"De dingen die de meeste mensen willen weten zijn gewoonlijk de dingen waarmee ze niets te maken hebben."

George Bernard Shaw - Iers-Engels schrijver, criticus en Nobelprijswinnaar literatuur (1925) 1856-1950

Ik was zaterdag wel eventjes totaal helemaal van slag. Ik had vorige week erg hard gewerkt aan mijn samenvatting van les 1. De aantekeningen van in de klas, waaronder enkele mooi uitgewerkte tabellen van medicijnen bij CardioVasculair RisicoManagement, CVRM, de lesopdrachten die we hadden uitgewerkt en de casussen, was veel werk geweest. Twee dagen ben ik eraan bezig geweest en ik stopte toen, door pijn in mijn schouder en arm van het typen. Daarom wilde ik er zaterdag in alle vroegte, fris en fruitig mee verder, zodat ik aan les 2 kon beginnen, die deze dinsdag dus is. Maar het document was weg! Ja, ik weet het, dat kan niet. Nee, dat weet ik echt maar het is weg!

Als ik het, per ongeluk of niet, gedelete zou hebben, dan zou het in mijn prullenbak moeten zitten. En daar zat het ook niet. Eerst in blinde paniek, later in vol verstand, de hele pc, zelfs de laptop, mijn eigen accounts en mijn schoolaccounts doorgelopen maar weg bleef weg. Ik snap het nog steeds niet. Of het nou van vermoeidheid kwam, of pure frustratie of een combinatie van beiden, ik heb er even een traantje om moeten laten hoor. Vooral omdat het eigenlijk niet kan! Het KAN niet weg zijn maar het is wel weg.

Ook bijvoorbeeld in word, als ik documenten open. Ook al delete ik een heel document, en ik heb die 3 dagen geleden, of 6 dagen geleden, of weken geleden, opgeslagen, dan kan ik dat zien. Dan blijft die documentnaam op die datum staan. Ik heb ook zoekopdrachten gedaan. Eerste heette het documentje Notes les 1. Maar toen ik er zo mee bezig was, besloot ik het op te slaan als samenvatting en lesopdrachten blok 3 les 1. Niet helemaal zeker of dat ‘blok 3’ er nou bijstaat of niet, dat maakt niet zo uit. Niets is ervan terug te vinden, nergens. Zo raar ook, want mocht je bv vergeten zoiets op te slaan, dan maakt Word er normaal een back up documentje van. Ook niet gedaan dus? Ik of Word?

Ik heb tussendoor steeds lopen stoffen, de bakken gedaan, was erin, was in de droger en noem het maar op. Dat moest ook gebeuren allemaal maar tussendoor steeds bezig om mijn document terug te vinden. De hele zaterdag was ik dus ook kwijt, kan je wel zeggen. En mijn stemming is onder nul gezakt. Bovendien weer een examen erbij, NL en EN schrijven. Dat is dan weer op een vrijdag 3 april, en moet ik al om 9u30 in Utrecht zijn maar dan weet ik ondertussen mijn weg er al te vinden doordat ik komende donderdag moet. Ook nog ja. Doordat het document weg is, loop ik al weer direct achter de zaken aan. En het begon zo goed. En ik ben erg georganiseerd en bovendien, wat ik al zei, het kan niet zomaar van de aardboden verdwenen zijn, en al helemaal niet uit mijn pc. Leg het maar uit maar het is weg. Nog steeds ondertussen.

Uit frustratie wilde ik eventjes gaan houtbranden, maar die blijkt mijn brander opeens kapot te zijn??? Het ding blijft koud! Nou ja, kijk, het is maar zo’n goedkope, van 30 of 40 euro of zo, maar ja, weet je, voor mij was dat veel geld en ik kan nu ook niet zomaar een nieuwe kopen… Ach, het is een typisch dagje in het leven van Ria Niemeijer, als het regent, dan giet het. Dus ga ik maar opnieuw beginnen met de samenvattingen. En hopen dat ik het voor dinsdag allemaal af krijg, zonder dat mijn armen, vingers of schouders eraf zullen vallen.

