"Gekken vindt men overal, zelfs in gestichten."

George Bernard Shaw - Iers-Engels schrijver, criticus en Nobelprijswinnaar literatuur (1925) 1856-1950

Tweede paasdag alweer. Voor Ruloflezers is Pasen een veel belangrijker feest dan Kerst, al is kerst natuurlijk reuze gezellig. Jezus is in augustus geboren, ook logisch want in die tijd slapen de herdertjes inderdaad bij nachte in het veld. In december is dat veel te koud! En wat is nou de echte datum is van Pasen en goede Vrijdag, en dat goede zal ik nooit snappen? Maar het verschuift steeds, die datum en dat kan gewoon niet. Dat is gewoon iets van de katholieke kerk. Denk ik toch. In elk geval zit het wel een beetje in de juiste periode.

Hemelvaart en Pinksteren schuift net zo hard met Pasen mee, maar omdat Pasen gaat over ‘wederopstanding’ is het toch belangrijker. Want eigenlijk is dat dus zo’n beetje hetzelfde als reïncarnatie. Je blijft namelijk leven, soms even ergens anders om, als je nog wat goed te maken hebt en nog wat meer moet werken aan je goede eigenschappen en nog wat meer slechte moet kwijtraken, dan kom je hier heerlijk weer terug. Je hebt een kringloop der aarde en dan zou je boven verder mogen, tenzij je nog karma hebt goed te maken. Dan blijf je hier vastzitten tot dat is opgelost. Anders ga je verder, en dat wil niet zeggen dat je in het licht komt. Dat ligt een beetje aan hoe je bent en hoe ver je al bent.

In elk geval, wonderen gebeuren er nog regelmatig! Hier in huis zeker. Nog niet zo lang geleden, zullen trouwe lezers nog wel weten, heb ik van alles gedaan om hulp voor Skylar te krijgen, omdat hij steeds Aurora aanviel. Een aantal professionals zeiden dat ik hem maar weg moest doen! Maar eh, hallo, het is geen ding! Ik hou van dat beest en dieren neem je toch zeker niet, om ze de deur maar uit te doen, als er iets niet bevalt? Dus vroeg ik op een andere manier om hulp. Met mijn hart aan boven en aan Skylar zelf. En nu begint dat toch wel zijn vruchten af te werpen.

Eerst vorige vrijdag, Goede Vrijdag ja, die ik liever Slechte Vrijdag noem. Ik zit op de bank en Aurora zit voor het raam. Want, dat moet ik ook eerst nog even vertellen, birdy tv is een groot succes. En iedereen kan dat maken voor de katten. Of voor jezelf want ik geniet er namelijk ook van. Voor mijn raam zit een net, vorig jaar weer een nieuwe ervoor gedaan, want stel dat het verzwakt en ze springen naar een mugje of vogeltje en zo hup naar beneden. Ik zou dood blijven. Dit is nylon, doorzichtig en dus fijner dan het dikke groen met aluminiumvezel dat ik er eerst had zitten en veel zichtbaarder was dan dit.

Vorige keer, nog voor de pandemie, had ik bij de Action zo’n vogelvoerding met zonnebloempitten meegenomen. Of dat kan ook de Lidl zijn geweest, dat weet ik niet zeker. Dat heb ik aan de andere kant van het net gehangen, en zo halverwege het raam. Ik kan het net loshaken hoor, zodat het ook nog gevuld kan worden, dat bakje. En dus had ik birdy tv gecreëerd. Al kostte het wel geduld want blijkbaar moesten ze er eerst erg in krijgen. Het begon met duifjes maar voor hen is het lastig om erop te gaan zitten. Maar niet veel later werd het ook door allerlei kleine leukies gevonden.

Vooral ’s ochtends vroeg is het er een drukte van jewelste! Vinkjes, kuifmeesjes, koolmeesjes, pimpelmeesjes, winterkoninkjes, musjes, van alles komt er langs. Eksters scheren langs maar durven er toch niet te komen. Geen landplek ook denk ik, formaatje duif natuurlijk. De katten zijn helemaal gefixeerd erop. En de vogeltjes weten dat. Ze hangen soms ook aan het net om dan met een schuin koppie binnen te kijken. Als ze een kat zien komen aanvliegen, zijn ze weg hoor. Al heeft een enkele slimmerd ook wel door, dat ze hen niets kunnen doen. Maar ze blijven voorzichtig en dat is goed voor ze.

