"Wiskunde is logica."

Bertrand Russell - Engels filosoof, wiskundige en Nobelprijswinnaar literatuur (1950) 1872-1970

Ik ben nu gewoon met vier dingen tegelijk bezig! De zijkamer hier beneden, want daar hingen ook jassen en die gaan naar boven. Dan het zijkamertje boven, de kattenkamer, de staat nu vol met alle kerstspullen. Die moeten ook nog eens goed uitgezocht worden. Dan de slaapkamer ook, daar heb ik al wat kleding weggewerkt. Ook de zolder zelf ben ik nog lang niet mee klaar. En waar ik er een paar weken geleden van in de war zou zijn geraakt, ben ik nu lekker bezig. Ik had vandaag naar de Action willen gaan maar ik blijf hier verder gaan. Dan kan ik even in ene ruk door en krijg ik veel gedaan. Dan kan ik straks beter zien hoeveel opbergboxen ik nog nodig heb.

Die voor de kerstspullen staan al op hun plek, leeg nog. Die komen straks vanzelf vol met kerstpullen en schrijf ik op die plastic dozen gewoon op wat erin zit. Alleen de boom staat dan op de zolder. Achter het net in elkaar gezette kledingrek. Daar zitten wieltjes op en die kan ik dan zo opzij rijden. Heel handig gezien van mij. De jassen hangen eraan en dan kan ik zomer en winter afwisselen daar. Ik heb nog een kledingrek en die ga ik zo even in elkaar zetten. Die komt in het kattenkamertje. Daar heb ik ook een muur vol met schoenen en daar komt hij voor te staan. Dan kan de kleding, die nu nog door de slaapkamer ligt, daar opgehangen worden. Dan wordt de slaapkamer ook al wat leger. Dat is wel nodig. Nog een week werk denk ik, tussen alle bedrijven door. Dan heb ik het toch maar mooi voor elkaar!

Mocht ik de opleiding ingaan in mei, dan komt de buitenzolder later wel. Zestien maanden duurt dat en dan krijg ik daarna wel weer meer vrije tijd. Dan ga ik kijken of ik snel kan verhuizen of dat ik het hier dan nog opknap om er weer voor een paar jaar tegenaan te kunnen. Het houdt je wel fit, zoveel trappen elke dag. En als het echt niet meer kan omdat het me qua leeftijd niet meer lukt, en dat gaat ooit een keertje komen, dan zien we dan wel. Maar goed, eerst die 17^e april even afwachten voor ik iets kan weten daarover. Maar gaat het wel door, dan is hier alles lekker op orde. Die buitenzolder kán nog wel even wachten. Kom ik er niet door, dan is dat mijn volgende project en zal de intensiviteit van solliciteren weer flink omhoog gaan. Nu vind ik dat weinig zin hebben eigenlijk. Als ik er wel door kom, dan ga ik direct én werken én studeren. Ik ben erg benieuwd!

Ik heb een hele berg handtassen weggegooid. Ik vond ze nog wel leuk maar ik ben tegenwoordig niet meer zo heel erg met tassen als vroeger. Vroeger moest ik bij elk stel schoenen een bijpassende tas hebben. Nu kijk ik meer wat bij veel dingen staat en ben ik daar tevreden mee. De tas die ik al vanaf mijn moeder overleed gebruikte, die van haar, is nu ook totaal op maar die kon ik niet wegdoen. Die hangt op zolder. Slaat nergens op maar toch, nog even niet weggooien. Ik heb voor Kim een Burberry apart gehouden, die wil ze wel hebben. Een paar hele mooie heb ik mee naar beneden genomen. Daar ga ik iets voor verzinnen om ze op te hangen, zonder dat ze in de weg hangen. Ik heb een hele mooie van tante Jo gehad, helemaal van leer. Het ding is zonder iets erin al zwaar maar hij is wel verdraaid handig. En met een hele goeie indeling, zodat ik mijn spullen zo bij de hand heb en niet uren lang hoef te zoeken. Daar heb ik altijd zo’n hekel aan. Genoeg vakjes voor dingen die je bij de hand wilt hebben, apart in te doen, zoals je telefoon. Hij is waarschijnlijk ook zo zwaar door al die zware ritsen die erop zitten. Ik ga hem gewoon in gebruik nemen, zwaar of niet.

