11. jan, 2019

Twee jaar en 227 dagen zonder Sunshine

Ik heb het hier wel eens vaker gezegd, je krijgt wat je geeft. Het is dan ook echt zo. Wat je uitzendt, wat je geeft, wat je zaait. Je krijgt het terug, je oogst het. Wat je stoort in anderen, zit of zat ook in jou. En als je oordeelt over een ander, dan oordeel je eigenlijk over jezelf. Geloof me, je gaat het ook een keer meemaken. En dan piep je wel anders. Meestal is het dan een ander leven en dan weet je dat ook niet bewust. Dat maakt niet uit hoor, want dan groei je er toch van. Heel soms heb je mazzel, dan krijg je het al vrij snel voor je kiezen. En als je dan een klein beetje bereid bent om hand in eigen boezem te steken, en naar jezelf durft te kijken, dan weet je gelijk waarom dit je gebeurt. Helaas, de meeste mensen weigeren om naar zichzelf te kijken en hun eigen slechte eigenschappen onder de loep te nemen.

Dat is niet leuk natuurlijk, dat weet ik ook wel maar toch. Je groeit er enorm van. Wat de meeste mensen doen is kijken naar anderen. En dan vooral naar wat ze daar fout aan vinden. Dat is vele malen makkelijker en leuker ook, dan kijken waar het er bij jou aan schort. Nee, dat is niet leuk om toe te geven. Wie wil er nou van zichzelf zeggen, zo hee, dat is een rottige eigenschap, daar moet ik echt wat aan gaan doen! Bijna niemand. Nee, dan kan je beter kijken wat voor gebrek je buurman heeft, of je familie, je partner of je vriend of vriendin. En als er iets naars gebeurt, dan ligt dat zeker weten ook bij een ander maar zeker niet aan jou. Natuurlijk niet. Dat je krijgt wat je gegeven hebt, dat komt niet bij je op zeker? Maar geloof me, toch is dat zo. Heel vaak nog van vorige levens maar soms ook van dit leven. Kortom, je krijgt ten alle tijden

Begin vorig jaar las ik daar iets over en dat gaf mij een boost om me een stuk beter te gaan voelen. Soms, als iets naars je overkomt, dan voelt dat als onrechtvaardig. Dat onrechtvaardigheidsgevoel wordt nog groter als mensen je erg lelijk behandelen maar daar eigenlijk helemaal geen reden voor hebben. Toen me dat ook overkomen was, voelde ik me daar eerst behoorlijk door aangedaan. Wat had ik die mensen toch gedaan? Helemaal niks! Waarom voelden zij zich genoodzaakt dan zo lelijk te doen? En dan pak je een boek van Rulof en dan krijg je altijd antwoord op waar je mee zit. Iedereen heeft wel eens gehoord van oorzaak en gevolg en daar heeft het mee te maken. En omdat we telkens weer een nieuw leven krijgen, om hoger te kunnen komen, nemen we dan ook soms oorzaak en gevolg mee van een vorig leven.

Zolang je je daar niet bewust van bent, lijken sommige mensen je enorm onrechtvaardig te behandelen. Of lijkt een situatie waar je in komt behoorlijk onterecht. En ik las, als je ook maar iets van pijn ervaart ergens door, dan komt dat omdat je het zelf hebt veroorzaakt ooit. Dus wees er maar blij mee, dat heb je alvast weer afbetaald. In principe krijg je gewoon een koekje van eigen deeg. En die zijn niet lekker. Soms zijn dat koekjes uit levens voor dit leven en dan lijkt het onterecht maar toch, je hebt het zelf ooit ook zo gedaan tegen iemand en dat krijg je dan toch weer op je eigen bordje. Je kan zo eigenlijk wel stellen, wat je ook doet, en zelfs gedachten tellen daarin mee, doe je eigenlijk jezelf aan. Misschien iets om over na te denken. Sommige mensen gedragen zich zo lelijk, dat ze, als ze niet uitkijken, een winkeltje kunnen beginnen in koekjes van eigen deeg. Ik hoor zo hier en daar mensen kauwen de laatste tijd. Dan denk ik ja joh, je krijgt wat je geeft. Je zal het ermee moeten doen. Stik er maar niet in... 