Aurora was er al vroeg gaan zitten en als er katten in het kozijn zitten, dan zie je de vogeltjes op de takken rond hupsen maar dan komen ze niet. Wel komen ze zo dicht mogelijk bij, als om de cits te plagen. Ze fluiten zo mooi ook allemaal! Dat wist ik helemaal niet eens. Ik begin nu al hun gefluit te onderscheiden zo’n beetje. En Rainbow zit dan te smekken dat het een lieve lust is, en die lag naast me op de bank. Opeens komt Skylar eraan. Ik denk nog, oh oh, als dat maar goed gaat! Zij slaakt haar kreetjes en hij doet het terug. Maar zij blijft zitten, ook als hij naast haar op het kozijn springt.

Mijn mond valt bijna open van verbazing. Hm… hoor ik Aurora. Hmmmm hoor ik Skylar, en alsof ze zoiets hebben van, nou het zal wel dan, gaan ze allebei naar de vogeltjes zitten kijken, die van tak tot tak hupsen. Heeeeel voorzichtig pak ik mijn gsm. Ik verwacht elk moment een uithaal van de een of de ander maar dat gebeurt niet. Ik kan er zelfs foto’s van maken! Wat ik ook gedaan heb want misschien zie je zoiets nooit meer! Een tijdje later gaat Aurora iets anders doen. En Skylar gaat ook weer een kant op. Nou ja zeg! Zeg nog eens dat wonderen niet bestaan?

Die middag liggen zowel Moonlight met Skylar op de bank, als Aurora erbij komt en op mijn schoot kruipt. Ze liggen elkaar wel aan te kijken en in de gaten te houden maar toch, het is bijzonder en ook daar kan ik foto’s van maken. Maar dan de zaterdagochtend. Ik ben me aan het aankleden om zo even boodschapjes te gaan halen. Ik kom de kamer in en ga gelijk in de remmen. Op de bank lagen toen ik weg ging, Moonlight en Aurora, die liggen wel vaker bij elkaar. Hij is haar held en ze spelen ook vaak met elkaar. Maar naast Moonlight, die nu opeens in het midden ligt, is Skylar gaan liggen! Nou ja! Rainbow ligt op het vachtje op de tafel er vlakbij.

Ik neem er weer foto’s van, want zo zonder mij erbij, zijn ze nog nooit bij elkaar gaan liggen! Nog een wonder, een echt paaswonder! Als ik weer langs loop, ligt zelfs Rainbow er nu ook bij. Ook dit wordt vereeuwigd! Jeetje zeg, ik kan er bijna niet over uit. Voor hetzelfde geld zit je liefde niet zo diep en doe je, op deskundig advies zelfs, je beestje weg. Maar dat heb ik gelukkig niet gedaan en, ondanks dat ik wel eens wanhopig en verdrietig was, zie je maar, wat liefde en geduld kunnen doen. Ze zullen elkaar heus nog wel eens in de kattenharen vliegen maar dat is normaal. Aurora en Moonlight hebben ook wel eens mot want het zijn allemaal wel sterke karaktertjes. Ja, dat hebben ze van mij, zeg ik vol trots! Mijn lieve kattenkoppies!

"Er zijn van die boekenzielen, voor wie de wereld slechts inkt is en papier.

Origineel: Il est des âmes livresques pour qui l'univers n'est qu'encre et que papier.
Bron: La Vie Littéraire I, 5"

We gaan nog even verder met hetzelfde verhaal, het is toch het hele weekend Pasen verder. Wat ik ook nooit geloofd heb, uit de bijbel, is dat Jezus zei, terwijl hij aan het kruis hing; ‘Eli Eli, lama Sabachtani?’  is Hebreeuws en betekent letterlijk ‘Mijn God, mijn God, waarom heeft u mij verlaten?’ En mijn moeder was daar altijd zo door geraakt, en ze kon het zo prachtig dramatisch altijd zeggen, bijna elk jaar op Goede Vrijdag. En dan dacht ik, zei ik ook wel eens maar daar werd mijn moeder niet vrolijk van, als Jezus echt Gods zoon is, dan gaat hij dat gewoon niet denken. Net als met die verhalen dat de duivel hem wil ‘verleiden’ met allerlei dingen, dat hij het dan moeilijk had. Dan dacht ik ‘echt niet!’ Daar is hij al veel te hoog voor!

