"Mijn laatste groet is voor hen, die mij in mijn onvolmaaktheid kenden en mij liefhadden."

Rabindranath Tagore Indiaas mysticus, dichter en Nobelprijswinnaar literatuur (1913) 1861-1941

Dan wordt je opeens wakker en is het al zes uur geweest! Dat was even niet de bedoeling zeg. In de avond dan wel hè. Snel de cits maar eten gegeven. Zij waren ook de reden dat ik wakker werd. In de middag, zeker vorig jaar lag ik verplicht iedere middag te slapen, zijn ze niet zo subtiel als 's morgens vroeg. Ze hadden alle vier al over me heen gegaloppeerd en allerlei andere dingen gedaan waardoor ik langzaam weer naar het land van de levenden kwam. Stomme benaming eigenlijk, land van de levenden. Alsof ze ergens anders dood zijn. Ach ja, nou dood wilden de katten nog niet, ze wilden eten en liefst nu gelijk. Daar ben ik dan ook maar eerst voor gaan zorgen.

Nu eerst mijn blog schrijven, wel nadat ik alles even een refresh heb gegeven. Anders loopt de hele pc vast. Ik ben flink uit mijn slaap gerukt en dat voel ik nu nog wel een beetje. Als het straks echt over is, dan is het bedtijd. Ik ken dat al wel een beetje. Ik was ook wel verbaasd dat ik zo lang in slaap gevallen was. Normaal voel ik dat aankomen maar nu helemaal niet. Nou ja, het zal nodig geweest zijn. Ik heb dan ook best wel een heftig weekje achter de rug, waarin ik me probeerde te houden aan mijn eigen enorm strenge schema. Het ging niet helemaal van een leien dakje maar wie weet gaat week twee een stuk beter. Ik geef nog niet op hoor. Dat is niet zo mijn ding.

Ik had het weekend een beetje kalmer aan willen doen maar ik heb een soort van opruim tic. Ik ben alles aan het organiseren en herorganiseren. Echt bizar hoe ik dan tekeer ga. Dat begint dan altijd met een enorme chaos te maken en van daaruit alles weer op een meer efficiënte plek te krijgen. Voor dat doel had ik van de week bij de action van die kleine opbergdoosjes met deksel mee genomen. Ik zocht ook iets anders voor mijn flesjes FolkArt. Die zaten nu op van die klem dingen waar je ook kruidenflesjes in kunt doen. Alleen heeft Skylar een nieuwe hobby gevonden en dat is het uit de houdertjes koppen van deze genoemde verf flesjes. Nou ja zeg. Ik dacht in het begin steeds, hoe kan dat nou toch? Liggen er weer zes flesjes over de vloer! Tot ik het een keertje zag hoe hij dat deed. Hij ging kopjes geven tegen de flesjes en dan schoof hij ze zo, met zijn kop, het houdertje uit.

Dat was dus niet handig meer. Ik bleef flesjes van de vloer rapen. Dan maar iets anders, maar wat? Ik had verschillende formaten meegenomen, van die opbergdoosjes. Laten er nu precies vijftien van die flesjes in één zo'n doosje passen. En losse kleine dingetjes die konden mooi in het allerkleinste maatje. Lekker doorzichtig plastic zodat je kunt zien wat erin zit. Voor iemand zoals ik, die continue alles kwijt is, misschien zo'n gek idee nog niet. Ook al het losse glaswerk in de kastjes boven mijn bureau vond ik te rommelig. Uiteindelijk is mijn hele Art Corner leeg geweest en anders ingevuld. En daar ben ik de afgelopen twee dagen mee bezig geweest. Ik kwam alleen vier van die één na kleinste maatje opbergdoosjes te kort en ik wilde er nog vijf van die hele kleintjes bij.