En dan merk je zo rond een uurtje of drie dat je toch wel heel erg moe aan het worden bent. Ik moet nog een doos of zes wegbrengen naar de container en dat wilde ik doen, zodra ik de volgende was erin had. Dat is een hele grote plaid, die boven op het bedje van de cits altijd ligt. Ik weet nog dat mijn vroegere wasmachine daar best moeite mee had want hij is echt heel groot. Ik merk dat mijn wasmachine geen water pakt. Nou ja, dat is ook raar! Ik herlaad hem en leg die grote lap wat mooier verdeeld in de trommel. Nee hoor, hij doet niks. Dat kan ik er lekker even bij hebben. Ik zie ook geen indicatie of zo, dat hij overladen is. Dat hoort wel. Maar misschien is dat stuk ook? Nou ja, ik probeer het dan maar eens zonder die lap en besluit die anders gewoon weg te gooien. De wasmachine is gewoon stuk! Fijn zeg maar niet heus. Het huilen staat me nader dan het lachen. Blijft het zo?

Ik smijt het plaid op de gang en wil mijn jas aan doen om de dozen naar beneden te gaan brengen. De buurvrouw zal wel denken, wat een zooitje. Hopelijk neemt ze er ook een paar mee maar dat zit er geloof ik niet in. Ze staan er nog steeds. Terwijl ik mijn jas wil pakken begin ik opeens een heel klein beetje na te denken. Hoe kan die wasmachine nou opeens zo stuk zijn? Zo lang heb ik hem nou ook weer niet, geloof ik toch. Als je hem aanzet hoor je een muziekje en als ik hem uitzet krijg je zelfs een heel liedje cadeau. Ik loop echt met een gezicht op oorlog met het plaid naar de machine. Ik doe hem erin en ik zet de wasmachine aan, die nu exact zo doet als daarnet, niets. Ja, maar als je dan al je programma’s goed hebt gezet, en weet ik het allemaal, dan moet je nog wel op het startknopje drukken. En als je dat gedaan hebt, dan pas gaat hij water pakken. Ik zucht eens diep want ik weet nu, dat ik dat daarnet gewoon vergeten ben. Is het blonT of is het blonT. Ik ben maar even iets gaan drinken hier bij mijn bureau en heb even aan mijn blog gewerkt. Ik ben niet helemaal lekker meer geloof ik.

Dan ga ik zo eerst maar even de kattenbakken doen, daarna ga ik toch echt een paar keer naar beneden met dozen. De gang boven heeft er ook alweer een stuk of drie, vier. Die kan ik er echt niet meer bij zetten nog eens. Dat wordt dan wel te gek. Eerst moet dit weg en dan mogen er daarna weer dozen op de dan lege gang gezet worden. Ik zal het zo doen dat ik morgen nog maar ene keer moet met wat er staat. Er komt zo meteen ook weer een volle vuilniszak bij. Ik loop me een ongeluk die trappen op en af. Al komt er wel schot in nu. Af en toe denk ik ‘help’ maar ik ga gewoon door. Ik zal het af krijgen. Als ik eerst die dozen ga doen, dan krijgen de cits geen schone bak en dat is wel even nodig. Daarom moet ik goed denken hoe ik de dingen aanpak. En ik moet onthouden dat ik ook op het startknopje moet drukken bij de wasmachine. Best lastig hoor allemaal.

Volgens de weerberichten van de week zou het dit hele weekend zonnig zijn en rond de 17 graden. Oh ja joh? Heeft die Pellenboer weer de boel in de maling zitten nemen? Ik heb nog geen zon gezien vandaag! Oh ja, nu is het bijna kwart over vijf en daar komt hij hoor. Dat is wel een beetje laat. Niet dat ik er vandaag iets aan had maar goed. Ik heb drie dozen en een tas naar buiten gebracht en nu staan er nog drie dozen. Ik had gewoon echt geen puf meer hoor. Niet gek met wat ik vandaag allemaal gedaan heb. Ik ga mijn blog plaatsen en de cits eten geven. Dan moet ik alleen straks nog dat enorme plaid in de droger stoppen. Voor de rest kom ik de bank alleen nog maar af voor wat te drinken en koffie. En daar ga ik ook alvast een lading van klaar zetten. Mijn rug wil het nu ook opgeven en ik weet dat ik nog steeds voorzichtig moet zijn. Jazeker enorm veel beter maar nog net niet helemaal. Dat liet mijn wasmachine me weer even merken en dat is lief van mijn wasmachine. Zulke remmertjes heb ik af en toe wel nodig. Komt vast helemaal goed met mij, ooit.

"Traditie is als een lantaarn: de domme houdt er zich aan vast, voor de wijze verlicht hij zijn weg."

