Ik ben aan het leren nu de laatste dagen, of tenminste, ik probeer het. Ik moet wel oppassen dat ik niet teveel wordt afgeleid. Het is bijna alsof ik afgeleid wil worden. Een beetje meer zelfdiscipline de komende week is geen overbodige
luxe. Maar ik vind het zo lekker als ik die sommen goed snap. Ik ben al best goed in de doseringscontroles en de doseringsberekeningen. Afgifte medicatie is redelijk makkelijk ondertussen. En de capsules en zetpillen beginnen een beetje te komen. Ik heb tabellen
gemaakt met de voorkomende medicijnen van dit blok ingedeeld in farmacotherapeutische groep waartoe ze behoren, voor welke aandoening het is en wat hun generieke naam en hun merknaam is, mochten ze die hebben.
Dat is 2 bladzijden
vol. Bovendien komt mijn voor mezelf gemaakte aanschrijf afkortingen kaartje prachtig van pas. Daar heb ik ook al het Latijn gezet wat we gebruiken en ook dat heb ik nodig bij het examen ‘Afweer’. Ik moet nog even goed een aantal dingen doornemen
en de formules van opschrijven. Druppel gewichten e.d. en verwrijvingen. Ik weet dat die laatsten erg makkelijk zijn, maar ik ben vergeten hoe ze ook al weer moeten worden uitgerekend, ondertussen. Dus even opfrissen en de formules opschrijven. Ik heb vijf
bladzijden vol met informatie geschreven, die ik tegen de 12e uit mijn hoofd wil kennen, moet kunnen.
Ik ben enorm goed bezig geweest vandaag. Ik heb alles gedaan wat ik wilde doen en ik kan vanavond heerlijk de bank op,
lekker kijken naar Grey’s Anatomy. Ik heb de samenvatting van de 1e les geleerd, de tabellen en ik heb enorm veel gedaan met rekenen maar niet met de sommen. Ik ben handmatig al de formules op gaan zitten schrijven. Zo krijg je ze er ook in.
Voor morgen heb ik de doseringssommen klaar liggen. Ook ga ik die formules dan uittypen. Dan print ik ze uit en dan ga ik ze overmorgen weer handmatig opschrijven. Zo uitgeschreven zijn het 3 grote bladen vol, maar toch komt het er zo een beetje in. Als ik
dit vol hou dan zit het er woensdag echt wel in.
Hopelijk zit het dan net zo in mijn hoofd als het woord ‘semipermeabel’. Ik kwam het tegen want veel weefsels en cellen zijn ‘halfdoorlatend’ wat dat dus betekent.
En ik herinnerde me dat ik dit woord al geleerd had met biologie op de middelbare school maar alleen in een andere context. We waren toen aan het leren over planten en chloroplasten en osmose, waarbij je dat begrip moet kennen. Ik dacht, nou, als ik dat meer
dan 40 jaar later nog weet, moet ik toen toch ook iets hebben gedaan waardoor dit zo is blijven hangen. Maar ja, mijn brein werkt raar op die manier.
Mijn nicht zal het nog wel weten, met mij moet je geen Trivial pursuit spelen. Triviant
dan, want dat win ik geheid. Ik weet gewoon de raarste dingen, zonder dat ik wist dat ik dat weet. Zij kon zich daar over opwinden, dan riep ze ‘hoe weet jij dat nou weer?!’ Ehhhhh. Dat wist ik dan weer niet. Maar dat de onderzeeër die zonk,
helft van de vraag herinner ik me zelfs nog, de SS Potemkin heette, kwam gewoon bij de gestelde vraag in mijn hoofd. Geen idee wat daarachter zit. Maar wil ik het echt weten en onthouden, dan weet ik niet precies hoe ik dat doen moet. Daarom denk ik maar dat
herhaling én ook interesse daarbij helpt. En ik vind wat ik aan het leren ben echt super interessant.
