Mijn kind is 37 geworden vandaag, dat had ik gisteren al verteld natuurlijk. Dan kan je wel eens gaan wandelen over Memory Lane. Wat is er veel gebeurd in al die jaren. Wij zijn een familie met veel drama’s. Mijn broer en ik trekken dat maar weer naar het positieve; de beste leerlingen krijgen de moeilijkste lessen. Zo lijkt het voor ons allemaal wel te zijn en ergens zit er wel iets in, in die bewering. Aangezien alles een reden heeft, zal ook dit een reden hebben. En ooit mogen we weten wat dat was allemaal. Tot die tijd, vind ik ons gezegde passend genoeg. Want sterk zijn we allemaal wel.

Mijn broer en San waren ook even bij Kim. Ben zit er een klein beetje doorheen geloof ik. Je hoort het zelfs aan zijn praten. Hij klinkt gewoon moe. Een verhuizing gaat je niet in je koude kleren zitten, dat weet ik ook wel. En dan vinden ze in dat huis echt nog de raarste dingen, die ook allemaal weer opgelost moeten worden. Ik kreeg er wel een idee van voor een totaal nieuw tv programma. Ik ga die John Williams eens even opzoeken. Sowieso een lekker ding maar ik heb een geweldig concept voor een nieuwe show voor hem; ‘Help, de vorige bewoner is een grote klunsklusser’. Bizar zeg! Ik, als vrouw alleen, kan alles wat ik daar tegen kom al tientallen keren beter. Ze zullen er voorlopig nog wel hun handen aan vol hebben. Dat is wel zeker.

Ben heeft alleen weer zo’n last van zijn rug ook. Hij is daar ooit totaal doorheen gegaan en is nooit echt meer de oude geworden. En dat is bij een verhuizing natuurlijk niet echt prettig. Vroeger was het echt een sterke beer. Dat is hij nog wel maar dan met een beetje kapotte rug en dat beperkt je behoorlijk. Ik denk ook dat hij toch wat meer moet gaan bewegen maar dat ik hem zelf ook wel duidelijk. Ik weet daar alles van. Nadat ik zo ingestort was, na mijn moeders begrafenis, heb ik ook praktisch geen beweging meer gehad een paar maanden. En dan merk je dat je uiteindelijk helemaal niets meer kan. Ik kwam niet eens de straat meer uit. Op het KCC waar ik werkte, liep je je een ongeluk. Kim heeft zo’n stappenmeter en die kwam regelmatig tot vijf kilometer hoor. Dat zou je zo niet denken maar dat was wel zo.

Ik kon het helemaal opnieuw op gaan bouwen en daar ben ik nu eigenlijk nog wel mee bezig. Zo hard gaat dat, vooral hoe ouder je wordt, hoe harder dat gaat. Ze hebben zitten vertellen wat ze allemaal al gedaan hebben en vooral wat ze allemaal nog moeten gaan doen. Ik begin al een klein beetje blijer te worden dat ik hier voorlopig nog even blijf. Kim had weer een geweldige taart gebakken, met verse aardbeien en bosbessen. Heerlijk, dat talentje heeft ze toch wel van mij hoor. Een banketbakker doet het ook zo maar die doet het dagelijks. Het was even gezellig en ik hoop dat ze blij is met haar cadeautjes. Ook van haar oma en kleine oma had ik cadeautjes voor haar. En toen ging ik op weer op pad.

Bij de Praxis heb ik een vijf liter emmer lichtgrijs laten mengen. Ik had een klein stukje van de stof mee, waar ik de bank mee had bekleed. Een heel zacht grijs is dat. Ik moest wel lachen hoor want de kleur waar we bij uitkwamen heet “Damp”. Heel toepasselijk weer, omdat ik niet meer rook maar soms wel damp. Ik vond hem wel grappig. Ik ben ook nog naar de Action geweest. Toch even wat kwastjes erbij gehaald. Omdat ik alle meubels laat staan, doe ik de muren met een grote kwast. Dat vind ik netter werken, je knoeit een stuk minder. Oké, het is ietsje meer werk maar een stuk minder schoonmaken. Daarom kan je dat dan tegen elkaar wegstrepen. Ik werk heel secuur, met alles dus ook met muren sauzen. Daar ga ik volgende week maar eens aan beginnen. Eerst een Paasweekend reces houden. Dat mag ik wel, ik heb hard gewerkt de afgelopen weken.

