Quote van de dag
"De Hel, dat zijn de anderen.
Jean-Paul Sartre Frans schrijver, filosoof en Nobelprijswinnaar literatuur (1964) 1905-1980
Origineel: L'enfer, c'est les autres.
Bron: Met gesloten deuren (1944)"
"De Hel, dat zijn de anderen.
Jean-Paul Sartre Frans schrijver, filosoof en Nobelprijswinnaar literatuur (1964) 1905-1980
Origineel: L'enfer, c'est les autres.
Bron: Met gesloten deuren (1944)"
Gelukkig zat ik niet vol smart te wachten op Sandra gisteren. Ze was zo in de stress geschoten door die sneeuwval, dat ze totaal vergeten was dat ze haar agenda op zou komen halen. Ze woont ook in Brabant en dat is niet zo fijn rijden met zo’n sneeuwval dat alles wit wordt. Ze was vroeger naar huis gegaan om files voor te zijn en was haar agenda helemaal vergeten. Ik zat lekker te schilderen en had zoiets van, ik hoor het wel als er aangebeld wordt. Toen dat gebeurde was het de postbode. Hij had twee hele zware pakketten van Zoo plus voor me. Ik ben hem maar gaan helpen en daar was hij mee in zijn nopjes. Hij zat ingepakt als een Eskimo, koud had hij het vast niet. Hij vroeg me wat dat nou elke keer was. Elke paar weken weer zulke zware dozen. Ja, dat is wat je krijgt als je voor vier katten voer en kattenbaksteentjes moet hebben voor een maand.
Zijn ogen werden groot van verbazing. Zoveel?! Ja, het zijn er wel vier hoor, als dit voor één kat was geweest, dan was het pas echt erg. Volgens mij vond hij dit al erg genoeg. En het was nog niet alles, er is nog meer onderweg. Ik ben speciaal voor de pakketbezorgers, en ook een klein beetje voor mezelf, in gedeeltes gaan bestellen. Sinds Rainbow en Skylar erbij kwamen, was dat ook wel nodig. Ik kreeg zelf die grote dozen ook niet naar boven in ene keer. Dan maar in gedeeltes bestellen ook. Misschien moet ik het, zolang ik nog geen werk heb gevonden, ook maar per dag een keer bestellen. Zodat niet alles tegelijkertijd gebracht wordt en we nog moeten sjouwen en slepen? Nou ja, het ging wel hoor, het was alleen een beetje zwaar. Ik heb me wel vermaakt en het is dat ik de foto voor mijn blog al klaar had, anders was ik zelf misschien Sandra wel vergeten.
Zit ik gisteren nog zo vol lof te vertellen over Picnic, krijg ik vandaag een mail dat mijn bestelling gewoon totaal niet doorgaat. Alles hebben ze afgelast, ik krijg mijn geld van de week wel terug. Daar werd ik nou niet echt vrolijk van. In de mail gooiden ze het op de leveranciers, die zouden het misschien niet redden. Maar mijn bestelling stond voor vanavond laat pas gepland. Breng dan wat je wel hebt en breng de rest na of zo? Ik maak me niet druk hoor, niet om mezelf. Maar wel voor de oudere mensen die slecht ter been zijn. Je rekent op zoiets en dan zit je opeens zonder boodschappen. Of, wat ook kan, je betaalt vooraf bij Picnic maar nu gaat het niet door. Het was je laatste geld en nu komen ze niet. Je hebt opeens geen eten in huis maar bovendien heb je ook geen geld om boodschappen te halen! Want je krijgt het wel terug, maar van de week een keer. Dat vind ik niet kunnen. Want al zit ik nu niet meer zo, ik heb wel zo gezeten. Dan weet je echt niet wat je doen moet, geloof me.
Ik begrijp het wel hoor, geloof me. Ik ben niet voor niets zoveel jaar planner geweest. Als de busjes niet in de zijstraten konden komen, daar waar niet werd gestrooid, dan hadden we ook klanten die ons niet geloofden. U kunt bij mij in de straat echt wel rijden hoor, ik begrijp dit niet. Vooral voor de busjes was het dan levensgevaarlijk. Dat er dingen verstoord raken, door de sneeuw, dat kan ik dan ook zeker wel begrijpen. Het zijn dan ook nog eens van die elektrische karretjes, daar zal ook geweldig veel mis mee kunnen gaan. Ik kan gelukkig zelf nog naar de winkel en dat heb ik ook gedaan. Maar er zijn mensen die dat niet kunnen en die zitten mooi. Ook die mensen die centen tekort komen aan het einde van de maand, kunnen erdoor omhoog komen te zitten. Daar moet je voor zorgen dat het eigenlijk vandaag alweer op de rekening staat.