Ik heb een oproepje gedaan in de klas app maar niemand antwoord. Want we hebben met zijn allen die opdrachten gemaakt, kwestie van je documentje opsturen, zodat ik het even over kan nemen, wat uren werk scheelt als ik het niet allemaal meer op hoef te gaan zitten zoeken. Maar nee hoor, ook daar geen reacties. Maar wel aan mij van alles vragen, en ik maar braaf iedereen helpen en alles opsturen. Wat is dat toch? Als je het eventjes zo bekijkt, zijn die 2 dagen vakantie dus totaal verloren gegaan, door het missen van dat documentje. Ik ben de hele zaterdag aan het typen geweest, en toen was nog lang die 1^e les niet af en de bijbehorende lesopdrachten ook niet. En ik had deze dag nog wel de 2^e les al bijna af willen hebben. Ach, ik kan er over door blijven griepen, maar het is nou eenmaal niet anders.

Wat ik er niet aan kan uitstaan, is het hele totale verdwenen zijn. Weer zo’n raar en onmogelijk raadsel, zoals ik zo vaak mee maak op allerlei andere gebieden. Digitaal, zoals dit, nee, die had ik nog niet meegemaakt. Ik heb het document opgeslagen, een naam gegeven, dat moet gewoon terug te vinden zijn en niks. Helemaal niks. Dat zit me nog het meeste dwars. Een stomme fout, door mij zelf kan ik handelen. Dit niet. Dus mijn zondag, die ik zo graag schilderend door had willen brengen, gaat mooi niet door. Les 1 is dan hopelijk klaar en dan moet ik les 2 gaan doen. Met zelfs 2 hoofdstukken uit de boeken, nog meer casussen erbij, ik heb er pas 2 af van de 8 totaal van die 2 lesdagen, die moet ik dus ook nog doen.

Nou, of ik dat ga redden voor de dinsdag, dat betwijfel ik al. En in elk geval met zere schouders. Die heb ik nu al en ik ben niet eens halverwege. Zaterdag de was en stoffen, wc en badkamer tussendoor. Zondag meer was en stofzuigen. Ja, dat gaat ook allemaal door. Woensdag kan ik me toch ook even op school storten, maar eigenlijk zou ik moeten leren voor mijn Engels examen donderdag maar ja, dat gaat niet want ik moet inhalen wat er in te halen valt. Het is even niet anders. En ik dacht nou wel zoveel te hebben aan die schoolvakantie. NOT! Het zou eens een keertje soepel kunnen gaan, en dan zou ik mooi van slag zijn. Nee hoor, hou het maar bij het oude, zo lastig mogelijk. Dan kan ik daar in elk geval op rekenen.

Hopelijk krijg ik ergens nog een gaatje of zo, voordat de toets er zal zijn. Ik geloof het wel, maar ja, dan moet ik echt weer 2 weken volop aan de bak, in plaats van eindelijk een weekje te kunnen uitrusten. Het lijkt wel alsof dat niet mag. Het enige wat me echt gelukkig maakte waren de cits maar nu met die hele situatie met Skylar, doet me dat ook alleen verdriet. Ik ga er gewoon nooit aan wennen en ik wéét dat er ergens een keer iets moois en goeds voor me is weggelegd. Dat verdien ik dan ook echt een keer, al zeg ik het zelf. Misschien zal ik moeten wachten tot ik over ga, tot ik naar huis ga. Als dat zo is, dan is dat maar zo. Alleen wennen zal het nooit, al die ellende elke keer…

Ik heb me dan ook voorgenomen er voor Skylar alles aan te doen, dat ik hem kan houden. Hij wil zo graag naar buiten kunnen. Dan ga ik gewoon een kattenluikje maken, zodra ik weet of ze het hier gaan slopen of niet. Want anders moet ik het in oude staat terug brengen en daar heb ik geen centen voor. Maar als het toch gesloopt wordt, dan doe ik dat gewoon voor hem. Ik heb het al aan mijn broer gevraagd en die wil wel helpen. Ik kan zoveel maar niet zagen! Stom hè! Ik heb namelijk goed zitten denken en ik weet dat Skylar er in de zomermaanden geen of in elk geval veel en veel minder last van heeft.

En ik heb de balkondeur open laten staan dag en nacht, tot wel bijna november geloof ik. En nu heeft hij er genoeg van en dat begrijp ik best. Vandaag heb ik hem zijn zin eens continu gegeven om te zien wat het doet en is hij wel 20 x het balkon op geweest. Of tenminste, als het regende mopperde hij en ging hij weer naar binnen. Dat was best vaak dus. Ik kom op nog wel meer dingen. Je kan veel van me zeggen maar ik geef ook niet zomaar op! Nooit! Bij niets! Als ik al iets op geef, dan wil dat zeggen dat ik er echt alles aan heb gedaan. Dat geldt voor een aantal dingen maar. Het meeste krijg ik toch voor elkaar en die wilskracht heb ik. We gaan het wel zien, wat ik ermee of eraan kan doen! In elk geval 1 ding niet; bij de pakken neerzitten. Daar doe ik niet aan mee. 

