Als scherven geluk brengen dan ben ik wel heel erg gelukkig geworden deze week. Jeetje zeg, wat ik niet allemaal gebroken of omgegooid heb. Ik heb de ene pink open gehaald en de andere kwam ook glas in en daar zit nog een stukje, heb ik zo het vermoeden. Het ging goed ja. Ik heb nog mazzel want het had veel erger kunnen zijn nog. Enkele dingen braken niet terwijl ik dat toch echt verwacht had. Jammer genoeg ook een paar mooie glazen dingen die ik had willen beschilderen. Aan de andere kant dus heel veel geluk dat die nog niet beschilderd waren! Zo moet je het dan maar bekijken en dat doe ik dan ook maar. Echt hoor, ik bleef aan de gang. Ik weet het aan eigenlijk te moe zijn en toch nog niet kunnen stoppen. Dan word je onhandig, dat heb ik wel gemerkt. Ik ben nou eenmaal een doordouwer en ik ben bang dat ik dat heel lastig af zal leren. Als het even gaat dan doe ik gewoon te snel te veel. Leer dat maar eens af na meer dan een halve eeuw.

Maar ook fotolijstjes die stuk gingen. Gisteren viel het fotolijstje met de grote foto van Sam. Het gekke was dat het lijstje zelf stuk was maar het glas niet. Nou ja, ook raar. Ik ben ook alles aan het verhangen, behalve mezelf. Het ziet er dan wel gelijk heel anders uit. Oh ik wil zoveel nog en er is gewoon te weinig tijd voor in een dag. Maar goed, ik maak lijstjes. Alleen dit keer loopt het lijstje ook redelijk uit de hand. Het is nogal een lange geworden. Vandaag heb ik boven alles en opgeruimd en schoon gekregen. Alleen moet ik er nog dweilen. Daar had ik geen puf meer voor maar dat doe ik van de week. Ik heb het wel even gehad met al dat op mijn eigen hals gehaalde gedoe. Eventjes een klein beetje minder.

Mijn broer gaat ook nog verhuizen komende week, wel leuk, naar zijn eigen huis. Ik ben bezig met een plank drijfhout te beschilderen met zijn huisnummer. Dat is nummer 10, niet gek, zoals mijn moeder genoemd werd en haar geboortedatum 10-10. We wisten het eigenlijk al wel, dat het zoiets zou worden. Zou mijn nieuwe huis op nummer 13 komen? We gaan het wel zien tegen die tijd. Ik heb op mijn lijstje staan dat ik ergens in deze week alle dozen naar beneden moet krijgen. Het zijn er nog zes maar dan wel flinke jongens. En de foto spullen moeten naar boven en ook wat dozen met mijn kunstwerkjes kunnen naar boven. Zo wordt het beneden allemaal weer wat netter en bovendien is boven alles erg netjes en kan dat ook zo gehouden worden. Heerlijk vind ik dat! Heerlijk zoals het nu gaat, dat ik daar weer van kan genieten en er niet als een berg tegenop kijk. Daar ben ik echt zo dankbaar voor!

De rest valt mee, dat zijn klusjes die af en toe tussendoor kunnen. Het wordt mooi weer als het goed is en dan kan het balkon ook weer gelijk netjes gemaakt worden en de ramen lekker zemen overal. En als dan alles van het lijstje af is, inclusief het sauzen van de huiskamer, dan ga ik naast het solliciteren weer even plaats maken om te schilderen. Ik heb twee schilderijen die af moeten en wel twintig kleine schilderijtjes die gemaakt moeten worden. En een pot vol met dots, die moet ook af en nog één stel glazen. Daarna ga ik aan iets moois beginnen en ik weet al wat. Maar eerst alles afmaken nu. Anders staat er teveel en komt er niets af. Ik heb al veel om op een markt te kunnen staan.

De truc wordt om het allemaal daar te krijgen aangezien ik nu zo’n klein autootje heb. Ik heb al hulp gevraagd aan mijn broer en Kim. Die kunnen misschien dan meerijden er naartoe en hopelijk hoeft er niet al te veel meer terug. Maar dan kunnen ze me nog helpen met de lege bakken want echt, in Lila past niet al teveel. Dat geeft normaal niet alleen bij dit soort dingen is het even wat minder. Toch, zo zuinig als ze is, is dat het wel waard. Ik heb namelijk nog steeds niet getankt vanaf ik haar heb. Ik heb nog steeds een kwart tank! Dat is echt wel bijzonder hoor.