Ik vond het helemaal niet erg om naar buiten te moeten. Mijn opruim manie is voor veel dingen goed geweest. Zo vond ik ook weer een stel thermo leggings! Nou ja, ik was me van hun bestaan niet eens meer bewust! En dat de dag voordat het ging sneeuwen! Als dat geen welkome verrassing is, dan weet ik het ook niet meer. Die heb ik mooi aangetrokken vanmorgen. Ze zitten nog lekker ook en ze zijn heerlijk warm gevoerd. Daarna heb ik ook nog mijn bonte beenwarmers over mijn laarzen heen getrokken. Ik was er wel klaar voor, kom maar op met die sneeuw. Op sommige stukken was het spekglad maar daar liep ik voorzichtig. Ik ben mijn medicijn op gaan halen en doorgelopen naar de winkels. Mijn boodschappen zijn in elk geval binnen en ik heb heerlijk genoten van een stukje lopen in de zon. Dat is toch zo heerlijk als het dan vriest en de zon schijnt. Heerlijk was het buiten. Het is dat mijn tas zo zwaar was, anders was ik nog een stuk verder gelopen.
De cits willen ook steeds het balkon op. Het is dan ook echt lekker maar ja, als ik die deur open laat, dan gaat de verwarming weer zo loeien. Ze hebben ook altijd van die rare gewoontes. Niet alleen met het balkon hoor. De laatste tijd is het altijd zo’n zooitje waar ze eten. Ik maar denken, hoe zou dat nou komen. Afgelopen week heb ik het kunnen zien. Ze hengelen namelijk met hun pootje in de etensbak en zo blijft er wat voedsel aan hun nagels hangen. Dit likken ze er dan af waarna ze dit proces herhalen. Er valt vaak genoeg iets van het pootje en voilà, daar zit hem dus de kneep. Rare jongens. En ik maar schoonmaken! En dan die krabpaal waar ze maar niet in gaan. Ik heb hem nu een slag gedraaid. Zo staat hij lang zo gunstig niet voor mij en mijn huis. Alleen nu gaat Moonlight er opeens wel in. Ik heb hem gisteren zo gedraaid en ik merkte al gelijk verschil. Moonlight heeft afgelopen nacht bovenin geslapen en nu ligt hij ook weer in één van die mandjes.
Morgen weer een dagje schrijven en schilderen, vandaag was ik vrij. Ik werd alleen precies om zes uur wakker en zes uur zes gaat de wekker. Maar dat geeft niet, dat vind ik wel zo prettig. Heerlijk er vroeg uit, dan heb je wat aan je dag. Vroeger verklaarde ik mijn moeder voor gek maar ik ben nu ook zo geworden. Dus morgen ook weer zo lekker vroeg eruit. Dan even mijn ‘meelezers’ inzendingen gaan verwerken in de ochtend. Ik zal daar wel langer over doen maar na het lopen, als het weer zo prachtig weer is, wil ik toch even mijn spullen verder af schilderen. Ik kan niet wachten tot ik ermee klaar ben. Als het leuk wordt dan doe ik erna mijn magazine-bak en het kastje op de gang ook in diezelfde stijl. Dan is Kim aan de beurt, en daarna ga ik lente dingen maken. Ik heb het maar druk zo!
"Als de wereld begrijpelijk was, zou er geen kunst bestaan.
Albert Camus Frans schrijver, essayist en Nobelprijswinnaar literatuur (1956) 1913-1960
Origineel: Si le monde était clair, l'art ne serait pas.
Bron: De mythe van Sisyphus (1942)
"
Gisteren was het weer blauwe maandag. Ja, dit keer had ik hem ook, blauw van de kou. Verder had ik er geen last van hoor. Ik ga goed, zo gezegd. Dat is hier in huis behoorlijk te merken en daar voel ik me dan nóg lekkerder door. Ik heb een paar zware jaren achter de rug en het is tijd voor wat lichters. Dat ik geen baan meer heb, kan wat mij betreft de pret niet drukken. Dat komt vast wel goed en dan voel ik me zelfs nóg beter. Best een fijn vooruitzicht. Slechter dan vorig jaar kan het echt niet en daar ben ik doorheen. Heerlijk is dat! En ik heb het verdiend, dat vind ik zelf echt. Ga maar eens twee jaar doorwerken met een burn-out, kijken hoe jij eruit komt. Uiteindelijk, niet voor niets cliché geworden, waar je niet dood van gaat daar word je sterker van. Dat geldt voor iedereen.