"De beste ideeën zijn de eenvoudigste.

Origineel: The greatest ideas are the simplest.
Bron: Lord of the Flies"

William Golding - Brits schrijver en Nobelprijswinnaar literatuur (1983) 1911-1993

Ik heb ooit wel eens verteld over die experimenten met water, door dokter Masaru Emoto. De Japanse wetenschapper Masaru Emoto heeft 12 jaar onderzoek gedaan naar het geheugeneffect van water en de energetische eigenschappen ervan. Hij ontdekte dat water beïnvloed kan worden door muziek, woorden, straling en zelfs door positieve of negatieve gedachten. De experimenten waren vrij simpel van aard. Water uit dezelfde bron werd in dezelfde soort glazen flessen geschonken en blootgesteld aan tegenstellende invloeden. Bijvoorbeeld flessen met water werden beplakt met liefdevolle en hatelijke woorden. Of andere flessen met steeds hetzelfde water werden gelegd op plaatjes met foto’s van natuur en met foto’s van oorlogsactiviteiten. 

In andere experiment werd de invloed van de straling van een mobiel telefoon op water vergelijken met water die in de natuur was achtergelaten. Om de reactie van water op muziek te onderzoeken werd water geplaatst voor speakers met rustige muziek en ruige muziek zoals Heavy Metal. En zo maar door. Om deze invloeden zichtbaar te maken werd het water door het team van Masaru Emoto bevroren en gefotografeerd onder een microscoop. De resultaten van deze experimenten zijn verbazingwekkend. Watermonsters die werden onderworpen aan positieve/rustige emoties: woorden, beelden, muziek, etc, kristalliseren heel anders (tonen de buitengewone vormschoonheid) dan watermonsters die werden onderworpen aan negativiteit/ruwere beinvloeding  – deze watermonsters vervormden of vaak kon dit water geen kristalvorming krijgen. 

Water in onze waterleidingen is weliswaar redelijk schoon – even los van het groeiende probleem met het zuiveren van water op resten van medicijnen en agrarische bestrijding middelen – maar de structuur van water laat helaas veel wensen over. En wij bestaan voor zo’n 75% uit water, dus je kunt wel nagaan, dat diezelfde dingen ook ons beïnvloeden op een zelfde manier. Maar ook onze tranen zijn ‘water’ en dat is weer iemand anders gaan onderzoeken. Google maar eens op Masaru Emoto, of typ dit in op YouTube, dan zal je zijn prachtige experimenten zelf kunnen bewonderen. Het is echt de moeite waard namelijk.

Wat die tranen betreft, de ene traan is namelijk de andere niet. Dat leek me sowieso al logisch maar het zou nooit in me zijn opgekomen om dat eens nader te onderzoeken. Jammer maar kunstenares Rose-Lynn Fisher, is dat wel gaan doen. Ze legde verschillende soorten tranen onder de microscoop en ging ze fotograferen. Tranen bestaan uit water, proteïnen, hormonen, anti-lichamen en enzymen. De chemische samenstelling verschilt van emotie tot emotie. Sommige foto’s lijken wel luchtfoto’s met rivieren, anderen lijken op sneeuwvlokjes. Bekijk een deel van de fotoreeks van Rose-Lynn Fisher, die ik hierbij plaats. Heel apart wel, vind ik.

Zo zie je echt verschil in tranen van verdriet en tranen van vreugde. En dat is ook weer zo logisch eigenlijk. Want ook onze tranen leven. Vind je het niet opvallend, tenminste, vond ik wel, dat tranen van geluk lijken op die laatste traan, als iemand sterft? Geeft je toch te denken, niet? En bij het water van dokter Emoto, water is een persoonlijkheid. Zoek het maar eens op, feiten over water. De wetenschappers begrijpen nog helemaal niets van water. Want het is het enige element dat zowel vast, vloeibaar als vluchtig kan zijn. IJs, water en stoom. Maar dat is nog lang niet alles. Want bedenk je zelf maar eens, als er geen water is, kán er geen leven zijn. Dus waarom ze water, dat bestaat uit waterstof en zuurstof, onder dezelfde noemer gooien, als al die andere mixen van elementen, is eigenlijk het water tekort doen. Ze betekent alles voor ons voortbestaan. Dat is niet zomaar iets.