Als ik op deze week terug kijk dan is er van mijn hele strenge schema toch iets anders gekomen. Maar goed, het is ook nog maar de eerste week. Ik moet nog wennen en er meer routine in krijgen. De maandag ging fantastisch maar ik merkte wel, dat ik mezelf toch wel heel erg af had gebeuld. Ik was echt bek af. Dat merkte ik de volgende ochtend met wakker worden, ik had er moeite mee. Dat vond ik toch wel erg opvallend. Dinsdag liep het in de soep door de krabpaal en op woensdag, mijn 'vrije' dag, liep het daardoor ook anders dan ik had bedoeld. Ach ja, en daar doe je dan niets aan. Ik had alleen geen zin om mezelf helemaal gek te gaan haasten en dat had ik bijna wel gedaan. Hoe krijg ik het voor elkaar om mezelf zo af te beulen? Ik ben toch gek ook dat ik daar naar luister?

Gisteren wel veel gedaan maar niet exact volgens schema. Zo'n dag dat alles in de soep loopt, zoals dinsdag, golft dan een soort van paar dagen door. En vandaag, tja, er zijn dingen wel gelukt en dingen niet. Maar ik maak me er nu maar even niet druk om. Ik heb een hele leuke opdracht gekregen van mijn eigen dochter. Ik heb er leuke foto's van maar die kan ik nog niet plaatsen tot ze het cadeautje gegeven heeft. Dus dat komt nog wel. Daar ben ik ook mee bezig geweest. Ik vind het zelf zo erg leuk geworden, echt helemaal geweldig! Ik moet alleen nog even wachten om het te laten zien. Echt hoor, ik heb soms echt wel erg leuke ideetjes!

Nu komt het weekend er alweer aan. Jawel, ik heb het lef gehad om daar ook lijstjes voor te maken. Alleen moet ik me daar niet aan houden. Het is wel een beetje een afwijking hoor, die lijstjes. Zijn er nog meer van die neuroten? Ik voel me zo alleen anders. Maar langzaam maar zeker komt er straks orde en regelmaat in. Zo'n eerste week moet ik niet al te zwaar aan tillen, dat is niet goed voor je rug. Volgende week zal het wel beter gaan, meer gestructureerd en begin ik ook met solliciteren. Ook weer helemaal nieuw en spannend weer. Al dat geschrijf over koekjes heb ik trek van gekregen. Eerst even de cits eten geven en dan voor mezelf zorgen en nog lekker een klein stukje gaan lopen. Het slot heb ik vanmorgen vroeg al ingespoten met W5, dat doet het weer goed. Komt weer voor elkaar vandaag. Lekker weekend, zin in!

11. jan, 2019

Quote van de dag

"Al de dingen die je vergeten bent, roepen om hulp in je dromen."

Elias Canetti Oostenrijks schrijver, filosoof en Nobelprijswinnaar literatuur (1981) 1905-1994
10. jan, 2019

Twee jaar en 226 dagen zonder Sunshine

Waar ik het eigenlijk al direct over wilde hebben, zodra ik ervan gehoord had, was die achterlijke, terug naar de middeleeuwen gaande Nashville verklaring. Er kwam alleen wat tussen maar het zit me nog hoog dus dat moet er dan uit. Die Nashvilleverklaring wordt dan ook nog eens door politici ondertekend. Echt hoor. Stelletje onbewusten! En dat zijn ze dan ook echt. Wat er in die verklaring staat, is zo achterhaald, zo achttiende eeuws. Hou op zeg, ik vind het zo'n gruwel dat er mensen rondlopen, die er nog steeds zo over denken. Dat weet ik wel hoor maar voor hier in Nederland vind ik dat gewoon nog erger. Wat er staat er allemaal in, waar voel ik me zo boos over? Dat heb ik even nagezocht om precies te kunnen zijn.