Alle dozen met afval en dump spullen zijn weg. Ik ben officieel klaar met de zolder. Bij de Action hadden ze weer veel te leuke dingen en ik kon het niet laten. Er waren twee van die bol met kleine lichtjes stuk en die hadden ze nog! Ik heb er twee meegenomen en nog meer leuke lamp dingen. Het hele balkon staat vol met Boeddha’s en ze hadden er eentje met een lampje, solar. Ook mee genomen. En ze hadden oplaadbare vlinders en een pauw. Ook mee genomen. Oh wat erg. Over een jaar heb ik straks geen eten meer, als ik nog geen baan heb maar goed. Wie dan leeft die dan zorgt. Wat kan mij het schelen. Ik vond ze gewoon té leuk. Vanavond even kijken hoe het staat.

Ik moest ook nog vijf van die in de grond prik lichten hebben, of hoe heet zoiets. Die waren allemaal stuk. Er stonden nog dezelfde lampen maar als die al stuk zijn na een winter op zolder, dan hoef ik ze niet meer. Gelukkig is de Action er spotgoedkoop mee allemaal. Ik heb nu een andere versie mee genomen. Tot mijn grote verbazing, wilde ik de kapotte lichtjesbollen weg gooien en toen bleken ze het toch te doen! Nou ja! Neppers. Die heb ik maar weer opgehangen en vanavond ook maar even kijken of het niet een tijdelijke opleving was of dat ze het echt doen. Ik vind ze toch schattig dus twee extra is geen probleem. Vanmorgen maakte ik de gisteren binnen gekomen post open en wenste gelijk dat ik dat gisteren gelijk gedaan had.

Het was een brief van het RDW dat mijn auto niet verzekerd was en dat ze dit op 15 april gecontroleerd hadden. Heel raar dit! Ook heel vervelend was dat ik niet gelijk mijn verzekering kon bellen. Die zijn er verdorie niet eens om half zeven. En waarom niet? Ik had ze nu toch nodig zeker! Eindelijk werd het negen uur en omdat het goede vrijdag was, belde ik met mijn vingers gekruist. Gelukkig namen ze op. Er klopte niets van in elk geval, de dag dat ik hem kocht was ook de dag dat de verzekering in was gegaan. Ik moest ze een foto van de brief sturen, dan gingen ze het direct in orde maken. Ik kon gewoon gaan rijden want ik ben gewoon verzekerd.

Zo, dat dacht ik ook ja! Hoe dit kan, geen idee maar ik heb netjes gedaan wat ik hoorde te doen en volgens mijn verzekeraar hebben ze dit ook gewoon gemeld. Ik zal het nog wel horen. Ik bel anders dinsdag gewoon nog een keer hoor. Ik hou niet van die grapjes! Ik heb dinsdag ook weer een gesprek over een opleiding met baangarantie. Allemaal even duimen voor me graag. Deze zou ik dan zelf moeten betalen maar daar kan misschien nog wel een oplossing voor gevonden worden.

Laat ik eerst dat gesprek maar even afwachten voor ik me daar druk over ga maken. Dat komt dan nog wel. Mocht ik niet gaan studeren, dan stort ik me naast het solliciteren gewoon weer op mijn boek schrijven. Eerst de openstaande opdrachten afmaken en verder alleen wat schilderen ter ontspanning tussendoor. En als eerste maak ik dan het nummerbord voor mijn broer af. Ik heb nog wat opdrachtjes die voor 20 juni af moeten en een stel glazen voor de eerste mei. Daarna wordt het dan een uur of vier per dag schrijven. Dan kom ik ook een eind. Maar eerst volgende week én dat gesprek én de huiskamer. Dan kan ik er weer tegenaan. Lekker!

"Verveling is dus een essentieel probleem voor de moralist, aangezien minstens de helft van de zonden van de mensheid veroorzaakt worden door de vrees hiervoor.