Gisteren had ik geen zin om er tussenuit te gaan maar vandaag wilde ik ze toch echt gaan halen. Vraag me niet waarom maar ik moest en zou naar de Action. Eerst in de ochtend heel de benedenverdieping schoon gemaakt, dat kan er weer tegenaan tot woensdag. Ik kon toch zeker ook woensdag wel gaan eigenlijk? Dan kon ik nu lekker verder. Iets dreef me er toch toe om naar de Action te gaan. Toen ik er aankwam, had ik al spijt. Wat een drukte zeg. Ik kon me ook de tijd niet meer heugen dat ik op zondag was geweest en ik wist nu ook weer gelijk waarom. Het leek wel alsof alles gratis was. Ik was er nu toch dus ik wierp me dapper in het strijdgewoel.

Wat een ellende zeg, ik vind het als het rustig is al erg maar nu helemaal. Ik kwam bij de opbergdoosjes en tot mijn grote verbazing waren er nog precies vijf van die kleinste doosjes en vier van het maatje groter. Er waren meer doosjes maar zonder deksels. Oh vandaar, ze hadden me geroepen, denk ik. De lamineer A4 vellen, liggen altijd bij de fotolijstjes maar die lagen er niet. Wel erg leuk fotopapier om te printen. Holografic, Canvas, Magnetisch en Metallic. Geen idee wat je ermee kunt maar ik heb ze meegenomen. Ik ging bij de stik drukke kassa vragen naar de lamineervellen. Lagen ze niet bij de fotolijstjes? Nee, daar lagen ze niet. Oh nou, dan zijn ze op.

Hm. Ik had namelijk online gezien dat ze een flinke voorraad hadden. Dan word ik eigenwijs en laat ik me dat niet zomaar zeggen. Ik ging richting hobby dingen, daar neus ik altijd graag, en op het middenpad stond er een lamineer apparaat in de aanbieding met daaronder bergen en bergen vellen. Zo, zie je wel! Als ik me weg had laten sturen, dan was ik ze mooi misgelopen. Ik luister tegenwoordig altijd naar mezelf en dat werpt echt zo zijn vruchten af.

Die heb ik voorlopig ook genoeg. Eenmaal thuis met de buit moest Rainbow lunchen en heb ik nog even wat dingen anders opgeruimd. Alle verf zit per kleurtoon nu in zo'n doosje en ik heb nog ruimte voor wat flesjes erbij, mocht ik die aankopen. Ik heb wat ladekastjes naar de hoek gebracht en die ook gereorganiseerd. De RMC la, die meer dan dertien jaar dienst heeft gedaan, is nu de UWV la geworden. En alles is gewoon veel beter georganiseerd. Ik denk dat volgend weekend mijn grote wandkast de pineut zal zijn. Ik krijg het weer, en dat is eigenlijk een geweldig teken. Dit heb ik lang niet gehad meer en ik ben er wel blij mee. Ook met het resultaat, heerlijk als alles zo lekker overzichtelijk en netjes is. Ik ben bijna terug, nog niet helemaal maar ik begin het zelf te ervaren. Daar ben ik heel blij mee, dat lijkt me logisch.

Zit ik net de laatste doosjes met verf te vullen, blijk ik er twee te hebben zonder van die klemdingen waarmee je het dekseltje vast doet. Oké, dan moet ik toch terug van de week! Irritant dat ik daar nou weer niet op let. Ik zei ook bijna terug en dat merk ik aan dit soort dingetjes. Nou ja, geen man overboord. Ik denk dat er genoeg doosjes zullen liggen nog want wie wil die nu zonder deksel? Toch morgen maar even snel gaan? Er lagen er nog maar een paar. En ik moet komende week echt even op die pauzes letten, dat ik ze ook neem. Kan ik mooi tussen de middag even. Genoeg te doen weer in elk geval, maar wel in een heerlijk goed georganiseerde ruimte. Daar hou ik nou van!

"Een liefde die niet bestand is tegen confrontatie met de werkelijkheid is er geen."