De Nashville verklaring is gewoon een vertaling van het Nashville statement, Amerikaans natuurlijk. Hun president wil ook terug naar een eeuw of twee geleden en denkt dat je muren om landen kunt zetten en daar alles mee oplost. Niet zo gek dus, dat daar die oorsprong ligt. Maar goed, terug naar waar het om gaat. Er staat in hoe Christenen moeten omgaan met het geloof maar ook zaken als het huwelijk en seks. Nee, het is niet van 200 jaar geleden, het is van 2017. Het lijkt, voor mij in elk geval, een beetje op een homohaatmanifest. De ondertitel van het document luidt: een gezamenlijke verklaring over Bijbelse seksualiteit. En het verklaart waarom goede christenen homoseksualiteit altijd dienen af te wijzen. Nou ja, dat zegt wel genoeg voor hier. Wil je het exact weten, klik dan hier  al raad ik het niet aan. 

Vrolijk word je er niet van hoor. Ik niet tenminste. Ze durven nogal wat te beweren, zonder dat ze het ergens op kunnen baseren. Ja, op de Bijbel. Heeft God de bijbel geschreven? Nee. Mensen hebben de bijbel geschreven. En denk je niet dat er door al die eeuwen heen niet een beetje is bijgeschaafd door de een of andere kerk meneer, die zijn eigen mening daar gelijk een klein beetje heeft ingestopt. En als dat er een paar zijn, dan krijg je toch al aardig wat eigen meningen die er ingeslopen zijn. Bovendien, ik wil niemand zijn geloof afnemen hoor maar gelooft er nou echt nog iemand in dat hele Adam en Eva verhaal? Als vijfjarige prikte ik daar al gaten in. De schepping zit heel anders in elkaar en ja, daar zijn ook boeken over. Die boeken die bestudeer ik toevallig en de schepping begon echt niet met Adam en Eva zoals het in de bijbel staat.

Jezus werd ook niet geboren uit een maagd en verwekt door de heilige geest hoor. Welnee, Maria en Jozef moesten daar gewoon het normale werk bij uitvoeren. Alles wat in de bijbel staat, daar klopt niet zo heel veel van. Ik kan geen 27 boeken in ene keer even snel uitleggen maar alle antwoorden, op vragen waar de meeste mensen mee rondlopen, worden erin beantwoord. God is dan ook geen ouwe man met een witte baard die op een troon zit te oordelen, wie goed en wie kwaad is. Wie voor eeuwig mag rusten, oh de verveling en saaiheid, en wie zal branden in de hel. Nee, zo zit het niet. Wat ook zo is, is dat homo zijn, of lesbisch zijn, precies zo is, zoals de Oerbron het bedoeld heeft. En door daar zo over tekeer te gaan, gaan ze eigenlijk tekeer tegen God. Eigenlijk is dat gewoon nog grappig ook. Ze ontkennen daarmee zichzelf totaal.

Kijk, ik weet dat er meer mensen zijn die de boeken van Rulof niet kunnen lezen dan die ze wel kunnen lezen. Een ieder die daar aan toe is, krijgt ze vanzelf aangereikt. Maar om eventjes, en dan moet ik dat wel heel erg kort door de bocht doen, uit te leggen, althans proberen, waarom dat zo is, dan moet je er even vanuit gaan dat wat ik zeg waar is. Dan zie je hoe logisch het eigenlijk is. Je moet me niet geloven hoor, maar voor eventjes, neem het even aan. Er zijn drie hoofdwetten, namelijk vaderschap, moederschap en reïncarnatie. Er zijn honderdduizend dingen meer uit te leggen maar ik hou het even bizar kort.

Je krijgt, om een universeel, kosmisch bewustzijn te kunnen krijgen, zowel levens als vrouw, als levens als man. Je begint als man of als vrouw, eigenlijk ben je ene cel die splitst in een mannelijke helft en een vrouwelijke helft. Dat zijn de tweelingzielen, ook mooi om te vertellen maar daar gaat het hier nu niet over. Als je je zevende leven als man hebt gehad, je bent daarin op de volle 100% man, dan word je in het leven daarna als vrouw geboren. Logisch voel je je eigenlijk nog man maar je zit in een vrouwenlichaam. Dus val je ook romantisch voor vrouwen of, als het heel sterk is, voel je je niet thuis in dat vreemde lichaam. Voila, de lesbische vrouw of, bij die sterkere drang, de transgender. En andersom geldt het exact hetzelfde.

