Ik moet duidelijk iets minder gaan dampen, het stond echt helemaal blauw hier gisteren. Heb vannacht zelfs een beetje last van mijn keel gehad maar ja, dat is ook niet gek. Ik mag het lekker vinden maar ik moet niet gaan overdrijven natuurlijk. Wat wel grappig is, ik heb er een touchscreen op en een heel menu. Eén van de mogelijkheden is een maximaal aantal halen invoeren. Dan stel ik die in op, bijvoorbeeld, 100 haaltjes en daarna kapt hij ermee. Ja, dat kan ik wel weer aanzetten natuurlijk maar op zich, geen verkeerd idee. Het is echt stukken lekkerder met zo'n grote mod en grote coil met lagere weerstand. Er zullen genoeg mensen zijn nu, die denken, waar heeft ze het in hemelsnaam over.

Een paar weken geleden zou ik daar ook bij gehoord hebben. Ondertussen word ik een ervaren damper en dat gaat behoorlijk snel allemaal. Dat gaat vanzelf. In elk geval vind ik dit apparaart honderden malen fijner, direct long, groter tankje en de hele smaakbeleving is compleet anders. Ze noemen die Freezy tricks ook brainfreeze en ik wist eerst niet waarom. Sinds gisteren, na het in gebruik nemen van mijn nieuwe dampert, weet ik dat wel. Dat was wel duidelijk. Je gehemelte wordt er echt koud van en opeens heb je dan een brainfreeze als je niet uitkijkt. Daar moest ik alleen zelf even achter komen. Au. Dat weet ik dan ook weer, voorzichtig dampen met de Freezy tricks!

Het is prachtig weer vandaag en af en toe laat ik de cits even op het balkon. Gisteren was dat ook het geval. Op een gegeven moment zijn er twee, Rainbow en Skylar, heel geïnteresseerd gebogen over iets dat op de grond lag. Ik zie dat ze ermee gaan spelen. Wat kan dat nou toch zijn? Ik loop er naartoe en zie dat ze een botje hebben! Een soort van karbonade botje, helemaal kaal en schoon, alsof hij door archeologen is opgegraven na duizenden jaren. Nou ja, dat is ook gek. Waar komt zo'n botje dan toch vandaan? Het is niet zo dat er, zonder dat ik het gemerkt heb, een varken aan het ontbinden is geweest of zo.

In elk geval, ze zijn er gek mee. Vooral Skylar. Hij gooit het door het hele huis heen en gaat helemaal uit zijn dak. Zou dat komen omdat hij het ziet als een soort prooi van zichzelf of zo? Ik heb geen idee maar ik moet er wel om lachen. Ze kunnen er, voor zover ik kan zien of bedenken, geen kwaad mee. Ze proberen het niet op te eten of zo, alleen maar ruiken, spelen en gooien ermee. Vermaken jullie je maar hoor, ik vind het best. Ik snap alleen niet waar het ding vandaan komt. Misschien door een rare buur door het gaas heen gestoken of zo? Ik zal het nooit weten en wie slaapt daar dan minder door? Ikke niet! Alleen een rare vondst zo op een afgesloten balkonnetje.

Ik kreeg gisteren nog even twee opdrachten, leuk is dat! Weer iemand die weet, hee, zij maakt van alles in opdracht, laat ik het eens gaan vragen! Ik moet een kandelaar maken met een beetje Hollands tafereeltje, om cadeau te geven in Noorwegen. Leuk, ik word beroemd ver over de grenzen! Ik doe er mijn kaartje natuurlijk bij en ook mijn Facebook pagina is internationaal. Dat komt helemaal goed! En ook moet ik weer sint en pieten maken op een windlicht. Ook zo leuk om te doen. Leuk om te doen altijd, opdrachten die wat van je creatieve brein vragen. Zo van oké, een Hollandse kandelaar, hoe ga ik dat invullen? Leuk!

Die Sint en Piet dingen zijn ook altijd zo leuk om te maken. Ik vermaak me wel weer de komende tijd.