Albert Camus Frans schrijver, essayist en Nobelprijswinnaar literatuur (1956) 1913-1960

Die Nederlandse spreekwoorden zijn toch wel wat. Volgens mij zijn ze in alle talen wel grappig en ook zo totaal anders. Kim en ik hadden het er van de week over, die kan ook nog wel eens iets door elkaar gooien. Er zijn veel spreekwoorden en het is al helemaal hilarisch als mensen ze verkeerd toepassen of ze door elkaar gooien en dan op die manier gebruiken. Of er een mix van maken, die je nooit zou snappen als je zelf de spreekwoorden niet zou kennen. En het is hier wel bekend, ik ben gek op spelen met taal. Heel per ongeluk, door een rare spreekfout of zelfs typfout, kan je er ook nog eens de grappigste dingen uitgooien. Zo kwam iemand met de volgende, een goeie kapitein springt als eerste van het zinkende schip. Klinkt op zich niet verkeerd maar het draait een situatie zelfs totaal om.

Nee, het is een goede kapitein, verlaat als laatste het schip (of gaat ermee ten onder). En ratten, die vieze beesten, ratten, die springen als eersten van een zinkend schip. Als het schip vergaat, dan springen de ratten als eerste van boord. Zo is hij officieel, dacht ik toch. De meeste spreekwoorden zijn wel algemeen bekend, zoals dat koekje van eigen deeg waar ik het gisteren over had. Voel je je aangesproken door wat ik schrijf? Wie de schoen past, trekke hem aan. Eentje die volgens mij nooit helemaal wordt toegepast omdat je al genoeg zegt door 'wie de schoen past...' Hoe bekend en in gebruik de meeste nog zijn, toch zijn er massa's mensen die ze verkeerd gebruiken en daar heb ik altijd zo'n leut om. Ik had zelf een keer een verspreking en toen dat eruit kwam, heb ik zelf een half uur in een deuk gelegen.

Ik weet de situatie niet eens meer maar ik riep uit; 'jij trekt een gezicht als een hoer met liespijn'. Ja, dat moest boer met kiespijn zijn maar indien mogelijk, gebruik ik mijn eigen spontane versie. Dat kan niet overal maar ik blijf hem geweldig vinden. Ik ben niet de enige hoor, ja het was fout maar ik weet ook hoe het wel moet. Dat kan niet iedereen zeggen maar het is mijn grote vermaak. De Nederlandse taal, als je die een klein beetje beheerst, dan is het zo leuk! Ik heb er een paar voor jullie opgespaard en op een rijtje gezet. Dan kunnen we er allemaal om lachen. Hou je borst maar vast, een mix van 'maak je borst maar nat' en 'hou je hart vast'. Ik vond hem wel grappig. 'Wie het onderste uit de kip wil hebben, krijgt het ei op zijn hoofd'. Ik ga ze niet allemaal uitleggen hoor, ik denk dat jullie daar zelf heel goed toe in staat zijn.

Goh, heeft dat voetbalteam verloren? Wat een anticonceptie! Wie een kuil graaft voor een ander is een begrafenisondernemer. Tja. Iemand doodslaan met een blije mus. Of je maakt mij niet dood met een blije mus. Wie zijn billen brandt komt om zijn loontje. De aandeelhouder wint. Wie het laatst lacht, snapte de clou gewoon niet. Het spuit de gaten uit! Waar een wil is ben ik weg. Dat zet ook geen doden in de zeik. Want wie het kleine niet weert, krijgt nooit iets groots. Beter een kaal kuiken dan een behaard ei. Hm, die kan ik niet helemaal thuis brengen. Als de kat van huis is moet je maar eens op straat kijken! Dat is zo irritandvlees. Waar rook is moet je slim zijn. Oost West, alles best. Dat is twee handen wassen één buik. Dat kan ik echt niet door de beugel tolereren. Dat bepaal ik zelf wel uit. Nou ja, dat slaat echt helemaal nergens over. Dan lukt het maar wel met je hakken over de drempel. Je moet gewoon niet alles over een kam smeren.