Behalve voor Emiel Ratelband. Die is gewoon gek. Wat is er toch met die man, dat ik me er zo vreselijk aan kan ergeren. Al vanaf de eerste keer dat ik hem zag, tot de laatste keer dat hij weer zo in het nieuws was. Nu weer om twintig jaar officieel van zijn leeftijd af te trekken. Wat een idioot zeg! Ja, zo voelt hij zich. Ja, ik voel me ook geen 57 maar ik ga er niet voor naar de rechter. Wat een aandacht hoer is het, als hij er maar door in het nieuws kan komen. Ik snap het ook niet helemaal, want als je nou 80 bent, en de mensen schatten je 60, gebeurt praktisch nooit hoor maar het kan, dan is dat toch juist iets om trots op te zijn? Goeie genen heb je dan. Hij maakt het hele verhaal volgens mij ook veel groter dan het is. Ja, hij kan dan meer, als hij officieel jonger is en ook met datingsites zou het makkelijker contact leggen zijn.
Eh, oké, stel dat hij het wel voor elkaar had gekregen en een dame op een datingsite krijgt contact met hem. Hallo Emiel, je bent dag en nacht in het nieuws geweest hiermee, die dame wéét het dan toch al dat je minstens twintig jaar ouder bent? Dan heeft dat toch ook helemaal geen enkele nut om die reden? Ik ben dus in 1962 geboren en stel, ik wil dat ook. Dan wordt mijn nieuwe geboorte jaar 1982. Oh wacht! Dan ben ik opeens net zo oud als mijn eigen dochter. Hoe moet dat dan? Ik ben van vier maart, zij van negentien april, net anderhalve maand. Of moet ik haar dan maar voor het gemak verloochenen? En dan ga ik straks dood, op mijn officiële 75e maar wat zetten ze dan op mijn graf? Zij werd tussen de 60 en de 80? En dan begrijpt hij niet waarom de rechter hem niet in het gelijk stelde. Stel je gewoon niet zo aan man. Ik moest het even kwijt, die man werkt enorm als het menselijk equivalent van kruimels in bed op mij.
Of ben ik nu aan het roddelen? Is iets ook roddelen als je alleen feiten vertelt? In de Rulof boeken, wordt het roddelen, kwaadspreken, als erger gezien dan een moord plegen. En dat is niet in die boeken dan alleen hè, dat is kosmisch gezien. Iemand die een moord pleegt, uit hartstocht, die is minder slecht van binnen als iemand die roddelt om zo bewust mensen kapot te maken. Het roddelen om iemand over de hekel te halen, het iemand naar beneden halen. En ik ken veel mensen die zo zijn. Gelukkig heb ik daar nu niets meer mee te maken. Ik vind het heel erg om toe te moeten geven maar ik doe er wel aan mee soms. Ik zou nooit iemand gaan verraden of zo hoor, hoeof iets zeggen wat iemand kapot zou maken, zonder dat het waar zou zijn.
Er zijn mensen die dat zo doen hoor, vergis je niet, die verzinnen desnoods zelf iets om iemand te raken. Zo erg ben ik gelukkig niet, bij mij is het meer dat ik me mee laat slepen door een ander. Het is een verkeerde eigenschap die ik enorm graag kwijt zou willen. Maar ik trap er zelf steeds in. Ik zal alleen nooit iets zeggen, wat niet de waarheid is. Ik zal nooit bewust liegen over iets of om iemand kapot te maken. Het ergste, het laagste van het roddelen, die levens heb ik al achter de rug. Ik zit in het staartje maar ik wil er helemaal uit. Makkelijker gezegd dan gedaan.