Tussen de 0 en de 100 graden is water gewoon vloeibaar maar onder de 0 wordt ze vast, ijs. Boven de 100 wordt ze een gas, stoom, damp. Dat kan verder geen enkele stof ter wereld voor elkaar krijgen. Van al het water op deze aarde, is wel 97% zeewater. Dat is aardig wat! Maar er zijn nog meer dingen aan de hand met water. Heb je ook wel eens de waterjuffers over water heen zien lopen? Als watermoleculen niet bij elkaar zouden blijven plakken zou dit niet mogelijk zijn. Hoe blijven watermoleculen dan bij elkaar plakken? Het bij elkaar blijven van water wordt cohesie genoemd. Er zit nog meer aan vast hoor, zoals de waterstofbrug maar dat is een hele scheikundeles.

Daar zit niemand op te wachten. Ik wilde alleen maar laten zien, dat zonder al die mooie experimenten, water op zich al erg interessant spul is. Water is polair, en heeft dus een negatieve en een positieve kant, goh, ik ook!  Je kan van alles goed oplossen in water, vooral zouten gaan prima. Water geleid elektriciteit. Noem het allemaal maar op. Water is gewoon bijzonder! Water is leven gevend en wij komen eruit voort. Ja, niet dat water ons ‘geschapen’ heeft maar wel verzorgd, toen we nog minuscule deeltjes waren. Daarom noem ik het ook altijd ‘moeder water’. Zeker als ik aan de zee ben, dan voel je echt die kracht van haar. Er zijn veel meer dingen die ik erover kan vertellen maar dat laat ik maar. Dat is makkelijker als je de boeken van Rulof hebt gelezen.

Hoe ik er nou opeens zo bij kom, op dat water, ik heb geen idee. Misschien omdat ik zoveel tranen heb gelaten, de afgelopen maanden? Ik weet niet eens meer waar ik dat artikel zag van die kunstenares met haar foto’s van verschillende tranen. Ik weet wel dat ik het hier had opgeslagen omdat ik het zo interessant vond. Het is ook wel iets bijzonders natuurlijk. Net zoals ik helemaal onderste boven was, toen ik net achter die experimenten van dokter Emoto kwam. Ik was helemaal gefascineerd! Ik vind het nog steeds fascinerend en ik ben benieuwd wat ze allemaal nog meer over water zullen ontdekken. En zolang ze de kosmische waarheid niet kennen, zullen ze er nooit helemaal achter komen. Maar ooit komt het wel zover.

Ik volg een wetenschapper die nogal kosmisch denkt, Nassim Haramein, en die plaatste in februari iets over een nieuwe ontdekking. Een team van onderzoekers van de Universiteit van Stockholm in Zweden heeft een nieuwe vloeibare vorm gevonden voor water met een andere dichtheid. Dat kan dus alles weer gaan veranderen. Ik heb er verder nog niets over gehoord maar ik ben wel erg benieuwd wat dat kan zijn. De astrale vorm? Wat is er nog meer dan de 3 vormen, die water al kan aannemen? Machtig intessant! Als ik het weet, zal ik het wel doorvertellen hier, dat doe ik met alles toch altijd 😉

Als het je niet lukt de foto te vergroten, van links naar rechts, als in een boek: 1 tranen van een nieuw begin, 2 de laatste traan, 3 tranen als je geeuwt, 4 tranen van verdriet, 5 (middelpunt) tranen van geluk, 6 tranen van hoop, 7 tranen van rouw, 8 tranen bij verandering en 9 tranen van het lachen. 

"De armen zonder verlangen hebben de grootste schatten; zij zijn de eigenaar van zichzelf. De rijken met hun begeerten zijn slechts een ellendige slaaf.

Origineel: Le pauvre sans désir possède le plus grand des trésors; il se possède lui-même. Le riche qui convoite n'est qu'un esclave misérable.
Bron: Le Crime de Sylvestre Bonnard"

Anatole France - Frans schrijver en Nobelprijswinnaar literatuur (1921) 1844-1924