George Bernard Shaw - Iers-Engels schrijver, criticus en Nobelprijswinnaar literatuur (1925) 1856-1950

Gisteren hoorde ik weer eens over zo’n rare reactie die sommige mensen kunnen geven als ze horen over een burn out. En dat vind ik zo ontzettend kortzichtig! Ik kan het ergens wel begrijpen want voordat ik dat zelf kreeg, kon ik me er ook niets bij voorstellen. Een beetje moe zijn we allemaal wel eens. Maar dat is dus niet wat een burn out is. Als je het letterlijk vertaalt krijg je ‘opgebrand’ of ‘uitgebrand’. Wat natuurlijk op hetzelfde neerkomt, er is geen brandstof meer om te kunnen branden en dat is ook exact wat het is. Ik zat zelfs nog een flinke stap dieper dan dat en Kim nu ook. En geloof me, dat wil je niet hebben. Ik gun het mijn ergste vijand nog niet, zo zwaar is het me gevallen. En ik zie Kim er ook mee worstelen. Voor mij allemaal erg herkenbaar want nog niet zo lang geleden, zat ik daar ook.

Zowel Kim als ik waren al zover over onze grenzen gegaan, dat ons lichaam op diverse manier zorgt voor uitval. Bij mij waren dat toen die zenuwpijnen elke nacht waardoor ik steeds slechter ging functioneren tot ik totaal in ben gestort. Bij Kim zijn het net weer iets andere dingen maar over het grote geheel heeft zij ook last van die dingen waar ik ook tegenaan liep. En als je er dan mensen zo denigrerend over hoort praten, dan zou je ze het liefst door de ruimte heen slaan. Alsof je dit leuk vindt of erger nog, dat je hierbij doet alsof. Sommige mensen durven zelfs te spreken over de hype die burn out moet zijn. Nou lees het woordenboek er nog maar eens even over na dan! Het is eigenlijk gewoon te triest voor woorden, dat sommige mensen er zo licht over denken. Ik hoop voor die mensen dat ze het eventjes voor een weekje mee mogen maken.

Het is zo erg om te hebben, dat ik dat wel lang genoeg vind. Maar een week zo door brengen, dan weet je wel hoe zwaar het is om daar jaren mee rond te moeten lopen. Misschien dat ze dan even een minder grote mond zullen hebben voortaan. Natuurlijk, er zullen absoluut mensen rondlopen die er misbruik van maken, dat er zoveel mensen door een burn out getroffen worden. Zo heb je dat ook bij een griepepidemie. Dan krijg je opeens 80 ziekmeldingen waarvan er zo’n 50 dan echt de griep hebben. Dat zal met van alles wel zijn.

Alleen, wie ben ik dan om te oordelen wie van die 80 man, diegenen zijn die doen alsof? Dat oordelen, dat doen mensen zo ontzettend snel. En dat is zo vreselijk onrechtvaardig! Vooral door mensen die zelf helemaal nog nooit iets hebben meegemaakt. Die hebben nog de grootste mond. Gelukkig is karma geen bitch maar wel rechtvaardig want ook dat zal je een keertje goedmaken. Mensen oordelen vaak alleen maar omdat ze er zelf nog nooit iets van hebben meegemaakt. Maar juist dan moet je gewoon je waffel houden, als je niet in iemands schoenen hebt gelopen, dan heb je geen recht van spreken. Het geeft niet, vrouwe Karma vindt je wel.

Daar kom je niet onderuit. Als het nog in hetzelfde leven is, kan je soms wel bij jezelf bedenken opeens, oh wat eens even, nu heb ik het zelf waar ik toen zo over oordeelde. Dat is iets wat ik zelf ook zo heb meegemaakt. Wel met totaal iets anders maar ik wist het direct, daar had ik toen zo’n grote bakkes over. Nou, maak het dan lekker zelf maar eens mee. Toen piepte ik wel totaal anders hoor, opeens. Geloof dat maar. Maar dan weet je ook hoe rechtvaardig het is dat je dat ook voor je kiezen krijgt. Want zou dat een lever verderop het geval zijn, dan heb je geen flauw idee meer waar dat vandaan komt. En dan is het tóch nog steeds rechtvaardigheid. Dus nee, karma is geen bitch maar ze weet wel alles. Laten we het daar maar op houden. Iedereen krijgt zijn trekken eens een keertje thuis. En dat vind ik dus inderdaad rechtvaardigheid en ja, dat geldt net zo goed voor mezelf. Ik ben alleen maar dankbaar ervoor, dan is dat in elk geval al afbetaald. De rest komt vanzelf wel aan de beurt!