Karina kwam van de week trouwens met iets, dat was ook wel weer apart. Ze zegt; ‘ik weet nu wel waarom heb bij jullie die 13 is, die zo bijzonder is. Oh ja? Hoe dan? En toen stuurde ze het volgende: Liefde – ahawaah door Joop Neven. Het Hebreeuwse woord voor “liefde”is “ahawaah”: אהבה De totale getalswaarde hiervan is 13 {1+5+2+5}. De Bijbel leert, dat God liefde is: “Wie niet liefheeft, kent God niet, want God is liefde”{1Joh.4 vers 8}, en “En wij hebben de liefde onderkend en geloofd, die God jegens ons heeft. God is liefde, en wie in de liefde blijft, blijft in God en God blijft in hem”{1Joh.4 vers 16}. Het Hebreeuwse woord voor “één” is  “echad” אחד De totale getalswaarde hiervan is ook 13 { 1+8+4}. “Eén” of “echad” wijst op de “de totaal Andere”, namelijk het Hoofd van de schepping. “echad”, אחד  de 1 {alef} wijst op God Zelf, de 8 {cheeth} wijst op de Eeuwige en de 4 {daleth} wijst op het zichtbare. M.a.w.: God , de Eeuwige, drukt Zich in het zichtbare uit.

Overeenkomst tussen “echad” en ahawaah” God is: Eén; Hebreeuws: “echad”= 13 God is: Liefde; Hebreeuws: “ahawaah” = 13! “Liefde “ kan omschreven worden als “het vermogen tot eenwording”. Bovendien kan “ahawaah” nog opgevat worden als de 1{nl. God}, die 5 {nl. genade} geeft. “Genade geven” is een uitdrukking van liefde. De liefde van God wordt in Zijn Zoon uitgedrukt, zie Romeinen 5 vers 8; “God echter bewijst zijn liefde jegens ons, doordat Christus, toen wij nog zondaren waren, voor ons gestorven is”. Door op God te vertrouwen, door Zijn Liefde te accepteren, wordt de mens één met God. De liefde brengt alles onder dak. De N.B.G – vertaling zegt in 1 Kor.13 vers 7: “Alles bedekt zij….”. Maar letterlijk staat er: “de liefde brengt alles onder dak”. Dat is de “ahawaah”, de Goddelijke liefde. Hiermee zie je dat de liefde niet te delen is, de liefde is één, “de grotere van deze is de liefde”. {1Kor.13 vers 13}.

In die Liefde, in die “eenwording” wordt al het verlorene weer tot zijn bestemming gebracht. ” opdat God zij alles in allen” {1Kor.15 vers 28}. God is: Eén; Hebreeuws: “echad”= 13 God is: Liefde; Hebreeuws: “ahawaah” = 13 En tel de getallen van deze woorden bij elkaar op.  Dat is 26 en is de Naam van God J H W H 10-5-6-5= 26. En natuurlijk, hoef ik niet uit te leggen dat 26 weer 2 x 13 is. Echt bijzonder wel, vond ik. Niet dat het bij ons op die manier ontstaan is maar na mijn moeders overlijden is het toch wel een heel speciaal getal geworden voor de complete familie. Zelfs Karina kreeg ermee te maken. Kan je nagaan. En zij kwam dan weer met dit hele verhaal. Echt hoor, het wordt steeds specialer. Al was het dat voor ons toch al, ook zonder dit mooie verhaal.

Er zijn alweer twee dozen beneden, nog vier te gaan. Mijn dag is vol geweest vandaag en ik heb zowat geen seconde gezeten. En toen ik dat net deed viel ik als een blok in slaap met als gevolg dat de cits vrij laat eten hebben gekregen. Om zeven uur pas. Geen wonder dat ze me wakker wilden maken! Nou ja, kan ook een keer gebeuren hoor. Mijn haar zit redelijk, ik moet nog leren werken met die steampod. Het zit leuk hoor, maar hoe zij die krullen er zo in kreeg, geen idee. Maar ik moet ook nog een tang borstel hebben. Zo met je handen ermee werken, dat is niet handig.

Gelukkig ben ik goed in mijn haar doen, dat komt nog wel. Even handigheid erin krijgen. Nu even wat fotootjes bij elkaar plakken van de zolder en de zijkamer en dan ga ik lekker koffie maken en verder kijken naar Overspel, goeie serie! Morgen krijgen Ben en San de sleutel en die zijn nu al zenuwachtig. Aan het nummerbord voor mijn broer kwam ik niet meer toe. Ik heb namelijk ook nog lichtjes gemaakt in het trapgat en dat was ook een flinke klus. Misschien krijg ik het bord morgen af, zo niet, dan verhuizen ze maar vast hoor. Genoeg te doen nog voordat hij het bord op kan hangen! Komt helemaal goed, met alles en iedereen en altijd. Echt waar hoor!