Dus, heel erg kort door de bocht maar wel 100% waar, de homoseksuele mens hoort net zo bij de schepping als de hetero. Mooier nog, we zijn allemaal al honderden keren homo of lesbisch geweest. We zijn ook alle rassen al doorlopen en hebben dus alle kleurtjes al gehad als huid. Discrimineren is dan ook het domste wat je kan doen. Want je bent het allemaal zelf of zelf geweest. Wil je daar meer over weten, kan je de boeken gaan lezen. Op deze site, onder 'links', kan je de Rulof site vinden. Ik leg het hier wel heel erg in het kort uit. Maar dat is wel de strekking, en die informatie komt rechtstreeks van de bron. Die boeken zijn geschreven op een speciale manier en de informatie is zuiver. Je hoeft me niet te geloven hoor, dat maakt mij echt niet uit. Ik geloof niet, ik wéét.

Waar het in principe om gaat, is dat je iedereen moet respecteren. Iedereen is gelijk, iedereen is evenveel waard. We zijn allemaal een klein stukje van die Oerbron en samen vormen we één geheel. Ik vind wel dat we ondertussen zover zijn, dat dit gewoon niet meer kan. Straks gaan ze mij nog op de brandstapel gooien omdat ik zeg dat de Bijbel niet klopt. Dat is ook nog niet zo heel lang geleden hoor, dat dit gebeurde. Die kerkhoofden die kunnen er wat van, ook zeker niet zoals het zou horen. Ze preken verdoemenis, dat bestaat ook al niet. Ooit komen ze wel zover, nu zijn ze daar nog niet. Dat is prima hoor, alleen respecteer elke levende ziel, laat een ieder in zijn waarde en maak geen pamfletten die mensen naar beneden haalt. Ben je nou helemaal gek geworden!

Arjen Lubach had er nu al een geweldige carnavalskraker op gemaakt, wil je die ook eens horen? Klik hier 

En wil je, net als ik ook gedaan heb, de tegenhanger wél ondertekenen, de liefdesverklaring, klik dan hier 

Eén laatste ding wil ik nog zeggen, God, de Oerbron, is liefde en houdt van al zijn kinderen in alle soorten en maten, kleuren en geaardheden, ze zijn hem allemaal even lief! Zo, dat moest me toch even van mijn hart! 

10. jan, 2019

Quote van de dag

"Angst is de belangrijkste bron van bijgeloof en één van de belangrijkste bronnen van wreedheid. Angst overwinnen is het begin van wijsheid.

Origineel: Fear is the main source of superstition, and one of the main sources of cruelty. To conquer fear is the beginning of wisdom."

Bertrand Russell Engels filosoof, wiskundige en Nobelprijswinnaar literatuur (1950) 1872-1970
9. jan, 2019

Twee jaar en 225 dagen zonder Sunshine

Heel raar tegenwoordig, dat ze zo kort van te voren sturen dat je pakket eraan komt. Bij DHL was ik het al gewend en ben ik er dan niet, dan ben ik er niet. Klaar. Nu kwam de enorme krabpaal met DPD, daar had ik al goede ervaringen mee. Alleen ook zij sturen nu een half uurtje van te voren de mail, we komen er zo aan. Oké dan, mazzel dat ik thuis ben. Het was namelijk best een zwaar pakket, al wist ik niet precies hoe zwaar. Maar wetende hoe zwaar de 'normale' krabpalen waren, dan zal dit een graadje erger zijn. Ik was al bang voor het uitpakken beneden in de gang en dan 100 keer op en neer te moeten.