En dan heb ik nog een vriendin die ook elke keer weer opeens bedenkt, oh, wacht, kan je dat ook even maken? En dat, en zus en zo. Heel leuk en grappig en vaak dingen waarvan ik denk, oh hemel, hoe ga ik dat in een goed vat gieten? Maar dat maakt het juist ook weer zo leuk om te doen. En er moet ook een doos vol met kerstdingen met lichtjes en snoep naar het Sophia kinderziekenhuis te brengen. Kerst, ik heb het er maar druk mee. Kon ik maar veel meer maken op een dag. Want alles wat hier nog blijft, dat kan volgend jaar mee de kerstmarkt op. Als ik niet sneller word hierin, en dat lijkt me niet echt want het is allemaal gepriegel en precisie werk, dan moet ik toch ruim eerder beginnen met kerstspulletjes maken.

Nou ja, wie weet waar ik volgend jaar ben en wat ik dan aan het doen ben? Ik niet en dat is best spannend allemaal! Als je toch eens een maand pakt, maakt niet uit welke, en je gaat een jaar terug kijken en dan weer een jaar en weer een jaar, dan schrik je je een ongeluk met hoeveel er al niet gebeurt in een jaar. Tenminste, bij mij wel hoor, zo enorm veel dat ik me erover verbaas dat het mogelijk is zelfs! Niet te doen. Daarom, wat heeft komend jaar allemaal voor me in petto? Daar ben ik wel heel erg benieuwd naar. We gaan het zien en beleven en volgend jaar kan ik me dan weer verwonderen over wat er allemaal wel niet gebeurd is in een jaar. Zo hou je wat om naar uit te kijken.

Ik ben lekker bezig geweest aan mijn Hollandse landschapje en van het weekend ga ik het Sint en Pieten gebeuren maken. En ondertussen heb ik nog wat opdrachten te doen. Ik wil ook heel graag hier de boel weer eens even reorganiseren. Ik wil er nog vier van die fruitkistjes bij bestellen, eigenlijk acht maar eerst die vier dan maar. Dan heb ik weer iets meer bergruimte en ik kan dat hier makkelijk kwijt. Dan de dingen aan de muur hier even anders hangen gelijk, en alles weer efficiënter inruimen en opruimen. Dat zit in mijn hoofd en dat gaat ook gebeuren. Je moet eerst chaos maken voor je orde kan creëren. Zo werkt dat met alles. Alleen vandaag niet meer, dat vind ik wel prima zo. De dag is al bijna om. Eten en banken, meer ga ik niet doen in elk geval.

"Doorsneekatten bestaan niet. "

Sidonie-Gabriëlle Colette

Gisteren kwam, nadat ik mijn blog had geplaatst, mijn kerstcadeau binnen. Alleen weet ik niet wat ze dachten dat Karina op had gestuurd want het pakket was echt helemaal kapot. Er zaten zelfs stickers op met 'opnieuw verpakt door PostNL'. Ik heb dat nog nooit gezien. Zou de douane hebben willen kijken of zij mij geen drugs heeft gestuurd of zo? Dat zou ik andersom nog wel een beetje logisch vinden, met al de vrijheden in Nederland wat wiet betreft en zo. In dit geval vond ik het erg raar. Bovendien had PostNL het blijkbaar niet zo heel goed gedaan want het hele pakket hing zowat uit elkaar.

Aangezien er de daglicht bureaulamp in zat, maakte ik me dan ook wel een klein beetje zorgen. Dat was alleen niet nodig, het lampje deed het gelukkig! Het was nog niet aan het schemeren, of niet genoeg in elk geval. Ik kon niet wachten om het uit te testen, ik moest alleen heel even geduld hebben nog. Ik zou bij mijn broer en schoonzus gaan eten, ja natuurlijk weer andijvie met een balletje. Maar voor hun doen waren ze zowaar een keertje laat. Om zes uur eten en dat kwam mij veel beter uit. Ook met de cits eten geven, die hebben dan rustig en op de juiste tijd gegeten voor ik weg ga.