"Heb je vijanden? Goed. Dat betekent dat je, op een moment in je leven, voor iets bent opgekomen.

Origineel: You have enemies? Good. That means you've stood up for something, sometime in your life."

Winston Churchill - Engels staatsman en Nobelprijswinnaar literatuur (1953) 1874-1965

Zo, hè hè, ik zit met mijn hoofd in de Olaplex. Dat is een soort medicijn voor beschadigd haar en dat heb ik nu wel. Ik wist trouwens niet dat je haar rood of zwart verven veel grotere schade aan je haar doet dan blonderen. Weer wat geleerd. Het is al superknap dat het rood eruit is. Als je toch ziet hoe het was, dan is het eigenlijk een klein wondertje dat het weer blond is! Niet alle kappers kunnen dat zonder je kaal te maken. Angelslook kan dat blijkbaar wel. Maar ja, goed voor je haar is het natuurlijk niet en bij fijn haar, zoals ik dat heb, is twee keer ontkleuren dan ook geen kattenpis. Daarom is mijn haar ook niet de kleur die ik aanvankelijk wilde. Al vind ik dat helemaal niet erg omdat ik de kleur, die ik nu heb, ook best mooi vind.

Er is een hoop afgebroken, maar ja, dat was te voorzien. Om het echt de kleur te krijgen die ik wilde had het nog een keer ontkleurd moeten worden maar de lieve dame zei dat ze dat niet ging doen. Dan zou het echt allemaal afbreken en dat wilde niemand natuurlijk. Het was een dure en zware les om mijn haar zo donker te maken. Dat was de eerste en ook zeker weten de laatste keer dat ik zoiets geprobeerd heb. Ik wilde al jaren rood haar proberen en ik durfde nooit. Ik wist natuurlijk dat het onomkeerbaar zou zijn en dat ging me net even te ver. Nu dacht ik, kom op, een totaal nieuw begin, een totaal nieuwe look. En ik vond het ook mooi, een mooie kleur ook en het stond me best aardig. Alleen had ik nooit en te nimmer kunnen vermoeden dat ik er niet aan zou kunnen wennen.

Wist ik veel dat de kleur waarmee je geboren bent, zo’n groot deel is van je identiteit is! Dat had ik helemaal niet verwacht. Ja, ik heb wel eens donkere puntjes gedaan en heel vroeger is het ook een keertje donker geweest. Maar ietsje donkerder dan normaal zeg maar. Dat is eigenlijk dan nog steeds blond. Dus dat dit mooie diepe kastanje niet in mijn systeem zou komen, was niet bij me opgekomen! Hoe kan je dat ook weten? Ja, pas als je het gedaan hebt. Toen ik nog dacht dat ik aanstaande woensdag nog naar die sollicitatie zou moeten, kon ik het maar niet verkroppen dat ik daar niet als mezelf naartoe zou kunnen gaan. En ook dat ik op de bruiloft van mijn broer met dat donkere haar zou zitten. Als je me dat ervoor had verteld dan had ik je glashard uitgelachen. Maar het was echt zo.

En als je dan van iedereen hoort dat je het rood er niet uitkrijgt, dan wordt je best wel triest. En ik werd er steeds triester van. Ik bleef ook schrikken van mijn spiegelbeeld. Keek ik in de spiegel, dan keek er een vreemde terug en dat was heel raar. Ik was het gewoon zelf niet. En het ging ook niet wennen en beter worden, nee het werd erger. Ik vond het niet leuk meer vorige week. Ik moest er iets mee doen. En ik heb Angelslook al jaren in mijn vriendenlijst en ik kijk regelmatig naar de filmpjes en foto’s die zij er altijd op zet. En ik weet nog dat ik eens dacht, als ik het ooit zou laten kleuren door iemand anders, dan zou ik het alleen maar door haar laten doen. Ik heb namelijk een soort kappersfobie. Vraag me niet waarom, al heb ik wel een vermoeden. Maar ik ga nooit en te nimmer naar de kapper. Ik doe alles zelf.