Maar de man van DPD was een echte lieverd, ik kwam hem helpen maar hij vroeg me of ik beneden wilde blijven om op zijn bus te letten die open stond. Hij had al een zwaar pak boven en zette de andere twee in de gang voor hij met de tweede naar boven liep. Monsters van dozen waren het, niet te doen. Ik heb de derde opgepakt en halverwege nam hij die van me over. Een echte behulpzame man dus. Ook hij heeft weer pech, ik heb gewoon nooit geld in huis meer maar hij had echt wel een fooi verdiend. Nou ja, het is niet anders. Ik ga er toch echt niet speciaal voor pinnen en je weet ook nooit wanneer ze precies komen al had ik dat wel gewild. De drie dozen wogen zo ongeveer 25 kg per stuk. Bizar hoor.

Het was half twaalf, bijna lunchtijd. Alleen was ik pas dik vier uur later klaar met het in elkaar zetten van de krabpaal. Niet dat deze zo moeilijk was hoor, dat viel echt reuze mee. Vergeleken met die ik al heb, was deze super eenvoudig. Ook fijn voor als hij ooit eens uit elkaar zal moeten. Deze zit heel logisch in elkaar. Die ingewikkelde tekening maakt het erger dan het is. Waarom ik er zo lang over deed was meer omdat het ding loei zwaar was maar ook enorm. Ik heb lopen schuiven en trekken aan meubels en kastjes om het een goed plekje te kunnen geven. Ik had hem overdwars achter de bank willen zetten maar hij was daar gewoon echt veel te groot voor.

De cits kregen ondertussen de kolder in hun kop. Dat is altijd zo als er 'iets' aan het gebeuren is, alsof ze al gek worden van het nieuwe alvast. Als een stelletje bezetenen renden ze door het huis en liepen ze mij in de weg. Een soort van rare baldadigheid valt er dan over hen heen. Vooral Rainbow heeft er een houtje van om me in de weg te lopen. Hij springt in dozen en verscheurt de verpakkingsplastic alsof zijn eigen leven er echt vanaf hangt. Hij gaat aan krabpalen krabben die gewoon los op de tafel staan. Ja, die vallen dan om inderdaad. Hij gaat in het hokje dat je probeert vast te schroeven. Heel fijn allemaal, niet handig maar wel erg grappig. Hij weet dat hij me pest en dat zie je aan zijn felle oogjes en de uitdrukking op zijn snoetje. Daar moet ik dan nog het hardst om lachen.

Eens ik het onderstuk met de vier grootste palen klaar had, zag je pas echt hoe enorm hij zou worden. Er moest wat met meubels geschoven worden, wilde dit allemaal kunnen passen. Bank meer naar het raam, plek zat. Ladenkastje weg, mijn grote zware rolluik kasten opschuiven en zo had ik dan net genoeg plek om dat enorme gevaarte kwijt te kunnen tegen de muur. Natuurlijk schoof gelijk het kleed bij de bank ook op in allemaal hobbels en bobbels. Dat moest ook weer allemaal geregeld en opgeruimd worden. Zo'n stuk opschuiven ging gelukkig nog net. Even weer alles in verhouding zetten en het kleed wat verder naar het raam schuiven en weer onder de bank krijgen. Erg zwaar werk ook. Dit had ik vorig jaar december niet eens voor elkaar gekregen, zo'n dag als gisteren.
Uiteindelijk kreeg ik het voor elkaar, het had maar vierenhalf uur geduurd. Hij zat in elkaar, ze konden hem in gebruik nemen. Nou ja, geen kat te zien! Ik riep maar daar komt eigenlijk altijd alleen maar Rainbow op af. Ik pakte hem op en gooide hem in de hoogste slaapplek. Oh, nou, dat was toch wel erg lekker liggen daar. Hij is er gelijk gaan slapen. Er konden wel drie Rainbows liggen. Later op de avond moest ik hetzelfde doen met Skylar. Durven ze dat niet of zo? Rare jongens! Hij lag dus met zijn grote lijf half uit het mandje van de krabton. Voor hem heb ik juist zo'n hele grote gekocht. Ook hij bleef er direct liggen, toen hij eenmaal door had hoe comfortabel dat wel niet ligt. Hij heeft er de nacht doorgebracht. Toch gebruiken ze hun oude krabpaal en -ton nu nog even liever, die kennen ze al.