Ik heb vandaag eens even een rustiger dagje. Dat begon al met wakker worden. Dat was vandaag pas rond kwart voor acht. Ik was wel wakker geworden om half zeven maar ik dacht, nog heel even omdraaien en hup meer dan een uur later was het opeens. Ik had ook best wel onrustig geslapen en heel raar gedroomd. Daar was ik misschien ook wel moe van. Ik heb wat opgeruimd en wat dingen schoongemaakt. Verder heb ik taal en sommen zitten doen. De 17^e april komt steeds dichterbij en dan wil ik wel zo veel mogelijk weten van wat ik nu vergeten ben of niet eens weet. Op rekengebied dan hoor, ik kan niet overal goed in zijn. Daarom ben ik maar eens even gaan kijken of ik er hier op de pc ook op kon. En dan kon inderdaad. Op mijn gsm vind ik dat te onhandig hoor, of ik ben gewoon veel te kippig, dat kan ook.

Vorige keer was ik door één van de sommen totaal in de war. Wat ik op school geleerd had, was dat meneer Van Dalen Op Antwoord wachtte. Maar meneer van Dalen is hartstikke dood! Dat doen ze tegenwoordig niet meer zo. Nou ja, is dat even raar? Dat ezelsbruggetje is er bij iedereen toen zo hard ingestampt, dat zelfs ik het nooit meer ben vergeten. Het stond voor de formule bij sommen met diverse bewerkingen in één. Vermenigvuldigen gaat vóór Delen gaat vóór Optellen gaat vóór Aftrekken. Dus 12 + 3 x 4 – 6 : 2  = … Dat moet je dan in de volgorde doen, zoals het ezelsbruggetje je aangaf. Maar dat is dus niet meer zo. En hoe had ik dat dan moeten weten? Het ergste is nog, dat het al vanaf 1992 zo is? Nou, dan heb ik dat toch echt gemist. Kim zat toen wel op school maar wel hebben het volgens mij niet echt over die Meneer van Dalen gehad toen.

Nou ja, ik weet het nu in elk geval en ik vergeet het nooit meer. Meneer van Dalen wacht helemaal niet op antwoord. Die heeft het antwoord allang gehad en dat was waarschijnlijk dat er geen reet van klopte. Anders hadden ze dat niet zomaar veranderd natuurlijk. Toch blijf ik het, net als toen ik op de lagere school zat, een raar verschijnsel blijven. Dat de uitkomst van 8 – 2 x 4 + 4 : 2 een antwoord krijgt, dan van bepaalde wetten afhankelijk is. En nu blijken ze die wetten zelfs een beetje veranderd te hebben. Ergens voelt dat voor mij alsof er ergens iets niet klopt. Maar goed, ik moet het niet willen begrijpen, ik moet dat gewoon aannemen. En dat is dan weer een stelling waardoor ik bij scheikunde de mist in ging omdat ik de Mol sommen wilde begrijpen maar dat lukt praktisch niemand. En ook al werd me dat verteld, ik kon het niet loslaten en daardoor kon ik er niet mee werken.

Ik ben eigenwijs ja, dat was me toen ook al verteld. Maar het is simpel, zijn er gelijkwaardige bewerkingen dan gewoon van links naar rechts de sommen maken. Vermenigvuldigen en delen hebben voorrang op optellen en aftrekken. Machtsverheffen heeft voorrang op de voorgaande vier bewerkingen. Daar staat het worteltrekken weer boven en het allerbelangrijkste zijn de haakjes, of wat daar tussen staat eigenlijk. Vroeger was bijvoorbeeld 24:2x4=3 maar tegenwoordig is dat dus 48. Dat is niet zomaar een verschil, dat is een groot verschil. Daarom snap ik het nog steeds niet zo goed waarom dat nu zo is en vroeger niet en wie en wat en waar zijn die regels ooit begonnen en wie heeft er dan gelijk? Nou ja, zie je wel, zo gaat dat dan in mijn hoofd. Ik wil gewoon overal de ins en de outs van weten en dat gaat nu eenmaal niet. Nu nog niet. Dat komt wel maar daar moet ik nog even op wachten. Meneer van Dalen, bedankt voor alle moeite maar eh, nu wegwezen! Je zit er totaal naast…

"Met de geest is het precies als met de maag: men moet van hem alleen maar dingen vergen die hij verwerken kan."

Winston Churchill - Engels staatsman en Nobelprijswinnaar literatuur (1953) 1874-1965