Maar ja, dit, nee dit durfde ik niet. Ik wist ook dat ik er niet de juiste middelen voor had en ik wist ook niet hoe het uit zou pakken. En zoals ik nu heb meegemaakt, na die eerste keer ontkleuren was het nog grotendeels knal oranje. Als ik dat hier thuis had gehad, dan had ik me helemaal dood geschrokken! En zij werkt met Olaplex, het wondermiddel, waar ik het al over had. Voor in de salon heb je de nummers 1 en 2 en voor thuis heb je nummer 3. Die had ik net op mijn hoofd. Ondertussen is dat er al uit en heb ik heerlijk gedoucht. Ik ga na mijn blog even wat eten en daarna gewoon lekker de bank op. Ik moet voorzichtig zijn met mijn natte haar en ik mag het niet kammen als het nat is. Eerst laten drogen. In plaats van het te drogen laat ik het aan de lucht drogen, dat is ook beter. Morgen ga ik dus voor het eerst de steampod eens proberen. Je haar doen met stoom, wie had dat ooit kunnen bedenken in de vorige eeuw?

Ik zal er de foto’s eens bijdoen die zij erop had gezet. Want echt, het is ontzettend knap dat het én blond is en dat ik bovendien nog haar heb. Dit moest bij een erg goede kapper gebeuren en die heb ik gevonden! Ik zal er nog wel vaker heengaan nu. Ik kom er met kleuren in elk geval niet meer aan. En heel langzaam zal het zich wel herstellen. Als ik het net zo leuk krijg als zij het kreeg van de week, al heb ik het een beetje anders gekamd erna, dan ben ik een tevreden mens. Zij wist natuurlijk niet hoe ziek ik ben geweest en dat ik er helemaal doorheen zat aan het einde van de dag. Ik ben nog nooit zo lang bij een kapper geweest. Het was ook de heftigste dag sinds ik weer herstellende ben. Dit had ik een paar maanden geleden echt niet getrokken. Ik was zo moe toen ik naar huis ging, dat ik me niet eens kan herinneren of ik haar wel netjes bedankt heb en zo. Leg dat maar eens uit! Maar dat ga ik toch doen, want ik ben er echt heel blij mee. Dat vertel ik echt volgende keer wel aan haar, want die volgende keer komt er echt. Ik was gewoon te moe en kon niet meer denken. Ik zal er niet meer zo lang moeten zitten, dat scheelt!

Vandaag heb ik wel ontzettend veel gedaan boven. De kerstspullen zijn uitgezocht, het kattenkamertje is weer netjes en de zolder ook. Er staan nog twee grote dozen die moeten naar beneden natuurlijk. Dan heb ik vijf grote dozen op de gang staan weer. Morgen maar proberen er een stuk of twee of drie naar de container te krijgen. Ik moet toch even naar de Lidl en een keertje extra tussendoor of zo? In elk geval, van de week zijn ze totaal weg en heb ik mijn eigen Mount Everest beklommen. Het bleek een minder hoge en onmogelijke berg te zijn dan ik vorig jaar dacht. Morgen het echte allerlaatste loodje dan maar. Die dozen reken ik niet mee, dat komt vanzelf. Maar om het boven echt af te hebben moet het toch allemaal erg goed schoongemaakt worden.

Vooral de slaapkamer want daar hebben de katten ook af en toe liggen slapen en ook van de bontjas van oma zit alles onder het haar. De stoeltjes zien er niet uit als Aurora daar op heeft gelegen, al is het maar vijf minuten. Als alles haarvrij is, lekker de boel even dweilen. Alleen op zolder gaat dat niet, daar ligt hardboard of zoiets. Maar geeft niet, als het maar stofvrij is daar, ben ik al blij. Dan rest mij nog te kijken of ik het lichtsnoer kan bevestigen dat ik in het trapgat wil. Lukt dat niet, dan leg ik het bij de kerstspullen of zo. Dan zie ik nog wel wat ik daarmee ga doen. Maar als dat dan klaar is, dan is ook alles klaar. Goh, wie had dat kunnen denken?! Ik niet hoor, een paar maanden geleden dacht ik mijn broer, schoonzus, dochter en schoonzoon nodig te hebben om die klus te klaren. En omdat Kim net zo ziek is als ik was, dacht zij dat ook. Zo zie je maar, wat je kan als je weer beter aan het worden bent. Dat is toch wel iets om dankbaar voor te zijn. Zonder je gezondheid heb je eigenlijk helemaal niks!