Dat komt nog wel, ze moeten even wennen. Ik ook hoor, wat een gevaarte zeg maar wel mooi en van echt goede kwaliteit. Dat merk je met het in elkaar zetten al. Daarom ging mijn hele dagschema eraan, maar kijk, dit soort redenen zijn geoorloofd. Het was pas de tweede dag, ja oké. Ik had hem ook eigenlijk vandaag verwacht, mijn 'vrije' dag. Het gaat zoals het gaat. Vandaag de boel hier doen, wat boodschapjes halen en ik had de wekker niet gezet. Ik heb uitgeslapen tot half zeven. Niet echt uitslapen maar wel lekker, zo zonder gepiep. Alleen voor ik kon gaan stofzuigen zat ik nog met een ontzettend obstakel. De krabpaal die naar boven moet. Hij stond op het gangetje behoorlijk in de weg te staan. De cits zaten er wel regelmatig in, die zouden het wel goed vinden als hij daar bleef staan.

Ik niet daarom moest ik er iets aan gaan doen. Ik had geen puf om hem uit elkaar te halen. Zo maar proberen dan? Anders moest ik wachten tot Kim kon helpen maar ja, zo'n geduldig type ben ik gewoon niet. Oké, trede voor trede met een gillende rug, het ging. De draai was erg lastig. Ik zette hem, eenmaal wat hoger op de treden, op mijn dijbenen en tilde het gevaarte zo elke keer een trede hoger. Die draai was funest en toen wilde mijn rug ook niet meer. Ik kon alleen niet terug. Ik had dat ding zo kunnen laten liggen. Dan kon ik wel niet meer naar boven maar de cits konden er wel langs. Nee, daar kan ik niet tegen. Ik maakte me nog even kwaad en eens de lengte voor de helft over de bovenste tree was, schoof ik hem plat de gang in en kon ik naar boven.

Die staat nu op hun kamertje, dat heb ik weer goed geregeld. Pijn mijn rug, dat wel, maar toch voor elkaar gekregen in mijn uppie. Ik had al iets klaar staan waar ik het hier echt over wilde hebben maar dat komt morgen wel. Tenzij er weer zoiets raars gebeurt. Vandaag dus geen schema maar wel een lijstje haha. Ik ben en blijf onverbeterlijk daarin. Ik wil altijd zoveel voor elkaar krijgen. Ik moet het echt eens afleren om mezelf zo af te beulen. Dat is toch zeker een rare afwijking! Wie doet dat nou bij zichzelf? Ja ik, dat bedoel ik, gewoon gek dus. Nou ja, vandaag niet al te druk maken dan maar en toch proberen dat lijstje leeg te krijgen. Lukt het niet, schuiven we iets door naar het 'vrije' weekend. Het komt vast nog wel eens een keertje goed met me, heus!

Ik heb net nog even wat kattenspray op de nieuwe krabpaal gespoten en ja hoor, daar kwamen de cits één voor één aanhuppelen. Die komen echt op de lucht af, hoever ze er ook vanaf zaten. Een soort catnip in een flesje is dat en het werkt altijd. Binnen de kortste keren zaten ze alle vier in de nieuwe krabpaal. Zelfs Aurora al ging zij uitgekookt een beetje onzichtbaar in het onderste bakje liggen. Moonlight ligt er ondertussen nog steeds, al een uurtje of twee. Hij heeft zijn nieuwe favoriete plekje wel gevonden. Ook katten hebben soms een klein zetje nodig om over de streep te komen. Rainbow ligt hier achter me nu, maar daar ligt hij altijd, dat ligt niet aan een verkeerde krabpaal. Nee, dat komt nog wel goed en anders heb ik het flesje altijd nog. Al weet ik zeker dat dit niet meer nodig zal zijn, ze weten nu hoe hij op alle plekjes ligt. Met de krabpaal komt het ook goed. Al goed? Eind goed!