Origineel: Boredom is therefore a vital problem for the moralist, since at least half the sins of mankind are caused by the fear of it.
Bron: The conquest of happiness (1930). Voor de volledige tekst zie: russell-j.com"

Bertrand Russell - Engels filosoof, wiskundige en Nobelprijswinnaar literatuur (1950) 1872-1970

Wat een weertje zeg, wat kan een mens daar toch van genieten! Ik ben dan ook weer raar actief geweest. Maar dan wel met dingen waar ik, gek genoeg, weer energie van krijg. De ramen zijn gezeemd, hier beneden, van binnen en van buiten. En dat vind ik altijd zo heerlijk! Van die glimmend schone ramen geven me echt iets van energie en vrolijkheid. Natuurlijk ben ik een beetje prettig gestoord dus daar kan het ook aan liggen hoor. Als je het niet hebt, dan heb je eigenlijk pech. De spiegels en glazen deuren ook gelijk meegenomen en dan blinkt alles zo lekker. Daarna nog even goed gestofzuigd, dat was ook wel nodig. En dan morgen of overmorgen even het onkruid tussen de tegels weg spuiten.

Of zal ik dat zo meteen nog even doen? Ik weet het nog niet, ligt eraan. Ik moet me nog wassen en aankleden ook. Het is al bijna 13 uur. Maar ja, ik was zo lekker bezig, ik wou niet met mijn schone okseltjes lopen klotsen. Dat ga ik zo meteen wel even doen hoor en dan ook nog even lekker naar buiten. Wat boodschapjes doen of zo of gewoon een stukje lopen. Daar is het weer veel te mooi voor. En als ik dan terug kom, lekker het balkon even doen. De plantjes willen ook wel wat te drinken denk ik. Ik zag gisteren dat er drie prachtige knoppen zitten in de Rododendron. Die heeft alleen maar, prachtig paars, gebloeid toen ik hem kocht. Alle jaren erna is het niet gelukt. Of ze ook nog uit gaan komen die knoppen, geen idee.

Ik hoop het wel want ik vind dat zulke prachtige struiken! Maar ja, zou het dan al niet uit moeten zijn gekomen? Die bloemen meestal rond april toch? Vroeg in de lente in elk geval, dacht ik toch. Nou ja, we zien het wel. De klimop heeft het ook moeilijk gehad, te zien aan al de dode blaadjes maar de pot met kattenkruid en klimop, die doet het goed. Boeddha zit er nu de wacht te houden, bij elke plant trouwens. Dat komt vast helemaal goed hier. Straks lekker de vloer ook schoon. Eigenlijk jammer hoor, ik vind dat onkruid van hier best mooi. Met van die schattige kleine roze bloempjes. Maar ja, dan wordt het echt een zooitje. Ik vind muisjes ook lief maar ik wil ze toch niet door mijn huis hebben lopen. Daarom mag je dat gerechtvaardigd weg halen of vallen zetten. Al doe ik dat liever niet.

Ik ben ook bezig geweest met allerlei dingen uitzoeken, zoals de lichtjes die buiten rond het raam zitten op het balkon. De stekker zit hier binnen maar er leek één snoer niet meer te werken. Ik heb de boel nu anders staan, gelukkig. Want wat blijkt? Dat kleine monstertje van een Rainbow, heeft ijskoud het snoertje doorgebeten. Ik weet zeker dat hij het was, omdat ik hem een paar keer daarachter vandaan heb moeten jagen. Nu staat het zo, dat hij niet meer in dat hoekje kan en de snoertjes zijn nu ook opgerold. Hij had grote mazzel dat het stroom er niet op stond tijdens het doorbijten. Anders had ik een dooie Rainbow uit dat hoekje moeten vissen. Oh mijn hemel! Ik moet er maar niet verder over nadenken.

Dit is een heel fijn snoertje, en hij en Skylar zijn gek op touwtjes doorbijten. Alleen de normale elektriciteit snoeren bijten ze nooit door. Dit fijnere werk blijkbaar wel. Goed dat ik dat weet! Dan kan ik er rekening mee houden straks met de kerst. Het lummeltje! Ik weet nu goed alles te vinden op zolder en ben een kroonsteentje gaan pakken en een tang om de draadjes bloot te leggen en nu werkt de boel weer. Er zijn wel wat lampjes stuk maar de meesten branden nog wel. Dat staat altijd zo gezellig in het donker. Ik ben benieuwd hoeveel van de lichtjes het nog doen ook. Vandaag hebben ze allemaal lang genoeg zonlicht gekregen om op te kunnen laden. Gisteren had ik er al voor gezorgd dat ze op ‘on’ staan allemaal. Gisteren deden er twee het al! Nu de rest nog. Of ze het allemaal nog doen, dat zie ik vanavond pas. Wat het niet doet zal ik weg halen. Dan kan ik weer kijken wat voor leuks de action allemaal heeft morgen.