Ik vind het juist jammer dat we er zo doorheen razen en ik hoop dat ik er straks, als ik weer in een baan zit en in dat stramien
weer mee moet komen, meer tijd in kan stoppen om erover te leren. Te blijven leren dan. Ik weet niet hoe dat loopt dan maar ik hoop het wel. Alleen, net als met die sommen over capsules en zetpillen, ook al snap ik ze wel, ze zijn zo nutteloos en daarom zonde
van mijn tijd om te moeten leren. We bereiden niets meer zowat, in normale stadsapotheken. Mocht je de kant van bereidingen op willen, dan zul je je moeten specialiseren erin met extra opleidingen. Ik moet eerlijk zeggen, als ik 25 was geweest of zelf 35,
dan was ik dat gaan doen. Nu niet meer hoor, dat vind ik een beetje té.
Ik ga met pensioen als ik 67 ben, als dat tenminste binnen de komende jaren niet nog later wordt. Dat is nog een jaar of 9 straks. En misschien blijf ik
daarna nog wel even doorwerken, met minder uren of zo? Laat mij maar lekker gewoon werken hoor, en in mijn vrije tijd proberen leuke dingen voor mezelf te doen. Straks weer lekker schilderen, houtbranden en dat soort dingen. Dan kijken waar ik het beste mijn
spullen kan verkopen en zo. Ik vermaak me wel hoor! Ik mis het maken van dingen. Ik kan er ook niets aan doen. Dat vind ik gewoon prettig, dingen mooier maken. Net zoals ik altijd meubels opknap, dat vind ik ook zo leuk. Ik vind het ook leuk om een simpel
kastje te kopen bij Ikea en daar dan zelf iets eigens van te maken.
Nu moet ik eerst dat diploma halen. In de samenvatting van les 1 heb ik wat dingen een uitroepteken gegeven. Na elke geleerde les, ga ik de dingen bij de uitroeptekens
overschrijven. Dan heb ik een megakort checklijstje van dingen die ik MOET weten. Aan het einde van alles dan nog de foto’s van de hoorcolleges doornemen en kijken of ik daar echt alles van weet en dan moet het wel goedkomen.
Hopelijk
zitten die rekenformules dan in mijn hoofd en kan ik alle sommen achter elkaar maken. Ik moet echt zorgen niet te slordig te zijn, en daardoor dingen over het hoofd te zien. Of nou ja, het is niet echt slordigheid maar eerder faalangst. Dan word ik erg zenuwachtig
en lees ik niet alles aandachtig genoeg, door de zenuwen. Daar moet ik echt alert op zijn. Misschien eerst de sommen maken, waarvan ik denk dat ik ze makkelijk vind. Die zullen er heus wel bij zitten. Dan die echt moeilijke pas maken. Dan even een Zen momentje
pakken en die makkelijkere nakijken en indien nodig verbeteren.
Zo zal ik er uiteindelijk wel komen. Als de komende dagen zo gaan als vandaag, woensdag is het nu, dan gaat hij lekker hoor. Ik vond het echt lekker gaan, af en toe even
een pauze en schrijven. Dan later weer een pauze en even iets schoonmaken of opruimen. Dan weer verder leren en dan weer even pauze, cits aandacht geven. Ik hoef alleen maar shakes te maken, niet te koken. Lekker handig en snel en minder werk. Ik kan me dus
totaal op het leren storten.
Nu alleen die zenuwen nog de baas op de 12e en dan komt het wel goed. Een klavertje vier is gezien in mijn toekomst, en wel door PeeT via haar meester en daar vertrouw ik dan maar op, dat alles
helemaal goed komt. Dat vertrouwen heb ik toch omdat ik weet hoe de dingen in elkaar zitten. Waar maak ik me dan eigenlijk druk om?! Het enige dat me in de weg staat, zei de docente ook tegen me, is mijn eigen onzekerheid… Dat moet ik maar een weg proberen
te zetten, want ik kán alles!