, aan alles in je lijf, dat dit dampen je enorm veel goed doet, dan vind ik dat voor mezelf meer dan genoeg bewijs. Nu ik die nieuwe heb, damp ik er lustig op los. Zonder nicotine, gewoon omdat ik het zo lekker vind met al die smaakjes. Maar het viel me dus op, de ramen worden er zo viezig van. En nog veel gekker is het, dat dit maar aan ene kant van het huis is. Nu bestaat de E liquid uit twee soorten olie, tenminste, die ik gebruik wel. Het ene is plantaardig en dat schijnt op je ramen te slaan door temperatuur verschil. Op mijn beeldscherm, waar ik het tegenaan blaas als ik hier zit, zit niets, voor op het raam ook niet maar hier achter me en in de keuken zit het wel.

Voor staat de zon de hele dag op, als hij schijnt dan, maar er zit ook een verwarming vlak onder. Daar krijg je dus niet opeens een koud/warm verschil. Die temperatuur is meer constant. Achter en in de keuken zijn de ramen als het kouder wordt echt ijskoud maar binnen is het natuurlijk lekker en dan krijg je dit verschijnsel blijkbaar. Je moet het even weten natuurlijk. Kijk, het is natuurlijk altijd beter als je helemaal niets in je longen lurkt, laten we wel zijn. Maar toch is dit vele malen beter dan roken. En ik, als deskundige, voelde dat al binnen een paar dagen. Ik heb er alleen maar voordelen van en dan een beetje aanslag van je raam halen elke week, schone aanslag hoor, het is meer een beetje filmlaagje van olie. In de zomer heb je er geen last van.

In de auto zie ik het ook goed, toen het nog warm was, had ik dat inderdaad niet. Wat in je longen komt, kan door je longen heel makkelijk worden afgevoerd. Ik heb me jaren lang een breuk gehoest, echt jaren en jaren. Pas in 2014 kwam ik erachter dat dit niet eens van het roken kwam maar voor een flinke allergie voor mijn katten. En ik heb astma, de lichtste vorm van COPD. En nu ik niet meer rook maar damp, ben ik enorm vooruit gegaan en gebruik ik mijn medicatie veel minder en soms helemaal niet. De pilletjes wel maar de puffers heb ik vaak niet eens meer nodig. Dus of ik nou damp of niet, ik ben door te stoppen met roken toch een stuk vooruit gegaan.

Ik hoest niet meer 's nachts, waardoor ik vaak genoeg zelf wakker lag een aantal jaar geleden. Dat was al opgelost maar de laatste maanden, voor ik stopte, werd ik vaak genoeg wakker door vocht in mijn longen te voelen en dan moest ik eerst weer flink gaan zitten hoesten voor ik verder kon slapen. Ik kan met veel plezier zeggen, dat dit gewoon helemaal weg is nu. Ik slaap lekker door, nergens last van. Alleen dat laagje 'olie' op de ramen dan. Maar de rest in huis, dat niet onderhevig is aan temperatuur verschillen, is blinkend schoon en zelfs het kristal van mijn lampen hoef ik niet meer steeds schoon te maken. Dat blinkt nog net zo als weken geleden. Het zijn alleen die achterkant ramen, door het temperatuur verschil dus. Nou ja, als dat alles is.

Als ik ze schoonmaak is het water erna nog gewoon schoon, dat was met roken vieze bagger. Dus verschil is ook daarin te merken. In de winter dus wat vaker een doekje over de ramen daar halen want in de zomer heb je er geen last van. Fijn om te weten. Ik damp lekker door in elk geval. Net zoals ik lekker door heb zitten schilderen vandaag. Niks voor de verkoop maar cadeautjes. En lekker even weer met bloemen gewerkt. Dat is toch ook zo leuk om te doen. De grote vaas van Karina heb ik beschilderd, de vaas kocht ze zelf, het beschilderen is een cadeautje van mij. Wat een monster is dat om te doen zeg! Dat ding is loeizwaar en dus lastig te hanteren. Ik heb af en toe een beetje gevloekt, heel bescheiden en netjes hoor. Stoute vaas!

En dan heb ik nog een cadeautje voor een vriendin gemaakt, een kandelaar met bloemen. Ik had er ook een kaars bij gekocht en die heb ik ook beschilderd. Ik moet zeggen, dat ga ik misschien wel meer doen. Die is best mooi geworden! Alleen zonde als je hem dan gaat branden maar goed, dat moet niet. Ze kan die kaars ergens neerzetten en dan een andere kaars in de kandelaar laten branden. Maar als ze hem wil branden, dan is dat ook goed. Eigenlijk een twee in één cadeautje zo. Ja, ik ben wel lekker bezig geweest vandaag. Een echte productieve zondag met het zonnetje op de achtergrond. Morgen beginnen we weer aan een spannende week. Maar dat horen jullie later nog wel een keer! Nu ga ik lekker kip Siam maken, met veel groentjes en kippie. Lekker!