Morgen is mijn kindje jarig. Dan wordt ze verdorie al weer 37! Dan besef je pas helemaal dat je er niet jonger op wordt ook. Ze is ziek en ze viert het niet maar ik ga natuurlijk morgen wel even naar haar toe. Als ze te moe is zet ik zelf wel koffie. Maar het zomaar voorbij laten gaan, nee daar is ze te bijzonder voor. Ze wordt wel erg verwend dit jaar. Ze heeft al een paar cadeautjes binnen, die kreeg ze vorige week al. Maar wat ze niet wist is dat ik er nog meer heb. En van haar oma krijgt ze ook cadeautjes! Ze denkt dat ze het weet maar ze weet het niet. Dat ziet ze morgen wel. En ik weet dat ze mijn blogs leest dus dan is ze vanaf het moment dat ze dit leest, vreselijk nieuwsgierig.

Daar heb ik altijd zo’n lol mee gehad toen ze nog klein was. Oh wat was ze altijd nieuwsgierig. En ze wist ook dat we haar cadeautjes altijd lang van te voren in huis hadden. En dan ging ze op jacht. Ik deed dan wel eens zomaar een doos in pakken. Soms deed ik daar dan dingen in die rammelden. Want als ze een doos vond, dan rammelde ze echt de boel door elkaar. Niet beseffend dat sommige cadeaus ook wel eens breekbaar zouden kunnen zijn. En nieuwe kleding, speciaal voor haar verjaardag kreeg ze ook altijd. Verder werd ze echt nooit verwend hoor. Neu, echt niet. Met de kerstcadeaus ging ze ook zo tekeer. Verder is ze niet nieuwsgierig hoor. Neu, echt niet.

Lang zal ik niet blijven, dan kan ze daarna weer lekker rusten. Ik weet veel en veel te goed hoe ze zich voelt en wat ze voelt. Anders had ik het echt nooit kunnen begrijpen. Dat merk je aan veel mensen, ze zullen het nooit snappen als ze het zelf niet mee maken. En dan kan ik zeggen omdat dit ook voor mij geldt. Dan mag dat. Ik ga daarna lekker naar de Praxis of zo, muurverf halen. Zo lichtgrijs als de bank, grote emmer. En zwart, klein beetje nodig dus klein emmertje. Ik moet even naar de Action en de AH ook. Dan is daarna de dag wel zowat voorbij. En dan ga ik gewoon lekker even op het balkon zitten lezen. Of anders, als het te fris is, lekker op de bank. Ik heb weinig tv gekeken de laatste tijd dus ik heb veel om terug te kijken. Ik neem van alles op maar ook dat kijk ik lang niet allemaal. Wel mijn meest favoriete serie ever, Grey’s Anatomy. Groot fan al vanaf dag één en dat zal ik blijven tot het stopt. De meesten lijken wel familie, zo vertrouwd ben je er mee geworden na al die jaren.

Ik had het weekend willen gaan verven en alles maar dat ga ik nou eens niet doen. Dan heb ik echt niets geleerd. Ik moet gewoon nu even rust nemen, even relaxen. Ja, oké, de boel doen is voor mij ook een soort relax maar toch, je moet ook een keertje echt relaxen. Voor ik ziek werd had ik dat al jaren en jaren niet gedaan. In mijn vakanties verbouwde ik het huis of was ik aan het opknappen waar dan ook in huis. Ik vond dat niet meer dan normaal, wanneer moet je het anders doen als je maar in je uppie bent? Maar ik weet nu dat je soms ook even moet bijkomen. Daarom ga ik dit weekend alleen maar relaxende dingen doen. Wat weet ik nog niet maar dat hoeft ook niet. Het is Pasen, lang weekend dus. Kim is jarig op Goede Vrijdag, het is dan ook een erg goed kind. Ik hou van haar en dat doe ik niet zomaar natuurlijk.