En ook hier had ik het goed gevoeld, ook dit kwam ik in de boeken van Jozef Rulof tegen. “Zie je nou wel!” is dan ook een uitdrukking, die mij in al die 27 boeken ik weet niet hoe vaak over mijn lippen kwam. En dat is dus het intrinsieke weten, de reden ook dát je überhaupt deze boeken kunt lezen en dat ze op je pad komen. Het hoeft niet hoor, er zijn ook mensen die dat niet hebben en toch de boeken lezen. Maar voor mij werden alle, voor anderen rare gedachten en veronderstellingen, bevestigd en aangevuld met details waar ik heel blij mee was. Als je een zuiver verhaal erover wilt lezen, hoe het gegaan is, dan moet je Barrabas lezen van Marie Corelli, daar staat een heel ander verhaal in dan in de bijbel, al verraadt bij haar Judas ook de boel helaas.

Ik vond het ook onzin en raar, dat Jezus voor onze zonden gestorven is. Net zoals ik het ‘schijnheilig’ vindt, van katholieken bijvoorbeeld, met dat biechten. Ik heb iemand gemeen behandeld pater. Nou mijn zoon, zeg 200 weesgegroetjes en het is je vergeven hoor. Geloof je dat nou echt??? Om de dooie dood niet! Dat zal je goed moeten maken hoor, door het zelf te ondergaan. Zo voel je hoe het voelt en zal je het uiteindelijk niet meer zo willen doen bij iemand. Niks vergiffenis omdat Jezus aan het kruis hing. We hebben hem gewoon heel ordinair vermoord! Maar omdat hij kosmisch was, is trouwens, kon hij niet vermoord worden. Jezus was de baas over de stof, dus de baas over zijn lichaam.

Hoe dat zit, ja sorry hoor, dat ga ik hier allemaal niet uitleggen, al kan ik het wel. Maar daar wilde ik het helemaal niet over hebben. Pasen is het en Jezus is uit de dood opgestaan en kan zelfs zijn al geheelde wonden laten zien. Dat komt omdat er helemaal geen dood is. Uiteindelijk moest zelf de ongelovige Thomas het wel geloven en later, op Hemelvaartsdag, is Jezus vertrokken naar de hemel. Zijn lichaam hebben ze trouwens nooit meer terug gevonden. Hoe dit allemaal zit, kan ik ook uitleggen hoor maar dat is gewoon te veel. Neem maar van me aan, dat ook dit anders zit dan je uit de bijbel kan halen.

Jezus leeft nog steeds en zal ook altijd blijven leven. De Joden wachten nog steeds op de komst van de Messias omdat ze niet willen en kunnen toegeven dat ze die toen vermoord hebben. Nou ja, die verhalen zijn bekend en daar klopt aardig wat van. Oh er staat zoveel in het boek, dat echt je bakkes ervan open valt. En dan wel zo, dat je ook direct aanneemt, of voelt, ja zo zat het dus! Voor mij was dat zo. Alles van mijn hele leven, alles wat ik heb meegemaakt en alles wat ik van binnen wist en voelde, alles viel op zijn plek. Van mijn geboorte tot nu en alles ertussenin. En het is zo’n rijkdom om het te mogen weten. Een Rijkdom die ze nooit van me kunnen stelen! Het zit in mijn hart, nee in mijn ziel en ik neem het voor eeuwig met me mee.

Ja, natuurlijk wist Jezus al wat er allemaal zou gebeuren met hem. Dat lijkt me logisch. Geen mens zo hoog als hij is geweest, qua afstemming. Hij had nooit meer hier geboren hoeven te worden, al zo lang niet meer. Maar om ons een beetje kick start te geven, heeft hij hiervoor gekozen. Hij wist wel, dat het nog duizenden jaren zou duren, voor mijn zijn woorden eindelijk een beetje zou kunnen begrijpen. Want er moesten eerst nog boeken op aarde komen, die alles zouden verklaren. En vanaf de jaren 30 in de vorige eeuw, zijn die er dan ook eindelijk gekomen. En er blijven mensen ze vinden, omdat de lezers die er al zijn, er niet over kunnen zwijgen.