"Geloof is de vogel die het licht voelt wanneer de dageraad nog duister is.
"

Rabindranath Tagore - Indiaas mysticus, dichter en Nobelprijswinnaar literatuur (1913) 1861-1941

Vandaag op mijn gemak ook weer lekker bezig geweest. Zolder is helemaal klaar en de slaapkamer bijna. Daar staat nog een grote doos met cd’s die ik uit moet zoeken en een koffer erbij om ze in te doen. Welke ik ga houden dan. De rest gaat gewoon weg of die bewaar ik bij de knutselspullen omdat ik daar later misschien iets mee kan doen. De dozen die nog niet plat gevouwen zijn en naar de buitenzolder moeten laat ik er nog heel even staan. Als alles glad is, dan ga ik die zo snel mogelijk allemaal tegelijk naar die zolder brengen. Dan wil ik de twee stoeltjes bekleden en dan is het wel klaar op die kamer en is hij helemaal weer netjes zoals het hoort. Geen dozenuitdragerij meer. Mijn broer is dan al verhuisd en ik heb een hele stapel grote dozen plat op de zolder gelegd. Onder het schuine stuk van het dak. Daar liggen ze niet in de weg.

Mocht ik gaan verhuizen dan kan ik ze zo pakken en weer doos maken. De andere prop ik gewoon die buitenzolder op hoor. Die komen wel weer als ik het daar ga reorganiseren. Ben ik ze mooi kwijt hier. Alleen de kerstspullen nog maar dat gaat het weekend wel lukken denk ik. Volgende week wordt het ook weer druk. Maandag krijgen Ben en San de sleutel van hun nieuwe huis en daar ga ik even langs natuurlijk. Dan gaan ze dinsdag verhuizen maar ik kan ze helaas niet helpen. Ik heb dan de woensdag erna die test en eventueel de sollicitatie en daar moet ik al die sommen voor maken nog en ook de basis dingen even in mijn hoofd stampen. Ik heb best last van faalangst en vind het dus vreselijk eng. Vooral omdat er zoveel vanaf hangt ook. Maar goed, dinsdag moeten ook de nageltjes gedaan worden en mijn haar moet ik doen.

Dat wordt ook nog een hele toer omdat ik geen idee heb of ik het wel zo leuk krijg als zij het kreeg. Ik heb ook de steampod gekocht, dat is een soort stylingtang die je haar met stoom glad maakt of zelfs krult. Maar, zoals met alle dingen, zal je er eerst mee om moeten leren gaan. Zoals ik normaal mijn haar in de krul gooi na het wassen, mag nu eventjes niet omdat het zo agressief behandeld is met het rode eruit halen. Ik heb van een aantal kapsters gehoord dat het niet eens mogelijk was dus ze heeft wel een klein wondertje verricht. Wel moet ik er nu met veel grotere zorg mee omgaan tot het weer enigszins hersteld is. Dat kan wel even duren. Maar zeker de eerste drie maanden mag ik niet dat krulding gebruiken. Duimen dan maar dat ik het wel netjes krijg want je moet er wel een klein beetje toonbaar uitzien als je gaat solliciteren natuurlijk. Ik hou mijn hart vast!

Dan is het de woensdag om half tien al daar zijn. Het is ergens midden in de stad dus ik ga met de bus. Stukje lopen vanaf hier en daar dan ook weer een stukje lopen. Gelukkig wordt het prachtig weer, dan hoef je niet met je niet tegen vocht kunnende haar door de regen. Dat scheelt. Daar ben ik de hele dag mee zoet. Je krijgt eerst een informatieochtend. Daarna, als je het dan nog steeds wilt, krijg je een test. Die moet ontzettend pittig zijn en als je er doorheen komt, dan krijg je direct een sollicitatiegesprek. Nou, als dat niet eng is, dan weet ik het niet meer. Ik hoop dat iedereen voor me zal duimen die woensdag. En dat ik dan niet van de zenuwen van die domme fouten maak, die niet nodig zijn. Daar ben ik best goed in.

Ik weet ondertussen dat ik me helemaal voor niets druk heb gemaakt. Ik kreeg halverwege de middag een mailtje van die opleiding. Ze hadden niet verwacht dat er zo’n toeloop zou zijn en daarom zijn ze al helemaal voorzien voor de opleiding in mei. Daarom gaat de infodag met de daaropvolgende sollicitatie niet meer door. Nou ja, dat is ook wat! Maar ik laat me daar helemaal niet door uit het veld slaan. Ik ben er gaan zitten zoeken en ik kan zo die opleiding zelf doen. Dan moet het UWV wel betalen natuurlijk maar dat kan ook. Het is namelijk niet zo’n dure opleiding dan alle andere opleidingen tot apothekersassistente die ik gevonden heb. Die andere zijn zo duur, daarvan denk ik toch echt niet dat het UWV dat gaat dokken.