Ondertussen was het lekker donker aan het worden en kon ik eens even kijken wat daglicht lampen voor je doen. Nou, heel wat! Ik heb even zitten klooien met de juiste plek om het ding neer te zetten maar ik heb hem nu bovenop de printer staan. Op die manier staat hij precies boven het plekje waar ik altijd zit te werken. Met de kleinere dingen dan wel. Maar ik heb al een versie gezien, dankzij Sonja, van eentje die je weer op je ezel kan klemmen dus die komt er ook ooit nog wel een keertje bij. Tot die tijd moet ik gewoon de grote dingen in het echte daglicht doen en de wat kleinere dingen gewoon waar ik het altijd doe, aan mijn bureautje.

Wel apart om te zien trouwens, als je een stukje verder staat. Dat licht schijnt recht naar beneden maar eromheen is het donker. Alsof het niet uitstraalt of zo. Door de plek waar het lampje staat, een stuk erboven, heb ik geen last van schaduwen van mijn eigen handen of zo. Dus ik kan er geweldig mee werken. Een vervroegd kerstcadeautje maar wel eentje die heel goed van pas komt nu al. Ik had nog een aantal agenda's liggen en daarvan heb ik er twee zitten doen in het kunst daglicht. Ik moest toch wachten tot Ben en San thuis waren en zo kon ik die tijd lekker nuttig besteden. Ik zeg, een geslaagd cadeau! Ik ben er dan ook heel erg blij mee!

Daarna ben ik lekker naar de andijvie, eh mijn broer gegaan en ook hier viel me weer iets op. Ik hoefde niet direct na mijn prakje bek af naar huis. Kijk, ik ben niet al te fris, zeker niet na vijven maar dit, zo laat, had ik vorig jaar niet eens gekund. Toen vond ik het al een opgave om de deur uit te gaan, om vijf uur te eten en daarna moest ik met spoed naar huis. Daar zakte ik dan uitgeput op de bank, alsof ik een marathon gelopen had, in plaats van gewoon een lekker maaltje te eten. Bizar eigenlijk hè. Als ik het niet zelf had meegemaakt, dan had ik nooit kunnen geloven, dat zoiets kon. En ik denk dat daar meer mensen, die met een fikse burnout zitten, tegen aan lopen. Maar je ziet het ook pas echt goed, als je weer wat aan het opknappen bent, hoe diep je wel niet zat. Maar we zijn al een aardig stuk op weg naar een betere plek!

Bij mijn broer alvast wat dingen voor de kerst zitten bespreken. We gaan gourmetten, heel cliché maar wel lekker. Wie neemt er wat mee en wie haalt er wat en dat soort dingen. Kim en Daan kwamen ook nog gezellig even langs. Ook lekker zitten dampen met zijn allen en elkaars smaakjes zitten proeven. Wel de reden dat ik vandaag naar RotterdamP ben gegaan. Ik ben gewoon meer toe aan het direct lung dampen en daar heb je dan toch echt een andere soort E sigaret voor nodig. Mijn broer doet dat en dan neem ik gelijk zijn mod in beslag, zolang ik er ben omdat ik dat echt veel lekkerder vind. Tijd om er dan zelf maar eentje te halen.

Gelijk maar goed doen dan, dan kan ik er voorlopig tegenaan. Het smaakt er veel beter door en je krijgt er veel en veel grotere wolken damp uit. En laat ik dat nou juist zo lekker vinden. Mijn broer rookt er nog wel een aantal sigaretten bij per dag trouwens. Ik snap dat niet want ik vind me dat nu toch vies! Ook ben ik erachter dat ik nicotine erin ook niet zo heel lekker vind. Geef mij maar gewoon een lekker smaakje en dan ben ik tevreden. Mijn broer heb ik weer laten proeven van mijn Freezy tricks en die is ook om. Die houdt ook wel van dat heftige Iced, en dat is hier wel behoorlijk bij.