"Niets in het leven hoeft gevreesd te worden. Het hoeft alleen begrepen te worden.

Origineel: Dans la vie, rien n'est à craindre, tout est à comprendre."

Marie Curie - Frans natuurkundige, pionier radioactiviteit, 2x Nobelprijswinnaar 1867-1934

Dat er gisteren iets aan de hand was met me, merkte ik wel toen ik op de bank ging zitten. Ik ben als een betonblok in slaap gevallen. Rond negenen vonden de katten het wel genoeg, het werd snoepjestijd en dan worden ze zenuwachtig van een slapend vrouwtje. Hoe kunnen ze anders snoepjes krijgen? Met moeite kwam ik weer tot de mensen, of in dit geval; katten. Ze hebben ruim op tijd hun snoepers gehad hoor, stelletje Maffioso. Wat een dwingelandjes zijn het toch. Mijn ogen bleven zelfs na de uurtjes slaap branden. Het was wel een heel erg ongunstig moment om een allergie aanval te krijgen. Gelukkig waren er genoeg mensen bij Ben en San, daar hoefde ik me niet schuldig over te voelen. Zo groot is dat huis nou ook weer niet.

Ik moet ook nog voorzichtig zijn met mezelf, ik voelde gisteren al dat het net even teveel was sowieso, allergie of niet. Kijk, hier thuis is anders, dat doe ik in etappes en neem genoeg rust tussendoor. Dat doe je niet bij een verhuizing normaal gesproken, dan werk je door. Alleen, dat kan ik nog niet. Dat is toch even anders dan in je eigen huis je zolder opruimen. Dat bleek wel weer en dat had ik kunnen weten. Ik heb ze gevraagd hoe ze geslapen hebben en hoe de hondjes het doen maar ze geven geen antwoord. Hopelijk gaat het goed met ze en hebben ze alleen even rust nodig. Ja, verhuizen is niet leuk, in geen enkel geval. En bij elke verhuizing, van wie dan ook, blijf ik me verbazen over mijn oma, die daar haar hand niet voor omdraaide, zelfs niet op hoge leeftijd.

Ik had dat eerder moeten schrijven, dat ik niets hoorde. Direct daarna gaf San teken van leven. Ze hebben heel diep geslapen, alleen de honden werden even gek beneden. De broer van San, Robin, heeft dit keer beneden geslapen daardoor. Die arme beestjes weten ook niet wat ze overkomt natuurlijk. Net als de mensen, zullen die ook hun draai nog moeten vinden. En ook net als bij mensen, is zoiets voor honden ook niet fijn. Maar ze hebben wel drie keer zoveel ruimte en dat vind ik fijn voor ze. Dat mocht ook wel en zitten ze niet nog een zomer in dat kleine krot waar ze vandaan komen. Dat is voor honden en mensen het beste!

Waar ik niet zo blij mee ben is het UWV. Het lijkt wel of die man opzettelijk maar de helft van mijn mails leest. Of hij antwoord niet maar kopieert een stuk uit mijn mail. Of hij stuurt een link erbij en als ik daar dan ga kijken, dan heb ik geen idee wat ik daarmee moet. Echt hoor, en dan niet kunnen inloggen wanneer jij wilt of moet. Je zou van minder gaan kwijlen en in een kamer met zachte muren met een trui met hele lange mouwen aan in een hoekje zitten. Zo, dat is eruit! Wat een gedoe zeg. Het ene centrum biedt een dure opleiding aan met baangarantie, maar ze zitten niet aangesloten bij het UWV. Daar heb ik dus niks aan, want ik kan geen 8000 euro ophoesten zomaar. Dan zit er wel eentje aangesloten maar dat is zonder baangarantie, voor 6.500 en dan doet UWV het ook niet.