Deze is ook niet goedkoop hoor maar hier valt misschien nog wat te regelen. Oké, ik heb dan helaas niet gegarandeerd direct een baan. Maar als je er eventjes op zoekt, dan zijn er echt bizar veel vacatures van. En daarom denk ik dat het dan niet zo uitmaakt, die baan vind ik dan zelf wel. En een stageplek krijg ik ook nog wel hoor. Misschien wel zo prettig om je eerst volledig op die studie te gooien. Ik heb gelijk maar even de UWV meneer gemaild. Ik heb alles uitgelegd en hem de link gegeven van deze opleiding en dat ik wil weten naar wie of wat en waar de offerte gestuurd moet worden. Misschien zit ik dan alsnog in de opleiding in mei. Alleen niet bij en voor die bepaalde werkgever met al direct een baan. Jammer maar helaas maar niet iets om bij de pakken te gaan neerzitten. Direct stappen ondernomen om weer verder te gaan en komende maandag nog eens even een paar sollicitaties eruit gooien ook.

Ik heb gebeld naar een uitzendbureau waarom ik niets gehoord heb van mijn sollicitatie op medisch secretaresse bij het Erasmus. De betreffende persoon was juist in gesprek met Erasmus, of ik vanmiddag dan terug kon bellen. Ik had namelijk een mail gehad, op de achtste, dat ze binnen twee werkdagen contact op zouden nemen. Niets gehoord en dat vind ik niet zo netjes. Vandaar dat ik dan vol hou. Maar toen ik belde vanmiddag kreeg ik voicemail en die heb ik ingesproken. En anders hang ik maandag weer aan de bel. Moeten ze dat maar niet in een mail sturen. Dan verwacht ik ook gewoon gebeld te worden. Ja toch? En ondertussen is er ook al een sollicitatie uit naar, let op, apothekersassistente in opleiding. Direct via een apotheker die mensen zoekt die die opleiding willen volgen. Nou ja. Zo kan het ook. Ik merk het allemaal wel.

En toen kreeg ik het weer in mijn hoofd ook toen ik beneden kwam. De zolder is klaar. Kerstspullen stort ik me dit weekend op. Slaapkamer is ook klaar. Dan alleen het schoonmaken nog. Maar toen ik beneden kwam ben ik daar ook gaan lopen slepen met bakken en kisten en weet ik het allemaal. Nu staat mijn rolluikkast bijna tegen de krabpaal. Zo ben ik ook gelijk dat rare stukje ruimte ertussen kwijt. Veel fijner en geen raar stofnest. Zo kon ik mijn bureau een stuk verder schuiven. Maar daarvoor moest ik wel die zware kisten even van de plank afhalen. Om volgende week niet weer gelijk alles er weer af te moeten halen, als ik de muren ga verven, heb ik de kisten maar even op de kast gezet. Dan kan ik volgende week hier wat makkelijker bij overal. En dan kan ik gelijk kijken hoe hoog en waar ze moeten komen te hangen.

Ik ken dan, dan hang je alles met veel pijn en moeite op en dan blijk je later alles weer te moeten verhangen. Nu heb ik alles wel staan zoals ik het hebben wil. Ik heb nu echt veel meer ruimte in mijn hoekje om te zitten en te werken. En bovendien, als alles straks klaar is, lijk ik ook echt veel meer ruimte overal te hebben. Gewoon een kwestie van efficiënt neerzetten en switchen met kastjes en dat soort dingen. De tafel weer eens gedraaid. Dat moest wel met dat bureau dichterbij. Wat ruimt het lekker op zeg, hier allemaal. Ik word daar eigenlijk heel blij van altijd. Nu zal het voor een ander niet rommelig geweest zijn maar ik ben een zeikerd. En dit weekend is gewoon mijn hele huis totaal opgeruimd. Dat is toch geweldig! Daar kan ik zo van genieten. Dan volgende week de kamer hier aan pakken. Dan zit ik er weer lekker netjes bij voor de komende tijd. Verhuizen zit er niet zo in nog dus dan maak ik lekker de boel hier compleet naar mijn zin. Dat kan ik wel! Eén, twee, cha cha chaaaaaa