Dus nu heb ik dan ook een grote mensen mod, om het zo maar te zeggen. Die andere dingen zijn dan ook voor als je net begint, is me gezegd. Oké, het zal wel, ik ben al lang blij dat ik van de sigaretten af ben. Daan die dacht, ik stap ook gewoon zo over. Die had er ook eentje gekocht maar die krijgt er juist nog meer zin in een sigaret door. Voor mij toch weer een beetje bewijs dat mijn moeder er mee te maken heeft. Die wilde haar kinderen al jaren en jaren van het roken af hebben en dat is haar bijna helemaal gelukt. Door Daan weet ik nu dat het niet zomaar bij iedereen even makkelijk overstappen is. Volgens mij ben ik gewoon nooit verslaafd geweest, dat dacht ik alleen maar. Bizar toch?! Zo lekker dampen, het staat alleen een beetje blauw nu. Zal me vanavond maar een beetje in houden!

"Katten, vrouwen en zware criminelen hebben één ding gemeen, ze vertegenwoordigen een onbereikbaar ideaal en een vermogen om van zichzelf te houden, wat hen aantrekkelijk maakt. "

Sigmund Freud

Ook leuk, al weet ik niet of het ondertussen bij de AH al zo is, maar toen gisteren de bezorger van Picnic onderweg was, kreeg ik bericht van de app en kon ik zo zien waar hij was. Heel prettig behalve voor neuroten zoals ik. Ik zag op een gegeven moment dat Ilja voor de deur stond. Zo wordt dat ook letterlijk doorgegeven. Alleen, ik zag helemaal niets! Ook wel een beetje lastig hoor, met die grote bomen en in het donker. Ik dacht echt dat er iets mis zou gaan, want dat gebeurt wel eens natuurlijk. Maar niets aan het handje hoor. Er werd aangebeld, ik vroeg of ik moest helpen maar dat was niet nodig.

Een hele aardige jongen, die wist dat dit de eerste keer was dat ik besteld had. Hij ging me van alles uitleggen. Hij had wel kratten bij zich, ook om te koelen, ik had namelijk ook yoghurt voor in de ijskast, maar alles gaat in biologisch afbreekbare plastic tasjes waar je 35 cent voor betaalt. Je boodschappen krijg je in die tasjes. Geef je ze de volgende keer terug, dan wordt die 35 cent weer verrekend. Krijg je er nu tien en geef je er straks zes, geen probleem. Het is een soort van statiegeld maar niet per tasje, of zoiets. Ik vond het wel handig zo. Die klapkratten van de AH vind ik niks en als je niet snel genoeg bent om die leeg te gooien dan kosten ze je vier euro en staan ze je in de weg tot de volgende keer.

Dit is fijner, maar dat is mijn mening. Ik vind het vooral fijn dat je er niet voor zo'n enorm bedrag moet besteden gelijk. Voor 25 euro kan je behoorlijk wat dingen laten bezorgen die je nodig hebt, ook als je alleen woont. Voor de katten hebben ze niet veel maar dat hoeft ook niet, dat bestel ik toch wel bij Zooplus allemaal. Bovendien denk ik dat hun assortiment nog wel uit zal gaan breiden ook. Voorlopig had ik alles wat ik wilde hebben en niet voor de komende zes weken ook moeten bestellen om aan het bedrag te komen. Dat kan ook geen kwaad maar je moet het wel even in je knip hebben. Ik denk wel dat dit voor herhaling vatbaar was.

Ik ben goed bezig geweest vandaag. Het is echt niet koud alleen de hele ochtend was het aan het gieten. En opeens was daar het zonnetje en alsof ik daar een trap van onder mijn kont kreeg, heb ik zowaar het balkon eventjes gedaan. Iets wat ik me al weken en weken voor had genomen. Als die leuke ballen met kleine lichtjes moesten eraf gehaald worden. Als ik die had laten hangen dan had ik er de komende lente niets meer aan gehad. En ik vind ze nou juist zo leuk. Ik had er een aantal met een haakje opgehangen. Weer anderen had ik gewoon vast geknoopt aan het plafonnetje van gaas. Die moest ik dus los knippen en daar kon ik mooi mijn nieuwe ladder voor gebruiken.