Wist je dat het zeven levens duurt om een slechte eigenschap echt uit je systeem te kunnen krijgen? Ik heb er dus al een paar levens van achter de rug. Het laatste restje moet er nog uit bij mij. Sommige mensen leven daarvoor. Zodra ze iets horen, zonder dat het ze uitmaakt of dat wel klopt of niet, trommelen ze gelijk echt iedereen op om het aan door te lullen. Ze voelen er een soort van adrenaline rush bij, zonder dat ze het doorhebben. Lekker sensatie, lekker gemene dingen zeggen, lekker roddelen. Alsof het mensen naar beneden halen, hen een soort van naar boven haalt. En dát, zo op die manier, nee, dat zit niet meer in me. Ik laat me er alleen altijd in meeslepen. Ik vind ook niet iedereen even lief en aardig maar ik ga uit mezelf nooit over iemand zo beginnen. Alleen als er dan iemand naar me toe komt en zegt, ‘heb je het al gehoord’, dan wil ik dat toch horen en klets ik zelf ook mee.
Dat vind ik zo ontzettend irritant van mezelf want later denk ik, waarom doe je dat nou? Dat komt dan toch omdat er dingen zijn die je dwars zitten of niet lekker zitten. Of soms wil je terug slaan omdat anderen jou pijn gedaan hebben, dat kan ook nog. Alleen het roddelen om het roddelen, nee, ik heb er niets mee. En omdat je het bijna niet kunt ontlopen in de maatschappij, trek ik mezelf steeds meer terug en wordt het clubje om mij heen alsmaar kleiner. En dat vind ik echt helemaal niet erg. Ik hou van elke ziel, want we zijn alleen deel van een geheel maar sommige van deze persoonlijkheden ontloop ik toch liever. Daar doe ik mijn best wel voor, al lukt het niet altijd. En dat mag ook, dat mag je uit de weg gaan. Gelukkig wel!
Hier op aarde, in dit leven, hebben er zoveel mensen een masker op. Dat lieve gezichtje wat je ziet, dat is niet hoe zo’n iemand van binnen is. Dat kan je hier niet zien helaas. Dat is het mooie van hierboven, daar zijn er geen maskers meer mogelijk. Je ziet er dan uit naar hoe je van binnen bent. Ben je zo’n roddelaar, die mensen graag kapot maakt? Dan is je mond mismaakt, zo kan je zien dat die verkeerd gebruikt wordt. Al het kwade dat van binnen zit, zie je aan de buitenkant. Dag mooi gezichtje, dat heb je dan niet hoor, als je roddelt. En iedereen kan zien wat jouw slechte eigenschappen zijn. Niet erg hoor, je bent de enige niet. Dus elke keer als ik zelf iets zeg over een ander, voel ik even aan mijn lippen en zie ik in gedachte het mismaakte gezicht dat ik nu boven zou hebben. Nee, hier zie je het gelukkig niet maar boven wel. Daarom probeer ik het ook af te leren. Stoppen met roken was in elk geval stukken makkelijker. Maar ik doe mijn best. En alles wat je anderen aan doet, ook met dat roddelen, dat krijg je toch terug want je doet alles eigenlijk jezelf aan. Veel plezier ermee dus. Je krijgt het sowieso terug.
Ik kijk naar buiten en het sneeuwt hartstikke hard. Ze hadden het wel voorspeld hoor maar ze zitten wel vaker mis. Ik ga daarom lekker vroeg mijn blog plaatsen, dan lekker schilderen tot Sandra komt. Ze komt een nieuwe agenda halen want die ze gekocht had, die bleek de maanden februari en maart te missen. Nou ja zeg, daar had ik niet naar gekeken. Wel was het reuze moeilijk om nu nog een agenda te vinden maar het is gelukt. Morgen kijk ik nog wel wat ik ga doen, ligt eraan hoeveel sneeuw er ligt. Misschien ga ik wel kijken of je kan zitten in een stacaravan. Of misschien lekker een stukje lopen of zo? De boodschappen zijn besteld, die komen morgenavond. Heerlijk dat Picnic, dat is toch zo makkelijk! Voor mij is het nu al weer een heerlijke dag, ondanks de sneeuw. Voor die mensen die er gek op zijn, geniet er maar lekker van! Ik geniet wel achter de ramen van de vlokjes of als de katten het balkon op willen. Brrr, de winter is begonnen. It giet aon!
"Hij die te lang bezig is met goed te doen, vindt geen tijd om goed te zijn."
Rabindranath Tagore Indiaas mysticus, dichter en Nobelprijswinnaar literatuur (1913) 1861-1941