De goedkoopste van 4200 euro vergoeden ze ook niet, ook geen baangarantie. Met andere woorden, ook al wil je graag, echt helpen doen ze je niet. Ja, richting gekkenhuis. Mijn rechteroog begint al te knipperen op onwillekeurige momenten. Om gek van te worden. Ik ben zelf maar verder aan het zoeken en heb toch een afspraak gemaakt voor een infodag op 28 mei. Ook al denk ik daar weinig aan te hebben ondertussen. Ze mailen net terug, je moet dan al een baan hebben bij een apotheker, dat is lastig vinden natuurlijk. En zou je de BOL versie willen doen, geen baangarantie ook, dus heeft ook geen zin dan. Daarom heb ik Van Leren Naar Werken toch ook maar gemaild voor een afspraak voor een gesprek. Ook al zitten zij dan niet aangesloten bij het UWV, zij geven wel een baangarantie en misschien weten zij dan ook wel een oplossing om de opleiding te kunnen bekostigen. Ik ben er al achter, van het UWV moet je het niet hebben in elk geval. Bizar eigenlijk.

Als ik gisteren en vandaag bij elkaar tel, dan ben ik er al meer dan zes uur mee bezig. En had je dan nog wat, maar nee, je hebt helemaal niks. En die man die frustreert me zo ontzettend! Ik blijf beleefd hoor in mijn mails maar oh wat een domme antwoorden geeft hij. Hij laat zien ook dat hij mijn mail niet leest door zijn antwoorden want ik ben niet zo dom dat ik dat niet merk. Alleen heeft hij dat zelf niet in de gaten. Ik ga er iets van zeggen hoor, maar dan wel tijdens een persoonlijk gesprek, dat er nog aan zit te komen. Binnen 50 dagen moet dat weer. En dan zeg ik het ook. Als je dat via de mail doet, dan komt het misschien totaal verkeerd over maar ik wil hem er toch op attent maken. Doe je werk gewoon goed, als je het dan toch doen moet. Maak het leuk voor jezelf, daag jezelf uit, weet ik veel. Maar ga niet klakkeloos vragen, heeft u wel een afspraak gemaakt daar en daar, als er in mijn mail die je aan het beantwoorden bent staat ‘ik heb de 17^e een afspraak gemaakt’… Van dat soort dingen kan ik dus flippen. Maar dat gaat hij dan ook te horen krijgen, doe er maar iets mee voor de volgende dan. We zijn dan wel werkeloos maar zeker niet achterlijk!

Ik ben vandaag ook maar aan het balkon vast begonnen. Er stond een grote doos met ‘balkon 2018’ op zolder en die moet straks in een krat. De doos gooi ik weg en de spullen heb ik op het gras gegooid. Daar ben ik rustigjes aan mee bezig. Af en toe beetje schrijven tussendoor, zodat ik me niet gelijk weer over de kop werk. Natuurlijk had ik het kunnen weten, dat het gaat regenen als ik net alles heb neergelegd. Maar dat geeft niet, ik smelt er niet van. Deze week zou het warm worden met veel zon, behalve vandaag. Daarom ben ik juist het balkon gaan doen. Als het te warm is, dan is dat ook niet prettig. Maar de boel ligt er weer netjes bij en moet alleen nog worden schoongespoten maar dat doe ik van de week nog. Alle leuke lichtjes hangen er weer. Misschien alleen nieuwe lantarentjes, ik denk dat die het niet meer doen. Komt goed.

Krijg ik net weer mail van het UWV, gaat hij ook met VLNW een afspraak maken. Dat is dan al het tweede bedrijf waar ik ze op attent maak. Helaas scoor je er niks mee. Ik heb dinsdag de 23^e zelf een afspraak daar, dan zie ik wel hoe of wat en wie weet hebben zij er een oplossing voor? De man van het UWV gaf me dan wel weer een link met een vacature voor apothekers assistente in opleiding. Dat is heel lief van hem en dat had hij niet hoeven te doen. Helaas is het wel de link naar de vacature waar ik afgelopen vrijdag al op heb gesolliciteerd en heb ik er zo niets aan. Maar toch, voor hetzelfde geld had ik die nog niet gevonden en dan had het prachtig uitgekomen. Ik heb er nog niets van gehoord verder maar wat niet is, kan nog komen. Eerst maar dinsdag naar die afspraak en zien wat er daar uit zal komen. En tot die tijd, ga ik de komende dagen heerlijk genieten van mijn lekker opgeruimde balkonnetje. Mooie dagen, kom maar op!