Alles zit nu in een doos en die ga ik boven zetten. Die komt in de lente wel weer naar beneden. Gek hè, als je dan zoiets doet wat je al heel lang uitgesteld hebt, dan voelt dat altijd zo goed. Daarom snap ik ook niet waarom ik dat zolang heb uitgesteld. Het was helemaal niet zoveel werk en het was zo gebeurd. Zo zijn er wel meer van die klusjes die je altijd voor je uit schuift. Zijn ze eenmaal gedaan, is dat heel prettig. Nou ja, het zal een reden hebben. Misschien wel omdat we ons dan juist zo prettig voelen want als je het gelijk doet, dan heb je die voldoening natuurlijk niet. Aha, zou kunnen!

Ik heb ook het kattenhuisje binnen gezet. Nog een gedoe zeg om daar plek voor te vinden want het is best een flink ding. Ik heb het zo goed en zo kwaad als het ging een plekje kunnen geven. De bedoeling is dat hij eerst even goed droog wordt en daarna wil ik er een lik verf overheen doen. Of iets leuks op schilderen. Eén zijkant is nog helemaal kaal, de rest heb ik toen van alles opgeplakt. Vast weer zo goed dat je het er nooit meer af kan krijgen. Maar dat kan ik proberen. Het gaat vast leuk worden. Een klein projectie want ik wil ook mijn vuilnisbak in de keuken beschilderen én het opstapje er dan bij laten passen. Altijd handig als je wat dingen hetzelfde wilt doen, of in dezelfde trant dan. Dan kan je lekker je verf voor van alles tegelijk gebruiken.

Verder is het de week van de verpeste kerst-verrassing-cadeaus. Of zoiets dan. Karina had wat dingen voor mij gekocht waarvan ze het al moest zeggen. Anders zou ik het zelf kunnen bestellen en dan gaat het mis. Dat was vorige week al. Maar gisteren, we waren over iets aan het mailen, heeft ze het er opeens over een bepaald boek. Ik wist gelijk dat ze die ging kopen maar dat mocht ze niet doen! Nee, want die had ik al voor haar gekocht! Het is een boek dat ik zelf ook graag wil lezen, maar nog geen rust voor vind. Dat begint nu juist een beetje terug te komen en dat wil ik dan ook gebruiken voor mijn Rulof boeken. Dus dacht ik, best wel slim voor een blonTje, als ik het aan haar cadeau doe, dan kan ik het altijd lenen! Maar ja, nu zag ik dat ze het ging kopen. Dus ik mailde haar NIET KOPEN DAT BOEK HOOR!

Zij dacht dan weer dat ik het een naar boek vond maar dat is helemaal niet zo, alleen tja, hoe moet je het dan zeggen? Dus ik verklapte de verrassing maar, en zij was helemaal blij dat ze het zou krijgen. Ik heb namelijk de versie dat de drie boeken die er zijn, in één boek zitten. Gesprekken met God van Neale Donald Walsh. Die heb ik altijd al willen lezen maar al helemaal zeker nu ik weet hoe die gesprekken zijn gegaan. En als je er maar een klein beetje van hoort of leest, dan begrijp je wel dat dit waarheden zijn. Het is God niet geweest hoor, waar de beste man mee heeft gepraat maar wel een Meester uit het licht. God voert geen gesprekken, God is geen ouwe man met een lange baard maar goed dat is een ander verhaal. Verrassing twee dus naar de Filistijnen, om maar weer even on topic te komen.

Dan stuur ik net een appje naar de familie app, waar broer en schoonzus en Kim en Daan ook in zitten, maar ik dacht dat ik hem naar Karina stuurde. Het waren foto's van iets wat ik voor mijn broer gemaakt heb, als verrassing omdat hij een ander cadeau dat hij krijgt, ook al weet. Nou, schiet echt lekker op. Ik zie, nadat de foto's geplaatst zijn, wáár ik ze geplaatst heb. OMG! Echt hoor, ik vertel dat weer aan Karina en die kon niet meer bijkomen. Het lijkt wel of ik dit jaar niemand meer mag verrassen. Heel frappant! Nou ja, wie weet ga ik eens een keer verrast worden? Ik reken er niet op maar je weet het maar nooit. Als ik maar niet verast word, vind ik alles best!