Ja, de appel valt niet ver van de boom, mits de boom op een heuvel staat. Als het kalf verdronken is, dan is de koe alleen. Ik heb met jou nog een varkentje te schillen. Dus laten we met een schone luier beginnen. Dan krijg je een staande ovulatie. Dat is zeker niet tegen dobermans oren gezegd. Anders kan je vechten tegen de bierkraan. Je kan de melk horen klotsen maar je weet niet waar de tepel hangt. Dat steekt er met kop en schotel bovenuit. Hij gaat goed hè mensen, ik wist zelf niet eens dat ik er al zoveel had! Doe niet heden zelf, wat gij gisteren door anderen had kunnen laten doen. En ik heb er echt nog veel meer maar die ga ik voor een andere keer bewaren. Want als je al je zaad verschoten hebt, zit je met een lege zak. Maar ja je weet hoe dat gaat, als er één schaap over de dam is, dan dempt men de put. Ik moet ook nog wat over hier vertellen. Zoals het klokje thuis tik, valt het niet ver van de boom.

Ja, het zijn echte spreekmoorden en verzegden. Ik kan daar zo van genieten hè. Het documentje waar ik ze in spaar, heb ik al jaren. Af en toe vernieuwd en in andere versies maar ik heb hem nog steeds. Ik heb nu maar net ene pagina gebruikt, kan je nagaan. Wat de cits betreft, ik begin een klein beetje te twijfelen aan de aankoop van de extra grote krabpaal. Speciaal aangeschaft omdat Skylar steeds uit mandjes lazert als hij slaapt. Die ligt er nog het minste in. Ze liggen geen van allen veel in de grote paal, sta ik er nu voor? Ik sta mooi voor Jan met de korte lul zo. Al zag ik dan vannacht Moonlight in het grote bed bovenin had geslapen. Goh, wat aardig, het ding is zo niet helemaal voor niets gekocht.

Als ik het ding onder de kattenkruid spray, dan liggen ze er de hele tijd. Ik zou alleen graag willen dat ze er spontaan uit zichzelf in gingen liggen. Katten hè, ze zijn gewoon echt niet te sturen. Nog steeds liggen mijn benen open omdat Rainbow zo enthousiast wordt van snoepie tijd, dat hij helemaal buiten zichzelf raakt. Ik kan dan nog wel eens uit mijn slof schieten, hé spreekwoord, maar dat slaat natuurlijk nergens op. Hij weet niet eens waarom, ik moet gewoon niet zo moeilijk doen over een paar diepe groeven in mijn knieën of schenen. Hij is gewoon hartstikke blij en kan niet tegen een boze stem. Alleen door de scheut pijn, kan ik dat nog wel eens vergeten. Ik probeer het af te leren hoor, hij is gewoon blij en enthousiast, meer niet.

Wat veel minder pijn doet, is mijn zere hiel. Nu merk ik eigenlijk pas goed hoe gemeen die pijn wel niet was. Ik duw dat dan weg naar beneden maar het beperkte me toch wel heel erg. Ik loop nu juist graag even een stukje. Dat was altijd wel zo maar het laatste jaar helemaal niet meer. Nu ik steeds minder pijn begin te krijgen, merk ik pas echt hoe het me beperkt heeft. Ik heb nu ook slippers van Fitflop en gympen. Daar loop je echt zo lekker op, voor je het weet, ben je in Jeruzalem. De slippers zijn nog iets te hoog gegrepen, na een tijdje ga ik mijn hiel voelen. Dat komt wel goed als de hielspoor straks helemaal over is. De laarzen waren me net iets te groot maar als ik die de hele dag aanheb, dan voel ik zowat helemaal niets van de hiel. Wat heerlijk lopen is dat, zo zonder pijn. Dat wist ik niet meer. Volgende keer misschien de volgende lading spreekmoorden en verzegdes, als jullie dat leuk vinden tenminste, als je geen poot meer hebt om op te staan dan moet je je er wel bij neerleggen. Ja toch, nee toch, niet dan?

"Een pessimist ziet een probleem in elke mogelijkheid. Een optimist een mogelijkheid in elk probleem.

Origineel: A pessimist sees the difficulty in every opportunity; an optimist sees the opportunity in every difficulty."

Winston Churchill Engels staatsman en Nobelprijswinnaar literatuur (1953) 1874-1965