Ja, ze worden vaak uitgelachen, ik ook. Maar ja, wie het laatst lacht, dat ben ik. Want uiteindelijk zal de waarheid bij iedereen aankomen. En dan heb je hier al een duizend maal mooiere aarde en duizend maal mooiere levens. Dat duurt nog wel even hoor. Maar tot die tijd zullen er steeds mensen de boeken vinden, of de boeken vinden hen. Zo werkt het namelijk, je krijgt ze vanzelf, als je ze nodig hebt. Ook bergen mensen die ze vinden en zeggen ‘ach, wel aardig’ of ‘best interessant’ maar ook voor hen zijn ze niet bedoeld. Maar dat maakt niet uit, dat zijn zaadjes die gezaaid worden.

Het 1^e jaar dat ik de boeken had, begon ik, natuurlijk omdat toeval niet bestaat, 2 weken voor Pasen in het boek Volkeren der Aarde, waar alles in staat over Judas en de kruisiging. En vlak voor Pasen, kwam ik bij dat deel. Op de donderdag is dan altijd the Passion maar dit keer, juist omdat ik nu ook wist hoe het zat maar ook om nog andere redenen, wilde ik niet kijken. Niet gedaan dus en de vrijdag kwam, en ook toen mijmerde ik over die vreselijke daad, het vermoorden van Jezus. Ik wilde mijn tv op iets anders zetten en opeens zit ik midden in de Passion.

Nou ja, hoe kan dat nou? Die was toch gisteren? Ik wilde de tv weer over zetten maar op de een of andere manier, zat mijn horizon box van Ziggo gewoon vast. Ik zette hem uit en weer aan, en hup, hij zat nog steeds vast. Hoe bedoel je, je hebt vrije keuze? Niet altijd hoor, blijkbaar. Ik zat dus, met Volkeren der Aarde op mijn schoot, naar the Passion te kijken. Of ik nou wilde of niet. Ik wilde verder lezen maar ik werd toch steeds afgeleid. Jamai zong een prachtig lied, hij speelde Judas, en ik werd me daar toch door geraakt! Echt bizar!

Even later ging de spreker van toen, ik weet echt niet meer wie dat nou was, even vertellen wat er nou precies gebeurt als iemand gekruisigd wordt. Dit was me een gruwel die ik nog niet had geweten! Daar had ik nou echt nog nooit over nagedacht. Ja, ik begreep wel dat het niet zo prettig is want je gaat eraan dood, maar wat het precies inhield, nee, dat had ik niet geweten. En door dat verhaal, begin ik met huilen en dat huilen ging steeds harder en heftiger. Ik lag even later in foetushouding op de grond. Ik wist gewoon echt niet wat me overkwam! Op een gegeven moment huilde ik zo ontzettend hard, met snotneuzen en al, dat ik bang was dat de buurtman de politie zou bellen omdat ze konden denken dat ik mishandeld werd of zo!

Ik heb nog nooit in mijn leven zo gehuild, als toen. Ervoor niet en erna ook niet meer en erna is er genoeg aanleiding tot huilen geweest hoor. Maar zo? Met van die diepe uithalen en echt helemaal van de wereld? Alsof alle ellende van mijn hele leven eruit kwam maar dat was het niet alleen. Vreselijk geraakt was ik door die gebeurtenis van zo ongeveer 2014 jaar geleden! Alsof ik erbij was en het domme en onrechtvaardige ervan rechtstreeks door me heen voelde gaan. Het duurde heel lang voor ik weer rustig was en klaar was met huilen. Het heeft wel even geduurd voordat ik dit durfde te vertellen. En nog steeds, nu alweer 6 jaar later, moet ik er altijd even aan terugdenken. En ik heb zo’n flauw vermoeden, dat het altijd zo zal blijven. Want bijzonder was het wel!

"Er zijn herinneringen die we niet delen.

Origineel: Il y a des souvenirs qu'on ne partage pas.
Bron: Les Mouches"

Jean-Paul Sartre Frans schrijver, filosoof en Nobelprijswinnaar literatuur (1964) 1905-1980